Relaties
alle pijlers
hou ik mezelf nu voor de gek of wat???
dinsdag 20 mei 2008 om 16:54
3 maanden lang heb ik hier geschreven over mijn vriend die mij na 10 jaar relatie vertelde dat hij twijfelde het niet meer wist en door een andere vrouw aan t twijfelen was gebracht.
6 maanden ben ik door een hel van onzekerheid gegaan, hij in het buitenland, contact houdend met die andere vrouw (niet rechtstreeks aan mij vertelt, maar zelf uitgezocht) ik heb me helemaal gegeven heb er voor gevochten maar heb gezien dat mijn vertrouwen weg is en het niet meer werkt. Ook heeft hij me enorm voor de gek gehouden en gezegd dat alles wel goed zou komen...
dus kwam dit weekend het hoge woord eruit we gaan uit elkaar...
De praktische kant moet nog geregeld worden hij woont nog bij mij...merkt dat hij nog twijfelt... maar ik wil niet meer.. heb alle kansen gegeven maar heb t niet gevoeld, ik kan zo niet met hem verder..EN
wat overkomt mij in de tussentijd... een goeie bekende van me waar ik altijd een enorme klik mee heb gehad geeft mij aandacht en goh ik sta er voor open en nu na een week krijg ik gevoelens erbij...Totaal onverwacht...ik zit nog midden in mijn rouwproces en nu dit... kan ik mijn gevoel hierin vertrouwen of ben ik gewoon op zoek naar iemand die het gevoel weer kan geven dat er van me gehouden wordt (iets wat ik toch al geruime tijd moet missen)... Of heb ik die klik toch altijd al gehad maar er gewoon nooit voor open gestaan (bedoel ik ken hem al 10 jaar en altijd zochten we elkaar op, maar we waren toen allebei niet vrij (zijn vrouw is overleden en dus wil ik ook voorzichtig zijn)!!
Wat vinden jullie hiervan??
6 maanden ben ik door een hel van onzekerheid gegaan, hij in het buitenland, contact houdend met die andere vrouw (niet rechtstreeks aan mij vertelt, maar zelf uitgezocht) ik heb me helemaal gegeven heb er voor gevochten maar heb gezien dat mijn vertrouwen weg is en het niet meer werkt. Ook heeft hij me enorm voor de gek gehouden en gezegd dat alles wel goed zou komen...
dus kwam dit weekend het hoge woord eruit we gaan uit elkaar...
De praktische kant moet nog geregeld worden hij woont nog bij mij...merkt dat hij nog twijfelt... maar ik wil niet meer.. heb alle kansen gegeven maar heb t niet gevoeld, ik kan zo niet met hem verder..EN
wat overkomt mij in de tussentijd... een goeie bekende van me waar ik altijd een enorme klik mee heb gehad geeft mij aandacht en goh ik sta er voor open en nu na een week krijg ik gevoelens erbij...Totaal onverwacht...ik zit nog midden in mijn rouwproces en nu dit... kan ik mijn gevoel hierin vertrouwen of ben ik gewoon op zoek naar iemand die het gevoel weer kan geven dat er van me gehouden wordt (iets wat ik toch al geruime tijd moet missen)... Of heb ik die klik toch altijd al gehad maar er gewoon nooit voor open gestaan (bedoel ik ken hem al 10 jaar en altijd zochten we elkaar op, maar we waren toen allebei niet vrij (zijn vrouw is overleden en dus wil ik ook voorzichtig zijn)!!
Wat vinden jullie hiervan??
dinsdag 20 mei 2008 om 17:03
Ik denk het laatste. Ik denk dat deze man de arm is die je nu nodig hebt. Maar dat geeft toch opzich niet. Zolang je niet te hard van stapel loopt en duidelijk bent naar hem. Zo van: Nu waardeer ik je aanwezigheid en that's it. (voorlopig) Maar dat zeg je er niet bij natuurlijk. De tijd zal het leren....!
dinsdag 20 mei 2008 om 17:07
quote:moeki schreef op 20 mei 2008 @ 16:54:
Wat vinden jullie hiervan??
Is het zo belangrijk wat 'jullie' hiervan vind?
Ok, ik ben dan wel een nieuwkomer, maar je verhaal zegt toch meer dan genoeg? Geef jezelf wat tijd dan kom je er vanzelf wel achter. Of moeten gevoelens het liefst vandaag nog geanalyseerd worden zodat je weet waar je aan toe bent? Zodat je enigzins de controle hebt over de situatie, die controle die je in je vorige relatie hebt verloren.
Waarom nadenken over dingen, laat het allemaal lekker op zijn beloop en denk er niet al teveel over na, dat maakt alleen maar dingen kapot in plaats van dat je ervan geniet.
Leef!
Wat vinden jullie hiervan??
Is het zo belangrijk wat 'jullie' hiervan vind?
Ok, ik ben dan wel een nieuwkomer, maar je verhaal zegt toch meer dan genoeg? Geef jezelf wat tijd dan kom je er vanzelf wel achter. Of moeten gevoelens het liefst vandaag nog geanalyseerd worden zodat je weet waar je aan toe bent? Zodat je enigzins de controle hebt over de situatie, die controle die je in je vorige relatie hebt verloren.
Waarom nadenken over dingen, laat het allemaal lekker op zijn beloop en denk er niet al teveel over na, dat maakt alleen maar dingen kapot in plaats van dat je ervan geniet.
Leef!
dinsdag 20 mei 2008 om 17:16
Moeki,. wat jammer dat het toch mis moest gaan. Het zat er in maar toch heel rot voor je meid.
Je heb al een tijdje veel verdriet gehad over je relatie. Ik noem dat altijd een vorm van 'voorarrest'. Bij jullie was het echt een kwestie van wanneer het zou gebeuren denk ik, niet zozeer of het wel zou gebeuren, het uit elkaar gaan want er was inmiddels te veel twijfel, te veel onzekerheid, gewoon te veel gebeurd om het nog leuk te laten worden.
Je hebt er dus al een heel stuk verdriet opzitten. Je zegt zelf al, ik wil niet meer, wat aantoont dat je er echt klaar mee bent, ook al is het nog steeds moeilijk om afscheid te nemen. Het zou dus zomaar kunnen dat de vonk die je voelt voor je kennis een teken is dat je al zover bent om je relatie achter je te laten.
Of je wel of niet hard van stapel loopt moet je zelf weten meid, je hebt al heel veel pijn gehad, ik zou maar blij zijn dat je uberhaupt nog zo'n fijn gevoel kunt hebben weer. Kijk gewoon waar het heengaat. Verbaas je er ook niet over als het niks wordt want het zou kunnen dat je er nog niet aan toe bent maar sluit niks uit, je mag gelukkig zijn, je hebt het verdiend na alle ellende van de afgelopen tijd!
Je heb al een tijdje veel verdriet gehad over je relatie. Ik noem dat altijd een vorm van 'voorarrest'. Bij jullie was het echt een kwestie van wanneer het zou gebeuren denk ik, niet zozeer of het wel zou gebeuren, het uit elkaar gaan want er was inmiddels te veel twijfel, te veel onzekerheid, gewoon te veel gebeurd om het nog leuk te laten worden.
Je hebt er dus al een heel stuk verdriet opzitten. Je zegt zelf al, ik wil niet meer, wat aantoont dat je er echt klaar mee bent, ook al is het nog steeds moeilijk om afscheid te nemen. Het zou dus zomaar kunnen dat de vonk die je voelt voor je kennis een teken is dat je al zover bent om je relatie achter je te laten.
Of je wel of niet hard van stapel loopt moet je zelf weten meid, je hebt al heel veel pijn gehad, ik zou maar blij zijn dat je uberhaupt nog zo'n fijn gevoel kunt hebben weer. Kijk gewoon waar het heengaat. Verbaas je er ook niet over als het niks wordt want het zou kunnen dat je er nog niet aan toe bent maar sluit niks uit, je mag gelukkig zijn, je hebt het verdiend na alle ellende van de afgelopen tijd!
dinsdag 20 mei 2008 om 20:46
Dank je Eleonara...
Ik ben ook blij dat ik het nog kan voelen en ik weet gewoon ook dat hij mij het wil laten voelen!! Maar ben ook een beetje bang voor het gevoel, hij heeft drie dochters, vrouw verloren is 12 jaar ouder maar het voelt zo goed!!! En dat is altijd zo geweest daarom schrik ik er zelf ook zo van, het was er altijd al tussen ons maar er waren andere omstandigheden.
Maar het gaat ook allemaal heel snel en er is al veel verdriet geweest, maar ik moet gewoon wennen aan het idee dat het nu echt over is!! En dat tien jaar herinneringen overblijven!! Maar dat is natuurlijk bij elke lange relatie die overgaat zo!!
It will get better in time.....
Ik ben ook blij dat ik het nog kan voelen en ik weet gewoon ook dat hij mij het wil laten voelen!! Maar ben ook een beetje bang voor het gevoel, hij heeft drie dochters, vrouw verloren is 12 jaar ouder maar het voelt zo goed!!! En dat is altijd zo geweest daarom schrik ik er zelf ook zo van, het was er altijd al tussen ons maar er waren andere omstandigheden.
Maar het gaat ook allemaal heel snel en er is al veel verdriet geweest, maar ik moet gewoon wennen aan het idee dat het nu echt over is!! En dat tien jaar herinneringen overblijven!! Maar dat is natuurlijk bij elke lange relatie die overgaat zo!!
It will get better in time.....
woensdag 21 mei 2008 om 01:42
Ik zou niet te hard van stapel lopen, het is super dat je dit voelt, maar zolang je twijfelt over de ware aard van die gevoelens moet je het rustig aan doen.
Pas als je dit leven dat je net hebt afgesloten echt achter je kan laten, kijk dan eens opnieuw naar die gevoelens.
Ga nu met hem om als een goede vriend en sta open voor de steun die hij je wil bieden, maar laat je gevoelens pas merken wanneer je weet waar ze echt vandaan komen.
Pas als je dit leven dat je net hebt afgesloten echt achter je kan laten, kijk dan eens opnieuw naar die gevoelens.
Ga nu met hem om als een goede vriend en sta open voor de steun die hij je wil bieden, maar laat je gevoelens pas merken wanneer je weet waar ze echt vandaan komen.
