Relaties
alle pijlers
Hoe omgaan met vriendinnen?
maandag 23 juni 2025 om 11:24
Ik zoek handvatten hoe ik het beste kan omgaan met vriendinnen en onze sociale groep in het dorp.
Vanuit vroeger heb ik vaak gehoord dat ik een spontaan, open en vrolijk persoon ben. Ik ben behulpzaam, vriendelijk en heb geduld. Veel geduld. Voor bijna iedereen.
Maar sinds een paar jaar ben ik er zelf ook achter gekomen dat ik, zoals dat genoemd wordt, erg introvert ben.
Ik ben geen uitbundig feestbeest en hoef niet overal bij te zijn. Ook hoef ik niet elke week bij elkaar op de koffie of aan de borrel.
Ik kan goed kletsen en luisteren, maar kan niet echt praten over mijn eigen gevoelens. Hoefde ook nooit, want ik had nergens last van of loste het zelf wel op.
Naarmate de jaren verstrijken bouw je dan toch wat schade op van eerdere relaties met mannen en vriendinnen, wat zich opkropt.
En nu ben ik op een punt dat er onlangs wat nare dingen voor mij zijn voorgevallen en ik er niet meer overheen kan stappen. Sterker nog, mijn gevoel van aversie krijg ik niet meer weggestopt.
Ik ga grofweg proberen te benoemen, maar kan niet in detail treden omdat dat teveel weggeeft over wie dit gaat.
Ik crashte toen bleek dat, wat ik al een jaar vermoedde, waar was. Twee mensen waarvan de ene heel belangrijk voor mij was en de tweede mij zelfs lief was, mij keihard belazerden. Dat heeft ontzettend zeer gedaan, het heeft mij werk, mijn thuisbasis, de situatie voor mijn kinderen doen wankelen en enorm negatief beïnvloed. Midden in deze storm begon persoon 3 te muiten en die nam persoon 4 met zich mee. Er werd gefluisterd onderling, er werd niet meer op mij gereageerd, er werd niets meer voor mij gedaan en als ik het vroeg was het kortaf. Ik voelde het aan alles.
Weer 2 mensen waarvan ik bedacht had op te kunnen bouwen (mijn hart bij uit te storten nota bene) maar die mij volledig lieten vallen en eentje mij zelfs de rug toekeerde.
Met zijn 4en hebben ze het sprookje (mijn sprookje?) van een mooie vriendengroep in duigen doen vallen.
Ik heb er professionele hulp voor gezocht.
Deze mensen had ik zelf in mijn inner circle gestopt en dat raakte mij op een niveau waar ik zelf niet overheen kon komen. Natuurlijk heb ik dat (voor een deel) dus zelf verkeerd gedaan.
Het gaat een stuk beter, maar mijn introversie maakt het mij lastig. Daar wringt de schoen. En daar weet ik niet zo goed wat ik het beste kan/moet doen.
Want mijn introversie betekent dat ik niet meer kan doen "alsof" in onze vriendengroep, dat ik me soms wat meer terugtrek/in mijn schulp kruip, en maakt ook dat ik nu merk dat ik af en toe (meer en meer) word overgeslagen. Dat er dingen worden geregeld zonder het aan mij te vragen, of worden georganiseerd zonder mij mee te vragen.
We wonen in een klein dorp, de vriendengroep zit in alles verweven; kinderen, sport, werk, sociale aangelegenheden.
Doorgaans vind ik het heerlijk en gezellig om met iedereen te borrelen, maar zoals gezegd lukt het me niet meer om voor iedereen dezelfde vrolijkheid op te brengen. Als introvert kan ik geen toneelspelen en dat is zichtbaar. Ik keer mij in gesprekken, met een kort antwoord, af van bepaalde mensen.
Omdat ik nooit heb uitgesproken wat er aan de hand is (omdat ik dat niet goed kan, lastig vind, bang ben dat dat alles doet klappen, bang ben dat erover gepraat wordt en dat dat alles zal stuk maken wat er nu (nog) is) weten de meesten niet waarom ik veranderd ben.
Een vriendin weet het wel, maar dat is nu juist ook 1 van degenen die mij afgevallen is.
Uiteraard zijn de andere 2 erg populair in het dorp en erg verweven in alles (school, sport, festiviteiten). De laatste iets minder, maar hoort toch gewoon bij de groep.
Dit weekend dacht ik "Weet je wat? Ik nodig ze gewoon allemaal uit voor een leuke borrel bij ons. De hele club incl de mannen. Gewoon ouderwets gezellig. We pakken de draad weer op". Stom genoeg wil ook ik toch graag "bij de groep horen". Maar ik word bijna misselijk als ik dieper nadenk dat ik dat zou doen; die borrel.
Dus.
Hoe pak ik dit op?
Wat zouden jullie doen?
Mezelf gelijk geven en alle banden stopzetten, met dus het gevolg dat ik nergens meer aan mee doe in het dorp? Dat raakt nogal alles wat we doen.
Mezelf vermannen en kop in het zand en door? (maar ik houd dat niet meer vol)
Iets anders?
Ik ben benieuwd naar jullie tips en misschien ervaringen.
Vanuit vroeger heb ik vaak gehoord dat ik een spontaan, open en vrolijk persoon ben. Ik ben behulpzaam, vriendelijk en heb geduld. Veel geduld. Voor bijna iedereen.
Maar sinds een paar jaar ben ik er zelf ook achter gekomen dat ik, zoals dat genoemd wordt, erg introvert ben.
Ik ben geen uitbundig feestbeest en hoef niet overal bij te zijn. Ook hoef ik niet elke week bij elkaar op de koffie of aan de borrel.
Ik kan goed kletsen en luisteren, maar kan niet echt praten over mijn eigen gevoelens. Hoefde ook nooit, want ik had nergens last van of loste het zelf wel op.
Naarmate de jaren verstrijken bouw je dan toch wat schade op van eerdere relaties met mannen en vriendinnen, wat zich opkropt.
En nu ben ik op een punt dat er onlangs wat nare dingen voor mij zijn voorgevallen en ik er niet meer overheen kan stappen. Sterker nog, mijn gevoel van aversie krijg ik niet meer weggestopt.
Ik ga grofweg proberen te benoemen, maar kan niet in detail treden omdat dat teveel weggeeft over wie dit gaat.
Ik crashte toen bleek dat, wat ik al een jaar vermoedde, waar was. Twee mensen waarvan de ene heel belangrijk voor mij was en de tweede mij zelfs lief was, mij keihard belazerden. Dat heeft ontzettend zeer gedaan, het heeft mij werk, mijn thuisbasis, de situatie voor mijn kinderen doen wankelen en enorm negatief beïnvloed. Midden in deze storm begon persoon 3 te muiten en die nam persoon 4 met zich mee. Er werd gefluisterd onderling, er werd niet meer op mij gereageerd, er werd niets meer voor mij gedaan en als ik het vroeg was het kortaf. Ik voelde het aan alles.
Weer 2 mensen waarvan ik bedacht had op te kunnen bouwen (mijn hart bij uit te storten nota bene) maar die mij volledig lieten vallen en eentje mij zelfs de rug toekeerde.
Met zijn 4en hebben ze het sprookje (mijn sprookje?) van een mooie vriendengroep in duigen doen vallen.
Ik heb er professionele hulp voor gezocht.
Deze mensen had ik zelf in mijn inner circle gestopt en dat raakte mij op een niveau waar ik zelf niet overheen kon komen. Natuurlijk heb ik dat (voor een deel) dus zelf verkeerd gedaan.
Het gaat een stuk beter, maar mijn introversie maakt het mij lastig. Daar wringt de schoen. En daar weet ik niet zo goed wat ik het beste kan/moet doen.
Want mijn introversie betekent dat ik niet meer kan doen "alsof" in onze vriendengroep, dat ik me soms wat meer terugtrek/in mijn schulp kruip, en maakt ook dat ik nu merk dat ik af en toe (meer en meer) word overgeslagen. Dat er dingen worden geregeld zonder het aan mij te vragen, of worden georganiseerd zonder mij mee te vragen.
We wonen in een klein dorp, de vriendengroep zit in alles verweven; kinderen, sport, werk, sociale aangelegenheden.
Doorgaans vind ik het heerlijk en gezellig om met iedereen te borrelen, maar zoals gezegd lukt het me niet meer om voor iedereen dezelfde vrolijkheid op te brengen. Als introvert kan ik geen toneelspelen en dat is zichtbaar. Ik keer mij in gesprekken, met een kort antwoord, af van bepaalde mensen.
Omdat ik nooit heb uitgesproken wat er aan de hand is (omdat ik dat niet goed kan, lastig vind, bang ben dat dat alles doet klappen, bang ben dat erover gepraat wordt en dat dat alles zal stuk maken wat er nu (nog) is) weten de meesten niet waarom ik veranderd ben.
Een vriendin weet het wel, maar dat is nu juist ook 1 van degenen die mij afgevallen is.
Uiteraard zijn de andere 2 erg populair in het dorp en erg verweven in alles (school, sport, festiviteiten). De laatste iets minder, maar hoort toch gewoon bij de groep.
Dit weekend dacht ik "Weet je wat? Ik nodig ze gewoon allemaal uit voor een leuke borrel bij ons. De hele club incl de mannen. Gewoon ouderwets gezellig. We pakken de draad weer op". Stom genoeg wil ook ik toch graag "bij de groep horen". Maar ik word bijna misselijk als ik dieper nadenk dat ik dat zou doen; die borrel.
Dus.
Hoe pak ik dit op?
Wat zouden jullie doen?
Mezelf gelijk geven en alle banden stopzetten, met dus het gevolg dat ik nergens meer aan mee doe in het dorp? Dat raakt nogal alles wat we doen.
Mezelf vermannen en kop in het zand en door? (maar ik houd dat niet meer vol)
Iets anders?
Ik ben benieuwd naar jullie tips en misschien ervaringen.
dinsdag 24 juni 2025 om 20:30
woensdag 25 juni 2025 om 00:10
Hai Books,
Heel herkenbaar. Hier ook een dorpsleven (eigenlijk officieel een kleine stad) incluis vrienden/kennissenkring. Mede ook bepaald door gezamenlijke sport (hockey), en de kinderen dan wel of niet bevriend zijn, en al banden/vriendinnengroepjes vanaf de lagere school.
Hier waren de ongeschreven regels en lijnen wel een beetje duidelijk, mbt wie er zo'n beetje standaard met wie omging, en als het ging om wie er wel of niet bij de "directe" groep hoorden. (Knap als je je daarvan kunt distantiëren, heel gelukkig voor je als je die fijngevoeligheid niet ervaart, maar ik heb daar wel een soort sensor voor). Nu is er binnen dit dorpse leven een vaste vriendschap tussen 2 stellen vrij abrupt verbroken, en het lijkt of de kaarten ineens compleet opnieuw geschud moeten worden. Beide stellen zoeken naar nieuwe "beste" vrienden en trekken daarmee soort van andere bestaande vriendschappen omver. Dit gaat ten koste van andere personen, die soort aan de kant gezet worden. Je wil mensen vrij laten in hun keuzes, maar als je na 6 keer met hetzelfde clubje iets doet, ineens als enige niet meer gevraagd wordt, doet dat toch zeer. En zo gaat dat op dit moment. En het klinkt zo makkelijk, eerlijk zeggen wat je ergens van vindt, maar in de praktijk valt dat toch niet mee.
Dus ik snap jou helemaal Booksie, eigenlijk wil je iets niet meer, maar het is ook bijna onmogelijk om je er helemaal aan te onttrekken, gezien je man en vermoedelijk kinderen ook. Vervelend gevolg is dat je van binnen helemaal vastloopt. Helaas geen oplossing voor jou, maar wel een hart onder de riem. Beste voor nu is denk maar een klein beetje terugtrekken en wachten of er zich vanzelf een oplossing aandient. De oppervlakkigheid van nummers 3 en 4 doet ongetwijfeld zeer.
Heel herkenbaar. Hier ook een dorpsleven (eigenlijk officieel een kleine stad) incluis vrienden/kennissenkring. Mede ook bepaald door gezamenlijke sport (hockey), en de kinderen dan wel of niet bevriend zijn, en al banden/vriendinnengroepjes vanaf de lagere school.
Hier waren de ongeschreven regels en lijnen wel een beetje duidelijk, mbt wie er zo'n beetje standaard met wie omging, en als het ging om wie er wel of niet bij de "directe" groep hoorden. (Knap als je je daarvan kunt distantiëren, heel gelukkig voor je als je die fijngevoeligheid niet ervaart, maar ik heb daar wel een soort sensor voor). Nu is er binnen dit dorpse leven een vaste vriendschap tussen 2 stellen vrij abrupt verbroken, en het lijkt of de kaarten ineens compleet opnieuw geschud moeten worden. Beide stellen zoeken naar nieuwe "beste" vrienden en trekken daarmee soort van andere bestaande vriendschappen omver. Dit gaat ten koste van andere personen, die soort aan de kant gezet worden. Je wil mensen vrij laten in hun keuzes, maar als je na 6 keer met hetzelfde clubje iets doet, ineens als enige niet meer gevraagd wordt, doet dat toch zeer. En zo gaat dat op dit moment. En het klinkt zo makkelijk, eerlijk zeggen wat je ergens van vindt, maar in de praktijk valt dat toch niet mee.
Dus ik snap jou helemaal Booksie, eigenlijk wil je iets niet meer, maar het is ook bijna onmogelijk om je er helemaal aan te onttrekken, gezien je man en vermoedelijk kinderen ook. Vervelend gevolg is dat je van binnen helemaal vastloopt. Helaas geen oplossing voor jou, maar wel een hart onder de riem. Beste voor nu is denk maar een klein beetje terugtrekken en wachten of er zich vanzelf een oplossing aandient. De oppervlakkigheid van nummers 3 en 4 doet ongetwijfeld zeer.
woensdag 25 juni 2025 om 10:20
Ik dacht eerder aan eventueel een ex. En dat dat sociale deel eerder zou zitten in de omgang nu met de gehele vriendengroep.S-Groot schreef: ↑24-06-2025 16:33Ik vreet m'n schoen op als dit over overspel van haar man gaat. Want me dunkt dat TO dan toch heel erg pissig zou worden op haar man als hij zou zeggen ''waar maak je je druk om''. En dan zou TO het ook niet hebben over dat het best voor een groot gedeelte zou kunnen liggen aan dat zij sociale relaties niet snapt.
Maar het is allemaal erg onduidelijk. Volgens mij is er wel iets meer richting te geven over het type bedrog zonder meteen de hele gelaagdheid/context uit de doeken te doen. Of het bedrog is voor anderen dan TO inderdaad niet zo wereldschokkend. Ook gezien de reactie van de partner van TO.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
woensdag 25 juni 2025 om 10:46
ik vind het allemaal nogal infantiel klinken op deze manier. Alsof je op de basisschool zit en boos bent dat je vast lunchvriendinnetje opeens na schooltijd bij een ander kindje thuis gaat spelen. Dat idee.
Verder vind ik je verhaal te vaag om er echt een constructieve mening over te geven. Voor nu klinkt het voor mij vooral als : laat het gaan.
Verder vind ik je verhaal te vaag om er echt een constructieve mening over te geven. Voor nu klinkt het voor mij vooral als : laat het gaan.
woensdag 25 juni 2025 om 11:52
Nou snap ik best dat het in sommige gemeenschappen anders werkt maar deze logica ontgaat me volledig. Waarom kun je niet meer goede vrienden naast elkaar hebben?pluisvrouw schreef: ↑25-06-2025 00:10Hai Books,
Heel herkenbaar. Hier ook een dorpsleven (eigenlijk officieel een kleine stad) incluis vrienden/kennissenkring. Mede ook bepaald door gezamenlijke sport (hockey), en de kinderen dan wel of niet bevriend zijn, en al banden/vriendinnengroepjes vanaf de lagere school.
Hier waren de ongeschreven regels en lijnen wel een beetje duidelijk, mbt wie er zo'n beetje standaard met wie omging, en als het ging om wie er wel of niet bij de "directe" groep hoorden. (Knap als je je daarvan kunt distantiëren, heel gelukkig voor je als je die fijngevoeligheid niet ervaart, maar ik heb daar wel een soort sensor voor). Nu is er binnen dit dorpse leven een vaste vriendschap tussen 2 stellen vrij abrupt verbroken, en het lijkt of de kaarten ineens compleet opnieuw geschud moeten worden. Beide stellen zoeken naar nieuwe "beste" vrienden en trekken daarmee soort van andere bestaande vriendschappen omver. Dit gaat ten koste van andere personen, die soort aan de kant gezet worden. Je wil mensen vrij laten in hun keuzes, maar als je na 6 keer met hetzelfde clubje iets doet, ineens als enige niet meer gevraagd wordt, doet dat toch zeer. En zo gaat dat op dit moment. En het klinkt zo makkelijk, eerlijk zeggen wat je ergens van vindt, maar in de praktijk valt dat toch niet mee.
Dus ik snap jou helemaal Booksie, eigenlijk wil je iets niet meer, maar het is ook bijna onmogelijk om je er helemaal aan te onttrekken, gezien je man en vermoedelijk kinderen ook. Vervelend gevolg is dat je van binnen helemaal vastloopt. Helaas geen oplossing voor jou, maar wel een hart onder de riem. Beste voor nu is denk maar een klein beetje terugtrekken en wachten of er zich vanzelf een oplossing aandient. De oppervlakkigheid van nummers 3 en 4 doet ongetwijfeld zeer.
woensdag 25 juni 2025 om 11:52
ze stelt ook dat ze het niet uitgesproken heeft en dat men dus niet weet waarom ze veranderd is. Zij is degene die zich (wellicht terecht) teruggetrokken heeft, de rest weet niet waarom, en nu vindt ze het gek dat ze haar niet meer mee vragen. Terwijl (als ik het goed begrijp) zijzelf degene is die zonder tekst en uitleg radiostilte in gelast heeft.
woensdag 25 juni 2025 om 11:57
Zo las ik het ook. Aan de andere kant, als het zo'n groot bedrog is, kan ik me niet voorstellen dat anderen niet weten wat er aan de hand is. Zeker in zo'n gemeenschap wordt toch behoorlijk geroddeld, zou je denken..florence13 schreef: ↑25-06-2025 11:52ze stelt ook dat ze het niet uitgesproken heeft en dat men dus niet weet waarom ze veranderd is. Zij is degene die zich (wellicht terecht) teruggetrokken heeft, de rest weet niet waarom, en nu vindt ze het gek dat ze haar niet meer mee vragen. Terwijl (als ik het goed begrijp) zijzelf degene is die zonder tekst en uitleg radiostilte in gelast heeft.
Neemt niet weg dat het meestal constructiever is om het gesprek aan te gaan als je je gekwetst voelt. Helemaal als je er niet helemaal klaar mee bent, zoals TS. Ze lijkt in elk geval te twijfelen.
woensdag 25 juni 2025 om 12:01
wat de een enorm bedrog vindt, vind de ander best meevallen. Ik geloof oprecht dat to zich ontzettend gekwetst voelt, maar het zou best kunnen dat anderen (zoals ook haar partner) het helemaal niet zo'n groot issue vinden, dus totaal geen idee hebben wat er aan de hand is.Vivalafete25 schreef: ↑25-06-2025 11:57Zo las ik het ook. Aan de andere kant, als het zo'n groot bedrog is, kan ik me niet voorstellen dat anderen niet weten wat er aan de hand is. Zeker in zo'n gemeenschap wordt toch behoorlijk geroddeld, zou je denken..
Neemt niet weg dat het meestal constructiever is om het gesprek aan te gaan als je je gekwetst voelt. Helemaal als je er niet helemaal klaar mee bent, zoals TS. Ze lijkt in elk geval te twijfelen.
Natuurlijk zijn we het er allemaal over eens dat als een van je vrienden je bankrekening leeghaalt en je in het faillissement stort je enorm bezeikt bent. Maar iets doorroddelen wat voor jouzelf heel belangrijk en beladen was, is voor een ander wellicht helemaal niet zo interessant.
woensdag 25 juni 2025 om 12:07
Heb je ook helemaal gelijk in. Ik heb notabene zelf geschreven dat het wellicht om een ogenschijnlijk klein voorval gaatflorence13 schreef: ↑25-06-2025 12:01wat de een enorm bedrog vindt, vind de ander best meevallen. Ik geloof oprecht dat to zich ontzettend gekwetst voelt, maar het zou best kunnen dat anderen (zoals ook haar partner) het helemaal niet zo'n groot issue vinden, dus totaal geen idee hebben wat er aan de hand is.
Natuurlijk zijn we het er allemaal over eens dat als een van je vrienden je bankrekening leeghaalt en je in het faillissement stort je enorm bezeikt bent. Maar iets doorroddelen wat voor jouzelf heel belangrijk en beladen was, is voor een ander wellicht helemaal niet zo interessant.
Het is gewoon te vaag om er iets over te zeggen, merk ik.
woensdag 25 juni 2025 om 13:18
Het leest toch een beetje alsof er van iets betrekkelijk kleins iets heel groots wordt gemaakt (door TO, dan wel door die hele club vrouwen). Ik snap de vergelijking met een schoolplein wel, het was ook direct waar ik aan moest denken. Ik ken dit soort gedoe ook echt alleen uit mijn jeugd, eerlijk gezegd. En ik denk - maar dit is een vooroordeel van mij - dat zoiets sneller gebeurt in een dorp, waar iedereen veel meer samen doet, ook een beetje op elkaar is aangewezen en ook veel op elkaar let. Dat de mannen het vrouwengezeik vinden, zegt mij ook wel dat er in de kern niet iets vreselijks is gebeurd. Een vriendengroep van 10 (eigenlijk 20) personen lijkt me ook niet iets waarvan je kunt verwachten dat het altijd pais en vree is, dat iedereen het altijd met elkaar kan vinden. Ewn utopie. Het lijkt me eerlijk gezegd, alles bij elkaar, een recept voor gedoe. Misschien helpt het om je horizon te verbreden, zodat je wereld niet alleen om deze mensen draait en je het allemaal misschien ook iets meer kunt relativeren.
woensdag 25 juni 2025 om 13:57
Ik herken deze dynamiek wel van de basisschool van mijn dochter, waar veel ouders bevriend raakten en er een groep van ca 20 mensen (10 stellen) samen ging borrelen en varen en zo, maar er waren binnen die groep ook kleinere groepjes (2-3 stellen) die met elkaar uiteten gingen of zelfs op vakantie. En dan waren anderen weer jaloers omdat ze zich buitengesloten voelden, en regelmatig wisselden die kleine groepjes van samenstelling omdat er ruzie was (ook overspelVivalafete25 schreef: ↑25-06-2025 11:52Nou snap ik best dat het in sommige gemeenschappen anders werkt maar deze logica ontgaat me volledig. Waarom kun je niet meer goede vrienden naast elkaar hebben?
) en dan mocht een ander stel mee op vakantie enzovoort.Dodelijk vermoeiend. Ik had een oppervlakkige vriendschap met deze groep en ging vooral om (ook op vakantie) met vrienden die ik al heel lang ken. Ik denk dat dit soort ‘nieuwe’ vriendengroepen zelden werken. Er is te weinig gedeeld verleden en te weinig vertrouwen. Gewoon een beetje oppervlakkig, waar niks mis mee is, maar daar moet je je verwachtingen wel op aanpassen.
woensdag 25 juni 2025 om 20:48
Precies waarom ik een pokkehekel aan groepen heb. Contacten zijn oppervlakkig en altijd gedoe onderling. Ik heb een paar vriendinnen die elkaar niet kennen en met wie ik vrijwel alles durf te bespreken. Die ik waardeer om wie ze zijn en zij mij. Zou niet anders willen.
Heb je die gezamenlijkheid ( de borrels en feestjes ) echt nodig, TO? Wellicht zou je eens uit kunnen zoeken wat je in een ideale wereld zou willen en hoe je dit waar zou kunnen maken? Of in ieder geval, iets wat er op lijkt.
Heb je die gezamenlijkheid ( de borrels en feestjes ) echt nodig, TO? Wellicht zou je eens uit kunnen zoeken wat je in een ideale wereld zou willen en hoe je dit waar zou kunnen maken? Of in ieder geval, iets wat er op lijkt.
donderdag 26 juni 2025 om 14:42
Ik herken dit ook wel,een hele vermoeiende dynamiek lijkt mij. Gelukkig niet van mezelf, maar een vriendin die heeft dat in haar dorp en vanuit dorp waar man vandaan komt zie ik dat vooral de oorspronkelijke bewoners dit zo met elkaar hebben vanuit middelbare school. Gelukkig wonen wij daar niet (meer) dus we kunnen ons er aan onttrekken
Dergelijke vriendschappen gedijen vooral op het moet leuk zijn, vooral niet echt in verbinding zijn en je kunt zo uit het Goede Groepje gegooid worden. En als je hetzelf zat bent is het haast onmogelijk om eruit te stappen want je helpt je eigen sociale leven om zeep.
Kies voor je hart. Als je deze deur sluit opent vast een nieuw venster met contacten die wel goed voelen voor jou
Dergelijke vriendschappen gedijen vooral op het moet leuk zijn, vooral niet echt in verbinding zijn en je kunt zo uit het Goede Groepje gegooid worden. En als je hetzelf zat bent is het haast onmogelijk om eruit te stappen want je helpt je eigen sociale leven om zeep.
Kies voor je hart. Als je deze deur sluit opent vast een nieuw venster met contacten die wel goed voelen voor jou
zondag 29 juni 2025 om 12:53
Geef gewoon geen borrel.
Wil je vriend dat wel, laat hem de borrel geven.Scheelt jou regelwerk en kijk je of je zin hebt om te gaan of niet.
Zelfde voor andere afspraken, kijk gewoon of je zin hebt die dag en anders ga je niet.
Je partner overleeft het echt wel zonder jou op pad te gaan met zijn vrienden.
Je maakt het jezelf echt heel erg moeilijk.
Wil je vriend dat wel, laat hem de borrel geven.Scheelt jou regelwerk en kijk je of je zin hebt om te gaan of niet.
Zelfde voor andere afspraken, kijk gewoon of je zin hebt die dag en anders ga je niet.
Je partner overleeft het echt wel zonder jou op pad te gaan met zijn vrienden.
Je maakt het jezelf echt heel erg moeilijk.
zondag 29 juni 2025 om 12:58
zondag 29 juni 2025 om 13:02
Ze kan prima wat ander gaan doen/plannen op die dag.blijfgewoonbianca schreef: ↑29-06-2025 12:58Beetje gek, in je eigen huis om te kijken of je zin hebt om te gaan.
Ik snap niet dat je alles per se samen moet doen en dat zij dan de borrels moet gaan geven/plannen/regelen.
Kan die partner prima zelf en TO kan echt wel beslissen of ze er bij gaat zijn.
zondag 29 juni 2025 om 13:08
Toch is dat heel gek als het een gezamenlijke vriendengroep is, dat de helft van het stel iets organiseert bij hun thuis en de andere helft er dan niet is. Dan maak je echt een statement. Organiseert een ander iets en kom je niet, da’s - wellicht - “ overmacht “ . Maar nu zou je eigenlijk zeggen “ ik wil hier niets mee te maken hebben “ .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 29 juni 2025 om 13:09
Ik zeg toch nergens dat ZIJ het moet regelen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 29 juni 2025 om 13:11
Hahaha, je kan ook overdrijven.blijfgewoonbianca schreef: ↑29-06-2025 13:08Toch is dat heel gek als het een gezamenlijke vriendengroep is, dat de helft van het stel iets organiseert bij hun thuis en de andere helft er dan niet is. Dan maak je echt een statement. Organiseert een ander iets en kom je niet, da’s - wellicht - “ overmacht “ . Maar nu zou je eigenlijk zeggen “ ik wil hier niets mee te maken hebben “ .
Het is niet gek, het is waarschijnlijk anders dan dat jij gewend bent.
Daarnaast zijn het niet echt haar vrienden toch?
Maak jezelf ( vooral TO dus)gewoon niet zo moeilijk.
zondag 29 juni 2025 om 13:15
MissNuada schreef: ↑29-06-2025 13:11Hahaha, je kan ook overdrijven.
Het is niet gek, het is waarschijnlijk anders dan dat jij gewend bent.
Het gaat er om hoe de vriendengroep van TO het gewend is. Gaat het zoals ik het volgens jou gewend ben, dan is het wel degelijk een statement door zelf niet thuis te zijn.
Daarnaast zijn het niet echt haar vrienden toch? Ja, wel.
Maak jezelf ( vooral TO dus)gewoon niet zo moeilijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
