Relaties
alle pijlers
Hij stelt nooit vragen
vrijdag 7 augustus 2009 om 12:31
Ik heb een kort geleden een leuke man ontmoet. We kunnen goed met elkaar overweg, maar het valt mij op dat hij me nooit wat vraagt. Ik vertel en vraag en hij reageert. Als ik iets vraag krijg ik gewoon een antwoord. En als ik iets vertel dan gaat hij er wel op in, maar nooit stelt hij een vraag.
Toch heb ik wel het gevoel dat hij het leuk vindt om met me te praten. Ik snap er niets van. Hij zegt zelf dat als men iets over hem wil weten, ze dat gewoon moeten vragen en als je iets wil vertellen dat je dat gewoon moet vertellen (en niet wachten totdat hij er naar vraagt, want dat doet hij niet).
Toch heb ik wel het gevoel dat hij het leuk vindt om met me te praten. Ik snap er niets van. Hij zegt zelf dat als men iets over hem wil weten, ze dat gewoon moeten vragen en als je iets wil vertellen dat je dat gewoon moet vertellen (en niet wachten totdat hij er naar vraagt, want dat doet hij niet).
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:14
quote:JWvB schreef op 07 augustus 2009 @ 13:01:
Tja, ik heb dat idee van mezelf ook wel. Dat ik nooit vragen stel. Dat is niet uit desinteresse, maar meer uit terughoudendheid, ik wil iemand privacy niet schenden. Kun je wel zeggen, als ze het niet willen vertellen dan antwoorden ze maar gewoon niet, maar zo werkt het voor de meeste mensen niet. Die antwoorden ondanks het feit dat het eigenlijk niet lekker voelt.
Als ik terugvraag dan lijken de vragen op vragen die mijn gesprekspartner ook aan mij stelde. Ik vraag ook door over dingen die de ander vlak daarvoor zei. De ander heeft het idee dat je werkelijk naar hem luistert. Soms vergeet ik weliswaar meest voor de hand liggende vragen. Die vragen schieten mij eenmaal niet te binnen. Dat is bij mij eveneens geen onwil.
En vragen die te persoonlijk zijn, beantwoord ik niet. Ik zeg dat gewoon netjes; ik houd mijn mond dan niet stijf dicht. Niet antwoorden op een vraag vind ik heel erg onfatsoenlijk.
Tja, ik heb dat idee van mezelf ook wel. Dat ik nooit vragen stel. Dat is niet uit desinteresse, maar meer uit terughoudendheid, ik wil iemand privacy niet schenden. Kun je wel zeggen, als ze het niet willen vertellen dan antwoorden ze maar gewoon niet, maar zo werkt het voor de meeste mensen niet. Die antwoorden ondanks het feit dat het eigenlijk niet lekker voelt.
Als ik terugvraag dan lijken de vragen op vragen die mijn gesprekspartner ook aan mij stelde. Ik vraag ook door over dingen die de ander vlak daarvoor zei. De ander heeft het idee dat je werkelijk naar hem luistert. Soms vergeet ik weliswaar meest voor de hand liggende vragen. Die vragen schieten mij eenmaal niet te binnen. Dat is bij mij eveneens geen onwil.
En vragen die te persoonlijk zijn, beantwoord ik niet. Ik zeg dat gewoon netjes; ik houd mijn mond dan niet stijf dicht. Niet antwoorden op een vraag vind ik heel erg onfatsoenlijk.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:34
Hij zal het misschien niet bewust doen. Wanneer de een uit zichzelf al veel vertelt kan de ander denken, door vragen te stellen, dat ie de een aan het uithoren is.
Volgens mij is het vaak geen desinteresse maar meer het gevoel dat je de ander uitvraagt.
Niet dat dat ook klopt hoor, maar ik vind dat er wel veel mensen rondlopen die niet veel vragen, en ik kan me niet voorstellen dat dat allemaal ongeinteresseerde mensen zijn.
Het is ook best een kunst om een goed over en weer gesprek te hebben, met sommigen gaat dat vanzelf maar met anderen is dit lastiger. Ik heb dat ook wel eens dat ik bij iemand veel vraag en ik mezelf meer een ondervrager voel terwijl bij een ander dat helemaal niet zo voelt. Gewoon door de manier waarop er dan gereageerd wordt.
Ik ken best wel wat mensen die zich ongemakkelijk voelen als ik eens wat vraag terwijl ik diezelfde vragen aan een ander heel gemakkelijk kan stellen, als het bij wijze van spreken over koetjes en kalfjes gaat.
Het lijkt me een communicatieprobleem. Phiep, zijn de antwoorden die je krijgt gewoon kort en bondig of houdt hij wel van uitgebreid antwoorden op jouw vragen?
Volgens mij is het vaak geen desinteresse maar meer het gevoel dat je de ander uitvraagt.
Niet dat dat ook klopt hoor, maar ik vind dat er wel veel mensen rondlopen die niet veel vragen, en ik kan me niet voorstellen dat dat allemaal ongeinteresseerde mensen zijn.
Het is ook best een kunst om een goed over en weer gesprek te hebben, met sommigen gaat dat vanzelf maar met anderen is dit lastiger. Ik heb dat ook wel eens dat ik bij iemand veel vraag en ik mezelf meer een ondervrager voel terwijl bij een ander dat helemaal niet zo voelt. Gewoon door de manier waarop er dan gereageerd wordt.
Ik ken best wel wat mensen die zich ongemakkelijk voelen als ik eens wat vraag terwijl ik diezelfde vragen aan een ander heel gemakkelijk kan stellen, als het bij wijze van spreken over koetjes en kalfjes gaat.
Het lijkt me een communicatieprobleem. Phiep, zijn de antwoorden die je krijgt gewoon kort en bondig of houdt hij wel van uitgebreid antwoorden op jouw vragen?
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:34
quote:Summerdance schreef op 07 augustus 2009 @ 13:19:
Phiep, weet je wat hij doet?
De kunst van het negeren...
Dat je dat zelf niet ziet, daar heb je zelf laatst een heel topic over geopend.
Je zou dus zeggen dat je het zou herkennen.Ik denk het ook. Hij is zwáár into you. Helemaal voor jou heeft hij deze tak van negeren gekozen. Wat wordt dan nu jouw volgende zet?
Phiep, weet je wat hij doet?
De kunst van het negeren...
Dat je dat zelf niet ziet, daar heb je zelf laatst een heel topic over geopend.
Je zou dus zeggen dat je het zou herkennen.Ik denk het ook. Hij is zwáár into you. Helemaal voor jou heeft hij deze tak van negeren gekozen. Wat wordt dan nu jouw volgende zet?
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:44
quote:lonbonton schreef op 07 augustus 2009 @ 13:34:
.....Het lijkt me een communicatieprobleem. Phiep, zijn de antwoorden die je krijgt gewoon kort en bondig of houdt hij wel van uitgebreid antwoorden op jouw vragen?Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de theorie is achter de manier van antwoord geven. Kort en bondig is iemand die niet veel kwijt wil en uitgebreid is iemand die zichzelf graag hoort praten. Zo iets?
.....Het lijkt me een communicatieprobleem. Phiep, zijn de antwoorden die je krijgt gewoon kort en bondig of houdt hij wel van uitgebreid antwoorden op jouw vragen?Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de theorie is achter de manier van antwoord geven. Kort en bondig is iemand die niet veel kwijt wil en uitgebreid is iemand die zichzelf graag hoort praten. Zo iets?
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:45
quote:nyam schreef op 07 augustus 2009 @ 13:01:
Op een of andere manier ga ik er zelf altijd vanuit dat als iemand iets te vertellen heeft hij of zij dit gewoon doet, zonder dat ik daar allerlei vragen voor hoef te stellen.
Oeh, dat heeft mijn vriend ook een beetje. Best vervelend soms, want het is wel leuk als iemand soms vraagt.
Op een of andere manier ga ik er zelf altijd vanuit dat als iemand iets te vertellen heeft hij of zij dit gewoon doet, zonder dat ik daar allerlei vragen voor hoef te stellen.
Oeh, dat heeft mijn vriend ook een beetje. Best vervelend soms, want het is wel leuk als iemand soms vraagt.
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:50
TO misschien vertel je wel gewoon alles wat hij wil weten. Hoeft hij het toch ook niet te vragen?
Als hij het niet interessant vind dan zou hij wel maken dat hij weg komt, toch?
Weersverwachting:
Vanmiddag schijnt de zon op veel plaatsen eerst nog flets door de bewolking heen, op steeds meer plaatsen raakt het echter bewolkt en later valt vooral in het oosten een lokale regen- of onweersbui.
Als hij het niet interessant vind dan zou hij wel maken dat hij weg komt, toch?
Weersverwachting:
Vanmiddag schijnt de zon op veel plaatsen eerst nog flets door de bewolking heen, op steeds meer plaatsen raakt het echter bewolkt en later valt vooral in het oosten een lokale regen- of onweersbui.
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:58
Het ligt er ook een beetje aan wat je verwacht van deze vriend.
Ik begrijp dat het geen relatiemateriaal is, maar voor gewone vriendschap kun je je ook afvragen wat je wilt.
Hoe lang ken je deze man?
Ik wilde net zoiets zeggen als Thekla: als je heel veel verteld heeft mij misschien niet zozeer de behoefte vragen te stellen.
Of - zoals JWvB stelde - misschien wil hij niet meteen veel privévragen stellen.
Ik vind het soms erg prettig als mensen niet zo veel vragen, mensen die ik net ken. Dan kan ik zelf bepalen wanneer ik bepaalde dingen vertel.
Vallen er ook stiltes in de gesprekken? Omdat jij steeds onderwerpen moet aansnijden?
Ik begrijp dat het geen relatiemateriaal is, maar voor gewone vriendschap kun je je ook afvragen wat je wilt.
Hoe lang ken je deze man?
Ik wilde net zoiets zeggen als Thekla: als je heel veel verteld heeft mij misschien niet zozeer de behoefte vragen te stellen.
Of - zoals JWvB stelde - misschien wil hij niet meteen veel privévragen stellen.
Ik vind het soms erg prettig als mensen niet zo veel vragen, mensen die ik net ken. Dan kan ik zelf bepalen wanneer ik bepaalde dingen vertel.
Vallen er ook stiltes in de gesprekken? Omdat jij steeds onderwerpen moet aansnijden?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:59
quote:Phiep schreef op 07 augustus 2009 @ 13:40:
JWvB en Nyam, krijgen jullie dan niet vaak zelf een vragenvuur? En vind je het dan zelf ook vaak vervelend die vragen te beantwoorden?
Het is overigens geen relatiemateriaal, ik vind het gewoon vreemd en begrijp het niet helemaal.
De vriendin waar ik het over had, stelt zelf wel veel vragen. Ze wil graag weten waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe, hoe ik bepaalde ideeën heb gekregen enz. Dat voelde nog weleens als kritiek. Hoewel ik heel makkelijk en open praat, heb ik het daar soms wel moeilijk mee (gehad). Niet omdat ik geen antwoord wilde geven, maar juist omdat het als kritiek voelde. Ik weet inmiddels dat ze echt wil weten wat er bij mij achter een bepaalde gedachtegang zit en dat dat niets met kritiek te maken heeft. We hebben hier namelijk pas nog uitgebreid over gesproken.
Van mijn kant doe ik m'n best om wat meer vragen aan haar te stellen en wat dieper op de dingen in te gaan. Puur omdat ik weet dat zij dat heel erg waardeert (dat heeft zij dan weer naar mij uitgesproken). Maar het is best even wennen... Ik denk dat ik er altijd een beetje vanuit ben gegaan dat je vertelt wat je wilt vertellen. En als je dingen dan niet vertelt, dan wil je ze niet kwijt. Inmiddels weet ik ook wel dat dat niet altijd zo werkt en dat sommige mensen juist heel erg behoefte hebben aan vragen. Ik geef ook wel aan dat ik zelf niet echt vragenstellerig in elkaar zit en dat dan geen kwestie is van gebrek aan belangstelling...
JWvB en Nyam, krijgen jullie dan niet vaak zelf een vragenvuur? En vind je het dan zelf ook vaak vervelend die vragen te beantwoorden?
Het is overigens geen relatiemateriaal, ik vind het gewoon vreemd en begrijp het niet helemaal.
De vriendin waar ik het over had, stelt zelf wel veel vragen. Ze wil graag weten waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe, hoe ik bepaalde ideeën heb gekregen enz. Dat voelde nog weleens als kritiek. Hoewel ik heel makkelijk en open praat, heb ik het daar soms wel moeilijk mee (gehad). Niet omdat ik geen antwoord wilde geven, maar juist omdat het als kritiek voelde. Ik weet inmiddels dat ze echt wil weten wat er bij mij achter een bepaalde gedachtegang zit en dat dat niets met kritiek te maken heeft. We hebben hier namelijk pas nog uitgebreid over gesproken.
Van mijn kant doe ik m'n best om wat meer vragen aan haar te stellen en wat dieper op de dingen in te gaan. Puur omdat ik weet dat zij dat heel erg waardeert (dat heeft zij dan weer naar mij uitgesproken). Maar het is best even wennen... Ik denk dat ik er altijd een beetje vanuit ben gegaan dat je vertelt wat je wilt vertellen. En als je dingen dan niet vertelt, dan wil je ze niet kwijt. Inmiddels weet ik ook wel dat dat niet altijd zo werkt en dat sommige mensen juist heel erg behoefte hebben aan vragen. Ik geef ook wel aan dat ik zelf niet echt vragenstellerig in elkaar zit en dat dan geen kwestie is van gebrek aan belangstelling...
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:06
quote:fleurtje schreef op 07 augustus 2009 @ 13:45:
[...]
Oeh, dat heeft mijn vriend ook een beetje. Best vervelend soms, want het is wel leuk als iemand soms vraagt.Klopt! Moet zeggen dat sinds die vriendin dat naar mij toe heeft uitgesproken, ik echt m'n best doe om wel vragen te stellen. Het is ook weer niet zo dat ik dat nooit deed, maar ben me er nu iig wel veel bewuster van. Weet dat zij dat ook erg waardeert en dat voelt voor mij dan ook weer fijn!
[...]
Oeh, dat heeft mijn vriend ook een beetje. Best vervelend soms, want het is wel leuk als iemand soms vraagt.Klopt! Moet zeggen dat sinds die vriendin dat naar mij toe heeft uitgesproken, ik echt m'n best doe om wel vragen te stellen. Het is ook weer niet zo dat ik dat nooit deed, maar ben me er nu iig wel veel bewuster van. Weet dat zij dat ook erg waardeert en dat voelt voor mij dan ook weer fijn!
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:07
Nyam, grappig, dat is ook hier voorgevallen. Dat hij zich aangevallen voelde door mijn vragen die als doel hadden er achter te komen waarom hij een bepaalde mening had. Ik besef me nu jij het zegt pas dat dat zo op hem is overgekomen.
Moonlight82, een van de redenen dat ik hem niet zo is, is juist om dit gebrek aan vragen. Ik kan/kon me niet voorstellen dat er oprechte interesse is van zijn kant als hij geen vragen stelt.
Moonlight82, een van de redenen dat ik hem niet zo is, is juist om dit gebrek aan vragen. Ik kan/kon me niet voorstellen dat er oprechte interesse is van zijn kant als hij geen vragen stelt.
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:11
quote:Phiep schreef op 07 augustus 2009 @ 13:43:
Frizzy en Summerdance, ga eens buitenspelen, jullie gedragen je vervelend. Is er storm op komst ofzo?
Nou... het zou wel gaan regenen.
Maar ik vraag mij af waarom je altijd dit soort topics opent, waarin je een man helemaal wil analyseren. Invullen wat een ander denkt is nooit de manier, want de kans is groot dat je het helemaal verkeerd hebt. Waarom vráág je het hem niet gewoon, maarom hij zo doet?
Bovendien, de beste man is niet eens relatiemateriaal, dus waarom hou je je er zo mee bezig?
Frizzy en Summerdance, ga eens buitenspelen, jullie gedragen je vervelend. Is er storm op komst ofzo?
Nou... het zou wel gaan regenen.
Maar ik vraag mij af waarom je altijd dit soort topics opent, waarin je een man helemaal wil analyseren. Invullen wat een ander denkt is nooit de manier, want de kans is groot dat je het helemaal verkeerd hebt. Waarom vráág je het hem niet gewoon, maarom hij zo doet?
Bovendien, de beste man is niet eens relatiemateriaal, dus waarom hou je je er zo mee bezig?
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:22
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:31
Als jou dit stoort, is het inderdaad geen relatiemateriaal. Dan past dat niet bij je.
Bij een beginnende verkering, of noem het zoals je noemen wil, ga je elkaar leren kennen. Dit gebeurd oa door elkaar vragen te stellen, vind ik . Niet droog vragen stellen in de verhoor manier, maar in gespreksvorm.
Zo leer je elkaar kennen, toch? Je zou inderdaad ook denken dat als iemand echt belangstelling voor je heeft jou soms vragen stelt over any onderwerp, wat vind je lekker om te eten, heb je broers of zussen, wat doe je voor werk , etc verzin maar wat.
Ik vind het zelf altijd prettig als iemand belangstelling toont ( van de persoon waar ik gevoelens voor heb) en vice-versa. Ontbreekt dit en moet het allemaal van mijn kant komen, haak ik af.
Ik heb dit vroeger met een vriendje gehad. Hij stelde mij ook nooit vragen. Hij was wel heel erg verliefd op me. Gaandeweg in de verkering gaf ik aan dat ik het prettig zou vinden als hij ook mij vragen zou stellen ( lees: belangstelling tonen).
Dit kwam heel erg moeilijk op gang en werd ook niks. Vertelde ik hem over mezelf, vroeg hij ook nooit door of verder. Dan stopte het gesprek.
Hoewel hij in het begin vd verkering ook weinig over zichzelf losliet en ik alles uit hem moest trekken, ging hij later wel over zichzelf praten. En hoe. Vervolgens kon ik hem uren aanhoren over zijn belevenissen en avonturen. Nu kwam hij echt los. Ondertussen nog steeds weinig tot geen interesse van zijn kant uit. Vertelde ik hem dat ik iets erg belangrijks had, geen reactie, ook niet na dat ene belangrijke :)Dan moest ik daar zelf weer op terugkomen. ( tenminste dat moest ik dan van mezelf:) ) Reageren deed hij vaak met een kort ohja, ohnee, goh, om weer er vol tegen aan te gaan met zijn eigen verhaal.
Na een tijdje besloot ik dat dit niet bij me paste ( na een jaar wist hij bijv nog steeds niets over mijn broer bijv, terwijl ik hem uitgebreid allang over mijn broer verteld had maar informatie verdrong hij onmiddellijk, alles wat met mij te maken had leek wel). Ik heb het uitgemaakt toen , om deze reden, en hij begreep er werkelijk niets van, ook al had ik dit vaak ter sprake gebracht dat ik er last van had. Ik vond het een beetje gek uiteindelijk om sex te hebben met iemand die verder nergens naar vroeg of belangstelling toonde. Wat iemand schreef over initiatiefloos, ook dat was hij ronduit. Altijd afwachten tot een ander met initiatieven kwam.
Dus als je erg gefrustreerd wil worden vooral doorgaan met hem
Overigens was hij erg kapot na onze breuk en heeft nog jarenlang achter me aan gelopen.
Ik heb daarna wel ervaren dat het ook heel anders kan en dat dat mij meer plezier en geluk geeft in mijn leven.
Waarom sommige mensen dit dus hebben, is mij onduidelijk. Ik heb destijds vaak gedacht dat hij een of andere stoornis had Daarbij had hij weinig vrienden , die ik vaak sprak over dit gedrag en waar zij ook erg veel last van hadden.
Bij een beginnende verkering, of noem het zoals je noemen wil, ga je elkaar leren kennen. Dit gebeurd oa door elkaar vragen te stellen, vind ik . Niet droog vragen stellen in de verhoor manier, maar in gespreksvorm.
Zo leer je elkaar kennen, toch? Je zou inderdaad ook denken dat als iemand echt belangstelling voor je heeft jou soms vragen stelt over any onderwerp, wat vind je lekker om te eten, heb je broers of zussen, wat doe je voor werk , etc verzin maar wat.
Ik vind het zelf altijd prettig als iemand belangstelling toont ( van de persoon waar ik gevoelens voor heb) en vice-versa. Ontbreekt dit en moet het allemaal van mijn kant komen, haak ik af.
Ik heb dit vroeger met een vriendje gehad. Hij stelde mij ook nooit vragen. Hij was wel heel erg verliefd op me. Gaandeweg in de verkering gaf ik aan dat ik het prettig zou vinden als hij ook mij vragen zou stellen ( lees: belangstelling tonen).
Dit kwam heel erg moeilijk op gang en werd ook niks. Vertelde ik hem over mezelf, vroeg hij ook nooit door of verder. Dan stopte het gesprek.
Hoewel hij in het begin vd verkering ook weinig over zichzelf losliet en ik alles uit hem moest trekken, ging hij later wel over zichzelf praten. En hoe. Vervolgens kon ik hem uren aanhoren over zijn belevenissen en avonturen. Nu kwam hij echt los. Ondertussen nog steeds weinig tot geen interesse van zijn kant uit. Vertelde ik hem dat ik iets erg belangrijks had, geen reactie, ook niet na dat ene belangrijke :)Dan moest ik daar zelf weer op terugkomen. ( tenminste dat moest ik dan van mezelf:) ) Reageren deed hij vaak met een kort ohja, ohnee, goh, om weer er vol tegen aan te gaan met zijn eigen verhaal.
Na een tijdje besloot ik dat dit niet bij me paste ( na een jaar wist hij bijv nog steeds niets over mijn broer bijv, terwijl ik hem uitgebreid allang over mijn broer verteld had maar informatie verdrong hij onmiddellijk, alles wat met mij te maken had leek wel). Ik heb het uitgemaakt toen , om deze reden, en hij begreep er werkelijk niets van, ook al had ik dit vaak ter sprake gebracht dat ik er last van had. Ik vond het een beetje gek uiteindelijk om sex te hebben met iemand die verder nergens naar vroeg of belangstelling toonde. Wat iemand schreef over initiatiefloos, ook dat was hij ronduit. Altijd afwachten tot een ander met initiatieven kwam.
Dus als je erg gefrustreerd wil worden vooral doorgaan met hem
Overigens was hij erg kapot na onze breuk en heeft nog jarenlang achter me aan gelopen.
Ik heb daarna wel ervaren dat het ook heel anders kan en dat dat mij meer plezier en geluk geeft in mijn leven.
Waarom sommige mensen dit dus hebben, is mij onduidelijk. Ik heb destijds vaak gedacht dat hij een of andere stoornis had Daarbij had hij weinig vrienden , die ik vaak sprak over dit gedrag en waar zij ook erg veel last van hadden.
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:44
quote:Pompiedoe schreef op 07 augustus 2009 @ 13:44:
[...]
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de theorie is achter de manier van antwoord geven. Kort en bondig is iemand die niet veel kwijt wil en uitgebreid is iemand die zichzelf graag hoort praten. Zo iets?
Iemand die alleen maar ja en nee antwoordt en niet uitweidt dat is wel heel karig.
Maar dat valt geloof ik mee, schreef Phiep.
Sommige mensen vinden het eng om vragen te stellen.
Tja, ik weet het ook niet, als ik me er niet fijn bij zou voelen zou dat voldoende zijn om er niet mee verder te gaan, maar het was geen relatiemateriaal las ik net.
[...]
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de theorie is achter de manier van antwoord geven. Kort en bondig is iemand die niet veel kwijt wil en uitgebreid is iemand die zichzelf graag hoort praten. Zo iets?
Iemand die alleen maar ja en nee antwoordt en niet uitweidt dat is wel heel karig.
Maar dat valt geloof ik mee, schreef Phiep.
Sommige mensen vinden het eng om vragen te stellen.
Tja, ik weet het ook niet, als ik me er niet fijn bij zou voelen zou dat voldoende zijn om er niet mee verder te gaan, maar het was geen relatiemateriaal las ik net.
