Relaties
alle pijlers
Hoe verder na vreemdgaan?
zaterdag 6 juni 2009 om 21:39
Mijn vriend is een jaar geleden met een collega vreemdgegaan. Ik ben bij hem weggegaan en teruggekomen, vanwege o.a. onze 2 kinderen, maar ook omdat ik nog erg veel van hem hield (hou). Al vrij snel raakte ik zwanger. Ik ben nu 7 maanden zwanger en sinds 2 maanden weet ik dat hij intiem sms/msn contact heeft met deze collega. Hij heeft beloofd hiermee te stoppen, maar vind het moeilijk om helemaal geen prive contact met haar te hebben, want ze is een heel belangrijke vriendin van hem geworden.
Alles heb ik geprobeerd, verbieden, gevraagd om contact met haar (wil ze niet, ze heeft het nu zo moeilijk....), samen op vakantie, etc. Ook wil ik hem controleren. Dit is hij zo zat, maar doet hier ook zo geheimzinnig over (telefoon altijd bij hem, geschiedenis gewijzigd, etc.)
Toch probeer ik hem zoveel mogelijk te controleren (krankzinnig, nooit eerder zo geleefd), vanavond belde hij vanuit zijn werk, dat hij zag dat ik op zijn MSN zat en liet hij mij weten dat ik hiermee meer kapot maak dan...
Ik zit er nu doorheen en weet niet meer wat ik moet doen. Wil niet weg, vanwege kinderen, huis en andere praktische zaken, maar ook omdat ik van hem hou. Aan de andere kant ga ik kapot en behalve als ik vreselijk veel verdriet heb (dan is hij er wel met alle spijt e.d.) denkt hij dat we gewoon verder kunnnen. Ik kan hier met niemand over praten, want dan weet ik dat ik het advies krijg weg te gaan en gunnen ze hem
al helemaal geen kans meer. Wie heeft advies?
Alles heb ik geprobeerd, verbieden, gevraagd om contact met haar (wil ze niet, ze heeft het nu zo moeilijk....), samen op vakantie, etc. Ook wil ik hem controleren. Dit is hij zo zat, maar doet hier ook zo geheimzinnig over (telefoon altijd bij hem, geschiedenis gewijzigd, etc.)
Toch probeer ik hem zoveel mogelijk te controleren (krankzinnig, nooit eerder zo geleefd), vanavond belde hij vanuit zijn werk, dat hij zag dat ik op zijn MSN zat en liet hij mij weten dat ik hiermee meer kapot maak dan...
Ik zit er nu doorheen en weet niet meer wat ik moet doen. Wil niet weg, vanwege kinderen, huis en andere praktische zaken, maar ook omdat ik van hem hou. Aan de andere kant ga ik kapot en behalve als ik vreselijk veel verdriet heb (dan is hij er wel met alle spijt e.d.) denkt hij dat we gewoon verder kunnnen. Ik kan hier met niemand over praten, want dan weet ik dat ik het advies krijg weg te gaan en gunnen ze hem
al helemaal geen kans meer. Wie heeft advies?
maandag 8 juni 2009 om 11:14
quote:dke schreef op 07 juni 2009 @ 02:31:
Toch vind ik het wel makkelijker gezegd dan gedaan, koffers pakken enzo. Misschien een rare vraag, maar heeft iemand ook ervaring met samenleven en toch ieder een eigen leven leiden, zonder dat de kinderen hier schade van ondervinden?
Ja, ik heb dat de laatste jaren van mijn eerste huwelijk gedaan. Ik durfde niet weg, vooral vanwege de kinderen. Het was een afschuwelijke tijd, als ik het over zou kunnen doen, zou ik meteen gescheiden zijn. Maar als je zwanger bent, is het inderdaad een 'raar' en heel ongelegen moment om te gaan scheiden.
Ik wens je heel veel sterkte!
Toch vind ik het wel makkelijker gezegd dan gedaan, koffers pakken enzo. Misschien een rare vraag, maar heeft iemand ook ervaring met samenleven en toch ieder een eigen leven leiden, zonder dat de kinderen hier schade van ondervinden?
Ja, ik heb dat de laatste jaren van mijn eerste huwelijk gedaan. Ik durfde niet weg, vooral vanwege de kinderen. Het was een afschuwelijke tijd, als ik het over zou kunnen doen, zou ik meteen gescheiden zijn. Maar als je zwanger bent, is het inderdaad een 'raar' en heel ongelegen moment om te gaan scheiden.
Ik wens je heel veel sterkte!
