Relaties
alle pijlers
Hoe ga ik verder?
donderdag 24 maart 2016 22:43
Ik heb in Januari een topic geopend dat ik net 2 weken vrijgezel was en hoe ik dit kon verwerken. Inmiddels ben ik morgen 10 weken vrijgezel en ik ben nog geen stap verder. Elke dag denk ik nog aan hem, huil ik en voel ik me waardeloos.
Leuke dingen ondernemen doe ik wel, maar hij is er nog altijd in mijn gedachten en ik kan het gewoon niet opzij zetten. Hoelang gaat dit nog duren? Nu beginnen alle onzekerheden te komen, straks heeft hij al met een andere meid gedate? Met die gedachten schiet ik gelijk alweer in de tranen, want voor mijn gevoel is hij nog van mij.
De relatie heeft bijna 3 jaren geduurd, voor vele mensen hier is dat niet lang, maar voor mij als 24 jarige wel! We hebben een jaar samen gewoond en ik woon nog in het huis. Ik heb alles al een beetje opnieuw ingericht zodat ik niet telkens er aan word herinnerd dat het ons huisje was.
Hoelang duurde jouw liefdesverdriet? Ik wil zo graag genieten van het leven, maar ik loop gewoon vast.
Ook doet het me even goed om van me af te typen.... Slaap lekker alvast lieve mensen!
Leuke dingen ondernemen doe ik wel, maar hij is er nog altijd in mijn gedachten en ik kan het gewoon niet opzij zetten. Hoelang gaat dit nog duren? Nu beginnen alle onzekerheden te komen, straks heeft hij al met een andere meid gedate? Met die gedachten schiet ik gelijk alweer in de tranen, want voor mijn gevoel is hij nog van mij.
De relatie heeft bijna 3 jaren geduurd, voor vele mensen hier is dat niet lang, maar voor mij als 24 jarige wel! We hebben een jaar samen gewoond en ik woon nog in het huis. Ik heb alles al een beetje opnieuw ingericht zodat ik niet telkens er aan word herinnerd dat het ons huisje was.
Hoelang duurde jouw liefdesverdriet? Ik wil zo graag genieten van het leven, maar ik loop gewoon vast.
Ook doet het me even goed om van me af te typen.... Slaap lekker alvast lieve mensen!
maandag 27 juni 2016 11:56
quote:enchantedjewell schreef op 26 juni 2016 @ 23:55:
Ik had een paniekaanval vandaag. Nog nooit eerder gehad.
Heb morgen nog 1 kans om mijn praktijkexamen te halen voor mijn opleiding anders kan ik fluiten naar mijn diploma. Ik ben helemaal alleen, ouders zijn allemaal op vakantie.
En dat mijn steunpilaar weg is, en na 2 maanden al andere meiden doet, helpt ook niet.
Het kwam allemaal even zo hard binnen. Ik heb dit nog nooit meegemaakt.
Ik ben er wel heel trots op dat ik hem niet gebeld heb.
Maar verder ben ik nu emotioneel echt op. Ik weet nog niet hoe ik het ga doen morgen.
Goed dat je je ex niet gebeld hebt.
Zo zie je dat jij je eigen steunpilaar bent!
Niet afhankelijk zijn van een ex, of bevestigingen zoeken, je eigen steunpilaar zijn. Laat jezelf nooit vallen. Doe je arm om jezelf heen. En hou van jou.
Veel succes!
Ik had een paniekaanval vandaag. Nog nooit eerder gehad.
Heb morgen nog 1 kans om mijn praktijkexamen te halen voor mijn opleiding anders kan ik fluiten naar mijn diploma. Ik ben helemaal alleen, ouders zijn allemaal op vakantie.
En dat mijn steunpilaar weg is, en na 2 maanden al andere meiden doet, helpt ook niet.
Het kwam allemaal even zo hard binnen. Ik heb dit nog nooit meegemaakt.
Ik ben er wel heel trots op dat ik hem niet gebeld heb.
Maar verder ben ik nu emotioneel echt op. Ik weet nog niet hoe ik het ga doen morgen.
Goed dat je je ex niet gebeld hebt.
Zo zie je dat jij je eigen steunpilaar bent!
Niet afhankelijk zijn van een ex, of bevestigingen zoeken, je eigen steunpilaar zijn. Laat jezelf nooit vallen. Doe je arm om jezelf heen. En hou van jou.
Veel succes!
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 27 juni 2016 16:52
Missmadame: ja we hebben eigenlijk echt een gezamenlijke vriendenkring. Ik moet zaterdag ook naar een feestje waar hij zal zijn. En ik heb er echt wel moeite mee...
Ik heb een ontzettende baaldag. Huilen, huilen, huilen. Bang dat ik nooit meer iemand ga vinden. Ik vind het vreselijk om alleen te zijn...
Ik heb een ontzettende baaldag. Huilen, huilen, huilen. Bang dat ik nooit meer iemand ga vinden. Ik vind het vreselijk om alleen te zijn...
maandag 27 juni 2016 19:37
Ik ben boos! Ik dacht ik app mn ex niet appt hij mij zonet. Is je dag een beetje goed verlopen? Ik zeg ja hoor en jouwe ook? Hij zegt ja prima kom uit de nachten dus nu ff genieten. Ik ga zo nog even weg! Met een poppetje erachter met een lach en traantje bovenin je weet wel die sarcastische smiley. Ik typte terug oke is goed veel plezier en spreek je! Kwam het bericht al niet meer aan, internet dus uitgezet.
Met andere woorden hij wil me even melden dat hij weer naar zijn nieuwe flirt is waar die seks mee heeft gehad. Ik had gewoon niet moeten reageren want ik dacht al hoezo appt hij me ineens? Alsof die anders bang is dat ik hem app maar het komt toch niet aan als zijn internet uit is. Doet ie dit express?
Met andere woorden hij wil me even melden dat hij weer naar zijn nieuwe flirt is waar die seks mee heeft gehad. Ik had gewoon niet moeten reageren want ik dacht al hoezo appt hij me ineens? Alsof die anders bang is dat ik hem app maar het komt toch niet aan als zijn internet uit is. Doet ie dit express?
dinsdag 28 juni 2016 14:40
Ik heb vandaag, op iedereens aanraden, definitief het contact met ex verbroken.
Al een hele tijd hebben we gekeken of we het nog een keer konden proberen nadat ik de knoop had doorgehakt, en ik merk gewoon dat ik me niet 100% kan binden. Ik weet niet waar dat aan ligt, ik kan het niet benoemen, maar ik was het eens met jullie dat ik mijn ex niet zo kan behandelen. Dus ik heb er uiteindelijk voor gekozen om hem te laten gaan. Hij was mijn eerste echte grote liefde, maar ik kan zo niet "herstellen" ofzo.
Vandaag zou eigenlijk een hele positieve dag moeten zijn, heb een nieuwe baan, maar ik voel me zo verdrietig. Of ik een gedeelte van me heb weggegooid ofzo. bah
Al een hele tijd hebben we gekeken of we het nog een keer konden proberen nadat ik de knoop had doorgehakt, en ik merk gewoon dat ik me niet 100% kan binden. Ik weet niet waar dat aan ligt, ik kan het niet benoemen, maar ik was het eens met jullie dat ik mijn ex niet zo kan behandelen. Dus ik heb er uiteindelijk voor gekozen om hem te laten gaan. Hij was mijn eerste echte grote liefde, maar ik kan zo niet "herstellen" ofzo.
Vandaag zou eigenlijk een hele positieve dag moeten zijn, heb een nieuwe baan, maar ik voel me zo verdrietig. Of ik een gedeelte van me heb weggegooid ofzo. bah
dinsdag 28 juni 2016 18:06
quote:Sheetsforthepiano schreef op 28 juni 2016 @ 14:40:
Ik heb vandaag, op iedereens aanraden, definitief het contact met ex verbroken.
Al een hele tijd hebben we gekeken of we het nog een keer konden proberen nadat ik de knoop had doorgehakt, en ik merk gewoon dat ik me niet 100% kan binden. Ik weet niet waar dat aan ligt, ik kan het niet benoemen, maar ik was het eens met jullie dat ik mijn ex niet zo kan behandelen. Dus ik heb er uiteindelijk voor gekozen om hem te laten gaan. Hij was mijn eerste echte grote liefde, maar ik kan zo niet "herstellen" ofzo.
Vandaag zou eigenlijk een hele positieve dag moeten zijn, heb een nieuwe baan, maar ik voel me zo verdrietig. Of ik een gedeelte van me heb weggegooid ofzo. bah
Ik kan me voorstellen dat dat erg moeilijk is, maar ik denk dat je ook vooral je ex er uiteindelijk op lange termijn het minst verdriet mee doet. En dan jezelf ook. Je wil hem ook geen onnodig verdriet doen toch?
Ik vind het knap van je en hoop dat je het kan volhouden.
Ik hoop dat je je snel fijn voelt op je nieuwe werk ook. Ik snap dat dat even moeilijk is na zoiets.
En idd teddy, wat (ik weet even niet meer wie) iemand hier boven ook al zei: anders voeg iemand van ons toe op whatsapp... kun je ons appen als je t lastig vindt!
Ik heb vandaag, op iedereens aanraden, definitief het contact met ex verbroken.
Al een hele tijd hebben we gekeken of we het nog een keer konden proberen nadat ik de knoop had doorgehakt, en ik merk gewoon dat ik me niet 100% kan binden. Ik weet niet waar dat aan ligt, ik kan het niet benoemen, maar ik was het eens met jullie dat ik mijn ex niet zo kan behandelen. Dus ik heb er uiteindelijk voor gekozen om hem te laten gaan. Hij was mijn eerste echte grote liefde, maar ik kan zo niet "herstellen" ofzo.
Vandaag zou eigenlijk een hele positieve dag moeten zijn, heb een nieuwe baan, maar ik voel me zo verdrietig. Of ik een gedeelte van me heb weggegooid ofzo. bah
Ik kan me voorstellen dat dat erg moeilijk is, maar ik denk dat je ook vooral je ex er uiteindelijk op lange termijn het minst verdriet mee doet. En dan jezelf ook. Je wil hem ook geen onnodig verdriet doen toch?
Ik vind het knap van je en hoop dat je het kan volhouden.
Ik hoop dat je je snel fijn voelt op je nieuwe werk ook. Ik snap dat dat even moeilijk is na zoiets.
En idd teddy, wat (ik weet even niet meer wie) iemand hier boven ook al zei: anders voeg iemand van ons toe op whatsapp... kun je ons appen als je t lastig vindt!
dinsdag 28 juni 2016 23:28
woman, ik heb even jouw woorden nodig..
het gaat slecht op het moment, hij doet enorm afstandelijk, gaat naar feestjes (zelfs bruiloft) doet aardig tegen me, en dat was het..
hierdoor ben ik afgelopen week 2 x ingestort... ik huilde voor zijn neus hoe ik hem mis, dat het zo pijn doet dat hij doorgaat en ik niks meer voor hem beteken etc.
dit tot twee keer toe, en het enige wat die zegt is.. we zijn uit elkaar.
Hij reageert nergens op, hij wil er totaal niet over praten over hoe hij zich richting mij voelt, wat er door hem heen gaat.. echt niks.
Hij wil het gewoon vergeten en doorgaan.. Maar hoe kan ik hier mee omgaan? hoe kan ik hem elke keer zien en die pijn weghouden, hem niet meer laten merken wat het me doet..
hoe kan ik zorgen dat ik niet te ver ga in overleg over onze zoon? Want ik probeer steeds alles te doen voor hem..
ik ben even het helemaal kwijt, ik voel me zo kapot van binnen. Alsof hij al helemaal door is, en ik gewoon een last ben..
we hebben trouwens geen contact buiten de wisseldagen.
het gaat slecht op het moment, hij doet enorm afstandelijk, gaat naar feestjes (zelfs bruiloft) doet aardig tegen me, en dat was het..
hierdoor ben ik afgelopen week 2 x ingestort... ik huilde voor zijn neus hoe ik hem mis, dat het zo pijn doet dat hij doorgaat en ik niks meer voor hem beteken etc.
dit tot twee keer toe, en het enige wat die zegt is.. we zijn uit elkaar.
Hij reageert nergens op, hij wil er totaal niet over praten over hoe hij zich richting mij voelt, wat er door hem heen gaat.. echt niks.
Hij wil het gewoon vergeten en doorgaan.. Maar hoe kan ik hier mee omgaan? hoe kan ik hem elke keer zien en die pijn weghouden, hem niet meer laten merken wat het me doet..
hoe kan ik zorgen dat ik niet te ver ga in overleg over onze zoon? Want ik probeer steeds alles te doen voor hem..
ik ben even het helemaal kwijt, ik voel me zo kapot van binnen. Alsof hij al helemaal door is, en ik gewoon een last ben..
we hebben trouwens geen contact buiten de wisseldagen.
dinsdag 28 juni 2016 23:40
quote:Beertje_Pooh schreef op 28 juni 2016 @ 23:28:
woman, ik heb even jouw woorden nodig..
het gaat slecht op het moment, hij doet enorm afstandelijk, gaat naar feestjes (zelfs bruiloft) doet aardig tegen me, en dat was het..
hierdoor ben ik afgelopen week 2 x ingestort... ik huilde voor zijn neus hoe ik hem mis, dat het zo pijn doet dat hij doorgaat en ik niks meer voor hem beteken etc.
dit tot twee keer toe, en het enige wat die zegt is.. we zijn uit elkaar.
Hij reageert nergens op, hij wil er totaal niet over praten over hoe hij zich richting mij voelt, wat er door hem heen gaat.. echt niks.
Hij wil het gewoon vergeten en doorgaan.. Maar hoe kan ik hier mee omgaan? hoe kan ik hem elke keer zien en die pijn weghouden, hem niet meer laten merken wat het me doet..
hoe kan ik zorgen dat ik niet te ver ga in overleg over onze zoon? Want ik probeer steeds alles te doen voor hem..
ik ben even het helemaal kwijt, ik voel me zo kapot van binnen. Alsof hij al helemaal door is, en ik gewoon een last ben..
we hebben trouwens geen contact buiten de wisseldagen.
Wat enorm klote meis! Dat is zo pijnlijk, ik kan het me helemaal voorstellen.
Het enige wat ik kan bedenken (en wat wij ook een poos hebben gedaan) is elkaar ook bij de wisseling van dagen niet zien.
Hier zijn ze groot genoeg om zelf vanuit de auto naar de deur te lopen, dat kan bij jou uiteraard niet, maar je kan wel een 3e persoon regelen die de overdracht voor je doet.
En dat klinkt misschien heel stom, of kinderachtig, of lullig... maar ik vond het erg veel rust brengen.
Je ziet elkaar dan gewoon helemaal niet. En de belangrijke zaken stuurde ik vaak via de mail toe, zodat hij er toch vanaf wist.
Ik heb dat de kinderen destijds ook uitgelegd (op advies van CJG waar ik raad ben gaan vragen in die periode. Zij adviseerde mij dit systeem). Ik heb ze destijds uitgelegd dat papa en mama het op dat moment even moeilijk vonden om met elkaar in contact te komen omdat ons dat verdriet deed.
En omdat we graag wilde dat we gezellig tegen elkaar konden doen ipv mopperen op elkaar en dat we daarom even wat afstand van elkaar nodig hadden.
Ze begrepen dit en vonden het ook goed.
Nou is jullie kindje nog wel erg jong, maar wanneer je iemand kan laten komen die sowieso al dicht bij jullie staat en betrokken is (wellicht een oma of opa? Of tante of vriendin?) dan is dat voor jullie zoontje ook prima.
Je moet proberen je wond te kunnen laten helen en zo wordt ie steeds weer opengehaald. Dat wil je niet.
Ik hoop dat je zoiets zou kunnen doen meid. Het zal je echt gaan helpen!
De belangrijke dingen mail je hem. Niet appen. Want dan ga je zo bewust zitten wachten op reactie oid terwijl het wellicht alleen maar wat belangrijke mededelingen zijn.
Hou je sterk meis. Het is heel moeilijk..ik heb nog wel een tip voor je als je wilt..kan je privéberichten sturen? Dan stuur me maar een bericht en stuur ik het je toe.
woman, ik heb even jouw woorden nodig..
het gaat slecht op het moment, hij doet enorm afstandelijk, gaat naar feestjes (zelfs bruiloft) doet aardig tegen me, en dat was het..
hierdoor ben ik afgelopen week 2 x ingestort... ik huilde voor zijn neus hoe ik hem mis, dat het zo pijn doet dat hij doorgaat en ik niks meer voor hem beteken etc.
dit tot twee keer toe, en het enige wat die zegt is.. we zijn uit elkaar.
Hij reageert nergens op, hij wil er totaal niet over praten over hoe hij zich richting mij voelt, wat er door hem heen gaat.. echt niks.
Hij wil het gewoon vergeten en doorgaan.. Maar hoe kan ik hier mee omgaan? hoe kan ik hem elke keer zien en die pijn weghouden, hem niet meer laten merken wat het me doet..
hoe kan ik zorgen dat ik niet te ver ga in overleg over onze zoon? Want ik probeer steeds alles te doen voor hem..
ik ben even het helemaal kwijt, ik voel me zo kapot van binnen. Alsof hij al helemaal door is, en ik gewoon een last ben..
we hebben trouwens geen contact buiten de wisseldagen.
Wat enorm klote meis! Dat is zo pijnlijk, ik kan het me helemaal voorstellen.
Het enige wat ik kan bedenken (en wat wij ook een poos hebben gedaan) is elkaar ook bij de wisseling van dagen niet zien.
Hier zijn ze groot genoeg om zelf vanuit de auto naar de deur te lopen, dat kan bij jou uiteraard niet, maar je kan wel een 3e persoon regelen die de overdracht voor je doet.
En dat klinkt misschien heel stom, of kinderachtig, of lullig... maar ik vond het erg veel rust brengen.
Je ziet elkaar dan gewoon helemaal niet. En de belangrijke zaken stuurde ik vaak via de mail toe, zodat hij er toch vanaf wist.
Ik heb dat de kinderen destijds ook uitgelegd (op advies van CJG waar ik raad ben gaan vragen in die periode. Zij adviseerde mij dit systeem). Ik heb ze destijds uitgelegd dat papa en mama het op dat moment even moeilijk vonden om met elkaar in contact te komen omdat ons dat verdriet deed.
En omdat we graag wilde dat we gezellig tegen elkaar konden doen ipv mopperen op elkaar en dat we daarom even wat afstand van elkaar nodig hadden.
Ze begrepen dit en vonden het ook goed.
Nou is jullie kindje nog wel erg jong, maar wanneer je iemand kan laten komen die sowieso al dicht bij jullie staat en betrokken is (wellicht een oma of opa? Of tante of vriendin?) dan is dat voor jullie zoontje ook prima.
Je moet proberen je wond te kunnen laten helen en zo wordt ie steeds weer opengehaald. Dat wil je niet.
Ik hoop dat je zoiets zou kunnen doen meid. Het zal je echt gaan helpen!
De belangrijke dingen mail je hem. Niet appen. Want dan ga je zo bewust zitten wachten op reactie oid terwijl het wellicht alleen maar wat belangrijke mededelingen zijn.
Hou je sterk meis. Het is heel moeilijk..ik heb nog wel een tip voor je als je wilt..kan je privéberichten sturen? Dan stuur me maar een bericht en stuur ik het je toe.
woensdag 29 juni 2016 09:41
quote:Sheetsforthepiano schreef op 28 juni 2016 @ 14:40:
Ik heb vandaag, op iedereens aanraden, definitief het contact met ex verbroken.
Al een hele tijd hebben we gekeken of we het nog een keer konden proberen nadat ik de knoop had doorgehakt, en ik merk gewoon dat ik me niet 100% kan binden. Ik weet niet waar dat aan ligt, ik kan het niet benoemen, maar ik was het eens met jullie dat ik mijn ex niet zo kan behandelen. Dus ik heb er uiteindelijk voor gekozen om hem te laten gaan. Hij was mijn eerste echte grote liefde, maar ik kan zo niet "herstellen" ofzo.
Vandaag zou eigenlijk een hele positieve dag moeten zijn, heb een nieuwe baan, maar ik voel me zo verdrietig. Of ik een gedeelte van me heb weggegooid ofzo. bah
Knap dat je hebt gedaan. En natuurlijk is het voor jou ook ****. Je bent jouw maatje kwijt, iemand van wie je op aankon en het gaat weer even duren voordat je dat met iemand hebt opgebouwd. Dus net als voor ons heb je een soort periode van rouw om het af te sluiten. Daarna begin op je opnieuw: een ervaring wijzer en hopelijk een aantal mooie jaren met hem rijker.
Mensen groeien en veranderen in hun leven, ik denk zeker in de periode 20 - 30 en dat gaat niet altijd in het gelijke tempo of in dezelfde richting, dus past het bij sommigen op een gegeven moment niet meer zoals dat in het begin wel paste. En dan is het beter om afscheid te nemen, terug te denken aan de (hopelijk) mooie jaren samen en geen wrok te koesteren: immers zonder die ervaring was je niet de persoon nu.
Ik heb vandaag, op iedereens aanraden, definitief het contact met ex verbroken.
Al een hele tijd hebben we gekeken of we het nog een keer konden proberen nadat ik de knoop had doorgehakt, en ik merk gewoon dat ik me niet 100% kan binden. Ik weet niet waar dat aan ligt, ik kan het niet benoemen, maar ik was het eens met jullie dat ik mijn ex niet zo kan behandelen. Dus ik heb er uiteindelijk voor gekozen om hem te laten gaan. Hij was mijn eerste echte grote liefde, maar ik kan zo niet "herstellen" ofzo.
Vandaag zou eigenlijk een hele positieve dag moeten zijn, heb een nieuwe baan, maar ik voel me zo verdrietig. Of ik een gedeelte van me heb weggegooid ofzo. bah
Knap dat je hebt gedaan. En natuurlijk is het voor jou ook ****. Je bent jouw maatje kwijt, iemand van wie je op aankon en het gaat weer even duren voordat je dat met iemand hebt opgebouwd. Dus net als voor ons heb je een soort periode van rouw om het af te sluiten. Daarna begin op je opnieuw: een ervaring wijzer en hopelijk een aantal mooie jaren met hem rijker.
Mensen groeien en veranderen in hun leven, ik denk zeker in de periode 20 - 30 en dat gaat niet altijd in het gelijke tempo of in dezelfde richting, dus past het bij sommigen op een gegeven moment niet meer zoals dat in het begin wel paste. En dan is het beter om afscheid te nemen, terug te denken aan de (hopelijk) mooie jaren samen en geen wrok te koesteren: immers zonder die ervaring was je niet de persoon nu.
woensdag 29 juni 2016 12:44
Bedankt voor de mooie woorden Missmadame en womensintuition
Ik heb altijd angst dat ik nooit meer iemand kan vinden waarvoor ik dezelfde gevoelens kan ontwikkelen. Dat is onzin natuurlijk, en zeker geen reden om in een relatie te blijven waarbij ik weet dat ik nooit 100% gelukkig zal zijn. Iedereen zegt ook, als je diegene tegenkomt, dan valt alles op zijn plek en zal je nooit meer twijfelen. Daar gaan we dan maar vanuit!
Is het trouwens stom dat 1 van de hoofdredenen dat ik niet meer samen met mijn ex wilde zijn, ook was omdat ik gewoon zijn ouders niet zo fijn vond? Zijn ouders waren een stuk minder "intelligent" dan de mijne, en ik weet wel dat je niet met iemands ouders een relatie hebt, maar het ging mij zo erg irriteren dat ik daar niet normaal op niveau kon praten.. Ik was altijd hartstikke welkom en ze waren heel lief hoor, maar ik kon totaal geen gesprek op niveau met ze voeren. Gek is dat dan toch, dat dat zo'n verschil kan maken. Ik was ook heel bang dat mijn ex hetzelfde zou worden later, hij is nu wel met zijn HBO bezig maarja hij is dan ook al 23 en ik moet nog maar zien of hij uberhaupt die opleiding gaat afronden. Het gaat niet heel erg soepel.
Naja misschien moet ik hier maar over nadenken en beseffen dat het dus inderdaad een goede keuze is geweest!
@ Beertje
Het lijkt me echt verschrikkelijk voor je! Ik weet nog wel dat ik ook een keer ben gedumpt door een grote liefde, en het doet hartstikke zeer. Het beste wat je dan kan doen is keihard afkicken. Geen contact en alles. Ik vind het een goed idee van women om het afhalen van je kindje zo te gaan regelen. Misschien heb je dan meer rust
Ik heb altijd angst dat ik nooit meer iemand kan vinden waarvoor ik dezelfde gevoelens kan ontwikkelen. Dat is onzin natuurlijk, en zeker geen reden om in een relatie te blijven waarbij ik weet dat ik nooit 100% gelukkig zal zijn. Iedereen zegt ook, als je diegene tegenkomt, dan valt alles op zijn plek en zal je nooit meer twijfelen. Daar gaan we dan maar vanuit!
Is het trouwens stom dat 1 van de hoofdredenen dat ik niet meer samen met mijn ex wilde zijn, ook was omdat ik gewoon zijn ouders niet zo fijn vond? Zijn ouders waren een stuk minder "intelligent" dan de mijne, en ik weet wel dat je niet met iemands ouders een relatie hebt, maar het ging mij zo erg irriteren dat ik daar niet normaal op niveau kon praten.. Ik was altijd hartstikke welkom en ze waren heel lief hoor, maar ik kon totaal geen gesprek op niveau met ze voeren. Gek is dat dan toch, dat dat zo'n verschil kan maken. Ik was ook heel bang dat mijn ex hetzelfde zou worden later, hij is nu wel met zijn HBO bezig maarja hij is dan ook al 23 en ik moet nog maar zien of hij uberhaupt die opleiding gaat afronden. Het gaat niet heel erg soepel.
Naja misschien moet ik hier maar over nadenken en beseffen dat het dus inderdaad een goede keuze is geweest!
@ Beertje
Het lijkt me echt verschrikkelijk voor je! Ik weet nog wel dat ik ook een keer ben gedumpt door een grote liefde, en het doet hartstikke zeer. Het beste wat je dan kan doen is keihard afkicken. Geen contact en alles. Ik vind het een goed idee van women om het afhalen van je kindje zo te gaan regelen. Misschien heb je dan meer rust
woensdag 29 juni 2016 12:53
@sheetsforpiano daar schrik ik van. Ik zou het heel erg vinden als iemand daar bij mij op zou afknappen, mijn ouders hebben namelijk ook niet gestudeerd. Ik hoop eigenlijk dat een man bij daar nooit op zou beoordelen. Mijn ex was ook bang dat ik op mijn ouders zou gaan lijken, terwijl dat daar geen aanwijzing voor is.
Tsja......geen idee. Vooral leuke dingen gaan doen
Tsja......geen idee. Vooral leuke dingen gaan doen
woensdag 29 juni 2016 14:58
@Sheetsforpiano
Ik heb dat ook heel erg gehad. Zijn vader had wel gestudeerd, maar die zag ik amper.
Zijn moeder en stiefvader hadden echt een heel laag niveau. Er was geen gesprek mogelijk. Ze snapten ook veel dingen niet en keken heel kortzichtig naar de wereld. Ze snapten mijn mening vaak niet omdat ik dingen liever van meerdere kanten bekijk. Ik heb ook een periode gehad dat ik anderhalf jaar niet welkom was, om iets dat ik gezegd had. Mijn ex had heel veel van zijn ouders overgenomen. Hij heeft zelf ook niet geleerd voor iets, wat ik altijd heel jammer vond.
Ik heb dat ook heel erg gehad. Zijn vader had wel gestudeerd, maar die zag ik amper.
Zijn moeder en stiefvader hadden echt een heel laag niveau. Er was geen gesprek mogelijk. Ze snapten ook veel dingen niet en keken heel kortzichtig naar de wereld. Ze snapten mijn mening vaak niet omdat ik dingen liever van meerdere kanten bekijk. Ik heb ook een periode gehad dat ik anderhalf jaar niet welkom was, om iets dat ik gezegd had. Mijn ex had heel veel van zijn ouders overgenomen. Hij heeft zelf ook niet geleerd voor iets, wat ik altijd heel jammer vond.
She needed a hero. So that's what she became.
woensdag 29 juni 2016 20:07
bedankt voor de tips, maar helaas is het niet mogelijj met derde persoon, dit komt omdat zijn ouders niet eens binnen een paar meter van me willen zijn, ik moet zelfs mijn zoon uit bed halen na mijn werk om hem naar mijn ex te brengen, omdat zijn ouders mij niet willen zien..
ik zal dus een manier moeten vindeb om er mee om te moeten gaan...
maar het gaat nu heel heel heel slecht en mijn dip is echt heel erg diep nu.
ik heb een vakantie gekregen, en hij zou ons zoontje dan moeten opvangen.. maar hij doet hier heel moeilijk over..
op een gegeven moment zei ik, alsjeblieft gun me dit nou na zoveel maanden knokken..
en toen zei die allemaal van ja, dat het mijn schuld is... ik heb al die dingen gedaan en daarom zijn we kapot, en ja hij is allang over me heen enz..
als ik zeg wat me zoveel pijn doet, dan mag ik geen dingen uit het verleden ophalen.
hij leerde door mij liefde kennen, maar kent nu alleen nog maar pijn en verdriet..
ik schreeuw inmiddels echt het hele huis bij elkaar, ik lig al een uur keihard te janken.
hij had alles, iemand die zo van hem houdt en zo voor hem vecht, maar hij is al door gegaan.. ik voel me echt waardeloos
ik zal dus een manier moeten vindeb om er mee om te moeten gaan...
maar het gaat nu heel heel heel slecht en mijn dip is echt heel erg diep nu.
ik heb een vakantie gekregen, en hij zou ons zoontje dan moeten opvangen.. maar hij doet hier heel moeilijk over..
op een gegeven moment zei ik, alsjeblieft gun me dit nou na zoveel maanden knokken..
en toen zei die allemaal van ja, dat het mijn schuld is... ik heb al die dingen gedaan en daarom zijn we kapot, en ja hij is allang over me heen enz..
als ik zeg wat me zoveel pijn doet, dan mag ik geen dingen uit het verleden ophalen.
hij leerde door mij liefde kennen, maar kent nu alleen nog maar pijn en verdriet..
ik schreeuw inmiddels echt het hele huis bij elkaar, ik lig al een uur keihard te janken.
hij had alles, iemand die zo van hem houdt en zo voor hem vecht, maar hij is al door gegaan.. ik voel me echt waardeloos
woensdag 29 juni 2016 20:58
Het hoeft ook geen derde persoon vanuit zijn kant te zijn. Het kan ook gewoon iemand van jou vrienden/familiekring zijn. Je zal toch vast wel vrienden of familie hebben ergens in de buurt?
Andere tips heb ik niet voor je. Ik voel mezelf net zo rot en heb mn kinderen net weer terug gebracht gekregen nadat ze "gezellig als gezinnetje" met dat mens van hem hadden zitten eten. Kan dus ook niet zeggen dat ik me zo goed voel.
Andere tips heb ik niet voor je. Ik voel mezelf net zo rot en heb mn kinderen net weer terug gebracht gekregen nadat ze "gezellig als gezinnetje" met dat mens van hem hadden zitten eten. Kan dus ook niet zeggen dat ik me zo goed voel.
donderdag 30 juni 2016 11:19
Beertje, ga alsjeblieft hulp zoeken Ik weet hoe moeilijk het is, maar je praat jezelf nu helemaal de put in. Maak een afspraak bij je huisarts, vraag hulp van vrienden, doe iets! Dit is ook niet goed voor je zoontje, die merkt echt wel op dat het niet goed gaat met mama. Als je het niet voor jezelf wil/kan doen, doe het dan voor je kind! Dikke knuffel!
@ Missmadame
Klinkt heel stom, maar ik herkende heel veel karaktertrekken van die ouders terug in mijn ex. Zijn ouders zijn namelijk vrij lui, hebben nooit ambitie gehad in hun leven en werken enkel en alleen omdat het moet, niet omdat ze het leuk vinden of omdat ze iets willen bereiken in het leven. Het gesprek daar thuis ging ook heel vaak over "de hogere middenklasse die het allemaal zo makkelijk heeft en niets hoeft te doen, en dat het niet eerlijk is geregeld in Nederland en dat de overheid geld afpakt van de armen". Dat soort perikelen. En het was ook geen reden om hem in eerste instantie af te schieten hoor, ik denk oprecht dat als je 100% voor iemand wil gaan dat zijn familie ook niet heel veel meer uitmaakt.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat dat "niveau" stukje in mijn familie komt terugkijken. Mijn oma is heel erg van als je uit een bepaalde familie komt dan hoor je te trouwen met iemand uit een zelfde soort familie, en mijn ouders zien mij ook liever met een jongen uit een goed nest met een kansrijke opleiding.. Misschien ben ik wel gewoon vanuit de familie verpest op dat punt, mijn ouders zijn namelijk ook oprecht blij dat ik niks meer met mijn ex heb. Zeggen ze niet letterlijk hoor, maar ik kan het aan ALLES merken. Toch wel stom, zo wil ik zelf eigenlijk helemaal niet zijn...
Ik weet hoe moeilijk het is, maar je praat jezelf nu helemaal de put in. Maak een afspraak bij je huisarts, vraag hulp van vrienden, doe iets! Dit is ook niet goed voor je zoontje, die merkt echt wel op dat het niet goed gaat met mama. Als je het niet voor jezelf wil/kan doen, doe het dan voor je kind! Dikke knuffel!@ Missmadame
Klinkt heel stom, maar ik herkende heel veel karaktertrekken van die ouders terug in mijn ex. Zijn ouders zijn namelijk vrij lui, hebben nooit ambitie gehad in hun leven en werken enkel en alleen omdat het moet, niet omdat ze het leuk vinden of omdat ze iets willen bereiken in het leven. Het gesprek daar thuis ging ook heel vaak over "de hogere middenklasse die het allemaal zo makkelijk heeft en niets hoeft te doen, en dat het niet eerlijk is geregeld in Nederland en dat de overheid geld afpakt van de armen". Dat soort perikelen. En het was ook geen reden om hem in eerste instantie af te schieten hoor, ik denk oprecht dat als je 100% voor iemand wil gaan dat zijn familie ook niet heel veel meer uitmaakt.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat dat "niveau" stukje in mijn familie komt terugkijken. Mijn oma is heel erg van als je uit een bepaalde familie komt dan hoor je te trouwen met iemand uit een zelfde soort familie, en mijn ouders zien mij ook liever met een jongen uit een goed nest met een kansrijke opleiding.. Misschien ben ik wel gewoon vanuit de familie verpest op dat punt, mijn ouders zijn namelijk ook oprecht blij dat ik niks meer met mijn ex heb. Zeggen ze niet letterlijk hoor, maar ik kan het aan ALLES merken. Toch wel stom, zo wil ik zelf eigenlijk helemaal niet zijn...
donderdag 30 juni 2016 11:54
quote:Sheetsforthepiano schreef op 30 juni 2016 @ 11:19:
Beertje, ga alsjeblieft hulp zoeken Ik weet hoe moeilijk het is, maar je praat jezelf nu helemaal de put in. Maak een afspraak bij je huisarts, vraag hulp van vrienden, doe iets! Dit is ook niet goed voor je zoontje, die merkt echt wel op dat het niet goed gaat met mama. Als je het niet voor jezelf wil/kan doen, doe het dan voor je kind! Dikke knuffel!
@ Missmadame
Klinkt heel stom, maar ik herkende heel veel karaktertrekken van die ouders terug in mijn ex. Zijn ouders zijn namelijk vrij lui, hebben nooit ambitie gehad in hun leven en werken enkel en alleen omdat het moet, niet omdat ze het leuk vinden of omdat ze iets willen bereiken in het leven. Het gesprek daar thuis ging ook heel vaak over "de hogere middenklasse die het allemaal zo makkelijk heeft en niets hoeft te doen, en dat het niet eerlijk is geregeld in Nederland en dat de overheid geld afpakt van de armen". Dat soort perikelen. En het was ook geen reden om hem in eerste instantie af te schieten hoor, ik denk oprecht dat als je 100% voor iemand wil gaan dat zijn familie ook niet heel veel meer uitmaakt.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat dat "niveau" stukje in mijn familie komt terugkijken. Mijn oma is heel erg van als je uit een bepaalde familie komt dan hoor je te trouwen met iemand uit een zelfde soort familie, en mijn ouders zien mij ook liever met een jongen uit een goed nest met een kansrijke opleiding.. Misschien ben ik wel gewoon vanuit de familie verpest op dat punt, mijn ouders zijn namelijk ook oprecht blij dat ik niks meer met mijn ex heb. Zeggen ze niet letterlijk hoor, maar ik kan het aan ALLES merken. Toch wel stom, zo wil ik zelf eigenlijk helemaal niet zijn...
Ben toch blij dat niet alle ouders zo denken. Al heeft mijn vader best een goede baan hoor, die heeft zich opgewerkt. Ze stemmen net geen PVV, maar er kan behoorlijke rasictische praat uitkomen. Maar het zijn goede mensen die hard werken en altijd hebben gewild dat ik het beter zou doen. Dus ik moest studeren etc, die ambitie hebben ze wel en ondernemen ook dingen. Maar ben toch blij dat ik niet in mijn eigen "milieu" hoeft te trouwen, maar gewoon een leuke kerel kan zoeken.
En die gesprekken herken ik van bij mij eigen familie, maar dan denk ik laat ze maar. Ze weten niet beter en het zijn stuk voor stuk hele goede mensen, die hard werken en altijd voor iedereen klaarstaan en niemand kwaad doen. Ben ook blij dat ik weet hoe het in de andere helft van Nederland aan toe gaat, heb ik in mijn werk heel veel voordeel door.
Beertje, ga alsjeblieft hulp zoeken
Ik weet hoe moeilijk het is, maar je praat jezelf nu helemaal de put in. Maak een afspraak bij je huisarts, vraag hulp van vrienden, doe iets! Dit is ook niet goed voor je zoontje, die merkt echt wel op dat het niet goed gaat met mama. Als je het niet voor jezelf wil/kan doen, doe het dan voor je kind! Dikke knuffel!@ Missmadame
Klinkt heel stom, maar ik herkende heel veel karaktertrekken van die ouders terug in mijn ex. Zijn ouders zijn namelijk vrij lui, hebben nooit ambitie gehad in hun leven en werken enkel en alleen omdat het moet, niet omdat ze het leuk vinden of omdat ze iets willen bereiken in het leven. Het gesprek daar thuis ging ook heel vaak over "de hogere middenklasse die het allemaal zo makkelijk heeft en niets hoeft te doen, en dat het niet eerlijk is geregeld in Nederland en dat de overheid geld afpakt van de armen". Dat soort perikelen. En het was ook geen reden om hem in eerste instantie af te schieten hoor, ik denk oprecht dat als je 100% voor iemand wil gaan dat zijn familie ook niet heel veel meer uitmaakt.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat dat "niveau" stukje in mijn familie komt terugkijken. Mijn oma is heel erg van als je uit een bepaalde familie komt dan hoor je te trouwen met iemand uit een zelfde soort familie, en mijn ouders zien mij ook liever met een jongen uit een goed nest met een kansrijke opleiding.. Misschien ben ik wel gewoon vanuit de familie verpest op dat punt, mijn ouders zijn namelijk ook oprecht blij dat ik niks meer met mijn ex heb. Zeggen ze niet letterlijk hoor, maar ik kan het aan ALLES merken. Toch wel stom, zo wil ik zelf eigenlijk helemaal niet zijn...
Ben toch blij dat niet alle ouders zo denken. Al heeft mijn vader best een goede baan hoor, die heeft zich opgewerkt. Ze stemmen net geen PVV, maar er kan behoorlijke rasictische praat uitkomen
. Maar het zijn goede mensen die hard werken en altijd hebben gewild dat ik het beter zou doen. Dus ik moest studeren etc, die ambitie hebben ze wel en ondernemen ook dingen. Maar ben toch blij dat ik niet in mijn eigen "milieu" hoeft te trouwen, maar gewoon een leuke kerel kan zoeken. En die gesprekken herken ik van bij mij eigen familie, maar dan denk ik laat ze maar. Ze weten niet beter en het zijn stuk voor stuk hele goede mensen, die hard werken en altijd voor iedereen klaarstaan en niemand kwaad doen. Ben ook blij dat ik weet hoe het in de andere helft van Nederland aan toe gaat, heb ik in mijn werk heel veel voordeel door.
donderdag 30 juni 2016 12:13
Heb je ook helemaal gelijk in! Daar waren ze ook best racistisch (dan dacht ik echt, waarom nou?! Wij zijn thuis realistisch, niet racistisch) En het is super dat je het als ouders beter wil voor je kinderen, en zo te zien ben jij hartstikke goed terecht gekomen En ik snap je precies, je moet ook gewoon willen trouwen met wie jij wil trouwen.
Als ouder wil je natuurlijk het beste voor je kind, en mijn ouders waren heel bang dat ik beperkt zou worden in mijn kunnen als ik met deze jongen samen zou blijven. Wat ik op zich best snap, als je samen bent met iemand die geen ambitie heeft en het allemaal wel prima vindt, dan ga je misschien daar naar leven. Wie weet, we zullen het nooit weten.
Ik hoop in ieder geval dat drie keer scheepsrecht is. Ik ben 22, ik heb nu 2 lange serieuze relaties gehad, de 3e mag het hem toch wel eens een keer zijn zeg! Haha
Als ouder wil je natuurlijk het beste voor je kind, en mijn ouders waren heel bang dat ik beperkt zou worden in mijn kunnen als ik met deze jongen samen zou blijven. Wat ik op zich best snap, als je samen bent met iemand die geen ambitie heeft en het allemaal wel prima vindt, dan ga je misschien daar naar leven. Wie weet, we zullen het nooit weten.
Ik hoop in ieder geval dat drie keer scheepsrecht is. Ik ben 22, ik heb nu 2 lange serieuze relaties gehad, de 3e mag het hem toch wel eens een keer zijn zeg! Haha
donderdag 30 juni 2016 13:51
@sheets ik heb mij redelijk opgewerkt 
heb nu een goede baan. 22? Toen had ik nog geen serieuze relatie gehad, misschien eentje van een jaar. Neem de tijd om te genieten, die periode komt nooit meer terug. Lekker in je eentje gaan backpacken, in andere stad gaan wonen.
Ik kocht op jouw leeftijd mijn appartement waar ik nog steeds woon! Beste beslissing ooit achteraf. Investeer op die leeftijd juist in jezelf, de basis en en je eigen carriere! Heb je je leven lang nog profijt van. (teddy geldt ook voor jou)
heb nu een goede baan. 22? Toen had ik nog geen serieuze relatie gehad, misschien eentje van een jaar. Neem de tijd om te genieten, die periode komt nooit meer terug. Lekker in je eentje gaan backpacken, in andere stad gaan wonen. Ik kocht op jouw leeftijd mijn appartement waar ik nog steeds woon! Beste beslissing ooit achteraf. Investeer op die leeftijd juist in jezelf, de basis en en je eigen carriere! Heb je je leven lang nog profijt van. (teddy geldt ook voor jou)
donderdag 30 juni 2016 16:49
sheets: ik heb al antidepressiva, zit in therapie en ben net hersteld van postnatale depressie, door die depressie heeft hij mij verlaten.
Snap dat je het aardig bedoeld, maar als je ook stukken eerder terug leest komt iedereen hier meestal op een heel zwak moment en gooit alles eruit. Daarnaast zit er een heel verhaal achter, en zijn wij allemaal over het algemeen de "achtergelaten" vrouwen...
woman, ohh wat verschrikkelijk... altijd zo moeilijk als ze dat gedaan hebben, ik heb dat ook met zijn vrienden en familie al.. hun hebben lekker met z'n alle kunnen genieten en ik was aan het werk en lig alleen in bed en moet mijn zoontje missen
hoe gaat het nu?
hier is het weer beetje bijgetrokken, hij heeft alles genegeerd wat ik gisteren nog heb gestuurd, zoals altijd... ik wou soms echt is dat juist dit soort dingen mijn gevoelens zouden laten verdwijnen, maar dat gebeurd maar niet...
hij verdraait ook iedere situatie, zegt dingen die mij kwetsen/boos maken, en als we dan gezeur hebben zegt hij dat hij het allemaal zo goed bedoeld, en zijn best doet en dat ik allemaal overdrijf en zo moeilijk doe...
probeer hier de draad weer op te pakken, gisteren ingestort, vandaag weer door.. zo werkt het.. maar echt van harte gaat het nog niet, maar sleep me er wel weer doorheen op de een of andere manier..
Snap dat je het aardig bedoeld, maar als je ook stukken eerder terug leest komt iedereen hier meestal op een heel zwak moment en gooit alles eruit. Daarnaast zit er een heel verhaal achter, en zijn wij allemaal over het algemeen de "achtergelaten" vrouwen...
woman, ohh wat verschrikkelijk... altijd zo moeilijk als ze dat gedaan hebben, ik heb dat ook met zijn vrienden en familie al.. hun hebben lekker met z'n alle kunnen genieten en ik was aan het werk en lig alleen in bed en moet mijn zoontje missen
hoe gaat het nu?
hier is het weer beetje bijgetrokken, hij heeft alles genegeerd wat ik gisteren nog heb gestuurd, zoals altijd... ik wou soms echt is dat juist dit soort dingen mijn gevoelens zouden laten verdwijnen, maar dat gebeurd maar niet...
hij verdraait ook iedere situatie, zegt dingen die mij kwetsen/boos maken, en als we dan gezeur hebben zegt hij dat hij het allemaal zo goed bedoeld, en zijn best doet en dat ik allemaal overdrijf en zo moeilijk doe...
probeer hier de draad weer op te pakken, gisteren ingestort, vandaag weer door.. zo werkt het.. maar echt van harte gaat het nog niet, maar sleep me er wel weer doorheen op de een of andere manier..
