Relaties
alle pijlers
Ex verwijt me alles en maakt me zwart
donderdag 19 oktober 2017 17:54
Ik zit met een probleem. Het is drie maanden uit met mijn ex maar in die tijd zijn we om elkaar heen blijven draaien. Onze relatie was in grote lijnen goed, maar te veel ruzies en ik reageerde in die ruzies ook te fel. Dat weten we en dus werkt het ook niet meer tussen ons. Zoveel is duidelijk en ook besproken in eerdere topics.
Heb het contact een hele tijd proberen te vermijden, maar ex die het zelf uitmaakte bleef na meerdere bloks en unbloks op oa whatsapp en facebook (van haar kant dus) toch altijd wel weer terug contact zoeken. Soms ging ik daarin mee op een zo normaal mogelijke manier, soms gaf ik aan dat we daar beter mee konden stoppen omdat ik in die tijd graag terug wilde en zij daar niet klaar voor was. Maar in die tijd bleef ze mij vooral verwijten wat ik fout had gedaan en ook dat ik 'al wel een ander' zou hebben. Iets wat helemaal niet speelt, want ben nog continu met haar bezig (ook al probeer ik mijn leven zo goed mogelijk op te pakken en lukt dat op alle andere vlakken (privé, werk etc) aardig.
Laatst kreeg ik na drie weken geblokt te zijn op whatsapp ineens een belletje via app van haar. Die miste ik, maar appte haar wat er was. Vervolgens zei ze dan dat dat per ongeluk ging (opvallend: want eerst moet de blok er af en dan nog bellen dus). Maar nu -een paar dagen later- kreeg ik weer een woedend smsje afgelopen week, omdat ik een nacht niet thuis was (we wonen op steenworp afstand van elkaar). Was gewoon voor werk weg, maar het smsje 'heb ik toch gelijk he, veel plezier met je nieuwe vriendin' wond er geen doekjes om wat haar gedachte erbij was. Lang getwijfeld wat ik terug moest sturen (had beter niks kunnen sturen), maar toen een lang smsje gestuurd waarin ik haar vertelde dat ik nog altijd om haar geef, geen ander heb en dat ik hoop dat ze ondanks alles en ook zonder mij gelukkig is/wordt. Meerdere mensen laten lezen en iedereen vond het een aardig, goed bedoeld smsje zonder dubbele intenties.
Maar ik kreeg weer een woedende sms terug over dat ik mezelf als perfect voor deed en doe alsof zij alles verkeerd doet. Wat dus helemaal niet zo is...gaf duidelijk aan haar het beste te gunnen. Paar smsjes over en weer en daarin was haar strekking: dat jij nu een ander hebt (heb ik dus niet) zegt wel dat jouw liefde voor mij veel minder was dan die van mij voor jou. Ik heb dat maar gelaten voor wat het was. Diezelfde avond zie ik haar ineens daten met een jongen (tja, nadeel dus als je uitkijkt op elkaars huis). Heb haar toen ook gezegd dat ze beter eerlijk had kunnen zijn. Eerst ontkende ze het nog, maar daarna gaf ze toe 'dat er een vriend was'.
En het is allemaal prima, heb haar ook gezegd dat we single zijn en dus vrij om te doen en laten wat we willen. Maar dan krijg ik weer het bericht 'dat dit ook wel weer aantoont dat ik mijn leven maar zomaar oppak, dat ik nooit van haar gehouden heb en dat ook nooit zal doen'. Echt waar, het is de grootste onzin en dat zie ik zelf ook.
Maar, het raakt me heel erg. Meer dan ik verwacht had. Vooral omdat het zo'n groot onrecht is. Ze mag boos op me zijn, heb me tijdens ruzies echt als een klootzak gedragen, maar dit soort verwijten raken kant noch wal. En al dit soort dingen loopt ze ook tegen anderen te vertellen (pure zwartmakerij) want van hen hoor ik dat dan weer. Na die avond dat die gozer er was, nog even gesmst en daarin kreeg ik weer te horen dat ik nooit van haar gehouden heb, haar alleen had voor het gemak (echt de grootste onzin allemaal) en toen heeft ze me op alles geblokt. En ik haar dus ook.
En nu mijn vraag: hoe zouden jullie hiermee omgaan? Want nee, ik heb geen hoop dat dit goed komt en wil dat ook niet meer. De situatie is nu als volgt: we hebben elkaar op alles geblokt, maar ik merk wel dat ik dat ontzettend kinderachtig vind. Ik heb daar de leeftijd niet meer naar (ben eind in de 20) en eigenlijk is dat mijn eer te na. Maar hoe dus om te gaan met een situatie als dit? Hoe zouden jullie dit van je afzetten etc? Ik kan het erg moeilijk verkroppen dat zij loopt te verkondigen dat ik niet van haar gehouden heb, terwijl dat echt wel zo was. En ergens kan ik ook niet geloven dat zij dat echt denkt omdat ze zelf ook wel beter weet..
Ik hoop op constructieve reacties in plaats van 'geen hoop hebben, ga door'. Want die hoop heb ik dus ook niet en probeer door te gaan. Heb genoeg afleiding, maar het spookt toch door mijn hoofd.
Thnx alvast!
Heb het contact een hele tijd proberen te vermijden, maar ex die het zelf uitmaakte bleef na meerdere bloks en unbloks op oa whatsapp en facebook (van haar kant dus) toch altijd wel weer terug contact zoeken. Soms ging ik daarin mee op een zo normaal mogelijke manier, soms gaf ik aan dat we daar beter mee konden stoppen omdat ik in die tijd graag terug wilde en zij daar niet klaar voor was. Maar in die tijd bleef ze mij vooral verwijten wat ik fout had gedaan en ook dat ik 'al wel een ander' zou hebben. Iets wat helemaal niet speelt, want ben nog continu met haar bezig (ook al probeer ik mijn leven zo goed mogelijk op te pakken en lukt dat op alle andere vlakken (privé, werk etc) aardig.
Laatst kreeg ik na drie weken geblokt te zijn op whatsapp ineens een belletje via app van haar. Die miste ik, maar appte haar wat er was. Vervolgens zei ze dan dat dat per ongeluk ging (opvallend: want eerst moet de blok er af en dan nog bellen dus). Maar nu -een paar dagen later- kreeg ik weer een woedend smsje afgelopen week, omdat ik een nacht niet thuis was (we wonen op steenworp afstand van elkaar). Was gewoon voor werk weg, maar het smsje 'heb ik toch gelijk he, veel plezier met je nieuwe vriendin' wond er geen doekjes om wat haar gedachte erbij was. Lang getwijfeld wat ik terug moest sturen (had beter niks kunnen sturen), maar toen een lang smsje gestuurd waarin ik haar vertelde dat ik nog altijd om haar geef, geen ander heb en dat ik hoop dat ze ondanks alles en ook zonder mij gelukkig is/wordt. Meerdere mensen laten lezen en iedereen vond het een aardig, goed bedoeld smsje zonder dubbele intenties.
Maar ik kreeg weer een woedende sms terug over dat ik mezelf als perfect voor deed en doe alsof zij alles verkeerd doet. Wat dus helemaal niet zo is...gaf duidelijk aan haar het beste te gunnen. Paar smsjes over en weer en daarin was haar strekking: dat jij nu een ander hebt (heb ik dus niet) zegt wel dat jouw liefde voor mij veel minder was dan die van mij voor jou. Ik heb dat maar gelaten voor wat het was. Diezelfde avond zie ik haar ineens daten met een jongen (tja, nadeel dus als je uitkijkt op elkaars huis). Heb haar toen ook gezegd dat ze beter eerlijk had kunnen zijn. Eerst ontkende ze het nog, maar daarna gaf ze toe 'dat er een vriend was'.
En het is allemaal prima, heb haar ook gezegd dat we single zijn en dus vrij om te doen en laten wat we willen. Maar dan krijg ik weer het bericht 'dat dit ook wel weer aantoont dat ik mijn leven maar zomaar oppak, dat ik nooit van haar gehouden heb en dat ook nooit zal doen'. Echt waar, het is de grootste onzin en dat zie ik zelf ook.
Maar, het raakt me heel erg. Meer dan ik verwacht had. Vooral omdat het zo'n groot onrecht is. Ze mag boos op me zijn, heb me tijdens ruzies echt als een klootzak gedragen, maar dit soort verwijten raken kant noch wal. En al dit soort dingen loopt ze ook tegen anderen te vertellen (pure zwartmakerij) want van hen hoor ik dat dan weer. Na die avond dat die gozer er was, nog even gesmst en daarin kreeg ik weer te horen dat ik nooit van haar gehouden heb, haar alleen had voor het gemak (echt de grootste onzin allemaal) en toen heeft ze me op alles geblokt. En ik haar dus ook.
En nu mijn vraag: hoe zouden jullie hiermee omgaan? Want nee, ik heb geen hoop dat dit goed komt en wil dat ook niet meer. De situatie is nu als volgt: we hebben elkaar op alles geblokt, maar ik merk wel dat ik dat ontzettend kinderachtig vind. Ik heb daar de leeftijd niet meer naar (ben eind in de 20) en eigenlijk is dat mijn eer te na. Maar hoe dus om te gaan met een situatie als dit? Hoe zouden jullie dit van je afzetten etc? Ik kan het erg moeilijk verkroppen dat zij loopt te verkondigen dat ik niet van haar gehouden heb, terwijl dat echt wel zo was. En ergens kan ik ook niet geloven dat zij dat echt denkt omdat ze zelf ook wel beter weet..
Ik hoop op constructieve reacties in plaats van 'geen hoop hebben, ga door'. Want die hoop heb ik dus ook niet en probeer door te gaan. Heb genoeg afleiding, maar het spookt toch door mijn hoofd.
Thnx alvast!
zondag 22 oktober 2017 17:49
je hebt een lotgenoot, lees maar en schrijf mee
relaties/begrijp-het-niet/list_messages ... #p27695738
relaties/begrijp-het-niet/list_messages ... #p27695738
maandag 23 oktober 2017 12:02
Thnx, even lezen!swifty schreef: ↑22-10-2017 17:49je hebt een lotgenoot, lees maar en schrijf mee
relaties/begrijp-het-niet/list_messages ... #p27695738
maandag 23 oktober 2017 12:03
Gek genoeg zie ik het niet eens zo als manipuleren?Farfarella schreef: ↑22-10-2017 14:00Je moet jezelf in bescherming nemen tegen haar manipulatie. Al zul je ervoor moeten verhuizen, je moet deze negatieve energie die jou leegzuigt, uit je leven bannen.
Je verdient beter, maar dat moet je wel zelf realiseren...
Sterkte!
maandag 23 oktober 2017 12:11
Gewoon blokkeren die handel en haar in haar sop laten gaarkoken. Elke vorm van aandacht ook het deblokkeren is olie op het vuur. Ze ziet dan dat jij met haar bezig bent geweest en dat is genoeg om weer tegen je tekeer te gaan. Dus gewoon 0,0 aandacht aan besteden. De hoop op normaal (of zelfs vriendschappelijk) contact zou ik laten varen. O en prijs jezelf gelukkig dat jullie geen kinderen hebben, dan was je hier nooit meer vanaf gekomen!
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
maandag 23 oktober 2017 12:29
Deze reactie snap ik even niet zo goed? Het deblokkeren olie op het vuur? Ze heeft mij geblokt en toen heb ik teruggeblokt. Dat lijkt me dan toch geen olie op het vuur? Of dat ik met haar bezig ben geweest?MwTheelepel schreef: ↑23-10-2017 12:11Gewoon blokkeren die handel en haar in haar sop laten gaarkoken. Elke vorm van aandacht ook het deblokkeren is olie op het vuur. Ze ziet dan dat jij met haar bezig bent geweest en dat is genoeg om weer tegen je tekeer te gaan. Dus gewoon 0,0 aandacht aan besteden. De hoop op normaal (of zelfs vriendschappelijk) contact zou ik laten varen. O en prijs jezelf gelukkig dat jullie geen kinderen hebben, dan was je hier nooit meer vanaf gekomen!
Zij had overigens wel een dochtertje en die mis ik ook enorm!
