
Ennn... nu?
vrijdag 3 juli 2009 om 23:22
Zucht.
Ik ben verliefd geworden op iemand, waarvan dat absoluut niet de bedoeling is. We zijn wel beide single, maar ik WEET gewoon hoe hij over relaties denkt, dat hij niets voor mij voelt en dat hij ook nooit tijd heeft..
(Zul je denken: "hoe the fuck ben je verliefd op hem geworden?" Lang verhaal. Korte versie: Kennen elkaar 4 jaar, nu bevriend).
Mijn vraag:
Hoe kom je van die rottige verliefdheid af, want ik wil niet dat onze vriendschap verpest wordt! Plus ik word helemaal loco van die rot gevoelens (kriebels in de buik, hopeloos wachten op reacties, constant aan hem denken... ik heb wel wat beters te doen.. maar mis dankzij hem de motivatie..)
Iemand tips?
Ik ben verliefd geworden op iemand, waarvan dat absoluut niet de bedoeling is. We zijn wel beide single, maar ik WEET gewoon hoe hij over relaties denkt, dat hij niets voor mij voelt en dat hij ook nooit tijd heeft..
(Zul je denken: "hoe the fuck ben je verliefd op hem geworden?" Lang verhaal. Korte versie: Kennen elkaar 4 jaar, nu bevriend).
Mijn vraag:

Iemand tips?
maandag 3 augustus 2009 om 01:22
Lichtbron, het is natuurlijk heerlijk om weg te dromen in fantasieën over een mooie man met blauwe ogen en te speculeren over zijn beweegredenen.....zeker als je eigen huwelijk doodgebloed is... maar vrouw: volgens mij is er werk aan de winkel bij jou aan het thuisfront!
Dat gedroom leidt je alleen maar af van uitzichtloosheid van jouw situatie en maakt dat je maar blijft dralen en niet doorpakt.
Je schrijft dat je binnenkort een scheiding aan gaat vragen en een advocaat gaat contacteren, maar vooralsnog zijn het voornemens, niets concreets. En dat is het al heel lang.....
Stop je energie nu in het regelen van de scheiding en het opbouwen van je eigen leven en stop die blauwogige hunk voorlopig in de koelkast. Echt Lichtbron, maak het nu niet moeilijker voor jezelf!
Dat gedroom leidt je alleen maar af van uitzichtloosheid van jouw situatie en maakt dat je maar blijft dralen en niet doorpakt.
Je schrijft dat je binnenkort een scheiding aan gaat vragen en een advocaat gaat contacteren, maar vooralsnog zijn het voornemens, niets concreets. En dat is het al heel lang.....
Stop je energie nu in het regelen van de scheiding en het opbouwen van je eigen leven en stop die blauwogige hunk voorlopig in de koelkast. Echt Lichtbron, maak het nu niet moeilijker voor jezelf!
donderdag 6 augustus 2009 om 17:26
Nee nog steeds niks en ik ben boos
Dit wakkert steeds meer het gevoel aan wat ik aan het begin van het jaar ook had tijdens onze breuk. Een onzeker gevoel, een gevoel dat alle vertrouwen die ik in hem had daalt tot een dieptepunt. Het gevoel dat hij me niet serieus neemt. Wederom laat ie me in de kou staan. Allé zo voelt het toch... Wat een afknapper na 5 jaar...
Dit wakkert steeds meer het gevoel aan wat ik aan het begin van het jaar ook had tijdens onze breuk. Een onzeker gevoel, een gevoel dat alle vertrouwen die ik in hem had daalt tot een dieptepunt. Het gevoel dat hij me niet serieus neemt. Wederom laat ie me in de kou staan. Allé zo voelt het toch... Wat een afknapper na 5 jaar...
donderdag 6 augustus 2009 om 19:39
OMG
Kreeg zojuist een mailtje van mijn laatste scharrel (van april)...
De man die in mijn ogen aan het nep-scheiden was (inmiddels is hij toch écht gescheiden). Ergens voel ik me wel gevleid... Leuke afleiding al zou ik hem niet meer serieus als relatiemateriaal nemen... Ik zie wel, afspreken kan geen kwaad, de date enzo van toen was héél leuk iig...
Wat betreft mijn "beste" vriend (zet ik ff tussen "" omdat ik nu aan die benaming twijfel), natuurlijk heeft ie dat wel eens voor zijn voeten gekregen. Zo fel ben ik dan ook nog wel
Die smsjes die ik hem gestuurd heb zijn heel vriendelijk en ik begrijp dan niet dat ie niet reageert. Vooral na de laatste. Waarin ik hem toch op een normale manier, geschreven vanuit mezelf, hem duidelijk probeer te maken dat ik nog steeds last heb van wat er aan het begin van het jaar tussen ons gebeurd is, en dat ik nog onzeker ben over onze hernieuwde vriendschap (ook omdat we niet alles uit hebben kunnen praten), dat ik daar aan wil werken en dat ik daarom om zijn hulp vraag...
En dan nog blijft antwoord uit... Ik ben gisteren wel gebeld door een privénummer maar zag het te laat. En als ik niet zeker ben of hij het was, ga ik niet terug bellen (voor hetzelfde geld was het zo'n irritante telefonische verkoper)
Begin steeds meer aan deze vriendschap te twijfelen... Als het zo blijft ben ik weg. (Maar dat zei ik eerder ook al... Gevoelens kan je niet zomaar uitvlakken natuurlijk)
Kreeg zojuist een mailtje van mijn laatste scharrel (van april)...
De man die in mijn ogen aan het nep-scheiden was (inmiddels is hij toch écht gescheiden). Ergens voel ik me wel gevleid... Leuke afleiding al zou ik hem niet meer serieus als relatiemateriaal nemen... Ik zie wel, afspreken kan geen kwaad, de date enzo van toen was héél leuk iig...
Wat betreft mijn "beste" vriend (zet ik ff tussen "" omdat ik nu aan die benaming twijfel), natuurlijk heeft ie dat wel eens voor zijn voeten gekregen. Zo fel ben ik dan ook nog wel
Die smsjes die ik hem gestuurd heb zijn heel vriendelijk en ik begrijp dan niet dat ie niet reageert. Vooral na de laatste. Waarin ik hem toch op een normale manier, geschreven vanuit mezelf, hem duidelijk probeer te maken dat ik nog steeds last heb van wat er aan het begin van het jaar tussen ons gebeurd is, en dat ik nog onzeker ben over onze hernieuwde vriendschap (ook omdat we niet alles uit hebben kunnen praten), dat ik daar aan wil werken en dat ik daarom om zijn hulp vraag...
En dan nog blijft antwoord uit... Ik ben gisteren wel gebeld door een privénummer maar zag het te laat. En als ik niet zeker ben of hij het was, ga ik niet terug bellen (voor hetzelfde geld was het zo'n irritante telefonische verkoper)
Begin steeds meer aan deze vriendschap te twijfelen... Als het zo blijft ben ik weg. (Maar dat zei ik eerder ook al... Gevoelens kan je niet zomaar uitvlakken natuurlijk)
zaterdag 8 augustus 2009 om 11:08
Nee, IK ben degene die het te druk heeft dit weekend
(vanmiddag naar een verjaardag met bbq, kinderen komen morgen weer thuis van vakantie bij hun vader)
Overigens ga ik niet opnieuw te hard van stapel lopen met deze meneer, eerst eens kijken hoeveel moeite hij doet en dan zie ik wel weer verder.
Van "vriend" nog steeds geen gehoor trouwens. Het is moeilijk maar het is wel best, ik had het kunnen weten eigenlijk (maar juist omdat ik me nog niet helemaal zeker voel maakte ik me zorgen) Gelukkig is er dan de andere meneer die ervoor zorgt dat ik het weer kan relativeren
@ Leelaatje: Nog niet terug van vakantie???
(vanmiddag naar een verjaardag met bbq, kinderen komen morgen weer thuis van vakantie bij hun vader)
Overigens ga ik niet opnieuw te hard van stapel lopen met deze meneer, eerst eens kijken hoeveel moeite hij doet en dan zie ik wel weer verder.
Van "vriend" nog steeds geen gehoor trouwens. Het is moeilijk maar het is wel best, ik had het kunnen weten eigenlijk (maar juist omdat ik me nog niet helemaal zeker voel maakte ik me zorgen) Gelukkig is er dan de andere meneer die ervoor zorgt dat ik het weer kan relativeren
@ Leelaatje: Nog niet terug van vakantie???
woensdag 12 augustus 2009 om 19:37
Hoe gaat het nu met je lichtbron?
Mijn leven begint steeds meer op een soap te lijken... Was zó ongelooflijk klaar met het nonchalante gedrag van vriendlief, en wilde me al gaan richten op de gescheiden meneer die steeds meer moeite doet. En dan... Je raadt het al waarschijnlijk... Vriendlief laat ineens weer van zich horen en wil binnenkort graag praten. Weet eigenlijk niet of ik dat nog wel wil, of het nog zin heeft, ben nog wel hartstikke gek op hem en áls hij maar eens duidelijk zou maken helemaal voor mij te willen gaan laat ik andere meneer meteen vallen... (misschien niet aardig van me maar toch, liefde voor de ander zit té diep)
Maar ik ben ook een beetje bang voor hetgene waar hij over wil praten...
Mijn leven begint steeds meer op een soap te lijken... Was zó ongelooflijk klaar met het nonchalante gedrag van vriendlief, en wilde me al gaan richten op de gescheiden meneer die steeds meer moeite doet. En dan... Je raadt het al waarschijnlijk... Vriendlief laat ineens weer van zich horen en wil binnenkort graag praten. Weet eigenlijk niet of ik dat nog wel wil, of het nog zin heeft, ben nog wel hartstikke gek op hem en áls hij maar eens duidelijk zou maken helemaal voor mij te willen gaan laat ik andere meneer meteen vallen... (misschien niet aardig van me maar toch, liefde voor de ander zit té diep)
Maar ik ben ook een beetje bang voor hetgene waar hij over wil praten...
donderdag 13 augustus 2009 om 21:14
Het gespreksonderwerp komt van mijn kant. Door wat er aan het begin van het jaar tussen ons gebeurd is, ben ik regelmatig onzeker over onze vriendschap en of hij me wel serieus neemt. Dáár wil hij dus over praten...
Hoop heb ik overigens allang niet meer. Gelukkig dat gescheiden meneer er is, kan ik het weer een beetje "relativeren" (ja ik heb het relativeertopic gelezen )
Hoop heb ik overigens allang niet meer. Gelukkig dat gescheiden meneer er is, kan ik het weer een beetje "relativeren" (ja ik heb het relativeertopic gelezen )
dinsdag 18 augustus 2009 om 21:58
Mijn weekend was niks bijzonders.
Gescheiden meneer is weer eens van de aardbodem verdwenen, ik vind het best zó, heb geleerd van de vorige keer dus ga hem niet achterna lopen.
Dan denk ik maar weer dat mijn gevoel voor mijn beste vriend toch het juiste is. Maar eerst de vriendschap vlotter trekken. Ben nog heel onzeker over bepaalde dingen. Ik denk dat ik deze week maar eerst het e.e.a. op papier ga zetten voor het geval dat ik a.s. weekend te geëmotioneerd raak en niet meer uit mijn woorden kom. Daar vrees ik nml voor, want mijn emoties liggen dicht onder de oppervlakte...
Aan de andere kant kijk ik er wel weer naar uit om hem te zien!
Beetje dubbel gevoel allemaal...
Gescheiden meneer is weer eens van de aardbodem verdwenen, ik vind het best zó, heb geleerd van de vorige keer dus ga hem niet achterna lopen.
Dan denk ik maar weer dat mijn gevoel voor mijn beste vriend toch het juiste is. Maar eerst de vriendschap vlotter trekken. Ben nog heel onzeker over bepaalde dingen. Ik denk dat ik deze week maar eerst het e.e.a. op papier ga zetten voor het geval dat ik a.s. weekend te geëmotioneerd raak en niet meer uit mijn woorden kom. Daar vrees ik nml voor, want mijn emoties liggen dicht onder de oppervlakte...
Aan de andere kant kijk ik er wel weer naar uit om hem te zien!
Beetje dubbel gevoel allemaal...
donderdag 20 augustus 2009 om 21:02
Hey! Ben terug!
Super toffe vakantie gehad.
Hem totaal niet gemist, gisteren nog bij em langs geweest.
Niets gevoeld, qua verliefdheid, wel vriendschappelijk.
Monaco heeft me genezen volgens mij!!
Jeetje zeg!
Pff! Ben er wel blij om!
Heb onder tussen wel even alles gelezen hier.
Welkom Lichtbron, woaw zeg, je hebt het wel erg te pakken, die verliefdheid. Zitten de 7 kilo's er in middels al weer aan? (Van mijn 5 kilo, alweer 3 kilo aan, veel gegeten op vakantie!).
Scarlet! Ik ben weer terug, en wat lees ik nou over een scharrel van april die aan het 'nep'-scheiden was? He?
Nog even voor Sensy en Sneezeweasel:
Ben echt blij dat ik niets heb gezegd! Anders was het dus echt dik verpest en kon ik deze toffe vriendschap wel gedag zwaaien.
Dus tja, ik ben ook wel van de 'eerlijkheid', begrijp me niet verkeerd. Maar soms moet je ook geduld hebben, want het kan wellicht (en dus in mijn geval) een soort van gemis zijn, of verlangen! (Ben sinds 5 maand vrijgezel, relatie van 4 jaar, samenwonend e.d.).
Hoe dan ook! Ik ben er mooi vanaf!
Maar zal mijn lotgenoten absoluut blijven steunen, door hier te blijven reageren en te lezen.
Liefs! Gebruinde Leelaa.
Super toffe vakantie gehad.
Hem totaal niet gemist, gisteren nog bij em langs geweest.
Niets gevoeld, qua verliefdheid, wel vriendschappelijk.
Monaco heeft me genezen volgens mij!!
Jeetje zeg!
Pff! Ben er wel blij om!
Heb onder tussen wel even alles gelezen hier.
Welkom Lichtbron, woaw zeg, je hebt het wel erg te pakken, die verliefdheid. Zitten de 7 kilo's er in middels al weer aan? (Van mijn 5 kilo, alweer 3 kilo aan, veel gegeten op vakantie!).
Scarlet! Ik ben weer terug, en wat lees ik nou over een scharrel van april die aan het 'nep'-scheiden was? He?
Nog even voor Sensy en Sneezeweasel:
Ben echt blij dat ik niets heb gezegd! Anders was het dus echt dik verpest en kon ik deze toffe vriendschap wel gedag zwaaien.
Dus tja, ik ben ook wel van de 'eerlijkheid', begrijp me niet verkeerd. Maar soms moet je ook geduld hebben, want het kan wellicht (en dus in mijn geval) een soort van gemis zijn, of verlangen! (Ben sinds 5 maand vrijgezel, relatie van 4 jaar, samenwonend e.d.).
Hoe dan ook! Ik ben er mooi vanaf!

Maar zal mijn lotgenoten absoluut blijven steunen, door hier te blijven reageren en te lezen.
Liefs! Gebruinde Leelaa.