Hoe kijken jullie hier tegen aan? Geen OP

Huis-sok10 schreef: ↑

18-09-2021 13:09

Dit dus inderdaad.

Echter besef ik me nu ook dat vragen of hij het glas heeft opgeruimd ook niet de goede manier is. Dit is zo gekomen omdat als ik achter de bank zou gaan kijken of het weg is, hij in de aanval schiet van: je controleert mij. Ik mag dus niet zelf gaan kijken, maar ik weet ook dat hij het niet doet. Hij laat me op die manier geen andere keus. Als ik ook met oogkleppen op ga zitten en hem zijn gang laat gaan, wat ik dus vaak al doe om geen mot te hebben dan gebeurt er ook niks.

Hij geeft aan dat vragen om het op te ruimen voelt alsof ik als een moedertje hem achter de broek zit, maar 2 zinnen later komt hij met het excuus: “ ja ik wist niet dat onderbroeken opruimen ook bij deze discussie hoorde” Hij houd zich heel graag van de domme. “Waarom wordt je nu boos, vraag me dat dan elke keer dat je het ziet direct of ik dat wil opruimen”

Oftewel, geen enkele methode is goed.. Hij wil niet als een kleuter behandeld worden maar vraagt er wel om. En nu doet hij net of alles koek en ei is terwijl ik heb aangegeven dat hij zijn eigen rotzooi vanaf nu regelen kan, ik doe het niet meer. Dat zal dan ook wel niet lief en niet de juiste manier zijn.

Het is dat mijn ex nooit uit zichzelf zou zeggen dat hij iets aan het huishouden zou doen, anders zou ik nog denken dat je het over hem had...

Mijn ex wilde altijd graag een opgeruimd huis, kon steen en been klagen dat het nooit netjes was (klopt hoor, ik ben best een sloddervos, maar hij was nog een tandje erger).
Uiteindelijk deed ik alles, half, want ik werkte net als hij fulltime. Dus op een gegeven moment kwam hij klagen dat hij geen schone broek kon vinden, of dat ene shirt dat hij aan wilde. Tja, dat kan, als het niet bij de wasmachine of op de badkamer lag, deed ik het niet uitwassen hoor, ik ga toch echt niet alle kamers af om was te verzamelen.

Wat dat betreft mis ik hem echt niet, toen ik erin zat zag ik het niet (wilde het ook niet zien), maar wat een beroerde relatie was dat.

Nu heb ik een veel gemakkelijkere relatie, ik kook vaker omdat ik daar gewoon echt beter in ben en er geen hekel aan heb en hij doet meestal stofzuigen, op de zondagochtend als ik toch weg ben. Ik ga niet zo snel over m'n nek van de kattenbakken uitscheppen en hij houdt de toiletten bij, onder aan de streep is er nu een goede verdeling en is de woning altijd wel toonbaar.

Zoals jij je partner beschrijft, daar zou ik echt geen zin meer in hebben, al veel te lang iets dergelijks getolereerd.

Opstartster ... Heb jij écht een volwassen man in huis? Of een puber van 12 die zich ook nog eens afzet tegen zijn moeder?

You marry one parent and become the other.

Dat gesprek over stofzuigen snap ik niet, hij biedt het aan en doet het ook, hoezo vraag je dan of hij het grondig heeft gedaan en alles opgetild heeft.

Natuurlijk heeft ie dat niet want je kent hem al langer dan vandaag. Dus dat voelt ook niet fair. Stofzuigen was voor hem al heel wat en dan moet het meteen next level.

Nu is het al "jouw huishouden" waarin hij mag meedoen en als het niet goed is krijgt hij straf. Je verwacht ook nog steeds dat deze man het dan wel gaat leren blijkbaar.

Hij staat nog in de kindstand en is verpest door zijn opvoeders.

Jij staat dan weer vaat te spoelen alsof je leven er vanaf hangt met de stem van jouw opvoeders in je oren, dat is ook niet normaal. Ik heb met zo'n exemplaar ooit samengewoond en dat was tenenkromnend, als iets niet perfect was dan was het ook gelijk helemaal niks waard. Je kon het gewoon niet goed doen. Ik ben best netjes zelf maar dit verlamde me, waardoor ik juist passief werd alsof ik het ging saboteren.

Misschien hebben jullie iets van elkaar te leren in dit leven.