Relaties
alle pijlers
gescheiden met een baby van 4 maanden tips/advies?
zondag 19 januari 2020 16:54
hallo ik ben nieuw hier.. en ik zou heel graag tips kunnen gebruiken over het volgende.
ik ben sinds een paar maanden een alleenstaande moeder van 26 jaar en mijn kindje is nu bijna 8 maanden oud.
de reden van de breuk is dat ik erachter gekomen ben dat mijn partner mij sinds het begin van onze relatie in de maling neemt
met verschillende vrouwen. jullie kunnen vast begrijpen dat onze verstandshouding niet is zoals ie moet zijn
en ik vraag mijzelf af of het mij ooit gaat lukken dit wel voor elkaar te krijgen. ook moet ik er niet aan denken dat ik de kleine straks dagen moet missen ivm dat hij bij zijn vader zal zijn. dubbel stress want ik moet ook op zoek naar een andere woning, omdat het mij niet lukt hem uit te kopen en hij wilt dit huis zsm verkocht hebben.
ik was nog maar net gewend aan het moeder zijn, zat nog in mijn zwangerschapsverlof en toen gebeurde dit. mijn hele droom op een gezin is verwoest en ik weet echt niet hoe ik hiermee om moet gaan. hoe gingen jullie hiermee om?
ik ben sinds een paar maanden een alleenstaande moeder van 26 jaar en mijn kindje is nu bijna 8 maanden oud.
de reden van de breuk is dat ik erachter gekomen ben dat mijn partner mij sinds het begin van onze relatie in de maling neemt
met verschillende vrouwen. jullie kunnen vast begrijpen dat onze verstandshouding niet is zoals ie moet zijn
en ik vraag mijzelf af of het mij ooit gaat lukken dit wel voor elkaar te krijgen. ook moet ik er niet aan denken dat ik de kleine straks dagen moet missen ivm dat hij bij zijn vader zal zijn. dubbel stress want ik moet ook op zoek naar een andere woning, omdat het mij niet lukt hem uit te kopen en hij wilt dit huis zsm verkocht hebben.
ik was nog maar net gewend aan het moeder zijn, zat nog in mijn zwangerschapsverlof en toen gebeurde dit. mijn hele droom op een gezin is verwoest en ik weet echt niet hoe ik hiermee om moet gaan. hoe gingen jullie hiermee om?
maandag 20 januari 2020 08:52
Daar heb je een goed punt opzicht.lilalinda schreef: ↑20-01-2020 07:57pa en ma moeten samen zorgen voor harmonie, dat kan niet 1 van beiden's taakje zijn.
het best voor het kind is, dat pa & ma allebei op hun tong bijten
de andere ouder het beste gunnen en beseffen dat ze et die ander een mooi kind op de wereld gezet hebben en dat het draait om dat kind
En dat ze, als kind er niet bij is, masker af mogen zetten een vriend(in) mogen bellen en heerlijk mogen zeiken over hun ex
Maar richting ex, je flipping best doen. Hoe verrekte moeilijk ook.
het moet wel van 2 kanten komen.
maandag 20 januari 2020 09:00
en je kunt je alleen focussen op je eigen kantvlinderbij schreef: ↑20-01-2020 08:52Daar heb je een goed punt opzicht.
het moet wel van 2 kanten komen.
en die zo goed mogelijk doen, probeer vooral net op hem te letten
Hij is de papa van je kind, van jou is hij niks meer
maandag 20 januari 2020 09:26
puntillita schreef: ↑19-01-2020 17:17Je principes mogen wat kosten, nu sta je binnenkort met baby op straat (geen verwijt, maar een constatering). Bij een vreemdgaande partner zijn vooral jouw hart en trots in het geding, maar juist met zo’n piepjonge baby gaat zijn belang toch voor alles? Natuurlijk is een vreemdgaande partner niet waar je van droomde toen je zwanger werd, maar als je minder impulsief had gehandeld had je op een betere manier uit elkaar kunnen gaan in het belang van jullie kind.
Hoe hard ben jij op je hoofd gevallen?
maandag 20 januari 2020 09:29
Zo is het.lilalinda schreef: ↑20-01-2020 07:57pa en ma moeten samen zorgen voor harmonie, dat kan niet 1 van beiden's taakje zijn.
het best voor het kind is, dat pa & ma allebei op hun tong bijten
de andere ouder het beste gunnen en beseffen dat ze et die ander een mooi kind op de wereld gezet hebben en dat het draait om dat kind
En dat ze, als kind er niet bij is, masker af mogen zetten een vriend(in) mogen bellen en heerlijk mogen zeiken over hun ex
Maar richting ex, je flipping best doen. Hoe verrekte moeilijk ook.
maandag 20 januari 2020 20:17
bedankt voor je lieve bericht.. ja mijn familie steunt mij gelukkig heel erg. en ik heb ook een eigen baan en ben dus op zoek naar een woning, maar ivm geen woonjaren kom ik hier via deze weg voorlopig niet aan.. dus kijk ik nu ook naar koophuizen, ook dat wordt lastig in een stad..Wintervuur schreef: ↑19-01-2020 17:31O wauw heb echt met je te doen. Wat zit je hier niet op te wachten als je net moeder bent, zoveel zorgen.
Heb je familie die je wilt en kan steunen? Werk je? Zo ja gesprek aan gaan met werk wat er allemaal speelt. Je zal verbaasd kunnen zijn wat voor steun je kan krijgen van een werkgever en hoe ze met je willen meedenken mbt vrije dagen opnemen etc tijdens dit proces.
Woon je in een dorp of stad? In een dorp kom je meestal sneller aan een huis. Kan je iets kopen? In welke omgeving woon je?
De omgangsregeling zorgen zou ik even parkeren. Dit komt wel en met zn jong kind wordt dit rustig opgebouwd. Ik heb zelf co ouderschap en in het begin was dat heel moeilijk, nu met vlagen. Vind het belangrijk dat mijn kind een goede kans heeft om te binden met haar vader. Mijn ex pakt dat mijn inziens niet altijd goed aan, maar ik slaap wel beter met het gevoel dat ik daar wel alles aan doe, voor haar.
Maak een lijstje met wat je moet doen en breek dit tzt in kleine stukken/taken. En vraag hulp aan je omgeving.
Heel veel sterkte, zal buffelen zijn de komende tijd. Maar de tijd gaat voorbij en over een jaar zal je terug kijken en denken wauw, wat een heftige tijd..en wat mag je dan trots zijn op alles wat je hebt bereikt.
Je kan dit echt! En praat soms wat zorgen van je af. Dit zal lucht geven is mijn ervaring. Relativeren met zoveel op je bordje is lastig
ja dat snap ik dat je dat gevoel wilt hebben, maar het lijkt mij zo verschikkelijk moeilijk, maar ik zal er toch aan moeten geloven helaas...
ik hoop maar dat ik over een tijdje trots kan zijn op mezelf voor nu lijkt de situatie hopeloos..pff..
maandag 20 januari 2020 20:20
bedankt. je hebt ook echt gelijk. huidige huis is geen optie meer. huurwoning zal nog even duren ben ik bang, dus kijk ik nu ook naar koopwoningen al dan niet met een tuin, dat geeft niets.Dropdrop schreef: ↑19-01-2020 21:36Dat is niet hoe kinderen de wereld zien. Ze groeien op in de realiteit die er is. Als jij zorgt dat je kind niets tekort komt qua aandacht, liefde en steun om te worden wie hij/zij is, zal hij/zij je niet verwijten dat je alleenstaande moeder bent.
Je moet kinderen niet zeggen wat ze moeten doen. Je moet het goede voorbeeld Leven.
Als jij je respectloos laat behandelen, is dat wat je ze leert: dat je niet voor jezelf op mag komen.
Dus: verkoop dat huis. Weg ermee. Je kunt het niet betalen. Wat zijn je opties? Huren? Iets kleins kopen?
Een kind mist geen tuin als jullie lekker vaak naar het bos/park/strand gaan. Een zandbak op een balkon is de komende jaren al een feest.
maandag 20 januari 2020 20:22
ja.. misschien wel.. en hoewel ik niet in de gelegenheid ben ´´van alles te willen´´ is mijn enige zorg wat betreft een woonplek om dichtbij mijn familie te blijven wonen, waar ik al niet veel van heb. dus dat maakt het zoeken ook wat meer beperkt. hij kan mij niet het huis uit zetten dus wat dat betreft heb ik in principe de tijd om te zoeken alleen weet ik natuurlijk van te voren niet hoe lang dit zal zijn..
maandag 20 januari 2020 20:35
wat bizar hoe vaak je dit dan eigenlijk toch hoort... ik kan er met mijn hoofd niet bij.Sharing* schreef: ↑19-01-2020 22:42Lieve To, al heel wat jaren geleden zat ik in een vergelijkbare situatie. Partner, vader had nog twee vriendinnen, relaties wat mij duidelijk werd rondom de bevalling. Hoe ging ik er mee om? Ik heb, met hulp van vrienden, mijn hoofd omhoog gehouden. "ik ben de koningin en mijn kind prins(es)je." m.a.w wees trots op jezelf en koester je kindje. Ga van stap tot stap. Ik woonde in een caravan, daarna een huurhuis.
Focus je op wat nu goed is voor jou en je kindje, een stevige basis, zonder vader die er niet is voor jullie. Wat mij heel erg geholpen heeft was dat broer en vriendin over de praktische zaken (verkoop huis) en juridische zaken (erkenning, gezag) mee dachten. Zelf zat ik in zo'n emotionele achtbaan. Kortom jij zorgt goed voor je kindje en laat de vader maar zien dat hij echt het beste voor heeft, aan zorg en aandacht,
Met mijn kind, nu al groot, heb ik een hele goede band, juist omdat ik er continu was en haar bio vader, jammer genoeg, niet. Wel een 'super' papa later
ik snap wat je zegt.. wat knap van jou van caravan tot huurwoning en nu zoveel jaren later zo`n goede band met je kind.
die emotionele achtbaan ervaar ik nu ook, heb gelukkig wel veel steun, maar iedere dag opnieuw doe je het toch weer alleen..
ik houd de hoop er in
maandag 20 januari 2020 20:41
gekrenkt ego, jij hebt zeker nooit in een soortgelijke situatie gezeten
was het maar waar dat je de negatieve gevoelens uit kon zetten door middel van een knopje, maar dat gaat helaas niet. ook is het nog maar pas geleden gebeurd, dus ik hoop dat dit met de tijd beter zal gaan alleen al voor de communicatie.
hij heeft zich van af dag een niet bewezen tegenover zijn kind, de feestdagen zijn om, zijn aller eerste feestdagen, hij heeft niets gehad en stond ook niet voor de deur. moet ik dan zoveel medeleven voor hem hebben
maandag 20 januari 2020 20:46
daarom zorg ik ook iedere dag opnieuw weer heel goed voor mijn kind.
maar daarom ben ik nog niet in staat mijn ex die ons leven overhoop heeft gegooid, voor al die van zijn eigen kind al vanaf dag 1, onder ogen te komen over zaken waar hij zich in het dagelijks leven niet druk over maakt anders had hij wel laten zien dat hij zijn best deed!
maandag 20 januari 2020 20:47
nee dit heeft hij nietjustagirly schreef: ↑20-01-2020 00:31Daar ga je dan ook voor. Voor de baby
Het ging om de band/omgang met de ex, voordat dat enigzins neutraal wordt ben je al een hele poos verder.
Niks raars aan.
TO, heeft de vader gezag over jullie kind?
maandag 20 januari 2020 20:48
Wat een verhaalvlinderbij schreef: ↑19-01-2020 22:09Mijn man heeft mij 9 weken geleden inmiddels verlaten voor zijn minnares. Hij woonde ook al 1 dag later met haar samen.
Het bleek dat mijn man al vóór de zwangerschap een relatie met haar had en alhoewel hij mij meerdere keren beterschap had beloofd, kwam ik er in November toch achter dat ze het nog deden met elkaar en heb ik hem eruit gezet.
Ik heb 4 kinderen, waarvan 2 met hem. Een zoon van bijna 2, en een zoon van nu 7 maanden. Hij was dus 5 maanden toen hij ons verliet.
Nu woont hij met haar samen en zijn ze zelf bezig zwanger te worden.
. Ik snap ook gewoon werkelijk niet waarom zijn minnares een kind met hem wil nadat hij jou zo heeft belazerd tijdens en na de zwangerschap.
maandag 20 januari 2020 20:49
Onvoorstelbaar inderdaad.Suzan_1991 schreef: ↑20-01-2020 20:48Wat een verhaal
maandag 20 januari 2020 20:50
ik kan gelukkig in onze woning blijven voorlopig.. ben zeker wel actief op zoek naar huurwoningen en evt. koopwoningenAttraverso schreef: ↑20-01-2020 07:05TO kan je niet even bij familie terecht? Om tot rust te komen en rond te kijken voor een woning?
Veel sterkte
dank je wel
maandag 20 januari 2020 20:55
klopt, ook niet heel gek toch? of zou jij dit wel zo even van je af kunnen schudden en normaal tegen iemand kunnen doen die heel je leven verziekt heeft? maar voor al die van zijn kleine die vanaf zijn eerste dag op de wereld al geen eerlijke kans had op een liefdevol gezin?puntillita schreef: ↑20-01-2020 07:27To, teruglezend heb ik het waarschijnlijk erg zwart-wit geformuleerd. Ik begrijp dat het afschuwelijk is om zo bedrogen en teleurgesteld te worden door je partner, maar “jullie kunnen vast begrijpen dat onze verstandshouding niet is zoals ie moet zijn“ is vast een eufemisme voor dat er vette ruzie is. Scheiden is nooit in het belang van zo’n jong kind (tenzij het persoonlijk gevaar loopt door de andere ouder) en eigenlijk vind ik dat dus geen optie.
Sterkte met het invullen van je eigen leven. Ik hoop dat je in het belang van je kind je eigen verdriet snel kunt afsluiten en kunt gaan werken aan de goede relatie met je mede-ouder.
bedankt. er zal een tijd over heen gaan denk ik maar een goede relatie met mede ouder zal ik waarschijnlijk nooit meer krijgen.
maandag 20 januari 2020 20:59
ik weet niet hoe jouw situatie in elkaar steekt, of je ooit iets gelijks hebt meegemaakt, of van dichtbij misschien. maar een echte keuze in dit heb ik niet. ik ben geen robot en kan niet een knopje aanzetten en normaal doen tegen iemand die ik het liefst nooit meer zie. voor een ander altijd makkelijk pratenpuntillita schreef: ↑20-01-2020 08:47.
Een conflict heb je met zijn tweeën. Zelfs als daar bedrog aan voorafgaat heb je een keuze hoe je vervolgens uit elkaar gaat. Het enige slachtoffer van ruzie tussen de ouders is uiteindelijk het kind.
‘Blame the victim’ impliceert dat TO het bedrog door haar partner heeft uitgelokt, dat schrijf ik nergens.
maandag 20 januari 2020 21:12
als moeder (m/v) moet je welanonim312 schreef: ↑20-01-2020 20:59ik weet niet hoe jouw situatie in elkaar steekt, of je ooit iets gelijks hebt meegemaakt, of van dichtbij misschien. maar een echte keuze in dit heb ik niet. ik ben geen robot en kan niet een knopje aanzetten en normaal doen tegen iemand die ik het liefst nooit meer zie. voor een ander altijd makkelijk praten
kind staat voorop, dus lach je naar je ex, en probeer je de situatie zo positief mogelijk te beïnvloeden.
maandag 20 januari 2020 22:28
Nou dat lachen zou ik echt ff niet op kunnen brengen, ik snap jullie reacties echt niet.
Neem de tijd maar hoor TO en trek je hier niks van aan. Als je normaal communiceert desnoods via een derde over noodzakelijke dingen is dat eerst voldoende.
Die lach kan hij eerst steken waar de zon niet schijnt.
Komt later wel eens. Als je eraan toe bent. Tuurlijk moet je je sterk houden en geen drama maken als je hem ziet, geen ruzie.
Maar zolang je kind het goed doet en jij je leven weer opbouwt ben je goed bezig.
Neem de tijd maar hoor TO en trek je hier niks van aan. Als je normaal communiceert desnoods via een derde over noodzakelijke dingen is dat eerst voldoende.
Die lach kan hij eerst steken waar de zon niet schijnt.
Komt later wel eens. Als je eraan toe bent. Tuurlijk moet je je sterk houden en geen drama maken als je hem ziet, geen ruzie.
Maar zolang je kind het goed doet en jij je leven weer opbouwt ben je goed bezig.
maandag 20 januari 2020 22:31
Nee, ik ook niet.Suzan_1991 schreef: ↑20-01-2020 20:48Wat een verhaal
Maar ze zeggen beide tegen mij dat hij haar nooit zou belazeren.
Sterker nog, hij had tegen zijn zwager gezegd dat ik het ook wel had moeten zien aankomen, omdat ik wel wist dat hij mij onaantrekkelijk vond.
En zijn minnares is precies wat hij zoekt in een vrouw, geestelijk als ook lichamelijk, heel spannend etc.
Was een regelrechte klap in mijn gezicht. Des te meer hij dat soort dingen zegt, des te meer afschuw heb ik naar hem. Maar dan wel constant zeggen "we moeten wel in harmonie door, dus je moet wel normaal met mij communiceren"
Wacht even.. dus jij mag zulke dingen over en tegen mij zeggen, en dan verwacht je van mij alle medewerking "in het belang van de kinderen". Hoe werkt dat? Jij mag mij schoppen (bij wijze van) en ik moet knielen en aardig blijven doen als een mak schaapje? Hoe werkt dat?
Ik kan me ook gewoon niet voorstellen dat wij 9 weken geleden nog zo close en hecht waren. Ik lees ook nog zo vaak de appjes na, en dan vraag ik hem daarnaar.. dan zegt ja "ja sorry, ik heb gelogen" en dan vraag ik "waarom heb je dan gelogen, ik heb toch recht op een correcte afsluiting? Hoe moet ik ooit in harmonie met jou verder, als je mij de situatie niet correct wil laten afsluiten"
Dan zegt hij "Dat is verder niet meer van belang, die discussie ga ik niet aan".
Bam.. that's it.
maandag 20 januari 2020 22:32
Jeetje meis wat een rot tijd maak jij nu mee. En dit is nog zacht uitgedrukt!
Helaas kan ik je niet helpen hoe ik hier mee om zou gaan omdat ik mij nog nooit in jouw situatie heb bevonden. Maar ik wil je wel enorm veel sterkte en kracht toewensen. Vergeet niet dat je verdrietig, boos en welke emotie je dan ook voelt, mag voelen. Dit is een proces waar je door heen moet en dit zal je uiteindelijk alleen maar sterker maken!
Jij kan dit maar vergeet vooral niet dat soms een beetje hulp van buitenaf goed voor je is. Dat betekent zeker niet dat je zwak bent. Wat ik je wel zou kunnen aanraden is om met een professional te gaan praten. Soms kunnen zij veel voor je betekenen. Iemand die onpartijdig en anders naar bepaalde dingen kijkt. Deze mensen kunnne je handvaten geven om beter met de dingen om te gaan in het leven.
Succes met alles waarmee jij op dit moment moet dealen.
Jij kan dit aan! Geloof altijd in je eigen kracht .
You go girl
Helaas kan ik je niet helpen hoe ik hier mee om zou gaan omdat ik mij nog nooit in jouw situatie heb bevonden. Maar ik wil je wel enorm veel sterkte en kracht toewensen. Vergeet niet dat je verdrietig, boos en welke emotie je dan ook voelt, mag voelen. Dit is een proces waar je door heen moet en dit zal je uiteindelijk alleen maar sterker maken!
Jij kan dit maar vergeet vooral niet dat soms een beetje hulp van buitenaf goed voor je is. Dat betekent zeker niet dat je zwak bent. Wat ik je wel zou kunnen aanraden is om met een professional te gaan praten. Soms kunnen zij veel voor je betekenen. Iemand die onpartijdig en anders naar bepaalde dingen kijkt. Deze mensen kunnne je handvaten geven om beter met de dingen om te gaan in het leven.
Succes met alles waarmee jij op dit moment moet dealen.
Jij kan dit aan! Geloof altijd in je eigen kracht .
You go girl
awesomesauce wijzigde dit bericht op 20-01-2020 22:33
7.94% gewijzigd
maandag 20 januari 2020 22:33
Amen!justagirly schreef: ↑20-01-2020 22:28Nou dat lachen zou ik echt ff niet op kunnen brengen, ik snap jullie reacties echt niet.
Neem de tijd maar hoor TO en trek je hier niks van aan. Als je normaal communiceert desnoods via een derde over noodzakelijke dingen is dat eerst voldoende.
Die lach kan hij eerst steken waar de zon niet schijnt.
Komt later wel eens. Als je eraan toe bent. Tuurlijk moet je je sterk houden en geen drama maken als je hem ziet, geen ruzie.
Maar zolang je kind het goed doet en jij je leven weer opbouwt ben je goed bezig.
