geen kinderen

12-07-2019 18:36 230 berichten
Alle reacties Link kopieren
heehee ,

ik hoef al sinds ik jong ben als vrouw zijnde geen kinderen. ik ben er niet geschikt voor om moeder te worden, ik heb er geen behoefte aan en ik zie mijn toekomst niet met een kind erbij. ik heb een vriend die er hetzelfde over denkt.

alleen als mensen me dit vragen en ik gewoon zeg ‘nee ik wil geen kinderen’ , lijkt het alsof ik een schande ben voor de wereld. ik krijg vaak hele preken over waarom ik een kind MOET nemen. is het raar dat ik geen kinderen wil? ik dacht dat tegenwoordig normaal was als je geen kinderen wilde, maar het lijkt alsof je dan meteen een vreselijk voorbeeld bent voor ‘de vrouw’.
Alle reacties Link kopieren
ik vraag mij eigenlijk af wat de echte reden is waarom iemand perse kinderen wilt hebben? zin te geven aan het leven? is in mijn ogen egoistisch voor dat kind dat een zware taak op zijn schouders ga krijgen. niet eenzaam? ook egoistisch en daarbij kinderen is geen garantie tegen eenzaamheid. omdat je uw eigen perse wilt voortplanten?
Ik vraag me altijd af wie dat dan altijd zijn, die zo'n preek afsteken. En ook waarom je ernaar blijft luisteren. Als iemand mij een preek geeft over om het even wat, dan loop ik weg of begin ik over wat anders.

Wil jij kinderen, nee ik wil geen kinderen. Wat vind jij van de trouwjurk van Miepje/ geniet je ook zo van het mooie weer/hoe is het met tantje Betje/waar ga je heen op vakantie/wat zal ik vanavond eens koken, heb jij nog tips.

Echt, het zal mij worst zijn of iemand anders wel of geen kinderwens heeft. Ik wilde ze wel en ik kreeg ze. Uitgepraat dan toch over dit onderwerp.
Alle reacties Link kopieren
stellar schreef:
13-07-2019 22:11
Ik vond jouw post ook irritant en zelfs ongepast, wederom een bloemlezing over hoe geweldig kinderen zijn terwijl dit topic daar niet over gaat.
Tja,als het je al irriteert te lezen hoe iemand een keuze voor kinderen motiveert...

Ik ben blij met mijn leven en voel me dus totaal niet aangevallen als een ander iets heel anders beschrijft, meemaakt. Of me er over bevraagt.

En er wordt niks over jou gezegd, een ander zegt iets over zichzelf. Als je dat als een oordeel, of een 'trap na', of 'erom doen' ervaart.. is je eigen basis kennelijk wel heel kwetsbaar.
Dat laatste heb ik me totaal niet gerealiseerd. Ik dacht dat iedereen hier bewust achter keuzes stond. (En vond het wel interessant te lezen waarom mensen tot keuzes komen) Dus wat dat betreft sorry, niet beseft dat het bij velen kennelijk veel moeilijker ligt dan dat.
permis schreef:
14-07-2019 00:23
Tja,als het je al irriteert te lezen hoe iemand een keuze voor kinderen motiveert...

Ik ben blij met mijn leven en voel me dus totaal niet aangevallen als een ander iets heel anders beschrijft, meemaakt. Of me er over bevraagt.

En er wordt niks over jou gezegd, een ander zegt iets over zichzelf. Als je dat als een oordeel, of een 'trap na', of 'erom doen' ervaart.. is je eigen basis kennelijk wel heel kwetsbaar.
Dat laatste heb ik me totaal niet gerealiseerd. Ik dacht dat iedereen hier bewust achter keuzes stond. (En vond het wel interessant te lezen waarom mensen tot keuzes komen) Dus wat dat betreft sorry, niet beseft dat het bij velen kennelijk veel moeilijker ligt dan dat.
Maak jezelf niet belangrijker dan je bent alsjeblieft, ik denk niet dat er iets over mij wordt gezegd, er is niks mis met mijn basis.
Dat je mijn punt, en die van anderen compleet mist blijkt wel want niemand vroeg om een hele preek van waarom jij kinderen wil, het ging erom hoe om te gaan met mensen zoals jij die continue preekt waarom je wel kinderen zou moeten.
permis schreef:
13-07-2019 17:18
Huh? Waarom een sneer?
Ik dacht dat het topic zo verliep, dat mensen ervaringen uitwisselen waarom wel/geen kinderen. De redenen daarvoor geven. Althans, ik zag dat veel mensen dat deden.
Waarom ben je dan zo onaardig als ik weergeef hoe het voor mij is?

Ik moet zeggen dat ik je post een vrij hoog braakgehalte vind hebben. ;)
En dan ben ik nog wel bewust kinderloos. Ik kan me vooral voorstellen dat het voor mensen die onvrijwillig kinderloos zijn, erg pijnlijk is om je reactie te lezen. En voor sommige mensen die bewust kinderloos zijn ook. Het komt over alsof hun leven nooit compleet, goed, volwaardig kan zijn en zij nooit blij/gelukkig kunnen zijn zonder kind en zonder relatie. En daar geloof ik dan weer niet in.
Alle reacties Link kopieren
permis schreef:
14-07-2019 00:23
Tja,als het je al irriteert te lezen hoe iemand een keuze voor kinderen motiveert...

Ik ben blij met mijn leven en voel me dus totaal niet aangevallen als een ander iets heel anders beschrijft, meemaakt. Of me er over bevraagt.

En er wordt niks over jou gezegd, een ander zegt iets over zichzelf. Als je dat als een oordeel, of een 'trap na', of 'erom doen' ervaart.. is je eigen basis kennelijk wel heel kwetsbaar.
Dat laatste heb ik me totaal niet gerealiseerd. Ik dacht dat iedereen hier bewust achter keuzes stond. (En vond het wel interessant te lezen waarom mensen tot keuzes komen) Dus wat dat betreft sorry, niet beseft dat het bij velen kennelijk veel moeilijker ligt dan dat.
Je ziet het echt niet hè?
Dit topic gaat eigenlijk over reacties zoals die van jou: mensen die geen kinderen willen krijgen dit soort verhalen te horen.
En dan niet op een manier van: goh, leuk, mijn keuze is zus, de jouwe zo, interessant.
Maar op de manier van: wat een rare (domme/negatieve/whatever) keuze maak jij, mijn manier is zo veel beter/leuker/zinvoller/whatever.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
permis schreef:
13-07-2019 17:24
Ik denk dat mensen het vooral vragen omdat je iets anders kiest dan gebruikelijk. Net als dat je zou zeggen, "ik wil geen man/ vrouw. Nooit. Ik ben overtuigd single en dat zal ik altijd zo voelen." De meeste mensen willen wel graag een relatie, dus dat zou nieuwsgierig maken. Waarom dan niet?

Denk dat mensen altijd verwonderd zijn als iemand andere keuzes maakt dan de mainstream van oudsher doet. Dat is toch ook niet erg?

Het is wél gek, als ze de keuze vervolgens veroordelen, of hun eigen keuze per definitie beter vinden. Dat begrijp ik niet. Ieder zijn eigen beslissingen!

Maar nieuwsgierig zijn naar elkaars beslissingen vind ik mooi en menselijk.

Ik ben single. Ik vind het nogal een verschil of iemand die ik goed ken me zoiets vraagt, of iemand die totaal onbekend is. Ik ga toch aan onbekenden ook niet vragen waarom zij getrouwd zijn en kinderen hebben.
Daarnaast vragen mensen vrijwel nooit waarom je geen partner en/of geen kinderen hebt, maar hangt er vrijwel altijd een waardeoordeel aan. Denk aan vragen als “Je bent zo’n leuk mens, wordt het niet eens tijd voor een relatie of kinderen?”. Ik vind dat echt de brutaliteit en respectloosheid ten top. Ik vraag toch ook niet “je bent nu al tien jaar getrouwd, wordt het niet eens tijd om te gaan scheiden.”
anoniem_272211 wijzigde dit bericht op 14-07-2019 07:46
1.30% gewijzigd
Solomio schreef:
13-07-2019 17:57
Toch vind ik het vergelijkbaar met iets bijvoorbeeld niet lusten. Kun je ook niet uitleggen vaak. Maar daar wordt toch minder over doorgevraagd.
Ik snap best dat het voor de één meer gevoelsmatig is, geen kinderen hebben of willen.
Als ik naar mezelf kijk, heb ik er dan weer duidelijke redenen voor, dus dat zal ook per persoon verschillen.
Onbevangen schreef:
13-07-2019 16:56
Ik heb zo ook een vriendin die bewust niet samen woont met haar vriend. Ze wonen praktisch bij elkaar om de hoek. Samenwonen hebben ze wel een tijdje geprobeerd maar dat beviel helemaal niet. Dus doen ze het nu al jaren op deze manier.
Beetje offtopic , maar punt is mijn vriendin krijgt hier ook zo vaak van die vragen en opmerkingen over, voornamelijk vanuit haar familie. Alsof je pas succesvol in het leven bent als je voldoet aan het plaatje studeren, een relatie krijgen, samenwonen, trouwen en kinderen krijgen.
Klopt. Dit ervaart mijn moeder ook al jaren. Die lat ook altijd heel bewust met haar partner omdat ze samenwonen niets aan vindt en omdat ze enorm gehecht is aan een lekker avondje alleen thuis. Die wordt daar ook al heel lang raar op aangekeken. "Maar wil je dan niet samenwonen?"
Echt waar bemoeien die mensen zich mee. Ze wil nooit meer samenwonen als het aan haar ligt. Haar vrijheid is haar heilig. En dat herken ik want ik vond samenwonen ook geen hol aan. Ik zou ook liever latten als ik weer een relatie zou krijgen.

Mensen vragen mij ook vaak of ik uitzendwerk doe vanwege mijn kids. Welke kids dan? "Oh heb je geen kinderen? Oh dat nam ik aan,"
Ik heb blijkbaar nogal een oermoeder uitstraling ofzo. Mensen zijn altijd stomverbaasd als ik meld dat ik geen man en kinderen heb. En dat ik ze ook bewust niet wil hebben. Die kinderen dan.
En ja dan worden de cliches altijd hard geroepen, de wacht maar tot je klok gaat tikken, en oh als je de dertig gepasseerd bent denk je er wel anders over, opmerkingen.
Ach ja, ik ben 32 en nog nergens last van hoor. Ik reageer er meestal maar niet meer op. Ik vind het goed zo.
Alsof je nooit gelukkig kan zijn als je geen kinderen hebt.
Madrid87 schreef:
14-07-2019 08:00
Klopt. Dit ervaart mijn moeder ook al jaren. Die lat ook altijd heel bewust met haar partner omdat ze samenwonen niets aan vindt en omdat ze enorm gehecht is aan een lekker avondje alleen thuis. Die wordt daar ook al heel lang raar op aangekeken. "Maar wil je dan niet samenwonen?"
Echt waar bemoeien die mensen zich mee. Ze wil nooit meer samenwonen als het aan haar ligt. Haar vrijheid is haar heilig. En dat herken ik want ik vond samenwonen ook geen hol aan. Ik zou ook liever latten als ik weer een relatie zou krijgen.

Mensen vragen mij ook vaak of ik uitzendwerk doe vanwege mijn kids. Welke kids dan? "Oh heb je geen kinderen? Oh dat nam ik aan,"
Ik heb blijkbaar nogal een oermoeder uitstraling ofzo. Mensen zijn altijd stomverbaasd als ik meld dat ik geen man en kinderen heb. En dat ik ze ook bewust niet wil hebben. Die kinderen dan.
En ja dan worden de cliches altijd hard geroepen, de wacht maar tot je klok gaat tikken, en oh als je de dertig gepasseerd bent denk je er wel anders over, opmerkingen.
Ach ja, ik ben 32 en nog nergens last van hoor. Ik reageer er meestal maar niet meer op. Ik vind het goed zo.
Alsof je nooit gelukkig kan zijn als je geen kinderen hebt.
Als men zo moet schreeuwen hoe leuk kinderen zijn, dan zit daar een stukje stille jaloezie achter. Op het fijne vrije leven zonder kinderen.

Ik heb bewust geen kinderen, en kreeg ook steeds van die domme opmerkingen. Van de moeder-overhaal-brigade. Zie mezelf als the one who got away :cheer:
Dat vermoed ik ook wel eens ja. Dat het een stukje jaloezie is soms. Maar ik heb vooral een hoop moeders uit andere culturen die me er vaak raar op aankijken.
Bij een bedrijf waar ik werkte waren 80% van de mensen die bij ons kwamen eten Surinaams of Afrikaans. Tja, daar had ik weinig succes met mijn bewust kindvrije levensstijl. Ik werd daar vaak aangekeken alsof ik knettergek was. Door de mannen trouwens ook.
Daar was ook een zwangere collega die een beetje op mij leek, dus na haar bevalling en tijdens haar zwangerschap kwamen die gasten steeds naar mij toe om te vragen hoe het met de kleine ging. Euh, ja dat was ik niet, maar mijn collega dus.
Oh ja, jij was die kinderhater he, werd er dan gezegd.
Serieus. :rofl:

Het leuke is dat ik helemaal geen kinderhater ben. Ik ben juist heel goed met kinderen en ze vinden mij ook altijd helemaal geweldig. Ik heb jaren met allerelei leeftijden gewerkt. Maar de kleintjes daar heb ik weinig mee. Ik vind ze pas leuk vanaf een jaar of 8. En dan nog hoef ik er zelf geen een. :P
Ik denk niet dat het dan jaloezie is, maar gewoon een stuk kortzichtigheid en niet verder kunnen kijken dan je eigen levenswijze, waardoor sommige mensen zich niet kunnen voorstellen dat je zonder kinderen gelukkiger kunt zijn dan met.

Het stomme is: ik denk dat dit soort mensen het ook écht goed bedoelen. Dat ze je het "gunnen" om wat in hún ogen het grootste geluk is te hebben. Maar daarbij gaan veel mensen eraan voorbij dat dit niet voor iedereen zo geldt.
snorriemorrie schreef:
14-07-2019 09:12
Ik denk niet dat het dan jaloezie is, maar gewoon een stuk kortzichtigheid en niet verder kunnen kijken dan je eigen levenswijze, waardoor sommige mensen zich niet kunnen voorstellen dat je zonder kinderen gelukkiger kunt zijn dan met.

Het stomme is: ik denk dat dit soort mensen het ook écht goed bedoelen. Dat ze je het "gunnen" om wat in hún ogen het grootste geluk is te hebben. Maar daarbij gaan veel mensen eraan voorbij dat dit niet voor iedereen zo geldt.
Soort van Jehova die het mij gunt na de dag des oordeels door te mogen leven :mrgreen:
snorriemorrie schreef:
14-07-2019 09:12
Ik denk niet dat het dan jaloezie is, maar gewoon een stuk kortzichtigheid en niet verder kunnen kijken dan je eigen levenswijze, waardoor sommige mensen zich niet kunnen voorstellen dat je zonder kinderen gelukkiger kunt zijn dan met.

Het stomme is: ik denk dat dit soort mensen het ook écht goed bedoelen. Dat ze je het "gunnen" om wat in hún ogen het grootste geluk is te hebben. Maar daarbij gaan veel mensen eraan voorbij dat dit niet voor iedereen zo geldt.
Dat denk ik ook. Dat ze het echt goed bedoelen en het mij ook gunnen om kinderen te krijgen. Ik geloof dat meteen. Zeker gezien het feit dat veel van die collega's en mensen die dag zeggen echt hele lieve mensen zijn. Ze bedoelen het vast goed.
Maar ik snap niet zo goed waarom het hun zaken zijn hoe ik mijn leven in wil delen. Zij kunnen niet begrijpen dat ik geen enkele behoefte heb aan een kind. Ze kijken je aan alsof je zegt dat je de locatie van de heilige graal weet. Zo heb ik ook een collega die super oordelend deed toen ik zei dat mijn moeder niet per se oma hoeft te worden als het aan haar ligt. Dat vond ze onmogelijk te geloven. Toch is het zo.
Maar die mensen beredeneren alles vanuit hun eigen perspectief en kunnen zich gewoon niet inbeelden dat ik ook happy kan zijn zonder "het grote geluk."
En ja dat is hun beperking.
Ja, dat is zeker een beperking... Gelukkig is niet iedereen zo, hoor. Maar kan me voorstellen dat je haast wel dat beeld krijgt, omdat mensen die er niet zo over denken ook niet snel geneigd zijn om over dat onderwerp te beginnen. Ik vind het zelf een non-issue
Alle reacties Link kopieren
viavia2013 schreef:
14-07-2019 09:24
Soort van Jehova die het mij gunt na de dag des oordeels door te mogen leven :mrgreen:
En dat geldt dus idd voor heel veel zaken: wel of geen kinderen, wel of geen partner, wel of geen tuin (serieus), dingen wel of niet lusten, enz. enz.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Maud*de*Braose schreef:
12-07-2019 19:03
Hier ook nooit kinderen gewild, maar daar nooit commentaar op gehad.
Zou me er maar niets van aantrekken To.
Echt niet?

Bij mij wordt het er soms zelfs bij gehaald in discussies die compleet ergens anders over gaan, en waarin mensen het niet van mij kunnen winnen. Beetje kort door de bocht geformuleerd: ‘Ja maar jij wilt ook geen kinderen, dus jouw brein steekt sowieso wat raar in elkaar.’

Dan ben je overal snel over uitgepraat.
Alle reacties Link kopieren
“Wie gaat dan later jouw kont wassen?” Nou, jouw kind natuurlijk! Heb het niet gezegd, maar ik dacht het wel.. :lol:
Mensen zijn geneigd om hun eigen geluk in relatie en kinderen te willen spiegelen. Daar is niets mis mee, het gaat pas mis als ze zich niet kunnen voorstellen dat iemand gelukkiger is als je niet voor hetzelfde kiest.

Het ultieme geluk is blijkbaar alleen haalbaar als je voldoet aan het plaatje dat mannen voor ons geschapen hebben. Vrouwen zijn er om te zorgen, kinderen te krijgen, kleine financiële bijdrage door part-time baan en het huishouden doen met beetje hulp van partner.

Al die rare anarchistische vrouwen die geen partner, kinderen of beide niet willen of alleenop eigen voorwaarden leiden alleen maar tot onrust. Wanneer vrouwen voor zich zelf gaan denken en beslissen is er gelukkig nog de samenleving die hun corrigeert. Heel jammer dat vrouwen nog altijd de grootste critici zijn van vrouwen die het zelfde beslisrecht opeisen als mannen al doen sinds het bestaan van de mens.
Tamago schreef:
14-07-2019 10:06
Echt niet?

Bij mij wordt het er soms zelfs bij gehaald in discussies die compleet ergens anders over gaan, en waarin mensen het niet van mij kunnen winnen. Beetje kort door de bocht geformuleerd: ‘Ja maar jij wilt ook geen kinderen, dus jouw brein steekt sowieso wat raar in elkaar.’

Dan ben je overal snel over uitgepraat.
O ja, dat hoor ik ook vaak alleen ik heb wel 1 kind. Maar ook 'maar' 1 kind hebben is een reden om mij te degraderen, want wat weet ik nou over dingen als het druk hebben, een grote gezinswens hebben, ruzies op de achterbank etc. :rofl:
Wat bij mij overigens het beste helpt tegen die discussies is er simpelweg zelf niet over beginnen en als mensen vragen waarom niet er niet op ingaan. Waarom daarom.
Ik heb namelijk geen zin om het uit te leggen, mensen met kinderwens begrijpen mij namelijk totaal niet en ik hun ook niet.
Dan heeft het weinig zin om het erover te hebben i.m.o want dan wordt het een frustrerend gesprek en daar heeft niemand wat aan.
(Ik heb echt geen hekel aan kinderen, ik vind ze zelfs leuk maar ik snap nog steeds niet wat er zo leuk is aan een gezinnetje hebben.
En dat ga ik vermoedelijk ook nooit doen.
Echter probeer niet te oordelen over mensen die die wens wel hebben)
Alle reacties Link kopieren
Ik vind de keuze (!) voor wel of geen kinderen persoonlijk en respecteer die ook van iedereen.
Waar ik last van heb, is mensen die hun keuze proberen op te leggen aan mij. Dit geldt ook voor mensen die er bewust voor kiezen om géén kinderen te krijgen.
viavia2013 schreef:
14-07-2019 08:51
Als men zo moet schreeuwen hoe leuk kinderen zijn, dan zit daar een stukje stille jaloezie achter. Op het fijne vrije leven zonder kinderen.
Nee, geen jaloezie denk ik. Het is verdedigingsmechanisme. Sommige ouders vatten kindvrij zijn heel persoonlijk op. Alsof iedereen die geen kinderen heeft daarmee zegt dat ze mensen mét kinderen idioot vinden. Zeker voor mensen die voortplanting heilig verklaard hebben, moet alles wat daarvan afwijkt bestreden worden.
permis schreef:
14-07-2019 00:23
Tja,als het je al irriteert te lezen hoe iemand een keuze voor kinderen motiveert...

Ik ben blij met mijn leven en voel me dus totaal niet aangevallen als een ander iets heel anders beschrijft, meemaakt. Of me er over bevraagt.

En er wordt niks over jou gezegd, een ander zegt iets over zichzelf. Als je dat als een oordeel, of een 'trap na', of 'erom doen' ervaart.. is je eigen basis kennelijk wel heel kwetsbaar.
Dat laatste heb ik me totaal niet gerealiseerd. Ik dacht dat iedereen hier bewust achter keuzes stond. (En vond het wel interessant te lezen waarom mensen tot keuzes komen) Dus wat dat betreft sorry, niet beseft dat het bij velen kennelijk veel moeilijker ligt dan dat.
Moeilijk hoor, begrijpend lezen. Of je doet het erom.
Phoebemeaculpa schreef:
14-07-2019 10:25
Wat bij mij overigens het beste helpt tegen die discussies is er simpelweg zelf niet over beginnen en als mensen vragen waarom niet er niet op ingaan. Waarom daarom.
Ik heb namelijk geen zin om het uit te leggen, mensen met kinderwens begrijpen mij namelijk totaal niet en ik hun ook niet.
Dan heeft het weinig zin om het erover te hebben i.m.o want dan wordt het een frustrerend gesprek en daar heeft niemand wat aan.
(Ik heb echt geen hekel aan kinderen, ik vind ze zelfs leuk maar ik snap nog steeds niet wat er zo leuk is aan een gezinnetje hebben.
En dat ga ik vermoedelijk ook nooit doen.
Echter probeer niet te oordelen over mensen die die wens wel hebben)
Ik heb kinderen en ik begrijp wel waarom je geen kinderen zou nemen/willen.

Maar ik zou er ook niet naar gaan vragen of moet door een ander toevallig ter sprake komen en dan zeker niet op de manier alsof de norm kinderen moeten nemen is.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven