Relaties
alle pijlers
Hoe verder na vreemdgaan?
zaterdag 6 juni 2009 om 21:39
Mijn vriend is een jaar geleden met een collega vreemdgegaan. Ik ben bij hem weggegaan en teruggekomen, vanwege o.a. onze 2 kinderen, maar ook omdat ik nog erg veel van hem hield (hou). Al vrij snel raakte ik zwanger. Ik ben nu 7 maanden zwanger en sinds 2 maanden weet ik dat hij intiem sms/msn contact heeft met deze collega. Hij heeft beloofd hiermee te stoppen, maar vind het moeilijk om helemaal geen prive contact met haar te hebben, want ze is een heel belangrijke vriendin van hem geworden.
Alles heb ik geprobeerd, verbieden, gevraagd om contact met haar (wil ze niet, ze heeft het nu zo moeilijk....), samen op vakantie, etc. Ook wil ik hem controleren. Dit is hij zo zat, maar doet hier ook zo geheimzinnig over (telefoon altijd bij hem, geschiedenis gewijzigd, etc.)
Toch probeer ik hem zoveel mogelijk te controleren (krankzinnig, nooit eerder zo geleefd), vanavond belde hij vanuit zijn werk, dat hij zag dat ik op zijn MSN zat en liet hij mij weten dat ik hiermee meer kapot maak dan...
Ik zit er nu doorheen en weet niet meer wat ik moet doen. Wil niet weg, vanwege kinderen, huis en andere praktische zaken, maar ook omdat ik van hem hou. Aan de andere kant ga ik kapot en behalve als ik vreselijk veel verdriet heb (dan is hij er wel met alle spijt e.d.) denkt hij dat we gewoon verder kunnnen. Ik kan hier met niemand over praten, want dan weet ik dat ik het advies krijg weg te gaan en gunnen ze hem
al helemaal geen kans meer. Wie heeft advies?
Alles heb ik geprobeerd, verbieden, gevraagd om contact met haar (wil ze niet, ze heeft het nu zo moeilijk....), samen op vakantie, etc. Ook wil ik hem controleren. Dit is hij zo zat, maar doet hier ook zo geheimzinnig over (telefoon altijd bij hem, geschiedenis gewijzigd, etc.)
Toch probeer ik hem zoveel mogelijk te controleren (krankzinnig, nooit eerder zo geleefd), vanavond belde hij vanuit zijn werk, dat hij zag dat ik op zijn MSN zat en liet hij mij weten dat ik hiermee meer kapot maak dan...
Ik zit er nu doorheen en weet niet meer wat ik moet doen. Wil niet weg, vanwege kinderen, huis en andere praktische zaken, maar ook omdat ik van hem hou. Aan de andere kant ga ik kapot en behalve als ik vreselijk veel verdriet heb (dan is hij er wel met alle spijt e.d.) denkt hij dat we gewoon verder kunnnen. Ik kan hier met niemand over praten, want dan weet ik dat ik het advies krijg weg te gaan en gunnen ze hem
al helemaal geen kans meer. Wie heeft advies?
zaterdag 6 juni 2009 om 22:44
[quote]yayaatje schreef op 06 juni 2009 @ 22:37:
DKE, weet hij dat jij de inhoud van hun sms-jes kent? Hoe recent geleden stuurden ze deze naar elkaar?
De berichtjes heb ik niet zelf gelezen, maar heeft hij opgebiecht (nadat ik zijn telefoonrekening gezien had). Dit heeft hij ongeveer 2 maanden geleden verteld. Daarna beloofd geen contact meer met haar te hebben. Tot een 2 weken geleden, dit was alleen vriendschappelijk volgens hem... Maar ik weet niet meer wat ik moet denken...
DKE, weet hij dat jij de inhoud van hun sms-jes kent? Hoe recent geleden stuurden ze deze naar elkaar?
De berichtjes heb ik niet zelf gelezen, maar heeft hij opgebiecht (nadat ik zijn telefoonrekening gezien had). Dit heeft hij ongeveer 2 maanden geleden verteld. Daarna beloofd geen contact meer met haar te hebben. Tot een 2 weken geleden, dit was alleen vriendschappelijk volgens hem... Maar ik weet niet meer wat ik moet denken...
zaterdag 6 juni 2009 om 22:47
Dke, wat zul je kapót zijn inmiddels.....Waar jij doorheen gaat is een uitputtingsslag en dat terwijl je zwanger bent en twee kinderen hebt, ongelooflijk, wat heftig voor je.
Lieve meid, je wilde zo graag dat het weer 'goedkwam' tussen jou en je man. Voor de kinderen weer samengekomen onder andere en dan nu dit.
Nu blijkt dat je man niet zonder de spanning van het stiekeme kan, kun je nog maar twee dingen doen; accepteren dat je niet de enige voor hem bent, dat hij buiten de deur zoekt, vindt en waarschijnlijk ook gebruik maakt van de mogelijkheden die hem geboden worden, óf stoppen met deze relatie.
Andere opties zijn er eigenlijk niet. Je bent het jezelf en je aanstaande zoon of dochter verplicht om aan jezelf te denken en daarom is het nu zaak dat je de keuzes zo helder mogelijk maakt. Dus accepteren of weggaan.
Ontzettend moeilijk maar dit is geen leven. Je lijdt en dat kun je je niet veroorloven met een baby in je buik. Je móet om je bloeddruk en stresshormonen denken, al was het maar voor de gezondheid van de baby dat je dat doet.
Dke, wanneer ben jij uitgevochten? Dit is geen gevecht wat je alleen kunt aangaan. Je man zou naast je moeten staan, zeker na de kans die hij van je krijgt. Bij zo'n kans en na zo'n beslissing ga je er samen tegenaan en doet de bedrieger er álles aan om het vertrouwen van zijn geliefde weer te herstellen.
Jouw man gaat daarentegen door met waar hij mee bezig was. Dat is een duidelijk signaal, het zit ín de man en je zult het er niet uit krijgen. Is het niet deze collega dan is het wel die leuke buurvrouw, of die leuke moeder bij school. Wil jij daar tegen blijven knokken? Waar ligt voor jou de grens of ben je je grenzen al lang kwijt? Dke, ik had ook zo'n man en het kostte me werkelijk bijna de kop. Zó zonde want ik bleek uitstekend zonder hem te kunnen leven.
Het is geen wedstrijd he, je relatie, het kán ook gewoon echt op zijn. Maar om even in wedstrijdtermen te blijven;.....Je kunt alleen maar verliezen in dit geval. Er valt werkelijk niks te winnen, want je man lieve Dke, is niet bepaald een hoofdprijs.
Ga voor goud, niet voor schroot.
Lieve meid, je wilde zo graag dat het weer 'goedkwam' tussen jou en je man. Voor de kinderen weer samengekomen onder andere en dan nu dit.
Nu blijkt dat je man niet zonder de spanning van het stiekeme kan, kun je nog maar twee dingen doen; accepteren dat je niet de enige voor hem bent, dat hij buiten de deur zoekt, vindt en waarschijnlijk ook gebruik maakt van de mogelijkheden die hem geboden worden, óf stoppen met deze relatie.
Andere opties zijn er eigenlijk niet. Je bent het jezelf en je aanstaande zoon of dochter verplicht om aan jezelf te denken en daarom is het nu zaak dat je de keuzes zo helder mogelijk maakt. Dus accepteren of weggaan.
Ontzettend moeilijk maar dit is geen leven. Je lijdt en dat kun je je niet veroorloven met een baby in je buik. Je móet om je bloeddruk en stresshormonen denken, al was het maar voor de gezondheid van de baby dat je dat doet.
Dke, wanneer ben jij uitgevochten? Dit is geen gevecht wat je alleen kunt aangaan. Je man zou naast je moeten staan, zeker na de kans die hij van je krijgt. Bij zo'n kans en na zo'n beslissing ga je er samen tegenaan en doet de bedrieger er álles aan om het vertrouwen van zijn geliefde weer te herstellen.
Jouw man gaat daarentegen door met waar hij mee bezig was. Dat is een duidelijk signaal, het zit ín de man en je zult het er niet uit krijgen. Is het niet deze collega dan is het wel die leuke buurvrouw, of die leuke moeder bij school. Wil jij daar tegen blijven knokken? Waar ligt voor jou de grens of ben je je grenzen al lang kwijt? Dke, ik had ook zo'n man en het kostte me werkelijk bijna de kop. Zó zonde want ik bleek uitstekend zonder hem te kunnen leven.
Het is geen wedstrijd he, je relatie, het kán ook gewoon echt op zijn. Maar om even in wedstrijdtermen te blijven;.....Je kunt alleen maar verliezen in dit geval. Er valt werkelijk niks te winnen, want je man lieve Dke, is niet bepaald een hoofdprijs.
Ga voor goud, niet voor schroot.
zaterdag 6 juni 2009 om 22:48
Hij zegt dus dat er helemaal niets meer speelt. Wanneer was de laatste keer dat je een intiem smsje/msn-bericht hebt gezien?
Zegt hij nu ook dat het contact helemaal over is? Hij heeft je dat beloofd, wanneer gaat hij zich hieraan houden? Geeft hij je nu ook openheid van zaken? Controleren is niet leuk, niet goed, niet goed voor jezelf. Hij zou dat moeten willen voorkomen door volledig open en controleerbaar te zijn. Daar geeft deze situatie alle reden voor, het is logisch dat je hem nu niet vertrouwt lijkt me. Maar daar ga je zelf aan onderdoor, niet hij (hij stelt zich erg aan, in mijn ogen)
Kijk, als hij zich niet houdt aan zijn beloftes (geen contact meer) en niet wil toegeven aan jouw redelijke eisen (openheid van zaken), dan moet je conclusies trekken. Dan moeten er consequenties zijn. Anders kan hij natuurlijk net zo goed doorgaan. Jij accepteert het dan immers impliciet. Niet dat het dan goed te keuren valt - ik vind het een eikel, net als Banba zit ik me plaatsvervangend kwaad op hem te maken - maar jij laat het jezelf dan wel aandoen als je hem keer-op-keer, na goede en open gesprekken, weer terugneemt en er dan dus nóg niets verandert.
Zegt hij nu ook dat het contact helemaal over is? Hij heeft je dat beloofd, wanneer gaat hij zich hieraan houden? Geeft hij je nu ook openheid van zaken? Controleren is niet leuk, niet goed, niet goed voor jezelf. Hij zou dat moeten willen voorkomen door volledig open en controleerbaar te zijn. Daar geeft deze situatie alle reden voor, het is logisch dat je hem nu niet vertrouwt lijkt me. Maar daar ga je zelf aan onderdoor, niet hij (hij stelt zich erg aan, in mijn ogen)
Kijk, als hij zich niet houdt aan zijn beloftes (geen contact meer) en niet wil toegeven aan jouw redelijke eisen (openheid van zaken), dan moet je conclusies trekken. Dan moeten er consequenties zijn. Anders kan hij natuurlijk net zo goed doorgaan. Jij accepteert het dan immers impliciet. Niet dat het dan goed te keuren valt - ik vind het een eikel, net als Banba zit ik me plaatsvervangend kwaad op hem te maken - maar jij laat het jezelf dan wel aandoen als je hem keer-op-keer, na goede en open gesprekken, weer terugneemt en er dan dus nóg niets verandert.
zaterdag 6 juni 2009 om 22:56
Eleonora,
Wat je schrijft is precies wat er in mijn hoofd omgaat. Maar ik heb telkens weer zo'n vreselijke hoop dat het toch goed komt. Er staat zoveel op het spel... De reakties die ik krijg zijn logisch en mijn verstand geeft dit ook wel aan, maar mijn gevoel gaat alle kanten op. Ik ben op dit moment erg bang om een beslissing te nemen, welke dan ook.... Ik voel me radeloos!
Wat je schrijft is precies wat er in mijn hoofd omgaat. Maar ik heb telkens weer zo'n vreselijke hoop dat het toch goed komt. Er staat zoveel op het spel... De reakties die ik krijg zijn logisch en mijn verstand geeft dit ook wel aan, maar mijn gevoel gaat alle kanten op. Ik ben op dit moment erg bang om een beslissing te nemen, welke dan ook.... Ik voel me radeloos!
zaterdag 6 juni 2009 om 22:58
quote:dke schreef op 06 juni 2009 @ 22:44:
[quote]yayaatje schreef op 06 juni 2009 @ 22:37:
DKE, weet hij dat jij de inhoud van hun sms-jes kent? Hoe recent geleden stuurden ze deze naar elkaar?
De berichtjes heb ik niet zelf gelezen, maar heeft hij opgebiecht (nadat ik zijn telefoonrekening gezien had). Dit heeft hij ongeveer 2 maanden geleden verteld. Daarna beloofd geen contact meer met haar te hebben. Tot een 2 weken geleden, dit was alleen vriendschappelijk volgens hem... Maar ik weet niet meer wat ik moet denken...
Je weet best wat je moet denken meid, je wíl het alleen niet denken. Het zit er heel dik in dat hij de collega in kwestie nooit aan de kant gezet heeft hoor. Het is spannend en hij kan niet zonder die spanning, dat is het probleem, zijn spanningsverslaving.
En dat hij daar niet zonder kan is tot daaraan toe maar het beschadigt jou en dat kan dan weer niet de bedoeling zijn. Gewoon het feit dat het jou (niet zonder reden me dunkt zeg!) kwetst als hij contact met haar heeft zou voor hem voldoende moeten zijn om gewoon helemaal geen contact meer met die vrouw te hebben, simpelweg omdat dat tussen jullie in zou staan, omdat hij van jou houdt, omdat hij het je beloofd heeft, omdat jullie samen een doorstart maken, omdat het klaar is met die vrouw nou eens een keer, omdat hij het niet kan maken.
Maar nee......
En hoe je het ook wendt of keert, dat klopt van geen kanten.
[quote]yayaatje schreef op 06 juni 2009 @ 22:37:
DKE, weet hij dat jij de inhoud van hun sms-jes kent? Hoe recent geleden stuurden ze deze naar elkaar?
De berichtjes heb ik niet zelf gelezen, maar heeft hij opgebiecht (nadat ik zijn telefoonrekening gezien had). Dit heeft hij ongeveer 2 maanden geleden verteld. Daarna beloofd geen contact meer met haar te hebben. Tot een 2 weken geleden, dit was alleen vriendschappelijk volgens hem... Maar ik weet niet meer wat ik moet denken...
Je weet best wat je moet denken meid, je wíl het alleen niet denken. Het zit er heel dik in dat hij de collega in kwestie nooit aan de kant gezet heeft hoor. Het is spannend en hij kan niet zonder die spanning, dat is het probleem, zijn spanningsverslaving.
En dat hij daar niet zonder kan is tot daaraan toe maar het beschadigt jou en dat kan dan weer niet de bedoeling zijn. Gewoon het feit dat het jou (niet zonder reden me dunkt zeg!) kwetst als hij contact met haar heeft zou voor hem voldoende moeten zijn om gewoon helemaal geen contact meer met die vrouw te hebben, simpelweg omdat dat tussen jullie in zou staan, omdat hij van jou houdt, omdat hij het je beloofd heeft, omdat jullie samen een doorstart maken, omdat het klaar is met die vrouw nou eens een keer, omdat hij het niet kan maken.
Maar nee......
En hoe je het ook wendt of keert, dat klopt van geen kanten.
zaterdag 6 juni 2009 om 23:00
quote:dke schreef op 06 juni 2009 @ 22:56:
Eleonora,
Wat je schrijft is precies wat er in mijn hoofd omgaat. Maar ik heb telkens weer zo'n vreselijke hoop dat het toch goed komt. Er staat zoveel op het spel... De reakties die ik krijg zijn logisch en mijn verstand geeft dit ook wel aan, maar mijn gevoel gaat alle kanten op. Ik ben op dit moment erg bang om een beslissing te nemen, welke dan ook.... Ik voel me radeloos!
Maar dat ben je niet lieverd, je bent niet machteloos en radeloos. Je bent veel sterker dan je denkt, geloof me maar.....
Laten we er over praten, de komende dagen, gewoon kalm aan, het hoeft allemaal niet nu vrouw, het hoeft niet stante pede.
Blijf rustig meid, er komt hoe dan ook een oplossing, en dat zal niet makkelijk zijn maar hij komt er. Ok?
(f)
Eleonora,
Wat je schrijft is precies wat er in mijn hoofd omgaat. Maar ik heb telkens weer zo'n vreselijke hoop dat het toch goed komt. Er staat zoveel op het spel... De reakties die ik krijg zijn logisch en mijn verstand geeft dit ook wel aan, maar mijn gevoel gaat alle kanten op. Ik ben op dit moment erg bang om een beslissing te nemen, welke dan ook.... Ik voel me radeloos!
Maar dat ben je niet lieverd, je bent niet machteloos en radeloos. Je bent veel sterker dan je denkt, geloof me maar.....
Laten we er over praten, de komende dagen, gewoon kalm aan, het hoeft allemaal niet nu vrouw, het hoeft niet stante pede.
Blijf rustig meid, er komt hoe dan ook een oplossing, en dat zal niet makkelijk zijn maar hij komt er. Ok?
(f)
zaterdag 6 juni 2009 om 23:02
[quote]Karlie schreef op 06 juni 2009 @ 22:48:
Hij zegt dus dat er helemaal niets meer speelt. Wanneer was de laatste keer dat je een intiem smsje/msn-bericht hebt gezien?
Zegt hij nu ook dat het contact helemaal over is? Hij heeft je dat beloofd, wanneer gaat hij zich hieraan houden? Geeft hij je nu ook openheid van zaken?
De laatste keer is dus 2 weken geleden. En ja hij zegt dat het contact helemaal over is, maar is niet compleet open. Hij neemt dus overal z'n mobiel mee (zelfs in de badkamer). En ik vind het ook heel erg om te controleren, maar mijn vertrouwen in hem is weg. Wel geeft hij vaak aan als hij een smsje krijgt dat ik die wel mag lezen (is van dan van een vriend ofzo), maar dat is wel erg makkelijk he?
Hij zegt dus dat er helemaal niets meer speelt. Wanneer was de laatste keer dat je een intiem smsje/msn-bericht hebt gezien?
Zegt hij nu ook dat het contact helemaal over is? Hij heeft je dat beloofd, wanneer gaat hij zich hieraan houden? Geeft hij je nu ook openheid van zaken?
De laatste keer is dus 2 weken geleden. En ja hij zegt dat het contact helemaal over is, maar is niet compleet open. Hij neemt dus overal z'n mobiel mee (zelfs in de badkamer). En ik vind het ook heel erg om te controleren, maar mijn vertrouwen in hem is weg. Wel geeft hij vaak aan als hij een smsje krijgt dat ik die wel mag lezen (is van dan van een vriend ofzo), maar dat is wel erg makkelijk he?
zaterdag 6 juni 2009 om 23:13
Ja, dat is wel erg makkelijk. Het is de schijn van openheid, die mobiel zou nu gewoon op tafel moeten liggen zodat je niet alleen de door hem geselecteerde berichtjes te zien krijgt.
Maar het is gewoon erg dat je dit gevoel hebt, dat je constant met die zware last op je maag moet rondlopen. Omdat je hem niet vertrouwt. Dat is het ergste wat er is, dan kun je nog beter weten dát ie vreemdgaat in plaats van het je steeds moeten afvragen. Hij heeft weinig compassie met je vind ik, nog wel nu je hoogzwanger bent ook. Denk goed om jezelf, doe het even rustig aan. Laat de boel maar even goed bezinken, geen overhaaste acties. Je bent nu alleen jezelf wat verschuldigd hoor! Eleonora zegt het zoals gebruikelijk weer heel goed allemaal, ben het volledig met haar eens.
Maar het is gewoon erg dat je dit gevoel hebt, dat je constant met die zware last op je maag moet rondlopen. Omdat je hem niet vertrouwt. Dat is het ergste wat er is, dan kun je nog beter weten dát ie vreemdgaat in plaats van het je steeds moeten afvragen. Hij heeft weinig compassie met je vind ik, nog wel nu je hoogzwanger bent ook. Denk goed om jezelf, doe het even rustig aan. Laat de boel maar even goed bezinken, geen overhaaste acties. Je bent nu alleen jezelf wat verschuldigd hoor! Eleonora zegt het zoals gebruikelijk weer heel goed allemaal, ben het volledig met haar eens.
zaterdag 6 juni 2009 om 23:15
Fijn dat er zo flink veel adviezen worden gegeven. Het geeft me in ieder geval het gevoel dat ik niet gek of onredelijk ben. Sterker nog veel te soft als ik jullie reakties hoor. Toch ben ik altijd erg tolerant geweest, een eigenschap die familie en vrienden erg in mij waarderen, maar waar ik mezelf nu wel mee aan het verliezen ben. Want ik weet inderdaad niet meer waar mijn grenzen liggen...
zaterdag 6 juni 2009 om 23:23
zaterdag 6 juni 2009 om 23:31
Twijfel nóóit aan je intuitie meis. Het doet er eigenlijk helemaal niet meer toe, wanneer, hoelang geleden. Er liggen feiten op tafel die jouw gevoelens helemaal op z`n kant gooien. Dit is méér dan kwalijk en in jouw positie al helemáál.
Probeer rustig te blijven *al is dat in je hoofd haast onmogelijk* Maar denk ook aan je ongeboren kindje nu.
Het vertrouwen is weg bij je. Dat zegt al een hele hoop.
Stel hem voor een keuze. Want hier komt anders nooit een einde aan.
Probeer rustig te blijven *al is dat in je hoofd haast onmogelijk* Maar denk ook aan je ongeboren kindje nu.
Het vertrouwen is weg bij je. Dat zegt al een hele hoop.
Stel hem voor een keuze. Want hier komt anders nooit een einde aan.
zaterdag 6 juni 2009 om 23:39
Ik zou graag tegen je zeggen dat je die "gast" moet dumpen en zorgen dat je kindje gezond en goed ter wereld komt. Maar je moet nog maar twee maanden, en die laatste twee maanden lijkt me een "break up" niet zo goed voor jou en je kindje i.v.m. veel stresse en verdriet/emoties.
Dan zou ik graag tegen je willen zeggen dat je direct na de geboorte van je kindje die "gast" moet dumpen en voor jezelf en je kindje(s) moet kiezen. Maar ook dat is een tijd waarin stress/verdriet/emoties slecht uitkomen.
Tja, wanneer is dan een goede tijd om knopen door te hakken en voor jezelf te kiezen? Jouw man maakt gigantisch misbruik van jouw hoge tolerantiegrens en ik zou hem het liefst even "onder handen nemen", zo kwaad word ik hierom!
Is er iemand in de buurt die je heel goed kan opvangen? Zoja, dumpen die "gast" en niet langer wachten. Ik zie alleen maar respectloosheid en een vorm van gevoelloosheid naar jou toe, nota bene zwanger, waar ik echt misselijk van wordt.
Ik wens je heel veel sterkte met je keuzes dke!
Dan zou ik graag tegen je willen zeggen dat je direct na de geboorte van je kindje die "gast" moet dumpen en voor jezelf en je kindje(s) moet kiezen. Maar ook dat is een tijd waarin stress/verdriet/emoties slecht uitkomen.
Tja, wanneer is dan een goede tijd om knopen door te hakken en voor jezelf te kiezen? Jouw man maakt gigantisch misbruik van jouw hoge tolerantiegrens en ik zou hem het liefst even "onder handen nemen", zo kwaad word ik hierom!
Is er iemand in de buurt die je heel goed kan opvangen? Zoja, dumpen die "gast" en niet langer wachten. Ik zie alleen maar respectloosheid en een vorm van gevoelloosheid naar jou toe, nota bene zwanger, waar ik echt misselijk van wordt.
Ik wens je heel veel sterkte met je keuzes dke!
zondag 7 juni 2009 om 02:31
Ik kan niet slapen, ben zo ontzettend boos; mijn hart gaat tekeer en ik ben in alle staten...
Toch vind ik het wel makkelijker gezegd dan gedaan, koffers pakken enzo. Misschien een rare vraag, maar heeft iemand ook ervaring met samenleven en toch ieder een eigen leven leiden, zonder dat de kinderen hier schade van ondervinden?
En anders wachten tot na de bevalling? Maar net als Jaschenca zegt wanneer is een goed moment om te vertrekken???!
Toch vind ik het wel makkelijker gezegd dan gedaan, koffers pakken enzo. Misschien een rare vraag, maar heeft iemand ook ervaring met samenleven en toch ieder een eigen leven leiden, zonder dat de kinderen hier schade van ondervinden?
En anders wachten tot na de bevalling? Maar net als Jaschenca zegt wanneer is een goed moment om te vertrekken???!
zondag 7 juni 2009 om 06:55
Sorry, ik was heel erg moe gisteravond, ik móest echt naar bed maar ik ben er weer, hopelijk heb jij nog wel een paar uur kunnen slapen.
Hoe is het vandaag met je?
Je vraag......Dat is een moeilijke Dke, het zou best kúnnen maar dan is het wel zaak dat de ouders niet boos op elkaar zijn. Snap je wat ik bedoel? Als jij hem écht, oprecht los zou kunnen laten en hem zijn eigen leven zou kunnen laten leven, dan is het vast mogelijk om samen te blijven wonen. Er zijn genoeg stellen die volkomen langs elkaar heen leven en dat al jaren doen. Alleen denk ik dat heel veel van die stellen dat niet afgesproken hebben maar dat dat zo gegroeid is.
Eerlijk gezegd denk ik niet dat zo'n leefvorm voor jou (jullie) geschikt is. Jij bent boos, gekwetst, je houdt nog van hem, je hebt er zelfs hoop op dat het nog 'goed komt'. Dat is geen basis om zonder relatie samen te wonen denk je ook niet? Zo'n (afgesproken) vorm van samenleven is niet iets wat je 'even' regelt. Wat dan in ieder geval nodig is, is twee volwassenen die elkaar respecteren, niet boos zijn op elkaar en er beiden helemaal achter staan om hun relatie op deze manier voort te zetten en niet jaloers zijn als hun partner opnieuw liefde vindt (al dan niet (heel) tijdelijk).
Je gelooft me misschien niet maar je bent alleen beter af dan met je man. De stap lijkt enorm maar bij elkaar blijven is uiteindelijk veel en veel moeilijker dan weggaan.
Neem Yayaatje maar als voorbeeld, die is weg bij haar man en opende gisteren een topic dat ze vrij en gelukkig is na haar scheiding. Dat heeft een tijdje geduurd maar nu voelt ze er iedere dag de voordelen van en zij heeft ook een kind. Lees haar topic eens, het is hoopgevend voor je.
Jaschenca vroeg het ook al zag ik maar zijn er mensen met wie je dit kunt delen? Probeer niet alles alleen op te lossen, dat is bijna onmogelijk. Speel open kaart met je omgeving, leg uit wat er in je leven aan de hand is en laat ze je helpen.
Wij zullen virtueel ons best voor je doen hier, laat de échte mensen in je leven ook toe.
Laat je ons weten hoe het met je gaat?
(f)
Hoe is het vandaag met je?
Je vraag......Dat is een moeilijke Dke, het zou best kúnnen maar dan is het wel zaak dat de ouders niet boos op elkaar zijn. Snap je wat ik bedoel? Als jij hem écht, oprecht los zou kunnen laten en hem zijn eigen leven zou kunnen laten leven, dan is het vast mogelijk om samen te blijven wonen. Er zijn genoeg stellen die volkomen langs elkaar heen leven en dat al jaren doen. Alleen denk ik dat heel veel van die stellen dat niet afgesproken hebben maar dat dat zo gegroeid is.
Eerlijk gezegd denk ik niet dat zo'n leefvorm voor jou (jullie) geschikt is. Jij bent boos, gekwetst, je houdt nog van hem, je hebt er zelfs hoop op dat het nog 'goed komt'. Dat is geen basis om zonder relatie samen te wonen denk je ook niet? Zo'n (afgesproken) vorm van samenleven is niet iets wat je 'even' regelt. Wat dan in ieder geval nodig is, is twee volwassenen die elkaar respecteren, niet boos zijn op elkaar en er beiden helemaal achter staan om hun relatie op deze manier voort te zetten en niet jaloers zijn als hun partner opnieuw liefde vindt (al dan niet (heel) tijdelijk).
Je gelooft me misschien niet maar je bent alleen beter af dan met je man. De stap lijkt enorm maar bij elkaar blijven is uiteindelijk veel en veel moeilijker dan weggaan.
Neem Yayaatje maar als voorbeeld, die is weg bij haar man en opende gisteren een topic dat ze vrij en gelukkig is na haar scheiding. Dat heeft een tijdje geduurd maar nu voelt ze er iedere dag de voordelen van en zij heeft ook een kind. Lees haar topic eens, het is hoopgevend voor je.
Jaschenca vroeg het ook al zag ik maar zijn er mensen met wie je dit kunt delen? Probeer niet alles alleen op te lossen, dat is bijna onmogelijk. Speel open kaart met je omgeving, leg uit wat er in je leven aan de hand is en laat ze je helpen.
Wij zullen virtueel ons best voor je doen hier, laat de échte mensen in je leven ook toe.
Laat je ons weten hoe het met je gaat?
(f)
zondag 7 juni 2009 om 11:52
Lieve Dke,
Iedereen roept dat je bij hem vandaan moet, omdat hij je respectloos behandeld. Dat zal ik zeker niet betwisten of anders over oordelen. Maar JIJ zit met de gebakken peren. Heb je haar al eens geconfronteerd met jouw situatie? Gewoon doen!! Dan krijgt zij de wapper en weet zij even niet meer wat te doen. Dat dat een confrontatie met je partner oplevert is dan ook maar goed, dan kunnen jullie misschien eens het e.e.a. uiten naar elkaar. Als dat resulteert in een escalatie, dan weet je dat je goed gedaan hebt en het tijd is dat je voor jezelf moet kiezen, dat heeft hij tenslotte dan ook al gedaan. Het is heel erg vervelend voor haar situatie waarin ze verkeerd, maar daar heb jij geen boodschap aan. Dat is haar probleem en niet die van jou. Kan het misschien ook zo zijn dat je man, een afkeer heeft van zwangere vrouwen? Er zijn mannen die er niet mee uit de voeten kunnen dat hun vrouw zwaarder wordt en dan gewoon niet weten wat ze moeten doen. Hebben jullie nog seksueel contact? Zo ja, dan voelt hij vast echt nog wel iets voor je, maar weet blijkbaar geen raad. Praat en vraag door, en de "waarom" en pik geen excuus van zijn kant, laat je niet afserveren met een lullige verklaring. Wat mist hij, wat is er niet goed aan jou, wat mist hij bij jou, wat is er mis met hem? Wens je ontzettend veel kracht om in jouw situatie met dit proces om te gaan. Succes meisje!
lieve groet,
Senson
Iedereen roept dat je bij hem vandaan moet, omdat hij je respectloos behandeld. Dat zal ik zeker niet betwisten of anders over oordelen. Maar JIJ zit met de gebakken peren. Heb je haar al eens geconfronteerd met jouw situatie? Gewoon doen!! Dan krijgt zij de wapper en weet zij even niet meer wat te doen. Dat dat een confrontatie met je partner oplevert is dan ook maar goed, dan kunnen jullie misschien eens het e.e.a. uiten naar elkaar. Als dat resulteert in een escalatie, dan weet je dat je goed gedaan hebt en het tijd is dat je voor jezelf moet kiezen, dat heeft hij tenslotte dan ook al gedaan. Het is heel erg vervelend voor haar situatie waarin ze verkeerd, maar daar heb jij geen boodschap aan. Dat is haar probleem en niet die van jou. Kan het misschien ook zo zijn dat je man, een afkeer heeft van zwangere vrouwen? Er zijn mannen die er niet mee uit de voeten kunnen dat hun vrouw zwaarder wordt en dan gewoon niet weten wat ze moeten doen. Hebben jullie nog seksueel contact? Zo ja, dan voelt hij vast echt nog wel iets voor je, maar weet blijkbaar geen raad. Praat en vraag door, en de "waarom" en pik geen excuus van zijn kant, laat je niet afserveren met een lullige verklaring. Wat mist hij, wat is er niet goed aan jou, wat mist hij bij jou, wat is er mis met hem? Wens je ontzettend veel kracht om in jouw situatie met dit proces om te gaan. Succes meisje!
lieve groet,
Senson
zondag 7 juni 2009 om 12:02
Ik snap dat je bang bent dat als je iets dóet ( contact met haar opnemen , of hem voor de keus stellen of zijn mobiel door de plee trekken ) dat hij dan kiest....en jij verliest .
Maar hij heeft al gekozen ! Zijn keuze is namelijk ; níet kiezen ! En daardoor van twee walletjes eten . En jou en de kinderen en zijn veilige thuishaven met alle fijne beschaafde gezellige contacten met familie en vrienden en zijn volledige salaris enzo ...en haar als leuke extra .
Als jij daar niet mee wilt of kunt leven dan moet jij kiezen of desnoods een keuze forceren .
Heel lullig , maar je wordt vaak behandeld zoals je láát behandelen .
Maar hij heeft al gekozen ! Zijn keuze is namelijk ; níet kiezen ! En daardoor van twee walletjes eten . En jou en de kinderen en zijn veilige thuishaven met alle fijne beschaafde gezellige contacten met familie en vrienden en zijn volledige salaris enzo ...en haar als leuke extra .
Als jij daar niet mee wilt of kunt leven dan moet jij kiezen of desnoods een keuze forceren .
Heel lullig , maar je wordt vaak behandeld zoals je láát behandelen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 juni 2009 om 07:48
Gisteren was een zware dag. Ik was uitgeput en heb veel geslapen. Ook gepraat, maar dat eindigt eigenlijk continue hetzelfde. Ik hoor veel dat ik contact met deze andere vrouw moet opnemen, maar vraag me af wat voor zin dat heeft? De grote vraag is waarom, waarom zet hij alles op het spel (ook voor hem, toen ik bij hem weg was, was hij 1 hoopje ellende) en als zij zooo belangrijk is als vriendschap waarom wil ze mij niet ontmoeten? Als antwoord op die laatste vraag is het misschien wel goed om contact met haar op te nemen. Maar ik heb toch nog een klein beetje trots over. Hoe dan ook ik zit vol vragen, maar geen of halve antwoorden. En de grootste vraag blijft: wat wil ik?
maandag 8 juni 2009 om 08:25
Wat voor zin dat heeft , contact met die andere vrouw ?
Weet je niet echt van te voren natuurlijk .
Er bestaat een kans dat zij een " spelletje " speelt en helemaal niet van plan is om uit haar eigen relatie te stappen . Misschien is ze bereid tot " handjes-af " als haar relatie op de tocht komt te staan ; weet haar partner wat er speelt ? Weet ze dat jij zwanger bent ?
Weet je niet echt van te voren natuurlijk .
Er bestaat een kans dat zij een " spelletje " speelt en helemaal niet van plan is om uit haar eigen relatie te stappen . Misschien is ze bereid tot " handjes-af " als haar relatie op de tocht komt te staan ; weet haar partner wat er speelt ? Weet ze dat jij zwanger bent ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 juni 2009 om 08:29
Is je man bang jou kwijt te raken ? Of heb je het idee dat hij alle touwtjes in handen heeft ? Ben jij banger dan hem dat jullie relatie het niet redt ?
In het eerste geval zou hij jou namelijk alle openheid van zaken willen geven , zou hij er alles aan doen om te laten zien dat hij er wat van wil maken .
In het eerste geval zou hij jou namelijk alle openheid van zaken willen geven , zou hij er alles aan doen om te laten zien dat hij er wat van wil maken .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 juni 2009 om 08:33
quote:Madhe schreef op 06 juni 2009 @ 22:12:
Weet je, ik kijk hier weer anders tegenaan. Niet dat het wel respectvol is, maar to laat het zélf toch toe door naar hem terug te gaan? Door niet de koffers te pakken, maar vanalles te doen om hem terug te krijgen én ook nog eens zwanger te raken van hem? Dus ja, respectloos, maar vooral van to zelf. Ze respecteert zichzelf blijkbaar ook niet.Het feit dat je de ruimte krijgt om je respectloos te gedragen, maakt het gedrag niet minder respectloos. Zij laat misschien haar grens overschrijden, maar dat maakt hem niet minder verantwoordelijk voor zijn daden. Ik vind het ook respectloos en ik vind het helemaal het toppunt dat zij nog de zwarte piet toebedeeld krijgt omdat ze op MSN zit en daarmee iets kapot zou maken.
Weet je, ik kijk hier weer anders tegenaan. Niet dat het wel respectvol is, maar to laat het zélf toch toe door naar hem terug te gaan? Door niet de koffers te pakken, maar vanalles te doen om hem terug te krijgen én ook nog eens zwanger te raken van hem? Dus ja, respectloos, maar vooral van to zelf. Ze respecteert zichzelf blijkbaar ook niet.Het feit dat je de ruimte krijgt om je respectloos te gedragen, maakt het gedrag niet minder respectloos. Zij laat misschien haar grens overschrijden, maar dat maakt hem niet minder verantwoordelijk voor zijn daden. Ik vind het ook respectloos en ik vind het helemaal het toppunt dat zij nog de zwarte piet toebedeeld krijgt omdat ze op MSN zit en daarmee iets kapot zou maken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
