gevoel is weg

Hallo,



Ik ben 32 jaar heb ruim 3 jaar een relatie waarvan ik er nu 2 samen woon. Ik ben voor onze relatie verhuisd naar zijn woonplaats, heb mijn huis (twee onder een kap) verhuurd en moest ander werk zoeken destijds. Niet niks, maar ik had het voor onze relatie over. Het ging immers goed. Nu heb ik in deze jaren het een en ander meegemaakt wat niet goed is bevallen. Enorme problemen met schoonouders, andere familie van hem en mijn vriend is heetgebakerd. Ik heb vaker te maken met zijn temperament, gooien van dingen, stukmaken van dingen, mij hard vastpakken en zo.....Kortom, je maakt die dingen mee, wordt op dat moment boos en teleurgesteld, spreekt het uit en gaat weer verder. Nu merk ik sinds kort dat ik geen gevoelens meer voor mijn vriend heb. Waar het precies door komt weet ik niet, maar het is weg. Ik denk wel dat alles zich opgebouwd heeft. Op zich hebben we het altijd heel leuk samen, maar er zijn wezenlijke dingen waar ik me wel druk over maak over zijn gedrag. Hij wil daar niets aan doen trouwens, want ieder mens heeft wel wat. Ik heb mezelf blijkbaar wel alles aangetrokken en dat komt er nu uit. Wat moet ik hiermee? Geen gevoel voor hem, ik woon samen met hem, hij heeft allerlei plannen en ik heb grote twijfels op het moment. Mijn punt is dat als ik dat ga zeggen ik grote kans heb dat hij zegt: eruit! Zo is hij dan ook, dat heb ik al vaker meegemaakt, het is immers zijn huis....ook een punt wat niet lekker voelt. Moet ik weg ineens waar blijf ik dan. Ik heb het heel luxe en goed wat het materiele betreft. Ik weet niet eens een hutje op de hei waar ik naar toe kan. Vrienden hebben gezinnen, mijn ouders gaan me echt niet meer in huis nemen en dat wil ik ook niet. Wat nu als ik echt wil stoppen, waar moet ik dan op letten, hoe pak het aan dat hij niet woedend wordt en me weet ik wat doet, want ik vertrouw dat met zoiets niet. Ik weet hoe hij kan reageren. Aan de andere kant is hij altijd heel goed en zorgzaam voor mij, maar ja....ik durf hier niet mee te komen. Hij houdt met heel zijn hart van mij zegt hij en tot voor kort had ik dat ook nog voor hem, maar het is weg, zomaar. Wat vinden jullie?

Vooral mijn gevoel voor hem lijkt weer wat terug te komen nu door de verbetering in zijn houding en gedrag. Vandaar dat ik het nog even rustig aan bekijk. Hij heeft me vandaag ook gezegd dat hij zich rustiger voelt en anders en dat hij er echt mee bezig is het voor zichzelf en anderen te veranderen. Hij voelde zich vaak niet lekker. Vermoeid, bleek etc. Hij is altijd nogal hyper/druk en snel geirriteerd en daar heeft hij toch zelf ook last van blijkt nu. Hij moet ook voor zijn werk anders doen anders gaat het fout dus ja......Ik zie echt verbetering, heel duidelijk. Ik voel me ook lekkerder weer bij hem. Hij is minder opgefokt(opgejaagd) ook. Of het tijdelijk is weet ik natuurlijk niet dat zal ik wel zien. Ik snap het babado dat het dan al te laat is als je het moet gaan bijhouden, maar ik heb dat idee nu om dat te doen omdat het anders is nu en blijft het zo? Gaat het nog vooruit? Dat zie ik voor mezelf nog duidelijker als ik het noteer denk ik. Ik probeer het gewoon en we zien het wel.