Relaties
alle pijlers
Help, ik weet het niet meer.
maandag 30 september 2019 om 12:03
Ik ben redelijk snel met mijn vriend gaan samenwonen. Achteraf vraag ik me af waarom omdat de ‘problemen’ al eigenlijk vanaf het begin spelen en ik best naïef altijd heb gedacht dat het wel zou veranderen.
Van begin af aan is er weinig seks geweest en geen voorspel. Beffen is nog nooit gebeurd en zijn nu al bijna 2 jaar samen. Andersom deed ik wel altijd oraal bij hem. Uit eerdere relaties heb ik hele andere ervaringen met seks, toch elkaar willen plezieren en dingen proberen en ontdekken etc. Nu hebben we wel wat vaker seks maar omdat dat echte intiem zijn gevoel mist, lijkt het niet genoeg. Ik ben ook vaak afgewezen als ik hem in de stemming probeerde te krijgen, of sexy lingerie aantrok, vertelde dat ik zin in hem had of heel geil was. Hij gaf geen kick. Dan ga je zo enorm aan jezelf twijfelen. Seks is voor mij ook gewoon een belangrijk onderdeel van een relatie en hecht waarde aan die vorm van intimiteit.
Buiten dat mis ik gewoon andere dingen. Complimentjes die hij vroeger in veelvoud gaf, af en toe gewoon een klein cadeautje wat hij in het begin nog wel deed. We knuffelen wel vaak op de bank of in bed maar simpelweg lijkt dit voor mij gewoon niet genoeg. Ik ben ook nog begin 20 en wil niet een relatie op deze manier voor de komende 50 jaar.
Voor mij lijkt de enige optie nog uit elkaar gaan, het gevoel dat er nog iets veranderen gaat is wel weg ge-ebt. Maar soms vraag ik me af of ik ‘hoge’ eisen stel en niet gewoon blij moet zijn met de dingen die er wel zijn. Misschien ook wel omdat we een koophuis hebben en dat dan allemaal op ga geven. Terug naar mijn ouders moet en discussies moet aangaan over meubels, het huis etc.
Kortom ik weet niet hoe duidelijk mijn verhaal is maar ik heb zo het gevoel ‘vast’ te zitten tussen alles met hem willen, het aangeven en het niet krijgen. Wel weten dat dit misschien geen zin meer heeft maar het zo lastig vinden de knoop door te hakken. Omdat dit hem boos maakt en hij zegt alles voor me te willen doen en ik hem dan kwets en het dan voelt alsof ik de handdoek in de ring gooi.
Van begin af aan is er weinig seks geweest en geen voorspel. Beffen is nog nooit gebeurd en zijn nu al bijna 2 jaar samen. Andersom deed ik wel altijd oraal bij hem. Uit eerdere relaties heb ik hele andere ervaringen met seks, toch elkaar willen plezieren en dingen proberen en ontdekken etc. Nu hebben we wel wat vaker seks maar omdat dat echte intiem zijn gevoel mist, lijkt het niet genoeg. Ik ben ook vaak afgewezen als ik hem in de stemming probeerde te krijgen, of sexy lingerie aantrok, vertelde dat ik zin in hem had of heel geil was. Hij gaf geen kick. Dan ga je zo enorm aan jezelf twijfelen. Seks is voor mij ook gewoon een belangrijk onderdeel van een relatie en hecht waarde aan die vorm van intimiteit.
Buiten dat mis ik gewoon andere dingen. Complimentjes die hij vroeger in veelvoud gaf, af en toe gewoon een klein cadeautje wat hij in het begin nog wel deed. We knuffelen wel vaak op de bank of in bed maar simpelweg lijkt dit voor mij gewoon niet genoeg. Ik ben ook nog begin 20 en wil niet een relatie op deze manier voor de komende 50 jaar.
Voor mij lijkt de enige optie nog uit elkaar gaan, het gevoel dat er nog iets veranderen gaat is wel weg ge-ebt. Maar soms vraag ik me af of ik ‘hoge’ eisen stel en niet gewoon blij moet zijn met de dingen die er wel zijn. Misschien ook wel omdat we een koophuis hebben en dat dan allemaal op ga geven. Terug naar mijn ouders moet en discussies moet aangaan over meubels, het huis etc.
Kortom ik weet niet hoe duidelijk mijn verhaal is maar ik heb zo het gevoel ‘vast’ te zitten tussen alles met hem willen, het aangeven en het niet krijgen. Wel weten dat dit misschien geen zin meer heeft maar het zo lastig vinden de knoop door te hakken. Omdat dit hem boos maakt en hij zegt alles voor me te willen doen en ik hem dan kwets en het dan voelt alsof ik de handdoek in de ring gooi.
maandag 30 september 2019 om 13:57
We werkten redelijk langs elkaar heen en hij had werk wat fysiek zwaar was. Daarom de gedachte dat als dat opgelost zou zijn, het andere ook ‘vanzelf’ zou oplossen.Madeliefjees schreef: ↑30-09-2019 13:08De seks is nog nooit goed geweest en je dacht dat het na het kopen van een huis wel beter zou worden?
Forget it.
maandag 30 september 2019 om 14:07
Ehm, lees even.Eefje1985x schreef: ↑30-09-2019 13:24Communicatie zit jou zwakte succes
Of bespreek je zulke dingen liever met zijn moeder dan met hem zelf?
maandag 30 september 2019 om 14:17
Dat kan nu ook hoor.Eefje1985x schreef: ↑30-09-2019 13:58Er is niks raars aan mijn opmerking communicatie schept duidelijkheid.
Stel een doel op met hem als het niet haalbaar is zou je altyd een einde aan jullie relatie kunnen maken.
maandag 30 september 2019 om 18:52
Ah je zit in de ontkenningsfase.
Ik heb hetzelfde meegemaakt. Op een duur ging ik steeds meer beseffen dat hij niet de juiste was met ongeveer dezelfde redenen als die van jou. Ik wilde ook niet weg. In mijn situatie was het huis van hem en de meubels van mij. Ik dacht ook te veel gedoe. Ik wilde het ook niet zomaar opgeven. Op een dag besefte ik dat hij niet de vader voor m'n kinderen kan wezen door hoe hij is.
Uiteindelijk heeft de relatie 3 jaar geduurd en hebben we 1 jaar samengewoond. Het heeft mij 2 maanden geduurd om de stap te nemen om het uit te maken. Er speelde veel door m'n hoofd. Toen maakte ik het uit en wat een opluchting zeg! Ik was daarna zo gelukkig en voelde me weer vrij.
Ondertussen heb ik een nieuwe vriend die wel om mij geeft en wel de aandacht geeft, die laat zien dat hij van mij houdt. Achteraf denk ik dat mijn ex toch niet helemaal into mij was.
Ik heb hetzelfde meegemaakt. Op een duur ging ik steeds meer beseffen dat hij niet de juiste was met ongeveer dezelfde redenen als die van jou. Ik wilde ook niet weg. In mijn situatie was het huis van hem en de meubels van mij. Ik dacht ook te veel gedoe. Ik wilde het ook niet zomaar opgeven. Op een dag besefte ik dat hij niet de vader voor m'n kinderen kan wezen door hoe hij is.
Uiteindelijk heeft de relatie 3 jaar geduurd en hebben we 1 jaar samengewoond. Het heeft mij 2 maanden geduurd om de stap te nemen om het uit te maken. Er speelde veel door m'n hoofd. Toen maakte ik het uit en wat een opluchting zeg! Ik was daarna zo gelukkig en voelde me weer vrij.
Ondertussen heb ik een nieuwe vriend die wel om mij geeft en wel de aandacht geeft, die laat zien dat hij van mij houdt. Achteraf denk ik dat mijn ex toch niet helemaal into mij was.
maandag 30 september 2019 om 19:44
Laat je niets aanpraten. Als je niet meer wil, houdt het op. Daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Natuurlijk is dat tot, voor jullie allebei, maar schuldgevoel is hier niet op zijn plaats.
Dat laatste is natuurlijk (in mijn ogen dan) sowieso bullshit. Geromantiseerde onzin van het kader 'echte liefde overwint alles'. Erg naïef vind ik dat.
Bovendien klinkt het meer als iets waar hij je mee wil manipuleren.
maandag 30 september 2019 om 22:30
Dat is echt onzin. Liefde overwint niet alles. Gelukkig niet.
dinsdag 1 oktober 2019 om 16:44
Ik ben zo vreselijk slecht in dit soort dingen omdat ik altijd het gevoel heb ‘wat als’. Zoals nu dat hij zegt dat hij alles voor me wilt doen denk ik weer van, moet ik hem die kans niet geven etc. Maar dan denk ik weer als ik hem die kans geef is de kans groot dat ik over 1 a 2 maanden weer in dezelfde situatie kom. Heb jij gewoon je spullen gepakt en weggegaan?ExodusRedux schreef: ↑30-09-2019 18:52Ah je zit in de ontkenningsfase.
Ik heb hetzelfde meegemaakt. Op een duur ging ik steeds meer beseffen dat hij niet de juiste was met ongeveer dezelfde redenen als die van jou. Ik wilde ook niet weg. In mijn situatie was het huis van hem en de meubels van mij. Ik dacht ook te veel gedoe. Ik wilde het ook niet zomaar opgeven. Op een dag besefte ik dat hij niet de vader voor m'n kinderen kan wezen door hoe hij is.
Uiteindelijk heeft de relatie 3 jaar geduurd en hebben we 1 jaar samengewoond. Het heeft mij 2 maanden geduurd om de stap te nemen om het uit te maken. Er speelde veel door m'n hoofd. Toen maakte ik het uit en wat een opluchting zeg! Ik was daarna zo gelukkig en voelde me weer vrij.
Ondertussen heb ik een nieuwe vriend die wel om mij geeft en wel de aandacht geeft, die laat zien dat hij van mij houdt. Achteraf denk ik dat mijn ex toch niet helemaal into mij was.
En dat hij niet genoeg into mij is, is een gevoel wat ik al heeel lang heb. Maar gezien er anders beweerd word, en hij nu ziek is van het feit dat ik het uitgemaakt heb vindt ik dan ook weer zo contra. Snap er niks meer van.
Blij om te horen trouwens dat je die stap genomen heb en iemand heb die je nu wel die dingen geeft, hoop dat dat voor mij ook het geval gaat zijn.
woensdag 2 oktober 2019 om 19:50
Op een dag heb ik het uit gemaakt, een heel gesprek gehad en m’n spullen gepakt. Het was moeilijk maar wel een hele goede keus. Voor mij was het voornamelijk dat ik hem niet zag als de vader van m’n kinderen. Nu heb ik ook nog geen kinderen hoor maar wil dat wel met m’n huidige vriend. Ik ben voor m’n gevoel gegaan.Rebellion schreef: ↑01-10-2019 16:44Ik ben zo vreselijk slecht in dit soort dingen omdat ik altijd het gevoel heb ‘wat als’. Zoals nu dat hij zegt dat hij alles voor me wilt doen denk ik weer van, moet ik hem die kans niet geven etc. Maar dan denk ik weer als ik hem die kans geef is de kans groot dat ik over 1 a 2 maanden weer in dezelfde situatie kom. Heb jij gewoon je spullen gepakt en weggegaan?
En dat hij niet genoeg into mij is, is een gevoel wat ik al heeel lang heb. Maar gezien er anders beweerd word, en hij nu ziek is van het feit dat ik het uitgemaakt heb vindt ik dan ook weer zo contra. Snap er niks meer van.
Blij om te horen trouwens dat je die stap genomen heb en iemand heb die je nu wel die dingen geeft, hoop dat dat voor mij ook het geval gaat zijn.
woensdag 2 oktober 2019 om 20:14
Het probleem is duidelijk. Jij verlangt meer affectie dan hij geeft. Vooropgesteld is niemand daarin perse fout. Jij hebt gewoon andere verlangens dan hij heeft. Jij kan dat niet veranderen, hij waarschijnlijk ook niet. Het matched alleen bij jullie twee niet.
Er zijn dan denk ik 3 opties:
- Je praat hierover in de hoop dat het beter wordt. Dit kan werken, maar misschien ook niet. Als het gewoon echt niet in hem zit om te doen, dan komt het er ook nooit echt uit.
- Je besluit in alle wijsheid dat jullie niet elkaars match made in heaven zijn en gaat dus uit elkaar.
- Je besluit met elkaar dat jullie wel elkaars soulmates zijn, maar er onbevredigde verlangens zijn bij tenminste 1 kant. Je kunt overwegen om die elders te zoeken, en dus een wat meer open relatie te accepteren.
Geen van deze opties is verkeerd. Je kunt natuurlijk beginnen met optie 1 en als dat niet werkt optie 2 of 3 overwegen.
Er zijn dan denk ik 3 opties:
- Je praat hierover in de hoop dat het beter wordt. Dit kan werken, maar misschien ook niet. Als het gewoon echt niet in hem zit om te doen, dan komt het er ook nooit echt uit.
- Je besluit in alle wijsheid dat jullie niet elkaars match made in heaven zijn en gaat dus uit elkaar.
- Je besluit met elkaar dat jullie wel elkaars soulmates zijn, maar er onbevredigde verlangens zijn bij tenminste 1 kant. Je kunt overwegen om die elders te zoeken, en dus een wat meer open relatie te accepteren.
Geen van deze opties is verkeerd. Je kunt natuurlijk beginnen met optie 1 en als dat niet werkt optie 2 of 3 overwegen.
