
Hij stelt nooit vragen
vrijdag 7 augustus 2009 om 12:31
Ik heb een kort geleden een leuke man ontmoet. We kunnen goed met elkaar overweg, maar het valt mij op dat hij me nooit wat vraagt. Ik vertel en vraag en hij reageert. Als ik iets vraag krijg ik gewoon een antwoord. En als ik iets vertel dan gaat hij er wel op in, maar nooit stelt hij een vraag.
Toch heb ik wel het gevoel dat hij het leuk vindt om met me te praten. Ik snap er niets van. Hij zegt zelf dat als men iets over hem wil weten, ze dat gewoon moeten vragen en als je iets wil vertellen dat je dat gewoon moet vertellen (en niet wachten totdat hij er naar vraagt, want dat doet hij niet).
Toch heb ik wel het gevoel dat hij het leuk vindt om met me te praten. Ik snap er niets van. Hij zegt zelf dat als men iets over hem wil weten, ze dat gewoon moeten vragen en als je iets wil vertellen dat je dat gewoon moet vertellen (en niet wachten totdat hij er naar vraagt, want dat doet hij niet).
vrijdag 7 augustus 2009 om 16:12
quote:Mazou schreef op 07 augustus 2009 @ 14:55:
Als mensen het niet willen maar het toch doen, dan is dat hun keuze en verantwoordelijkheid. Daar hoef jij niet voor te zorgen.
Ik vind het eerlijk gezegd een beetje als een excuus klinken dat je iemands privacy niet wilt schenden. Dat gaat over heel andere dingen, bijv. iemands post doorlezen ofzo, dat is privacy schenden.
Maar als je dat als excuus gebruikt om maar geen vragen te hoeven stellen (zogenaamd doe je dat voor de ander zijn bestwil) dan lijkt dat mij meer je eigen angst om initiatief te nemen, dan dat je het echt goed met die ander voor hebt. Het is natuurlijk wel makkelijk om het altijd aan de ander over te laten, maar uit eigen ervaring weet ik dat het kwetsend kan zijn als een ander dit soort initiatieven niet toont.
Communicatie moet inderdaad van twee kanten komen!
Er zijn meerdere manieren om een gesprek te voeren. Bij mij voelt veel vragen stellen al snel als opdringerig en uithoren. Op het moment dat ik het gevoel krijg dat ik uitgehoord wordt, geef ik ook korte antwoorden, anders antwoord ik wel uitvoerig.
Maar je kunt in een gesprek ook laten zien dat je belangstelling hebt en luisteren door feedback te geven. Bij voorbeeld door in je eigen woorden te herhalen wat die persoon volgens jou gezegd heeft. Daar stel ik soms een vraag bij, maar ik zal het uit mezelf niet snel een vragenvuur initieren.
Als mensen het niet willen maar het toch doen, dan is dat hun keuze en verantwoordelijkheid. Daar hoef jij niet voor te zorgen.
Ik vind het eerlijk gezegd een beetje als een excuus klinken dat je iemands privacy niet wilt schenden. Dat gaat over heel andere dingen, bijv. iemands post doorlezen ofzo, dat is privacy schenden.
Maar als je dat als excuus gebruikt om maar geen vragen te hoeven stellen (zogenaamd doe je dat voor de ander zijn bestwil) dan lijkt dat mij meer je eigen angst om initiatief te nemen, dan dat je het echt goed met die ander voor hebt. Het is natuurlijk wel makkelijk om het altijd aan de ander over te laten, maar uit eigen ervaring weet ik dat het kwetsend kan zijn als een ander dit soort initiatieven niet toont.
Communicatie moet inderdaad van twee kanten komen!
Er zijn meerdere manieren om een gesprek te voeren. Bij mij voelt veel vragen stellen al snel als opdringerig en uithoren. Op het moment dat ik het gevoel krijg dat ik uitgehoord wordt, geef ik ook korte antwoorden, anders antwoord ik wel uitvoerig.
Maar je kunt in een gesprek ook laten zien dat je belangstelling hebt en luisteren door feedback te geven. Bij voorbeeld door in je eigen woorden te herhalen wat die persoon volgens jou gezegd heeft. Daar stel ik soms een vraag bij, maar ik zal het uit mezelf niet snel een vragenvuur initieren.
vrijdag 7 augustus 2009 om 16:15
Het hangt ook erg af van de setting vind ik. Op een date hoop ik inderdaad een interessant gesprek te kunnen voeren.
Op een verjaardag waarbij ik naast de vriendin van de overbuurjongen van de jarige kom te zitten mag het van mij lekker oppervlakkig blijven.
Op een verjaardag waarbij ik naast de vriendin van de overbuurjongen van de jarige kom te zitten mag het van mij lekker oppervlakkig blijven.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 7 augustus 2009 om 16:28
Maar als je hem vraagt wáárom hij geen vragen stelt geeft hij dus alleen het antwoord dát hij dat niet doet, maar niet wáárom niet? Dat zou ik dan tegen heb zeggen / weer aan hem vragen.
Sommige mensen hebben iets 'aparts' in hun manier van denken, of zijn wat dat betreft minder standaard. Misschien hij ook wel. Ik zou niet overhaast conclusies gaan trekken.
Sommige mensen hebben iets 'aparts' in hun manier van denken, of zijn wat dat betreft minder standaard. Misschien hij ook wel. Ik zou niet overhaast conclusies gaan trekken.
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:03
Phiep, kennelijk weet die vriend(in) dus zelf wel goed dat ze zo in elkaar zit (zal z(h)ij dus wel vaker gehoord hebben) en vindt z(h)ij hyet prima om zo te communiceren en met anderen om te gaan. Als je nou precies wilt weten wat daar achter zit kun je nog even doorvragen, waarom stel je dan geen vragen? Ben je bang iemands privacy te schenden of laat je liever een ander initiatief nemen?
En verder, dat je dat niet snapt: tja, er zijn nou eenmaal heel veel verschillende mensen met heel veel verschillende manieren van communicatie. Voel je je prettig bij deze persoon, gewoon mee om blijven gaan. Vind je het irritant of vermoeiend, gewoon niet meer mee omgaan.
En verder, dat je dat niet snapt: tja, er zijn nou eenmaal heel veel verschillende mensen met heel veel verschillende manieren van communicatie. Voel je je prettig bij deze persoon, gewoon mee om blijven gaan. Vind je het irritant of vermoeiend, gewoon niet meer mee omgaan.
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:10
quote:Phiep schreef op 07 augustus 2009 @ 12:31:
Ik heb een kort geleden een leuke man ontmoet. We kunnen goed met elkaar overweg, maar het valt mij op dat hij me nooit wat vraagt. Ik vertel en vraag en hij reageert. Als ik iets vraag krijg ik gewoon een antwoord. En als ik iets vertel dan gaat hij er wel op in, maar nooit stelt hij een vraag.
Toch heb ik wel het gevoel dat hij het leuk vindt om met me te praten. Ik snap er niets van. Hij zegt zelf dat als men iets over hem wil weten, ze dat gewoon moeten vragen en als je iets wil vertellen dat je dat gewoon moet vertellen (en niet wachten totdat hij er naar vraagt, want dat doet hij niet).
Hij is gewoon niet geinteresseerd Phiep. Zelfs niet na het negeren. Heftig hoor.
Maar ik zie een patroon, kun je daar misschien niet beter iets mee doen?
Ik heb een kort geleden een leuke man ontmoet. We kunnen goed met elkaar overweg, maar het valt mij op dat hij me nooit wat vraagt. Ik vertel en vraag en hij reageert. Als ik iets vraag krijg ik gewoon een antwoord. En als ik iets vertel dan gaat hij er wel op in, maar nooit stelt hij een vraag.
Toch heb ik wel het gevoel dat hij het leuk vindt om met me te praten. Ik snap er niets van. Hij zegt zelf dat als men iets over hem wil weten, ze dat gewoon moeten vragen en als je iets wil vertellen dat je dat gewoon moet vertellen (en niet wachten totdat hij er naar vraagt, want dat doet hij niet).
Hij is gewoon niet geinteresseerd Phiep. Zelfs niet na het negeren. Heftig hoor.
Maar ik zie een patroon, kun je daar misschien niet beter iets mee doen?
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:17
quote:Phiep schreef op 07 augustus 2009 @ 14:22:
Frizzy, wat me bezighoudt is niet deze man, maar het feit dat je een leuk gesprek met iemand hebt, maar je toch merkt dat hij niets vraagt. Zie de reacties op dit topic.
Uiteraard heb ik het hem gevraagd en zijn reactie was zoals in mijn openingspost.
Jij bent echt raar Phiep. Je hebt geen leuk gesprek, hij wil niet met je praten anders deed ie dat toch wel?
Niet te moeilijk doen hoor, gewoon laten gaan en over een paar maanden begin je met negeren. Dat werkt, dat heb je ons geleerd.
Mijn vriend doet het er heel goed op hoor.
Frizzy, wat me bezighoudt is niet deze man, maar het feit dat je een leuk gesprek met iemand hebt, maar je toch merkt dat hij niets vraagt. Zie de reacties op dit topic.
Uiteraard heb ik het hem gevraagd en zijn reactie was zoals in mijn openingspost.
Jij bent echt raar Phiep. Je hebt geen leuk gesprek, hij wil niet met je praten anders deed ie dat toch wel?
Niet te moeilijk doen hoor, gewoon laten gaan en over een paar maanden begin je met negeren. Dat werkt, dat heb je ons geleerd.
Mijn vriend doet het er heel goed op hoor.
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:26
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:26
quote:Summerdance schreef op 07 augustus 2009 @ 17:17:
Madhe....die meneer is ook geen relatie materiaal hoor.
Gewoon een man die wellicht een vriend gaat worden of zo.
Een gesprekspartner zeg maar...
Wel eerst alles lezen hè schat!
Neeeeeeeeh het gaat helemaal niet om die MAN. Jullie snappen er ook niks van. Het gaat om het feit dat iemand zo in elkaar zit en waaróm dat dan zo is.
Maar ik heb net begrepen dat Phiep Psychologie heeft gestudeerd, dus misschien wil ze even kijken of wij ook in staat zijn om gedrag van mensen te analyseren, en komt zij straks met de offciele analyse.
Zelf vind ik het leuker om Phiep te analyseren.
Madhe....die meneer is ook geen relatie materiaal hoor.
Gewoon een man die wellicht een vriend gaat worden of zo.
Een gesprekspartner zeg maar...
Wel eerst alles lezen hè schat!
Neeeeeeeeh het gaat helemaal niet om die MAN. Jullie snappen er ook niks van. Het gaat om het feit dat iemand zo in elkaar zit en waaróm dat dan zo is.
Maar ik heb net begrepen dat Phiep Psychologie heeft gestudeerd, dus misschien wil ze even kijken of wij ook in staat zijn om gedrag van mensen te analyseren, en komt zij straks met de offciele analyse.
Zelf vind ik het leuker om Phiep te analyseren.
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:29
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:31
quote:Madhe schreef op 07 augustus 2009 @ 17:26:
Ik negeer dat stuk Summer, werkt prima
Alleen lezen en horen wat je wilt horen, geleerd van een professor in de psychologie. Die's goed joh!
Maar zo jammer dat we nu nooit meer horen hoe het met die andere vriendin van Phiep ging, die uit het buitenland.
ik mis ook altijd alles geloof ik...
Welke vriendin, waar ging ze heen, en kon ze daar wel goed mee praten
*verdenkt Frizz zelf van een studie psychologie,want ze is echt goehoed!*
Ik negeer dat stuk Summer, werkt prima
Alleen lezen en horen wat je wilt horen, geleerd van een professor in de psychologie. Die's goed joh!
Maar zo jammer dat we nu nooit meer horen hoe het met die andere vriendin van Phiep ging, die uit het buitenland.
ik mis ook altijd alles geloof ik...
Welke vriendin, waar ging ze heen, en kon ze daar wel goed mee praten
*verdenkt Frizz zelf van een studie psychologie,want ze is echt goehoed!*
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:34
quote:Summerdance schreef op 07 augustus 2009 @ 17:31:
[...]
ik mis ook altijd alles geloof ik...
Welke vriendin, waar ging ze heen, en kon ze daar wel goed mee praten
*verdenkt Frizz zelf van een studie psychologie,want ze is echt goehoed!*
Nouja, dat heb je toch zeker wel meegekregen. Spontaan voor jou hebben alle mannen geslachtsverandering gedaan. Dankzij Phiep.
Ze heeft iets, maar wát?
[...]
ik mis ook altijd alles geloof ik...
Welke vriendin, waar ging ze heen, en kon ze daar wel goed mee praten
*verdenkt Frizz zelf van een studie psychologie,want ze is echt goehoed!*
Nouja, dat heb je toch zeker wel meegekregen. Spontaan voor jou hebben alle mannen geslachtsverandering gedaan. Dankzij Phiep.
Ze heeft iets, maar wát?
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:56
quote:frizzy schreef op 07 augustus 2009 @ 17:53:
Sum joh... Ik weet dat het ingewikkeld is, maar je snapt het wél. Phiep schreef toch net dat het niet uitmaakte of dit over een man of vrouw ging?
ja maar, ja maar, die vriend/vriendin is toch nog hier, die is toch niet naar het buitenland..
*helemaal in de war nu*
Sum joh... Ik weet dat het ingewikkeld is, maar je snapt het wél. Phiep schreef toch net dat het niet uitmaakte of dit over een man of vrouw ging?
ja maar, ja maar, die vriend/vriendin is toch nog hier, die is toch niet naar het buitenland..
*helemaal in de war nu*
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 7 augustus 2009 om 18:00
quote:Mazou schreef op 07 augustus 2009 @ 14:55:
Ik vind het eerlijk gezegd een beetje als een excuus klinken dat je iemands privacy niet wilt schenden. Dat gaat over heel andere dingen, bijv. iemands post doorlezen ofzo, dat is privacy schenden.
Maar als je dat als excuus gebruikt om maar geen vragen te hoeven stellen (zogenaamd doe je dat voor de ander zijn bestwil) dan lijkt dat mij meer je eigen angst om initiatief te nemen, dan dat je het echt goed met die ander voor hebt. Het is natuurlijk wel makkelijk om het altijd aan de ander over te laten, maar uit eigen ervaring weet ik dat het kwetsend kan zijn als een ander dit soort initiatieven niet toont.
Communicatie moet inderdaad van twee kanten komen!
Ik kan niet voor haar spreken, maar ik herken het wel en bij mij is het in elk geval geen excuus. Het is ook niet dat ik niks vraag, het is meer dat ik twijfel over wat ik wel en niet kan vragen, terwijl ik zelf heel makkelijk dingen vertel. Achteraf ben ik dan ook bang ongeïnteresseerd over te komen, terwijl ik wel oprecht nieuwsgierig ben naar bepaalde dingen die ik had willen vragen.
Overigens had ik dit niet toen ik mijn partner leerde kennen, meer bij heel prille vriendschappen en mensen met wie ik meer een zakelijk contact heb, maar af en toe wel eens een persoonlijk gesprek voer.
Ik vind het eerlijk gezegd een beetje als een excuus klinken dat je iemands privacy niet wilt schenden. Dat gaat over heel andere dingen, bijv. iemands post doorlezen ofzo, dat is privacy schenden.
Maar als je dat als excuus gebruikt om maar geen vragen te hoeven stellen (zogenaamd doe je dat voor de ander zijn bestwil) dan lijkt dat mij meer je eigen angst om initiatief te nemen, dan dat je het echt goed met die ander voor hebt. Het is natuurlijk wel makkelijk om het altijd aan de ander over te laten, maar uit eigen ervaring weet ik dat het kwetsend kan zijn als een ander dit soort initiatieven niet toont.
Communicatie moet inderdaad van twee kanten komen!
Ik kan niet voor haar spreken, maar ik herken het wel en bij mij is het in elk geval geen excuus. Het is ook niet dat ik niks vraag, het is meer dat ik twijfel over wat ik wel en niet kan vragen, terwijl ik zelf heel makkelijk dingen vertel. Achteraf ben ik dan ook bang ongeïnteresseerd over te komen, terwijl ik wel oprecht nieuwsgierig ben naar bepaalde dingen die ik had willen vragen.
Overigens had ik dit niet toen ik mijn partner leerde kennen, meer bij heel prille vriendschappen en mensen met wie ik meer een zakelijk contact heb, maar af en toe wel eens een persoonlijk gesprek voer.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 7 augustus 2009 om 18:46
quote:frizzy schreef op 07 augustus 2009 @ 18:02:
Volgens mij was dat een vriend UIT het buitenland. Madhe...? Licht eens even toe? Anders moeten we straks een nieuw topic openen om Sum uit de war te halen.
Alhoewel... Misschien wil Phiep even een analyse loslaten op Sum? Phiep?!O ja graag.....beide opties
Volgens mij was dat een vriend UIT het buitenland. Madhe...? Licht eens even toe? Anders moeten we straks een nieuw topic openen om Sum uit de war te halen.
Alhoewel... Misschien wil Phiep even een analyse loslaten op Sum? Phiep?!O ja graag.....beide opties
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 7 augustus 2009 om 18:51
quote:JWvB schreef op 07 augustus 2009 @ 16:12:
[...]
Er zijn meerdere manieren om een gesprek te voeren. Bij mij voelt veel vragen stellen al snel als opdringerig en uithoren. Op het moment dat ik het gevoel krijg dat ik uitgehoord wordt, geef ik ook korte antwoorden, anders antwoord ik wel uitvoerig.
Maar je kunt in een gesprek ook laten zien dat je belangstelling hebt en luisteren door feedback te geven. Bij voorbeeld door in je eigen woorden te herhalen wat die persoon volgens jou gezegd heeft. Daar stel ik soms een vraag bij, maar ik zal het uit mezelf niet snel een vragenvuur initieren.
Die manier van feedback geven die je beschrijft komt inderdaad wel over als interesse en betrokkenheid tonen. Toch zou ik het zelf vervelend vinden als er ondanks dat geen vragen worden gesteld.
En trouwens; wat voor jou als opdringerig overkomt, hoeft dat voor een ander niet zo snel te zijn.
Als ik helemaal geen vragen terug krijg, heb ik sterk het gevoel van eenrichtingsverkeer en alsof ik de enige ben die moet zorgen dat het gesprek op een prettige manier verloopt.
[...]
Er zijn meerdere manieren om een gesprek te voeren. Bij mij voelt veel vragen stellen al snel als opdringerig en uithoren. Op het moment dat ik het gevoel krijg dat ik uitgehoord wordt, geef ik ook korte antwoorden, anders antwoord ik wel uitvoerig.
Maar je kunt in een gesprek ook laten zien dat je belangstelling hebt en luisteren door feedback te geven. Bij voorbeeld door in je eigen woorden te herhalen wat die persoon volgens jou gezegd heeft. Daar stel ik soms een vraag bij, maar ik zal het uit mezelf niet snel een vragenvuur initieren.
Die manier van feedback geven die je beschrijft komt inderdaad wel over als interesse en betrokkenheid tonen. Toch zou ik het zelf vervelend vinden als er ondanks dat geen vragen worden gesteld.
En trouwens; wat voor jou als opdringerig overkomt, hoeft dat voor een ander niet zo snel te zijn.
Als ik helemaal geen vragen terug krijg, heb ik sterk het gevoel van eenrichtingsverkeer en alsof ik de enige ben die moet zorgen dat het gesprek op een prettige manier verloopt.
vrijdag 7 augustus 2009 om 19:18
vrijdag 7 augustus 2009 om 19:20