Hoe bevalt het alleen wonen?

15-07-2024 23:39 614 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
In Nederland zijn steeds meer singles. Volgens het CBS heeft 19 procent van de inwoners een eenpersoons huishouden, dat zijn 3,3 miljoen mensen.

Sinds een jaar woon ook ik weer op mezelf, na een verbroken relatie. Ik heb eerder alleen gewoond, en ook eerder samengewoond. Ik moest er weer erg aan wennen maar inmiddels geniet ik van de rust. Alles op zijn eigen vaste plek, alles zoals ik het wil, zo ingericht als ik het wil, zo schoon als ik het wil, alles opgeruimd, niemand die klaagt zeurt zanikt zich irriteert of rommel maakt. Ik vind het heerlijk!

Hoe is dat voor jullie?

En wat als je een relatie hebt of krijgt?
deadpoetssociety wijzigde dit bericht op 15-07-2024 23:58
9.96% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
27-07-2024 10:51
Voor mij klinkt dat heel logisch.

Hoe weet je anders of je een duurzaam levenspad bent ingeslagen?

Logischerwijs ga je dat idd pas onderzoeken als je ergens tegenaan loopt. Waarbij de een tegen grote problemen aanloopt en de ander tegen helemaal geen problemen. En dan is er geen probleem.

Waarbij het wel een bemoeilijkende factor is dat we als mens geneigd zijn de oorzaak en oplossing van problemen buiten onszelf te projecteren. Dus soms ervaar je heel lang geen probleem in jezelf, terwijl het er wel is.

Wederom niet bedoeld om jou iets aan te praten, heel onhandig van mij om jou als lijdend voorwerp te gebruiken, sorry daarvoor. Ik waardeer het dat je er zo coulant mee omgaat.
Hoe kom je daarbij? Veel mensen wijten problemen aan zichzelf en proberen zich jarenlang aan te passen. Vooral vrouwen vrees ik (internaliseren). Het zou m.i. juist goed zijn als mensen wat makkelijker hun omstandigheden aanpassen. Bevalt werk/woon/relatieomstandigheid niet? Eerst maar kijken of een andere partner of andere woontoestand (alleen, samen, in commune) wel bevalt ipv jarenlang analyseren en proberen zelf te veranderen. Dat zou ik pas doen als je steeds vastloopt, ongeacht omstandigheid.
Ik herken mezelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
27-07-2024 09:32
Het is maar een observatie en een perspectief, meer niet.

Het ene hoeft niet meer waar te zijn dan het ander. Hechtingstheorie is een manier om naar mensen hun leefpatronen te kijken en kan soms een interessante hypothese bieden. Maar als er geen problemen zijn is dat niet zo relevant.

Ik denk echter niet dat je als soort van een norm af kan stappen, we gedijen daar juist op. Je bewust zijn van deze normen en onderzoeken hoe het voor jezelf werkt (en waarom) heb je meer aan, dat levert in ieder geval een leven met de meeste voldoening op denk ik. Je kan de wereld niet veranderen en je ertegen afzetten heeft ook geen zin.
Vandaar de toename van het aantal singles zeker...

Samenlevingsvormen zijn bij uitstek kunstmatige omstandigheden, die niks met 'beter gedijen' te maken hebben.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
27-07-2024 10:51
Voor mij klinkt dat heel logisch.

Hoe weet je anders of je een duurzaam levenspad bent ingeslagen?

Logischerwijs ga je dat idd pas onderzoeken als je ergens tegenaan loopt. Waarbij de een tegen grote problemen aanloopt en de ander tegen helemaal geen problemen. En dan is er geen probleem.

Waarbij het wel een bemoeilijkende factor is dat we als mens geneigd zijn de oorzaak en oplossing van problemen buiten onszelf te projecteren. Dus soms ervaar je heel lang geen probleem in jezelf, terwijl het er wel is.

Wederom niet bedoeld om jou iets aan te praten, heel onhandig van mij om jou als lijdend voorwerp te gebruiken, sorry daarvoor. Ik waardeer het dat je er zo coulant mee omgaat.
Waarom moet je een duurzaam levenspad inslaan?

Wat een irritante aannames doe jij toch.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
Claire45 schreef:
27-07-2024 10:15
Stuitend? Wat een grote woorden gebruik jij in een doodgewone discussie zeg. Ik bedoelde het niet als een aanval of belediging, mocht je het zo hebben opgevat.
Ja, stuitend.

Als niet-passend in de norm ben ik van kinds af aan al verbijsterd hoe vanzelfsprekend mensen al die indoctrinatie vinden.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
27-07-2024 11:03
Waarom niet eigenlijk?

Op dit forum doen we dat continu, iets lezen en daarover oordelen.

Het is geen diagnose, gewoon een naam voor een patroon vanuit een bepaalde theorie. Toevallig somde je het hele lijstje op. Ik begrijp alsnog wel dat het niet erg handig of vriendelijk is om dat te benoemen.
Maar als iemand samen wil wonen vraagt niemand naar de reden(en), laat staan dat er een oordeel geveld wordt over onveilige hechting of whatever.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil helemaal geen duurzaam levenspad inslaan, ik wil leven zoals voor mij op dat moment goed voelt.
S-Groot schreef:
27-07-2024 11:36
Mwah, een kenmerk (en misschien zelfs de basis) van bindingsangst is dat je moeite hebt met hechten/relaties terwijl je daar wel behoefte aan hebt (en dan heb/ervaar je dus een probleem). Dus zonder dat, geen bindingsangst.
Dat, en niet willen samenwonen is al iets anders dan je niet kunnen binden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Olea schreef:
27-07-2024 11:19
Nee andersom juist. Ik kies juist bewust voor een gezinsleven omdat ik een happy de peppy familieleven wil en hoop te kunnen nastreven. Maar juisg in films en boeken draait het beeld (dat ik voor ogen heb) toch stiekem altijd wel een beetje om: er is een familiegeheim, een ruzie, een onopgelost of onuitgesproken iets dat wringt etc. En dat mag van mij achterwege blijven maar heel vaak blijkt er ergens toch wel iets "gecompliceerds" te zijn. Iets dat opgelost moet worden. Helaas dus ook in mijn eigen achtergrond. Die van mijn partner etc. En zo vrees ik dat dingen van generatie tot generatie doorgaan.

Wat ik bedoelde: was er echt nul komma nul nul nul sprake geweest van iets gecompliceerds. Alles alléén maar happy en vrolijk en iedereen blij, dán had ik niet opgegroeid met het idee "dat wil ik anders / ik moet iets compenseren". Al is een boel helaas dus onbewust gegaan en weet ik dat pas na therapie en gesprekken binnen de familie.
Ah, ik snap het. En ik geloof zeker ook dat we veel van dit soort levenskeuzes onbewust maken. Zo goed kennen we onszelf niet, al willen we graag anders geloven. En dat geldt zowel voor alleenwonenden als voor samenwonenden. Persoonlijk vind ik het trouwens niet zo belangrijk om precies te weten waar mijn keuzes vandaan komen, zolang ik me er goed bij voel.
Soms draai je met dat soort dingen ook en cirkels. De één heeft gescheiden ouders en kan zich daardoor niet binden. De ander heeft gescheiden ouder en klampt zich aan iedereen vast. De één is verwaarloosd als kind en verwent de eigen kinderen overmatig, de ander gaat juist op diezelfde manier door. Alles zal een achtergrond hebben, alles is actie-reactie. Maar niet iedereen heeft de wens dat allemaal uit te spitten als je het verder gewoon naar je zin hebt.

Misschien had ik veel meer problemen gehad als ik mezelf meer had gedwongen om toch ook te proberen te kunnen samenwonen, bijvoorbeeld. Wie weet. Ik heb het nooit geprobeerd, wegens geen behoefte.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 27-07-2024 12:41
4.81% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
27-07-2024 11:43
Ja, stuitend.

Als niet-passend in de norm ben ik van kinds af aan al verbijsterd hoe vanzelfsprekend mensen al die indoctrinatie vinden.
Niet-passend in de norm is een term die jij zelf gebruikt, ik denk helemaal niet op die manier over mensen. Als je gelukkig bent met de manier waarop je je leven hebt ingericht hoef je je toch nergens voor te verantwoorden of je keuzes te verdedigen? Ik denk dat jij het zogenaamde vooroordeel (en de ‘indoctrinatie’) veel groter maakt dan nodig. Mensen zijn vooral met zichzelf bezig en vinden helemaal niet zoveel van mensen die het anders doen. Jij lijkt te denken dat ik heel erg vastzit in een traditioneel denkpatroon maar ik ben zelf opgegroeid in een niet-traditionele gezinsvorm, en ik wil het om die reden zelf graag anders doen. Dat heeft dus weinig met indoctrinatie te maken, maar gewoon met ervaring.
Claire45 schreef:
27-07-2024 12:41
Niet-passend in de norm is een term die jij zelf gebruikt, ik denk helemaal niet op die manier over mensen. Als je gelukkig bent met de manier waarop je je leven hebt ingericht hoef je je toch nergens voor te verantwoorden of je keuzes te verdedigen? Ik denk dat jij het zogenaamde vooroordeel (en de ‘indoctrinatie’) veel groter maakt dan nodig. Mensen zijn vooral met zichzelf bezig en vinden helemaal niet zoveel van mensen die het anders doen. Jij lijkt te denken dat ik heel erg vastzit in een traditioneel denkpatroon maar ik ben zelf opgegroeid in een niet-traditionele gezinsvorm, en ik wil het om die reden zelf graag anders doen. Dat heeft dus weinig met indoctrinatie te maken, maar gewoon met ervaring.
Nee, dit is niet waar. Mensen die om je geven maken zich sneller zorgen als je bepaalde stappen niet maakt. Ze zijn bang dat je niet gelukkig zult zijn. Vaak onterecht overigens.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 27-07-2024 12:48
1.36% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Claire45 schreef:
27-07-2024 12:41
Niet-passend in de norm is een term die jij zelf gebruikt, ik denk helemaal niet op die manier over mensen. Als je gelukkig bent met de manier waarop je je leven hebt ingericht hoef je je toch nergens voor te verantwoorden of je keuzes te verdedigen? Ik denk dat jij het zogenaamde vooroordeel (en de ‘indoctrinatie’) veel groter maakt dan nodig. Mensen zijn vooral met zichzelf bezig en vinden helemaal niet zoveel van mensen die het anders doen. Jij lijkt te denken dat ik heel erg vastzit in een traditioneel denkpatroon maar ik ben zelf opgegroeid in een niet-traditionele gezinsvorm, en ik wil het om die reden zelf graag anders doen. Dat heeft dus weinig met indoctrinatie te maken, maar gewoon met ervaring.
Ook dat heeft te maken met indoctrinatie.

En ik heb in mijn leven zoveel commentaar gekregen op mijn niet-traditionele keuzes (al dan niet rechtstreeks in mijn gezicht) dat ik helemaal niet geloof dat mensen vooral met zichzelf bezig zijn.
Mensen vinden van alles van anderen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
27-07-2024 10:36
Ik snap er niets van. Moeten we nou eerst allemaal onze diepste drijfveren uitzoeken voordat we leven naar onze voorkeur?

Voor mezelf sprekend, dit leven past bij mij en hoewel we het er nu specifiek over hebben, is het normaal nooit een groot punt van aandacht voor mij geweest. Ik ben dit pad op natuurlijke wijze ingeslagen en ben niet voornemens mijn hechtingsstijl te onderzoeken. Wellicht als ik ergens tegenaan loop.

Nee, hoor. De mensen die hun eigen pad volgen, die kiezen en voelen wat goed bij hun past, die staan het dichtst bij zichzelf. Mensen die die diepste drijfveren willen onderzoeken, op zich niets mis mee, maar staan naar mijn idee verder af van hun eigen gevoel, want die willen kennelijk analyseren en nadenken over alles.

Het is een beetje de omgekeerde wereld, zeg je gelukkig te zijn en het leven te leven wat bij je past, dan wordt dat aan alle kanten bestreden.

Ik vind het juist mooi om te lezen dat jij je eigen weg volgt, September.

Het is vaak zo dat mensen die in therapie zijn geweest, ineens allerlei mensen zien die ook in therapie moeten, en bepaalde problemen herkennen. Of denken te herkennen. Maar het is toch iets van henzelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
27-07-2024 11:36
Mwah, een kenmerk (en misschien zelfs de basis) van bindingsangst is dat je moeite hebt met hechten/relaties terwijl je daar wel behoefte aan hebt (en dan heb/ervaar je dus een probleem). Dus zonder dat, geen bindingsangst.
Ah zo! Dus iemand met bindingsangst is zich eigenlijk zeer bewust van het feit dat er een angst aan "het niet willen binden" ten grondslag ligt en verschilt daarmee dan van iemand die zegt: "Ik wil gewoon mijn vrijheid en onafhankelijkheid niet opgeven, want zo ben ik."

Werkt wat dat betreft dan anders dan bij verlatingsangst (waar ik vermoedelijk enigszins last van heb gehad) maar dat zich meer in mijn onderbewustzijn manifesteerde. Overigens niet op een "vastklampende" manier of claimen, controleren, zoals ik in de omschrijving ervan zo vaak lees. Maar toch, wel iets wat onbewust mijn keuzes heeft beïnvloed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
27-07-2024 12:47
Ook dat heeft te maken met indoctrinatie.

En ik heb in mijn leven zoveel commentaar gekregen op mijn niet-traditionele keuzes (al dan niet rechtstreeks in mijn gezicht) dat ik helemaal niet geloof dat mensen vooral met zichzelf bezig zijn.
Mensen vinden van alles van anderen.
Ik denk dat het vaak ook komt omdat ze zelf liever zo hadden willen zijn of leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
27-07-2024 12:43
Nee, dit is niet waar. Mensen die om je geven maken zich sneller zorgen als je bepaalde stappen niet maakt. Ze zijn bang dat je niet gelukkig zult zijn. Vaak onterecht overigens.
Maar dat is toch juist heel erg mooi? Dat klinkt best liefdevol toch? Ook al is het misschien onterecht. Het klinkt betrokken?
Olea schreef:
27-07-2024 12:56
Maar dat is toch juist heel erg mooi? Dat klinkt best liefdevol toch? Ook al is het misschien onterecht. Het klinkt betrokken?
Oh zeker, ik heb daar ook geen kritiek op. Maar het geeft aan dat een leven ietsje buiten de norm wel degelijk reden tot zorg is voor de directe omgeving. Naarmate je ouder wordt en men ziet dat het goed met je gaat komt dit pas tot rust. Maar vaak kent men een bepaald type leven niet, of alleen deprimerende voorbeelden.

Het was in reactie op de suggestie dat het anderen helemaal niet uitmaakt hoe je je leven inricht. Dat is niet zo.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 27-07-2024 13:04
7.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Olea schreef:
27-07-2024 12:54
Ik denk dat het vaak ook komt omdat ze zelf liever zo hadden willen zijn of leven.
Ik denk dat mensen vooral hun normen willen beschermen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
27-07-2024 13:04
Ik denk dat mensen vooral hun normen willen beschermen.
De vraag is of dat erg is. Lees reactie van september hierboven. Als het gevoel om een norm te beschermen indirect inhoudt dat je eigenlijk de ander wil beschermen dan vind ik dat positiever klinken dan wanneer iemand bijvoorbeeld zou zeggen: Het boeit me echt totaal niet wat jij doet, of je gelukkig bent en hoe jij je leven inricht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het heel dubbel... Heb 28 jaar een relatie gehad waarvan 25 jaar samengewoond, daarna 3 jaar volledig alleen met de kinderen en 3 jaar co-ouderschap, nu zijn alle kinderen de deur uit en dus pas een korte tijd echt helemaal alleen (met de hond) wel een LAT relatie maar we zien elkaar niet zo vaak ivm kinderen aan de andere kant. Hoewel ik goed op mezelf kan zijn vind ik het op sommige momenten ook echt heel saai bijvoorbeeld met eten of het alleen slapen, Ik ben absoluut niet iemand die 24 uur per dag alles samen wil doen of samenplakt, maar ik mis nog steeds wel het gezinsleven af en toe of gewoon iemand om me heen, die ook gewoon zijn eigen gang kan gaan in huis hoor maar het is op één of andere manier toch gezelliger.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
27-07-2024 11:37
Vandaar de toename van het aantal singles zeker...

Samenlevingsvormen zijn bij uitstek kunstmatige omstandigheden, die niks met 'beter gedijen' te maken hebben.

Niet alleen dat, maar er is niet 'een norm' onder de soort 'mens'. Normen zijn niet soortgebonden maar vooral cultuurgebonden, daarom zijn er over de hele wereld heel veel verschillende normen te vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Claire45 schreef:
27-07-2024 12:41
Niet-passend in de norm is een term die jij zelf gebruikt, ik denk helemaal niet op die manier over mensen. Als je gelukkig bent met de manier waarop je je leven hebt ingericht hoef je je toch nergens voor te verantwoorden of je keuzes te verdedigen? Ik denk dat jij het zogenaamde vooroordeel (en de ‘indoctrinatie’) veel groter maakt dan nodig. Mensen zijn vooral met zichzelf bezig en vinden helemaal niet zoveel van mensen die het anders doen. Jij lijkt te denken dat ik heel erg vastzit in een traditioneel denkpatroon maar ik ben zelf opgegroeid in een niet-traditionele gezinsvorm, en ik wil het om die reden zelf graag anders doen. Dat heeft dus weinig met indoctrinatie te maken, maar gewoon met ervaring.
Ik denk dat dit in de praktijk wel vies tegenvalt. Hoe vaak ik moet verdedigen dat ik niet op een datingapp zit (ik wil helemaal niet daten).
- bij elke willekeurige mannelijke vorm die voorbij komt: oe is dat niet wat voor jou?
- hoe kom je dan aan een man?
- zo ga je 'm nooit vinden
- we gaan je opgeven voor Married at first sight

Ik moet me al verdedigen over dat ik niet op vakantie wil en dat ik niet van de zomer houd.
Laat staan over mijn complete gebrek aan kinderwens (wacht maar, dat komt nog wel 😏)
Alle reacties Link kopieren Quote
Olea schreef:
27-07-2024 12:53
Ah zo! Dus iemand met bindingsangst is zich eigenlijk zeer bewust van het feit dat er een angst aan "het niet willen binden" ten grondslag ligt en verschilt daarmee dan van iemand die zegt: "Ik wil gewoon mijn vrijheid en onafhankelijkheid niet opgeven, want zo ben ik."

Werkt wat dat betreft dan anders dan bij verlatingsangst (waar ik vermoedelijk enigszins last van heb gehad) maar dat zich meer in mijn onderbewustzijn manifesteerde. Overigens niet op een "vastklampende" manier of claimen, controleren, zoals ik in de omschrijving ervan zo vaak lees. Maar toch, wel iets wat onbewust mijn keuzes heeft beïnvloed.

Nee dat hoeft niet. Maar iemand ondervindt wél een probleem (bijv. dat het te spannend is als een ander te dichtbij komt maar dat je daar tegelijkertijd ook veel behoefte aan hebt). Het hoeft niet te zijn dat je dan meteen het zelfinzicht hebt dat het bindingsangst is, maar het punt is dus vooral: je ervaart een probleem.

Iemand met bindingsangst kan óók zeggen "Ik wil gewoon mijn vrijheid en onafhankelijkheid niet opgeven, want zo ben ik.", maar die zal dan niet zeggen verder geen problemen te ervaren/helemaal tevreden te zijn met de relaties/contacten die diegene heeft. Dat is een essentieel verschil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Olea schreef:
27-07-2024 13:11
De vraag is of dat erg is. Lees reactie van september hierboven. Als het gevoel om een norm te beschermen indirect inhoudt dat je eigenlijk de ander wil beschermen dan vind ik dat positiever klinken dan wanneer iemand bijvoorbeeld zou zeggen: Het boeit me echt totaal niet wat jij doet, of je gelukkig bent en hoe jij je leven inricht.

Nu doe je net alsof het het een of het ander is en dat is niet zo.

En ja, voor de mensen die buiten de norm vallen is het inderdaad erg dat andere mensen die norm willen beschermen. Het is best evolutionair verklaarbaar, maar gaat wel ten koste van de mensen die buiten de norm vallen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
27-07-2024 12:47
Ook dat heeft te maken met indoctrinatie.

En ik heb in mijn leven zoveel commentaar gekregen op mijn niet-traditionele keuzes (al dan niet rechtstreeks in mijn gezicht) dat ik helemaal niet geloof dat mensen vooral met zichzelf bezig zijn.
Mensen vinden van alles van anderen.
Ja, misschien is dat ook indoctrinatie, maar dan omgekeerd (want zo wil ik het zelf juist niet…)

Ik stel mijn mening bij over het ‘geen commentaar krijgen’ aangezien meerderen (jij ook) hier de ervaring hebben dat er juist wel wordt geoordeeld over hun a-typische keuze. Dat wist ik niet en het verbaast me.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven