Relaties
alle pijlers
eerste baby in vriendinnengroep, negatieve reacties :(
woensdag 21 januari 2009 om 16:32
Hallo Allemaal,
een tijdje geleden is de eerste baby geboren in mijn vriendinnengroepje van 6 vriendinnen. we kennen elkaar sinds de middelbare school en gaan nu dus zo'n 13 jaar met elkaar om. de een woont samen, de ander is single, de een studeert nog, de ander werkt. tot nu toe is het nog geen probleem geweest dat we in verschillende fases zaten in ons leven wat betreft werk, relaties en wonen. we spraken elkaar geregeld met zijn zessen of in onderlinge subgroepjes. en we praten over alles, ook al zouden we zelf niet zoiets doen, of vonden we het zelfs eigenlijk niks. dat konden we eerlijk tegen elkaar zeggen.
maar nu de baby er is, is de houding van twee van mijn vriendinnen ineens heel anders. we moeten allemaal wennen aan een baby. maar zij gedragen zich zo negatief dat het me erg is gaan storen. ik kan het niet meer af doen met: ze moeten vast wennen. we gaan binnenkort samen op kraamvisite en ze zeggen allebei niet voor de baby te gaan, maar voor de vriendin. voor hun hoeft het eigenlijk niet zo.
ik snap wel dat ze niet enthousiast zijn, de een wil geen kinderen en de ander weet al van kinds af aan dat ze ze niet krijgen kan. maar ik merk ook helemaal niet dat ze blij zijn voor onze vriendin. terwijl het toch een van de belangrijkste dingen uit haar leven is. ik kan of heb ook sommige dingen niet die andere vriendinnen.mensen wel hebben. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet blij voor ze kan zijn??
ze kijken alleen naar zaken die niet meer zouden kunnen, zoals op stap gaan uit eten gaan of een weekendje weg ( is volgens mij allemaal best te regelen als de baby een paar maanden oud is en er ritme is onstaan). ook is er letterlijk gezegd dat als ze iets bij hen thuis organiseren, dat de baby dan maar naar de oppas gaat. die hoeven ze niet in huis. ik snap dat ze niet meteen een halve babykamer gaan regelen, maar een beetje flexibiliteit in de eerste maanden zou toch wel kunnen?
de vriendin heeft zelf al aan gegeven dat ze echt wel weer dingen met ons wil gaan ondernemen als ze gewend is aan het moederschap, met en ook zonder de baby. en als ik haar spreek aan de telefoon of zie, dan gaat het ook over mijn dingen en algemene zaken, niet alleen over poepluiers.
ik wil niet dat onze vriendschap hier aan stuk gaat als groepje, maar het irriteert mij wel enorm nu. wat zouden jullie in mijn plaats nu doen, hoe dit aan te kaarten/op te lossen?
ps het niet kunnen krijgen van kinderen wordt wel besproken en ik heb erkend dat ik kan begrijpen dat ze het moeilijk heeft, maar ik heb haar aangeboden hierover te praten en haar de kans te geven haar verhaal te doen met bijvoorbeeld thee drinken na afloop. maar ik ga niet ter wille van haar doen alsof de baby niet bestaat en niet aardig gevonden hoeft te worden....
een tijdje geleden is de eerste baby geboren in mijn vriendinnengroepje van 6 vriendinnen. we kennen elkaar sinds de middelbare school en gaan nu dus zo'n 13 jaar met elkaar om. de een woont samen, de ander is single, de een studeert nog, de ander werkt. tot nu toe is het nog geen probleem geweest dat we in verschillende fases zaten in ons leven wat betreft werk, relaties en wonen. we spraken elkaar geregeld met zijn zessen of in onderlinge subgroepjes. en we praten over alles, ook al zouden we zelf niet zoiets doen, of vonden we het zelfs eigenlijk niks. dat konden we eerlijk tegen elkaar zeggen.
maar nu de baby er is, is de houding van twee van mijn vriendinnen ineens heel anders. we moeten allemaal wennen aan een baby. maar zij gedragen zich zo negatief dat het me erg is gaan storen. ik kan het niet meer af doen met: ze moeten vast wennen. we gaan binnenkort samen op kraamvisite en ze zeggen allebei niet voor de baby te gaan, maar voor de vriendin. voor hun hoeft het eigenlijk niet zo.
ik snap wel dat ze niet enthousiast zijn, de een wil geen kinderen en de ander weet al van kinds af aan dat ze ze niet krijgen kan. maar ik merk ook helemaal niet dat ze blij zijn voor onze vriendin. terwijl het toch een van de belangrijkste dingen uit haar leven is. ik kan of heb ook sommige dingen niet die andere vriendinnen.mensen wel hebben. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet blij voor ze kan zijn??
ze kijken alleen naar zaken die niet meer zouden kunnen, zoals op stap gaan uit eten gaan of een weekendje weg ( is volgens mij allemaal best te regelen als de baby een paar maanden oud is en er ritme is onstaan). ook is er letterlijk gezegd dat als ze iets bij hen thuis organiseren, dat de baby dan maar naar de oppas gaat. die hoeven ze niet in huis. ik snap dat ze niet meteen een halve babykamer gaan regelen, maar een beetje flexibiliteit in de eerste maanden zou toch wel kunnen?
de vriendin heeft zelf al aan gegeven dat ze echt wel weer dingen met ons wil gaan ondernemen als ze gewend is aan het moederschap, met en ook zonder de baby. en als ik haar spreek aan de telefoon of zie, dan gaat het ook over mijn dingen en algemene zaken, niet alleen over poepluiers.
ik wil niet dat onze vriendschap hier aan stuk gaat als groepje, maar het irriteert mij wel enorm nu. wat zouden jullie in mijn plaats nu doen, hoe dit aan te kaarten/op te lossen?
ps het niet kunnen krijgen van kinderen wordt wel besproken en ik heb erkend dat ik kan begrijpen dat ze het moeilijk heeft, maar ik heb haar aangeboden hierover te praten en haar de kans te geven haar verhaal te doen met bijvoorbeeld thee drinken na afloop. maar ik ga niet ter wille van haar doen alsof de baby niet bestaat en niet aardig gevonden hoeft te worden....
donderdag 22 januari 2009 om 12:25
quote:viane schreef op 22 januari 2009 @ 11:40:
misschien ben ik er ook zo mee bezig omdat ik het niet zo had verwacht...maar ik houd me nu voor: onschuldig aan moeke- praktijken of kindhaat-praktijken totdat het tegendeel is bewezen in de praktijk(de kraamvisite bijvoorbeeld). en tussendoor mogen ze dan bij mij stoom af blazen over hoe verschrikkelijk erg of hoe verschrikkelijk leuk de baby is....dan probeer ik in het midden te staan of zo....Mooi besluit! Hoop dat het goed uitpakt.
misschien ben ik er ook zo mee bezig omdat ik het niet zo had verwacht...maar ik houd me nu voor: onschuldig aan moeke- praktijken of kindhaat-praktijken totdat het tegendeel is bewezen in de praktijk(de kraamvisite bijvoorbeeld). en tussendoor mogen ze dan bij mij stoom af blazen over hoe verschrikkelijk erg of hoe verschrikkelijk leuk de baby is....dan probeer ik in het midden te staan of zo....Mooi besluit! Hoop dat het goed uitpakt.
donderdag 22 januari 2009 om 12:40
Je moet ook niet zo spastisch hoor over meegenomen kinderen. Mijn ervaring is juist dat als jij relaxt bent, die kids lekker hun eigen gang gaan.
Als er kleintjes komen dan gaan de breekbare accesoires naar de slaapkamer, gaat de TV kast dicht zodat ze niet aan alle knoppen kunnen gaan zitten etc.
Dan zit je sowieso al relaxter. Kleur en knutselspulletjes in huis halen, grote bak snoep waar ze in kunnen graaien, je hebt er geen kind aan.
En ouders die alleen over hun kind praten daar ga ik mee in gesprek. Dat ik het allemaal best snap maar dat ik het ook fijn vind om mijn verhaal kwijt te kunnen of overa ndere dingen wil praten. Werkt meestal prima. (wel een rustig moment voor uitkiezen, niet als mama al nachten niet heeft geslapen en kind jengelig is, bad timing )
En hoe ouder die kids worden, hoe minder 'omkijken'. (Kruipende) peuters daar zijn ouders bijna continue mee bezig. Moet ook wel, rampenpreventietechnisch gezien
Als er kleintjes komen dan gaan de breekbare accesoires naar de slaapkamer, gaat de TV kast dicht zodat ze niet aan alle knoppen kunnen gaan zitten etc.
Dan zit je sowieso al relaxter. Kleur en knutselspulletjes in huis halen, grote bak snoep waar ze in kunnen graaien, je hebt er geen kind aan.
En ouders die alleen over hun kind praten daar ga ik mee in gesprek. Dat ik het allemaal best snap maar dat ik het ook fijn vind om mijn verhaal kwijt te kunnen of overa ndere dingen wil praten. Werkt meestal prima. (wel een rustig moment voor uitkiezen, niet als mama al nachten niet heeft geslapen en kind jengelig is, bad timing )
En hoe ouder die kids worden, hoe minder 'omkijken'. (Kruipende) peuters daar zijn ouders bijna continue mee bezig. Moet ook wel, rampenpreventietechnisch gezien
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 22 januari 2009 om 12:41
Oja en wat helemaal werkt: meer kids tegelijk. Dan vermaken ze elkaar en als het 'kan de jouwe nog niet lopen de mijne liep al toen ze 6 weken was' rondje voorbij is dan komen de andere gespreksonderwerpen vanzelf omdat de kids niet om aandacht bedelen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 22 januari 2009 om 12:45
quote:HoiPippiLangkous schreef op 22 januari 2009 @ 12:41:
Oja en wat helemaal werkt: meer kids tegelijk. Dan vermaken ze elkaar en als het 'kan de jouwe nog niet lopen de mijne liep al toen ze 6 weken was' rondje voorbij is dan komen de andere gespreksonderwerpen vanzelf omdat de kids niet om aandacht bedelen.
Oja en wat helemaal werkt: meer kids tegelijk. Dan vermaken ze elkaar en als het 'kan de jouwe nog niet lopen de mijne liep al toen ze 6 weken was' rondje voorbij is dan komen de andere gespreksonderwerpen vanzelf omdat de kids niet om aandacht bedelen.
donderdag 22 januari 2009 om 12:47
Een vriendin van mij die ook zelf bewust geen kids heeft en die haar huis ook niet kindvriendelijk heeft ingericht met allemaal mooie spulletjes, kan echt niet op haar gemak zitten als er iemand kinderen meebrengt. Haar mooie beklede stoelen zijn al 'n keer met viltstift bekrast, dingen worden gesloopt, plaklimonade gaat over de bank etc.. Vind het gewoon niet normaal dat mensen hun kleine kind meenemen naar huizen die er niet op ingesteld zijn. Je kunt moeilijk elke keer je hele huis verbouwen als er een kind binnen moet. Laat ze maar gewoon 'n oppas regelen of hun vent oppassen, dan kun je tenminste qualitytime met elkaar hebben.
donderdag 22 januari 2009 om 12:56
Jij gooit nooit een glas wijn om Nien? En je vriendin laat ook nooit iets vallen? Doe niet zo spastisch zeg.
Ik verbouw de boel juist wel, dan voorkom je ongelukken. En een hoek in je kamer waar ze een beetje kunnen ravotten, drinken aan een laag tafeltje geven (en gewoon zeggen dat ze daar moeten drinken), tafelkleedje over je tafel als ze gaan knutselen en gewoon ingrijpen als het mis gaat en de ouders reageren te laat. Het is allemaal niet zo moeilijk.
Ik verbouw de boel juist wel, dan voorkom je ongelukken. En een hoek in je kamer waar ze een beetje kunnen ravotten, drinken aan een laag tafeltje geven (en gewoon zeggen dat ze daar moeten drinken), tafelkleedje over je tafel als ze gaan knutselen en gewoon ingrijpen als het mis gaat en de ouders reageren te laat. Het is allemaal niet zo moeilijk.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 22 januari 2009 om 13:06
Ik heb idd gelukkig nog nooit 'n glas wijn of vruchtensap over mijn bank gegooid.
Ik kies niet voor kinderen en wil ze dus ook niet in mijn huis, laat staan dat ik spullen aan gaan schaffen om 'n kinderhoek met kindertafel in te kunnen richten. Voor de enkele keer dat je iets met elkaar kunt afspreken tussen het drukke schema van mensen met kinderen door, regelen ze maar 'n oppas.
Als ik toevallig ergens kom waar koters in huis rondrennen hoef ik in elk geval niet in de stress te schieten als ze iets bevuilen of vernielen, hun ouders zijn er op ingesteld, ik niet. Net zoals ik er voor kies dat rokers bij mij niet binnen mogen roken, weet iedereen dat kleine kinderen bij mij dus ook niet welkom zijn. Overigens heeft niemand uit mijn huidige vriendenkring kinderen en met de verwaterde jeugdvrienden heb ik maar sporadisch nog contact en dat verloopt dan zonder de kids erbij.
Ik kies niet voor kinderen en wil ze dus ook niet in mijn huis, laat staan dat ik spullen aan gaan schaffen om 'n kinderhoek met kindertafel in te kunnen richten. Voor de enkele keer dat je iets met elkaar kunt afspreken tussen het drukke schema van mensen met kinderen door, regelen ze maar 'n oppas.
Als ik toevallig ergens kom waar koters in huis rondrennen hoef ik in elk geval niet in de stress te schieten als ze iets bevuilen of vernielen, hun ouders zijn er op ingesteld, ik niet. Net zoals ik er voor kies dat rokers bij mij niet binnen mogen roken, weet iedereen dat kleine kinderen bij mij dus ook niet welkom zijn. Overigens heeft niemand uit mijn huidige vriendenkring kinderen en met de verwaterde jeugdvrienden heb ik maar sporadisch nog contact en dat verloopt dan zonder de kids erbij.
donderdag 22 januari 2009 om 13:30
pff, ik begrijp wel waarom je contacten met mensen die ouders zijn geworden verwaterd zijn; erg gastvrij klink je niet. Kennisen zonder kinderen hoeven voor die van mij ook echt geen kinderhoekje in te richten, maar een laag tafeltje, papier en potloden heeft iedereen toch wel in huis? In neem btw zelf gewoon wat speelgoed mee naar anderen.
Als ik afspreek doe ik het liever ook zonder kinderen, zeker als het meidenavondjes betreffen, maar overdag op de koffie komt het wel eens zo uit...Dan is er ineens een studiedag op school en is een oppas ook niet meer 1-2-3 geregeld. Bovendien...ik heb wel eens afspraken om die reden afgezegd (oppas ziek oid) en dan krijg je weer het verwijt dat 'alles om de kinderen draait'. Tja, het is niet gauw goed bij sommigen.
Als ik afspreek doe ik het liever ook zonder kinderen, zeker als het meidenavondjes betreffen, maar overdag op de koffie komt het wel eens zo uit...Dan is er ineens een studiedag op school en is een oppas ook niet meer 1-2-3 geregeld. Bovendien...ik heb wel eens afspraken om die reden afgezegd (oppas ziek oid) en dan krijg je weer het verwijt dat 'alles om de kinderen draait'. Tja, het is niet gauw goed bij sommigen.
donderdag 22 januari 2009 om 13:31
[leukverhaal]
Wij waren met een groep op vakantie, waaronder ook enige kindvrije dames, waarvan er één nulkommadeuk affiniteit heeft met alles onder de 14. Toen iemand na een paar dagen opgewonden riep: "kom kijken! X staat te jeu de boulen met de kinderen!" riep een ander dan ook terug: "moet ik de camera, of de EHBO koffer meenemen?"
[\leukverhaal]
Wij waren met een groep op vakantie, waaronder ook enige kindvrije dames, waarvan er één nulkommadeuk affiniteit heeft met alles onder de 14. Toen iemand na een paar dagen opgewonden riep: "kom kijken! X staat te jeu de boulen met de kinderen!" riep een ander dan ook terug: "moet ik de camera, of de EHBO koffer meenemen?"
[\leukverhaal]
donderdag 22 januari 2009 om 13:37
quote:Starshine schreef op 22 januari 2009 @ 13:30:
pff, ik begrijp wel waarom je contacten met mensen die ouders zijn geworden verwaterd zijn; erg gastvrij klink je niet. Kennisen zonder kinderen hoeven voor die van mij ook echt geen kinderhoekje in te richten, maar een laag tafeltje, papier en potloden heeft iedereen toch wel in huis? In neem btw zelf gewoon wat speelgoed mee naar anderen.
Als ik afspreek doe ik het liever ook zonder kinderen, zeker als het meidenavondjes betreffen, maar overdag op de koffie komt het wel eens zo uit...Dan is er ineens een studiedag op school en is een oppas ook niet meer 1-2-3 geregeld. Bovendien...ik heb wel eens afspraken om die reden afgezegd (oppas ziek oid) en dan krijg je weer het verwijt dat 'alles om de kinderen draait'. Tja, het is niet gauw goed bij sommigen.
Ik heb geen laag tafeltje, alleen mijn salontafel maar da's grenen dus even krassen met 'n potlood en het is beschadigd.
Ik vind het overigens meer dan terecht dat mensen hun spullen willen beschermen. Ken ook mensen die vrienden hebben met honden, maar die honden kwamen er ook niet in, want niet ingesteld op beesten in huis. Van te voren even vragen of iets welkom is bij mensen die er niet op ingesteld zijn en dus een alternatief regelen lijkt mij beleefder dan mensen met ongewenst bezoek opdringen.
@Pippi: gelukkig heb ik bij 'n ander ook nog nooit 'n glas wijn omgekieperd, zou 't vreselijk vinden als ik iemands mooie bekleding zou verzieken.
pff, ik begrijp wel waarom je contacten met mensen die ouders zijn geworden verwaterd zijn; erg gastvrij klink je niet. Kennisen zonder kinderen hoeven voor die van mij ook echt geen kinderhoekje in te richten, maar een laag tafeltje, papier en potloden heeft iedereen toch wel in huis? In neem btw zelf gewoon wat speelgoed mee naar anderen.
Als ik afspreek doe ik het liever ook zonder kinderen, zeker als het meidenavondjes betreffen, maar overdag op de koffie komt het wel eens zo uit...Dan is er ineens een studiedag op school en is een oppas ook niet meer 1-2-3 geregeld. Bovendien...ik heb wel eens afspraken om die reden afgezegd (oppas ziek oid) en dan krijg je weer het verwijt dat 'alles om de kinderen draait'. Tja, het is niet gauw goed bij sommigen.
Ik heb geen laag tafeltje, alleen mijn salontafel maar da's grenen dus even krassen met 'n potlood en het is beschadigd.
Ik vind het overigens meer dan terecht dat mensen hun spullen willen beschermen. Ken ook mensen die vrienden hebben met honden, maar die honden kwamen er ook niet in, want niet ingesteld op beesten in huis. Van te voren even vragen of iets welkom is bij mensen die er niet op ingesteld zijn en dus een alternatief regelen lijkt mij beleefder dan mensen met ongewenst bezoek opdringen.
@Pippi: gelukkig heb ik bij 'n ander ook nog nooit 'n glas wijn omgekieperd, zou 't vreselijk vinden als ik iemands mooie bekleding zou verzieken.
donderdag 22 januari 2009 om 14:47
quote:HoiPippiLangkous schreef op 22 januari 2009 @ 12:56:
Jij gooit nooit een glas wijn om Nien? En je vriendin laat ook nooit iets vallen? Doe niet zo spastisch zeg.
Ik verbouw de boel juist wel, dan voorkom je ongelukken. En een hoek in je kamer waar ze een beetje kunnen ravotten, drinken aan een laag tafeltje geven (en gewoon zeggen dat ze daar moeten drinken), tafelkleedje over je tafel als ze gaan knutselen en gewoon ingrijpen als het mis gaat en de ouders reageren te laat. Het is allemaal niet zo moeilijk.Je hebt wel een klein beetje medewerking van de ouders nodig. Er zijn ouders die vinden dat je witte berber de ideale ondergrond is om op te fimokleien. Of dat je vuile luiers onverpakt in het prullenbakje van de open keuken kiepert. Of dat het heel creatief van hun lieverds is dat ze in hoog tempo al het speelgoed over de rand van de vide kieperen.
Jij gooit nooit een glas wijn om Nien? En je vriendin laat ook nooit iets vallen? Doe niet zo spastisch zeg.
Ik verbouw de boel juist wel, dan voorkom je ongelukken. En een hoek in je kamer waar ze een beetje kunnen ravotten, drinken aan een laag tafeltje geven (en gewoon zeggen dat ze daar moeten drinken), tafelkleedje over je tafel als ze gaan knutselen en gewoon ingrijpen als het mis gaat en de ouders reageren te laat. Het is allemaal niet zo moeilijk.Je hebt wel een klein beetje medewerking van de ouders nodig. Er zijn ouders die vinden dat je witte berber de ideale ondergrond is om op te fimokleien. Of dat je vuile luiers onverpakt in het prullenbakje van de open keuken kiepert. Of dat het heel creatief van hun lieverds is dat ze in hoog tempo al het speelgoed over de rand van de vide kieperen.
donderdag 22 januari 2009 om 18:34
quote:HoiPippiLangkous schreef op 22 januari 2009 @ 13:53:
Kom op Ninjoo je bent toch verzekerd. Zolang het geen onvervangbaar erfstuk is, is een bank maar een bank hoor.
Meen je dat echt?
Ik heb hard gewerkt voor mijn centen en ook voor mijn spullen..ik ben er trots op. Ik zal stevig pissig zijn als jouw kind mijn spullen sloopt.
Kom op Ninjoo je bent toch verzekerd. Zolang het geen onvervangbaar erfstuk is, is een bank maar een bank hoor.
Meen je dat echt?
Ik heb hard gewerkt voor mijn centen en ook voor mijn spullen..ik ben er trots op. Ik zal stevig pissig zijn als jouw kind mijn spullen sloopt.
donderdag 22 januari 2009 om 18:42
quote:marie_liselotte1981 schreef op 22 januari 2009 @ 18:34:
[...]
Meen je dat echt?
Ik heb hard gewerkt voor mijn centen en ook voor mijn spullen..ik ben er trots op. Ik zal stevig pissig zijn als jouw kind mijn spullen sloopt.Vind ik ook ja. Bovendien staat mijn huis vol meegebrachte spullen uit allerlei landen waar ik geweest ben. Emotionele waarde dus. De boel slopen doen ze maar lekker thuis. Bovendien als ouders en/of jijzelf de hele tijd op moet gaan zitten letten of ze niks vernielen heb je ook niks aan je visite, dus gewoon onzin om met kinderen op bezoek te gaan terwijl ze voor 'n veel plezieriger verloop van de avond net zo makkelijk 'n oppas kunnen regelen.
[...]
Meen je dat echt?
Ik heb hard gewerkt voor mijn centen en ook voor mijn spullen..ik ben er trots op. Ik zal stevig pissig zijn als jouw kind mijn spullen sloopt.Vind ik ook ja. Bovendien staat mijn huis vol meegebrachte spullen uit allerlei landen waar ik geweest ben. Emotionele waarde dus. De boel slopen doen ze maar lekker thuis. Bovendien als ouders en/of jijzelf de hele tijd op moet gaan zitten letten of ze niks vernielen heb je ook niks aan je visite, dus gewoon onzin om met kinderen op bezoek te gaan terwijl ze voor 'n veel plezieriger verloop van de avond net zo makkelijk 'n oppas kunnen regelen.
donderdag 22 januari 2009 om 19:43
quote:elninjoo schreef op 22 januari 2009 @ 10:53:
[...]
Vind dat niet kloppen. Als een vriendin helemaal weg is van haar nieuwe vriendje is het ook niet de bedoeling dat dat vriendje mee gesleept wordt op 'n meidenavond. Idem met haar hond, haar paard, haar nieuwe spelcomputer, haar weet ik wat. Natuurlijk ben je belangstellend naar wat er in 't leven van 'n vriendin speelt, ook al heeft dat jouw belangstelling niet. Misschien dat ook wel meespeelde bij mij dat, wat ik hierboven ook genoemd zie worden, vrienden geen enkele interesse toonden in mijn verhalen van 'n reis, terwijl dat toch maar 1 keer per jaar speelde bij mij op dat moment en zo'n baby 24/7 aanwezig is. Op zich vind ik het ook niet erg meer en accepteer dat vriendschappen verwateren als je beiden totaal verschillende wegen in gaat. Er is dan weer ruimte om nieuwe vriendschappen aan te gaan met mensen die in 'n zelfde levensfase zitten als jijzelf.
Naar een meidenavond of een meidenweekend hoeft kind, vriendje, hond ofzo ook niet mee. Maar een vriendschap bestaat volgens mij niet alleen uit meidenavondjes, je kan ook prima bijkletsen op een bankje in de speeltuin. Dus als er bij wijze van spreken tegen twee meidendingen ook een keer speeltuin bij zit zou ik dat niet meer dan logisch vinden. Net als dat je af en toe gaat eten met je vriendin alleen, en af en toe haar vriendje er wel bij is. Zou voor mij met een kind net zo tellen.... Ook voor hond (als er niemand allergisch voor is).
In mijn opinie ben je als moeder die alleen af wil spreken met kind net zo fout als vriendin die alleen af wil spreken zonder kind.
[...]
Vind dat niet kloppen. Als een vriendin helemaal weg is van haar nieuwe vriendje is het ook niet de bedoeling dat dat vriendje mee gesleept wordt op 'n meidenavond. Idem met haar hond, haar paard, haar nieuwe spelcomputer, haar weet ik wat. Natuurlijk ben je belangstellend naar wat er in 't leven van 'n vriendin speelt, ook al heeft dat jouw belangstelling niet. Misschien dat ook wel meespeelde bij mij dat, wat ik hierboven ook genoemd zie worden, vrienden geen enkele interesse toonden in mijn verhalen van 'n reis, terwijl dat toch maar 1 keer per jaar speelde bij mij op dat moment en zo'n baby 24/7 aanwezig is. Op zich vind ik het ook niet erg meer en accepteer dat vriendschappen verwateren als je beiden totaal verschillende wegen in gaat. Er is dan weer ruimte om nieuwe vriendschappen aan te gaan met mensen die in 'n zelfde levensfase zitten als jijzelf.
Naar een meidenavond of een meidenweekend hoeft kind, vriendje, hond ofzo ook niet mee. Maar een vriendschap bestaat volgens mij niet alleen uit meidenavondjes, je kan ook prima bijkletsen op een bankje in de speeltuin. Dus als er bij wijze van spreken tegen twee meidendingen ook een keer speeltuin bij zit zou ik dat niet meer dan logisch vinden. Net als dat je af en toe gaat eten met je vriendin alleen, en af en toe haar vriendje er wel bij is. Zou voor mij met een kind net zo tellen.... Ook voor hond (als er niemand allergisch voor is).
In mijn opinie ben je als moeder die alleen af wil spreken met kind net zo fout als vriendin die alleen af wil spreken zonder kind.
donderdag 22 januari 2009 om 20:01
quote:marie_liselotte1981 schreef op 22 januari 2009 @ 18:34:
[...]
Meen je dat echt?
Ik heb hard gewerkt voor mijn centen en ook voor mijn spullen..ik ben er trots op. Ik zal stevig pissig zijn als jouw kind mijn spullen sloopt.
Ja het scheelt dat het mij allemaal in m´n schoot is geworpen en dat ik met een gouden lepel in mijn mond ben geboren.....
Ik heb net zo hard gewerkt voor m'n spullen als jij, neem dat maar van me aan.
En ja ik meen het, de meeste spullen zijn vervangbaar. Natuurlijk hecht ik aan sommige dingen heel veel waarde en dat zijn de spullen die ik in veiligheid breng voor kleine kinderen. Daar hoort mijn bank niet bij, want hoewel poepduur is die gewoon vervangbaar.
Oja, mijn kind sloopt niet, gooit geen limo over je kostbare bank en tekent niet op je behang, maakt geen herrie, veegt z'n snotneus niet af aan je tapijt en stoort niet als we in gesprek zijn.. Je hebt geen last van mijn kind, dat geef ik je op een briefje.
[...]
Meen je dat echt?
Ik heb hard gewerkt voor mijn centen en ook voor mijn spullen..ik ben er trots op. Ik zal stevig pissig zijn als jouw kind mijn spullen sloopt.
Ja het scheelt dat het mij allemaal in m´n schoot is geworpen en dat ik met een gouden lepel in mijn mond ben geboren.....
Ik heb net zo hard gewerkt voor m'n spullen als jij, neem dat maar van me aan.
En ja ik meen het, de meeste spullen zijn vervangbaar. Natuurlijk hecht ik aan sommige dingen heel veel waarde en dat zijn de spullen die ik in veiligheid breng voor kleine kinderen. Daar hoort mijn bank niet bij, want hoewel poepduur is die gewoon vervangbaar.
Oja, mijn kind sloopt niet, gooit geen limo over je kostbare bank en tekent niet op je behang, maakt geen herrie, veegt z'n snotneus niet af aan je tapijt en stoort niet als we in gesprek zijn.. Je hebt geen last van mijn kind, dat geef ik je op een briefje.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 23 januari 2009 om 07:49
quote:elninjoo schreef op 22 januari 2009 @ 12:47:
Een vriendin van mij die ook zelf bewust geen kids heeft en die haar huis ook niet kindvriendelijk heeft ingericht met allemaal mooie spulletjes, kan echt niet op haar gemak zitten als er iemand kinderen meebrengt. Haar mooie beklede stoelen zijn al 'n keer met viltstift bekrast, dingen worden gesloopt, plaklimonade gaat over de bank etc.. Vind het gewoon niet normaal dat mensen hun kleine kind meenemen naar huizen die er niet op ingesteld zijn. Je kunt moeilijk elke keer je hele huis verbouwen als er een kind binnen moet. Laat ze maar gewoon 'n oppas regelen of hun vent oppassen, dan kun je tenminste qualitytime met elkaar hebben.
'ik vind het niet normaal dat mensen hun kleine kind meenemen naar huizen die er niet op ingesteld zijn'.........
Als jij nu gewoon een enkeltje Timboektoe boekt en nooit meer terugkomt, dan hoef je ook geen last te hebben van die rotkinderen.....ideetje?
Een vriendin van mij die ook zelf bewust geen kids heeft en die haar huis ook niet kindvriendelijk heeft ingericht met allemaal mooie spulletjes, kan echt niet op haar gemak zitten als er iemand kinderen meebrengt. Haar mooie beklede stoelen zijn al 'n keer met viltstift bekrast, dingen worden gesloopt, plaklimonade gaat over de bank etc.. Vind het gewoon niet normaal dat mensen hun kleine kind meenemen naar huizen die er niet op ingesteld zijn. Je kunt moeilijk elke keer je hele huis verbouwen als er een kind binnen moet. Laat ze maar gewoon 'n oppas regelen of hun vent oppassen, dan kun je tenminste qualitytime met elkaar hebben.
'ik vind het niet normaal dat mensen hun kleine kind meenemen naar huizen die er niet op ingesteld zijn'.........
Als jij nu gewoon een enkeltje Timboektoe boekt en nooit meer terugkomt, dan hoef je ook geen last te hebben van die rotkinderen.....ideetje?
vrijdag 23 januari 2009 om 07:50
