Relaties
alle pijlers
gevoelens m.b.t. SV
woensdag 26 november 2008 om 11:59
Beste Viva-forummers,
ik lees al een hele tijd op dit forum mee, maar heb nooit echt de behoefte gevoeld om zelf te posten, tot vandaag.
Ik wil jullie iets voorleggen waar ik zelf niet meer uitkom. Ik kan wel wat objectieve meningen gebruiken.....
Ik heb 8 jaar een relatie; het is heel vertrouwd, ik hou van hem, we hebben redelijk dezelfde interesses, geen grote conflicten, zelfde toekomstperspectief, etc. Het verloopt allemaal soepel en iedereen vind ons een fantastisch stel. We staan op het punt van samenwonen, we hebben een heel leuk huis gehuurd. Voor ons allebei is dit echt een grote stap, we hechten veel waarde aan onze vrijheid en waren er niet eerder aan toe.
Naast mijn vriend, heb ik nu ongeveer 3 jaar een SV. Deze 'relatie' verloopt heel wisselend. Uitgangspunt was duidelijk: lekkere vernieuwende sex naast onze eigen relaties (hij heeft ook al 7 jaar een vriendin). Meestal gaat dit goed, maar achteraf gezien is er bij vlagen wel eens meer geweest dan alleen sex (ga nu niet teveel uitwijden, misschien komt het nog ter sprake in een eventuele discussie).
Vorige week hebben we een 'serieus' gesprek gehad, waarin we voor het eerst tegen elkaar hebben gezegd; 'ik hou van je'. Het gesprek begon ermee dat we samen tegen elkaar aan slapen zo lekker vonden, en dat we meer met elkaar hebben dan alleen sex. Het was een heel intiem gesprek waar ik me heel prettig bij voelde op het moment zelf. Achteraf voelde ik me natuurlijk schuldig, ik deed nu net zo tegen m'n SV als ik tegen m'n vriend doe. Ik heb naast m'n vriend, nog nooit tegen een man gezegd dat ik van hem hou, dat geeft wel aan hoeveel die woorden betekenen.
Sinds het bewuste gesprek heb ik meerdere keren (msn+telefonisch) contact gehad, en eigenlijk allemaal als vanouds (vooral over sex). Ik wilde denk ik een beetje vergeten wat er allemaal was gezegd en ik kreeg de indruk hij ook. We 'praatten ER een beetje over heen'. Tot gisteren, toen zei hij weer dat hij van me hield (weliswaar op msn, dus wel minder heftig dan eerst). Ook stuurt hij vaak in de richting dat hij met me wil trouwen, ik zijn ideale vrouw ben, maar dit is meer 'geinen' (althans, zo vatte ik het altijd op).
Ik weet het nu dus echt niet meer. Wat moet ik hiermee? Ik wil hem niet kwijt, ben echt gek op hem, maar dit gaat zo niet werken. We hebben allebei een partner waar we dit speciale gevoel mee delen, we hadden elkaar voor iets anders. Ik weet dat hij ook bezig is met een huis met z'n vriendin (hij weet niet dat ik dit weet), dus misschien is het bij ons allebei wel het besef dat we nu echt definitief voor onze partners kiezen (=heel eng) en dat we daarom zo raar doen Bindingsangst ofzo?!
Ben benieuwd hoe jullie dit zien? Ooit in een soortgelijke situatie gezeten?
(ik snap dat een SV hebben als je een relatie hebt not done is dus dat soort reacties zit ik niet op te wachten)
xx Raspberry
ik lees al een hele tijd op dit forum mee, maar heb nooit echt de behoefte gevoeld om zelf te posten, tot vandaag.
Ik wil jullie iets voorleggen waar ik zelf niet meer uitkom. Ik kan wel wat objectieve meningen gebruiken.....
Ik heb 8 jaar een relatie; het is heel vertrouwd, ik hou van hem, we hebben redelijk dezelfde interesses, geen grote conflicten, zelfde toekomstperspectief, etc. Het verloopt allemaal soepel en iedereen vind ons een fantastisch stel. We staan op het punt van samenwonen, we hebben een heel leuk huis gehuurd. Voor ons allebei is dit echt een grote stap, we hechten veel waarde aan onze vrijheid en waren er niet eerder aan toe.
Naast mijn vriend, heb ik nu ongeveer 3 jaar een SV. Deze 'relatie' verloopt heel wisselend. Uitgangspunt was duidelijk: lekkere vernieuwende sex naast onze eigen relaties (hij heeft ook al 7 jaar een vriendin). Meestal gaat dit goed, maar achteraf gezien is er bij vlagen wel eens meer geweest dan alleen sex (ga nu niet teveel uitwijden, misschien komt het nog ter sprake in een eventuele discussie).
Vorige week hebben we een 'serieus' gesprek gehad, waarin we voor het eerst tegen elkaar hebben gezegd; 'ik hou van je'. Het gesprek begon ermee dat we samen tegen elkaar aan slapen zo lekker vonden, en dat we meer met elkaar hebben dan alleen sex. Het was een heel intiem gesprek waar ik me heel prettig bij voelde op het moment zelf. Achteraf voelde ik me natuurlijk schuldig, ik deed nu net zo tegen m'n SV als ik tegen m'n vriend doe. Ik heb naast m'n vriend, nog nooit tegen een man gezegd dat ik van hem hou, dat geeft wel aan hoeveel die woorden betekenen.
Sinds het bewuste gesprek heb ik meerdere keren (msn+telefonisch) contact gehad, en eigenlijk allemaal als vanouds (vooral over sex). Ik wilde denk ik een beetje vergeten wat er allemaal was gezegd en ik kreeg de indruk hij ook. We 'praatten ER een beetje over heen'. Tot gisteren, toen zei hij weer dat hij van me hield (weliswaar op msn, dus wel minder heftig dan eerst). Ook stuurt hij vaak in de richting dat hij met me wil trouwen, ik zijn ideale vrouw ben, maar dit is meer 'geinen' (althans, zo vatte ik het altijd op).
Ik weet het nu dus echt niet meer. Wat moet ik hiermee? Ik wil hem niet kwijt, ben echt gek op hem, maar dit gaat zo niet werken. We hebben allebei een partner waar we dit speciale gevoel mee delen, we hadden elkaar voor iets anders. Ik weet dat hij ook bezig is met een huis met z'n vriendin (hij weet niet dat ik dit weet), dus misschien is het bij ons allebei wel het besef dat we nu echt definitief voor onze partners kiezen (=heel eng) en dat we daarom zo raar doen Bindingsangst ofzo?!
Ben benieuwd hoe jullie dit zien? Ooit in een soortgelijke situatie gezeten?
(ik snap dat een SV hebben als je een relatie hebt not done is dus dat soort reacties zit ik niet op te wachten)
xx Raspberry
donderdag 27 november 2008 om 18:34
Mag hopen dat het uitkomt, en dat komt het toch wel!
Die superman verdient jou niet, zo'n onbetrouwbaar iemand..
En de luchtigheid hoe je er over verteld, alsof het allemaal onschuldig is wat je doet, je ziet er zelf blijkbaar geen kwaad in dat je je vriend al 3 jaar aan het bedonderen bent! Respectloos, écht waar!!!
Die superman verdient jou niet, zo'n onbetrouwbaar iemand..
En de luchtigheid hoe je er over verteld, alsof het allemaal onschuldig is wat je doet, je ziet er zelf blijkbaar geen kwaad in dat je je vriend al 3 jaar aan het bedonderen bent! Respectloos, écht waar!!!
donderdag 27 november 2008 om 18:43
quote:Raspberry28 schreef op 26 november 2008 @ 18:57:
[...]
Maar ik ben echt wel gek op hem hoor, hij is lief, slim, grappig, knap, ga zo maar door. Is echt een superman!Als je hem echt zo geweldig vond zou je geen SV hebben en hem niet 3 jaar lang voorliegen. Daar ligt je eigen antwoord al...
Werkelijk waar, ik snap dit soort mensen niet. Als je het niet leuk hebt met iemand (blijkbaar is dat zo, anders deed je dit niet), wees dan eerlijk en biecht het op en ga uit elkaar. Achterbaks gedoe op deze manier. Handel het ene af voor je je in het andere stort.
[...]
Maar ik ben echt wel gek op hem hoor, hij is lief, slim, grappig, knap, ga zo maar door. Is echt een superman!Als je hem echt zo geweldig vond zou je geen SV hebben en hem niet 3 jaar lang voorliegen. Daar ligt je eigen antwoord al...
Werkelijk waar, ik snap dit soort mensen niet. Als je het niet leuk hebt met iemand (blijkbaar is dat zo, anders deed je dit niet), wees dan eerlijk en biecht het op en ga uit elkaar. Achterbaks gedoe op deze manier. Handel het ene af voor je je in het andere stort.
donderdag 27 november 2008 om 19:01
Je bent wel een arrogante vrouw hoor. Het feit dat je SV gevoelens voor jou heeft gekregen vind je maar irritant. Het feit dat je "echte vriend" graag ziet dat je monogaam bent interesseert je nog net genoeg om te liegen.
Je vindt het blijkbaar heel normaal dat jij liefde en aandacht krijgt, maar iets teruggeven, al is het maar iets zoals respect voor de gevoelens van een ander, lijkt niet in je op te komen.
Je vindt het blijkbaar heel normaal dat jij liefde en aandacht krijgt, maar iets teruggeven, al is het maar iets zoals respect voor de gevoelens van een ander, lijkt niet in je op te komen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 27 november 2008 om 19:27
quote:lolapaloeza schreef op 27 november 2008 @ 19:01:
Je bent wel een arrogante vrouw hoor. Het feit dat je SV gevoelens voor jou heeft gekregen vind je maar irritant. Het feit dat je "echte vriend" graag ziet dat je monogaam bent interesseert je nog net genoeg om te liegen.
Je vindt het blijkbaar heel normaal dat jij liefde en aandacht krijgt, maar iets teruggeven, al is het maar iets zoals respect voor de gevoelens van een ander, lijkt niet in je op te komen.
Mooi verwoord..
Mag ik toevoegen: Emotioneel onvolwassen..
Je bent wel een arrogante vrouw hoor. Het feit dat je SV gevoelens voor jou heeft gekregen vind je maar irritant. Het feit dat je "echte vriend" graag ziet dat je monogaam bent interesseert je nog net genoeg om te liegen.
Je vindt het blijkbaar heel normaal dat jij liefde en aandacht krijgt, maar iets teruggeven, al is het maar iets zoals respect voor de gevoelens van een ander, lijkt niet in je op te komen.
Mooi verwoord..
Mag ik toevoegen: Emotioneel onvolwassen..
donderdag 27 november 2008 om 22:45
quote:lolapaloeza schreef op 27 november 2008 @ 19:01:
Je vindt het blijkbaar heel normaal dat jij liefde en aandacht krijgt, maar iets teruggeven, al is het maar iets zoals respect voor de gevoelens van een ander, lijkt niet in je op te komen.
Raspberry, ik wist even niet de juiste woorden te vinden om je vraag te beantwoorden, maar bovenstaande komt dichtbij. Ik ben echt benieuwd hoe je het doet, zonder enig schuldgevoel profiteren van alles wat je vriend je geeft (superman toch!), om hem vervolgens keihard voor de gek te houden.
Ik kan best begrijpen dat jij je liefde kunt delen maar jouw vriend wil en kan dat niet. Dus hou je hem maar voor de gek? Bij veel mensen gaat zoiets knagen. Jij maakt je echter meer zorgen om de gevoelens van je minnaar dan met de man waarmee je een toekomst opbouwt. DAT vraag ik me af. Hoe werkt zoiets?
Je vindt het blijkbaar heel normaal dat jij liefde en aandacht krijgt, maar iets teruggeven, al is het maar iets zoals respect voor de gevoelens van een ander, lijkt niet in je op te komen.
Raspberry, ik wist even niet de juiste woorden te vinden om je vraag te beantwoorden, maar bovenstaande komt dichtbij. Ik ben echt benieuwd hoe je het doet, zonder enig schuldgevoel profiteren van alles wat je vriend je geeft (superman toch!), om hem vervolgens keihard voor de gek te houden.
Ik kan best begrijpen dat jij je liefde kunt delen maar jouw vriend wil en kan dat niet. Dus hou je hem maar voor de gek? Bij veel mensen gaat zoiets knagen. Jij maakt je echter meer zorgen om de gevoelens van je minnaar dan met de man waarmee je een toekomst opbouwt. DAT vraag ik me af. Hoe werkt zoiets?
donderdag 27 november 2008 om 22:54
[quote]Raspberry28 schreef op 26 november 2008 @ 17:10:
De stap voor ons allebei om uit een goede relatie te stappen is veel te risicovol, want met elkaar weten we niet waar we aan toe zijn,[quote]
Tuurlijk , geen oude schoenen weggooien voor je zeker bent dat de nieuwe al klaar staan...hoe uitgekookt kan iemand zijn..
De stap voor ons allebei om uit een goede relatie te stappen is veel te risicovol, want met elkaar weten we niet waar we aan toe zijn,[quote]
Tuurlijk , geen oude schoenen weggooien voor je zeker bent dat de nieuwe al klaar staan...hoe uitgekookt kan iemand zijn..
