Relaties
alle pijlers
Houding in moeilijke situatie
zaterdag 12 september 2009 om 17:28
Ik heb een probleem wat ik zelf maar moeilijk lijk te begrijpen, en weet daarom niet wat ik ermee moet doen.
Mijn vriend met wie ik iets langer dan een jaar samen ben is in december dit jaar klaar met zijn studie. Hij weet nog niet wat hij hierna wilt gaan doen, maar in Nederland een andere studie doen is geen optie zegt hij, omdat het aanbod niet aansluit bij wat hij wil gaan doen. Hij wil graag iets gaan doen in de film of met zijn muziek, (hij speelt een muziekinstrument) maar hoe dan ook wil hij dat in een ander land plannen dan Nederland.
Gisteravond hadden we een heftig gesprek hierover en dit heeft mij erg aan het denken gezet.
Ik ben zelf een persoon die (uit eerdere ervaring ook) veel over heeft voor zijn relatie en had bij deze kwestie al gauw het idee om volgend jaar als hij klaar is met zijn studie, mijn stage/minor te gaan volgen in hetzelfde land als waar hij dan naartoe wilt gaan. Hierbij 3 dingen: hij weet nog niet waar precies hij heen wilt en wil daarom niet dat ik die dingen plan (hij stelt zelfs dat het misschien niet eens doorgaat, maar of ik daar op kan bouwen..), hij meent last te hebben van bindingsangst en vind zichzelf nog te jong om al zo ver vooruit te plannen (wat moet ik anders, als ik weet dat er een 'deadline' is in december dit jaar?), en hij heeft een totaal andere houding als mij in de mate waarin we willen werken aan onze verkering:
Ik maak me druk om het feit dat ik wél in mijn hoofd kan zien, of als mogelijkheid breng om hem te ''volgen' naar een ander land, ook omdat hij toevallig dezelfde 2 landen in gedachten heeft als ik om mijn stage te gaan volgen. Waarom heb ik wél de moed om deze stappen te durven maken?
Hij heeft overigens wél als optie getoond om bij elkaar te blijven met de afstand, en dat we 'als de liefde sterk genoeg is' wel weer bij elkaar komen als we elkaar echt blijken te missen. Hij wil een tijdje 'vrijheid' wil ervaren, maar tegelijk 'wil hij mij eigenlijk ook echt niet kwijt'.
Als andere optie konden we volgens hem een tussenweg vinden door 'tijdelijk uit elkaar te gaan', vrijwillig, om te kijken hoe het gaat zonder elkaar. Ik kan hier niet tegen, ik weet niet of ik dat zou kunnen.
Al is december pas over een paar maanden, en kunnen we nog een 'leuke' paar maanden hebben, ik kan niet tegen die 'deadline', en vooral de onzekerheid omdat hij simpelweg niet weet wat hij wil.
Ik weet van vriendinnen dat ik mijn eigen plannen moet trekken en niet kan rekenen op iemand die compleet nog niet zeker is van zijn zaak, maar hoe ga ik dan om met deze relatie die voor mij veel is gaan betekenen? Is het straks een heel pijnlijk en enigzins voorspeld einde, omdat 'externe omstandigheden' ons uit elkaar hebben gehaald, terwijl ík wel de wil heb om dit niet te laten gebeuren?
Sorry voor het verhaal zonder veel structuur, hoop dat ik toch wat aan jullie moed en woorden heb..
Mijn vriend met wie ik iets langer dan een jaar samen ben is in december dit jaar klaar met zijn studie. Hij weet nog niet wat hij hierna wilt gaan doen, maar in Nederland een andere studie doen is geen optie zegt hij, omdat het aanbod niet aansluit bij wat hij wil gaan doen. Hij wil graag iets gaan doen in de film of met zijn muziek, (hij speelt een muziekinstrument) maar hoe dan ook wil hij dat in een ander land plannen dan Nederland.
Gisteravond hadden we een heftig gesprek hierover en dit heeft mij erg aan het denken gezet.
Ik ben zelf een persoon die (uit eerdere ervaring ook) veel over heeft voor zijn relatie en had bij deze kwestie al gauw het idee om volgend jaar als hij klaar is met zijn studie, mijn stage/minor te gaan volgen in hetzelfde land als waar hij dan naartoe wilt gaan. Hierbij 3 dingen: hij weet nog niet waar precies hij heen wilt en wil daarom niet dat ik die dingen plan (hij stelt zelfs dat het misschien niet eens doorgaat, maar of ik daar op kan bouwen..), hij meent last te hebben van bindingsangst en vind zichzelf nog te jong om al zo ver vooruit te plannen (wat moet ik anders, als ik weet dat er een 'deadline' is in december dit jaar?), en hij heeft een totaal andere houding als mij in de mate waarin we willen werken aan onze verkering:
Ik maak me druk om het feit dat ik wél in mijn hoofd kan zien, of als mogelijkheid breng om hem te ''volgen' naar een ander land, ook omdat hij toevallig dezelfde 2 landen in gedachten heeft als ik om mijn stage te gaan volgen. Waarom heb ik wél de moed om deze stappen te durven maken?
Hij heeft overigens wél als optie getoond om bij elkaar te blijven met de afstand, en dat we 'als de liefde sterk genoeg is' wel weer bij elkaar komen als we elkaar echt blijken te missen. Hij wil een tijdje 'vrijheid' wil ervaren, maar tegelijk 'wil hij mij eigenlijk ook echt niet kwijt'.
Als andere optie konden we volgens hem een tussenweg vinden door 'tijdelijk uit elkaar te gaan', vrijwillig, om te kijken hoe het gaat zonder elkaar. Ik kan hier niet tegen, ik weet niet of ik dat zou kunnen.
Al is december pas over een paar maanden, en kunnen we nog een 'leuke' paar maanden hebben, ik kan niet tegen die 'deadline', en vooral de onzekerheid omdat hij simpelweg niet weet wat hij wil.
Ik weet van vriendinnen dat ik mijn eigen plannen moet trekken en niet kan rekenen op iemand die compleet nog niet zeker is van zijn zaak, maar hoe ga ik dan om met deze relatie die voor mij veel is gaan betekenen? Is het straks een heel pijnlijk en enigzins voorspeld einde, omdat 'externe omstandigheden' ons uit elkaar hebben gehaald, terwijl ík wel de wil heb om dit niet te laten gebeuren?
Sorry voor het verhaal zonder veel structuur, hoop dat ik toch wat aan jullie moed en woorden heb..
zaterdag 12 september 2009 om 17:41
Lieve Rollerblast,
he wat een nare situatie. Hij wil dus niet dat jij hem volgt naar waar hij dan wel of niet naar toe zal gaan.
Hij heeft duidelijk ruimte nodig en dat vraagt hij je door je voor twee opties te stellen, of doorgaan maar met afstand of het even uit te maken om te zien hoe jullie dat gaan voelen.
Ik zou ook niet tegen die deadline willen en zou er recalcitrant van worden.
Wat wil jij zelf, zie jij het zitten om te wachten totdat hij zegt waar hij behoefte aan hebt?
he wat een nare situatie. Hij wil dus niet dat jij hem volgt naar waar hij dan wel of niet naar toe zal gaan.
Hij heeft duidelijk ruimte nodig en dat vraagt hij je door je voor twee opties te stellen, of doorgaan maar met afstand of het even uit te maken om te zien hoe jullie dat gaan voelen.
Ik zou ook niet tegen die deadline willen en zou er recalcitrant van worden.
Wat wil jij zelf, zie jij het zitten om te wachten totdat hij zegt waar hij behoefte aan hebt?
zaterdag 12 september 2009 om 17:49
In feite zijn het niet de "omstandigheden" die jullie uitelkaar drijven, maar de keuzes van je vriend. Niet-kiezen is namelijk ook een keuze. Kennelijk hebben jullie een andere manier van in het leven staan. Jij hecht aan plannen, aan zekerheid, duidelijkheid, hj lijkt veel meer een "we zien el als het zover is"-mentaliteit te hebben, en jouw poging tot plannen en regelen benauwd hem. Lijkt hem zelfs zoveel te benauwen dat dat zijn weerslag heeft op hoe hij aankijkt tegen de hele relatie.
Mijn conclusie als buitenstaaner zou zijn dat jullie gewoon niet zo goed bijelkaar passen, omdat je zo anders in het leven staat, dat altijd de een teveel van zijn "waarden" zal moeten " opofferen" voor het geluk van de ander. Jij geeft zelf al aan dat je teveel dingen van jezelf opgeeft voor de relatie. Dat is altijd verkeerd. Compromissen sluiten is goed, iets voor elkaar over hebben hoort in een relatie, maar zodra het voelt als een offer, in plaats van een keuze die je maakt omdat voor JOU de relatie belangrijker is dan dat onderwerp, doe je iets verkeerd.
Je kunt beter je partner verliezen dan jezelf. Ik denk dat voor jou het moment komt om te kiezen. Nu, of straks in december.
Mijn conclusie als buitenstaaner zou zijn dat jullie gewoon niet zo goed bijelkaar passen, omdat je zo anders in het leven staat, dat altijd de een teveel van zijn "waarden" zal moeten " opofferen" voor het geluk van de ander. Jij geeft zelf al aan dat je teveel dingen van jezelf opgeeft voor de relatie. Dat is altijd verkeerd. Compromissen sluiten is goed, iets voor elkaar over hebben hoort in een relatie, maar zodra het voelt als een offer, in plaats van een keuze die je maakt omdat voor JOU de relatie belangrijker is dan dat onderwerp, doe je iets verkeerd.
Je kunt beter je partner verliezen dan jezelf. Ik denk dat voor jou het moment komt om te kiezen. Nu, of straks in december.
zaterdag 12 september 2009 om 17:54
Hoi Rollerblaat. Even voor mezelf op een rijtje hoor:
- hij wil (hoogstwaarschijnlijk) in het buitenland studeren
* jij bent bereid met hem mee te gaan en daar stage te lopen
- Hij is nog onzeker over welk land het moet worden en of hij het wel door wil laten gaan
* jij kunt dus ook nog niks plannen
-hij wil dit wel aangrijpen om een long distance relatie te beginnen
* jij wilt dit eigenlijk niet
- hij wil vrijheid maar hij wil je niet kwijt
* jij wilt gewoon met hem naar het buitenland gaan.
- hij wil wel tijdelijk uit elkaar
* jij eigenlijk niet.
Ik heb dit niet zo geschematiseerd om je te beleren hoor, meer om voor mezelf een kapstok te maken.
Dit klinkt als trekken en duwen. Hij neemt op deze manier de regie over en jij probeert je aan te passen aan zijn plan.
Een LDR werkt alleen als jullie dat allebei willen. Samenwonen in een ander land werkt alleen als jullie dat allebei willen.
Ook voor "tijdelijk uit elkaar" geldt: alleen als je dat allebei wilt!!
En dit alles met een deadline van 3 maanden!!
Heftig.
Eeeh wat wil jij?? Dit alles in je achterhoofd nemende?
- hij wil (hoogstwaarschijnlijk) in het buitenland studeren
* jij bent bereid met hem mee te gaan en daar stage te lopen
- Hij is nog onzeker over welk land het moet worden en of hij het wel door wil laten gaan
* jij kunt dus ook nog niks plannen
-hij wil dit wel aangrijpen om een long distance relatie te beginnen
* jij wilt dit eigenlijk niet
- hij wil vrijheid maar hij wil je niet kwijt
* jij wilt gewoon met hem naar het buitenland gaan.
- hij wil wel tijdelijk uit elkaar
* jij eigenlijk niet.
Ik heb dit niet zo geschematiseerd om je te beleren hoor, meer om voor mezelf een kapstok te maken.
Dit klinkt als trekken en duwen. Hij neemt op deze manier de regie over en jij probeert je aan te passen aan zijn plan.
Een LDR werkt alleen als jullie dat allebei willen. Samenwonen in een ander land werkt alleen als jullie dat allebei willen.
Ook voor "tijdelijk uit elkaar" geldt: alleen als je dat allebei wilt!!
En dit alles met een deadline van 3 maanden!!
Heftig.
Eeeh wat wil jij?? Dit alles in je achterhoofd nemende?
zaterdag 12 september 2009 om 18:07
Wat vervelend! Het klinkt alsof je vriend eigenlijk even "vrij" wilt zijn. Dat lijkt me heel moeilijk voor jou. Ik heb zelf in de situatie van je vriend gezeten en het belangrijkste voor jou nu is om hem los te laten. Als je nu gaat trekken duw je hem alleen maar van je weg.
Zou je zelf niet naar het buitenland willen, gewoon voor jezelf? Kies een land waar je heen wilt en ga gewoon. Lijkt mij beter voor je relatie om 2 redenen:
a. jij gedraagt je onafhankelijk en dit maakt je aantrekkelijker voor je vriend. Jij bent namelijk helemaal niet afhankelijk van hem!
b. Wonen in het buitenland verandert je. Samen ontwikkelen lijkt mij beter dan alleen.
b+. Als het niet gaat zoals je wilt heb je in ieder geval een goede ervaring voor jezelf achter de rug!
Veel succes en
Zou je zelf niet naar het buitenland willen, gewoon voor jezelf? Kies een land waar je heen wilt en ga gewoon. Lijkt mij beter voor je relatie om 2 redenen:
a. jij gedraagt je onafhankelijk en dit maakt je aantrekkelijker voor je vriend. Jij bent namelijk helemaal niet afhankelijk van hem!
b. Wonen in het buitenland verandert je. Samen ontwikkelen lijkt mij beter dan alleen.
b+. Als het niet gaat zoals je wilt heb je in ieder geval een goede ervaring voor jezelf achter de rug!
Veel succes en
zaterdag 12 september 2009 om 18:09
Dankjewel voor jullie reacties, ik ben blij dat ik gehoor krijg op dit probleem.
@MM., nee, want ik word juist gek van het zitten wachten op hem...
@return_of: ik voel me inderdaad degene die veel opoffert voor de ander, al wil ik zelf ook mijn stage gaan volgen in 1 van die 2 landen. Ik heb de kracht om dit te willen plannen in de buurt van waar hij dan zit. Op deze manier is het niet een geheel offer, maar waarom staat hij zelfs hier niet open voor. Ik doe het ook voor mezelf, én om samen te blijven dus.
@haas: dankjewel haha, je hebt het verhaal eigenlijk samengevat voor me wat het een stuk helderder maakt. Ik zou niet weten hoe ik om moet gaan met tijdelijk uit elkaar. Dan is het opeens zomaar afgelopen, terwijl er nooit inhoudelijk iets mis leek te zijn.. en je weet ook niet wanneer je elkaar weer zou zien, of niet.. Eigenlijk neem je dan toch gewoon afscheid van elkaar?
@MM., nee, want ik word juist gek van het zitten wachten op hem...
@return_of: ik voel me inderdaad degene die veel opoffert voor de ander, al wil ik zelf ook mijn stage gaan volgen in 1 van die 2 landen. Ik heb de kracht om dit te willen plannen in de buurt van waar hij dan zit. Op deze manier is het niet een geheel offer, maar waarom staat hij zelfs hier niet open voor. Ik doe het ook voor mezelf, én om samen te blijven dus.
@haas: dankjewel haha, je hebt het verhaal eigenlijk samengevat voor me wat het een stuk helderder maakt. Ik zou niet weten hoe ik om moet gaan met tijdelijk uit elkaar. Dan is het opeens zomaar afgelopen, terwijl er nooit inhoudelijk iets mis leek te zijn.. en je weet ook niet wanneer je elkaar weer zou zien, of niet.. Eigenlijk neem je dan toch gewoon afscheid van elkaar?
zaterdag 12 september 2009 om 18:15
zaterdag 12 september 2009 om 18:22
quote:rollerblaat schreef op 12 september 2009 @ 18:15:
@ goudlokje: ja, ik wil graag ook zelf naar het buitenland, het lijkt me een fantastische ervaring. Wat bedoel je precies met samen ontwikkelen lijkt me beter dan alleen? En bedoel je, dat ik hem beter nu 'los' kan laten door het nu uit te maken?
Hai rollerblaat.
Ik bedoelde niet dat je het nu meteen uit moet maken, maar wel dat je lekker je eigen plan moet gaan trekken. Hij reageert niet enthousiast op jouw ideeën, dan is het tijd om je eigen ideeën te gaan ontwikkelen zonder hem. Op die manier geef je hem de ruimte om ook zijn ideeën te ontwikkelen.
Met samen ontwikkelen is beter dan alleen bedoel ik dat het niet goed voor een relatie is als 1 zich heel snel aan het ontwikkelen is (wat gebeurt als je in het buitenland gaat wonen) en één blijft thuis en blijft zichzelf.
Mijn advies is dus: ga lekker voor jezelf op zoek naar een land waar jij heen wilt (dus niet stiekem naar zijn voorkeurslanden gaan kijken) en trek maar even je eigen plan. Moeilijk, maar kies voor jezelf.
@ goudlokje: ja, ik wil graag ook zelf naar het buitenland, het lijkt me een fantastische ervaring. Wat bedoel je precies met samen ontwikkelen lijkt me beter dan alleen? En bedoel je, dat ik hem beter nu 'los' kan laten door het nu uit te maken?
Hai rollerblaat.
Ik bedoelde niet dat je het nu meteen uit moet maken, maar wel dat je lekker je eigen plan moet gaan trekken. Hij reageert niet enthousiast op jouw ideeën, dan is het tijd om je eigen ideeën te gaan ontwikkelen zonder hem. Op die manier geef je hem de ruimte om ook zijn ideeën te ontwikkelen.
Met samen ontwikkelen is beter dan alleen bedoel ik dat het niet goed voor een relatie is als 1 zich heel snel aan het ontwikkelen is (wat gebeurt als je in het buitenland gaat wonen) en één blijft thuis en blijft zichzelf.
Mijn advies is dus: ga lekker voor jezelf op zoek naar een land waar jij heen wilt (dus niet stiekem naar zijn voorkeurslanden gaan kijken) en trek maar even je eigen plan. Moeilijk, maar kies voor jezelf.
