
Hij wil mij niet omdat hij met mij is vreemdgegaan
dinsdag 3 februari 2009 om 19:21
quote:eleonora schreef op 03 februari 2009 @ 19:14:
[...]
Ik vind het heel verdrietig voor je weet je dat?
Niet zielig, want daar heb je niks aan maar ik voel wel met je mee. Het moet keihard zijn, te lezen dat jouw liefde niet deugt. Terwijl jouw gevoel oprecht is. Je beschermt je zelf niet. Dat vind ik zo rot voor je. Het lijkt wel alsof je jezelf niet genoeg waard vindt om beter op jezelf te passen.
Weet je? Ik vind het helemaal niet zo verdrietig voor haar. Ze begon willens en wetens een affaire met een getrouwde man met twee kinderen. Ze is verdorie een volwassen vrouw. Ze wordt door hem behandeld zoals ze zich laat behandelen. En het ergste is dat zij daarin haar eigen kind en het gezin van die man meesleept. Misschien moet ze eens wat minder op haar 'gevoel' afgaan en eens gaan nádenken, zoals je van een volwassen vrouw met een kind mag verwachten. Beetje bij beetje afstand nemen... houd toch op zeg. Grow up!
[...]
Ik vind het heel verdrietig voor je weet je dat?
Niet zielig, want daar heb je niks aan maar ik voel wel met je mee. Het moet keihard zijn, te lezen dat jouw liefde niet deugt. Terwijl jouw gevoel oprecht is. Je beschermt je zelf niet. Dat vind ik zo rot voor je. Het lijkt wel alsof je jezelf niet genoeg waard vindt om beter op jezelf te passen.
Weet je? Ik vind het helemaal niet zo verdrietig voor haar. Ze begon willens en wetens een affaire met een getrouwde man met twee kinderen. Ze is verdorie een volwassen vrouw. Ze wordt door hem behandeld zoals ze zich laat behandelen. En het ergste is dat zij daarin haar eigen kind en het gezin van die man meesleept. Misschien moet ze eens wat minder op haar 'gevoel' afgaan en eens gaan nádenken, zoals je van een volwassen vrouw met een kind mag verwachten. Beetje bij beetje afstand nemen... houd toch op zeg. Grow up!
dinsdag 3 februari 2009 om 19:29
ik reageer even zonder alles te lezen.
Het is vaak zo dat de derde het probleem binnen de relatie oplost, die is de vluchtmogelijkheid. Wordt vaak geidealiseerd enz. Als je geen derde meer bent verlies je daarmee de meerwaarde bij de gene die vreemd gaat. Je diende als balans, en de balans is weg.
Ik raad je aan het boek duivelsdriehoed van caroline rood eens te lezen. Daar zal je een patroon in herkennen dat je ook gelijk duidelijk maakt waarom hij na het wegvallen van die driehoek niet meer met jou verder wil. In die driehoek had hij jou nodig, nu die driehoek niet meer bestaat is alles simpel anders geworden.
Het boek is dacht ik niet meer te koop maar misschien nog wel tweedehands verkrijgbaar. Het zal je de ogen openen waarom iemand vreemd gaat en waarom het na het uiteenvallen van die driehoek ineens heel anders is.
Het is vaak zo dat de derde het probleem binnen de relatie oplost, die is de vluchtmogelijkheid. Wordt vaak geidealiseerd enz. Als je geen derde meer bent verlies je daarmee de meerwaarde bij de gene die vreemd gaat. Je diende als balans, en de balans is weg.
Ik raad je aan het boek duivelsdriehoed van caroline rood eens te lezen. Daar zal je een patroon in herkennen dat je ook gelijk duidelijk maakt waarom hij na het wegvallen van die driehoek niet meer met jou verder wil. In die driehoek had hij jou nodig, nu die driehoek niet meer bestaat is alles simpel anders geworden.
Het boek is dacht ik niet meer te koop maar misschien nog wel tweedehands verkrijgbaar. Het zal je de ogen openen waarom iemand vreemd gaat en waarom het na het uiteenvallen van die driehoek ineens heel anders is.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.

dinsdag 3 februari 2009 om 19:30
quote:mamalief schreef op 03 februari 2009 @ 19:18:
@leo:goeie posts....ik lees ze en heb er veel aan ook al zijn ze niet aan mij gericht.
(sommigen sla ik zelfs op als het mag, of zit er copyright op? )Gebruik ze! Goed dat ze iets voor je doen. Met jou leef ik ook erg mee maar ik wil niet op je lip zitten in je eigen topic, ben dus blij dat je indirect toch iets aan me hebt.
@leo:goeie posts....ik lees ze en heb er veel aan ook al zijn ze niet aan mij gericht.
(sommigen sla ik zelfs op als het mag, of zit er copyright op? )Gebruik ze! Goed dat ze iets voor je doen. Met jou leef ik ook erg mee maar ik wil niet op je lip zitten in je eigen topic, ben dus blij dat je indirect toch iets aan me hebt.

dinsdag 3 februari 2009 om 19:33
quote:lilaemme schreef op 03 februari 2009 @ 19:21:
[...]
Weet je? Ik vind het helemaal niet zo verdrietig voor haar. Ze begon willens en wetens een affaire met een getrouwde man met twee kinderen. Ze is verdorie een volwassen vrouw. Ze wordt door hem behandeld zoals ze zich laat behandelen. En het ergste is dat zij daarin haar eigen kind en het gezin van die man meesleept. Misschien moet ze eens wat minder op haar 'gevoel' afgaan en eens gaan nádenken, zoals je van een volwassen vrouw met een kind mag verwachten. Beetje bij beetje afstand nemen... houd toch op zeg. Grow up!
Was het maar zo simpel voor Levensloop als voor jou Lilaemme.
Zij is niet jij. Zij reageert anders dan jij en lost haar problemen anders op.
En dan vind jij het toch niet verdrietig voor haar, ook best.
Pijn doet zeer. Ook de pijn van Levensloop.
[...]
Weet je? Ik vind het helemaal niet zo verdrietig voor haar. Ze begon willens en wetens een affaire met een getrouwde man met twee kinderen. Ze is verdorie een volwassen vrouw. Ze wordt door hem behandeld zoals ze zich laat behandelen. En het ergste is dat zij daarin haar eigen kind en het gezin van die man meesleept. Misschien moet ze eens wat minder op haar 'gevoel' afgaan en eens gaan nádenken, zoals je van een volwassen vrouw met een kind mag verwachten. Beetje bij beetje afstand nemen... houd toch op zeg. Grow up!
Was het maar zo simpel voor Levensloop als voor jou Lilaemme.
Zij is niet jij. Zij reageert anders dan jij en lost haar problemen anders op.
En dan vind jij het toch niet verdrietig voor haar, ook best.
Pijn doet zeer. Ook de pijn van Levensloop.
dinsdag 3 februari 2009 om 19:34
quote:eleonora schreef op 03 februari 2009 @ 19:30:
[...]
Gebruik ze! Goed dat ze iets voor je doen. Met jou leef ik ook erg mee maar ik wil niet op je lip zitten in je eigen topic, ben dus blij dat je indirect toch iets aan me hebt.
jij mag altijd op mijn lip zitten, leo!
(ai, dat klinkt nog dubbelzinnig ook....:-d )
[...]
Gebruik ze! Goed dat ze iets voor je doen. Met jou leef ik ook erg mee maar ik wil niet op je lip zitten in je eigen topic, ben dus blij dat je indirect toch iets aan me hebt.
jij mag altijd op mijn lip zitten, leo!
(ai, dat klinkt nog dubbelzinnig ook....:-d )

dinsdag 3 februari 2009 om 19:35
quote:Levensloop schreef op 03 februari 2009 @ 19:30:
Eleonore bedankt.
Geen dank.
Ik hoop dat je verder wil praten (hoeft niet nu natuurlijk). Ik was ooit ook verslaafd. Heel erg en heftig verslaafd en ik ging door met pijn lijden tot ik mezelf met drastische middelen uit mijn lijden verloste.
Ik hoop dat jij dat ook kunt doen voor jezelf en hopelijk op een verstandigere manier dan ik het deed.
(f)
Eleonore bedankt.
Geen dank.
Ik hoop dat je verder wil praten (hoeft niet nu natuurlijk). Ik was ooit ook verslaafd. Heel erg en heftig verslaafd en ik ging door met pijn lijden tot ik mezelf met drastische middelen uit mijn lijden verloste.
Ik hoop dat jij dat ook kunt doen voor jezelf en hopelijk op een verstandigere manier dan ik het deed.
(f)

dinsdag 3 februari 2009 om 19:38
quote:Levensloop schreef op 03 februari 2009 @ 19:36:
Eleonora, ik heb heel veel aan je en je zit helemaal niet op mijn lip. Ik heb absoluut geen medelijde met mezelf want het is iets wat me is overkomen.
Een ziekte overkomt je, een ongeluk ook, misschien een verliefdheid ook, maar een relatie aangaan/ in bed stappen met iemand/ een affaire beginnen/ een huwelijk opbreken zijn allemaal keuzes, daar kan je je niet achter verschuilen
Maar dan mag ik toch wel verdriet hebben. Fijn dat je begrip hebt
Eleonora, ik heb heel veel aan je en je zit helemaal niet op mijn lip. Ik heb absoluut geen medelijde met mezelf want het is iets wat me is overkomen.
Een ziekte overkomt je, een ongeluk ook, misschien een verliefdheid ook, maar een relatie aangaan/ in bed stappen met iemand/ een affaire beginnen/ een huwelijk opbreken zijn allemaal keuzes, daar kan je je niet achter verschuilen
Maar dan mag ik toch wel verdriet hebben. Fijn dat je begrip hebt
dinsdag 3 februari 2009 om 19:42
Lieve Levensloop, ik heb net alle pagina's doorgelezen.
Met stijgende verbazing moet ik je heel eerlijk zeggen.
Wat hoop je nu uiteindelijk te bereiken bij je baas?
Ik begrijp heel goed dat je stapelgek bent op deze man
Verliefd heet dat
Maar is verliefd zijn niet een allesoverheersend gevoel van geluk?
Tenminste zo ervaar ik dat
Niet kunnen slapen, de minuten tellen tot je elkaar weer ziet, samen de meest idiote plannen maken,samen oeverloos in de poppetjes van elkaars ogen kijken,samen hand in hand op een bankje zitten in het park...
Het samengevoel dus!
Het gevoel SAMEN de hele wereld aan te kunnen.
Tuurlijk is er de spanning in het begin, vindt hij me leuk, of vind hij me niet leuk...
Dan is het steeds naar je telefoon rennen om te zien of je al een sms hebt, dan heb je die onzekerheid
Maar das het begin!
Meis, je bent al 2,5!!!!! jaar onderweg
Dat moet je toch niet willen.
Zijn gevoel daargelaten...
dat moet JIJ toch niet willen?
Je bent toch veel meer waard?
Je bent het toch waard om zorgeloos verliefd te zijn en al die suffe verliefde heerlijke dingen te doen?
Kies toch voor jezelf lieve meid.
Kies voor jou en voor je kleine meid.....
Bel hem op, zeg desnoods dat je alle begrip hebt voor zijn situatie maar dat jij dit gewoon niet meer trekt
Dat hij maar eens heel goed moet gaat nadenken wat hij wil, wamt dat jij DIT niet meer wilt.
Weet je er is een spreekwoord, en het is zo vreselijk waar
"Laat hem los, komt hij terug dan is hij de jouwe, komt hij niet terug dan is hij nooit de jouwe geweest
En ik denk dat als je heel diep in je zere hart kijkt je ook wel weet dat hij niet komt...
Ja op zijn voorwaarden, maar niet op de jouwe
Vraag blijft dan staan....
Wil je dit....wil je een man die niet voor jou gaat?
Wil je een man die jou niet geeft wat je verdiend?
Wil je echt genoegen nemen met de kruimels in plaats van het hele brood?
Liefs, Summer
ps, Leo, wat kan je dingen toch altijd prachtig neerschrijven!
Met stijgende verbazing moet ik je heel eerlijk zeggen.
Wat hoop je nu uiteindelijk te bereiken bij je baas?
Ik begrijp heel goed dat je stapelgek bent op deze man
Verliefd heet dat
Maar is verliefd zijn niet een allesoverheersend gevoel van geluk?
Tenminste zo ervaar ik dat
Niet kunnen slapen, de minuten tellen tot je elkaar weer ziet, samen de meest idiote plannen maken,samen oeverloos in de poppetjes van elkaars ogen kijken,samen hand in hand op een bankje zitten in het park...
Het samengevoel dus!
Het gevoel SAMEN de hele wereld aan te kunnen.
Tuurlijk is er de spanning in het begin, vindt hij me leuk, of vind hij me niet leuk...
Dan is het steeds naar je telefoon rennen om te zien of je al een sms hebt, dan heb je die onzekerheid
Maar das het begin!
Meis, je bent al 2,5!!!!! jaar onderweg
Dat moet je toch niet willen.
Zijn gevoel daargelaten...
dat moet JIJ toch niet willen?
Je bent toch veel meer waard?
Je bent het toch waard om zorgeloos verliefd te zijn en al die suffe verliefde heerlijke dingen te doen?
Kies toch voor jezelf lieve meid.
Kies voor jou en voor je kleine meid.....
Bel hem op, zeg desnoods dat je alle begrip hebt voor zijn situatie maar dat jij dit gewoon niet meer trekt
Dat hij maar eens heel goed moet gaat nadenken wat hij wil, wamt dat jij DIT niet meer wilt.
Weet je er is een spreekwoord, en het is zo vreselijk waar
"Laat hem los, komt hij terug dan is hij de jouwe, komt hij niet terug dan is hij nooit de jouwe geweest
En ik denk dat als je heel diep in je zere hart kijkt je ook wel weet dat hij niet komt...
Ja op zijn voorwaarden, maar niet op de jouwe
Vraag blijft dan staan....
Wil je dit....wil je een man die niet voor jou gaat?
Wil je een man die jou niet geeft wat je verdiend?
Wil je echt genoegen nemen met de kruimels in plaats van het hele brood?
Liefs, Summer
ps, Leo, wat kan je dingen toch altijd prachtig neerschrijven!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 3 februari 2009 om 19:42
Eleonora, ik heb heel veel aan je en je zit helemaal niet op mijn lip. Ik heb absoluut geen medelijde met mezelf want het is iets wat me is overkomen.
Een ziekte overkomt je, een ongeluk ook, misschien een verliefdheid ook, maar een relatie aangaan/ in bed stappen met iemand/ een affaire beginnen/ een huwelijk opbreken zijn allemaal keuzes, daar kan je je niet achter verschuilen
Maar dan mag ik toch wel verdriet hebben. Fijn dat je begrip hebt
---------------------------------------------------------------------------------------------
Das niet waar, je hebt toch ook van die mannen die struikelen en waarbij dan ineens hun lul in een ander zit. Die mannen wilden niet vreemdgaan hoor, het overkwam ze.
Een ziekte overkomt je, een ongeluk ook, misschien een verliefdheid ook, maar een relatie aangaan/ in bed stappen met iemand/ een affaire beginnen/ een huwelijk opbreken zijn allemaal keuzes, daar kan je je niet achter verschuilen
Maar dan mag ik toch wel verdriet hebben. Fijn dat je begrip hebt
---------------------------------------------------------------------------------------------
Das niet waar, je hebt toch ook van die mannen die struikelen en waarbij dan ineens hun lul in een ander zit. Die mannen wilden niet vreemdgaan hoor, het overkwam ze.
Cum non tum age
dinsdag 3 februari 2009 om 19:50
Je mag absoluut verdriet hebben, niemand ontzegt je dat.
Het enige dat ik je wil zeeggen is dat je niet moet blijven zitten in een situatie die je verdrietig maakt. je kunt altijd beter je relatie kwijtraken dan jezelf en als je blijft doorgaan met deze meneer is dat wat je kwijtraakt.
Je wilt echter zo graag geloven in een happy end, dat je teveel signalen negeert, en ondertussen voel je wel telkens het verdriet van het feit dat hij niet voor jou lijkt te gaan. Telkens als hij weer aangeeft dat jij voor hem niet zo op nummer 1 staat als hij voor jou, heb je weer verdriet.
Laat er een eind aan komen. besuit dat je nog enmaal verdreit om hem mag hebben, en dat je daarmee de grens stelt. Je moet niet willen doorgaan met een relatie waar je verdriet van krijgt.
Het enige dat ik je wil zeeggen is dat je niet moet blijven zitten in een situatie die je verdrietig maakt. je kunt altijd beter je relatie kwijtraken dan jezelf en als je blijft doorgaan met deze meneer is dat wat je kwijtraakt.
Je wilt echter zo graag geloven in een happy end, dat je teveel signalen negeert, en ondertussen voel je wel telkens het verdriet van het feit dat hij niet voor jou lijkt te gaan. Telkens als hij weer aangeeft dat jij voor hem niet zo op nummer 1 staat als hij voor jou, heb je weer verdriet.
Laat er een eind aan komen. besuit dat je nog enmaal verdreit om hem mag hebben, en dat je daarmee de grens stelt. Je moet niet willen doorgaan met een relatie waar je verdriet van krijgt.
dinsdag 3 februari 2009 om 19:53
quote:Levensloop schreef op 03 februari 2009 @ 19:39:
Mamma lief hoe lang is het voor jou geleden
zit er nog middenin, heb net gister z'n nummer enz gewist dus t is nog vers.
en bij mij ligt t iets anders omdat hij heeft besloten om niet met mij door te gaan maar met ex maar ik kan/kon em niet loslaten, we zouden als goede vrienden verder maar dat doet me teveel pijn en geeft me steeds weer hoop en dus teleustelling dat ik nu dus (probeer) om hem helemaal niet meer te zien/spreken.
5 jaar geleden begon het "gedonder" bij ons.
na 4 maanden een echte relatie nu dus alweer voorbij.
en dat doet zeer.... maar daar weet je alles van.
sterkte, en wees sterk, doe het je toch niet aan om te blijven hopen op iets wat toch niet komt.
lees mijn motto:
Mamma lief hoe lang is het voor jou geleden
zit er nog middenin, heb net gister z'n nummer enz gewist dus t is nog vers.
en bij mij ligt t iets anders omdat hij heeft besloten om niet met mij door te gaan maar met ex maar ik kan/kon em niet loslaten, we zouden als goede vrienden verder maar dat doet me teveel pijn en geeft me steeds weer hoop en dus teleustelling dat ik nu dus (probeer) om hem helemaal niet meer te zien/spreken.
5 jaar geleden begon het "gedonder" bij ons.
na 4 maanden een echte relatie nu dus alweer voorbij.
en dat doet zeer.... maar daar weet je alles van.
sterkte, en wees sterk, doe het je toch niet aan om te blijven hopen op iets wat toch niet komt.
lees mijn motto:
dinsdag 3 februari 2009 om 19:58
zijn nummers heb ik al gewist, maar weet er 1 uit mijn hoofd helaas.
Ik moet zeggen dat ik wel met andere dingen bezig ben om ze uit mijn leven te krijgen, maar met hem gaat het moeilijk. Ik heb hem vanochtend nog een mail gestuurd, dat ik het allemaal klink klare onzin vind wat hij allemaal zegt, en gevraagd om er over te hebben. Hij heeft me wel laten weten dat hij er over wil hebben.
Zou ik dat nou wel of niet moeten doen. Ik heb voor mezelf nou wel zoiets van sex nee. Een vriendschap weet ik niet. Daarvoor voel ik te veel voor hem.
Ik zou graag persoonlijk met jou willen spreken. Want commentaar van andere heb ik nou wel genoeg gehad
Ik moet zeggen dat ik wel met andere dingen bezig ben om ze uit mijn leven te krijgen, maar met hem gaat het moeilijk. Ik heb hem vanochtend nog een mail gestuurd, dat ik het allemaal klink klare onzin vind wat hij allemaal zegt, en gevraagd om er over te hebben. Hij heeft me wel laten weten dat hij er over wil hebben.
Zou ik dat nou wel of niet moeten doen. Ik heb voor mezelf nou wel zoiets van sex nee. Een vriendschap weet ik niet. Daarvoor voel ik te veel voor hem.
Ik zou graag persoonlijk met jou willen spreken. Want commentaar van andere heb ik nou wel genoeg gehad
dinsdag 3 februari 2009 om 20:03
quote:noa schreef op 03 februari 2009 @ 19:42:
Eleonora, ik heb heel veel aan je en je zit helemaal niet op mijn lip. Ik heb absoluut geen medelijde met mezelf want het is iets wat me is overkomen.
Een ziekte overkomt je, een ongeluk ook, misschien een verliefdheid ook, maar een relatie aangaan/ in bed stappen met iemand/ een affaire beginnen/ een huwelijk opbreken zijn allemaal keuzes, daar kan je je niet achter verschuilen
Maar dan mag ik toch wel verdriet hebben. Fijn dat je begrip hebt
---------------------------------------------------------------------------------------------
Das niet waar, je hebt toch ook van die mannen die struikelen en waarbij dan ineens hun lul in een ander zit. Die mannen wilden niet vreemdgaan hoor, het overkwam ze.
Eleonora, ik heb heel veel aan je en je zit helemaal niet op mijn lip. Ik heb absoluut geen medelijde met mezelf want het is iets wat me is overkomen.
Een ziekte overkomt je, een ongeluk ook, misschien een verliefdheid ook, maar een relatie aangaan/ in bed stappen met iemand/ een affaire beginnen/ een huwelijk opbreken zijn allemaal keuzes, daar kan je je niet achter verschuilen
Maar dan mag ik toch wel verdriet hebben. Fijn dat je begrip hebt
---------------------------------------------------------------------------------------------
Das niet waar, je hebt toch ook van die mannen die struikelen en waarbij dan ineens hun lul in een ander zit. Die mannen wilden niet vreemdgaan hoor, het overkwam ze.
dinsdag 3 februari 2009 om 20:04
zie het niet als commentaar levensloop, het zijn geodbedoelde adviezen.
ik weet dat het niet is wat je wilt horen, ik denk dat ik er net even wat verder in ben of nuchterder tegenover sta dan jij.
als je dit topic over een tijdje terugleest denk je: ze hadden gelijk!
zo heb ik talloze gesprekken met mijn vriendin gevoerd waarbij ik dacht: klets maar een end weg, dit is echt liefde en dat komt wel goed....
op een dag valt het kwartje bij je, en dat kwartje stuitert ook wel weer eens omhoog, er zijn dagen dat ik ook nog geloof dat het allemaal wel goed komt en hoop dat ie met immense spijt bij me binnen loopt maar op dit moment denk ik dat ik beter af ben als hij dat niet doet en als het gebeurt hoop ik dat ik zo sterk ben dat ik hem de deur wijs.....
(maar dat betwijfel ik....)
ik weet dat het niet is wat je wilt horen, ik denk dat ik er net even wat verder in ben of nuchterder tegenover sta dan jij.
als je dit topic over een tijdje terugleest denk je: ze hadden gelijk!
zo heb ik talloze gesprekken met mijn vriendin gevoerd waarbij ik dacht: klets maar een end weg, dit is echt liefde en dat komt wel goed....
op een dag valt het kwartje bij je, en dat kwartje stuitert ook wel weer eens omhoog, er zijn dagen dat ik ook nog geloof dat het allemaal wel goed komt en hoop dat ie met immense spijt bij me binnen loopt maar op dit moment denk ik dat ik beter af ben als hij dat niet doet en als het gebeurt hoop ik dat ik zo sterk ben dat ik hem de deur wijs.....
(maar dat betwijfel ik....)
dinsdag 3 februari 2009 om 20:08
Dat heb ik dus gehad. Ik dacht dat ik zo sterk was maar helaas was ik dat ook niet. Ik heb inderdaad een tijdje geen contact met hem gehad. Ik vond het wel goed eigenlijk. Hij begon weer contact te zoeken en de eerste paar keren heb ik het afgewezen. Toen ik dacht dat ik sterk genoeg was heb ik met hem afgesproken. Maar ja dat is nog anders uitgepakt
dinsdag 3 februari 2009 om 20:13
dinsdag 3 februari 2009 om 20:16
quote:Levensloop schreef op 03 februari 2009 @ 18:57:
Ik ga afstand van hem nemen. Maar ik kan het niet in een keer. Maar stukjes met beetjes is me al een keer eerder gelukt dus moet het me nou ook lukkenHallo levensloop,
Als buitenstaander klinkt het mij goed in de oren dat je het voornemen hebt om afstand te gaan nemen. Ik kan me voorstellen dat je dat geen makkelijke keuze vindt. Waarschijnlijk ben je nu alweer aan het twijfelen of zal je binnenkort twijfelen of dit nou wel echt een goed besluit is omdat je hem bijvoorbeeld mist of omdat je hem toch nog een kans wilt geven.
Afscheid nemen van een relatie is moeilijk. Net als het ontdekken en bewaken van je eigen grenzen vreselijk moeilijk is.
Je hebt je best gedaan om er iets van te maken, maar blijkbaar is er niet voldoende. Hij kan je niet bieden wat je nodig hebt, namelijk die echte onvoorwaardelijke liefde en aandacht voor jou.
Ik ken het gevoel, zelf heb ik twee relaties gehad (4 jaar en 2 1/2 jaar) waarin ik mijn eigen grenzen niet voldoende bewaakte en teveel meeging in de gevoelens en gedachten en emoties van de ander. Ik cijferde mezelf vreselijk lang weg tot de koek echt op was.
Wanneer je het negatief bekijkt kan je zeggen dat ik in totaal 6 1/2 jaar van mijn leven heb weggegooid met deze relaties. Maar zo zie ik dat helemaal niet. Ik heb enorm veel opgestoken over mezelf door goed te kijken wat in die 6 1/2 allemaal gebeurt is en ik allemaal heb laten gebeuren. Deze ervaringen hebben mij enorm geholpen om nu wel echt voor mezelf te kiezen. En doordat dit me nu wel goed lukt ben ik ook een betere partner voor mijn man met wie ik inmiddels 10 jaar lang en gelukkig samenleef.
Ik wil je dan ook de hoopvolle gedachte meegeven dat deze (bijna) voorbije relatie met deze man je op weg kan helpen tot verdere persoonlijke groei. Uiteindelijk kan je, als je maar heel eerlijk naar je eigen gedrag kijkt, een gelukkiger mens door deze ervaring worden. Bijvoorbeeld omdat je meer op je oordeel durft te gaan vertrouwen, je trots zal zijn dat je voor jezelf hebt gekozen en beter weet wat jij belangrijk vindt in het leven.
Sterkte met je besluit en sterkte met voet bij stuk houden.
Ik ga afstand van hem nemen. Maar ik kan het niet in een keer. Maar stukjes met beetjes is me al een keer eerder gelukt dus moet het me nou ook lukkenHallo levensloop,
Als buitenstaander klinkt het mij goed in de oren dat je het voornemen hebt om afstand te gaan nemen. Ik kan me voorstellen dat je dat geen makkelijke keuze vindt. Waarschijnlijk ben je nu alweer aan het twijfelen of zal je binnenkort twijfelen of dit nou wel echt een goed besluit is omdat je hem bijvoorbeeld mist of omdat je hem toch nog een kans wilt geven.
Afscheid nemen van een relatie is moeilijk. Net als het ontdekken en bewaken van je eigen grenzen vreselijk moeilijk is.
Je hebt je best gedaan om er iets van te maken, maar blijkbaar is er niet voldoende. Hij kan je niet bieden wat je nodig hebt, namelijk die echte onvoorwaardelijke liefde en aandacht voor jou.
Ik ken het gevoel, zelf heb ik twee relaties gehad (4 jaar en 2 1/2 jaar) waarin ik mijn eigen grenzen niet voldoende bewaakte en teveel meeging in de gevoelens en gedachten en emoties van de ander. Ik cijferde mezelf vreselijk lang weg tot de koek echt op was.
Wanneer je het negatief bekijkt kan je zeggen dat ik in totaal 6 1/2 jaar van mijn leven heb weggegooid met deze relaties. Maar zo zie ik dat helemaal niet. Ik heb enorm veel opgestoken over mezelf door goed te kijken wat in die 6 1/2 allemaal gebeurt is en ik allemaal heb laten gebeuren. Deze ervaringen hebben mij enorm geholpen om nu wel echt voor mezelf te kiezen. En doordat dit me nu wel goed lukt ben ik ook een betere partner voor mijn man met wie ik inmiddels 10 jaar lang en gelukkig samenleef.
Ik wil je dan ook de hoopvolle gedachte meegeven dat deze (bijna) voorbije relatie met deze man je op weg kan helpen tot verdere persoonlijke groei. Uiteindelijk kan je, als je maar heel eerlijk naar je eigen gedrag kijkt, een gelukkiger mens door deze ervaring worden. Bijvoorbeeld omdat je meer op je oordeel durft te gaan vertrouwen, je trots zal zijn dat je voor jezelf hebt gekozen en beter weet wat jij belangrijk vindt in het leven.
Sterkte met je besluit en sterkte met voet bij stuk houden.