Relaties
alle pijlers
familieperikelen
vrijdag 14 augustus 2009 om 23:45
Over 5 nachtjes staat er een grote hersenoperatie op het program. Dat op zich is al voldoende om me mijn goede humeur te laten verpesten. Heel egoïstisch heb ik op dit moment mijn familie best hard nodig. Niet alleen, omdat ik aandacht wil. Er zitten risico's aan de operatie die ik moet ondergaan, dus moet ik van mezelf ook nadenken over wat als het misgaat en ik niet meer wakker word. Eigenlijk was dit al even meer dan genoeg om te dragen.
Tussen mijn ouders gaat het al erg lang niet goed. En toen ik vandaag met mijn vader even naar de stad was om een stapel t-shirtjes en broeken te kopen voor het ziekenhuis zei hij, ik ga niet meer naar huis vanavond. Stond ik daar in de h&m te janken als een klein kind. En het enige wat ik kon zeggen was, niet nu, niet vlak voor die k-operatie. Hoe moet dan nu als ik dood ga?
Het is nu heel wat later en ik merk dat ik nog steeds alleen maar kan huilen. En nog niet eens omdat mijn vader er een streep onder zet, maar meer, omdat hij dat nu doet. Ik voel me ook erg egoïstisch, dat ik nu alleen maar aan mezelf denk en vind dat hij even rekening mag houden met mij. Ben tegelijkertijd geen kind meer, de dertig gepasseerd, dus vind ook dat ik me niet aan moet stellen.
Einde van het verhaal was dat mijn vader beloofd heeft te wachten tot na ons familie-etentje van maandag, maar ook dat voelt niet fijn.
Moest dit even kwijt. Voel me even heel erg alleen.
Tussen mijn ouders gaat het al erg lang niet goed. En toen ik vandaag met mijn vader even naar de stad was om een stapel t-shirtjes en broeken te kopen voor het ziekenhuis zei hij, ik ga niet meer naar huis vanavond. Stond ik daar in de h&m te janken als een klein kind. En het enige wat ik kon zeggen was, niet nu, niet vlak voor die k-operatie. Hoe moet dan nu als ik dood ga?
Het is nu heel wat later en ik merk dat ik nog steeds alleen maar kan huilen. En nog niet eens omdat mijn vader er een streep onder zet, maar meer, omdat hij dat nu doet. Ik voel me ook erg egoïstisch, dat ik nu alleen maar aan mezelf denk en vind dat hij even rekening mag houden met mij. Ben tegelijkertijd geen kind meer, de dertig gepasseerd, dus vind ook dat ik me niet aan moet stellen.
Einde van het verhaal was dat mijn vader beloofd heeft te wachten tot na ons familie-etentje van maandag, maar ook dat voelt niet fijn.
Moest dit even kwijt. Voel me even heel erg alleen.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zaterdag 15 augustus 2009 om 01:19
Iedereen is belangrijk genoeg, dus jij ook!
Jij bent op dit moment het belangrijkste en dat moet je ook voor jezelf zijn. Je hebt genoeg aan jezelf.
Je ouders zijn volwassen mensen en ik weet niet het hele verhaal maar uit eigen ervaring ( mijn ouders hebben ook een moeizame relatie ) dat je soms even gewoon aan jezelf moet denken, hoe vervelend/moeilijk dat ook is.
Jij bent op dit moment het belangrijkste en dat moet je ook voor jezelf zijn. Je hebt genoeg aan jezelf.
Je ouders zijn volwassen mensen en ik weet niet het hele verhaal maar uit eigen ervaring ( mijn ouders hebben ook een moeizame relatie ) dat je soms even gewoon aan jezelf moet denken, hoe vervelend/moeilijk dat ook is.
zaterdag 15 augustus 2009 om 01:52
zaterdag 15 augustus 2009 om 05:33
quote:Your_Wake_Up_Call schreef op 15 augustus 2009 @ 01:52:
[...]
je weet jezelf wel goed onder uit te halen zeg... Was meer zo dat ik tot nu toe meer aan gezellige-dingen-op-het-forum deed, een topic openen heb ik niet eerder gedaan en irl merk ik dat veel mensen me uit de weg gaan, omdat ze het moeilijk vinden om op dit moment met me om te gaan. En ik had deze reacties niet verwacht, juist omdat het irl op dit moment zo dubbel is.
[...]
je weet jezelf wel goed onder uit te halen zeg... Was meer zo dat ik tot nu toe meer aan gezellige-dingen-op-het-forum deed, een topic openen heb ik niet eerder gedaan en irl merk ik dat veel mensen me uit de weg gaan, omdat ze het moeilijk vinden om op dit moment met me om te gaan. En ik had deze reacties niet verwacht, juist omdat het irl op dit moment zo dubbel is.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zaterdag 15 augustus 2009 om 07:41
quote:noanne schreef op 15 augustus 2009 @ 01:03:
Was ook geen touw aan vast te knopen... waren immers helemaal VRIJ.
Overigens, mss nu toch maar het goede gesprek met BGB aanknopen. Of met de psycholoog van het ziekenhuis die al een week probeert met me aan de praat te raken...
Gesprekken met mij zijn in dit geval geheel en al gratis
Ik ieder geval een aai over je bol, terwijl ik je aan mijn boezem druk.
Was ook geen touw aan vast te knopen... waren immers helemaal VRIJ.
Overigens, mss nu toch maar het goede gesprek met BGB aanknopen. Of met de psycholoog van het ziekenhuis die al een week probeert met me aan de praat te raken...
Gesprekken met mij zijn in dit geval geheel en al gratis
Ik ieder geval een aai over je bol, terwijl ik je aan mijn boezem druk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 15 augustus 2009 om 08:01
Hou ook eens op met je te excuseren, tenminste ik heb het gevoel dat je dat doet. Als je moet huilen gewoon lekker doen. Het is nogal wat waar je voor staat, tuurlijk ben je emotioneel. Gooi je emoties er maar uit en voel je niet stom of schuldig want dat kost een hele hoop energie.
Is er nog iets wat je heel graag zou willen doen voor je operatie? Misschien een spontaan feestje geven voor vrienden of eten in dat dure restaurant waar je anders nooit zou komen? Verwen jezelf en probeer leuke dingen te doen en je gedachte te verzetten. Ga ook bedenken wat je na je operatie allemaal zou willen doen, want het gaat gewoon goed komen, o.k.!!!!
Verder wens ik je onwijs veel sterkte en beterschap en ook ik zal een kaarsje voor je branden.
Dikke knuf van mij.
Is er nog iets wat je heel graag zou willen doen voor je operatie? Misschien een spontaan feestje geven voor vrienden of eten in dat dure restaurant waar je anders nooit zou komen? Verwen jezelf en probeer leuke dingen te doen en je gedachte te verzetten. Ga ook bedenken wat je na je operatie allemaal zou willen doen, want het gaat gewoon goed komen, o.k.!!!!
Verder wens ik je onwijs veel sterkte en beterschap en ook ik zal een kaarsje voor je branden.
Dikke knuf van mij.
zaterdag 15 augustus 2009 om 09:21
Focus je op de operatie en op je eigen gevoelens. Je bent niet egoistisch; je gaat door een diep dal en dan heb je begripvolle mensen nodig. Geen mensen die jouw gevoel van machteloosheid nog erger maken. Jou vader is de egoist. Hij heeft het jaren laten versloffen, daar had best een week bij gekund. Ga die discussie niet aan, maar mijd hem, anders kost het je veel negatieve energie!
Heel veel sterkte!!
Heel veel sterkte!!
zaterdag 15 augustus 2009 om 09:39
quote:noanne schreef op 15 augustus 2009 @ 05:33:
[...]
Was meer zo dat ik tot nu toe meer aan gezellige-dingen-op-het-forum deed, een topic openen heb ik niet eerder gedaan en irl merk ik dat veel mensen me uit de weg gaan, omdat ze het moeilijk vinden om op dit moment met me om te gaan. En ik had deze reacties niet verwacht, juist omdat het irl op dit moment zo dubbel is.
Wat naar voor je, dat je het zo voelt! Geen wonder dat ook het besluit van je vader er zo inhakt. Maar het is ridicuul om te denken dat de mensen om je heen niet zoveel om je geven (dat las ik uit het eerdere bericht, misschien denk je er na de slaappil alweer anders over, dat hoop ik ) want zelfs mensen die je niet kennen hier, leven met je mee. Misschien dat mensen die dichter bij je staan het gevoel hebben dat ze je je ruimte moeten geven? Of dat ze denken: ze wéét al dat ze bij ons terecht kan, ze komt wel als het nodig is? Zou het zoiets kunnen zijn?
Veel liefs en sterkte gewenst!
[...]
Was meer zo dat ik tot nu toe meer aan gezellige-dingen-op-het-forum deed, een topic openen heb ik niet eerder gedaan en irl merk ik dat veel mensen me uit de weg gaan, omdat ze het moeilijk vinden om op dit moment met me om te gaan. En ik had deze reacties niet verwacht, juist omdat het irl op dit moment zo dubbel is.
Wat naar voor je, dat je het zo voelt! Geen wonder dat ook het besluit van je vader er zo inhakt. Maar het is ridicuul om te denken dat de mensen om je heen niet zoveel om je geven (dat las ik uit het eerdere bericht, misschien denk je er na de slaappil alweer anders over, dat hoop ik ) want zelfs mensen die je niet kennen hier, leven met je mee. Misschien dat mensen die dichter bij je staan het gevoel hebben dat ze je je ruimte moeten geven? Of dat ze denken: ze wéét al dat ze bij ons terecht kan, ze komt wel als het nodig is? Zou het zoiets kunnen zijn?
Veel liefs en sterkte gewenst!
zaterdag 15 augustus 2009 om 09:46
Noanne, wat heftig allemaal. Weet je, jij gaat een zware ingreep tegemoet en je verwacht - terecht - steun van je naasten, waaronder je ouders. Dat is ook logisch, gezien de ernst van de ingreep. Nu komt je vader met deze mededeling. Daaruit blijkt dat hij met heel iets anders bezig is, en je daardoor niet de steun kan geven die je wel verwacht. Vervolgens komt hij nog eens met zo'n 'fijn' bericht wat - operatie of niet - uberhaupt al jouw leven op zijn kop zou zetten. En mogelijk maak jij je zorgen over je moeder, hoe nu en wat verder terwijl jij daar eigenlijk onvoldoende ruimte voor hebt vanwege je operatie. Kortom, in deze voor jou toch al onzekere tijden waarin je graag steun gehad had, lijkt het wel haast of jij nu ineens steun moet leveren aan anderen. Dat maakt de hele situatie voor jou alleen maar onveiliger.
Poez heeft gelijk, als je vader wilt opstappen, dan zou hij dat toch wel doen. Het moment is alleen verkeerd gekozen. Maar zoals hier al werd genoemd, het feit dat jij deze operatie ondergaat, kan mensen soms letterlijk aan het denken zetten over hun eigen leven. Maar goed, 't moment is rot gekozen.
Veel sterkte!
Poez heeft gelijk, als je vader wilt opstappen, dan zou hij dat toch wel doen. Het moment is alleen verkeerd gekozen. Maar zoals hier al werd genoemd, het feit dat jij deze operatie ondergaat, kan mensen soms letterlijk aan het denken zetten over hun eigen leven. Maar goed, 't moment is rot gekozen.
Veel sterkte!
zaterdag 15 augustus 2009 om 10:05
quote:Ann Liv schreef op 15 augustus 2009 @ 09:39:
[...]
Wat naar voor je, dat je het zo voelt! Geen wonder dat ook het besluit van je vader er zo inhakt. Maar het is ridicuul om te denken dat de mensen om je heen niet zoveel om je geven (dat las ik uit het eerdere bericht, misschien denk je er na de slaappil alweer anders over, dat hoop ik ) want zelfs mensen die je niet kennen hier, leven met je mee. Misschien dat mensen die dichter bij je staan het gevoel hebben dat ze je je ruimte moeten geven? Of dat ze denken: ze wéét al dat ze bij ons terecht kan, ze komt wel als het nodig is? Zou het zoiets kunnen zijn?
Veel liefs en sterkte gewenst!
Breng het ook weer veel te zwart wit, mijn zussen en twee vriendinnen staan bij wijze van spreken dag en nacht voor me klaar. Mijn jongens gaan de komende week logeren bij mijn zus en mocht het nodig zijn kunnen ze vanaf dat ze weer naar school moeten naar een vriendin die hier in de buurt woont.
Het zijn meer de ring met mensen daar om heen, de mensen van mijn (vrijwilligers)werk en de groep 'kennissen', die roepen vaak 'ik om je opzoeken', maar de praktijk werkt wat anders. Dat viel vannacht even over me heen. Nu schijnt de zon weer en knijp ik mijn handjes dicht met mijn zussen en vriendinnen. (En mijn jongens die doornroosje spelen en die ik nu het bed uit ga trommelen.)
[...]
Wat naar voor je, dat je het zo voelt! Geen wonder dat ook het besluit van je vader er zo inhakt. Maar het is ridicuul om te denken dat de mensen om je heen niet zoveel om je geven (dat las ik uit het eerdere bericht, misschien denk je er na de slaappil alweer anders over, dat hoop ik ) want zelfs mensen die je niet kennen hier, leven met je mee. Misschien dat mensen die dichter bij je staan het gevoel hebben dat ze je je ruimte moeten geven? Of dat ze denken: ze wéét al dat ze bij ons terecht kan, ze komt wel als het nodig is? Zou het zoiets kunnen zijn?
Veel liefs en sterkte gewenst!
Breng het ook weer veel te zwart wit, mijn zussen en twee vriendinnen staan bij wijze van spreken dag en nacht voor me klaar. Mijn jongens gaan de komende week logeren bij mijn zus en mocht het nodig zijn kunnen ze vanaf dat ze weer naar school moeten naar een vriendin die hier in de buurt woont.
Het zijn meer de ring met mensen daar om heen, de mensen van mijn (vrijwilligers)werk en de groep 'kennissen', die roepen vaak 'ik om je opzoeken', maar de praktijk werkt wat anders. Dat viel vannacht even over me heen. Nu schijnt de zon weer en knijp ik mijn handjes dicht met mijn zussen en vriendinnen. (En mijn jongens die doornroosje spelen en die ik nu het bed uit ga trommelen.)
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zaterdag 15 augustus 2009 om 20:48
quote:noanne schreef op 15 augustus 2009 @ 10:05:
[...]
Breng het ook weer veel te zwart wit, mijn zussen en twee vriendinnen staan bij wijze van spreken dag en nacht voor me klaar. Mijn jongens gaan de komende week logeren bij mijn zus en mocht het nodig zijn kunnen ze vanaf dat ze weer naar school moeten naar een vriendin die hier in de buurt woont.
Het zijn meer de ring met mensen daar om heen, de mensen van mijn (vrijwilligers)werk en de groep 'kennissen', die roepen vaak 'ik om je opzoeken', maar de praktijk werkt wat anders. Dat viel vannacht even over me heen. Nu schijnt de zon weer en knijp ik mijn handjes dicht met mijn zussen en vriendinnen. (En mijn jongens die doornroosje spelen en die ik nu het bed uit ga trommelen.)Gelukkig! Ik hoopte al dat een goede nacht slaap je weer wat positiever de wereld in liet kijken. Sterkte joh, we duimen voor je!!
[...]
Breng het ook weer veel te zwart wit, mijn zussen en twee vriendinnen staan bij wijze van spreken dag en nacht voor me klaar. Mijn jongens gaan de komende week logeren bij mijn zus en mocht het nodig zijn kunnen ze vanaf dat ze weer naar school moeten naar een vriendin die hier in de buurt woont.
Het zijn meer de ring met mensen daar om heen, de mensen van mijn (vrijwilligers)werk en de groep 'kennissen', die roepen vaak 'ik om je opzoeken', maar de praktijk werkt wat anders. Dat viel vannacht even over me heen. Nu schijnt de zon weer en knijp ik mijn handjes dicht met mijn zussen en vriendinnen. (En mijn jongens die doornroosje spelen en die ik nu het bed uit ga trommelen.)Gelukkig! Ik hoopte al dat een goede nacht slaap je weer wat positiever de wereld in liet kijken. Sterkte joh, we duimen voor je!!
zaterdag 15 augustus 2009 om 21:11
He noanne, kwam hier zo maar per ongeluk terecht en heb gelijk een beetje het idee dat ik aan het inbreken ben , omdat dit niet "ons" Evy-topic is. Maar kon het niet nalaten toch even een berichtje voor je achter te laten.
Wist natuurlijk al wel van je operatie en dat dat al heftig genoeg is. Kan me voorstellen dat deze hele situatie het er idd allemaal niet makkelijker op maakt. Ik kan je weinig meer zeggen dan dat wat alle anderen hier al gezegd hebben. Wat een k-situatie, wat een foute timing, wat logisch dat je hierdoor van slag bent, wat fijn dat je de dag toch weer positief bent begonnen en weet dat je hier steun kunt vinden!
Wist natuurlijk al wel van je operatie en dat dat al heftig genoeg is. Kan me voorstellen dat deze hele situatie het er idd allemaal niet makkelijker op maakt. Ik kan je weinig meer zeggen dan dat wat alle anderen hier al gezegd hebben. Wat een k-situatie, wat een foute timing, wat logisch dat je hierdoor van slag bent, wat fijn dat je de dag toch weer positief bent begonnen en weet dat je hier steun kunt vinden!
zaterdag 15 augustus 2009 om 21:54
Wat een lieve reacties weer, Nyam, is niet inbreken hoor, t is een forum hè en dan mag je gewoon reageren. Jij ook dankjewel voor je berichtje. Net met een tollend hoofd even gelopen en nu gedoucht en wel achter mijn computer.
Vandaag heeft mijn jongste zus met mijn vader gelunched en hem geloof ik de oren flink gewassen. Girlpower +. Wat ik er van begrepen heb is dat hij ongeveer dat te horen gekregen heeft wat jullie hier ook zeiden.
Vanavond hebben mijn zussen hier gegeten en hebben we met z'n drieën gezegd dat we er voor elkaar zullen zijn. We hebben het zelfs over het slechtste scenario gehad, wat ik wil als ik aan slangen kom te liggen e/o als ik kom te overlijden. Mijn middelste zus gaat als contactpersoon optreden en ze mogen samen beslissingen nemen. Geeft wel rust dat dat nu alles op papier staat.
Mijn moeder heeft vanmiddag trouwens ook een preek gehad van mijn andere zus, die had weer een paar keer meegemaakt dat ze alleen maar ruzie aan het maken waren om niets. We weten alledrie dat dit huwelijk kapot gaat, enige waar zij kwaad en ik vooral terleurgesteld over ben is dat het nu gebeurd.
Eigenlijk gaat het op dit moment met mij wel weer z'n gangetje, probeer een beetje aan mijn conditie te werken, zodat ik zo fit mogelijk de operatie in ga. En probeer te genieten van alle kleine momentjes met mijn jongens. De zonnige kant van het leven weer opzoeken. Komt vast door jouw kaarsje mich_me!
Vandaag heeft mijn jongste zus met mijn vader gelunched en hem geloof ik de oren flink gewassen. Girlpower +. Wat ik er van begrepen heb is dat hij ongeveer dat te horen gekregen heeft wat jullie hier ook zeiden.
Vanavond hebben mijn zussen hier gegeten en hebben we met z'n drieën gezegd dat we er voor elkaar zullen zijn. We hebben het zelfs over het slechtste scenario gehad, wat ik wil als ik aan slangen kom te liggen e/o als ik kom te overlijden. Mijn middelste zus gaat als contactpersoon optreden en ze mogen samen beslissingen nemen. Geeft wel rust dat dat nu alles op papier staat.
Mijn moeder heeft vanmiddag trouwens ook een preek gehad van mijn andere zus, die had weer een paar keer meegemaakt dat ze alleen maar ruzie aan het maken waren om niets. We weten alledrie dat dit huwelijk kapot gaat, enige waar zij kwaad en ik vooral terleurgesteld over ben is dat het nu gebeurd.
Eigenlijk gaat het op dit moment met mij wel weer z'n gangetje, probeer een beetje aan mijn conditie te werken, zodat ik zo fit mogelijk de operatie in ga. En probeer te genieten van alle kleine momentjes met mijn jongens. De zonnige kant van het leven weer opzoeken. Komt vast door jouw kaarsje mich_me!
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zaterdag 15 augustus 2009 om 22:09
En wat goed dat je zussen nu even voor je vechten! Girlpower to the max! En vooral fijn dat jij nu weer wat rust hebt! Ik ben echt blij dat je weer probeert te genieten van alle mooie momenten.
(ik ben natuurlijk niet te beroerd om de props voor m'n kaarsje in ontvangst te nemen ) De kaarsjes blijven branden hoor!
Ik wens je nog heel veel van die mooie momenten! Je verdient het!!
(ik ben natuurlijk niet te beroerd om de props voor m'n kaarsje in ontvangst te nemen ) De kaarsjes blijven branden hoor!
Ik wens je nog heel veel van die mooie momenten! Je verdient het!!
zaterdag 15 augustus 2009 om 22:40
quote:Muis66 schreef op 15 augustus 2009 @ 09:46:
Daaruit blijkt dat hij met heel iets anders bezig is, en je daardoor niet de steun kan geven die je wel verwacht. Vervolgens komt hij nog eens met zo'n 'fijn' bericht wat - operatie of niet - uberhaupt al jouw leven op zijn kop zou zetten. En mogelijk maak jij je zorgen over je moeder, hoe nu en wat verder terwijl jij daar eigenlijk onvoldoende ruimte voor hebt vanwege je operatie. Kortom, in deze voor jou toch al onzekere tijden waarin je graag steun gehad had, lijkt het wel haast of jij nu ineens steun moet leveren aan anderen. Dat maakt de hele situatie voor jou alleen maar onveiliger.
Lees jouw reactie net nog eens heel rustig door Muis en ik had echt even een zucht van ja, dat is het. Mijn vader is met andere dingen bezig en zet ons (ook dat van mijn zussen en van mijn moeder) leven dat al op z'n kop staat nog een keertje op z'n kop. We hebben geen van alleen echt een goede relatie met onze moeder, is een mens met een lange gebruiksaanwijzing en ik weet dat financieel de zaken geregeld zijn. Toch weet ik dat als mijn vader gaat haar leven ook enorm overhoop gegooit gaat worden. Nog wel meer als dat van ons. Ik merk dat ik dat op dit moment niet kan hebben. Kan nu niets doen, kan niemand opvangen en als oudste thuis wil ik graag voor iedereen zorgen... Zou mijn ouders nu het liefst zelf met de koppen tegen elkaar slaan, maar dat moet ik nu niet willen.
Voel me nu wel weer wat 'veiliger' door het gesprek van vanavond met mijn zusjes. Heeft helemaal niet zo lang geduurd, maar we hebben daardoor wel weer even tegen elkaar gezegd dat we er voor elkaar zijn.
Daaruit blijkt dat hij met heel iets anders bezig is, en je daardoor niet de steun kan geven die je wel verwacht. Vervolgens komt hij nog eens met zo'n 'fijn' bericht wat - operatie of niet - uberhaupt al jouw leven op zijn kop zou zetten. En mogelijk maak jij je zorgen over je moeder, hoe nu en wat verder terwijl jij daar eigenlijk onvoldoende ruimte voor hebt vanwege je operatie. Kortom, in deze voor jou toch al onzekere tijden waarin je graag steun gehad had, lijkt het wel haast of jij nu ineens steun moet leveren aan anderen. Dat maakt de hele situatie voor jou alleen maar onveiliger.
Lees jouw reactie net nog eens heel rustig door Muis en ik had echt even een zucht van ja, dat is het. Mijn vader is met andere dingen bezig en zet ons (ook dat van mijn zussen en van mijn moeder) leven dat al op z'n kop staat nog een keertje op z'n kop. We hebben geen van alleen echt een goede relatie met onze moeder, is een mens met een lange gebruiksaanwijzing en ik weet dat financieel de zaken geregeld zijn. Toch weet ik dat als mijn vader gaat haar leven ook enorm overhoop gegooit gaat worden. Nog wel meer als dat van ons. Ik merk dat ik dat op dit moment niet kan hebben. Kan nu niets doen, kan niemand opvangen en als oudste thuis wil ik graag voor iedereen zorgen... Zou mijn ouders nu het liefst zelf met de koppen tegen elkaar slaan, maar dat moet ik nu niet willen.
Voel me nu wel weer wat 'veiliger' door het gesprek van vanavond met mijn zusjes. Heeft helemaal niet zo lang geduurd, maar we hebben daardoor wel weer even tegen elkaar gezegd dat we er voor elkaar zijn.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
