Ik weet niet wat ik moet doen

Missthinkalot zaterdag 18 oktober 2025 om 10:39

Ik weet niet wat ik moet doen en hoop advies te krijgen.

Momenteel woon ik nog samen met (ex)partner, niet getrouwd, wel kinderen. De relatie is al jaren niet meer goed. Het is erin geslopen en steeds erger geworden. Hij is een heel stil introvert persoon, toont geen affectie, geen intimiteit en weinig interactie. Ik kan nooit met hem lachen en dat mis ik. Dit is mij in de loop der jaren op gaan breken. Ik begrijp ook niet waarom hij zo is want het is in mijn ogen geen normaal gedrag. Op de vraag was hij in het begin zo, deels maar lang niet zo erg.

Ik twijfel dus al jaren en ik lijk de knoop maar niet door te kunnen hakken. Als er geen kinderen in het spel waren dan was ik wel eerder weggegaan. Ik vind het erg moeilijk wat de gevolgen gaan zijn. Hij is de enige volwassene in mijn leven. Ik heb geen familie of vrienden. Ik ben dus ergens een soort van bang om alleen te staan. De situatie was er eerst ook niet naar gezien mijn onstabiele werk/financiële situatie maar daar is nu verandering in. Voor sociale huur kom ik bijna niet in aanmerking, lange wachttijd en waarschijnlijk verdien ik nu te veel. Dan zou ik in mijn eentje iets moeten kopen wat in deze tijd ook niet makkelijk is.

Ergens weet of denk ik dat een relatie veel leuker en beter kan zijn. Aan de andere kant denk ik verwacht geen sprookjes dus mss moet ik hier maar gewoon mee dealen of in ieder geval tot de kinderen ouder zijn.

Zo cirkel ik al jaren rond in mijn gedachten en gevoelens en voel ik me daardoor ook al jaren niet lekker. Ik ben bang als ik het niet verander dat het zo zal blijven. Dan hoor ik mensen (moeder van school bv) uitelkaar gaan en dan denk ik hoe hebben ze die stap gezet. Gewoon doen? Waarom doe ik het nu niet...? Ik heb het jaren geleden ook al eens gedaan, waren ook kinderen in het spel. Heb ik ook jaren over gedaan om die stap te zetten. Dus het is me niet compleet onbekend.

Ik hoop dat iemand mij hier advies kan geven en/of persoonlijke ervaring wil delen.

Missthinkalot zondag 19 oktober 2025 om 10:37

Moiren schreef: ↑
18-10-2025 18:57
Je hoeft er toch niet alles aan doen en er aan werken om te slagen? Het mag toch ook gewoon klaar zijn.

Ik heb veel dingen voorgesteld maar ik heb het gevoel dat het voor hem klaar is en hij wacht tot ik vertrek.

Missthinkalot zondag 19 oktober 2025 om 10:40

Hexopbezemsteel schreef: ↑
19-10-2025 06:03
Weet hij dat jij niet gelukkig bent? Weet hij wat jij mist in jullie relatie? Weet jij hoe hij zich voelt?

Je schrijft dat er totaal geen andere volwassenen in jouw leven zijn. Scheiden, en dan alleen zijn zonder enig support netwerk is ook net zo eenzaam. Je neemt tenslotte toch jezelf mee.

Even los van jouw man, wat heb JIJ nodig? En wat zou je daar nu aan kunnen doen? Scheiden kan altijd nog.

Ja dit weet hij allemaal.

Klopt, maar ja die eenzaamheid is er nu ook als je bij iemand woont die eigenlijk alleen nog wacht tot ik vertrek.

Ik heb, heel eerlijk, behoefte aan iemand die van mij houdt, mij leuk vind, leuke dingen met mij wil ondernemen. Dat is mss van latete zorg. Maar rust in mijn hoofd en situatie en niet dit twijfelachtige, onzekere gevoel van hoe gaat en moet dit verder.

Aneso zondag 19 oktober 2025 om 10:48

Missthinkalot schreef: ↑
19-10-2025 10:40
Ja dit weet hij allemaal.

Klopt, maar ja die eenzaamheid is er nu ook als je bij iemand woont die eigenlijk alleen nog wacht tot ik vertrek.

Ik heb, heel eerlijk, behoefte aan iemand die van mij houdt, mij leuk vind, leuke dingen met mij wil ondernemen. Dat is mss van latete zorg. Maar rust in mijn hoofd en situatie en niet dit twijfelachtige, onzekere gevoel van hoe gaat en moet dit verder.

Wat maakt dan dat je niet weet wat je moet doen? Je geeft aan niet gelukkig te zijn, alles te hebben geprobeerd/voorgesteld, man heeft ook aangegeven niet gelukkig te zijn. Wat maakt dan dat je nog twijfelt?

Missthinkalot zondag 19 oktober 2025 om 10:51

S-Groot schreef: ↑
19-10-2025 08:13
Even wat op een rijtje gezet hierboven. Ik laat even het stuk tussen jou en hem buiten beschouwing en focus op jou. Ik denk dat jij dat zelf ook moet gaan doen in eerste instantie, in plaats van je zo op hem te focussen.

Jij vind dat je vriend geen normaal gedrag vertoont. Vind jij het van jezelf wel normaal dat jouw vriend (die jij niet eens leuk vindt) de enige volwassene in je leven is? Ga daar eens de focus op leggen: waarom is dat? Je lijkt wel behoefte te hebben aan contact (je wil affectie, intimiteit, interactie, met iemand lachen) maar hebt dat nergens. Zoek je daar niet naar of lukt het jou (ook) niet om dat voor elkaar te krijgen met anderen? En waar komt dat dan door? Wat doe je daaraan en vooral: wat doe je daar niet aan en waarom niet?

Ik snap wel dat je je al jaren niet lekker in je vel voelt maar ik zie de oorzaak daarvan veel meer bij jou dan bij wat je vriend al dan niet doet.

Het zou natuurlijk wel lekker makkelijk zijn als een vriend dit allemaal voor je op zou lossen, maar daar ligt echt de sleutel niet. Als je zo verder gaat mogen al die kinderen straks weer een nieuwe vriend verwelkomen en later weer afscheid van nemen. Ga zelf eens zorgen voor stabiliteit. In jezelf en daarmee ook voor je kinderen.

Ik focus me ook veel op mezelf daarom heb ik omscholing gedaan en nu een nieuwe baan. Ik heb een tijdje een hobby gehad waar ik veel nieuwe mensen ontmoetten en leuke contacten aan overhield. Helaas wonen deze mensen allemaal ver weg dus contacten blijven beperkt via de app.

Dat ik geen contact meer met mijn gescheiden ouders heb is een verhaal apart. Tuurlijk vind ik dit geen wenselijke situatie en had ik liever betrokken ouders gehad. Maar dat kan ik nou eenmaal niet veranderen. Geen broers en zussen en geen vrienden. Mijn 'partner' heeft wel ouders en een broer maar verder ook geen vrienden fof contacten buiten collega's om.

De stabiliteit en rust wil ik krijgen door of mss de stap te zetten, weg te gaan en opnieuw te beginnen. Of anders hier blijven en zo doorgaan maar of dat een oplossing is...

Missthinkalot zondag 19 oktober 2025 om 11:12

Enigme schreef: ↑
19-10-2025 08:30
Naar dat je zo vast zit..

Kan je uitleggen waarom hij de enige volwassen persoon is in je leven? Want dat gegeven vind ik bijzonder..

Hoe is hij met de kinderen? En wat is jouw eigen aandeel in deze relatiestatus? Het gaat altijd vooral over de ander maar ik ben altijd benieuwd of mensen in staat zijn om eerlijk in de spiegel te kijken.

Ik heb het hierboven al wat uitgelegd maar mijn gescheiden ouders zijn niet in meer mijn leven en zij lijken hier ook geen behoefte aan te hebben. Ik heb geen broers, zussen of vrienden.

Hij is goed met zijn eigen/onze kinderen maar met de 2 van mij (en ex) heeft hij minder mee.

Ik ben degene die het gesprek start over ons leven, zijn gevoelens, hoe verder etc. Ik denk ook vaak van wacht hij gewoon tot ik vertrek. Hij raakt me ook nooit met een vinger aan. Maar dat deed hij al jaren niet echt. Is ook een onderwerp van gesprek geweest en heb al eens voorgesteld om naar de huisarts te gaan km dat probleem (mogelijk testosteron tekort) te bespreken. Dit heeft hij nooit gedaan.

Missthinkalot zondag 19 oktober 2025 om 11:17

Ammahoela schreef: ↑
19-10-2025 08:35
Als je het al een keer eerder gedaan hebt (weggaan uit een relatie, kinderen in het spel), dan weet je toch hoe het moet?

Dat is jaren geleden en niet dat ik het toen makkelijk vond of snel heb besloten. Heb er toen ook jaren over gedaan tot ik echt niet meer kon. Gevoelens voor die persoon waren helemaal weg en nu zit er nog wel iets.

Buiten dat allemaal om. Toen was de tijd ook makkelijker als je iets anders wou of moest. Toen kon je nog makkelijk particulier een huis voor een paar honderd euro huren. Die optie is komen te vervallen. Er zijn nu veel minder particulieren huurwoningen en je betaalt zo 1500 a 3000 euro.

Missthinkalot zondag 19 oktober 2025 om 12:38

Aneso schreef: ↑
19-10-2025 10:48
Wat maakt dan dat je niet weet wat je moet doen? Je geeft aan niet gelukkig te zijn, alles te hebben geprobeerd/voorgesteld, man heeft ook aangegeven niet gelukkig te zijn. Wat maakt dan dat je nog twijfelt?

Goede vraag en dat vraag ik mezelf ook dagelijks af. Ik denk vooral dat ik tegen de gevolgen op zie. Mijn jongste kinderen de helft vd tijd niet meer gaan zien. Dat is de moeilijkste vind ik.

GroenTuintje zondag 19 oktober 2025 om 13:39

Missthinkalot schreef: ↑
19-10-2025 12:38
Goede vraag en dat vraag ik mezelf ook dagelijks af. Ik denk vooral dat ik tegen de gevolgen op zie. Mijn jongste kinderen de helft vd tijd niet meer gaan zien. Dat is de moeilijkste vind ik.

Ja de kinderen minder zien vind ik ook nog wel zwaar. Maar wanneer ik ze wel zie, vind ik het extreem fijn. Kwantiteit boven kwaliteit. En in de dagen dat ik ze niet heb, kan ik mijzelf opladen. Je kan altijd contact hebben via de app of telefoon.

Voor iedereen een groene tuin

Moiren zondag 19 oktober 2025 om 14:28

Missthinkalot schreef: ↑
19-10-2025 10:37
Ik heb veel dingen voorgesteld maar ik heb het gevoel dat het voor hem klaar is en hij wacht tot ik vertrek.

Heb je dit wel eens letterlijk naar hem uitgesproken?

Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.

Moiren zondag 19 oktober 2025 om 14:30

Missthinkalot schreef: ↑
19-10-2025 11:17
Dat is jaren geleden en niet dat ik het toen makkelijk vond of snel heb besloten. Heb er toen ook jaren over gedaan tot ik echt niet meer kon. Gevoelens voor die persoon waren helemaal weg en nu zit er nog wel iets.

Buiten dat allemaal om. Toen was de tijd ook makkelijker als je iets anders wou of moest. Toen kon je nog makkelijk particulier een huis voor een paar honderd euro huren. Die optie is komen te vervallen. Er zijn nu veel minder particulieren huurwoningen en je betaalt zo 1500 a 3000 euro.

Kan jij niet in het huis blijven?

Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.

Anoniem_69050bd22de01 zondag 19 oktober 2025 om 15:09

Missthinkalot schreef: ↑
19-10-2025 10:36
Relatietherapie en tijd voor onszelf voorgesteld in de vorm van datenight, weekendje weg etc. Vind hij niet nodig en geen zin in.

Maar hoe eindigt zo'n gesprek dan? Want waarom is "niet nodig en geen zin" dan blijkbaar ook het einde van het gesprek? Want dan zeg je toch: 'alles leuk en aardig Henk, maar voor mij werkt dit zo niet en dat zeg ik je al een tijdje, hoe zie jij dan voor je hoe dit verder gaat? Als jij niks wil, dan zal ik daaruit dus ook mijn conclusies moeten trekken, dat begrijp je toch hopelijk ook?'

anoniem_69050bd22de01 wijzigde dit bericht op 19-10-2025 15:38

7.09% gewijzigd

blijfgewoonbianca zondag 19 oktober 2025 om 15:36

Hoe oud zijn de kinderen eigenlijk ? ( 4 ? ) Gaan jouw oudsten geregeld naar hun vader ?
Waarom beoefen jij jouw hobby niet meer ?

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

turquasi maandag 20 oktober 2025 om 20:31

Oef, dat is niet niks inderdaad....
Jullie zijn wel klaar.
Je mag hem wel ook om hulp vragen, je bent tenslotte voor altijd de moeder van zijn kinderen. Valt jullie huis te verdelen misschien waardoor jullie kinderen er kunnen blijven wonen maar hij op zolder trekt ofzo? Het is moeilijk voor te stellen dat jullie nu nog naast elkaar liggen snachts...

Lorem Ipsum

Sylphide75 maandag 20 oktober 2025 om 20:56

Jutter schreef: ↑
18-10-2025 18:12
Een goed startpunt zou zijn: met hem praten. Je kunt wat vragen stellen uit interesse: is hij tevreden in het leven? Waar wordt hij blij van? Maar ik zou ook zeker delen hoe jij je voelt. Je hoeft niet meteen een grote knoop door te hakken, maar een goed gesprek kan de boel wel in beweging brengen.

Ja. En misschien is relatietherapie een idee? Daar kunnen jullie beiden je grieven op tafel leggen en naar een oplossing zoeken.

Sylphide75 maandag 20 oktober 2025 om 20:59

Missthinkalot schreef: ↑
19-10-2025 11:12
Ik heb het hierboven al wat uitgelegd maar mijn gescheiden ouders zijn niet in meer mijn leven en zij lijken hier ook geen behoefte aan te hebben. Ik heb geen broers, zussen of vrienden.

Hij is goed met zijn eigen/onze kinderen maar met de 2 van mij (en ex) heeft hij minder mee.

Ik ben degene die het gesprek start over ons leven, zijn gevoelens, hoe verder etc. Ik denk ook vaak van wacht hij gewoon tot ik vertrek. Hij raakt me ook nooit met een vinger aan. Maar dat deed hij al jaren niet echt. Is ook een onderwerp van gesprek geweest en heb al eens voorgesteld om naar de huisarts te gaan km dat probleem (mogelijk testosteron tekort) te bespreken. Dit heeft hij nooit gedaan.

Okeee, even verder gelezen. Ik zou met deze man om de tafel gaan zitten en hem toch echt laten vertellen waarom hij eea niet wil en hoe hij erover denkt. Doorvragen en geen genoegen nemen met halve antwoorden! En dan je conclusie trekken.

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:37

Gerbera88 schreef: ↑
19-10-2025 10:36
Ook geen collega's om iets sociaals mee te doen? Geen vrienden/vriendinnen meer?

Je vraagt wat jij kunt doen, ik denk proberen een sociaal netwerk voor jezelf op te bouwen. Dit zal altijd heel erg prettig zijn, welke stap je ook zult nemen.

Al leest het wel alsof jij en je partner heel anders zijn en het gewoon 'klaar' is.
Kan hij ook uitleggen waarom hij niet gelukkig is?

Nee ik heb momenteel geen collega's en toen ik die had was het altijd gewoon zakelijk, niet dat we elkaar buiten werk om zagen. Dat moet ook maar net zo uitkomen, heb je natuurlijk niet bij iedere baan. Ik ben mss minder ondernemend dan anderen qua hobby's/sport. Als ik dan een activiteit doe dan is dat iets wat ik alleen doe zoals suppen of kanoënen. Ik vind het vaak ook lekker, als ik niet aan het werk ben, om te relaxen of tijd met mijn kinderen door te brengen. Voor mijn gevoel is er niet zoveel tijd naast.

Ja hij is ook heel anders en ik denk ook dat het klaar is. Ook al heb ik jaren doorgezet en vanalles aangekaart. Maar ik kan niet meer alleen aan een dood paard blijven trekken waar niets uitkomt. Ik ben ook altijd degene die een gesprek start over deze situatie en hoe hij zich voelt. Hij geeft aan dat hij al tijden niet gelukkig is maar hij doet er vervolgens nooit wat mee en sukkelt maar verder. Ik denk dat hij gewoon hoopt en afwacht dat ik weg ga op een dag. Maar hij is te laf om in mijn gezicht te zeggen dat hij niet meer wil.

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:40

GroenTuintje schreef: ↑
19-10-2025 13:39
Ja de kinderen minder zien vind ik ook nog wel zwaar. Maar wanneer ik ze wel zie, vind ik het extreem fijn. Kwantiteit boven kwaliteit. En in de dagen dat ik ze niet heb, kan ik mijzelf opladen. Je kan altijd contact hebben via de app of telefoon.

Ik heb al 8 jaar co ouderschap van mijn oudste dochters en het is gaan 'wennen' maar laatst was ik me ook weer heel bewust van dat ik gewoon de helft van hun leven niet meekrijg. En dat blijf ik moeilijk vinden.

Met de jongsten (4 en 6) vind ik dat helemaal lastig omdat de dochter van 4 heel gevoelig is, echt aan iemand hangt en het daar moeilijk mee gaat krijgen. Zowel als ze bij mij als bij vader is. Ze huilt nu al vaak als ze bv met vader mee naar de supermarkt gaat omdat ze mij dan mist. En als ze bij mij blijft moet ze huilen omdat ze vader mist.

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:41

Moiren schreef: ↑
19-10-2025 14:28
Heb je dit wel eens letterlijk naar hem uitgesproken?

Ja vaker. Dan zegt hij iets in de trant van 'nee ik negeer je niet bewust of ik doe niet bewust rot'. Of hij zegt 'ik vind het ook allemaal lastig en weet het ook allemaal niet'.

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:42

Moiren schreef: ↑
19-10-2025 14:30
Kan jij niet in het huis blijven?

Nee helaas niet. Het is zijn koopwoning en hij woonde er een jaar voordat ik erbij kwam.

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:48

meisje85 schreef: ↑
19-10-2025 15:09
Maar hoe eindigt zo'n gesprek dan? Want waarom is "niet nodig en geen zin" dan blijkbaar ook het einde van het gesprek? Want dan zeg je toch: 'alles leuk en aardig Henk, maar voor mij werkt dit zo niet en dat zeg ik je al een tijdje, hoe zie jij dan voor je hoe dit verder gaat? Als jij niks wil, dan zal ik daaruit dus ook mijn conclusies moeten trekken, dat begrijp je toch hopelijk ook?'

Ja dat is een goeie... Ik ben heel vaak het gesprek aangegaan dat het voor mij zo niet meer kan en werkt. Ik ben altijd, en nog, heel open en eerlijk over wat ik voel en wat ik ervan vind. Dan komt hij standaard met 'ik vind het ook allemaal lastig en weet het ook allemaal niet'. En dan sukkelt ie weer verder tot ik weer een gesprek begin. Ik zou er meer respect voor hebben als hij eerlijk zou zeggen ik wil je niet meer en je kan beter wat anders gaan zoeken.

Hij is al jaren heel afstandelijk maar het werd sinds kort nog erger, hij zei niet eens meer hoi als hij thuiskwam. Ik knapte laatst ook echt en zei ook dat het lijkt alsof hoe bot hij deed niet werkt dus hij er nog maar een schep bovenop doet zodat ik wegga. Dan zegt ie 'ik doe het niet bewust'. Ja sorry hoor maar als je degene waar je mee leeft al niet eens meer kan groeten. Een kus zat er al een jaar niet meer in en intimiteit wil hij ook nooit.

Dat heeft mijn ogen nog wel meer geopend en dat was kennelijk wat hij wou.

stokbootje woensdag 29 oktober 2025 om 10:49

Staat hij open voor relatietherapie?
En jij misschien voor therapie voor jezelf?

Ik denk namelijk dat het je echt veel zou helpen als je beter weet waar je behoefte aan hebt en ook hoe je je eigen leven fijner voor jezelf kunt maken. Want je kernprobleem, die eenzaamheid en met niemand echte connectie hebben, dat blijft. Ook als je uit elkaar gaat. En het zou zelfs zo kunnen zijn dat je relatie beter loopt als jij zelf therapie hebt, omdat je beter verbinding met je partner kunt maken (misschien ook niet, maar tot die tijd heb je in ieder geval betere financiele middelen en stabiliteit om aan jezelf te werken).

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:51

blijfgewoonbianca schreef: ↑
19-10-2025 15:36
Hoe oud zijn de kinderen eigenlijk ? ( 4 ? ) Gaan jouw oudsten geregeld naar hun vader ?
Waarom beoefen jij jouw hobby niet meer ?

De oudsten zijn puber/tieners en we hebben 50/50 co ouderschap.

Het was een hobby/bijbaan en altijd ver weg. Ik wil best nog weleens wat klussen doen maar dat gaat deze relatie niet redden. Verder merk ik dat ik toch vaak neig naar hobby's die ik alleen doe zoals suppen of kanoënen. Ik vind het naast werk gewoon lekker om te relaxen of met mijn kinderen.

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:53

turquasi schreef: ↑
20-10-2025 20:31
Oef, dat is niet niks inderdaad....
Jullie zijn wel klaar.
Je mag hem wel ook om hulp vragen, je bent tenslotte voor altijd de moeder van zijn kinderen. Valt jullie huis te verdelen misschien waardoor jullie kinderen er kunnen blijven wonen maar hij op zolder trekt ofzo? Het is moeilijk voor te stellen dat jullie nu nog naast elkaar liggen snachts...

Ja ik denk ook dat het klaar is. Na jaren aan een dood paard te hebben getrokken. Ik merk bij mezelf nu meer dat ik niet meer wil. Helemaal nu ik genegeerd wordt. Wat ben ik nog voor hem? Een moeder van de kinderen, een ongewenste huisgenoot? Meer niet.

Nee het huis is niet te verdelen, zo groot is het niet en we hebben geen zolder.

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:54

Sylphide75 schreef: ↑
20-10-2025 20:56
Ja. En misschien is relatietherapie een idee? Daar kunnen jullie beiden je grieven op tafel leggen en naar een oplossing zoeken.

Heb ik maanden geleden voorgesteld, wou hij ook al niet.

Missthinkalot woensdag 29 oktober 2025 om 10:54

Sylphide75 schreef: ↑
20-10-2025 20:59
Okeee, even verder gelezen. Ik zou met deze man om de tafel gaan zitten en hem toch echt laten vertellen waarom hij eea niet wil en hoe hij erover denkt. Doorvragen en geen genoegen nemen met halve antwoorden! En dan je conclusie trekken.

Ja ik kan het doen met de antwoorden 'ik vind het ook lastig allemaal en ik weet het ook allemaal niet'. Dat is alles. Ik denk dat ik daaruit mijn conclusie maar moet trekken.

Actieve topics