Relaties
alle pijlers
Is dit een fase of wat?
woensdag 10 september 2008 om 13:38
Hoi..Ik ben volgende maand 2,5 jr samen met mijn vriend,maar de laatste 3 mnd is het niet meer de rozengeur en maneschijn als wat het was geweest.. Bijna elke dag fikse ruzies met als resultaat dat ik telkens mijn spullen wil pakken om ergens anders te gaan slapen. En als ik dan wil gaan houdt hij me tegen om te zeggen dat hij niet wilt dat ik ga..
De ruzies lopen hoog op en maken verwijten naar elkaar die we niet menen. Ruzies over de meest onbenullige dingen maar ook over dingen waar hij zich niet mee kan bemoeien(o.a mijn zoon).
Laatst wilde ik me al inschrijven voor een andere woning en ben ikopde bank gaan slapen, maar na een paar uur voelde ik me zo eenzaam en ben toch maar naar bed gegaan waar hij meteen wakker van me werd en me meteen in zijn armen nam..
Grrr ik wordt er gek van,ik weet dat de liefde er nog steeds is maar ik ben die ruzies zo zat. Ligt het aan mij,ligt het aan hem geen idee. Wel weet ik dat we allebei hetzelfde koppige karakter hebben en dat botst soms...
De ruzies lopen hoog op en maken verwijten naar elkaar die we niet menen. Ruzies over de meest onbenullige dingen maar ook over dingen waar hij zich niet mee kan bemoeien(o.a mijn zoon).
Laatst wilde ik me al inschrijven voor een andere woning en ben ikopde bank gaan slapen, maar na een paar uur voelde ik me zo eenzaam en ben toch maar naar bed gegaan waar hij meteen wakker van me werd en me meteen in zijn armen nam..
Grrr ik wordt er gek van,ik weet dat de liefde er nog steeds is maar ik ben die ruzies zo zat. Ligt het aan mij,ligt het aan hem geen idee. Wel weet ik dat we allebei hetzelfde koppige karakter hebben en dat botst soms...
woensdag 10 september 2008 om 15:26
Door jouw manier van optreden, maak je het jezelf moeilijk.
Hij kent gewoon geen grenzen, als je ze stelt, dan kom je erop terug. Gevolg; hij krijgt altijd zijn zin en zal dus gaan uitproberen hoe ver hij kan gaan. Bij jouw vriend krijgt hij het niet voor elkaar. Als die wel een grens stelt, word je zoon boos en agressief, want hij is dat niet gewend. Logisch dat hij opstandig wordt. Wat je zoon nodig heeft; een duidelijke grens, van jou en je vriend. Dan wordt ie maar boos, jammer dan. Na een paar keer krijgt hij door dat er met jou niet te sollen valt. Eigenlijk wel apart...je durft je grenzen aan je vriend wel kenbaar te maken, maar niet aan je zoon. Terwijl die het nodig heeft, want jij bent de opvoeder.
Hem stiekem zijn zin geven is enorm fout. Jij houdt in feite dat gedrag wat jij niet wilt in stand daarmee. Klinkt hard maar zijn gedrag is et gevolg van jouw onmacht/onkunde. Daar moet je dus aan werken. Een kind zijn zin geven lijkt soms de makkelijkste oplossing, is het ook, op korte termijn, want dan heb jij geen stress. Maar je ziet nu wat de gevolgen zijn. Als jij je relatie wilt redden moet je dus zelf eea veranderen. Want eigenlijk neem jij je vriend gewoon niet serieus, en dat is geen prettig gevoel voor een partner. Wordt ie dus terecht opstandig van. Zit je dus met en opstandige vriend en zoon, tijd om actie te ondernemen!
Hij kent gewoon geen grenzen, als je ze stelt, dan kom je erop terug. Gevolg; hij krijgt altijd zijn zin en zal dus gaan uitproberen hoe ver hij kan gaan. Bij jouw vriend krijgt hij het niet voor elkaar. Als die wel een grens stelt, word je zoon boos en agressief, want hij is dat niet gewend. Logisch dat hij opstandig wordt. Wat je zoon nodig heeft; een duidelijke grens, van jou en je vriend. Dan wordt ie maar boos, jammer dan. Na een paar keer krijgt hij door dat er met jou niet te sollen valt. Eigenlijk wel apart...je durft je grenzen aan je vriend wel kenbaar te maken, maar niet aan je zoon. Terwijl die het nodig heeft, want jij bent de opvoeder.
Hem stiekem zijn zin geven is enorm fout. Jij houdt in feite dat gedrag wat jij niet wilt in stand daarmee. Klinkt hard maar zijn gedrag is et gevolg van jouw onmacht/onkunde. Daar moet je dus aan werken. Een kind zijn zin geven lijkt soms de makkelijkste oplossing, is het ook, op korte termijn, want dan heb jij geen stress. Maar je ziet nu wat de gevolgen zijn. Als jij je relatie wilt redden moet je dus zelf eea veranderen. Want eigenlijk neem jij je vriend gewoon niet serieus, en dat is geen prettig gevoel voor een partner. Wordt ie dus terecht opstandig van. Zit je dus met en opstandige vriend en zoon, tijd om actie te ondernemen!
woensdag 10 september 2008 om 15:30
Jolantje, wat vind de gezinsvoogd van dit gedrag van je zoon en wat zegt de gezinsvoogd van jouw houding?
Je roept het is een schat van een jongen, maar dat is hij helemaal niet. Het is een rotvent aan het worden. En hij is geen 12 meer, maar bijna meerderjarig. Als je wat wilt, moet je het nu doen. Als hij 18 is, is de gezinsvoogd weg en kan er een heleboel niet meer.
Dat je zoon zo geworden is, is (deels) jouw verantwoordelijkheid en die van zijn vader. Maar dat hoeft nog niet te betekenen dat je dit gedrag moet pikken uit schuldgevoel. Door dit toe te staan, maak je meer schade dan dat je goed doet. Je máákt op deze manier ook een rotvent van hem, met een waardeloze instelling. Hij komt er toch mee weg, hij krijgt het toch voor elkaar op deze manier? Red je zoon en stop daarmee!
Je roept het is een schat van een jongen, maar dat is hij helemaal niet. Het is een rotvent aan het worden. En hij is geen 12 meer, maar bijna meerderjarig. Als je wat wilt, moet je het nu doen. Als hij 18 is, is de gezinsvoogd weg en kan er een heleboel niet meer.
Dat je zoon zo geworden is, is (deels) jouw verantwoordelijkheid en die van zijn vader. Maar dat hoeft nog niet te betekenen dat je dit gedrag moet pikken uit schuldgevoel. Door dit toe te staan, maak je meer schade dan dat je goed doet. Je máákt op deze manier ook een rotvent van hem, met een waardeloze instelling. Hij komt er toch mee weg, hij krijgt het toch voor elkaar op deze manier? Red je zoon en stop daarmee!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 10 september 2008 om 16:01
De gezinsvoogd geeft aan dat er weinig aan te veranderen is en dat zijn instelling totaal moet veranderen.. Als hij dit tegen mijn zoon zegt zegt hij dat hij dat heus wel weet en dat ook doen gaat maar nu niet. Hij weet van mijn houding jegens mijn zoon en hij zegt dat ik hem niet zomaar op straat moet zetten en met hem moet blijven praten, en mss zelfs wel een baan moet opzeggen om meer met mijn zoon te ondernemen. Maar dat is juist niet de bedoeling.. Ik werk om mijn schulden af te lossen dus ik blijf mooi werken..
Gezinsvoogd is sowieso een slap geval die nog bij papa en mama thuiswoont en heeft weinig voor mijn zoon betekent. Ik had hulp bij jeugdzorg aangevraagd om te zorgen dat mijn zoon een strengere aanpak nodig had, en wat krijgt ie.. Een voogd die hem zelf niet aan kan..
En wat de vader van mijn zoon betreft.. Die is helemaal uit de picture sterker nog weet nieteens waar hij verblijft.
Ik blijf alsnog in mijn zoon geloven en zeg hem ook vaak genoeg dat ik als hij 18 is niet meer zijn persoonlijke bank ben en zeg ook dat hij toch maar naar werk moet gaan zoeken. Ook ben ik zelf aan het kijken voor een passende baan voor en mss kan hij via een vriendin een baan krijgen waarvan ik weet dat hij dat wel leuk vind. We zullen zien maar 1 ding is zeker.. er moet verandering komen!!
Gezinsvoogd is sowieso een slap geval die nog bij papa en mama thuiswoont en heeft weinig voor mijn zoon betekent. Ik had hulp bij jeugdzorg aangevraagd om te zorgen dat mijn zoon een strengere aanpak nodig had, en wat krijgt ie.. Een voogd die hem zelf niet aan kan..
En wat de vader van mijn zoon betreft.. Die is helemaal uit de picture sterker nog weet nieteens waar hij verblijft.
Ik blijf alsnog in mijn zoon geloven en zeg hem ook vaak genoeg dat ik als hij 18 is niet meer zijn persoonlijke bank ben en zeg ook dat hij toch maar naar werk moet gaan zoeken. Ook ben ik zelf aan het kijken voor een passende baan voor en mss kan hij via een vriendin een baan krijgen waarvan ik weet dat hij dat wel leuk vind. We zullen zien maar 1 ding is zeker.. er moet verandering komen!!
woensdag 10 september 2008 om 16:12
Jolantje - het belangrijkste is dat jij en jouw vriend één front vormen. Dat jouw zoon jullie niet tegen elkaar uit kan spelen. Dus als jouw vriend een grens stelt (en die grens is redelijk) dan moet jij die niet stiekem afbreken. Kinderen hebben behoefte aan duidelijkheid en consequent gedrag. Ook kinderen van bijna 18.
woensdag 10 september 2008 om 16:18
Je blijft werken om je schulden af te lossen, wat heel goed is. Maar als jij hem geld blijft geven omdat hij geen zin heeft om te werken, dan schiet dat ook niet echt op..
dat is dan dweilen met de kraan open. Hij moet leren dat geld niet in bomen groeit en dat als hij iets wilt, hij moet werken. Zoals jij en je vriend. Door het hem te geven ziet hij niet de noodzaak van gaan werken, dus dat hou je ook zelf in stand.
dat is dan dweilen met de kraan open. Hij moet leren dat geld niet in bomen groeit en dat als hij iets wilt, hij moet werken. Zoals jij en je vriend. Door het hem te geven ziet hij niet de noodzaak van gaan werken, dus dat hou je ook zelf in stand.
woensdag 10 september 2008 om 16:21
Ik weet het maar ik wil geen van beide kwetsen..Ook al weet ik wat mijn zoon doet onredelijk is ben ik bang om hem te kwetsen.. En wie krijgt dan te maken met mijn frustraties... juist mijn vriend.
Mijn vriend heeft al gezegt dat als ik moet kiezen tussen hem en mijn zoon ik dan voor mijn zoon ga kiezen en zover wil ik niet dat het komt..
Het is allemaal zo moeilijk..
Mijn vriend heeft al gezegt dat als ik moet kiezen tussen hem en mijn zoon ik dan voor mijn zoon ga kiezen en zover wil ik niet dat het komt..
Het is allemaal zo moeilijk..
woensdag 10 september 2008 om 16:23
woensdag 10 september 2008 om 16:24
Jolantje....je doet een kind geen groter plezier dan consequent zijn en grenzen stellen. Jouw zoon is niet bang om jou te kwetsen, trouwens. Hij weet dat hij zijn zin krijgt. Dus tijd om daadkrachtig te worden. Een goede ouder stelt grenzen, dat is juist uit liefde. Hij smeekt in feite om die grenzen, daar komt die opstandigheid vandaan.
woensdag 10 september 2008 om 16:27
Hij verandert niet zolang jij je gedrag niet verandert, zo simpel is het. Maar dat had al veel eerder moeten gebeuren.
Doordat jij teveel de goede lieve vrede wil bewaren, ben jij en je vriend en je moeder juist de dupe. Die jongen mag gewoon overal zijn gang gaan, en jouw vriend wil daar iets aan veranderen (gelukkig) maar jij maakt het hem heel moeilijk. Terwijl jij als moeder dat juist zou moeten aanmoedigen!
Ik begrijp dat jouw vriend dit niet goed trekt, en op een gegeven moment is hij er klaar mee, dus ik zou actie ondernemen. Ga op je strepen staan!!
Doordat jij teveel de goede lieve vrede wil bewaren, ben jij en je vriend en je moeder juist de dupe. Die jongen mag gewoon overal zijn gang gaan, en jouw vriend wil daar iets aan veranderen (gelukkig) maar jij maakt het hem heel moeilijk. Terwijl jij als moeder dat juist zou moeten aanmoedigen!
Ik begrijp dat jouw vriend dit niet goed trekt, en op een gegeven moment is hij er klaar mee, dus ik zou actie ondernemen. Ga op je strepen staan!!
woensdag 10 september 2008 om 16:28
woensdag 10 september 2008 om 16:31
Daar moet je even doorheen, hij is nu aan het kijken hoe ver hij kan gaan. Nu moet je doorzetten, zodat hij ziet dat het menens is. Jij bent de baas, jij bepaalt. Hij zou juist blij moeten zijn als hij eens iets van je krijgt, ipv zo te reageren als hij eens een keer niet iets krijgt. Ik ben bang dat hij te verwend is en het is lastig om dat terug te draaien.
woensdag 10 september 2008 om 16:39
Hij is ook veel te verwend maar dat is al vanaf hij klein was.. ter compensatie voor zijn vader.. Altijd maar zijn zin krijgen en toen ik bij zijn vader weg ben gevlucht bleef hij daar achter..
Een half jaar later had hij genoeg van zijn vader en ging bij mijn moeder wonen. Ik kamp met schuldgevoel en vandaar ik hem nu zijn zin geef.
Verder ben ik bang dat als mijn vriend zich ermee gaat bemoeien het tot een slaande ruzie komt.. En dat mijn zoon dan vervolgens op zoek gaat naar zijn vader en die dan zegt waar ik woon..
Een half jaar later had hij genoeg van zijn vader en ging bij mijn moeder wonen. Ik kamp met schuldgevoel en vandaar ik hem nu zijn zin geef.
Verder ben ik bang dat als mijn vriend zich ermee gaat bemoeien het tot een slaande ruzie komt.. En dat mijn zoon dan vervolgens op zoek gaat naar zijn vader en die dan zegt waar ik woon..
woensdag 10 september 2008 om 16:47
quote:jolantje schreef op 10 september 2008 @ 16:23:
Ja maar Julus ik wil ook geen kind dat agressief wordt en hier weer met dingen loopt te gooien en het mijn moeder moeilijk maakt.. Ik weet dat het vreselijk fout is maar als het ware koop ik de rust bij hem.. Nog 1 maand en dan wordt hij 18.. eens kijken of hij dan verandert..
Jolantje, je kan dit toch niet serieus menen he? Denk je nu echt dat hij opeens zomaar uit het niets verandert als hij 18 is? Ik vind dat echt stuitend naief. Zeker net zoiets als dat baan zoeken van hem. Net zoiets als morgen begin ik met lijnen. Uitstel, uitstel, en daarvan komt afstel. Er is geen morgen, er is alleen nu. Begin nu met grenzen stellen, begin met een gesprek met je moeder en je vriend waarin je samen afspraken maakt en allemaal 1 front vormt. Maak afspraken over regels waar je zoon zich in beide huizen aan moet houden. Spreek af dat hij bijvoorbeeld kost en inwoning moet gaan betalen en dat daar niet aan te tornen is. Spreek consequenties af als hij niet betaalt en zich niet aan de regels houdt. Spreek dan met zijn drieen met je zoon. Dan merkt hij dat jullie niet tegen elkaar uit te spelen zijn. Geef duidelijk aan dat jullie van hem houden, het beste met hem voor hebben en niet hem, maar zijn gedrag afkeuren. Biedt en geef hulp voor alle positieve dingen die hij onderneemt, zoals een baan zoeken, een opleiding uitzoeken, een sport gaan doen. Het zal vreselijk moeilijk zijn, maar volgens mij lang niet zo moeilijk als het wordt als dit zo door blijft gaan. Je zoon en jij doen nu eigenlijk hetzelfde, jullie denken alleen aan je behoeften op de korte termijn, die bevredigen jullie, terwijl jullie niet investeren in opbouw voor de lange termijn die op de korte termijn even niet zo leuk is (werken, opleiding of in jouw geval regels en grenzen stellen en confrontaties aangaan).
verder viel me nog op:
er speelt heel veel machtsspel in mee. Jij hebt geen macht meer over je zoon, je kan hem niet meer aan en dus probeer je maar macht te krijgen over je vriend. Laat dat gaan, je hebt geen macht over anderen, alleen over jezelf en dat is verantwoordelijkheid genoeg.
Je kan je zoon niet meer aan. Dat hoeft ook niet. Je hoeft hem niet te dwingen om te gaan doen wat jij en jullie willen, je geeft hem eenvoudigweg de regels waaronder hij kan leven bij jullie. Als hij dat niet wilt kan hij een andere oplossing zoeken. Uit je beschrijving schat ik zo in dat hij eieren voor zijn geld kiest. Als hij weg gaat zal hij ook een baan of een opleiding moeten gaan doen om wonen te financieren.
Ja maar Julus ik wil ook geen kind dat agressief wordt en hier weer met dingen loopt te gooien en het mijn moeder moeilijk maakt.. Ik weet dat het vreselijk fout is maar als het ware koop ik de rust bij hem.. Nog 1 maand en dan wordt hij 18.. eens kijken of hij dan verandert..
Jolantje, je kan dit toch niet serieus menen he? Denk je nu echt dat hij opeens zomaar uit het niets verandert als hij 18 is? Ik vind dat echt stuitend naief. Zeker net zoiets als dat baan zoeken van hem. Net zoiets als morgen begin ik met lijnen. Uitstel, uitstel, en daarvan komt afstel. Er is geen morgen, er is alleen nu. Begin nu met grenzen stellen, begin met een gesprek met je moeder en je vriend waarin je samen afspraken maakt en allemaal 1 front vormt. Maak afspraken over regels waar je zoon zich in beide huizen aan moet houden. Spreek af dat hij bijvoorbeeld kost en inwoning moet gaan betalen en dat daar niet aan te tornen is. Spreek consequenties af als hij niet betaalt en zich niet aan de regels houdt. Spreek dan met zijn drieen met je zoon. Dan merkt hij dat jullie niet tegen elkaar uit te spelen zijn. Geef duidelijk aan dat jullie van hem houden, het beste met hem voor hebben en niet hem, maar zijn gedrag afkeuren. Biedt en geef hulp voor alle positieve dingen die hij onderneemt, zoals een baan zoeken, een opleiding uitzoeken, een sport gaan doen. Het zal vreselijk moeilijk zijn, maar volgens mij lang niet zo moeilijk als het wordt als dit zo door blijft gaan. Je zoon en jij doen nu eigenlijk hetzelfde, jullie denken alleen aan je behoeften op de korte termijn, die bevredigen jullie, terwijl jullie niet investeren in opbouw voor de lange termijn die op de korte termijn even niet zo leuk is (werken, opleiding of in jouw geval regels en grenzen stellen en confrontaties aangaan).
verder viel me nog op:
er speelt heel veel machtsspel in mee. Jij hebt geen macht meer over je zoon, je kan hem niet meer aan en dus probeer je maar macht te krijgen over je vriend. Laat dat gaan, je hebt geen macht over anderen, alleen over jezelf en dat is verantwoordelijkheid genoeg.
Je kan je zoon niet meer aan. Dat hoeft ook niet. Je hoeft hem niet te dwingen om te gaan doen wat jij en jullie willen, je geeft hem eenvoudigweg de regels waaronder hij kan leven bij jullie. Als hij dat niet wilt kan hij een andere oplossing zoeken. Uit je beschrijving schat ik zo in dat hij eieren voor zijn geld kiest. Als hij weg gaat zal hij ook een baan of een opleiding moeten gaan doen om wonen te financieren.
woensdag 10 september 2008 om 16:58
woensdag 10 september 2008 om 17:00
quote:jolantje schreef op 10 september 2008 @ 16:39:
Hij is ook veel te verwend maar dat is al vanaf hij klein was.. ter compensatie voor zijn vader.. Altijd maar zijn zin krijgen en toen ik bij zijn vader weg ben gevlucht bleef hij daar achter..
Een half jaar later had hij genoeg van zijn vader en ging bij mijn moeder wonen. Ik kamp met schuldgevoel en vandaar ik hem nu zijn zin geef.
Verder ben ik bang dat als mijn vriend zich ermee gaat bemoeien het tot een slaande ruzie komt.. En dat mijn zoon dan vervolgens op zoek gaat naar zijn vader en die dan zegt waar ik woon..
Dan zal het hard werken zijn om dat terug te draaien maar niet onmogelijk. Niet de kop laten hangen daarin als het tegen zit. Het is voor ieders best wil dat je hem grenzen aangeeft, houdt dat in je hoofd als het moeilijk is. Huil uit bij je vriend en vriendinnen als het moeilijk is, maar houdt de regels vast en vorm 1 front met je vriend en je moeder.
Laat je niet chanteren dat een moeder dit of dat 'hoort' te doen voor haar zoon, dat is nogal verschillend van persoon tot persoon, cultuur tot cultuur en geen waarde maar een mening en wel die van je zoon. Jij bent de moeder en jij bepaalt dus zelf wat je wel en niet voor hem wil doen. Laat je niet chanteren met het idee dat je een slechte moeder bent of bent geweest. Je doet je best, meer kan je niet doen. Zulke opmerkingen zijn manipulerend en die zou ik maar hard negeren.
Dat je bang bent dat je zoon naar zijn vader op zoek gaat: dreigt je zoon daarmee of is het vooral je eigen angst? Als hij er mee dreigt is het wederom chantage en manipulatie en hoe waanzinnig moeilijk ook, probeer jezelf te dwingen dat niet te laten zien aan je zoon, want daarmee heeft hij je in de tang natuurlijk. Ik zou je aanraden dit met experts op het gebied van huiselijk geweld te bespreken. Als je zoon ermee dreigt is het misschien een optie om hem te vertellen dat als je ex erachter komt waar jij woont via je zoon, dat dat zo'n gevaar is voor jou dat jij dan moet verdwijnen en onderduiken en dat je zoon dan ook niet meer mag weten waar jij bent, aangezien hij het lek is. Dan heeft hij zijn vader wel maar jou niet meer en ik schat zo in dat hij dat niet wil. Op die manier verliest hij de macht die hij hiermee denkt te hebben.
Hij is ook veel te verwend maar dat is al vanaf hij klein was.. ter compensatie voor zijn vader.. Altijd maar zijn zin krijgen en toen ik bij zijn vader weg ben gevlucht bleef hij daar achter..
Een half jaar later had hij genoeg van zijn vader en ging bij mijn moeder wonen. Ik kamp met schuldgevoel en vandaar ik hem nu zijn zin geef.
Verder ben ik bang dat als mijn vriend zich ermee gaat bemoeien het tot een slaande ruzie komt.. En dat mijn zoon dan vervolgens op zoek gaat naar zijn vader en die dan zegt waar ik woon..
Dan zal het hard werken zijn om dat terug te draaien maar niet onmogelijk. Niet de kop laten hangen daarin als het tegen zit. Het is voor ieders best wil dat je hem grenzen aangeeft, houdt dat in je hoofd als het moeilijk is. Huil uit bij je vriend en vriendinnen als het moeilijk is, maar houdt de regels vast en vorm 1 front met je vriend en je moeder.
Laat je niet chanteren dat een moeder dit of dat 'hoort' te doen voor haar zoon, dat is nogal verschillend van persoon tot persoon, cultuur tot cultuur en geen waarde maar een mening en wel die van je zoon. Jij bent de moeder en jij bepaalt dus zelf wat je wel en niet voor hem wil doen. Laat je niet chanteren met het idee dat je een slechte moeder bent of bent geweest. Je doet je best, meer kan je niet doen. Zulke opmerkingen zijn manipulerend en die zou ik maar hard negeren.
Dat je bang bent dat je zoon naar zijn vader op zoek gaat: dreigt je zoon daarmee of is het vooral je eigen angst? Als hij er mee dreigt is het wederom chantage en manipulatie en hoe waanzinnig moeilijk ook, probeer jezelf te dwingen dat niet te laten zien aan je zoon, want daarmee heeft hij je in de tang natuurlijk. Ik zou je aanraden dit met experts op het gebied van huiselijk geweld te bespreken. Als je zoon ermee dreigt is het misschien een optie om hem te vertellen dat als je ex erachter komt waar jij woont via je zoon, dat dat zo'n gevaar is voor jou dat jij dan moet verdwijnen en onderduiken en dat je zoon dan ook niet meer mag weten waar jij bent, aangezien hij het lek is. Dan heeft hij zijn vader wel maar jou niet meer en ik schat zo in dat hij dat niet wil. Op die manier verliest hij de macht die hij hiermee denkt te hebben.
woensdag 10 september 2008 om 17:43
Je zoon is niet het probleem, jouw opvoedgedrag is het probleem, of eerder, het gebrek daaraan. Dan kun je de gezinsvoogd een slappe hap noemen, maar die gezinsvoogd is er in eerste instantie omdat jij niet in staat bent afdoende voor je eigen zoon te zorgen. Get of your high horse, zou ik zeggen. Jouw gedrag ten opzichte van je zoon is het probleem dus daar moet je ook de oplossing zoeken. En als je zelf niet in staat bent je gedrag te veranderen, zoek daar dan hulp bij. Als je zo doorgaat is er geen sprake meer van dat jij zou moeten kiezen tussen je zoon en je vriend, want dan is er gewoon geen vriend meer om voor te kiezen.
Verder sluit ik me helemaal aan bij de posting van Aikidoka.
Verder sluit ik me helemaal aan bij de posting van Aikidoka.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 10 september 2008 om 17:46
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 september 2008 @ 16:58:
Ha, Jolantje !
Ik moest gisteren nog aan je denken ; je had al zo lang geen topic geopend of meegeschreven . En toen dacht ik ; er zal wel hommeles zijn .
Ik ga even alle reacties lezen .
Het wachten is op de miraculeuze oplossing die uit de lucht komt vallen.........
Ha, Jolantje !
Ik moest gisteren nog aan je denken ; je had al zo lang geen topic geopend of meegeschreven . En toen dacht ik ; er zal wel hommeles zijn .
Ik ga even alle reacties lezen .
Het wachten is op de miraculeuze oplossing die uit de lucht komt vallen.........
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 10 september 2008 om 17:49
quote:Poezewoes schreef op 10 september 2008 @ 17:46:
[...]
Het wachten is op de miraculeuze oplossing die uit de lucht komt vallen.........
Inderdaad . Ik hoop dat ik het red voor de aardappels overkoken .
Willen jullie opschieten met het geven van goede adviezen ?
[...]
Het wachten is op de miraculeuze oplossing die uit de lucht komt vallen.........
Inderdaad . Ik hoop dat ik het red voor de aardappels overkoken .
Willen jullie opschieten met het geven van goede adviezen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 10 september 2008 om 17:52
Jouw zoon weet precies hoe jij in elkaar steekt, met schuldgevoel en al.
Hij melkt dit dan ook duidelijk uit.
Je zal de confrontatie aan moeten gaan en deze niet uit de weg gaan als het te heet onder je schoenen word.
Het is nu niet makkelijk en dat gaat het ook niet worden, als jij op deze voet met hem verder gaat, maar de confrotatie aangaan zal nog moeilijker worden want dan gaat hij nog meer op jou gevoel spelen.
Laat je dus niet bespelen.
Heel veel succes!
Hij melkt dit dan ook duidelijk uit.
Je zal de confrontatie aan moeten gaan en deze niet uit de weg gaan als het te heet onder je schoenen word.
Het is nu niet makkelijk en dat gaat het ook niet worden, als jij op deze voet met hem verder gaat, maar de confrotatie aangaan zal nog moeilijker worden want dan gaat hij nog meer op jou gevoel spelen.
Laat je dus niet bespelen.
Heel veel succes!
woensdag 10 september 2008 om 21:06
Poezewoes ik heb er voor gezorgt dat jeugdzorg zich met mijn zoon bemoeide.. Dat was toen mijn zoon bij mijn ex woonde. Op die manier probeerde ik ervoor te zorgen dat er toezicht op mijn zoon was.
Maar toch ging het mis.. En je kan het wel op mijn opvoedgedrag gaan gooien, ik heb er tenminste wel hulp voor gezocht. Het is verrekte moeilijk om een kind op te voeden waarvan de vader dwars tegen alle regels ingaat, die zijn zoon zegt dat hij niet naar mij hoeft te luisteren. Ik weet van mezelf dat ik vroeger altijd mijn best heb gedaan, maar dat soms is je best doen niet goed genoeg..
Maar dat was toen, maar ik heb het nu over nu en wat ik eraan kan doen.
Ik wil natuurlijk ook het beste voor hem en ik hoop dat het uiteindelijk ook goed komt.
Maar toch ging het mis.. En je kan het wel op mijn opvoedgedrag gaan gooien, ik heb er tenminste wel hulp voor gezocht. Het is verrekte moeilijk om een kind op te voeden waarvan de vader dwars tegen alle regels ingaat, die zijn zoon zegt dat hij niet naar mij hoeft te luisteren. Ik weet van mezelf dat ik vroeger altijd mijn best heb gedaan, maar dat soms is je best doen niet goed genoeg..
Maar dat was toen, maar ik heb het nu over nu en wat ik eraan kan doen.
Ik wil natuurlijk ook het beste voor hem en ik hoop dat het uiteindelijk ook goed komt.
woensdag 10 september 2008 om 21:16
Het BESTE is niet automatisch het LEUKSTE voor je zoon , Jolantje . Net zomin dat je hem vroeger zoveel liet snoepen als hij wilde omdat hij nog niet kon overzien dat hij er dik en/of misselijk van zou worden , zou je hem nu ook niet alles moeten geven wat hij graag wil .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
