Relaties
alle pijlers
Het voelt alsof hij van mij profiteert.
donderdag 9 augustus 2007 22:57
Sinds een half jaar woon ik nu samen met mijn vriend met wie ik bijna anderhalf jaar een relatie heb. Kort nadat we zijn samenwonen bleek dat mijn vriend nogal wat schulden heeft, eigenlijk vooral achterstallige rekeningen van de huur etc. van zijn vorige woning (hij is bij mij ingetrokken). Dit komt vooral doordat hij dure spullen een hogere prioriteit geeft dan zijn financien op orde hebben. Nu is hij aan het afbetalen van die schulden zoveel geld kwijt dat hij niet kan meebetalen aan onze vaste lasten. Wel betaalt hij mee aan de boodschappen. Hoewel ik behoorlijk kwaad op hem was omdat hij me zijn situatie niet eerder had verteld, heb ik me er uiteindelijk bij neergelegd dat ik de vaste lasten alleen blijf betalen totdat hij uit de schulden is.
Maar hij blijft dure spullen aanschaffen die hij niet (meteen) nodig heeft waardoor het langer duurt voordat hij mij kan ontlasten en ik ook eens wat meer geld over hou van mijn salaris. Onverwachte financiele posten zoals reparaties van zijn auto e.d. komen ook voor mijn rekening omdat zijn geld weer eens op is. En dat steekt soms.
Soms denk ik dat hij van mij profiteert, dat hij om de verkeerde redenen bij mij ingetrokken is. Natuurlijk praat ik daarover met hem maar dan lijkt het alsof hij oprecht beledigd is.
Ik heb dit gevoel niet alleen vanwege de ongelijke verdeling van de kosten. Ook het huishouden blijft een onderwerp voor ruzie's. We werken allebei fulltime maar ik doe 90% van alle taken. Hij zegt wel dat ik het moet zeggen wanneer hij iets moet doen maar als ik dat doe vindt hij dat ik me als zijn moeder gedraag. Intussen gedraagt hij zich als een onvolwassene.
Ik krijg steeds meer spijt dat ik met hem ben gaan samenwonen. Ik snap wel dat het eerste jaar moeilijk is (dit is de eerste keer dat hij officieel samenwoont, voor mij de 2e keer). Maar ik baal hier zo van, dat ik onderhand blij ben als hij eens een avond weg is. Ik leer hem steeds beter kennen en dat bevalt me niet zo bijzonder.
Maar hij blijft dure spullen aanschaffen die hij niet (meteen) nodig heeft waardoor het langer duurt voordat hij mij kan ontlasten en ik ook eens wat meer geld over hou van mijn salaris. Onverwachte financiele posten zoals reparaties van zijn auto e.d. komen ook voor mijn rekening omdat zijn geld weer eens op is. En dat steekt soms.
Soms denk ik dat hij van mij profiteert, dat hij om de verkeerde redenen bij mij ingetrokken is. Natuurlijk praat ik daarover met hem maar dan lijkt het alsof hij oprecht beledigd is.
Ik heb dit gevoel niet alleen vanwege de ongelijke verdeling van de kosten. Ook het huishouden blijft een onderwerp voor ruzie's. We werken allebei fulltime maar ik doe 90% van alle taken. Hij zegt wel dat ik het moet zeggen wanneer hij iets moet doen maar als ik dat doe vindt hij dat ik me als zijn moeder gedraag. Intussen gedraagt hij zich als een onvolwassene.
Ik krijg steeds meer spijt dat ik met hem ben gaan samenwonen. Ik snap wel dat het eerste jaar moeilijk is (dit is de eerste keer dat hij officieel samenwoont, voor mij de 2e keer). Maar ik baal hier zo van, dat ik onderhand blij ben als hij eens een avond weg is. Ik leer hem steeds beter kennen en dat bevalt me niet zo bijzonder.
vrijdag 10 augustus 2007 16:53
Ik draag excuses aan om mijn eigen gedrag goed te praten, waarom ik dit pik. Daar schaam ik me voor. En we hebben steeds ruzie als hij weer eens met iets aan komt zetten. Ik gun hem zeker zijn hobby maar ik snap niet dat je dat soort aankopen kunt doen terwijl je met dat geld ook kunt aflossen. Wacht daar dan mee denk ik dan.
vrijdag 10 augustus 2007 19:05
vrijdag 10 augustus 2007 20:57
Je bent nog steeds veel te lief. Ga je zitten wachten tot hij je helemaal heeft kaalgeplukt? Mijn ultimatum zou zijn; jullie gooien alle financiele dingen op tafel. Jij gaat dingen regelen en uitrekenen, hij laat automatisch geld overschrijven naar jouw rekening en naar zijn schuldeisers. En het beetje wat overblijft is voor zichzelf. Is hij hier niet mee akkoord? (Wat ik wel verwacht van zo'n onvolwassen vent) dan gaat ie maar weer wat voor zichzelf zoeken. En dat is dus niet jouw probleem.
Sterker nog, hoe langer jij hem blijft helpen hoe meer jij hem zelf de put in helpt. Omdat hij steeds meer schulden gaat krijgen op deze manier. Hij moet echt leren verantwoordelijkheid te nemen en dat gaat niet zolang jij voor hem zorgt. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden... En als je van iemand houdt kun je soms dus beter de harde weg nemen, voor zijn eigen bestwil. Hierin vindt ik dan het geld belangrijker dan die huishoudelijke dingen, die kosten jou geen geld, wel tijd en moeite maar goed daar ga je niet failliet aan... Dit kun je dan later aanpakken (als het dus niet al uit is gegaan).
Sterker nog, hoe langer jij hem blijft helpen hoe meer jij hem zelf de put in helpt. Omdat hij steeds meer schulden gaat krijgen op deze manier. Hij moet echt leren verantwoordelijkheid te nemen en dat gaat niet zolang jij voor hem zorgt. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden... En als je van iemand houdt kun je soms dus beter de harde weg nemen, voor zijn eigen bestwil. Hierin vindt ik dan het geld belangrijker dan die huishoudelijke dingen, die kosten jou geen geld, wel tijd en moeite maar goed daar ga je niet failliet aan... Dit kun je dan later aanpakken (als het dus niet al uit is gegaan).
vrijdag 10 augustus 2007 23:49
Ik zou dit ook echt niet accepteren. dure hobbie is leuk, maar als er geen geld is is er geen geld. Ik zou ook best BMW's willen verzamelen, maar mijn bankrekening vind van niet, dus het kan niet.Zou dus idd van hem eisen dat ie ook een deel van de vaste lasten betaalt en op zijn minst de helft van de boodschappen. Pas als er dan geld over is mag ie dat aan zijn hobby besteden. Vanaf nu betaal jij niks meer. Geen geld voor autoreparatie? dan gaat ie maar lopen of hij verkoopt een van die dure dingen. Dreig ook gewoon met zijn dure hobbiespullen terugbrengen of op marktplaats plempen als ie over een half jaar niks heeft afbetaald en doe dat dan ook. En mbt het huishouden, als hij niets doet doe jij ook niets voor hem. dan kook je dus alleen voor jezelf, was je alleen je eigen kleren, zet je hem vuile vaat voor etc. mss dat het kwartje dan valt?
zaterdag 11 augustus 2007 00:34
Natuurlijk mag je een hobby hebben, maar wel binnen de grenzen van je geld, en dat heeft hij duidelijk niet.
en dat zal hij ook nooit krijgen, wel spullen want die koopt hij gewoon, want och hij mag toch wel iets want hij heeft t al zo moeilijk meet al die schulden,
en och jij woont toch al in dat huis dus je moest toch al huur/hypotheek betalen, dus dat maakt toch niet uit.
en ja hij is best lief (dat zeg ik van mn kat ook, die alleen maar rommel maakt, eet en slaapt en zijn eigen gang gaat)
Maar waarom heb jij dit topic geopend? Je wilt helemaal niet horen dat je je voor de gek laat houden door hem maar dat je eigenlijk goed werk doet door hem de hand boven het hoofd te houden, want och hij heeft dat nodig, ik gun hem dat.
Kijk eens wat jezelf nodig hebt en wat je jezelf gunt. Als dat een partner is die je als een kind moet behandelen, hou hem, zo niet buiten zetten
en dat zal hij ook nooit krijgen, wel spullen want die koopt hij gewoon, want och hij mag toch wel iets want hij heeft t al zo moeilijk meet al die schulden,
en och jij woont toch al in dat huis dus je moest toch al huur/hypotheek betalen, dus dat maakt toch niet uit.
en ja hij is best lief (dat zeg ik van mn kat ook, die alleen maar rommel maakt, eet en slaapt en zijn eigen gang gaat)
Maar waarom heb jij dit topic geopend? Je wilt helemaal niet horen dat je je voor de gek laat houden door hem maar dat je eigenlijk goed werk doet door hem de hand boven het hoofd te houden, want och hij heeft dat nodig, ik gun hem dat.
Kijk eens wat jezelf nodig hebt en wat je jezelf gunt. Als dat een partner is die je als een kind moet behandelen, hou hem, zo niet buiten zetten
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 11 augustus 2007 09:45
Voordat we gingen samenwonen hadden we afgesproken dat we het bedrag van huur, gas, water, licht etc. zouden splitsen. Hij zou iedere maand de helft op mijn rekening storten. En we zouden een huishoudpotje maken waar we allebei een bepaald bedrag per week in zouden doen (wat we trouwens ook doen, hij betaalt daar wel aan mee). Ook zouden we een rekening openen waar we samen op zouden sparen voor als we gaan verhuizen.
We hebben geen gemeenschappelijk bezit of schulden en er is geen samenlevingscontract opgemaakt.
Eenmaal bij mij ingetrokken kwamen er onverwachte rekeningen binnen van zijn vorige woning zoals onterecht gekregen huursubsidie die hij terug moet betalen. Huurschuld die al was uitbesteed aan een incassoburo waardoor daar nog eens een behoorlijk bedrag bovenop kwam. En nog een heleboel andere rekeningen waarvan hij dacht dat ze automatisch waren afgeschreven maar die door ontoereikend saldo niet konden worden afgeboekt. Alles bij elkaar een flink bedrag dus.
zaterdag 11 augustus 2007 12:13
Tja iemand is in mij n ogen betrouwbaar als zijn gedrag overeenkomt met zijn woorden en dat is bij jouw vriend niet het geval.
Ik denk dat je hem best voor de keus kan stellen : of hij betaalt en werkt mee in jullie relatie, óf hij gaat gewoon lekker op zichzelf wonen met alle gevolgen en kosten van dien.
Alle mooie spullen waar hj nu mee pronkt zijn in feite door jou betaald....hij is een echte free-loader.
Aan zijn beloften heb je niets als hij volgende week weer met iets moois en duurs thuiskomt, en wanneer kom jij eigenlijk nog aan de beurt voor een mooie tas of iets dergelijks als jouw geld opgaat aan afbetaling van schulden, huishouden en dure spullen voor je vriend?
Tijd voor een zeer harig woordje zou ik zo denken....
Ik denk dat je hem best voor de keus kan stellen : of hij betaalt en werkt mee in jullie relatie, óf hij gaat gewoon lekker op zichzelf wonen met alle gevolgen en kosten van dien.
Alle mooie spullen waar hj nu mee pronkt zijn in feite door jou betaald....hij is een echte free-loader.
Aan zijn beloften heb je niets als hij volgende week weer met iets moois en duurs thuiskomt, en wanneer kom jij eigenlijk nog aan de beurt voor een mooie tas of iets dergelijks als jouw geld opgaat aan afbetaling van schulden, huishouden en dure spullen voor je vriend?
Tijd voor een zeer harig woordje zou ik zo denken....
zaterdag 11 augustus 2007 12:18
Samenwonen zonder samenlevingscontract is niet verstandig. Als jullie zonder schriftelijke afspraken uit elkaar gaan mag jij bijvoorbeeld gaan bewijzen welke spullen van jou zijn. Kun je dat niet, dan is het gezamenlijk bezit en ben je dus de helft kwijt. Je wilt de relatie voortzetten? Dan zou ik alsnog proberen om tot een samenlevingscontract te komen. Wil hij daaraan niet meewerken dan weet je waar je staat. Dan zullen de financiën ook in de toekomst jouw probleem blijven. Sterkte.
zaterdag 11 augustus 2007 13:37
Iemand zijn hobby gunnen is beduidend anders dan iemand zijn hobby betalen, je bent gewoon zijn sponsor.
Hij zou uit respect voor jou zijn hobby ook in de koelkast kunnen zetten in plaats van zich te laten sponsoren terwijl hij nog steeds schulden heeft.
Als hij respect heeft voor jou en je goed dan betaalt hij zijn eigen schulden en zijn deel van jullie gezamelijke lasten en wacht met andere uitgaven tot zijn schulden afgelost zijn!
Hij zou uit respect voor jou zijn hobby ook in de koelkast kunnen zetten in plaats van zich te laten sponsoren terwijl hij nog steeds schulden heeft.
Als hij respect heeft voor jou en je goed dan betaalt hij zijn eigen schulden en zijn deel van jullie gezamelijke lasten en wacht met andere uitgaven tot zijn schulden afgelost zijn!
woordje gaat er vanavond echt komen! Ik heb de hete wax al klaarstaan!
zaterdag 11 augustus 2007 14:05
Tjaz, helaas een zeer herkenbaar verhaal. De hobby van mijn ex: auto's. Mijn ex twijfelde in de eerste instantie zelfs over het krijgen van kinderen omdat hij dan 'zijn auto's niet kon restaureren en rijden' en dat zegt al genoeg denk ik?
Mijn tip: dumpen, dit komt nooit goed....
Mijn ex woont nu samen met iemand anders en hij heeft haar, ondanks dat hij nog schulden heeft, zo ver gekregen dat ze samen een peperdure (misschien niet in aanschaf, maar zéker wel in onderhoud en reparatie en voorál brandstof) auto hebben gekocht....
Zolang hij de schuld afbetaalt en mijn zoontje zijn alimentatie maar krijgt vind ik het best. Ik heb er geen last meer van. Jarenlang heb ik moeite gehad de rekeningen te betalen omdat 'meneer een veel te dure hobby had' en binnen een jaar nadat hij hier weg was was ik én uit de schulden én ik kon zelfs sparen!
Nu woon ik opnieuw samen en hebben we alles eerlijk verdeeld. We houden beiden geld over op onze eigen rekening. Ik spaar nu voor mijzelf én voor mijn zoon.
Ook al hebben we nu niet veel meer te besteden dan in mijn relatie met mijn ex: ik hou véél meer geld over! Er is sprake van gelijkwaardigheid en dat voelt wel zo lekker!
Hoe jij je situatie op kunt lossen als je met hem verder wilt? Ik denk dat ik inderdaad alles boven tafel zou willen hebben en samen met hem afspraken hoe je tot een goede gelijkwaardige verdeling komt, daarbij natuurlijk nog wel rekening houdend met zijn schulden. Het is belangrijk dat er dan automatische overschrijvingen ingezet worden op het moment dat zijn loon net binnen is, anders zal er nog niets van terecht komen.
Desnoods zou je inderdaad alles voor hem kunnen regelen en hem 'zakgeld' kunnen geven, maar mijn ervaring daarmee is dat hij er niets van leert en na verloop van tijd toch weer in de problemen komt.
Er is trouwens ook professionele hulp hiervoor: budgetbegeleiding. Zij geven ook cursussen, misschien is dat een idee?
Sterkte in ieder geval!
Groetjes,
Carrrie.
Mijn tip: dumpen, dit komt nooit goed....
Mijn ex woont nu samen met iemand anders en hij heeft haar, ondanks dat hij nog schulden heeft, zo ver gekregen dat ze samen een peperdure (misschien niet in aanschaf, maar zéker wel in onderhoud en reparatie en voorál brandstof) auto hebben gekocht....
Zolang hij de schuld afbetaalt en mijn zoontje zijn alimentatie maar krijgt vind ik het best. Ik heb er geen last meer van. Jarenlang heb ik moeite gehad de rekeningen te betalen omdat 'meneer een veel te dure hobby had' en binnen een jaar nadat hij hier weg was was ik én uit de schulden én ik kon zelfs sparen!
Nu woon ik opnieuw samen en hebben we alles eerlijk verdeeld. We houden beiden geld over op onze eigen rekening. Ik spaar nu voor mijzelf én voor mijn zoon.
Ook al hebben we nu niet veel meer te besteden dan in mijn relatie met mijn ex: ik hou véél meer geld over! Er is sprake van gelijkwaardigheid en dat voelt wel zo lekker!
Hoe jij je situatie op kunt lossen als je met hem verder wilt? Ik denk dat ik inderdaad alles boven tafel zou willen hebben en samen met hem afspraken hoe je tot een goede gelijkwaardige verdeling komt, daarbij natuurlijk nog wel rekening houdend met zijn schulden. Het is belangrijk dat er dan automatische overschrijvingen ingezet worden op het moment dat zijn loon net binnen is, anders zal er nog niets van terecht komen.
Desnoods zou je inderdaad alles voor hem kunnen regelen en hem 'zakgeld' kunnen geven, maar mijn ervaring daarmee is dat hij er niets van leert en na verloop van tijd toch weer in de problemen komt.
Er is trouwens ook professionele hulp hiervoor: budgetbegeleiding. Zij geven ook cursussen, misschien is dat een idee?
Sterkte in ieder geval!
Groetjes,
Carrrie.
zaterdag 11 augustus 2007 14:26
Ik betaal zijn schulden niet en we hebben ook geen lening ofzo samen, dus het is niet zo dat ik met schulden zit als we weer apart gaan wonen.
Waar het mij om gaat is dat hij geen vaart zet achter het afbetalen van zijn schulden. Hij betaalt wel regelmatig wat af, maar als hij dan met iets komt aanzetten dat 300 euro gekost heeft, dan kan ik hels worden omdat ik vind dat met die 300 euro zijn schulden eerder afgelost zouden kunnen zijn en hij eerder mee kan delen in de vaste lasten. Hij benadeelt mij daarmee en dat ga ik hem vanavond voor de zoveelste keer duidelijk maken.
Ik snap het gewoon niet: als ik schulden zou hebben zou ik me vreselijk voelen en er alles aan doen om er zo snel mogelijk vanaf te zijn. Als alles is afbetaald en we de kosten delen is er nog genoeg van ons salaris over om leuke dingen te doen of mooie spullen van te kopen.
Waar het mij om gaat is dat hij geen vaart zet achter het afbetalen van zijn schulden. Hij betaalt wel regelmatig wat af, maar als hij dan met iets komt aanzetten dat 300 euro gekost heeft, dan kan ik hels worden omdat ik vind dat met die 300 euro zijn schulden eerder afgelost zouden kunnen zijn en hij eerder mee kan delen in de vaste lasten. Hij benadeelt mij daarmee en dat ga ik hem vanavond voor de zoveelste keer duidelijk maken.
Ik snap het gewoon niet: als ik schulden zou hebben zou ik me vreselijk voelen en er alles aan doen om er zo snel mogelijk vanaf te zijn. Als alles is afbetaald en we de kosten delen is er nog genoeg van ons salaris over om leuke dingen te doen of mooie spullen van te kopen.
zaterdag 11 augustus 2007 14:31
Trouwens, ik heb ermee ingestemd om de vaste lasten alleen te betalen totdat hij van die schulden af is. Sterker nog, het was mijn eigen idee! Maar toen ging ik er vanuit dat alles binnen een paar maanden afgelost zou zijn. Nu komen er steeds meer onverwachte rekeningen binnen, laatst nog tandartsrekeningen. Dus het gesprek van vanavond zal vooral gaan over de aankopen die hij doet, die moeten gewoon uitgesteld worden.
zaterdag 11 augustus 2007 14:46
Hoi, herkenbaar je relatie.
Misschien heb je er wat aan ter herkenning: Mijn relatie van 1,5 jaar met een 39 jarige man verliep prima. Gelijkwaardig, gezellig, jezelf kunnen zijn, uitstapjes, uit eten, etc. Gesproken over samenwonen en uiteindelijk gedaan. Hij had een huurhuis, ik een koophuis. Hij is bij me komen wonen en heeft op mijn verzoek zijn huurhuis 3 maanden aangehouden. Wilde hij niet. Gezegd dat ik dat zou respecteren, maar dat het dan niet doorging. Toch gedaan uiteindelijk. Hij had geen schulden en geen spaargeld, maar nooit problemen, dus prima. Hij hoefde bij mij nog niet mee te dragen aan de vaste lasten ivm het aanhouden van zijn huurhuis. Buiten het feit, dat de beste man qua persoonlijkheid een slag maakte van 180 graden, werd geld ook een voortdurende issue. Geen geld om mee te betalen aan de boodschappen. Zuchten als ik hem eens vroeg iets mee te nemen wat ik vergeten was. Mij het voorschot op vakantie laten betalen en aangeven dit voorlopig niet terug te kunnen betalen, of ik de rest ook even voor kon schieten. Daarnaast nooit helpen in het huishouden. Ik werk fulltime, hij 36 uur in 4 dagen. Geen kinderen. Wel huisdieren. Geen geld om die beesten fatsoenlijk te verzorgen. Beest had klachten, geen geld voor dierenarts. En wat deed ik in het begin, ach hier, heb je geld. Zeker met dieren ben ik een sukkel wat dat betreft. Aandacht geven aan dat beest? Wassen? Afwassen? Stofzuigen? Ging dat niet vanzelf dan? Gek werd ik er van. In 4 weken waarin ik heftige griepverschijnselen had (hield niets binnen) bleek hij stevig te blowen. Ik wist dat hij dat af en toe met een vriend deed, maar ik had aangegeven niet in mijn huis. Eén blowtje per avond werden er 2. Echt heerlijk als je werkelijk geen slok water binnen kan houden en dan die lucht erbij. Eén biertje per avond werden er 4, etc. Tig gesprekken geprobeerd te voeren. Hij wist niet wat ik bedoelde, hij wist niet wat hij voelde, op mijn vraag of ie überhaupt wel om me gaf, zei hij ja, maar verder??? Een bewegende zobie die nergens naar omkeek dus. Ik ging ineens beseffen wat ik in huis gehaald had; een profiteur die dacht dat ie lekker binnen was zo met een vrouwtje dat alles voor elkaar heeft.
Resultaat? Na 8 weken vakantie voor hem in mijn huis, heb ik hem gezegd, dat het uit was en dat ik wilde dat hij terug naar zijn eigen huis ging. Hij begreep niet waarom, bleef gewoon na zijn werk 'thuiskomen' en na 4 werkdagen heb ik alles ingepakt terwijl hij aan het werk was, voor de deur gezet en toen ik de sleutel in het slot hoorde, stond ik achter de deur en heb m'n sleutels terug gevraagd. Geen woord meer aan vuil gemaakt en de deur dicht gedaan. Na een uurtje van (aan)bellen, vloeken, dreigen, etc. is hij afgetaaid.
Mijn hevige griep bleek een zwangerschap. Ik heb gekozen voor een abortus. Een paar uurtjes voor mijn behandeling had hij het lef om me te bellen, omdat hij geld had voor boodschappen en of ik even wat over kon maken. Ik had hem immers wel eens wat boodschappen mee laten nemen en dat geld wilde hij nu weleens terug. Hij zou meegaan naar mijn behandeling, maar door deze actie wilde ik dat zelfs niet meer. Hij was boos. Prima, maar in mijn ogen had hij zichzelf alleen om boos op te zijn.
Ik heb hem werkelijk nooit meer gezien of gehoord. En ik ben dolgelukkig, dat ik zo snel tot handelen in staat was. Ik was echt gek van hem, maar dat denderde in een paar weken tijd naar een 'hoe kom ik zo snel mogelijk van deze vent af' gevoel.
Succes dus!
Misschien heb je er wat aan ter herkenning: Mijn relatie van 1,5 jaar met een 39 jarige man verliep prima. Gelijkwaardig, gezellig, jezelf kunnen zijn, uitstapjes, uit eten, etc. Gesproken over samenwonen en uiteindelijk gedaan. Hij had een huurhuis, ik een koophuis. Hij is bij me komen wonen en heeft op mijn verzoek zijn huurhuis 3 maanden aangehouden. Wilde hij niet. Gezegd dat ik dat zou respecteren, maar dat het dan niet doorging. Toch gedaan uiteindelijk. Hij had geen schulden en geen spaargeld, maar nooit problemen, dus prima. Hij hoefde bij mij nog niet mee te dragen aan de vaste lasten ivm het aanhouden van zijn huurhuis. Buiten het feit, dat de beste man qua persoonlijkheid een slag maakte van 180 graden, werd geld ook een voortdurende issue. Geen geld om mee te betalen aan de boodschappen. Zuchten als ik hem eens vroeg iets mee te nemen wat ik vergeten was. Mij het voorschot op vakantie laten betalen en aangeven dit voorlopig niet terug te kunnen betalen, of ik de rest ook even voor kon schieten. Daarnaast nooit helpen in het huishouden. Ik werk fulltime, hij 36 uur in 4 dagen. Geen kinderen. Wel huisdieren. Geen geld om die beesten fatsoenlijk te verzorgen. Beest had klachten, geen geld voor dierenarts. En wat deed ik in het begin, ach hier, heb je geld. Zeker met dieren ben ik een sukkel wat dat betreft. Aandacht geven aan dat beest? Wassen? Afwassen? Stofzuigen? Ging dat niet vanzelf dan? Gek werd ik er van. In 4 weken waarin ik heftige griepverschijnselen had (hield niets binnen) bleek hij stevig te blowen. Ik wist dat hij dat af en toe met een vriend deed, maar ik had aangegeven niet in mijn huis. Eén blowtje per avond werden er 2. Echt heerlijk als je werkelijk geen slok water binnen kan houden en dan die lucht erbij. Eén biertje per avond werden er 4, etc. Tig gesprekken geprobeerd te voeren. Hij wist niet wat ik bedoelde, hij wist niet wat hij voelde, op mijn vraag of ie überhaupt wel om me gaf, zei hij ja, maar verder??? Een bewegende zobie die nergens naar omkeek dus. Ik ging ineens beseffen wat ik in huis gehaald had; een profiteur die dacht dat ie lekker binnen was zo met een vrouwtje dat alles voor elkaar heeft.
Resultaat? Na 8 weken vakantie voor hem in mijn huis, heb ik hem gezegd, dat het uit was en dat ik wilde dat hij terug naar zijn eigen huis ging. Hij begreep niet waarom, bleef gewoon na zijn werk 'thuiskomen' en na 4 werkdagen heb ik alles ingepakt terwijl hij aan het werk was, voor de deur gezet en toen ik de sleutel in het slot hoorde, stond ik achter de deur en heb m'n sleutels terug gevraagd. Geen woord meer aan vuil gemaakt en de deur dicht gedaan. Na een uurtje van (aan)bellen, vloeken, dreigen, etc. is hij afgetaaid.
Mijn hevige griep bleek een zwangerschap. Ik heb gekozen voor een abortus. Een paar uurtjes voor mijn behandeling had hij het lef om me te bellen, omdat hij geld had voor boodschappen en of ik even wat over kon maken. Ik had hem immers wel eens wat boodschappen mee laten nemen en dat geld wilde hij nu weleens terug. Hij zou meegaan naar mijn behandeling, maar door deze actie wilde ik dat zelfs niet meer. Hij was boos. Prima, maar in mijn ogen had hij zichzelf alleen om boos op te zijn.
Ik heb hem werkelijk nooit meer gezien of gehoord. En ik ben dolgelukkig, dat ik zo snel tot handelen in staat was. Ik was echt gek van hem, maar dat denderde in een paar weken tijd naar een 'hoe kom ik zo snel mogelijk van deze vent af' gevoel.
Succes dus!
zaterdag 11 augustus 2007 15:03
Jemig CL2, dat is nog eens een verhaal. Jouw ex is toch wel het toppunt van een freeloader! Goede beslisisng om hem zijn huis nog 3 maanden te laten aanhouden!
Nu ik jouw verhaal en ook andere verhalen lees valt mijn vriend me toch wel wat mee. Hij betaalt in ieder geval altijd mee aan de boodschappen en aan de dingen die we buitenshuis doen. We zijn pas 2 weken op vakantie geweest die we ook samen hebben betaald.
Nu ik jouw verhaal en ook andere verhalen lees valt mijn vriend me toch wel wat mee. Hij betaalt in ieder geval altijd mee aan de boodschappen en aan de dingen die we buitenshuis doen. We zijn pas 2 weken op vakantie geweest die we ook samen hebben betaald.
zaterdag 11 augustus 2007 15:14
Hoi Rhoslynne,
Ja, die van mij is het toppunt en ik wilde ook niet het beeld afgeven dat jouw vriend ook zo erg is. Ik wilde door mijn verhaal aangeven wat er kán gebeuren als iemand in zijn hart echt zo is.
En ook al is jouw vriend niet zo erg, hij doet hetzelfde financieel en in het huishouden bij jou. En als jij dus niet je eigen grenzen bewaakt, wordt het gewoon een langslepend verhaal. En dat verdien je niet.
Ik hoop dat je het vanavond goed duidelijk gemaakt krijgt aan hem en dat jullie verder kunnen met jullie relatie. Ik zal niet zeggen, kap ermee, maar vergeet jezelf niet!
Ja, die van mij is het toppunt en ik wilde ook niet het beeld afgeven dat jouw vriend ook zo erg is. Ik wilde door mijn verhaal aangeven wat er kán gebeuren als iemand in zijn hart echt zo is.
En ook al is jouw vriend niet zo erg, hij doet hetzelfde financieel en in het huishouden bij jou. En als jij dus niet je eigen grenzen bewaakt, wordt het gewoon een langslepend verhaal. En dat verdien je niet.
Ik hoop dat je het vanavond goed duidelijk gemaakt krijgt aan hem en dat jullie verder kunnen met jullie relatie. Ik zal niet zeggen, kap ermee, maar vergeet jezelf niet!
zaterdag 11 augustus 2007 17:17
@ Rhoslynne besef je wel dat wanneer jij langer dan 6 mnd een gezamenlijk huishouden voert zijn schulden, wettelijk gezien, ook jouw schulden worden. Dat alleen al lijkt me een goede reden om toch eea op papier te zetten!
En hoewel de ex van CL misschien het toppunt is; valt jouw situatie echt niet zo mee hoor, vind ik althans. Lekker makkelijk iemand die zijn vaste lasten betaald (was hij niet gaan samenwonen dan had ie die toch ook zelf moeten betalen.) zodat hij rustig zijn schulden kan aflossen en ondertussen lekker geld uit kan geven aan god knows what. als hij zo goudeerlijk is zou hij ipv 300 euro aan een hooby zeggen : hier rhoslynne voor jou een extra bijdrage aan de vaste lasten van deze maand. En niet dat hij dat óf helemaal niet doet of voorgekauwd zou moeten worden! Aanpakken die handel!
En hoewel de ex van CL misschien het toppunt is; valt jouw situatie echt niet zo mee hoor, vind ik althans. Lekker makkelijk iemand die zijn vaste lasten betaald (was hij niet gaan samenwonen dan had ie die toch ook zelf moeten betalen.) zodat hij rustig zijn schulden kan aflossen en ondertussen lekker geld uit kan geven aan god knows what. als hij zo goudeerlijk is zou hij ipv 300 euro aan een hooby zeggen : hier rhoslynne voor jou een extra bijdrage aan de vaste lasten van deze maand. En niet dat hij dat óf helemaal niet doet of voorgekauwd zou moeten worden! Aanpakken die handel!
zaterdag 11 augustus 2007 17:32
[i]QUOTE
@ Rhoslynne besef je wel dat wanneer jij langer dan 6 mnd een gezamenlijk huishouden voert zijn schulden, wettelijk gezien, ook jouw schulden worden. Dat alleen al lijkt me een goede reden om toch eea op papier te zetten!
En hoewel de ex van CL misschien het toppunt is; valt jouw situatie echt niet zo mee hoor, vind ik althans. Lekker makkelijk iemand die zijn vaste lasten betaald (was hij niet gaan samenwonen dan had ie die toch ook zelf moeten betalen.) zodat hij rustig zijn schulden kan aflossen en ondertussen lekker geld uit kan geven aan god knows what. als hij zo goudeerlijk is zou hij ipv 300 euro aan een hooby zeggen : hier rhoslynne voor jou een extra bijdrage aan de vaste lasten van deze maand. En niet dat hij dat óf helemaal niet doet of voorgekauwd zou moeten worden! Aanpakken die handel!
Helemaal mee eens!
Ik moet zeggen dat ik het eerst vooral heel sneu voor jou TO/Rhoslynne vond. Nu begin ik me langzaam wel een beetje te irriteren. Jouw houding (alles goedpraten en vergelijken met the worst en dan zeggen dat het wel meevalt) vind ik niet sneu maar eerlijk gezegd op z'n minst naief of zelfs een beetje dommig.
Dat klinkt heel onaardig en zo is het niet bedoeld, maar als je deze situatie niet wil (en voor de duidelijkheid: dit wil je niet!!) zul je er wat aan moeten doen meid!!
Wel klagen en unhappy zijn maar niet handelen vind ik wel erg makelijk en dat is het gene dat mij irriteert.
Even ter verduidelijkng: ik begrijp het best wel hoor, je houdt van hem, hij is verder zo leuk, dit is tijdelijk, soms zeur je misschien wel te veel, het is niet allemaal zo zwart-wit, enz..... Afijn, you get my point denk ik...
Succes! Want je verdient echt leuker! (f)
@ Rhoslynne besef je wel dat wanneer jij langer dan 6 mnd een gezamenlijk huishouden voert zijn schulden, wettelijk gezien, ook jouw schulden worden. Dat alleen al lijkt me een goede reden om toch eea op papier te zetten!
En hoewel de ex van CL misschien het toppunt is; valt jouw situatie echt niet zo mee hoor, vind ik althans. Lekker makkelijk iemand die zijn vaste lasten betaald (was hij niet gaan samenwonen dan had ie die toch ook zelf moeten betalen.) zodat hij rustig zijn schulden kan aflossen en ondertussen lekker geld uit kan geven aan god knows what. als hij zo goudeerlijk is zou hij ipv 300 euro aan een hooby zeggen : hier rhoslynne voor jou een extra bijdrage aan de vaste lasten van deze maand. En niet dat hij dat óf helemaal niet doet of voorgekauwd zou moeten worden! Aanpakken die handel!
Helemaal mee eens!
Ik moet zeggen dat ik het eerst vooral heel sneu voor jou TO/Rhoslynne vond. Nu begin ik me langzaam wel een beetje te irriteren. Jouw houding (alles goedpraten en vergelijken met the worst en dan zeggen dat het wel meevalt) vind ik niet sneu maar eerlijk gezegd op z'n minst naief of zelfs een beetje dommig.
Dat klinkt heel onaardig en zo is het niet bedoeld, maar als je deze situatie niet wil (en voor de duidelijkheid: dit wil je niet!!) zul je er wat aan moeten doen meid!!
Wel klagen en unhappy zijn maar niet handelen vind ik wel erg makelijk en dat is het gene dat mij irriteert.
Even ter verduidelijkng: ik begrijp het best wel hoor, je houdt van hem, hij is verder zo leuk, dit is tijdelijk, soms zeur je misschien wel te veel, het is niet allemaal zo zwart-wit, enz..... Afijn, you get my point denk ik...
Succes! Want je verdient echt leuker! (f)
zaterdag 11 augustus 2007 17:48
Iedereen kan zich een tijdje door zijn partner ergens in laten meeslepen. Daar hoef je je niet voor te schamen maar nu je er zelf ontevreden van wordt, het je echt niet meer lekker zit, zou ik me wel schamen als ik het zo liet.
Tijd voor actie dus. Geen woorden maar daden. Niet meer ruzie maken. Helpt niet!
Stop er in elk geval mee dingen te betalen waar jij geen enkel profijt van hebt, nu de situatie zo is. Is die auto voor jou van belang als hij kapot is. Niet? Dan moet hij dat lekker zelf oplossen. Als hij geld heeft voor zijn blijkbaar dure hobby kan hij ook de reparatie van zijn auto betalen. Als jij geen geld meer steekt in dingen die jou niet raken als ze niet opgelost worden, zal hij dat zelf moeten doen en blijft er vanzelf minder geld over voor die hobby. Jammer dan, zo is het leven, je kunt niet alles hebben als je de middelen niet hebt.
Ik vind het echt heel raar dat hij wel geld aan zijn hobby uit kan geven maar niet mee kan helpen aan de vaste lasten. Hij maakt daar verdorie ook gebruik van.
Als je wil dat er wat verandert, moet je zorgen dat je zijn uitwegen afsluit.
En als hij dan nog niet kan bedenken dat vaste lasten voor hobby gaan en hij nieuwe schulden gaat maken, weet je voldoende. Dat hij geen persoon is met wie je wat op kunt bouwen. Dan kun je beter alleen zijn en mettertijd iemand vinden die dat wel wil en daar dan ook moeite voor zal doen.
Wat het huishouden betreft, is het denk ik beter om een paar taken per week te verdelen die in die week ook moeten gebeuren. Dan maakt het geen klap uit of hij het op maandag of vrijdag doet en hoef je er ook geen ruzie meer over te maken dat hij het niet meteen dezelfde dag doet. Zolang het aan het eind van de week maar gebeurd is.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 11 augustus 2007 20:32
Als hij op een gegeven moment 300 euro heeft, dan zou hij die of aan jou moeten geven voor jullie huishouden of af moeten lossen. Maar door geen van beiden te doen laat hij jou indirect wel degelijk zijn schulden betalen!! In feite heeft hij nu ook schuld aan jou omdat jij het huishouden betaalt....
zondag 12 augustus 2007 00:31
Alle goede adviezen zijn al langs gekomen. Daar heb ik niets aan toe te voegen. Ik hoop dat je knopen doorhakt Rhoslynne.
@Suuz83; hoezo zijn alle schulden van een ander wettelijk gezien na 6 maanden samenwonen ook de schulden van een ander? Dat is nieuw voor mij. Het enige dat ik weet, is dat als er beslag wordt gelegd op bezittingen, je goed moet kunnen aantonen dat zaken van jou zijn zodat ze daar geen beslag op kunnen leggen als zijnde van de ander. Maar dat schulden op zijn naam ook op haar verhaald kunnen worden, in deze situatie, heb ik nog nooit gehoord. Waar baseer je dat op?
