ex heeft een ander..ik ben kapot

Nieuw account aangemaakt voor dit topic.
Mijn relatie is sinds een tijdje uit. Het is nooit echt duidelijk uitgesproken, maar vanaf november vorig jaar waren er ernstige problemen waardoor hij zich terugtrok. Ik kon dat op zekere hoogte begrijpen (het was echt geen kattenpis) maar heb me er heel rot over gevoeld. Hij gaf wel steeds aan dat hij even tijd nodig had en het wel goed ging komen. Ik trok het echter niet, ook omdat ik wel erg weinig van hem kreeg. Hij heeft ook echt wel wat minder leuke dingen gezegd en gedaan, waarvan hij later aangaf dat het uit stress was.

Enfin, gedurende enige maanden mondjesmaat contact, het was eigenlijk zo goed als uit. Enerzijds was ik het al aan het verwerken, anderzijds had ik nog hoop. Beetje tegenstrijdig, want ik had ook mijn twijfels. In februari waren zijn problemen zo goed als opgelost en zocht hij contact. Hij zei me te missen, te willen praten en het weer goedmaken. Mijn gevoel schreeuwde dat ik dat ook wilde, mijn verstand schreeuwde dat het niet goed zou zijn. Er was teveel gebeurd. Min ratio won, ik heb hem kort en duidelijk aangegeven dat het over was. Hij belde nog een paar keer maar heb niet meer gereageerd, ik moest sterk zijn, Ik had en heb het er wel heel moeilijk mee, het gevoel is niet zomaar weg.

Doorgespoeld naar gisteren. Er moet helaas nog iets financieels geregeld worden dus ik heb hem geappt. In die appjes zat wat emotie van mijn kant wat ik maanden had opgekropt. Toen kwam het hoge woord eruit: hij heeft een ander en vroeg me dat te respecteren. Dat was het.
Heel vreemd en zakelijk bericht, alsof ik het niet zou respecteren. Ik wil gewoon dat zaken netjes worden afgehandeld, nieuwe liefde of niet.

En het klinkt heel onlogisch en tegenstrijdig omdat ik het heb uitgemaakt, maar wat doet het pijn zeg. Ik zit nog vol in de verwerking en moet niet denken aan een ander. Ik hou van hem, denk nog veel aan hem en hij gaat gewoon door alsof het niets is. Tenminste, dat zegt mijn gevoel. Net zoals gedachten als dat hij nu wel een heel fijne relatie heeft, hij nu wel normaal doet, dat zij veel leuker is dan ik, dat hij nu helemaal blij is terwijl ik nog zo'n verdriet heb. Ik twijfel ook aan alles: of hij wel echt van me hield, waarom hij zo snel doorgaat.

Ik zit overigens in therapie, mede voor mijn onzekerheid. Ik besef namelijk heel goed dat ik buitenproportioneel reageer op zulke "afwijzingen" (want zo voelt het voor mij) Volgende week weer een afspraak maar dat duurt nog even. Ik praat met vriendinnen en wilde hier ook even mijn hart luchten. Misschien wat relativering, helpende gedachtes zoeken.

Praktisch gezien weet ik dat ik hem niet meer moet contacten nu. Heb hem wat boze dingen gestuurd waar ik nog steeds achter sta overigens maar dat moet nu ophouden. Min valkuil is dat ik vaak hoop dat mensen redelijk zijn en tot inkeer komen. Dat zit er echter niet bij iedereen in en bij hem ook niet, dat weet ik ondertussen wel. Dus ik moet stoppen om te proberen hem tot redelijkheid te brengen.
Dat ik kan fluiten naar mijn geld, neem ik dan maar op de koop toe. Ook al geeft dat ook weer negatieve gedachtes, dat ik het oneerlijk vind dat hij hier mee wegkomt.

Bedankt voor het lezen.

Bulbul schreef: ↑

15-05-2025 14:08

Rustig aan, je weet het pas sinds gisteren, adem even diep in en uit. Morgen voelt het waarschijnlijk al niet meer zo rot.

Ik heb wel hel gevoel dat je je eigen rol ("wat emotie van mijn kant") in het appgesprek een beetje bagatelliseert. Hij zal toch wel een reden hebben gehad je te vragen om zijn nieuwe relatie te "respecteren"? En als je nog geld van hem krijgt, is dat natuurlijk iets wat losstaat van zijn nieuwe relatie. Zijn jullie het daarover eens en is er misschien een betere manier om je geld te krijgen dan via de app?

Ik snap wat je zegt, maar ik heb voldoende zelfreflectie. Het deed me juist daarom pijn dat hij begon over het respecteren, dat kwam echt uit de lucht vallen. De appjes die ik stuurde waren in de strekking dat ik graag een oplossing wilde, en toen hij niet reageerde na 3 dagen dat ik dat respectloos vond. Dat was mijn letterlijke tekst. Hij is gewoon niet heel erg redelijk.

Bellen twee keer geprobeerd, hij neemt niet op. Hij woont in een ander land dus langsgaan gaat niet. Hel geld beschouw ik als verloren, mijn emotie zit me veel hoger.

yasmijn schreef: ↑

15-05-2025 14:31

" buitenproportioneel"

Nee, hoor, het is net pas gebeurd en het is niet niks, dus niet buitenproportioneel.
Al je emoties mogen er zijn.

Wat lief dat je dat zegt. Ik heb namelijk zelf het gevoel dat het niet "logisch" is om hier zo mee te zitten terwijl ik het zelf heb uitgemaakt.

Taskmaster schreef: ↑

15-05-2025 15:03

Tja. Om hoeveel geld gaat het?

omstreeks 1000 euro. Maar zoals ik al zei, het geld boeit me niet meer. Dat beschouw ik al als verloren en heb ik vooral in de OP gezet omdat dat de inleiding was van zijn bericht.

noglangnietjarig schreef: ↑

15-05-2025 15:36

Ik zou hem gewoon 2 tikkies sturen to, 1 x 750 en 1 x 250.

Sterkte en je doet absoluut niet raar, je gevoel mag er gewoon zijn.

Hij is niet Nederlands dus tikkies worden hem niet Verder vind ik het geld niet belangrijk, ik zit vooral met dat gemaal en gemaal. Natuurlijk mag het er zijn, maar het is nu even zo heftig dat alle helpende gedachtes welkom zijn.

en Thanks

yasmijn schreef: ↑

15-05-2025 15:40

Hij heeft een ander toch?

Nou, heel logisch dan.

Soms denk ik dat ik niet moet zeuren, omdat ik zelf degene ben die de knoop heeft doorgehakt. En ik wil het ook gewoon niet meer, zeker rationeel niet. Maar dit doet zo een verrekte pijn.

Jules schreef: ↑

16-05-2025 10:25

Het is trouwens sws een flapdrol dat hij hier niet zelf over begint en het netjes afrond. Alleen dat geeft al te denken wat zijn motivieven zouden kunnen zijn.
Al zou hij maar beginnen met 50 euro per maand aflosssen. Kom op hoor TO, voor jezelf opkomen, dit klinkt niet goed.

Dank voor je bemoedigende woorden. Ik ben zeker voor mezelf opgekomen, heb het meermaals gevraagd maar als iemand niet reageert houdt het op. Loslaten is denk ik beter voor me, niet uit zwakte maar omdat het me nu alleen maar een kutgevoel geeft.

Ik heb trouwens geen twijfel aan zijn motieven; hij heeft nooit geld geleend of iets dergelijks. Dit was een dienst die we samen hebben afgenomen vlak voordat we uit elkaar gingen (sorry voor de vage omschrijving). Ik heb de factuur gekregen en wil volgens afspraak de helft terug.

Voor mij is geld nu echt op de achtergrond, ik voel me heel rot.
Ik blijf maar denken aan dat ik in de put zit terwijl hij het leuk zal hebben met haar. Ik voel me echt een beetje het lulletje ofzo, de loser die achterblijft.