Relaties
alle pijlers
Ik mis mijn ex-vriendin, kan haar niet loslaten
dinsdag 3 maart 2009 om 13:21
Sinds kort , 3 dagen geleden, heeft mijn vriendin mij verlaten. We waren alles samengeteld meer dan 3j samen. 8 maanden geleden hebben we besloten te gaan samenwonen, maar de laatste maanden ging het niet meer goed. Zij stoorde zich aan het feit dat ik haar te weinig steunde, te weinig attent was, te weinig hielp in het huishouden. Ze heeft me dit herhaalderlijk kerel duidelijk gemaakt en telkens gaven we het opnieuw een kans. Ik hield dit vol voor een week ofzo en toen herviel ik terug. Ik was gewoon zo gelukkig dat ik bij haar kon zijn dat ik mijn taken vergat.
Nu heeft ze een besluit genomen en wil ze er definitief mee stoppen en wil ze dat ik vertrek. Woon nu voorlopig terug bij mijn ouders, maar kan haar niet vergeten. Ze heeft me nu echt wakkergeschud, dat besef ik nu, en ik wil echt al die dingen voor haar doen. Zij is het meisje dat mijn leven nodig heeft. Ze begrijpt me, ze weet alles van me,... we waren 2 handen op 1 buik. Ze heeft de afgelopen weken afgezien en gemerkt dat ik telkens maar niet veranderde en nu heeft ze er genoeg van. Ik wou dat ik gewoon nog 1 kans kreeg om me te bewijzen. Maar het lijkt dat haar besluit vaststaat maar ben bang dat als ik haar laat dat ze het leven gaat gewoon worden zonder mij en dat ik dan helemaal geen kans meer heb. Ik wil gewoon op 1 of andere manier mij bewijzen desnoods op afstand maar weet niet hoe. Kunnen jullie mij helpen aub ?
Nu heeft ze een besluit genomen en wil ze er definitief mee stoppen en wil ze dat ik vertrek. Woon nu voorlopig terug bij mijn ouders, maar kan haar niet vergeten. Ze heeft me nu echt wakkergeschud, dat besef ik nu, en ik wil echt al die dingen voor haar doen. Zij is het meisje dat mijn leven nodig heeft. Ze begrijpt me, ze weet alles van me,... we waren 2 handen op 1 buik. Ze heeft de afgelopen weken afgezien en gemerkt dat ik telkens maar niet veranderde en nu heeft ze er genoeg van. Ik wou dat ik gewoon nog 1 kans kreeg om me te bewijzen. Maar het lijkt dat haar besluit vaststaat maar ben bang dat als ik haar laat dat ze het leven gaat gewoon worden zonder mij en dat ik dan helemaal geen kans meer heb. Ik wil gewoon op 1 of andere manier mij bewijzen desnoods op afstand maar weet niet hoe. Kunnen jullie mij helpen aub ?
dinsdag 3 maart 2009 om 14:38
quote:fuchsio schreef op 03 maart 2009 @ 13:21:
Sinds kort , 3 dagen geleden, heeft mijn vriendin mij verlaten. We waren alles samengeteld meer dan 3j samen. 8 maanden geleden hebben we besloten te gaan samenwonen, maar de laatste maanden ging het niet meer goed. Zij stoorde zich aan het feit dat ik haar te weinig steunde, te weinig attent was, te weinig hielp in het huishouden. Ze heeft me dit herhaalderlijk kerel duidelijk gemaakt en telkens gaven we het opnieuw een kans. Ik hield dit vol voor een week ofzo en toen herviel ik terug. Ik was gewoon zo gelukkig dat ik bij haar kon zijn dat ik mijn taken vergat.
Nu heeft ze een besluit genomen en wil ze er definitief mee stoppen en wil ze dat ik vertrek. Woon nu voorlopig terug bij mijn ouders, maar kan haar niet vergeten. Ze heeft me nu echt wakkergeschud, dat besef ik nu, en ik wil echt al die dingen voor haar doen. Zij is het meisje dat mijn leven nodig heeft. Ze begrijpt me, ze weet alles van me,... we waren 2 handen op 1 buik. Ze heeft de afgelopen weken afgezien en gemerkt dat ik telkens maar niet veranderde en nu heeft ze er genoeg van. Ik wou dat ik gewoon nog 1 kans kreeg om me te bewijzen. Maar het lijkt dat haar besluit vaststaat maar ben bang dat als ik haar laat dat ze het leven gaat gewoon worden zonder mij en dat ik dan helemaal geen kans meer heb. Ik wil gewoon op 1 of andere manier mij bewijzen desnoods op afstand maar weet niet hoe. Kunnen jullie mij helpen aub ?
Ik vind dit eigenlijk horen bij de grootste onzin die ik ooit heb gehoord. Je werd zo gelukkig van haar dat je spontaan (bijna 3 jaar lang) vergat hoe je haar kon steunen, blij kon maken, sámen een huishouden voert etc.
En nu ze het definitief uitmaakt en kiest voor zichzelf kun jij ineens alles anders doen met een nieuwe kans? Jij veranderd ineens? Je bent in je essentie een ander persoon, die de dingen anders aanpakt?
Je begrijpt toch zelf ook wel dat dit heel ongeloofwaardig klinkt hè.
Sinds kort , 3 dagen geleden, heeft mijn vriendin mij verlaten. We waren alles samengeteld meer dan 3j samen. 8 maanden geleden hebben we besloten te gaan samenwonen, maar de laatste maanden ging het niet meer goed. Zij stoorde zich aan het feit dat ik haar te weinig steunde, te weinig attent was, te weinig hielp in het huishouden. Ze heeft me dit herhaalderlijk kerel duidelijk gemaakt en telkens gaven we het opnieuw een kans. Ik hield dit vol voor een week ofzo en toen herviel ik terug. Ik was gewoon zo gelukkig dat ik bij haar kon zijn dat ik mijn taken vergat.
Nu heeft ze een besluit genomen en wil ze er definitief mee stoppen en wil ze dat ik vertrek. Woon nu voorlopig terug bij mijn ouders, maar kan haar niet vergeten. Ze heeft me nu echt wakkergeschud, dat besef ik nu, en ik wil echt al die dingen voor haar doen. Zij is het meisje dat mijn leven nodig heeft. Ze begrijpt me, ze weet alles van me,... we waren 2 handen op 1 buik. Ze heeft de afgelopen weken afgezien en gemerkt dat ik telkens maar niet veranderde en nu heeft ze er genoeg van. Ik wou dat ik gewoon nog 1 kans kreeg om me te bewijzen. Maar het lijkt dat haar besluit vaststaat maar ben bang dat als ik haar laat dat ze het leven gaat gewoon worden zonder mij en dat ik dan helemaal geen kans meer heb. Ik wil gewoon op 1 of andere manier mij bewijzen desnoods op afstand maar weet niet hoe. Kunnen jullie mij helpen aub ?
Ik vind dit eigenlijk horen bij de grootste onzin die ik ooit heb gehoord. Je werd zo gelukkig van haar dat je spontaan (bijna 3 jaar lang) vergat hoe je haar kon steunen, blij kon maken, sámen een huishouden voert etc.
En nu ze het definitief uitmaakt en kiest voor zichzelf kun jij ineens alles anders doen met een nieuwe kans? Jij veranderd ineens? Je bent in je essentie een ander persoon, die de dingen anders aanpakt?
Je begrijpt toch zelf ook wel dat dit heel ongeloofwaardig klinkt hè.
dinsdag 3 maart 2009 om 14:43
Vraag haar of ze mischien de spullen vast in de schuur kan zetten of afgeven bij de buren, zodat ze jou niet hoeft te zien als ze dat niet wil. Dan laat je zien dat je met haar meedenkt en har respecteert. Je weet al dat ze je niet gaat willen spreken, dus dit is je kans om te laten zien dat je de boodschap echt begrepen hebt in plaats van weer je eigen zin door te drijven en een gesprek te willen omdat JIJ daar behoefte aan hebt.
anoniem_76430 wijzigde dit bericht op 03-03-2009 14:43
Reden: typen is moeilijk
Reden: typen is moeilijk
% gewijzigd
dinsdag 3 maart 2009 om 14:44
Bedankt Queenie, Suzeli voor de steun. Ik weet dat het ongeloofwaardig klinkt en het is niet dat ik haar 3j verwaarloost heb. De laatste maanden stoorde haar dat en we hadden het allebei druk en als ik dan thuis was, zat ik graag eens in de zetel. En zij kreeg het gevoel dat zij ook altijd moest werken en als ze thuis was dat ze er alleen voor stond. Als ze me iets vroeg, hielp ik altijd, maar dacht er nooit spontaan aan
Onafhankelijk zijn lijkt een goed idee, alleen moet ik vandaag langs gaan. Ik moet iets heel dringend hebben. Ik ben wel van plan haar dan rust te gunnen tot vrijdag, wat voor mij enorm lang is maar ik moet het proberen. Maar wat ik dan moet doen vrijdag, of erna dat weet ik niet
Onafhankelijk zijn lijkt een goed idee, alleen moet ik vandaag langs gaan. Ik moet iets heel dringend hebben. Ik ben wel van plan haar dan rust te gunnen tot vrijdag, wat voor mij enorm lang is maar ik moet het proberen. Maar wat ik dan moet doen vrijdag, of erna dat weet ik niet
dinsdag 3 maart 2009 om 14:45
En ik blijf nog bij mijn mening ook al heb ik nu wel alles gelezen.
Zij wil hem niet zoals hij is, hij is niet ineens definitief anders nu het 3 dagen uit is. In ieder geval niet zo dat het blijvend anders is. En daarbij moet je helemaal niet anders willen zijn/doen voor een ander. Je moet jezelf kunnen zijn.
Zij wil hem niet zoals hij is, hij is niet ineens definitief anders nu het 3 dagen uit is. In ieder geval niet zo dat het blijvend anders is. En daarbij moet je helemaal niet anders willen zijn/doen voor een ander. Je moet jezelf kunnen zijn.
dinsdag 3 maart 2009 om 14:46
Klopt. Een vriend van mij raadde dat ook aan. Kijk je mag contact zoeken, af en toe 1 a 2 keer in de week en praat dan over het weer bij wijze van spreken. Hoe was je werk, hoe was dit hoe was dat. Zodat ze je niet vergeet maar er ook niet aan terugdenkt hoe hard ze achter haar beslissing staat.
Maar het blijft moeilijk en eigenlijk zou ik dat MOETEN doen als ik mij wil bewijzen
Maar het blijft moeilijk en eigenlijk zou ik dat MOETEN doen als ik mij wil bewijzen
dinsdag 3 maart 2009 om 14:53
quote:fuchsio schreef op 03 maart 2009 @ 14:48:
Madhe, bij haar kon ik mijn eigen zijn. Omdat ik net bij haar kon zijn was ik mijn eigen. Dat was mijn grootste beloning.
Lijkt onbegrijpelijk maar zo is het hoor
Ik geloof zeker dat je je zo voelt alleen denk ik dat jij nog niet weet hoe het voelt om jezelf te zijn of je bent het voor haar vergeten.
Ik heb ook rare dingen gedaan om gelukkig te worden in mijn huidige relatie. Nu we allebij meer zelfkennis hebben en elkaar wat losser laten komen we automatisch dichter bij elkaar omdat we dat graag willen. Niet krampachtig.
Madhe, bij haar kon ik mijn eigen zijn. Omdat ik net bij haar kon zijn was ik mijn eigen. Dat was mijn grootste beloning.
Lijkt onbegrijpelijk maar zo is het hoor
Ik geloof zeker dat je je zo voelt alleen denk ik dat jij nog niet weet hoe het voelt om jezelf te zijn of je bent het voor haar vergeten.
Ik heb ook rare dingen gedaan om gelukkig te worden in mijn huidige relatie. Nu we allebij meer zelfkennis hebben en elkaar wat losser laten komen we automatisch dichter bij elkaar omdat we dat graag willen. Niet krampachtig.
dinsdag 3 maart 2009 om 14:54
quote:Suzeli schreef op 03 maart 2009 @ 14:38:
[...]
Sms haar dat je morgen komt ipv straks. Laat zien dat je onafhankelijk van haar bent.Zo is het. Geloof ons, wij zijn meiden. Dan zal ze zeker gaan twijfelen als ze gek op je is. Bij mijn relatie is het ook zo gegaan in het begin. Allemaal machtstrijd. Jammer dat het zo moet maar het werkt wel. Gewoon je beste outfit aan, je haar in de krul, opgewekt zijn. Wel zeggen dat je haar mist en dit niet jouw idee is maar dat je het maar zal moeten accepteren en doorgaat met je leven. Ben benieuwd of ze dan nog zo volhardend zal zijn.
[...]
Sms haar dat je morgen komt ipv straks. Laat zien dat je onafhankelijk van haar bent.Zo is het. Geloof ons, wij zijn meiden. Dan zal ze zeker gaan twijfelen als ze gek op je is. Bij mijn relatie is het ook zo gegaan in het begin. Allemaal machtstrijd. Jammer dat het zo moet maar het werkt wel. Gewoon je beste outfit aan, je haar in de krul, opgewekt zijn. Wel zeggen dat je haar mist en dit niet jouw idee is maar dat je het maar zal moeten accepteren en doorgaat met je leven. Ben benieuwd of ze dan nog zo volhardend zal zijn.
dinsdag 3 maart 2009 om 14:57
Geloof me, er zijn mensen die nooit tevreden zijn, hoe erg je je ook aan zult passen. Jouw vriendin klinkt als een van hen. Als jij je helemaal aan moet passen aan haar, zul je jezelf niet meer zijn. Daar wordt je echt niet gelukkig van.
Laat haar eens even los. Kijk eens hoe je het zonder haar redt. En laat haar nu maar eens naar jouw toekomen als ze mocht beseffen je te missen. Zo niet, dan passen jullie waarschijnlijk niet bij elkaar en wordt jij veel gelukkiger met iemand die je wel waardeerd om wie je bent.
Laat haar eens even los. Kijk eens hoe je het zonder haar redt. En laat haar nu maar eens naar jouw toekomen als ze mocht beseffen je te missen. Zo niet, dan passen jullie waarschijnlijk niet bij elkaar en wordt jij veel gelukkiger met iemand die je wel waardeerd om wie je bent.
dinsdag 3 maart 2009 om 15:06
Ja geloof jullie wel. Haar rust gunnen is het beste dat ik kan doen en ga dat ook proberen. Maar ga wel proberen lichtjes contact te houden en hopelijk komen die kriebels bij haar terug. Ik moet natuurlijk mijn eigen kunnen zijn maar heb veel voor dat meisje over en zoals Suzeli zegt komt dat misshien nadien wel losser. Ik wil op mijn tanden bijten voor haar en mijn best doen en zien hoe het gaat dan. Ik wil die dingen die ze me nu kwalijk neemt doen voor haar, maar komen er na enkele maanden weer andere dingen ja dan weet ik dat ze nooit tevreden zal zijn. Ik hoop dat ze op deze manier minder volhardend zal zijn en terug open zal staan voor mijn bedoelingen, als ze tenminsten diep vanbinnen nog iets voelt maar dat denk ik wel
dinsdag 3 maart 2009 om 15:09
dinsdag 3 maart 2009 om 15:11
quote:fuchsio schreef op 03 maart 2009 @ 15:06:
Ik hoop dat ze op deze manier minder volhardend zal zijn en terug open zal staan voor mijn bedoelingen, als ze tenminsten diep vanbinnen nog iets voelt maar dat denk ik wel
Ik bedoel dit niet vervelend hoor, maar je hebt volgens mij nog best wel hoop dat het goed komt. Wees wel realistisch: ze heeft het uitgemaakt, jullie wonen niet meer samen, ze wil even geen contact meer met je, ze heeft het al een keer eerder uitgemaakt...
Misschien is de koek wel gewoon op voor haar.
Ik hoop dat ze op deze manier minder volhardend zal zijn en terug open zal staan voor mijn bedoelingen, als ze tenminsten diep vanbinnen nog iets voelt maar dat denk ik wel
Ik bedoel dit niet vervelend hoor, maar je hebt volgens mij nog best wel hoop dat het goed komt. Wees wel realistisch: ze heeft het uitgemaakt, jullie wonen niet meer samen, ze wil even geen contact meer met je, ze heeft het al een keer eerder uitgemaakt...
Misschien is de koek wel gewoon op voor haar.
dinsdag 3 maart 2009 om 15:14
Je hoeft je niet te verontschuldigen voor je leeftijd.
Ik ben 26.
Wees eens wat zekerder van jezelf. Ook jij bent de moeite waard! Get over her Er zijn nog 100den meiden die jou ook zien zitten, alleen ben jij even vergeten dat ze bestaan en zij kennen jou no niet. Komt vanzelf wel weer, hoeft niet nu.
Ik ben 26.
Wees eens wat zekerder van jezelf. Ook jij bent de moeite waard! Get over her Er zijn nog 100den meiden die jou ook zien zitten, alleen ben jij even vergeten dat ze bestaan en zij kennen jou no niet. Komt vanzelf wel weer, hoeft niet nu.
dinsdag 3 maart 2009 om 15:16
dinsdag 3 maart 2009 om 15:16
quote:yoyo2 schreef op 03 maart 2009 @ 15:11:
[...]
Ik bedoel dit niet vervelend hoor, maar je hebt volgens mij nog best wel hoop dat het goed komt. Wees wel realistisch: ze heeft het uitgemaakt, jullie wonen niet meer samen, ze wil even geen contact meer met je, ze heeft het al een keer eerder uitgemaakt...
Misschien is de koek wel gewoon op voor haar.Het is ook nog maar 3 dagen uit. He kan wel 3 maanden duuren voordat je over een relatie van 3 jaar heen bent. (sorry fuchsio,kan het niet mooier maken) Tuurlijk doet het zeer als de ene nog wel wil en de andere absoluut niet.
[...]
Ik bedoel dit niet vervelend hoor, maar je hebt volgens mij nog best wel hoop dat het goed komt. Wees wel realistisch: ze heeft het uitgemaakt, jullie wonen niet meer samen, ze wil even geen contact meer met je, ze heeft het al een keer eerder uitgemaakt...
Misschien is de koek wel gewoon op voor haar.Het is ook nog maar 3 dagen uit. He kan wel 3 maanden duuren voordat je over een relatie van 3 jaar heen bent. (sorry fuchsio,kan het niet mooier maken) Tuurlijk doet het zeer als de ene nog wel wil en de andere absoluut niet.
dinsdag 3 maart 2009 om 15:18
quote:fuchsio schreef op 03 maart 2009 @ 15:06:
Ja geloof jullie wel. Haar rust gunnen is het beste dat ik kan doen en ga dat ook proberen. Maar ga wel proberen lichtjes contact te houden en hopelijk komen die kriebels bij haar terug.
Je begrijpt het dus echt niet he. Zij laat in alles merken dat ze op dit moment helemaal geen contact wil. Dus ook niet lichtjes, gewoon helemaal niet. laat dat ff tot je botte hersentjes doordringen en hou op met drammen, want dat werkt alleen maar averechts. Je roept wel heel hard dat je deze keer echt gaat veranderen en dat je beter naar haar gaat luisteren, maar uit je gedrag blijkt daar helemaal niets van, want je blijft tegen haar zin in contact zoeken. laat haar helemaal los, niet tot vrijdag, maar tot laten we zeggen 1 juni.
Op twee juni mag je haar en berichtje sturen en vragen hoe het met haar gaat, of een praatje over het weer voeren. Dan heeft zij de tijd gekregen om na te denken en je echt te gan missen, en heb jij ook tijd om je ergste liefdesverdriet te gaan verwerken en realistisch terug te kijken op jullie relatie. Tot die tijd gewoon geen contact. kom je haar op straat tegen even een knikje, of glimlach en dan doorlopen. zal best even moeilijk zijn, maar nu even hard zijn voor jezelf is de enige manier.
Ik wil op mijn tanden bijten voor haar en mijn best doen en zien hoe het gaat dan.
Doe dat dan door haar nu te geven waar ze om vraagt; afstand. Ik wil die dingen die ze me nu kwalijk neemt doen voor haar, maar komen er na enkele maanden weer andere dingen ja dan weet ik dat ze nooit tevreden zal zijn. Ik hoop dat ze op deze manier minder volhardend zal zijn en terug open zal staan voor mijn bedoelingen, als ze tenminsten diep vanbinnen nog iets voelt maar dat denk ik wel
Ja geloof jullie wel. Haar rust gunnen is het beste dat ik kan doen en ga dat ook proberen. Maar ga wel proberen lichtjes contact te houden en hopelijk komen die kriebels bij haar terug.
Je begrijpt het dus echt niet he. Zij laat in alles merken dat ze op dit moment helemaal geen contact wil. Dus ook niet lichtjes, gewoon helemaal niet. laat dat ff tot je botte hersentjes doordringen en hou op met drammen, want dat werkt alleen maar averechts. Je roept wel heel hard dat je deze keer echt gaat veranderen en dat je beter naar haar gaat luisteren, maar uit je gedrag blijkt daar helemaal niets van, want je blijft tegen haar zin in contact zoeken. laat haar helemaal los, niet tot vrijdag, maar tot laten we zeggen 1 juni.
Op twee juni mag je haar en berichtje sturen en vragen hoe het met haar gaat, of een praatje over het weer voeren. Dan heeft zij de tijd gekregen om na te denken en je echt te gan missen, en heb jij ook tijd om je ergste liefdesverdriet te gaan verwerken en realistisch terug te kijken op jullie relatie. Tot die tijd gewoon geen contact. kom je haar op straat tegen even een knikje, of glimlach en dan doorlopen. zal best even moeilijk zijn, maar nu even hard zijn voor jezelf is de enige manier.
Ik wil op mijn tanden bijten voor haar en mijn best doen en zien hoe het gaat dan.
Doe dat dan door haar nu te geven waar ze om vraagt; afstand. Ik wil die dingen die ze me nu kwalijk neemt doen voor haar, maar komen er na enkele maanden weer andere dingen ja dan weet ik dat ze nooit tevreden zal zijn. Ik hoop dat ze op deze manier minder volhardend zal zijn en terug open zal staan voor mijn bedoelingen, als ze tenminsten diep vanbinnen nog iets voelt maar dat denk ik wel
