Relaties
alle pijlers
Is het normaal dat hij na een ruzie uuuuren weg is?
zondag 22 juni 2008 om 19:50
Mijn vriend heeft de "fijne" gewoonte om tijdens een ruzie zijn jas aan te trekken en in zijn auto te stappen. Nooit zin om te praten.
Nu hebben wij een fikse ruzie gehad gistermiddag en toen ik vanochtend wakker werd had hij geen zin om mij vandaag te zien want hij "had er eigenlijk genoeg van" en is om 11 uur vertrokken en er is momenteel (bijna 20:00) nog steeds geen teken van leven.
Is dit normaal? Volgens hem heb ik gister hetzelfde gedaan. Gister middag kregen we dus de ruzie. Ik ben naar mijn vriendin gegaan en hem gebeld te laten weten dat ik daar bleef eten. Het verschil is dat ik weg ging omdat hij duidelijk liet voelen dat ik teveel was. Hij gaf thuis nog te kennen dat hij 's avonds de stappen ging na het voetbal kijken. Ik ben na het eten bij mijn vriendin bij haar voetbal gaan kijken en vervolgens ook te stappen gegaan. Er van uit gaande dat wij elkaar wel in de stad zouden zien. Hij is dus niet geweest en zat mokkend thuis en verwijt mij nu dat ik hem heb laten zitten zonder iets te laten horen.
Is dit een wraak? Nee denk het niet want hij is vaker uren weg geweest (nooit zo lang als nu). Is het over? Ben ik net zo fout geweest? Ik vind van niet. Wat is jullie mening? Ik ben behoorlijk in de war en mijn relatie voelt gestrand...
Nu hebben wij een fikse ruzie gehad gistermiddag en toen ik vanochtend wakker werd had hij geen zin om mij vandaag te zien want hij "had er eigenlijk genoeg van" en is om 11 uur vertrokken en er is momenteel (bijna 20:00) nog steeds geen teken van leven.
Is dit normaal? Volgens hem heb ik gister hetzelfde gedaan. Gister middag kregen we dus de ruzie. Ik ben naar mijn vriendin gegaan en hem gebeld te laten weten dat ik daar bleef eten. Het verschil is dat ik weg ging omdat hij duidelijk liet voelen dat ik teveel was. Hij gaf thuis nog te kennen dat hij 's avonds de stappen ging na het voetbal kijken. Ik ben na het eten bij mijn vriendin bij haar voetbal gaan kijken en vervolgens ook te stappen gegaan. Er van uit gaande dat wij elkaar wel in de stad zouden zien. Hij is dus niet geweest en zat mokkend thuis en verwijt mij nu dat ik hem heb laten zitten zonder iets te laten horen.
Is dit een wraak? Nee denk het niet want hij is vaker uren weg geweest (nooit zo lang als nu). Is het over? Ben ik net zo fout geweest? Ik vind van niet. Wat is jullie mening? Ik ben behoorlijk in de war en mijn relatie voelt gestrand...
dinsdag 24 juni 2008 om 13:57
quote:Liuvera schreef op 24 juni 2008 @ 13:54:
Mag ik even iets heel erg kwijt?
Waarom heb ik het gevoel dat veel van jullie zo makkelijk een punt achter een relatie zetten?
Of vecht ik te lang door? Als je van iemand houd dan is het toch niet zo makkelijk om je biezen te pakken als je ook heel heel heel fijne tijden hebt gekend samen?
Bij jullie komt het over alsof ik een ongelooflijk emotionele zeikerd ben en als zes keer bij hem weg had moeten wezen.
Ik voel me er meer onzeker door dan gesteund.
Ik zet niet snel een punt achter een relatie hoor, ben 16 jaar getrouwd....
Ik weet alleen wel dat ik me niet zo zou laten zitten door zo'n man. Wat nou jas aantrekken en vluchten? Praten, man! En anders maar niet.
Bovendien zou ik totaal niet afhankelijk willen zijn van een man.
Mag ik even iets heel erg kwijt?
Waarom heb ik het gevoel dat veel van jullie zo makkelijk een punt achter een relatie zetten?
Of vecht ik te lang door? Als je van iemand houd dan is het toch niet zo makkelijk om je biezen te pakken als je ook heel heel heel fijne tijden hebt gekend samen?
Bij jullie komt het over alsof ik een ongelooflijk emotionele zeikerd ben en als zes keer bij hem weg had moeten wezen.
Ik voel me er meer onzeker door dan gesteund.
Ik zet niet snel een punt achter een relatie hoor, ben 16 jaar getrouwd....
Ik weet alleen wel dat ik me niet zo zou laten zitten door zo'n man. Wat nou jas aantrekken en vluchten? Praten, man! En anders maar niet.
Bovendien zou ik totaal niet afhankelijk willen zijn van een man.
dinsdag 24 juni 2008 om 14:01
quote:Liuvera schreef op 24 juni 2008 @ 13:54:
Mag ik even iets heel erg kwijt?
Waarom heb ik het gevoel dat veel van jullie zo makkelijk een punt achter een relatie zetten?
Of vecht ik te lang door? Als je van iemand houd dan is het toch niet zo makkelijk om je biezen te pakken als je ook heel heel heel fijne tijden hebt gekend samen?
Bij jullie komt het over alsof ik een ongelooflijk emotionele zeikerd ben en als zes keer bij hem weg had moeten wezen.
Ik voel me er meer onzeker door dan gesteund.
Ik vecht zeker voor mijn relatie.
Heb niet voor niets ruim 5 jaar in een relatie gezeten met iemand die ook iedere confrontatie uit de wegging en alles maar gezeur vond.
Ik herken dus veel uit jouw verhaal. Ook het merken dat iemand niet door je aangeraakt wil worden.
Wat ik wel zie bij jou (ook uit andere topics over je vorige relatie) is dat jij ook een bepaald patroon hebt, die je maar niet kunt doorbreken. Misschien wordt het eens tijd om aan jezelf te werken?
Mag ik even iets heel erg kwijt?
Waarom heb ik het gevoel dat veel van jullie zo makkelijk een punt achter een relatie zetten?
Of vecht ik te lang door? Als je van iemand houd dan is het toch niet zo makkelijk om je biezen te pakken als je ook heel heel heel fijne tijden hebt gekend samen?
Bij jullie komt het over alsof ik een ongelooflijk emotionele zeikerd ben en als zes keer bij hem weg had moeten wezen.
Ik voel me er meer onzeker door dan gesteund.
Ik vecht zeker voor mijn relatie.
Heb niet voor niets ruim 5 jaar in een relatie gezeten met iemand die ook iedere confrontatie uit de wegging en alles maar gezeur vond.
Ik herken dus veel uit jouw verhaal. Ook het merken dat iemand niet door je aangeraakt wil worden.
Wat ik wel zie bij jou (ook uit andere topics over je vorige relatie) is dat jij ook een bepaald patroon hebt, die je maar niet kunt doorbreken. Misschien wordt het eens tijd om aan jezelf te werken?
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 24 juni 2008 om 14:02
Dit is niet zomaar een ruzie meiden, hij weet niet eens of hij wel met mij verder wil(de).
Maar oke, ik ga wel naar mijn ouders toe....
Ik heb zelf namelijk niet het gevoel dat hij het een eerlijke kans geeft en dan ben ik misschien blind hoor en doet hij inderdaad bergen moeite maar ik zie alleen een man die mij niet wil vastpakken, niet duidelijk kan zijn of ie er nog toekomst in ziet en constant over nieuw tegen mij begint over alles wat ik wel niet fout doe maar zelf constant wegrent.
Waarom hou je nog van hem? Zijn humor, onze gesamenlijke interesses, de aantrekkingskracht, zijn verantwoordelijkheidsgevoel voor deze ellende en zijn eigenheid.
Is dat voldoende? Ja voor mij is hij speciaal en ik wil wel vechten maar blijkbaar ben ik een wanhopige gek zonder eigenwaarde en dit bericht zal misschien wel heel kinderachtig dramatisch overkomen maar als ik hier niet mezelf ongegeneerd kan uit weet ik het helemaal niet meer.
Maar oke, ik ga wel naar mijn ouders toe....
Ik heb zelf namelijk niet het gevoel dat hij het een eerlijke kans geeft en dan ben ik misschien blind hoor en doet hij inderdaad bergen moeite maar ik zie alleen een man die mij niet wil vastpakken, niet duidelijk kan zijn of ie er nog toekomst in ziet en constant over nieuw tegen mij begint over alles wat ik wel niet fout doe maar zelf constant wegrent.
Waarom hou je nog van hem? Zijn humor, onze gesamenlijke interesses, de aantrekkingskracht, zijn verantwoordelijkheidsgevoel voor deze ellende en zijn eigenheid.
Is dat voldoende? Ja voor mij is hij speciaal en ik wil wel vechten maar blijkbaar ben ik een wanhopige gek zonder eigenwaarde en dit bericht zal misschien wel heel kinderachtig dramatisch overkomen maar als ik hier niet mezelf ongegeneerd kan uit weet ik het helemaal niet meer.
dinsdag 24 juni 2008 om 14:04
quote:calvijn1 schreef op 24 juni 2008 @ 14:01:
[...]
Wat ik wel zie bij jou (ook uit andere topics over je vorige relatie) is dat jij ook een bepaald patroon hebt, die je maar niet kunt doorbreken. Misschien wordt het eens tijd om aan jezelf te werken?
Welk patroon dan?! Ben ik dan zo blind, maak ik zelf dus al dit moois waar kapot?
Ik voel me zo gebroken...
[...]
Wat ik wel zie bij jou (ook uit andere topics over je vorige relatie) is dat jij ook een bepaald patroon hebt, die je maar niet kunt doorbreken. Misschien wordt het eens tijd om aan jezelf te werken?
Welk patroon dan?! Ben ik dan zo blind, maak ik zelf dus al dit moois waar kapot?
Ik voel me zo gebroken...
dinsdag 24 juni 2008 om 14:11
Je moet naar je ouders gaan, als je dat ZELF wilt. Niet omdat wij dat willen dat je dat doet. Wij geven je advies, wat je ermee doet moet je zelf weten.
Ik heb een relatie van 8 jaar, waarvan 3,5 getrouwd, en het is mijn eerste echte liefde. Dus ik ren ook heus niet zomaar weg, maar daar is ook geen reden voor. Ik zou er absoluut niet tegen kunnen in zo'n situatie waarin jij zit!
Ik heb een relatie van 8 jaar, waarvan 3,5 getrouwd, en het is mijn eerste echte liefde. Dus ik ren ook heus niet zomaar weg, maar daar is ook geen reden voor. Ik zou er absoluut niet tegen kunnen in zo'n situatie waarin jij zit!
...
dinsdag 24 juni 2008 om 14:23
quote:Liuvera schreef op 24 juni 2008 @ 14:04:
[...]
Welk patroon dan?! Ben ik dan zo blind, maak ik zelf dus al dit moois waar kapot?
Ik voel me zo gebroken... Je bent in ieder geval wel BLIND voor reacties die niet in je straatje passen... Waarom ga je daar niet eens op in, in plaats van je zelf zoohoohoo zieieieluuug te vinden?
[...]
Welk patroon dan?! Ben ik dan zo blind, maak ik zelf dus al dit moois waar kapot?
Ik voel me zo gebroken... Je bent in ieder geval wel BLIND voor reacties die niet in je straatje passen... Waarom ga je daar niet eens op in, in plaats van je zelf zoohoohoo zieieieluuug te vinden?
dinsdag 24 juni 2008 om 14:31
quote:misschicken schreef op 24 juni 2008 @ 14:29:
Waar is je eigenwaarde, waar zijn je grenzen? Waarom lig je een nacht te wachten tot hij alsjeblieft weer terug komt, waarom laat je je daarna negeren omdat meneer er niet aan toe is?
Waarom hang je steeds aan de telefoon voor bevestiging.........ga zo maar door.
Omdat ik het gevoel heb dat ik fout zit?
Ik heb een patroon blijkbaar, hoor ik hier constant, en daarmee blijk ik alles kapot te maken.
Ik hoor nog steeds heel graag, oprecht, van Calvijn wat dat patroon mag wezen.
Waar is je eigenwaarde, waar zijn je grenzen? Waarom lig je een nacht te wachten tot hij alsjeblieft weer terug komt, waarom laat je je daarna negeren omdat meneer er niet aan toe is?
Waarom hang je steeds aan de telefoon voor bevestiging.........ga zo maar door.
Omdat ik het gevoel heb dat ik fout zit?
Ik heb een patroon blijkbaar, hoor ik hier constant, en daarmee blijk ik alles kapot te maken.
Ik hoor nog steeds heel graag, oprecht, van Calvijn wat dat patroon mag wezen.
dinsdag 24 juni 2008 om 14:48
Hoi Liuvera,
Ik herken het wel. Mijn vriend kon in het begin van onze relatie, ongeveer 5 jaar geleden, precies zo reageren. Hij is wel eens na een 'gewone' ruzie een hele avond weggebleven. Ik was doodongerust maar toen hij terugkwam was er niets meer aan de hand, hij had gewoon even tijd nodig om stoom af te blazen en was nota bene naar de bioscoop geweest. Ik begreep daar echt helemaal niets van en de ruzie begon weer van voor af aan. Ook is hij wel eens een week weggeweest, maar toen was er wel iets meer aan de hand dan gewoon een ruzie. Ik dacht echt dat het over was tussen ons, hij wilde niet met me praten en ik was in alle staten. Na een week kwam hij terug en deed hij gewoon of er niets aan de hand was. Hij had het me vergeven en we konden weer verder waar we gebleven waren! Zo werkt dat natuurlijk niet. Op mijn aandringen hebben we toen wel gepraat over wat er was gebeurd zodat ik het ook een plekje kon geven. Voor hem is toen ook wel duidelijk geworden dat je niet eenzijdig zoiets op kan lossen omdat je samen in een relatie zit.
Nu gebeuren dit soort dingen eigenlijk niet meer, maar het heeft wel veel tijd nodig gehad om wederzijds begrip te kweken. Ik weet nu dat hij na een ruzie tijd nodig heeft om alles op een rijtje te zetten, hij weet nu hoe belangrijk ik het vind om een ruzie uit te praten. We zijn elkaar daar allebei in tegemoet gekomen. Hij is een erg moeilijke prater, kropt alles het liefst op en praat het liefst niet meer over een ruzie, maar nu laat ik hem afkoelen en daarna praten we het wel uit. En dat gaat nog niet altijd van harte, maar we proberen wel naar elkaar te luisteren zonder elkaar verwijten te maken. Dat is denk ik erg belangrijk.
En probeer hem vooral niet te claimen en te overladen met telefoontjes en sms-jes, want bij mijn vriend werkte dat echt alleen maar averechts. Houd de eer aan jezelf, geef hem ruimte, dan komen jullie er vast wel uit. Maar geef, op een rustiger moment, wel aan dat het voor jou belangrijk is om er over te kunnen praten.
Ik ben het niet eens met de mensen die beweren dat deze relatie geen kans van slagen heeft. Het is moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Ik heb af en toe nog steeds moeite met mijn vriend en zijn manier van omgaan met dingen, maar ik ben wel gaan accepteren dat hij zo in elkaar zit en door rustig met elkaar te praten snapt hij mij nu ook beter, en doet hij ook zijn best om mij tegemoet te komen.
Heel veel sterkte en een
Ik herken het wel. Mijn vriend kon in het begin van onze relatie, ongeveer 5 jaar geleden, precies zo reageren. Hij is wel eens na een 'gewone' ruzie een hele avond weggebleven. Ik was doodongerust maar toen hij terugkwam was er niets meer aan de hand, hij had gewoon even tijd nodig om stoom af te blazen en was nota bene naar de bioscoop geweest. Ik begreep daar echt helemaal niets van en de ruzie begon weer van voor af aan. Ook is hij wel eens een week weggeweest, maar toen was er wel iets meer aan de hand dan gewoon een ruzie. Ik dacht echt dat het over was tussen ons, hij wilde niet met me praten en ik was in alle staten. Na een week kwam hij terug en deed hij gewoon of er niets aan de hand was. Hij had het me vergeven en we konden weer verder waar we gebleven waren! Zo werkt dat natuurlijk niet. Op mijn aandringen hebben we toen wel gepraat over wat er was gebeurd zodat ik het ook een plekje kon geven. Voor hem is toen ook wel duidelijk geworden dat je niet eenzijdig zoiets op kan lossen omdat je samen in een relatie zit.
Nu gebeuren dit soort dingen eigenlijk niet meer, maar het heeft wel veel tijd nodig gehad om wederzijds begrip te kweken. Ik weet nu dat hij na een ruzie tijd nodig heeft om alles op een rijtje te zetten, hij weet nu hoe belangrijk ik het vind om een ruzie uit te praten. We zijn elkaar daar allebei in tegemoet gekomen. Hij is een erg moeilijke prater, kropt alles het liefst op en praat het liefst niet meer over een ruzie, maar nu laat ik hem afkoelen en daarna praten we het wel uit. En dat gaat nog niet altijd van harte, maar we proberen wel naar elkaar te luisteren zonder elkaar verwijten te maken. Dat is denk ik erg belangrijk.
En probeer hem vooral niet te claimen en te overladen met telefoontjes en sms-jes, want bij mijn vriend werkte dat echt alleen maar averechts. Houd de eer aan jezelf, geef hem ruimte, dan komen jullie er vast wel uit. Maar geef, op een rustiger moment, wel aan dat het voor jou belangrijk is om er over te kunnen praten.
Ik ben het niet eens met de mensen die beweren dat deze relatie geen kans van slagen heeft. Het is moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Ik heb af en toe nog steeds moeite met mijn vriend en zijn manier van omgaan met dingen, maar ik ben wel gaan accepteren dat hij zo in elkaar zit en door rustig met elkaar te praten snapt hij mij nu ook beter, en doet hij ook zijn best om mij tegemoet te komen.
Heel veel sterkte en een
dinsdag 24 juni 2008 om 14:57
quote:aerie schreef op 24 juni 2008 @ 14:48:
......Ik ben het niet eens met de mensen die beweren dat deze relatie geen kans van slagen heeft. Het is moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Ik heb af en toe nog steeds moeite met mijn vriend en zijn manier van omgaan met dingen, maar ik ben wel gaan accepteren dat hij zo in elkaar zit en door rustig met elkaar te praten snapt hij mij nu ook beter, en doet hij ook zijn best om mij tegemoet te komen.
Heel veel sterkte en een
Sluit me hierbij aan! Geef hem de ruimte, laat hem afkoelen en praat er over als jullie allebei weer een beetje bij jullie positieven zijn!
Ook een van mij! Succes!
......Ik ben het niet eens met de mensen die beweren dat deze relatie geen kans van slagen heeft. Het is moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Ik heb af en toe nog steeds moeite met mijn vriend en zijn manier van omgaan met dingen, maar ik ben wel gaan accepteren dat hij zo in elkaar zit en door rustig met elkaar te praten snapt hij mij nu ook beter, en doet hij ook zijn best om mij tegemoet te komen.
Heel veel sterkte en een
Sluit me hierbij aan! Geef hem de ruimte, laat hem afkoelen en praat er over als jullie allebei weer een beetje bij jullie positieven zijn!
Ook een van mij! Succes!
dinsdag 24 juni 2008 om 15:16
quote:Liuvera schreef op 24 juni 2008 @ 14:26:
Ik ben niet blind Just Me, ik wens gewoon te hard dat het niet is zoals het is .... en dat geef ik grif toe.
Ik denk juist dat het niet is, zoals jij je voorstelt!
Als het is zoals je niet hoopt dat het is, dan had ie je al lang buiten de deur gezet, want het is tenslotte zijn huis, en had hij je 's ochtends geen liefbedoelde afscheidszoen gegeven voor hij naar zijn werk ging...
Nogmaals geef hem even de ruimte, laat hem afkoelen, praat er daarna rustig over, geef vooral ook aan dat jij het niet fijn vindt hoe hij met ruzie omgaat en doe in godesnaam niet zo paniekerig!
Ik ben het overigens helemaal eens met Aerie, dat moge duidelijk zijn.
Ik ben niet blind Just Me, ik wens gewoon te hard dat het niet is zoals het is .... en dat geef ik grif toe.
Ik denk juist dat het niet is, zoals jij je voorstelt!
Als het is zoals je niet hoopt dat het is, dan had ie je al lang buiten de deur gezet, want het is tenslotte zijn huis, en had hij je 's ochtends geen liefbedoelde afscheidszoen gegeven voor hij naar zijn werk ging...
Nogmaals geef hem even de ruimte, laat hem afkoelen, praat er daarna rustig over, geef vooral ook aan dat jij het niet fijn vindt hoe hij met ruzie omgaat en doe in godesnaam niet zo paniekerig!
Ik ben het overigens helemaal eens met Aerie, dat moge duidelijk zijn.
anoniem_67244 wijzigde dit bericht op 24-06-2008 15:17
Reden: excuus aerie had je nick verkeerd gespeld ;-)
Reden: excuus aerie had je nick verkeerd gespeld ;-)
% gewijzigd
dinsdag 24 juni 2008 om 15:22
In het begin van onze relatie was mijn man een driftkop. Met deuren slaan was wel het ergste wat hij deed, maar hij zag witheet van woede en ging een klein blokkie om. Dat had ie gewoon nodig om bij zinnen te komen. En als ie terugkwam dan wilde hij praten, praten, praten. Terwijl ik niet zo'n pratert ben. Inmiddels zijn we behoorlijk naar elkaar tegemoet gekomen. Hij weet heel goed met zijn woede over weg te gaan. Slaat niet meer met deuren, (ik heb hem daarop gewezen), hoeft geen blokjes meer om te gaan, en ik praat met hem als ik boos ben. We praten het uit. De manier van je vriend is natuurlijk niet de beste, maar misschien kun je hem helpen om dit in te zien. Als hij dit al 30 jaar van zijn leven doet, lukt het niet om in een korte tijd te veranderen. Dat kost tijd. Alleen maak wel heel duidelijk dat dit niet normaal is.
dinsdag 24 juni 2008 om 16:04
Op de vorige pagina schreef je dat jullie hiervoor alleen maar fijne tijden samen hebben gehad.
Maar in je openingspost schrijf je dit:
Mijn vriend heeft de "fijne" gewoonte om tijdens een ruzie zijn jas aan te trekken en in zijn auto te stappen. Nooit zin om te praten.
Dat duidt er dus op dat jullie in dit patroon van ruziemaken zitten. Er wordt dus nooit iets uitgepraat. Jij gaat daaruit heel snel conclusies trekken over wat hij wel niet allemaal denkt en vindt van je. Belangrijk is dat jullie eens fatsoenlijk praten. Laat hem eerst maar eens afkoelen. Als het nodig is om daarvoor weg te gaan, dan zou ik dat doen. Dan heeft hij de tijd en ruimte om na te kunnen denken, en jij ook.
Eisen dat hij met je moet praten, werkt alleen maar averechts. Hij wil gewoon (nog) niet praten, dus dan zal er ook weinig fatsoenlijks uit hem komen.
Gun elkaar eens een paar dagen de tijd en kijk daarna of je met hem om de tafel kunt gaan zitten. Praat eens samen hoe je dit patroon van ruziemaken zou kunnen doorbreken. Heeft hij eerst tijd nodig om af te koelen, gun hem die dan. Maar vraag hem bijvoorbeeld om dan later zelf weer terug te komen op de ruzie. Maak hem duidelijk dat het voor jouw heel belangrijk is om iets uit te kunnen praten.
Succes!
Maar in je openingspost schrijf je dit:
Mijn vriend heeft de "fijne" gewoonte om tijdens een ruzie zijn jas aan te trekken en in zijn auto te stappen. Nooit zin om te praten.
Dat duidt er dus op dat jullie in dit patroon van ruziemaken zitten. Er wordt dus nooit iets uitgepraat. Jij gaat daaruit heel snel conclusies trekken over wat hij wel niet allemaal denkt en vindt van je. Belangrijk is dat jullie eens fatsoenlijk praten. Laat hem eerst maar eens afkoelen. Als het nodig is om daarvoor weg te gaan, dan zou ik dat doen. Dan heeft hij de tijd en ruimte om na te kunnen denken, en jij ook.
Eisen dat hij met je moet praten, werkt alleen maar averechts. Hij wil gewoon (nog) niet praten, dus dan zal er ook weinig fatsoenlijks uit hem komen.
Gun elkaar eens een paar dagen de tijd en kijk daarna of je met hem om de tafel kunt gaan zitten. Praat eens samen hoe je dit patroon van ruziemaken zou kunnen doorbreken. Heeft hij eerst tijd nodig om af te koelen, gun hem die dan. Maar vraag hem bijvoorbeeld om dan later zelf weer terug te komen op de ruzie. Maak hem duidelijk dat het voor jouw heel belangrijk is om iets uit te kunnen praten.
Succes!
dinsdag 24 juni 2008 om 19:32
quote:Liuvera schreef op 24 juni 2008 @ 14:31:
[...]
Omdat ik het gevoel heb dat ik fout zit?
Ik heb een patroon blijkbaar, hoor ik hier constant, en daarmee blijk ik alles kapot te maken.
Ik hoor nog steeds heel graag, oprecht, van Calvijn wat dat patroon mag wezen.
Sorry, moest tussendoor ook nog even lesgeven
Met patroon bedoel ik dat je op foute mannen valt.
Dat geef/gaf je zelf ook toe.
Mannen die niet goed voor jou zijn.
Leer eerst eens met je zelf te leven.
[...]
Omdat ik het gevoel heb dat ik fout zit?
Ik heb een patroon blijkbaar, hoor ik hier constant, en daarmee blijk ik alles kapot te maken.
Ik hoor nog steeds heel graag, oprecht, van Calvijn wat dat patroon mag wezen.
Sorry, moest tussendoor ook nog even lesgeven
Met patroon bedoel ik dat je op foute mannen valt.
Dat geef/gaf je zelf ook toe.
Mannen die niet goed voor jou zijn.
Leer eerst eens met je zelf te leven.
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 24 juni 2008 om 20:04
Misschien moet je even wat boeken lezen over de foute man.
"Monsterverbond"
"Als hij maar gelukkig is"
"Nu alleen de liefde nog"
"Prins op het witte paard"
Als je die uit hebt ben ik benieuwd hoe je er dan instaat.
De opmerking "Pfff ... drama .... vooral op punt 2 vestig ik mijn hoop" geeft aan dat je je veel te afhankelijk opstelt.
Er zijn hier een paar dames die zeggen dat ze nog meer uit de kast moet halen om hem van haar liefde te overtuigen en die zeggen dat hij juist wel wilt en hem meer ruimte moet geven.
Ik ben het daar niet mee eens.
Uren wegblijven, haar negeren, niet willen praten, boos worden omdat zij dit met haar vriendin bespreekt terwijl hij het notabene(!!!)met een andere vrouw bespreekt (pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet), boos worden omdat zij ook eens een keer wegblijft (weer pot verwijt de ketel).
Sorry hoor, dit vind ik een verschrikkelijke eikel die jouw liefde niet verdient!
Ken hem verder niet maar wat ik hier al lees zegt mij dat het een verschrikkelijke egotripper is die zich totaal niet kan inleven in jouw gevoel.
Je valt (als ik de verhalen van Calvijn mag geloven) continu op mannen die voor jou emotioneel onbereikbaar zijn. En dat is jouw patroon. Wat jij moet gaan doorbreken.
"Monsterverbond"
"Als hij maar gelukkig is"
"Nu alleen de liefde nog"
"Prins op het witte paard"
Als je die uit hebt ben ik benieuwd hoe je er dan instaat.
De opmerking "Pfff ... drama .... vooral op punt 2 vestig ik mijn hoop" geeft aan dat je je veel te afhankelijk opstelt.
Er zijn hier een paar dames die zeggen dat ze nog meer uit de kast moet halen om hem van haar liefde te overtuigen en die zeggen dat hij juist wel wilt en hem meer ruimte moet geven.
Ik ben het daar niet mee eens.
Uren wegblijven, haar negeren, niet willen praten, boos worden omdat zij dit met haar vriendin bespreekt terwijl hij het notabene(!!!)met een andere vrouw bespreekt (pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet), boos worden omdat zij ook eens een keer wegblijft (weer pot verwijt de ketel).
Sorry hoor, dit vind ik een verschrikkelijke eikel die jouw liefde niet verdient!
Ken hem verder niet maar wat ik hier al lees zegt mij dat het een verschrikkelijke egotripper is die zich totaal niet kan inleven in jouw gevoel.
Je valt (als ik de verhalen van Calvijn mag geloven) continu op mannen die voor jou emotioneel onbereikbaar zijn. En dat is jouw patroon. Wat jij moet gaan doorbreken.
dinsdag 24 juni 2008 om 20:14
quote:calvijn1 schreef op 24 juni 2008 @ 19:32:
[...]
Sorry, moest tussendoor ook nog even lesgeven
Met patroon bedoel ik dat je op foute mannen valt.
Dat geef/gaf je zelf ook toe.
Mannen die niet goed voor jou zijn.
Leer eerst eens met je zelf te leven.
Ik ben het zowaar alwéér met Calvijn eens.
Lees alle topics die je geopend hebt op dit forum eens door en je zult zien dat alle relaties die je al gehad hebt allemaal op een "drama" uitlopen en dat je elke keer de ene de deur uit doet en meteen weer wanhopig op zoek gaat naar de volgende vent om maar vooral niet met jezelf alleen te zijn..
[...]
Sorry, moest tussendoor ook nog even lesgeven
Met patroon bedoel ik dat je op foute mannen valt.
Dat geef/gaf je zelf ook toe.
Mannen die niet goed voor jou zijn.
Leer eerst eens met je zelf te leven.
Ik ben het zowaar alwéér met Calvijn eens.
Lees alle topics die je geopend hebt op dit forum eens door en je zult zien dat alle relaties die je al gehad hebt allemaal op een "drama" uitlopen en dat je elke keer de ene de deur uit doet en meteen weer wanhopig op zoek gaat naar de volgende vent om maar vooral niet met jezelf alleen te zijn..
dinsdag 24 juni 2008 om 20:20
dinsdag 24 juni 2008 om 20:30
quote:precious1 schreef op 24 juni 2008 @ 20:20:
Misschien is ze wel emotioneel verwaarloosd in haar kinderjaren en hunkerd ze naar liefde...
Waardoor ze dan daarom dus juist de verkeerde types tegenkomt en zich daarom dus afhankelijk opstelt en daarom dus ook steeds weer opnieuw opzoek gaat naar de volgende die haar van liefde moet voorzien.
Dat zou best kunnen ik ben geen psych dus ik ga ook geen labeltje op haar plakken.
Ik zie net als Calvijn in al haar topics hetzelfde patroon..
Mischien als ze haar topics nog eens doorleest dat ze het dan zelf ook ziet en er iets mee kan doen.
Misschien is ze wel emotioneel verwaarloosd in haar kinderjaren en hunkerd ze naar liefde...
Waardoor ze dan daarom dus juist de verkeerde types tegenkomt en zich daarom dus afhankelijk opstelt en daarom dus ook steeds weer opnieuw opzoek gaat naar de volgende die haar van liefde moet voorzien.
Dat zou best kunnen ik ben geen psych dus ik ga ook geen labeltje op haar plakken.
Ik zie net als Calvijn in al haar topics hetzelfde patroon..
Mischien als ze haar topics nog eens doorleest dat ze het dan zelf ook ziet en er iets mee kan doen.
dinsdag 24 juni 2008 om 20:59
Er zijn hier een paar dames die zeggen dat ze nog meer uit de kast moet halen om hem van haar liefde te overtuigen en die zeggen dat hij juist wel wilt en hem meer ruimte moet geven.
Ik ben het daar niet mee eens.
Uren wegblijven, haar negeren, niet willen praten, boos worden omdat zij dit met haar vriendin bespreekt terwijl hij het notabene(!!!)met een andere vrouw bespreekt (pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet), boos worden omdat zij ook eens een keer wegblijft (weer pot verwijt de ketel).
Sorry hoor, dit vind ik een verschrikkelijke eikel die jouw liefde niet verdient! Ken hem verder niet maar wat ik hier al lees zegt mij dat het een verschrikkelijke egotripper is die zich totaal niet kan inleven in jouw gevoel.
Helemaal mee eens!
Ik ben het daar niet mee eens.
Uren wegblijven, haar negeren, niet willen praten, boos worden omdat zij dit met haar vriendin bespreekt terwijl hij het notabene(!!!)met een andere vrouw bespreekt (pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet), boos worden omdat zij ook eens een keer wegblijft (weer pot verwijt de ketel).
Sorry hoor, dit vind ik een verschrikkelijke eikel die jouw liefde niet verdient! Ken hem verder niet maar wat ik hier al lees zegt mij dat het een verschrikkelijke egotripper is die zich totaal niet kan inleven in jouw gevoel.
Helemaal mee eens!
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 24 juni 2008 om 23:23
Zie net dit topic en heb alle reacties eens overlezen en eerlijk gezegd, Ik vind ook wel dat haar vriend van sommigen alle lof krijgt (ocharme hij) en dat zij precies de grote boeman is. Ok, ik herinner mij Luivera haar vorige topics ook nog en Luivera, je zou je inderdaad eens moeten afvragen waarom je nu weer een moeilijke relatie hebt. En waarom je teveel slikt en over je heen laat lopen en ergens gewoon té graag wilt.
Maar hoe zij haar vriend hier beschrijft, lijkt hij mij helemaal niet zo leuk hoor. En dat hij haar moe is, ok kan, maar dat geeft hem nog geen reden om zo te doen. Dat hij dan man genoeg is en het compleet aftrapt.
Sommigen hier zijn al bevooroordeeld door haar vorige topics en ja, Luivera heeft inderdaad een harde aanpak nodig, omdat ze het anders niet inziet, maar dat verandert mijn mening t.o.v. haar vriend niet.
Maar hoe zij haar vriend hier beschrijft, lijkt hij mij helemaal niet zo leuk hoor. En dat hij haar moe is, ok kan, maar dat geeft hem nog geen reden om zo te doen. Dat hij dan man genoeg is en het compleet aftrapt.
Sommigen hier zijn al bevooroordeeld door haar vorige topics en ja, Luivera heeft inderdaad een harde aanpak nodig, omdat ze het anders niet inziet, maar dat verandert mijn mening t.o.v. haar vriend niet.
woensdag 25 juni 2008 om 07:23
quote:superstar_2 schreef op 24 juni 2008 @ 20:14:
[...]
Lees alle topics die je geopend hebt op dit forum eens door en je zult zien dat alle relaties die je al gehad hebt allemaal op een "drama" uitlopen en dat je elke keer de ene de deur uit doet en meteen weer wanhopig op zoek gaat naar de volgende vent om maar vooral niet met jezelf alleen te zijn..Maar ook omdat ze iemand zoekt die haar kan onderhouden zodat zij kan studeren... Nu kan ze ook niet bij hem weg omdat ze geen cent aan haar kont te krabben heeft!
[...]
Lees alle topics die je geopend hebt op dit forum eens door en je zult zien dat alle relaties die je al gehad hebt allemaal op een "drama" uitlopen en dat je elke keer de ene de deur uit doet en meteen weer wanhopig op zoek gaat naar de volgende vent om maar vooral niet met jezelf alleen te zijn..Maar ook omdat ze iemand zoekt die haar kan onderhouden zodat zij kan studeren... Nu kan ze ook niet bij hem weg omdat ze geen cent aan haar kont te krabben heeft!
