Ex - narcistisch

Hoi allemaal,

Nooit gedacht dat ik zelf op dit forum een verhaal zou moeten schrijven, maar omdat ik weinig mensen heb om mee te praten en mijn 'referentiekader' van wat normaal is, niet goed meer functioneert wil ik graag weten wat mensen vinden van mijn situatie.

Ik heb bijna 2.5 jaar een relatie gehad. We zijn ook verloofd geweest maar 2 maanden voor het huwelijk heeft hij het uitgemaakt. Hij was voor mij de 1e relatie die ik heb gehad. Hij had al 7 relaties gehad.

Gedurende relatie is het 3 keer uitgeweest. Er speelde wat problemen in de relatie waarbij ik het gevoel had dat ik niet op nummer 1 stond maar zijn ouders. Daarnaast accepteerde mijn ex mij niet hoe ik was. Mijn onzekerheid kwam voort omdat hij mij niet accepteerde en me ook nauwelijks aanraakte, intimiteit was er weinig, maar hij vond dat dat aan mezelf lag.

Mijn ex heeft meerdere keren gedreigd (en ook uitgevoerd) dat hij niet met me verder kon als ik niet zou veranderen.
- Hij vond mij te stil
- Te egoistisch, en autistisch
- Mijn sociale vaardigheden vond hij slecht


Al met al wou hij dat ik actiever moet zijn, socialer en nog heel veel meer. Mijn ex vond dat ik autistisch was en vond dat ik een autisme test moet doen omdat ik dezelfde primaire behoefte als honger en slaap op nummer 1 zou zetten net als zijn autistische collega. Tevens heeft hij heel vaak de relatie laten afhangen van het feit dat ik naar de psycholoog moet. Ik heb uiteindelijk met tegenzin een verwijsbrief bij de dokter gehaald voor een psycholoog.

Mijn ex bracht contstant conflicten omhoog. Hij schreef mijn ouders brieven over wat hij van hun vond en van mij en het kon hem niks schelen wat dat teweeg bracht.

De 1e keer dat hij het uitmaakte zette hij mij ineens de deur uit omdat hij vond dat ik mij aanstelde over iets. Zonde pardon en gevoelloos zette hij mij de deur uit. Dit is nog 2 keer gebeurd.

Normaal gesproken zou ik dit nooit pikken van een man maar omdat mijn ex zo in mijn hart zat en de eerste relatie was die ik ooit heb gehad wou ik er wat van maken en bleef ik bij hem.

Mijn ex was naar de buitenwereld erg charmant en aardig. Hij stond voor mensen klaar, zei iedereen altijd gedag, was een grappenmaker op feestjes maar ondertussen had ik weer een lange preek gekregen dat hij me ging verlaten als ik niet zou veranderen.

Hij liep een keer met mij naar een whiteboard en hij had een lijn getekend op het bord. Hij zei dat ik nog maar 30% gaf in de relatie en hij 70% en dat dit moest veranderen.

Dingen die hij tegen mij heeft gezegd:
- Als ik met jou doorga dan pleeg ik zelfmoord en lig ik hier straks dood op de grond
- Ik wacht op een teken van god of ik mijn leven door jou kapot moet laten maken of dat ik eindelijk van je verlost ben.
- Je bent een enorme egoist, je denkt alleen maar aan jezelf
- je mist sociale vaardigheden
- Je bent autistisch
- Er valt niet met jou te leven
- Ik had al na een maand weg moeten gaan bij je

Mijn ex heeft nooit zijn excuses aangeboden. Hij was tijdens de hele relatie altijd het slachtoffer. Als ik iets niet leuk vond draaide hij het zo om dat hij de gene was die boos was. Hij was altijd snel gekrenkt. Mijn vader vertelde hem een keer dat hij niet zulke lange tenen moest hebben. Mijn vriend werd toen ook zo kwaad dat hij mijn familie niet meer wou zien. Hij vond ook dat in mijn familie er conflicten waren die niet opgelost waren en dat hij niet met kerst wou komen omdat hij geen zin had in confrontaties. Echter heeft mijn familie helemaal geen problemen.

Wat ik hierboven heb beschreven is in een notendop de relatie. Het was niet alleen maar slecht maar de boventoon was dat ik niet geaccepteerd werd hoe ik was en ben.

Omdat ik een trouw iemand ben ben ik er nog steeds kapot van. Mijn hart is nog verbonden met gevoelens en dat krijg je niet in 1 keer uit. Een lijstje met negatieve punten helpt mij wel maar het blijft lastig. Helemaal nu ik zie dat hij weer op een datingtoer is en achter de volgende vrouw aanzit.

Ik wil graag weten of het bovenstaande normaal is of dat het echt niet goed is. Ik ben geen naïef persoon, maar ik ben wel heel trouw en soms wat onzeker waardoor ik altijd iemand boven mij zelf zal zetten.

Groetjes,

Mariiska

Er is niks mis met mij, ondanks dat mij dat zo vaak verteld is ben ik gewoon normaal. Echter laat ik mensen te snel over mijn grenzen heen gaan, en ben ik onzeker en zorg ik inderdaad niet goed voor mezelf, blijkbaar. En ik wou te graag huisje boompje beestje. En dat is dus veranderd. Ik merk dat ik een korter lontje heb gekregen en dat ik sneller van mij afbijt. Dus wat dat betreft heeft het nog iets positiefs opgeleverd.

Het is lastig uit te leggen maar mijn ex had veel sociale contacten en was charmant dus ik voelde mij vereerd dat ik met hem mocht gaan. En dat is dus het hele probleem. Ik plaatste hem hoger dan mij. En die fout zal ik niet meer maken.

Ja dank jullie wel.

Ja helaas wel ja

Ik ben zeker geen borderliner, dat zat juist in zijn familie. En wat het hokjesdenken betreft, de diagnose narcistisch kan ik goed toepassen op hem daarom heb ik dit topic zo benoemd.

Ik laat dit topic sluiten.

Voor de rest van de vrouwen. Bedankt voor jullie berichtjes, woorden en steun.