Relaties
alle pijlers
Jarig vandaag en verdrietig
zaterdag 27 juni 2009 om 12:00
Hallo allemaal,
Vandaag ben ik jarig. 36 alweer. En ik ben verdrietig en wil het even kwijt...
Ik ben alleen . En bij elk jaar een jaartje ouder voel ik me nog alleniger (maar dat is vast geen woord ). Nooit gedacht dat ik op mijn 36ste alleen zou zijn. God wat heb ik een kinderwens en god wat wil ik graag een relatie. Maar het is em allemaal niet geworden. Ik ben alleen. En verdrietig. Mijn ouders leven niet meer, geen broers/zussen of andere familie. Wel een handvol vrienden en vriendinnen die te ver weg wonen om regelmatig te zien. En neem daarbij mijn baan als stewardess en mn sociale leven is niet heel druk. En zo''n beetje alle vriendinnen zijn aan de man en de enkele die dat niet is vind dat ook niet erg.
Ik ben nogal raar met relaties. Volgens mn shrink is het helemaal niet zo raar dat ik raar ben met relaties. Gestorven ouder(s) op relatief jonge leeftijd (van mij , ik was 18 en net 30) zijn de reden van mijn rare relatie gedoe. En met raar bedoel ik me niet kunnen binden maar wel willen, verlatingsangst, vallen op onbereibare/onbeschikbare mannen en wegrennen voor de beschikbaren . Met de psych (meer dan 1 trouwens) ben ik er niet echt uitgekomen, ik ben nogal hardnekkig volgens mij.
Wat verschrikkelijk verdrietig ben ik dat ik mijn kinderwens heb los moeten laten, mijn droom van een rustig en normaal leven. Ik voel me zo niet-normaal. Het doet zo'n pijn soms, alleen zijn.
Herkenbaar? Of anders?
Vandaag ben ik jarig. 36 alweer. En ik ben verdrietig en wil het even kwijt...
Ik ben alleen . En bij elk jaar een jaartje ouder voel ik me nog alleniger (maar dat is vast geen woord ). Nooit gedacht dat ik op mijn 36ste alleen zou zijn. God wat heb ik een kinderwens en god wat wil ik graag een relatie. Maar het is em allemaal niet geworden. Ik ben alleen. En verdrietig. Mijn ouders leven niet meer, geen broers/zussen of andere familie. Wel een handvol vrienden en vriendinnen die te ver weg wonen om regelmatig te zien. En neem daarbij mijn baan als stewardess en mn sociale leven is niet heel druk. En zo''n beetje alle vriendinnen zijn aan de man en de enkele die dat niet is vind dat ook niet erg.
Ik ben nogal raar met relaties. Volgens mn shrink is het helemaal niet zo raar dat ik raar ben met relaties. Gestorven ouder(s) op relatief jonge leeftijd (van mij , ik was 18 en net 30) zijn de reden van mijn rare relatie gedoe. En met raar bedoel ik me niet kunnen binden maar wel willen, verlatingsangst, vallen op onbereibare/onbeschikbare mannen en wegrennen voor de beschikbaren . Met de psych (meer dan 1 trouwens) ben ik er niet echt uitgekomen, ik ben nogal hardnekkig volgens mij.
Wat verschrikkelijk verdrietig ben ik dat ik mijn kinderwens heb los moeten laten, mijn droom van een rustig en normaal leven. Ik voel me zo niet-normaal. Het doet zo'n pijn soms, alleen zijn.
Herkenbaar? Of anders?
zaterdag 27 juni 2009 om 12:05
Van harte gefeliciteerd Jetske, met je verjaardag. Waarom heb je je kinderwens moeten opgeven? Je hebt toch nog een aantal vrij vruchtbare jaren voor de boeg? Zie je het niet zitten om een kindje te krijgen zonder man? (wat ik me wel zou kunnen voorstellen, daar niet van). Een kind kan je heel erg 'gronden' hoor, misschien worden relaties dan ook makkelijker.
Maar voor vandaag: een gelukswens. Je leeft, bent gezond (hoop ik) en vrij om het leven te kiezen wat JIJ wilt! van harte daarmee!
Maar voor vandaag: een gelukswens. Je leeft, bent gezond (hoop ik) en vrij om het leven te kiezen wat JIJ wilt! van harte daarmee!
zaterdag 27 juni 2009 om 12:11
Gefelicteerd met je verjaardag!
Wat verevelend dat je je zo eenzaam voelt.
Op 'feest'dagen kan dat allemaal even extra hard aankomen.
Kun je een beetje afleiding gaan zoeken vandaag? Komen vriendinnen langs of kun je zelf bij iemand langs?
Of kun je lekker iets in je eentje gaan doen?
Naar een luxe sauna-resort, een massage bijboeken en niet bezuinigen op hapjes en een cocktail om jezelf te verwennen?
Ik ben ook een tijdje eenzaam geweest (en heb nu bijvoorbeeld nog steeds geen echte vrienden), en het heeft mij heel erg geholpen om te zorgen dat ik het in mijn eentje leuk had, ipv me te focussen op anderen. Maar soms kon ik er ook intens verdrietig van worden, en dan zie je alles gewoon negatiever in dan noodzakelijk. Uiteindelijk is nog helemaal niet zeker dat jij over twee jaar niet hoogzwanger bent van de man van je leven. Kan gewoon nog!
Wat verevelend dat je je zo eenzaam voelt.
Op 'feest'dagen kan dat allemaal even extra hard aankomen.
Kun je een beetje afleiding gaan zoeken vandaag? Komen vriendinnen langs of kun je zelf bij iemand langs?
Of kun je lekker iets in je eentje gaan doen?
Naar een luxe sauna-resort, een massage bijboeken en niet bezuinigen op hapjes en een cocktail om jezelf te verwennen?
Ik ben ook een tijdje eenzaam geweest (en heb nu bijvoorbeeld nog steeds geen echte vrienden), en het heeft mij heel erg geholpen om te zorgen dat ik het in mijn eentje leuk had, ipv me te focussen op anderen. Maar soms kon ik er ook intens verdrietig van worden, en dan zie je alles gewoon negatiever in dan noodzakelijk. Uiteindelijk is nog helemaal niet zeker dat jij over twee jaar niet hoogzwanger bent van de man van je leven. Kan gewoon nog!
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
zaterdag 27 juni 2009 om 12:12
Gefeliciteerd!
Wat naar om je zo alleen te voelen op je verjaardag. Als je geen familie meer hebt en je vrienden wonen ver weg dan kan ik me goed voorstellen dat je je heel alleen voelt.
Msch kun je het een beetje gezellig maken voor jezelf vandaag. Koop iets leuks voor jezelf of maak een lange wandeling. Lichaamsbeweging en frisse lucht helpen vaak goed tegen een depressief en verdrietig gevoel.
Veel sterkte!
Wat naar om je zo alleen te voelen op je verjaardag. Als je geen familie meer hebt en je vrienden wonen ver weg dan kan ik me goed voorstellen dat je je heel alleen voelt.
Msch kun je het een beetje gezellig maken voor jezelf vandaag. Koop iets leuks voor jezelf of maak een lange wandeling. Lichaamsbeweging en frisse lucht helpen vaak goed tegen een depressief en verdrietig gevoel.
Veel sterkte!
zaterdag 27 juni 2009 om 12:12
Neem gewoon 'n kind zonder man, het gros van de mannen laat je er toch mee stikken vroeg of laat en dan sta je er ook grotendeels alleen voor en moet je ook nog met die vervelende ex blijven omgaan door dat kind.
Verder proficiat met je verjaardag. Vind het ergste van je verhaal dat je beide ouders al kwijt bent. Dat zijn voor mij namelijk de enige écht belangrijke mensen in mijn leven en ik kan me voorstellen dat je leven 'n stuk leger wordt als zij er niet meer zijn.
Verder proficiat met je verjaardag. Vind het ergste van je verhaal dat je beide ouders al kwijt bent. Dat zijn voor mij namelijk de enige écht belangrijke mensen in mijn leven en ik kan me voorstellen dat je leven 'n stuk leger wordt als zij er niet meer zijn.
zaterdag 27 juni 2009 om 12:16
quote:Jarig_Jetske schreef op 27 juni 2009 @ 12:00:
Hallo allemaal,
Vandaag ben ik jarig. 36 alweer. En ik ben verdrietig en wil het even kwijt...
Ik ben alleen . En bij elk jaar een jaartje ouder voel ik me nog alleniger (maar dat is vast geen woord ). Nooit gedacht dat ik op mijn 36ste alleen zou zijn. God wat heb ik een kinderwens en god wat wil ik graag een relatie. Maar het is em allemaal niet geworden. Ik ben alleen. En verdrietig. Mijn ouders leven niet meer, geen broers/zussen of andere familie. Wel een handvol vrienden en vriendinnen die te ver weg wonen om regelmatig te zien. En neem daarbij mijn baan als stewardess en mn sociale leven is niet heel druk. En zo''n beetje alle vriendinnen zijn aan de man en de enkele die dat niet is vind dat ook niet erg.
Ik ben nogal raar met relaties. Volgens mn shrink is het helemaal niet zo raar dat ik raar ben met relaties. Gestorven ouder(s) op relatief jonge leeftijd (van mij , ik was 18 en net 30) zijn de reden van mijn rare relatie gedoe. En met raar bedoel ik me niet kunnen binden maar wel willen, verlatingsangst, vallen op onbereibare/onbeschikbare mannen en wegrennen voor de beschikbaren . Met de psych (meer dan 1 trouwens) ben ik er niet echt uitgekomen, ik ben nogal hardnekkig volgens mij.
Wat verschrikkelijk verdrietig ben ik dat ik mijn kinderwens heb los moeten laten, mijn droom van een rustig en normaal leven. Ik voel me zo niet-normaal. Het doet zo'n pijn soms, alleen zijn.
Herkenbaar? Of anders?Goed, je hebt dus een leuke baan, een huis, je bent gezond en je hebt vrienden. Dat is meer dan waar sommige anderen het mee moeten doen in het leven. Daar staat tegenover dat je je eenzaam voelt, vooralsnog kinderloos bent en geen familie meer hebt. Dat laatste probleem laat zich niet oplossen. De eerste twee problemen natuurlijk wel. Je kunt ook als alleenstaande vrouw een kind krijgen en je kunt leren je sociale leven zó in te richten dat je je veel minder eenzaam zult voelen. Aan jou nu de keuze of je op de bank blijft zitten snotteren of dat je vanmiddag nog aan de slag gaat om te bereiken wat je wilt bereiken.
Hallo allemaal,
Vandaag ben ik jarig. 36 alweer. En ik ben verdrietig en wil het even kwijt...
Ik ben alleen . En bij elk jaar een jaartje ouder voel ik me nog alleniger (maar dat is vast geen woord ). Nooit gedacht dat ik op mijn 36ste alleen zou zijn. God wat heb ik een kinderwens en god wat wil ik graag een relatie. Maar het is em allemaal niet geworden. Ik ben alleen. En verdrietig. Mijn ouders leven niet meer, geen broers/zussen of andere familie. Wel een handvol vrienden en vriendinnen die te ver weg wonen om regelmatig te zien. En neem daarbij mijn baan als stewardess en mn sociale leven is niet heel druk. En zo''n beetje alle vriendinnen zijn aan de man en de enkele die dat niet is vind dat ook niet erg.
Ik ben nogal raar met relaties. Volgens mn shrink is het helemaal niet zo raar dat ik raar ben met relaties. Gestorven ouder(s) op relatief jonge leeftijd (van mij , ik was 18 en net 30) zijn de reden van mijn rare relatie gedoe. En met raar bedoel ik me niet kunnen binden maar wel willen, verlatingsangst, vallen op onbereibare/onbeschikbare mannen en wegrennen voor de beschikbaren . Met de psych (meer dan 1 trouwens) ben ik er niet echt uitgekomen, ik ben nogal hardnekkig volgens mij.
Wat verschrikkelijk verdrietig ben ik dat ik mijn kinderwens heb los moeten laten, mijn droom van een rustig en normaal leven. Ik voel me zo niet-normaal. Het doet zo'n pijn soms, alleen zijn.
Herkenbaar? Of anders?Goed, je hebt dus een leuke baan, een huis, je bent gezond en je hebt vrienden. Dat is meer dan waar sommige anderen het mee moeten doen in het leven. Daar staat tegenover dat je je eenzaam voelt, vooralsnog kinderloos bent en geen familie meer hebt. Dat laatste probleem laat zich niet oplossen. De eerste twee problemen natuurlijk wel. Je kunt ook als alleenstaande vrouw een kind krijgen en je kunt leren je sociale leven zó in te richten dat je je veel minder eenzaam zult voelen. Aan jou nu de keuze of je op de bank blijft zitten snotteren of dat je vanmiddag nog aan de slag gaat om te bereiken wat je wilt bereiken.
zaterdag 27 juni 2009 om 12:20
Gefeliciteerd!!!
De kinderwens in je eentje uitvoeren: ik zou er zeker voor gaan als ik alleen en 36 was. Hou daarbij wel rekening met jouw verwachte vermogen om met dat kindje een gezonde relatie aan te gaan (inzicht in je diagnose vragen en nagaan wat je concrete beperkingen zijn).
Ik had ooit het gevoel een man nodig te hebben om 'normaal' te kunnen zijn, nu ik kinderen heb is dat gevoel weg. Een relatie met kinderen is veeeel allesomvattender dan een relatie met een man, hoe leuk die laatste als het goed is ook kan zijn.
De kinderwens in je eentje uitvoeren: ik zou er zeker voor gaan als ik alleen en 36 was. Hou daarbij wel rekening met jouw verwachte vermogen om met dat kindje een gezonde relatie aan te gaan (inzicht in je diagnose vragen en nagaan wat je concrete beperkingen zijn).
Ik had ooit het gevoel een man nodig te hebben om 'normaal' te kunnen zijn, nu ik kinderen heb is dat gevoel weg. Een relatie met kinderen is veeeel allesomvattender dan een relatie met een man, hoe leuk die laatste als het goed is ook kan zijn.
zaterdag 27 juni 2009 om 12:21
quote:elninjoo schreef op 27 juni 2009 @ 12:12:
Neem gewoon 'n kind zonder man, het gros van de mannen laat je er toch mee stikken vroeg of laat en dan sta je er ook grotendeels alleen voor en moet je ook nog met die vervelende ex blijven omgaan door dat kind.
Ik weet niet of het gros van de mannen je ermee laat zitten, maar er is natuurlijk inderdaad wel een categorie die zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Ergens ben ik het wel met je eens al breng je het zoals gewoonlijk weer op zijn Elninjoos. Hoe ongenuanceerd je schrijft, hoe grappiger ik het vind.
Neem gewoon 'n kind zonder man, het gros van de mannen laat je er toch mee stikken vroeg of laat en dan sta je er ook grotendeels alleen voor en moet je ook nog met die vervelende ex blijven omgaan door dat kind.
Ik weet niet of het gros van de mannen je ermee laat zitten, maar er is natuurlijk inderdaad wel een categorie die zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Ergens ben ik het wel met je eens al breng je het zoals gewoonlijk weer op zijn Elninjoos. Hoe ongenuanceerd je schrijft, hoe grappiger ik het vind.
zaterdag 27 juni 2009 om 12:28
Ik kan me best voorstellen dat je verdrietig bent op je verjaardag.
Het is zo'n dag als nieuwejaar. Dat je gedachten automatisch dwalen naar wat je hebt, en niet hebt bereikt. Welke doelen je nog niet gehaald hebt, en welke je nog misschien wil stellen.
Maar piepen op je 36ste dat je geen man of kind hebt, vind ik een beetje vroeg.
Bij 45 zou ik je gelijk gaan geven. Vanwege de biologische klok. Maar dan nog denk ik dat je als mens je blik altijd kan bijstellen en wel de krenten uit de pap mag halen.
In elk geval Gefeliciteerd! dat je er nog steeds bent, en wij jouw daarom lezen, en met je mee vieren.
En wens ik je een positief nieuw jaar toe, waarin vast een doel uit zal komen omdat jij je ervoor ingaat zetten.
Het is zo'n dag als nieuwejaar. Dat je gedachten automatisch dwalen naar wat je hebt, en niet hebt bereikt. Welke doelen je nog niet gehaald hebt, en welke je nog misschien wil stellen.
Maar piepen op je 36ste dat je geen man of kind hebt, vind ik een beetje vroeg.
Bij 45 zou ik je gelijk gaan geven. Vanwege de biologische klok. Maar dan nog denk ik dat je als mens je blik altijd kan bijstellen en wel de krenten uit de pap mag halen.
In elk geval Gefeliciteerd! dat je er nog steeds bent, en wij jouw daarom lezen, en met je mee vieren.
En wens ik je een positief nieuw jaar toe, waarin vast een doel uit zal komen omdat jij je ervoor ingaat zetten.
zaterdag 27 juni 2009 om 13:04
Als ik je verhaal lees, herken ik er wel iets in. Maar eenzaamheid zit em niet in hoeveel mensen er op je verjaardag komen. Tenminste, zo voel ik het. Mijn moeder leeft nog, maar is behoorlijk dement, mijn vader is al jaren dood en mijn broer ook. Ik heb een handjevol fijne vriendinnen, maar die wonen ook meest wat verder weg en komen niet op mijn verjaardag.
Wel heb ik twee kinderen, ben bewust alleenstaand moeder.
Ik heb nooit een relatie gewild, dus ben al vrij jong begonnen met kinderen proberen te krijgen.
En ik voel me zelden eenzaam. Ik voel me wel es alleen, maar dat heeft meestal te maken met vrij praktische zaken, die als alleenstaand moeder nou eenmaal soms iets lastiger op te lossen zijn.
Tja, geen tips, hooguit dat je denk ik kunt leren om alleen-zijn los te koppelen van eenzaam zijn.
O, en gefeliciteerd natuurlijk.
Wel heb ik twee kinderen, ben bewust alleenstaand moeder.
Ik heb nooit een relatie gewild, dus ben al vrij jong begonnen met kinderen proberen te krijgen.
En ik voel me zelden eenzaam. Ik voel me wel es alleen, maar dat heeft meestal te maken met vrij praktische zaken, die als alleenstaand moeder nou eenmaal soms iets lastiger op te lossen zijn.
Tja, geen tips, hooguit dat je denk ik kunt leren om alleen-zijn los te koppelen van eenzaam zijn.
O, en gefeliciteerd natuurlijk.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zaterdag 27 juni 2009 om 13:15
Gefeliciteerd met je verjaardag !!!
Ik ben het met de andere eens.. er zijn meer mogelijkheden om kinderen te krijgen.
Een man heb je nodig, dat is 1 ding dat zeker is.. maar dit hoeft natuurlijk niet perse in een relatie, al kan ik me voorstellen dat dat wel je droom is!
Maar wat naar dat je je zo voelt nu.. kop op, ga lekker wat leuks doen, verwen jezelf! vandaag is jouw dag!
Ik ben het met de andere eens.. er zijn meer mogelijkheden om kinderen te krijgen.
Een man heb je nodig, dat is 1 ding dat zeker is.. maar dit hoeft natuurlijk niet perse in een relatie, al kan ik me voorstellen dat dat wel je droom is!
Maar wat naar dat je je zo voelt nu.. kop op, ga lekker wat leuks doen, verwen jezelf! vandaag is jouw dag!
zaterdag 27 juni 2009 om 13:16
Over de kinderwens: eens met de voorgangers. Ben wel benieuwd hoe jij daar zelf tegenover staat.
Verder: van harte gefeliciteerd met je verjaardag.Ik kan uit je verhaal niet opmaken of je vanavond nog iets gaat doen, met vrienden ofzo? Ik hoop het. Anders toch proberen het een beetje gezellig te maken, desnoods lekker hier komen kleppen!
Misschien sta je er volgend jaar wel helemaal anders voor, ik duim voor je!
Verder: van harte gefeliciteerd met je verjaardag.Ik kan uit je verhaal niet opmaken of je vanavond nog iets gaat doen, met vrienden ofzo? Ik hoop het. Anders toch proberen het een beetje gezellig te maken, desnoods lekker hier komen kleppen!
Misschien sta je er volgend jaar wel helemaal anders voor, ik duim voor je!
zaterdag 27 juni 2009 om 13:22
Van harte meid! Ik zou vandaag gebruiken om voor jezelf een mooi plan op te stellen. Hoe ziet je toekomst eruit, wat wil je? Trek een lekkere fles open, zet een mooi muziekje op en zet jouw dromen en doelen op papier. Kan heel verhelderend werken. En is dat inderdaad een kind, dan kun je dat ook alleen, zoals mijn voorgangster ook al zeiden. Het is jouw leven, jij hebt de regie in handen en je hebt aan niemand verantwoording af te leggen. Denk in mogelijkheden, niet in beperkingen. Alles kan hoor!
Hele fijne verjaardag!
Hele fijne verjaardag!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zaterdag 27 juni 2009 om 13:55
Meissie toch! Kan mij zo erg goed voorstellen dat je verdrietig bent ,geen tips,of ervaringen .Lijkt mij erg moeilijk als je geen ouders ,zussen of broers hebt ,geen familie .En iets opbouwen is dan best moeilijk,lijkt mij . Valt ook niet te vervangen ,geen vangnetje .Maar geen vangnetje is beter dan een slechte familie ,al heb je daar nu helemaal niks aan .
Denk je dat je iets kunt veranderen aan je sociale leven ? Sporten,andere hobby"s om nieuwe mensen te leren kennen ?Een relatie komt vanzelf wel als je wat beter in je vel zit .En echt oud ben je niet,wel te jong om zonder je beide ouders te zijn helaas.
Dus ik geef je een dikke verjaardagknuffel,laat je koppie niet hangen hoor ,komt goed!!!!
Denk je dat je iets kunt veranderen aan je sociale leven ? Sporten,andere hobby"s om nieuwe mensen te leren kennen ?Een relatie komt vanzelf wel als je wat beter in je vel zit .En echt oud ben je niet,wel te jong om zonder je beide ouders te zijn helaas.
Dus ik geef je een dikke verjaardagknuffel,laat je koppie niet hangen hoor ,komt goed!!!!
zaterdag 27 juni 2009 om 13:57
quote:Broedkippetje schreef op 27 juni 2009 @ 12:11:
Ik ben ook een tijdje eenzaam geweest (en heb nu bijvoorbeeld nog steeds geen echte vrienden), !
huh? broedkip? ik heb al een paar keer gedacht dat je mij zo'n leuk mens lijkt op basis van je postings. Wat verbaast me dit zeg. (niet dat je dus niet leuk bent als je geen echte vrienden hebt, zo bedoel ik het niet.
En TO, gefeliciteerd! ik snap best je eenzame gevoel, maar qua kinderwens ben je echt nog niet te laat, en verder sluit ik me aan bij de rest, ga jezelf verwennen vandaag!
Ik ben ook een tijdje eenzaam geweest (en heb nu bijvoorbeeld nog steeds geen echte vrienden), !
huh? broedkip? ik heb al een paar keer gedacht dat je mij zo'n leuk mens lijkt op basis van je postings. Wat verbaast me dit zeg. (niet dat je dus niet leuk bent als je geen echte vrienden hebt, zo bedoel ik het niet.
En TO, gefeliciteerd! ik snap best je eenzame gevoel, maar qua kinderwens ben je echt nog niet te laat, en verder sluit ik me aan bij de rest, ga jezelf verwennen vandaag!
