Ik weet het gewoon niet!

Vertel je vriend eerst maar eens dat je verliefd bent geworden op een ander en je daarmee gekust hebt.... hij heeft dan ook een keuze: bij jou weg gaan of blijven.

Hmm, lastig... maar als je openstaat voor verliefde gevoelens naar iemand anders dan je vriend, dan zit het toch sowieso niet helemaal goed met wat de gevoelens naar je eigen vriend betreft? Als je nu al die twijfels al hebt, dan is het m.i. geen lang leven meer beschoren, hoe geweldig hij ook is.

Ik vind het wel opvallend dat je het helemaal niet hebt over wat je voor je vriend voelt.

Word je nog gelukkig van de gedachte de rest van je leven met hem door te brengen? Zo niet, dan heb je je antwoord denk ik al... tenzij je het van jezelf kent dat dit slechtst fases zijn en dat over een poosje weer gezakt is.

MAAR je bent wel vreemdgegaan, zowel emotioneel als fysiek, lijkt me wel zo eerlijk om dat tegen hem te zeggen, als dat voor hem betekend dat ie jou niet meer wil, dan zul je daar mee moeten zien te dealen, maar het verzwijgen vind ik niet kunnen.

Succes ermee!

Ik zou even apart gaan wonen.. kijken hoe je dat bevalt.

Ik vind je verhaal behoorlijk duidelijk en veel zeggen.

Ik denk dat het grootste probleem 'de stap' zetten is.



Maar wanneer ik jou zo hoor, heb je eigenlijk geen reden meer om in deze relatie te blijven zitten.

Ik zou zeggen lees even de de laatste paar bladzijden van het minnaar toppic op de sekspijler.... wellicht word je daar wat wijzer van

quote:joep_ie schreef op 08 maart 2009 @ 15:25:



Hij is lief maar hij perkt me ook in. Ik voel me niet altijd even vrij. Vrienden zeggen ook dat ik erg braaf ben als ik bij hem ben. Zelfs mijn moeder heeft het woord saai in de mond genomen..





Ik heb het gevoel dat ik een keuze moet maken maar daarbij niet weet op welke gronden ik dat moet doen.



Een goede relatie is niet een relatie met een goede persoon, maar een relatie die goed is voor jou. Al is de man in kwestie nog zo'n "catch" . Sinds ik samen ben met mijn man voel ik mij leuker, aantrekkelijker en zelfverzekerder. Hij maakt dat gevoel in mij los. Hij haalt echt het beste in mij naar boven. Dat maakt hem de perfecte man voor mij. Niet het lijstje met scores.

Een relatie hebben is lastig en zker als hij langer duurt zul je zeker het een en ander op je pad krijgen, daarom is het zo belangrijk dat de basis goed is. En dat betekend voor mij dat ik niet alleen gelukkig wil zijn met hem, maar ook met mijzelf als ik bij hem ben.

quote:joep_ie schreef op 08 maart 2009 @ 15:05:

Hoi dames,



Even met een aliasje omdat ik toch wel graag advies wil.



Een probleem waar ik al een hele tijd mee zit.. en ik heb geen idee wat ik ermee moet doen (ik hoop dat ik het niet een te lang verhaal maak..)



Ik heb 3 jaar een relatie met een jongen waarvan iedere vrouw zou kunnen 'dromen'. Hij ziet er goed uit, heeft een goede baan en en nog beter toekomstperspectief. Hij is actief, betrokken en ontzettend lief.

Toch kriebelt er al een tijd het gevoel dat 'dit' het niet kan zijn..

We wonen al een tijd samen en ik krijg nu steeds meer het gevoel dat ik graag op mezelf zou willen wonen. Een stuk vrijheid willen pakken.. niet iemand de hele tijd om je heen hebben die je 'adviseert' (wat overkomt als vaderlijk gedrag).



Ik heb het hier ook over gehad met mijn vriend maar voor hem is dit toch een grote stap terug in onze relatie (wat ik mij ook wel voor kan stellen).

Moeilijkheid:

Hierbij komt dat ik ontzettend verliefd ben op een andere jongen..

Ik heb een hele tijd het contact met hem verbroken maar kon een week geleden niet meer op tegen de drang om hem te spreken/zien.



We hebben elkaar weer ontmoet en dat was ontzettend fijn en heel gezellig.

even voor de duidelijkheid: we hebben elkaar wel gekust, geen seks en zelfs geen tong

Het erge is.. hij heeft ook een vriendin waarmee hij opzich wel gelukkig is.

We zijn allebei te bang om iets met elkaar te beginnen omdat we dan de andere relatie op moeten geven..



Toch kriebelt het nu al een hele tijd. Ben ik wel echt gelukkig in mijn relatie? Is er niet veel meer dat ik nog moet meemaken, doen, zien en voelen op relationeel gebied?



De andere jongen 'triggert' dit gevoel heel erg. Toch bestond dit gevoel ook voordat ik hem leerde kennen.

Op dit moment maak ik het mezelf ontzettend moeilijk. Ik ben niet gelukkig bij mijn huidige vriend omdat ik teveel twijfel, ik ben hoteldebotel op iemand die niet van mij is en ws nooit zal zijn..waardoor ik alleen maar verdrietiger word.



Ik weet dat als ik bij mijn huidige vriend blijf ik over een jaar of 5 met getrouwd en al een koophuis bezit...



Vlucht ik uit mijn huidige relatie door verliefdheid toe te laten? Is het een makkelijk excuus om de relatie te beeindigen?



Gesprekken met ouders/vrienden komen uit op:

Je moet erachter komen wat je zelf wilt.



Het nadeel is dat ik het gewoon niet weet.. Hoe kom ik daarachter?



Iemand die in hetzelfde schuitje heeft gezeten? Tips misschien?



- warrig verhaal misschien..hoop dat ik door eventuele vragen wat meer kan ophelderen-



Het erge is dat jij al een vriend hebt!

En dan zoen je niet met andere mannen, hoe leuk je ze ook vind

Maar das mijn bescheiden mening.



En wat je moet doen?

Zoals iemand hier net al zei



Laat je vriend maar kiezen!

Vertel hem dat je hebt gezoend met een ander en laat hem dan maar beslissen of hij verder wil met je.



En daar komt bij, als je al verliefd bent op een ander....zou ik zeker de relatie verbreken

Ook al wordt het niets met de ander



Heb je gelijk waar je zo naar uitkijkt

Je leventje voor jezelf

Ik vind niet dat als je verliefd wordt op een ander, je dús je relatie moet verbreken. Verliefd worden kan je overkomen, wat je ermee doet is een tweede. Het is misschien wel een teken dat je iets in je huidige relatie mist, een idee om daar eens over te praten met je vriend? Heb je hem er wel eens op aangesproken dat je vindt dat hij zo 'vaderlijk'/belerend is, je belemmert in dingen, oid? Wellicht is hij zich daar niet zo van bewust, maar wil hij er best aan werken? En mogelijk dat je daardoor ineens wel weer zekerder wordt van een toekomst met hem?

quote:Karlie schreef op 08 maart 2009 @ 18:37:

Ik vind niet dat als je verliefd wordt op een ander, je dús je relatie moet verbreken.Verliefd worden kan je overkomen, wat je ermee doet is een tweede. Het is misschien wel een teken dat je iets in je huidige relatie mist, een idee om daar eens over te praten met je vriend? Heb je hem er wel eens op aangesproken dat je vindt dat hij zo 'vaderlijk'/belerend is, je belemmert in dingen, oid? Wellicht is hij zich daar niet zo van bewust, maar wil hij er best aan werken? En mogelijk dat je daardoor ineens wel weer zekerder wordt van een toekomst met hem?

Niet mee eens Karlie.

Het is een keuze...nou nee das niet helemaal waar

De kriebels krijgen van iemand heb je idd niet in de hand

Wat je echter wel in de hand hebt zijn de vervolg stappen

Het zoenen bijvoorbeeld



Feit ligt er dat TO toch al niet meer 100% achter haar relatie staat

Ze zou ook zelf kunnen veranderen ipv het bij hem te leggen



En Joep-ie, bij iemand blijven omdat je bang bent hem verdriet te doen is natuurlijke helemaal geen optie

Dan s het wachten op het moment dat je echt over de schreef gaat

En wat denk je dan...dat hij dan minder verdriet heeft?

quote:joep_ie schreef op 08 maart 2009 @ 18:40:

Voor mij is dat op dit moment bijzaak. Ik zie geen toekomst met die jongen.Misschien bot, maar als dat de belangrijkste overweging is dan heb ik medelijden met je vriend.

Ik zie het probleem eerlijk gezegd niet: je bent met een man die jouw beperkt of beter gezegd een man die JIJ toestaat om je te beperken terwijl je innerlijk de drang hebt naar vrijheid. Vrijheid om gewoon te zijn wie je bent. Vrijheid betekent keuzes durven maken die bij jou als persoon passen. Soms is dat inderdaad even slikken voor een ander maar die ander is verantwoordelijk voor zichzelf. Als jij je laat tegenhouden door een paar tranen dan moet je je afvragen of je echt zo vrij wilt zijn als je zegt.



Ook lees ik in je verhaal dat je hem ziet als iemand die je nodig hebt om samen op de bank te zitten, iemand die jou aanspoort om je opdrachten te maken, iemand met leuke schoonouders...ik lees nergens terug wat je echt aan hem waardeert als persoon. Al die dingen die je opnoemt kun je zelf ook: met jezelf op de bank zitten en jezelf aansporen om je opdrachten te maken. Leuke mensen zijn er zat en dat hoeven niet per se je schoonouders te zijn. People come and go, het gaat erom dat waar je staat in het leven, dat dat ook 100% jouw eigen keus is. Voelt dat niet zo, dan weet je genoeg.



Lekker warrig verhaal Hoop dat je er iets mee kunt.

quote:Summerdance schreef op 08

[...]



Niet mee eens Karlie.

Het is een keuze...nou nee das niet helemaal waar

De kriebels krijgen van iemand heb je idd niet in de hand

Wat je echter wel in de hand hebt zijn de vervolg stappen

Het zoenen bijvoorbeeld





Dat zei ik toch ook? Of tenminste was dat wel precies wat ik bedoelde.



Denk wel dat verliefd worden op een ander je niet zo makkelijk 'overkomt' als je helemaal happy bent in je relatie. En dat blijkt ook wel uit wat TO aangeeft. Ik zou zelf ook niet kunnen bloeien in een relatie met een vaderlijk/belerend type. Maar als hij inderdaad nu eenmaal zo is, dan moet je dat óf accepteren, of niet en dan dus je conclusie trekken (vóórdat je vervolgstappen neemt op het verliefd zijn).

quote:Karlie schreef op 08 maart 2009 @ 21:32:

[...]





Dat zei ik toch ook? Of tenminste was dat wel precies wat ik bedoelde.



Denk wel dat verliefd worden op een ander je niet zo makkelijk 'overkomt' als je helemaal happy bent in je relatie. En dat blijkt ook wel uit wat TO aangeeft. Ik zou zelf ook niet kunnen bloeien in een relatie met een vaderlijk/belerend type. Maar als hij inderdaad nu eenmaal zo is, dan moet je dat óf accepteren, of niet en dan dus je conclusie trekken (vóórdat je vervolstappen neemt op het verliefd zijn).

En dat bedoelde ik dus ook

Maat TO schrijft dat ze ontzettend verliefd is op die ander, en dat gaat er bij mij niet in

Kijk kriebels snap ik...maar echt verliefd...sorry dat gaat er bij mij gewoon niet in



Ik ben verliefd op mijn eigen partner, en als ik dat niet meer ben dan schort er iets aan mijn relatie



Maar ik krijg een beetje het gevoel dat TO zelf niet wegdurft bij haar huidige partner omdat ze nog geen ander heeft

De drang naar vrijheid lees ik als de drang naar een andere (betere,minder vaderende) partner...



Want, als je niuet gelukkig bent in je relatie en je mist van alles...dan stop je toch?

Of denk ik nou weer te simpel?

Je werd verliefd en kon de drang niet weerstaan hem weer te spreken? Sorry hoor, maar dat is de grootste bullshit die er bestaat. Je wilde de drang niet weerstaan. Natuurlijk kun je dat wel.



Maar over je relatie. Wordt volwassen en verbreek de relatie. Je kunt inderdaad verliefdheid niet voorkomen, maar jij loopt het nog lekker te voeden ook nog. Kom er eerst maar eens achter wat je zelf wilt. Alleen lukt dat het beste.

Maar wat heb je dan nu Joep-ie?

Het ligt er maar aan hoe je het bekijkt.

Ik weet niet of je nu wel zo goed af bent. Misschien.



Een huis zul je altijd weer krijgen, een toekomst heb je hoe dan ook, vriendschappen dat ligt in je eigen hand.



Ik heb verschillende relaties gehad, en ook afgebroken. Nooit spijt van gehad, niet van de relaties en niet van het afbreken ervan.

Ik heb nu al heel lang een relatie met dezelfde man, ik heb eigenlijk geen idee hoe dat kan. Ik keek altijd naar het groene gras, maar met hem niet meer. En is hij perfect? Mwah, voor een ander zeker niet, maar voor mij wel.



Ik kan niet beoordelen of je gewoon een beetje groei jeuk hebt en je relatie weer eens flink moet opschudden, of dat je het beter uit kunt maken.

Je bent je wel blijven ontwikkelen neem ik aan, als je dan niet af en toe met je vriend samen de boel overhoop gooit groei je uit elkaar.

Maar ik ben wel bevooroordeeld hoor, want ik heb echt een enorme hekel aan vaderlijke mannen, dus ik vind het knap dat je daarmee om kan gaan.

Volgens mij doe je niets met kriebels voor een ander als je een relatie heb.



Ik heb het in mijn huidige relatie 2 keer gehad. In het begin was verliefd op mijn vriend maar ook op zijn beste vriend Zij wisten het van mij en van elkaar. Er is 'nooit' wat gebeurt tussen mij en beste vriend. Verder 1 keer kriebels gehad voor een collega (bijbaantje) Heb ik in tranen tegen mijn vriend verteld, hij accepteerde het en heeft me getroost . (verliefdheid voor collega was meteen een stuk minder)



Het is niet erg, misschien juist wel logisch als je nog jong bent. Het is alleen aan jou wat je er mee doet.

quote:joep_ie schreef op 08 maart 2009 @ 15:05:

Hoi dames,



Even met een aliasje omdat ik toch wel graag advies wil.



Een probleem waar ik al een hele tijd mee zit.. en ik heb geen idee wat ik ermee moet doen (ik hoop dat ik het niet een te lang verhaal maak..)



Ik heb 3 jaar een relatie met een jongen waarvan iedere vrouw zou kunnen 'dromen'. Hij ziet er goed uit, heeft een goede baan en en nog beter toekomstperspectief. Hij is actief, betrokken en ontzettend lief.

Toch kriebelt er al een tijd het gevoel dat 'dit' het niet kan zijn..

We wonen al een tijd samen en ik krijg nu steeds meer het gevoel dat ik graag op mezelf zou willen wonen. Een stuk vrijheid willen pakken.. niet iemand de hele tijd om je heen hebben die je 'adviseert' (wat overkomt als vaderlijk gedrag).



Je hebt dus het gevoel dat dit het niet kan zijn



Ik heb het hier ook over gehad met mijn vriend maar voor hem is dit toch een grote stap terug in onze relatie (wat ik mij ook wel voor kan stellen).

Moeilijkheid:

Hierbij komt dat ik ontzettend verliefd ben op een andere jongen..

Ik heb een hele tijd het contact met hem verbroken maar kon een week geleden niet meer op tegen de drang om hem te spreken/zien.



We hebben elkaar weer ontmoet en dat was ontzettend fijn en heel gezellig.

even voor de duidelijkheid: we hebben elkaar wel gekust, geen seks en zelfs geen tong

Het erge is.. hij heeft ook een vriendin waarmee hij opzich wel gelukkig is.

We zijn allebei te bang om iets met elkaar te beginnen omdat we dan de andere relatie op moeten geven..



Toch kriebelt het nu al een hele tijd. Ben ik wel echt gelukkig in mijn relatie? Is er niet veel meer dat ik nog moet meemaken, doen, zien en voelen op relationeel gebied?



Nog een keer: je twijfelt aan je relatie



De andere jongen 'triggert' dit gevoel heel erg. Toch bestond dit gevoel ook voordat ik hem leerde kennen.

Op dit moment maak ik het mezelf ontzettend moeilijk. Ik ben niet gelukkig bij mijn huidige vriend omdat ik teveel twijfel, ik ben hoteldebotel op iemand die niet van mij is en ws nooit zal zijn..waardoor ik alleen maar verdrietiger word.

je bent niet gelukkig en de situatie maakt je verdrietiger



Ik weet dat als ik bij mijn huidige vriend blijf ik over een jaar of 5 met getrouwd en al een koophuis bezit...



Vlucht ik uit mijn huidige relatie door verliefdheid toe te laten? Is het een makkelijk excuus om de relatie te beeindigen?



Gesprekken met ouders/vrienden komen uit op:

Je moet erachter komen wat je zelf wilt.



Het nadeel is dat ik het gewoon niet weet.. Hoe kom ik daarachter?



Lieverd, je weet het wel:



Dit is het niet voor je

Je twijfelt aan de relatie

Je voelt je niet gelukkig en de situatie maakt je alleen verdrietiger.

Dit zijn je eigen woorden!

Nergens heb je het over de liefde die je voelt voor je vriend. Of het geluk dat jullie samen delen.

Probeer eens echt te na te gaan wat je gevoel je zegt?

Sterkte



Iemand die in hetzelfde schuitje heeft gezeten? Tips misschien?



- warrig verhaal misschien..hoop dat ik door eventuele vragen wat meer kan ophelderen-