Relaties
alle pijlers
In de war, ik hou van 2 mannen....
woensdag 31 oktober 2007 om 12:14
Ik wil heel graag even m'n verhaal vertellen omdat ik er zelf niet meer uitkom.
Ik hou van 2 mannen, en ik ben echt in de war. Supergelukkige momenten wisselen zich af met tranen van verdriet.
Ik zal de situatie iets verder toelichten. Ik (27 jaar) ben al jaren samen met m'n vriend; een hele leuke, lieve, grappige en slimme man. We hebben het heel leuk, geen problemen/ ruzies/ dat soort dingen. We zijn elkaars maatjes, beste vrienden en ik hou heel veel van hem. Echt iemand met wie ik een veilige toekomst tegemoet kan zien, we passen heel goed bij elkaar.
Man 2 is iemand die ik nu ongeveer een jaar ken. Vanaf het eerste moment dat we elkaar zagen was er zo'n enorme aantrekkingskracht, iets waar ik nooit in geloofde tot ik deze man ontmoette. Hij is qua uiterlijk ook toaal m'n type, daarnaast is ook hij lief, slim en grappig. Hij heeft ongeveer net zo lang als ik een relatie, en de timing van onze ontmoeting was dus totaal fout en ongelukkig. Toch hebben we ons mee laten slepen en onze 1e ontmoeting eindigde in de meest fantastische, intieme, lekkere zoen die ik ooit heb beleefd. Ik heb gedurende het jaar contact met hem gehouden, de ene maand meer dan de andere. Ik heb hem dit afgelopen jaar +/- 1 keer per maand keer gezien, en in de 'frequente' contact-periodes spreken we elkaar 3-4 keer per week aan de telefoon, spreken we elkaar elke dag op msn. In de rustige periodes spreken we elkaar zo’n 1 keer per 2 weken, bijvoorbeeld in de vakantieperiode. Ons contact is eigenlijk in het begin regelrecht op een puur sexueel contact afgestevend. Dit was het voor ons beide, naast onze bestaande relaties. Wel hadden we dus vaak telefonisch/ msn- contact, en dit gaat meestal over gewoon dagelijkse dingen, met af en toe een sextalk.
Het probleem dat ik nu heb, is dus ook compleet m'n eigen schuld, dat besef ik, en ik weet ook dat ik heel fout bezig ben t.o.v. m'n vriend.
Ik heb m'n sexvriendje de laatste 2 weken 2x gezien, omdat we elkaar erg misten, en zin in elkaar hadden. Het probleem is dat ik nu dus echt compleet verliefd ben geworden op hem, opeens, zomaar. Ik kon het een jaar allemaal goed gescheiden houden en m'n gevoelens onder controle houden, maar ik kan het niet meer.
In m'n relatie is niks veranderd, het gaat juist supergoed, dus dat is geen verklaring hiervoor denk ik. Wel spreekt m'n SV steeds vaker z'n gevoelens voor mij uit, dus naast lekker vindt hij me 'opeens' ook lief, knap, slim, grappig, noem maar op. Stuurt me lieve kaartjes, echt van die dingen die we (ik althans) juist expres niet deden om verwarring te voorkomen.
Ik ben nu dus echt compleet in de war. Moet ik hiermee stoppen, en kiezen voor veiligheid en vertrouwdheid, dus met m'n vriend verder gaan en contact met SV verbreken? Of juist het avontuur opzoeken, en met SV iets proberen op te bouwen (ik weet niet eens zeker of hij z'n relatie zal opgeven). Pff, het lucht in ieder geval op om dit ergens kwijt te kunnen.
Ik hou van 2 mannen, en ik ben echt in de war. Supergelukkige momenten wisselen zich af met tranen van verdriet.
Ik zal de situatie iets verder toelichten. Ik (27 jaar) ben al jaren samen met m'n vriend; een hele leuke, lieve, grappige en slimme man. We hebben het heel leuk, geen problemen/ ruzies/ dat soort dingen. We zijn elkaars maatjes, beste vrienden en ik hou heel veel van hem. Echt iemand met wie ik een veilige toekomst tegemoet kan zien, we passen heel goed bij elkaar.
Man 2 is iemand die ik nu ongeveer een jaar ken. Vanaf het eerste moment dat we elkaar zagen was er zo'n enorme aantrekkingskracht, iets waar ik nooit in geloofde tot ik deze man ontmoette. Hij is qua uiterlijk ook toaal m'n type, daarnaast is ook hij lief, slim en grappig. Hij heeft ongeveer net zo lang als ik een relatie, en de timing van onze ontmoeting was dus totaal fout en ongelukkig. Toch hebben we ons mee laten slepen en onze 1e ontmoeting eindigde in de meest fantastische, intieme, lekkere zoen die ik ooit heb beleefd. Ik heb gedurende het jaar contact met hem gehouden, de ene maand meer dan de andere. Ik heb hem dit afgelopen jaar +/- 1 keer per maand keer gezien, en in de 'frequente' contact-periodes spreken we elkaar 3-4 keer per week aan de telefoon, spreken we elkaar elke dag op msn. In de rustige periodes spreken we elkaar zo’n 1 keer per 2 weken, bijvoorbeeld in de vakantieperiode. Ons contact is eigenlijk in het begin regelrecht op een puur sexueel contact afgestevend. Dit was het voor ons beide, naast onze bestaande relaties. Wel hadden we dus vaak telefonisch/ msn- contact, en dit gaat meestal over gewoon dagelijkse dingen, met af en toe een sextalk.
Het probleem dat ik nu heb, is dus ook compleet m'n eigen schuld, dat besef ik, en ik weet ook dat ik heel fout bezig ben t.o.v. m'n vriend.
Ik heb m'n sexvriendje de laatste 2 weken 2x gezien, omdat we elkaar erg misten, en zin in elkaar hadden. Het probleem is dat ik nu dus echt compleet verliefd ben geworden op hem, opeens, zomaar. Ik kon het een jaar allemaal goed gescheiden houden en m'n gevoelens onder controle houden, maar ik kan het niet meer.
In m'n relatie is niks veranderd, het gaat juist supergoed, dus dat is geen verklaring hiervoor denk ik. Wel spreekt m'n SV steeds vaker z'n gevoelens voor mij uit, dus naast lekker vindt hij me 'opeens' ook lief, knap, slim, grappig, noem maar op. Stuurt me lieve kaartjes, echt van die dingen die we (ik althans) juist expres niet deden om verwarring te voorkomen.
Ik ben nu dus echt compleet in de war. Moet ik hiermee stoppen, en kiezen voor veiligheid en vertrouwdheid, dus met m'n vriend verder gaan en contact met SV verbreken? Of juist het avontuur opzoeken, en met SV iets proberen op te bouwen (ik weet niet eens zeker of hij z'n relatie zal opgeven). Pff, het lucht in ieder geval op om dit ergens kwijt te kunnen.
woensdag 31 oktober 2007 om 12:19
Hoi Lola, dit is echt iets voor het topic twee liefdes, daar zul je veel herkenning vinden, ik heb het zelf ook meegemaakt, wij zijn van elkaar gaan houden, beiden getrouwd het heeft 3 jaar geduurd, na al 7 jaar om elkaar heen gedraaid te hebben, en nu is het over, het doet heel veel pijn, maar we willen onze kids geen verdriet doen, dus willen op elkaar wachten, tot we beiden vrij zijn, want je moet eens een keuze maken of die wordt voor je gemaakt, sterkte groetjes Anna
woensdag 31 oktober 2007 om 12:24
quote:lola27 schreef op 31 oktober 2007 @ 12:14:
In m'n relatie is niks veranderd, het gaat juist supergoed, dus dat is geen verklaring hiervoor denk ik.
In je relatie is juist alles veranderd. Alleen besef jij je dat nog niet en weet je vriend welicht van helemaal niks.
Het is heel erg lastig. Ik kan me wel voorstellen dat je voelt wat je voelt, maar als je er al een jaar lang zo gigantisch aan toegeeft, wie houd je dan voor de gek door te zeggen dat je relatie juist supergoed gaat?
Je relatie zal uiteindelijk verzuipen aan dit bedrog.
(want ik neem dus aan dat je vriend dit niet oké vindt, als hij het zou weten)
In m'n relatie is niks veranderd, het gaat juist supergoed, dus dat is geen verklaring hiervoor denk ik.
In je relatie is juist alles veranderd. Alleen besef jij je dat nog niet en weet je vriend welicht van helemaal niks.
Het is heel erg lastig. Ik kan me wel voorstellen dat je voelt wat je voelt, maar als je er al een jaar lang zo gigantisch aan toegeeft, wie houd je dan voor de gek door te zeggen dat je relatie juist supergoed gaat?
Je relatie zal uiteindelijk verzuipen aan dit bedrog.
(want ik neem dus aan dat je vriend dit niet oké vindt, als hij het zou weten)
woensdag 31 oktober 2007 om 12:25
Lastige situatie.. waarom heb je je partner niet gelijk verteld dat je bent vreemdgegaan en je aangetrokken voelde tot een ander?
Nu leeft hij in een leugen.. dat is niet eerlijk.
Het probleem daardoor is dat er nu zo'n rare situatie is ontstaan dat als je partner het te weten zou komen je zeker niet met hem doorkan.. althans, zou hij dat trekken?
En je weet niet of je seksvriendje wel zo leuk is als jij geen vaste relatie erbij hebt.
Want zeg nu eerlijk.. waarom ben je dan niet gelijk voor het seksvriendje gegaan? Dat had toch ook gekund? Als je hem echt zo leuk had gevonden. Maar ergens onderbewust weet je misschien dat hij niet geschikt is als partner voor jou.
En dan rijst weer de vraag 'waar ben je aan begonnen?'
Nu leeft hij in een leugen.. dat is niet eerlijk.
Het probleem daardoor is dat er nu zo'n rare situatie is ontstaan dat als je partner het te weten zou komen je zeker niet met hem doorkan.. althans, zou hij dat trekken?
En je weet niet of je seksvriendje wel zo leuk is als jij geen vaste relatie erbij hebt.
Want zeg nu eerlijk.. waarom ben je dan niet gelijk voor het seksvriendje gegaan? Dat had toch ook gekund? Als je hem echt zo leuk had gevonden. Maar ergens onderbewust weet je misschien dat hij niet geschikt is als partner voor jou.
En dan rijst weer de vraag 'waar ben je aan begonnen?'
woensdag 31 oktober 2007 om 12:30
Ja hoor meid, ga het avontuur aan.
Dat avontuur bestaat er waarschijnlijk uit dat die Sv zich te pletter schrikt als jij bij hem om de stoep staat omdat je met hem verder wilt.
En het 2de deel van het avontuur , Je bent elkaars beste maatje, goede vrienden of zo nog meer , en je ergert je aan elkaar wegens niet buiten zetten van de vuilniszak en het niet goed vastdraaien dan t dopje van de pandpasta
Dat avontuur bestaat er waarschijnlijk uit dat die Sv zich te pletter schrikt als jij bij hem om de stoep staat omdat je met hem verder wilt.
En het 2de deel van het avontuur , Je bent elkaars beste maatje, goede vrienden of zo nog meer , en je ergert je aan elkaar wegens niet buiten zetten van de vuilniszak en het niet goed vastdraaien dan t dopje van de pandpasta
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 31 oktober 2007 om 12:35
Ja, zoals jullie het zeggen heb ik nog niet zo over nagedacht. Ik zie m'n relatie als 'goed' omdat alles lekker en soepel verloopt en omdat we goed met elkaar kunnen opschieten en dezelfde interesses delen. Maar in de kern zal er ongetwijfeld iets niet goed zitten, en natuurlijk ben ik me er wel ten volle van bewust dat ik m'n vriend heel erg pijn zal doen als hij dit te weten komt (daarom probeer ik dit te voorkomen).
Ik weet inderdaad ook niet of m'n SV een leuke relatie zou opleveren. Leuk wel denk ik, maar ik denk ook wel eens: ik kan hem eigenlijk niet vertrouwen, want als hij dit nu bij z'n vriendin 'flikt' , waarom zou hij het niet bij mij weer doen? Bedankt voor de eerlijke reacties. En ik zal ook eens gaan lezen in het topic 'twee liefdes'.
Ik weet inderdaad ook niet of m'n SV een leuke relatie zou opleveren. Leuk wel denk ik, maar ik denk ook wel eens: ik kan hem eigenlijk niet vertrouwen, want als hij dit nu bij z'n vriendin 'flikt' , waarom zou hij het niet bij mij weer doen? Bedankt voor de eerlijke reacties. En ik zal ook eens gaan lezen in het topic 'twee liefdes'.
woensdag 31 oktober 2007 om 13:13
quote:lola27 schreef op 31 oktober 2007 @ 12:35:
Ik weet inderdaad ook niet of m'n SV een leuke relatie zou opleveren. Leuk wel denk ik, maar ik denk ook wel eens: ik kan hem eigenlijk niet vertrouwen, want als hij dit nu bij z'n vriendin 'flikt' , waarom zou hij het niet bij mij weer doen? .hahahaha .........hij is leukkkkkkk.....dan passen jullie toch eigenlijk juist hasske goed bij elkaar ? nieuwsflits ; jij bent net zo ~!!!!!
Ik weet inderdaad ook niet of m'n SV een leuke relatie zou opleveren. Leuk wel denk ik, maar ik denk ook wel eens: ik kan hem eigenlijk niet vertrouwen, want als hij dit nu bij z'n vriendin 'flikt' , waarom zou hij het niet bij mij weer doen? .hahahaha .........hij is leukkkkkkk.....dan passen jullie toch eigenlijk juist hasske goed bij elkaar ? nieuwsflits ; jij bent net zo ~!!!!!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 31 oktober 2007 om 13:17
Jij kan goed van twee mannen houden , toch ? De liefde voor de één beknibbelt niets op die liefde voor de ander , toch ? Dus als jouw vriend ook zijn gangetje gaat dan is er voor jou nog net zo veel liefde over, toch ? En toch..............heb je je vriend geen vrijbriefje om ook te gaan vrijen gaan geven..dat snap ik dan niet ; gun je hem niet wat je jezelf gunt ? Misschien krijgt hij al maanden een pijnlijke erectie van een leuke collega maar houdt hij zich in omdat hij denkt dat dat nou eenmaal niet kan.....en verdomd ; jij blijkt het wel zomaar te kunnen.....................
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 31 oktober 2007 om 13:39
Ja, ik weet het, ik ben net zo, is geen woord over gelogen, en besef ik ook voor 100%.
En nee, ik gun dit m'n vriend niet helemaal eigenlijk, althans, ik ga hem geen vrijbriefje geven. Zolang ik niet weet of/ wat hij met een ander doet, is er voor mij niks aan de hand, want wat ik niet weet, kan me ook geen pijn doen. Ik heb dus juist liever dat als hij iets doet, het stiekum gebeurt, zonder mijn medeweten. En daarom hou ik wat ik doe ook geheim.
En nee, ik gun dit m'n vriend niet helemaal eigenlijk, althans, ik ga hem geen vrijbriefje geven. Zolang ik niet weet of/ wat hij met een ander doet, is er voor mij niks aan de hand, want wat ik niet weet, kan me ook geen pijn doen. Ik heb dus juist liever dat als hij iets doet, het stiekum gebeurt, zonder mijn medeweten. En daarom hou ik wat ik doe ook geheim.
woensdag 31 oktober 2007 om 13:40
woensdag 31 oktober 2007 om 13:44
quote:lola27 schreef op 31 oktober 2007 @ 13:39:
Ik heb dus juist liever dat als hij iets doet, het stiekum gebeurt, zonder mijn medeweten. En daarom hou ik wat ik doe ook geheim.
Waar is jouw relatie dan eigenlijk op gebasseerd?
Het maakt niet uit of jouw relatie om leugens draait, zolang je maar vooral leuk en lief in elkaars gezicht doet! Wat heeft dat nog met liefde naar elkaar toe te maken?
Ik heb dus juist liever dat als hij iets doet, het stiekum gebeurt, zonder mijn medeweten. En daarom hou ik wat ik doe ook geheim.
Waar is jouw relatie dan eigenlijk op gebasseerd?
Het maakt niet uit of jouw relatie om leugens draait, zolang je maar vooral leuk en lief in elkaars gezicht doet! Wat heeft dat nog met liefde naar elkaar toe te maken?
woensdag 31 oktober 2007 om 15:13
Ik ga even antwoord geven op de vraag van Yoyo:
Een lekker veilige basis, want met je vriend kan je gewoon lekker bank hangen en hij helpt je met van alles en nog wat en samen zijn jullie zo'n leuk stel, seks is op zich niks mis mee, hij zou best een goede vader zijn, hij is slim.... kortom: gewoon je heerlijk veilige dagelijkse achter-de-hand-je............
Jammer dat het voor hem minder veilig is.........
En dat seksvriendje: jullie hebben het al die jaren geprobeerd, maar konden er echt niet meer om heen, jullie konden elkaar niet weerstaan, maar het gebeurde gewoon, je wist wel dat het fout was, maar waarom voelde het dan zo goed, met hem deed je dingen die je nog niet kende, hij gaf je het gevoel te leven...........
Wat je eigenlijk het liefst hoopt: dat je niet meer verliefd zou zijn op seksvriendje en het wel weer zou worden op je eigen vriend en dat die het nooit merkt waardoor jullie als nog happily ever after kunnen zijn
Of: je seksvriendje verklaart je de liefde, je eigen vriend doet iets onvergeeflijks wat dan de rationele drupel voor je kan zijn, je beleeft je happily ever after met je seksvriendje...
Zit ik een beetje in de buurt?
Klopt het plaatje ook maar een beetje?
Besef dan dat dit de cliché's zijn
Wat jij meemaakt is spannend en hemels voor je zelfvertrouwen (en zekler eigenlijk ook voor je relatie, want jij blij dus vriend blij?),
Maar het is niets dan een B-film cliché
Wake up meid,
Je vriend verdient beter
En eigenlijk denk ik dat jij ook helemaal niet verkeerd bent en beter verdient
Maar you give is what you get
Wat ga jij geven?
(kortom: maak in godsnaam keuzes voordat je iemand heeeeel veel pijn gaat doen.... En misschien is het wel zo dat als puntje bij paaltje komt JIJ degene bent met de meeste pijn hiervan!!!!!!!)
Een lekker veilige basis, want met je vriend kan je gewoon lekker bank hangen en hij helpt je met van alles en nog wat en samen zijn jullie zo'n leuk stel, seks is op zich niks mis mee, hij zou best een goede vader zijn, hij is slim.... kortom: gewoon je heerlijk veilige dagelijkse achter-de-hand-je............
Jammer dat het voor hem minder veilig is.........
En dat seksvriendje: jullie hebben het al die jaren geprobeerd, maar konden er echt niet meer om heen, jullie konden elkaar niet weerstaan, maar het gebeurde gewoon, je wist wel dat het fout was, maar waarom voelde het dan zo goed, met hem deed je dingen die je nog niet kende, hij gaf je het gevoel te leven...........
Wat je eigenlijk het liefst hoopt: dat je niet meer verliefd zou zijn op seksvriendje en het wel weer zou worden op je eigen vriend en dat die het nooit merkt waardoor jullie als nog happily ever after kunnen zijn
Of: je seksvriendje verklaart je de liefde, je eigen vriend doet iets onvergeeflijks wat dan de rationele drupel voor je kan zijn, je beleeft je happily ever after met je seksvriendje...
Zit ik een beetje in de buurt?
Klopt het plaatje ook maar een beetje?
Besef dan dat dit de cliché's zijn
Wat jij meemaakt is spannend en hemels voor je zelfvertrouwen (en zekler eigenlijk ook voor je relatie, want jij blij dus vriend blij?),
Maar het is niets dan een B-film cliché
Wake up meid,
Je vriend verdient beter
En eigenlijk denk ik dat jij ook helemaal niet verkeerd bent en beter verdient
Maar you give is what you get
Wat ga jij geven?
(kortom: maak in godsnaam keuzes voordat je iemand heeeeel veel pijn gaat doen.... En misschien is het wel zo dat als puntje bij paaltje komt JIJ degene bent met de meeste pijn hiervan!!!!!!!)
woensdag 31 oktober 2007 om 15:28
Pff, wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben in zo'n situatie. Alleen is het bij mij nog niet zo vergevorderd maar wel erger omdat hij (nr.2) een van de beste vrienden is van mn man en zijn vriendin een van mijn beste vriendinnen van vroeger!
Nooit was er iets aan de hand (oke, ik vond 'm altijd wel een leuke vent) totdat we allebei op een feest te veel rose op hadden en ineens met elkaar aan het flirten waren. Dat resulteerde in een stiekeme zoen (waar ik niks meer vanaf weet). Na veel gemail en gesms stemde ik toe in een etentje. Ik had zoiets van ' heb ik een keer gezoend met een andere man, weet ik het niet meer. daarom mocht ik het van mezelf nog 1x overdoen'. Maar ja, jullie raden het al, het bleef niet bij 1x. Op het verjaardagsfeestje van zijn zoontje hebben we boven gezoend terwijl hij me een nieuwe stoel liet zien. Op onze housewarmingparty hebben we gezoend toen hij nog even een kast wilde kijken op de slaapkamer van mn dochter. Toch erg he. En we msn-en en sms-en ons helemaal suf. En ik vind het hartstikke leuk en spannend weer die kriebels. Maar ik hou ontzettend veel van mn man. We hebben al meer dan 10jr een relatie en die is goed. Maar door de verhuizing en verbouwing hebben we wat minder aandacht voor elkaar en daarom is dit denk ik gebeurd.
Maar het kan en mag niet.....alleen lukt het me niet om ermee te stoppen. Hij wil er sowieso niet mee stoppen, ik moet het aangeven van hem. Lekker makkelijk he. En ik zit er zo mee.....Blij dat ik het hier ff kwijt kan!
Nooit was er iets aan de hand (oke, ik vond 'm altijd wel een leuke vent) totdat we allebei op een feest te veel rose op hadden en ineens met elkaar aan het flirten waren. Dat resulteerde in een stiekeme zoen (waar ik niks meer vanaf weet). Na veel gemail en gesms stemde ik toe in een etentje. Ik had zoiets van ' heb ik een keer gezoend met een andere man, weet ik het niet meer. daarom mocht ik het van mezelf nog 1x overdoen'. Maar ja, jullie raden het al, het bleef niet bij 1x. Op het verjaardagsfeestje van zijn zoontje hebben we boven gezoend terwijl hij me een nieuwe stoel liet zien. Op onze housewarmingparty hebben we gezoend toen hij nog even een kast wilde kijken op de slaapkamer van mn dochter. Toch erg he. En we msn-en en sms-en ons helemaal suf. En ik vind het hartstikke leuk en spannend weer die kriebels. Maar ik hou ontzettend veel van mn man. We hebben al meer dan 10jr een relatie en die is goed. Maar door de verhuizing en verbouwing hebben we wat minder aandacht voor elkaar en daarom is dit denk ik gebeurd.
Maar het kan en mag niet.....alleen lukt het me niet om ermee te stoppen. Hij wil er sowieso niet mee stoppen, ik moet het aangeven van hem. Lekker makkelijk he. En ik zit er zo mee.....Blij dat ik het hier ff kwijt kan!
woensdag 31 oktober 2007 om 15:35
Amen Spinster...
Het zal allemaal vast zo zijn dat je in de war bent, dat je van beide mannen 'houdt' , maar ik voel geen enkele emotie/berouw door je verhaal heenkomen met betrekking tot je o zo lieve, grappige, slimme vriend waarmee je zoveel interesses deelt..Misschien interesseert hem dit ook wel? Waar is het echte houden van? Naar mijn mening ver te zoeken als je hem al een jaar lang weet voor te liegen en geen enkele schuldgevoelens lijk te hebben..
Je kunt de topic beter openen met de vraag: hoe blijf IK niet alleen over, hoe pak ik dat aan? Zo komt het op mij over hoor, vergeef me als ik fout zit.
Het zal allemaal vast zo zijn dat je in de war bent, dat je van beide mannen 'houdt' , maar ik voel geen enkele emotie/berouw door je verhaal heenkomen met betrekking tot je o zo lieve, grappige, slimme vriend waarmee je zoveel interesses deelt..Misschien interesseert hem dit ook wel? Waar is het echte houden van? Naar mijn mening ver te zoeken als je hem al een jaar lang weet voor te liegen en geen enkele schuldgevoelens lijk te hebben..
Je kunt de topic beter openen met de vraag: hoe blijf IK niet alleen over, hoe pak ik dat aan? Zo komt het op mij over hoor, vergeef me als ik fout zit.
woensdag 31 oktober 2007 om 15:46
Lola, als ik dit zo hoor zijn beide mannen 'het' niet voor jou. Voor geen van beide ben jij totaal gevallen.
Waar jij op kickt, is aandacht.
Als je werkelijk van je vriend zou houden, dan zou je hem nooit bedonderen.
Ook ben je niet helemaal fair naar je 'love interest' toe, maar dat spreekt vanzelf vanuit de situatie waarin je jezelf gemanoeuvreerd hebt. Hij is ook niet eerlijk, dat is een schrale troost.
Jij vindt jezelf net iets belangrijker dan anderen. Iets te belangrijk. Daardoor kunnen anderen het 'schudden'. De twee mannen zijn er in jouw optiek alleen maar voor jou, en jij hebt ze zelf niets anders te bieden dan ontrouw of 'vruchtgebruik'.
Dat geeft niks, veel mensen doen dat op die manier, maar wees wel eerlijk tegenover jezelf. Want als jij al niet eerlijk kan zijn tegenover jezelf, dan kun je dat al helemaal niet zijn naar anderen toe. Dan blijf je zo modderen als je nu doet en maak je een zooitje van wat mooi had kunnen zijn.
Waar jij op kickt, is aandacht.
Als je werkelijk van je vriend zou houden, dan zou je hem nooit bedonderen.
Ook ben je niet helemaal fair naar je 'love interest' toe, maar dat spreekt vanzelf vanuit de situatie waarin je jezelf gemanoeuvreerd hebt. Hij is ook niet eerlijk, dat is een schrale troost.
Jij vindt jezelf net iets belangrijker dan anderen. Iets te belangrijk. Daardoor kunnen anderen het 'schudden'. De twee mannen zijn er in jouw optiek alleen maar voor jou, en jij hebt ze zelf niets anders te bieden dan ontrouw of 'vruchtgebruik'.
Dat geeft niks, veel mensen doen dat op die manier, maar wees wel eerlijk tegenover jezelf. Want als jij al niet eerlijk kan zijn tegenover jezelf, dan kun je dat al helemaal niet zijn naar anderen toe. Dan blijf je zo modderen als je nu doet en maak je een zooitje van wat mooi had kunnen zijn.
woensdag 31 oktober 2007 om 15:48
Misschien een stomme vraag hoor (eigenlijk aan iedereen die in zo'n situatie zit)...maar hoe kun je je vriend zo belazeren? Is het dan niet gewoon een groot acteerspel, die relatie van jullie? Ik ben nooit vreemdgegaan dus ik weet niet hoe dat voelt, maar volgens mij zou ik me er constant van bewust zijn, me altijd schuldig voelen en het dus zo snel mogelijk opbiechten om het maar kwijt te zijn. Hoe doe jij dat dan thuis, knaagt dat niet vreselijk? Voel je je nog wel 'echt'? Of went zoiets na verloop van tijd?
.
woensdag 31 oktober 2007 om 15:54
lola27, Stop ermee of verbreek je relatie en ga kijken hoe het verder gaat met je SV. Ik zelf, begin 30, getrouwd en kinderen, werd verliefd op een van onze beste vriend. Hij verklaarde mij gek op mij te zijn, terwijl hij zelf een relatie heeft. Na die verklaring is er nooit wat gebeurd omdat ik niet kan en wil bedriegen, maar ik heb het wel mijn man verteld en zelfs overwogen om te scheiden, terwijl ik niet wist of ik uberhaupt ooit een relatie zou krijgen met die vriend. Er is dus nooit iets gebeurd. Alles speelt nu een half jaar en ik vind het nog steeds moeilijk. De vriendschap is inmiddels over na mijn bekentenis in het bijzijn van mijn man, de vriend en zijn vriendin. Ik vraag me elk uur nog af hoe het had kunnen zijn met hem, als ik beschikbaar was geweest.
Maar ik kan en wil mijn man niet bedriegen en heb besloten niet te scheiden, omdat ik van mijn man, maar dus wel smoorverliefd ben. Ik heb het gevoel aan mijn man uitgelegd en hij kan het zelfs begrijpen. Desalniettemin, toch moeilijk. Ik zou willen dat het verliefdheidsgevoel een keer over gaat. Ik zie de vriend nooit meer, maar het gevoel is helaas nog niet minder.
Voor jou: hou op met bedriegen. Je hebt nog alle keuze. Niet getrouwd, geen kinderen. Kies!! Je vriend of je SV. Succes.
Maar ik kan en wil mijn man niet bedriegen en heb besloten niet te scheiden, omdat ik van mijn man, maar dus wel smoorverliefd ben. Ik heb het gevoel aan mijn man uitgelegd en hij kan het zelfs begrijpen. Desalniettemin, toch moeilijk. Ik zou willen dat het verliefdheidsgevoel een keer over gaat. Ik zie de vriend nooit meer, maar het gevoel is helaas nog niet minder.
Voor jou: hou op met bedriegen. Je hebt nog alle keuze. Niet getrouwd, geen kinderen. Kies!! Je vriend of je SV. Succes.
woensdag 31 oktober 2007 om 16:21
[quote]nell schreef op 31 oktober 2007 @ 15:46:
Als je werkelijk van je vriend zou houden, dan zou je hem nooit bedonderen.
Dat vindt ik ook, anders sta je er niet voor open, dus,,,maar er zijn een heleboel vrouwen die wel van 2 tegelijk kunnen houden????
Maar er zijn zoveel verschillende manieren van houden van, denk ik, nu ik een allesoverweldigende wederzijdse liefde heb meegemaakt kan ik mij dat niet voorstellen, dat als ik hem had dat ik ooit voor een ander zou vallen??!!
Als je werkelijk van je vriend zou houden, dan zou je hem nooit bedonderen.
Dat vindt ik ook, anders sta je er niet voor open, dus,,,maar er zijn een heleboel vrouwen die wel van 2 tegelijk kunnen houden????
Maar er zijn zoveel verschillende manieren van houden van, denk ik, nu ik een allesoverweldigende wederzijdse liefde heb meegemaakt kan ik mij dat niet voorstellen, dat als ik hem had dat ik ooit voor een ander zou vallen??!!
woensdag 31 oktober 2007 om 16:23
Antwoord op de vragen over schuldgevoel;
Natuurlijk voel ik me wel eens schuldig, ik heb ook gevoel. Het klinkt misschien raar, maar na een tijdje leer je met dit gevoel om te gaan, en is het niet meer zo'n naar gevoel als de 1e keer dat je het ervaart.
Ik merk wel dat nu ik meer gevoelens voor SV begin te ontwikkelen, ik me schuldiger voel dan voorheen t.o.v. m'n vriend. Maar niet zo erg dat ik er niet mee kan leven zeg maar.
Toch weet ik, zoals sommigen van jullie ook al zeiden, dat ik eene een keus moet maken. En de keus op zich is voor mij duidelijk: ik kies voor m'n vriend. Alleen om de keus ook echt uit te voeren en het contact met SV te verbreken is lastig. Als ik daar alleen al aan denk, krijg ik tranen in m'n ogen. Kortom, het blijft lastig...
Natuurlijk voel ik me wel eens schuldig, ik heb ook gevoel. Het klinkt misschien raar, maar na een tijdje leer je met dit gevoel om te gaan, en is het niet meer zo'n naar gevoel als de 1e keer dat je het ervaart.
Ik merk wel dat nu ik meer gevoelens voor SV begin te ontwikkelen, ik me schuldiger voel dan voorheen t.o.v. m'n vriend. Maar niet zo erg dat ik er niet mee kan leven zeg maar.
Toch weet ik, zoals sommigen van jullie ook al zeiden, dat ik eene een keus moet maken. En de keus op zich is voor mij duidelijk: ik kies voor m'n vriend. Alleen om de keus ook echt uit te voeren en het contact met SV te verbreken is lastig. Als ik daar alleen al aan denk, krijg ik tranen in m'n ogen. Kortom, het blijft lastig...
donderdag 1 november 2007 om 00:26
quote:lola27 schreef op 31 oktober 2007 @ 16:23:
En de keus op zich is voor mij duidelijk: ik kies voor m'n vriend. Alleen om de keus ook echt uit te voeren en het contact met SV te verbreken is lastig. Als ik daar alleen al aan denk, krijg ik tranen in m'n ogen. Kortom, het blijft lastig...Je gaat toch niet dood van een beetje liefdesverdriet........get a grip ! Hoe langer je wacvht trouwens , hoe groter de kans dat je tegen de lamp loopt ......en hoe groter de kans dat je helemaal in je dooie eentje overblijft ; da's pas om te janken .
En de keus op zich is voor mij duidelijk: ik kies voor m'n vriend. Alleen om de keus ook echt uit te voeren en het contact met SV te verbreken is lastig. Als ik daar alleen al aan denk, krijg ik tranen in m'n ogen. Kortom, het blijft lastig...Je gaat toch niet dood van een beetje liefdesverdriet........get a grip ! Hoe langer je wacvht trouwens , hoe groter de kans dat je tegen de lamp loopt ......en hoe groter de kans dat je helemaal in je dooie eentje overblijft ; da's pas om te janken .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 1 november 2007 om 01:58
quote:lola27 schreef op 31 oktober 2007 @ 16:23:
Toch weet ik, zoals sommigen van jullie ook al zeiden, dat ik eene een keus moet maken. En de keus op zich is voor mij duidelijk: ik kies voor m'n vriend. Alleen om de keus ook echt uit te voeren en het contact met SV te verbreken is lastig. Als ik daar alleen al aan denk, krijg ik tranen in m'n ogen. Kortom, het blijft lastig...
Waarom zeg je dat je moet kiezen tussen beide mannen? Is het niet beter om met beiden te kappen? Ze zijn het allebei niet voor jou, en als je voor je vriend kiest 'omdat hij nou eenmaal eerder je vriend was', is dat volgens mij de slechtst denkbare reden.Je zult nooit eerlijk tegen hem kunnen zijn, denk maar niet dat als je met je minnaar kapt ineens woest gelukkig wordt met je vriend, er zal een gat vallen wat smeekt om opgevuld te worden, maar niet door je huidige vriend.
Er mist denk ik iets heel fundamenteels in je relatie met je vriend, en dat is intimiteit. Ik bedoel niet sex, dat kun je met iedereen hebben, dat is niet zo moeilijk, nee, ik bedoel oprechte intimiteit: volstrekte openheid, 100% betrokkenheid bij elkaar. Jij laat dat niet toe. Het is on-mo-ge-lijk om je geliefde te bedriegen als je relatie gebaseerd is op grote intimiteit, dat brengt een mens niet op. Jij zegt je 'wel eens' schuldig te voelen, maar je hebt er eigenlijk niet zo'n last van. Dat laat zien hoe weinig loyaal jij bent naar je partner toe. Dat zegt al iets over wat voor toekomst jullie relatie heeft. Ik denk weinig toekomst, er is meer inzet nodig om een relatie te laten slagen dan jij laat zien, jij gedraagt je meer als een verwende consument die vindt dat die overal 'recht' op heeft en daarbij heeft je vriend het nakijken. Op je eerlijkheid hoeft hij niet te rekenen.
Echte liefde liegt niet.
Toch weet ik, zoals sommigen van jullie ook al zeiden, dat ik eene een keus moet maken. En de keus op zich is voor mij duidelijk: ik kies voor m'n vriend. Alleen om de keus ook echt uit te voeren en het contact met SV te verbreken is lastig. Als ik daar alleen al aan denk, krijg ik tranen in m'n ogen. Kortom, het blijft lastig...
Waarom zeg je dat je moet kiezen tussen beide mannen? Is het niet beter om met beiden te kappen? Ze zijn het allebei niet voor jou, en als je voor je vriend kiest 'omdat hij nou eenmaal eerder je vriend was', is dat volgens mij de slechtst denkbare reden.Je zult nooit eerlijk tegen hem kunnen zijn, denk maar niet dat als je met je minnaar kapt ineens woest gelukkig wordt met je vriend, er zal een gat vallen wat smeekt om opgevuld te worden, maar niet door je huidige vriend.
Er mist denk ik iets heel fundamenteels in je relatie met je vriend, en dat is intimiteit. Ik bedoel niet sex, dat kun je met iedereen hebben, dat is niet zo moeilijk, nee, ik bedoel oprechte intimiteit: volstrekte openheid, 100% betrokkenheid bij elkaar. Jij laat dat niet toe. Het is on-mo-ge-lijk om je geliefde te bedriegen als je relatie gebaseerd is op grote intimiteit, dat brengt een mens niet op. Jij zegt je 'wel eens' schuldig te voelen, maar je hebt er eigenlijk niet zo'n last van. Dat laat zien hoe weinig loyaal jij bent naar je partner toe. Dat zegt al iets over wat voor toekomst jullie relatie heeft. Ik denk weinig toekomst, er is meer inzet nodig om een relatie te laten slagen dan jij laat zien, jij gedraagt je meer als een verwende consument die vindt dat die overal 'recht' op heeft en daarbij heeft je vriend het nakijken. Op je eerlijkheid hoeft hij niet te rekenen.
Echte liefde liegt niet.
