
Ex van vriend heeft zelfmoord gepleegd.
zondag 23 juli 2017 om 15:30
Afgelopen 9 maanden waren al een achtbaan aan gebeurtenissen en emoties. Maar de afgelopen week was echt onwerkelijk.
Heb het gevoel van dit kan niet werkelijk zijn, dit soort dingen gebeuren alleen in soap-series.
Mijn vriend heeft 3 schatten van kinderen met zijn ex. Een meisje van net 4 en een tweeling van net 3 beide jongens. De dochter noemen we voor het gemak A en de zoons B&C.
Vorige maand was nog een maand van vreugde. Eerst A jarig, vervolgens werd hun (half)broertje 5 weken te vroeg geboren.
En wat waren ze alle 3 trots op hun broertje.
Einde van de maand waren B &C jarig.
De school zei ook wat zijn ze trots en blij dat hun broertje er eindelijk is.
Vorige week maandag is onverwachts hun moeder dood in huis aangetroffen nadat ze zelf moord gepleegd had. Hun oma heeft haar dochter gevonden.
Vrijdags is de begrafenis geweest.
Zo woon je nog met zen 2en en bereid je je voor om met zen 3en te zijn, ben je plotseling zonder voortekenen met zen 6en.
Waarvan 3 kinderen die maar niet begrijpen wat er gebeurd is.
De oudste snapt dat haar moeder een sterretje is, "net als Jop" zegt ze dan. Jop was hun kat die vorig jaar is overleden. Maar dan zegt ze er achteraan dat mama nu wel heeeel lang een sterretje is en wel gewoon weer mama mag worden. Mijn vriend kan dan ook bijna elke avond uitleggen dat mama echt niet terug komt, met als gevolg verdrietige kinderen.
Kinderen gaan nu ook naar een kinderpsycholoog.
B leg je het uit en dan zegt hij ja Rn gaat verder spelen. C is heel hangerig en wil de hele dag aan mij vast geplakt zitten. A is heel bang dat de baby ook een sterretje word en zit vol met vragen.
Is mama een grote ster? Waarom kunnen we mama nu niet zien ?
-vraagt ze overdag- Waarom ligt mama in de grond want ze is toch een ster?
Mijn vriend is hele dagen in zijn eigen bedrijf aan het werk, daarnaast regelt hij alles kwa het huis waar zijn ex in woonde omdat het huis op papier van hem is.
Bij haar is zijn afscheidsbrieven gevonden. Er was ook 1 voor mijn vriend. Kwam er eigenlijk op neer dat ze aan de scheiding en het feit dat hij verder is gegaan met haar leven zo kapot is gegaan dat dit de beste oplossing voor haar was.
Hij heeft het hier moeilijk mee.
Zijn ex-schoonouders zeiden dat hij er niet te zwaar aan moet tillen, er zijn nog 3 mensen geweest waaronder haar ouders die een brief kregen waarin zij eigenlijk de schuld van haar dood krijgen.
We wonen tijdelijk in mijn appartement, hebben een huis dat in aanbouw is waar ook nog veel voor uitgezocht moet worden.
Kortom de blauwe volk waar we op zaten heeft opeens een hele dikke zwarte rand gekregen.
Ik vind het zo moeilijk.
Ik ben super blij omdat ik moeder geworden ben. Maar voor mijn gevoel kan ik nu gewoon niet blij zijn. Mijn vriend die dus ook vader geworden is gaat nu op automatische piloot verder. Hij huilt s'nacht in bed als zijn kinderen eindelijk slapen nadat hij hun getroost heeft.
Heb het gevoel van dit kan niet werkelijk zijn, dit soort dingen gebeuren alleen in soap-series.
Mijn vriend heeft 3 schatten van kinderen met zijn ex. Een meisje van net 4 en een tweeling van net 3 beide jongens. De dochter noemen we voor het gemak A en de zoons B&C.
Vorige maand was nog een maand van vreugde. Eerst A jarig, vervolgens werd hun (half)broertje 5 weken te vroeg geboren.
En wat waren ze alle 3 trots op hun broertje.
Einde van de maand waren B &C jarig.
De school zei ook wat zijn ze trots en blij dat hun broertje er eindelijk is.
Vorige week maandag is onverwachts hun moeder dood in huis aangetroffen nadat ze zelf moord gepleegd had. Hun oma heeft haar dochter gevonden.
Vrijdags is de begrafenis geweest.
Zo woon je nog met zen 2en en bereid je je voor om met zen 3en te zijn, ben je plotseling zonder voortekenen met zen 6en.
Waarvan 3 kinderen die maar niet begrijpen wat er gebeurd is.
De oudste snapt dat haar moeder een sterretje is, "net als Jop" zegt ze dan. Jop was hun kat die vorig jaar is overleden. Maar dan zegt ze er achteraan dat mama nu wel heeeel lang een sterretje is en wel gewoon weer mama mag worden. Mijn vriend kan dan ook bijna elke avond uitleggen dat mama echt niet terug komt, met als gevolg verdrietige kinderen.
Kinderen gaan nu ook naar een kinderpsycholoog.
B leg je het uit en dan zegt hij ja Rn gaat verder spelen. C is heel hangerig en wil de hele dag aan mij vast geplakt zitten. A is heel bang dat de baby ook een sterretje word en zit vol met vragen.
Is mama een grote ster? Waarom kunnen we mama nu niet zien ?
-vraagt ze overdag- Waarom ligt mama in de grond want ze is toch een ster?
Mijn vriend is hele dagen in zijn eigen bedrijf aan het werk, daarnaast regelt hij alles kwa het huis waar zijn ex in woonde omdat het huis op papier van hem is.
Bij haar is zijn afscheidsbrieven gevonden. Er was ook 1 voor mijn vriend. Kwam er eigenlijk op neer dat ze aan de scheiding en het feit dat hij verder is gegaan met haar leven zo kapot is gegaan dat dit de beste oplossing voor haar was.
Hij heeft het hier moeilijk mee.
Zijn ex-schoonouders zeiden dat hij er niet te zwaar aan moet tillen, er zijn nog 3 mensen geweest waaronder haar ouders die een brief kregen waarin zij eigenlijk de schuld van haar dood krijgen.
We wonen tijdelijk in mijn appartement, hebben een huis dat in aanbouw is waar ook nog veel voor uitgezocht moet worden.
Kortom de blauwe volk waar we op zaten heeft opeens een hele dikke zwarte rand gekregen.
Ik vind het zo moeilijk.
Ik ben super blij omdat ik moeder geworden ben. Maar voor mijn gevoel kan ik nu gewoon niet blij zijn. Mijn vriend die dus ook vader geworden is gaat nu op automatische piloot verder. Hij huilt s'nacht in bed als zijn kinderen eindelijk slapen nadat hij hun getroost heeft.

maandag 24 juli 2017 om 18:16
Het lijkt mij nu vooral aanpoten en zien te overleven.
Vooral zien te overleven tot er in december een huis en meer ruimte is.
En elke soort hulp dat wordt geboden aannemen.
Met 2 à 3 stel grootouders ... kan iemand soms mee de 3 oudsten een nacht opvangen?
Of de 3 oudsten en hun vader - jouw partner?
(Want de kans op huilpartijen midden in de nacht als ze ineens ook hun vader "kwijt" zijn is bestaande.)
Maakt tegelijk een avond "ademruimte" vrij voor jou en jullie baby.
Of kan jij en de baby af en toe een avond of een nacht naar je ouders om op te laden?
Of bij een vriendin?
Een hond zou ik er op dit moment écht niet bij kunnen gebruiken.
Op een appartement dat zo al uit zijn voegen barst, waar het nu al één en al drukte is en met een dier dat waarschijnlijk 3 keer per dag buiten moet.
Kan de hond ergens tijdelijk worden opgevangen?
Familie? Vrienden? Ander logeeradres? (Eventueel 1 waar je 1 keer per week met de kinderen kan passeren als ze er gehecht aan zijn.)
En dat er in december wordt gekeken of hij terug kan komen?
Ofwel dat hij definitief herplaatst wordt.
Sterkte en bakken moed gewenst!
Vooral zien te overleven tot er in december een huis en meer ruimte is.
En elke soort hulp dat wordt geboden aannemen.
Met 2 à 3 stel grootouders ... kan iemand soms mee de 3 oudsten een nacht opvangen?
Of de 3 oudsten en hun vader - jouw partner?
(Want de kans op huilpartijen midden in de nacht als ze ineens ook hun vader "kwijt" zijn is bestaande.)
Maakt tegelijk een avond "ademruimte" vrij voor jou en jullie baby.
Of kan jij en de baby af en toe een avond of een nacht naar je ouders om op te laden?
Of bij een vriendin?
Een hond zou ik er op dit moment écht niet bij kunnen gebruiken.
Op een appartement dat zo al uit zijn voegen barst, waar het nu al één en al drukte is en met een dier dat waarschijnlijk 3 keer per dag buiten moet.
Kan de hond ergens tijdelijk worden opgevangen?
Familie? Vrienden? Ander logeeradres? (Eventueel 1 waar je 1 keer per week met de kinderen kan passeren als ze er gehecht aan zijn.)
En dat er in december wordt gekeken of hij terug kan komen?
Ofwel dat hij definitief herplaatst wordt.
Sterkte en bakken moed gewenst!
maandag 24 juli 2017 om 18:52
Misschien heb je wat aan mijn ingevingen.
Prof hulp voor de kids ( is al op de rit begreep ik)
Buurtzorg of iets dergelijks die elke week langskomen om jullie te ondersteunen in hoe dit als nieuw gezin te structuren.
Zij kunnen ook meekijken welke hulp in te zetten is.
Ruimte in jullie appartement creëeren, dus dozen etc, elders opslaan ( familie, vrienden ? )
Iemand die 1 keer in de week meehelpt in je huishouden ( familie, vrienden? )
Heb je mensen die wellicht wat maaltijden voor in de vriezer kunnen maken?
Bestel je boodschappen online, laat het bezorgen.
Kan je 1 keer in de week een dagje/ nachtje met de baby elders zijn/slapen?
Is er Iemand dicht bij jullie die zich als toevluchtsoord kan opwerpen waar je even met een bakkie thee kan bijkomen, en van je afpraten ?
Praktijkondersteuner huisarts waar je kan gaan praten de komende tijd, ook die kunnen hulp voor je inschakelen.
Mischien kan je partner een paar dagen met zijn kids toch even in hun ouderlijk huis slapen? Even rust voor jou, en tijd om het op een rijtje te kunnen zetten en misschien toch best fijn voor de kids ook eens even in hun vertrouwde slaapkamer te zijn?
Hoe is het gesteld met hulp voor een verhuizing straks ?
Is er iemand die de organisatie voor jullie kan overnemen ( regelzaken etc.)
Ik hoop dat jullie een sterk vangnet om je heen hebt, dit is echt veel en alle hulp die je kan krijgen heb je nodig,
Durf te vragen !!
Prof hulp voor de kids ( is al op de rit begreep ik)
Buurtzorg of iets dergelijks die elke week langskomen om jullie te ondersteunen in hoe dit als nieuw gezin te structuren.
Zij kunnen ook meekijken welke hulp in te zetten is.
Ruimte in jullie appartement creëeren, dus dozen etc, elders opslaan ( familie, vrienden ? )
Iemand die 1 keer in de week meehelpt in je huishouden ( familie, vrienden? )
Heb je mensen die wellicht wat maaltijden voor in de vriezer kunnen maken?
Bestel je boodschappen online, laat het bezorgen.
Kan je 1 keer in de week een dagje/ nachtje met de baby elders zijn/slapen?
Is er Iemand dicht bij jullie die zich als toevluchtsoord kan opwerpen waar je even met een bakkie thee kan bijkomen, en van je afpraten ?
Praktijkondersteuner huisarts waar je kan gaan praten de komende tijd, ook die kunnen hulp voor je inschakelen.
Mischien kan je partner een paar dagen met zijn kids toch even in hun ouderlijk huis slapen? Even rust voor jou, en tijd om het op een rijtje te kunnen zetten en misschien toch best fijn voor de kids ook eens even in hun vertrouwde slaapkamer te zijn?
Hoe is het gesteld met hulp voor een verhuizing straks ?
Is er iemand die de organisatie voor jullie kan overnemen ( regelzaken etc.)
Ik hoop dat jullie een sterk vangnet om je heen hebt, dit is echt veel en alle hulp die je kan krijgen heb je nodig,
Durf te vragen !!

maandag 24 juli 2017 om 18:54
'Die hond' zou weleens een grote rol voor de kinderen kunnen spelen, als kind in een tehuis maakte ik me vooral zorgen om wat de hond nu zou denken, dat ik hem in de steek had gelaten, zou hij net zoveel aan mij denken en vooral: kon ik hem maar een knuffel geven.Love2hike schreef: ↑24-07-2017 07:12Jeetje, wat heftig! Krijg kippenvel van je verhaal!
Goed dat je hulp heb gezocht, zoiets kan je niet alleen en jullie zullen goed verder moeten.
Ruimte gebrek is dus tijdelijk! Dat is in ieder geval fijn. Hoe lang duurt dat?
Die hond...ontzettend lief dat jullie dat allemaal op je nemen, maar kan de hond niet naar haar familie? Dat zou in ieder geval een beetje schelen qua ruimte en tijd.....
Heel veel sterkte!!
Doe de hond dus niet zomaar 'weg' die kinderen zijn hun moeder al kwijt; ik zou het een slechte zaak vinden om ze weer iemand af te nemen en ditmaal met opzet.
Omdat het even niet uitkomt...
Mensen die zelf niet van dieren houden begrijpen vaak niet hoe diep zoiets erin kan hakken, ik kan je vertellen dat het meer indruk op me maakte dat mijn vader een huisdier zomaar weggegeven had aan een oom en tante van me -mijn huisdier wel te verstaan- toen ik uit school kwam dan de boodschap dat mijn moeder Alzheimer had en niet meer beter zou worden.
Dat wist ik al, en niks aan te doen: een ziekte is niet iets waar je voor kan kiezen.
Een dier wegdoen alsof het een stuk speelgoed is: onvergeeflijk. Ik heb nog niet alle reacties gelezen dus mss mosterd maar ik MOEST het meteen even kwijt voor je iets gaat doen waar je spijt van gaat krijgen..
Ik hoop dat het nog een beetje te doen is allemaal, zo vreselijk triest dit...



maandag 24 juli 2017 om 19:31
Bestaardigopzich,
Ik begrijp wat je schrijft! Ik hou óók van dieren en ik weet hoe kinderen op hun huisdier gesteld zijn! Ik zeg ook niet dat ze hem weg moet doen! Maar de ouders/familie van ex zouden wél kunnen helpen met uitlaten of opvang als ze een dag weg moeten.
TO zal het druk zat hebben met plotsklap 4 kinderen die het moeilijk hebben met het verlies van hun moeder etc. En dan is het fijn als iemand de hond even kan uitlaten of kan opvangen voor een dag/weekend mocht het nodig zijn zodat ze zich daar óók niet nog eens druk om hoeft te maken!
Ik krijg nu het idee (en dat kan ik fout hebben!) dat nu echt alles op de schouders van TO en haar vriend komt.
Hopelijk kan TO wat met de dingen hier geschreven worden en dan bedoel ik de behulpzame adviezen en niet die van de moraalridders hier!
To, dikke knuffel van mij!
Ik begrijp wat je schrijft! Ik hou óók van dieren en ik weet hoe kinderen op hun huisdier gesteld zijn! Ik zeg ook niet dat ze hem weg moet doen! Maar de ouders/familie van ex zouden wél kunnen helpen met uitlaten of opvang als ze een dag weg moeten.
TO zal het druk zat hebben met plotsklap 4 kinderen die het moeilijk hebben met het verlies van hun moeder etc. En dan is het fijn als iemand de hond even kan uitlaten of kan opvangen voor een dag/weekend mocht het nodig zijn zodat ze zich daar óók niet nog eens druk om hoeft te maken!
Ik krijg nu het idee (en dat kan ik fout hebben!) dat nu echt alles op de schouders van TO en haar vriend komt.
Hopelijk kan TO wat met de dingen hier geschreven worden en dan bedoel ik de behulpzame adviezen en niet die van de moraalridders hier!
To, dikke knuffel van mij!