Relaties
alle pijlers
Je hele leven single zijn?
zondag 29 september 2024 om 08:59
Ik doe momenteel vrijwilligerswerk en er is een mede-vrijwilligster die al haar hele leven single is. Het is een vrouw van 45 jaar, geen kinderen, woont alleen en in haar vrije tijd doet ze veel vrijwilligerswerk. Aangenaam en sociaal persoon, niks ‘mis’ mee in de omgang zeg maar.
Dit deed me wel nadenken. Ben zelf maar eind 20, maar zit een beetje in dezelfde situatie. Heb ook nog nooit een relatie gehad, maar hoe ouder ik word, hoe moeilijker ik dit vind.
Zouden jullie zo kunnen leven?
Met andere woorden: kan je een gelukkig leven hebben als single (voor hele lange tijd of voor altijd)?
Dit deed me wel nadenken. Ben zelf maar eind 20, maar zit een beetje in dezelfde situatie. Heb ook nog nooit een relatie gehad, maar hoe ouder ik word, hoe moeilijker ik dit vind.
Zouden jullie zo kunnen leven?
Met andere woorden: kan je een gelukkig leven hebben als single (voor hele lange tijd of voor altijd)?
maandag 7 oktober 2024 om 17:46
Ik ben er zo een, al mijn hele leven single. Wel wat gedate, maar de juiste man niet tegen gekomen. En genoeg mede-singles tegen gekomen die ook langdurig single zijn. En echt, voor iedereen is het anders; hoe graag je een relatie wil, hoe graag iemand (met een partner) kinderen wil, of je er gelukkig mee bent. Of dat gevoel stabiel is, of wisselend is. Een discussie of gesprek erover is altijd leuk en interessant, maar dekt nooit de lading helemaal.
Kijk, ik zou graag een prettige vent tegen komen, maar ben ook gelukkig alleen. Ben ik eindelijk echt gelukkig met man, nee ook niet, ik idealiseer het niet. Voel ik me wel eens eenzaam, en mis ik soms een warm lijf naast me? Ja ook. Geniet ik van de vrijheid, mijn eigen ruimte en alle leuke mensen en activiteiten, absoluut!
Dus een relatie zouden willen betekent niet dat je ongelukkig bent zonder. Een relatie hebben betekent ook niet het ultieme geluk gevonden hebben. Gelukkig zijn er ook andere factoren van belang die voor geluk zorgen!
Maargoed, laat die leuke kerel maar aanbellen hoor
Kijk, ik zou graag een prettige vent tegen komen, maar ben ook gelukkig alleen. Ben ik eindelijk echt gelukkig met man, nee ook niet, ik idealiseer het niet. Voel ik me wel eens eenzaam, en mis ik soms een warm lijf naast me? Ja ook. Geniet ik van de vrijheid, mijn eigen ruimte en alle leuke mensen en activiteiten, absoluut!
Dus een relatie zouden willen betekent niet dat je ongelukkig bent zonder. Een relatie hebben betekent ook niet het ultieme geluk gevonden hebben. Gelukkig zijn er ook andere factoren van belang die voor geluk zorgen!
Maargoed, laat die leuke kerel maar aanbellen hoor
maandag 7 oktober 2024 om 17:56
Absoluut niet mee eens, want waarom? Omdat er seks bij komt kijken, want juist dat is enkel hetgeen verschil maakt met vrienden?MysteriousLight schreef: ↑07-10-2024 17:33Yep, ik ervaar dat ook bij vrienden, maar een levenspartner komt net wat dichter bij.
Ik durf te wedden dat mijn vrienden (die al zo’n 40+ jaren in mijn leven zijn), mij beter kennen dan welke (ex) partner dan ook. Een liefdespartner is voor mij dan ook eerder vervangbaar dan een goede vriend, die laatste heb ik nl écht voor het leven.
Het hebben van een (liefdes)relatie is voor mij dan ook nooit het hoogst haalbare geweest in mijn leven en zal het ook nooit worden. Inmiddels 3x langdurige relaties gehad, incl samenwonen, en nu zo’n 20 jaar (zeer tevreden en zeer bewust) single……met geweldige lieve vrienden in mijn leven.
Live Life to the fullest
maandag 7 oktober 2024 om 18:36
En wat precies moet ik ontwikkelen dan? En waarom? En waarom per se uit een liefdesrelatie?MysteriousLight schreef: ↑07-10-2024 13:59Ik denk dat het gezond voor je ontwikkeling als mens is om wel één keer een volwassen liefdesrelatie met iemand aan te gaan in je leven, net zoals het in mijn ogen goed voor je is om fijne vrienden en familie te hebben. Soms lukt dat niet bij mensen, maar dat is ook oké.
Ik heb ongeveer dezelfde leeftijd als jij en er zijn genoeg mensen in mijn omgeving die geen relatie hebben of nog nooit een gehad hebben. Één iemand verdenk ik aseksueel te zijn, wat jij zelf ook denkt te zijn, wat helemaal prima is. Er zijn genoeg aseksuele mensen die wel een relatie hebben, maar dit anders invullen dan de norm.
En 'ervan verdenken aseksueel te zijn'?
maandag 7 oktober 2024 om 18:45
Dat denk ik in veel gevallen wel ja. Ik had niet zozeer de illusie of verwachting dat mijn partner dat moest gaan vervullen of vervangen maar weet toch vrijwel zeker dat een bepaalde onvervulde behoefte ergens in mijn onderbewustzijn op zoek is geweest. Zoals MidasWolf hier schrijft, had ik het gevoel gehad dat álles in mijn leven al vervuld was dan was ik daar niet naar op zoek gegaan. En wat voor mij daarbij tekenend is, is dat ik nooit verliefd ben geworden, behalve in situaties dat ik bewust op date ging. En daarbij soms wel eens heb afgevraagd hoe spontaan dat dan werkelijk is, en of daar niet een hoop eigen projecties een rol hebben gespeeld.
maandag 7 oktober 2024 om 18:46
Dat is dan hier geluktMurgatroyd schreef: ↑07-10-2024 14:54Ik denk ook dat het gezond is om een keer vrijgezel te zijn geweest voor minstens een jaar in je volwassen leven.
van mijn 18e tot 22e vrijgezel geweest 
. En ik was toen ook gelukkig, maar anders gelukkig dan nu met gezin
Voor iedereen een groene tuin
maandag 7 oktober 2024 om 18:54
Wat mooi!GeweldigWeer schreef: ↑07-10-2024 17:56Absoluut niet mee eens, want waarom? Omdat er seks bij komt kijken, want juist dat is enkel hetgeen verschil maakt met vrienden?
Ik durf te wedden dat mijn vrienden (die al zo’n 40+ jaren in mijn leven zijn), mij beter kennen dan welke (ex) partner dan ook. Een liefdespartner is voor mij dan ook eerder vervangbaar dan een goede vriend, die laatste heb ik nl écht voor het leven.
Het hebben van een (liefdes)relatie is voor mij dan ook nooit het hoogst haalbare geweest in mijn leven en zal het ook nooit worden. Inmiddels 3x langdurige relaties gehad, incl samenwonen, en nu zo’n 20 jaar (zeer tevreden en zeer bewust) single……met geweldige lieve vrienden in mijn leven.
En mag ik vragen of ze ook zo dierbaar zijn dat je bijvoorbeeld uitgenodigd wordt bij een verjaardag van hun kind, feestdagen samen viert, ooit eens in de functie geweest ben van getuige of ceremoniemeester, zoiets?
Prachtig!!!
maandag 7 oktober 2024 om 21:30
Ik geloof zeker dat er een hoop mensen zijn die een gevoel van onvervuldheid ervaren en vanuit daar hun bestaansrecht ontlenen aan een relatie (daar schaar ik mezelf zeker niet onder) Desalniettemin kunnen zij net zo goed hier geluk in ervaren. Ik ken een hoop mensen die volmaakt tevreden zijn met hun familieverhoudingen en vrienden en die gezond in een relatie zitten en ook gezond en gelukkig single kunnen zijn. Toch zouden deze mensen allemaal uiteindelijk op zoek gaan naar een relatie of op zijn het minst het wel willen/ ervoor open staan.Olea schreef: ↑07-10-2024 13:05Zeker hoeft het één het ander niet uit te sluiten. Er zal voor veel mensen gelden dat ze misschien behoefte aan beide hebben.
Maar wat ik wilde zeggen is: ik denk dat er juist een hoop mensen zijn die (bewust of onbewust) een gevoel van onvervuldheid ervaren in de contacten die er al zijn. Met hun familie, vrienden etc. En juist daaróm (omdat het onvoldoende bevredigend is in het vervullen van die behoefte) harder op zoek gaan naar een partner dan iemand die al volmaakt tevreden is met alle familieverhoudingen en de vrienden die er al zijn.
Dit is toch niet zo'n enorm vreemde gedachte om te volgen? En ik geloof er ook niks van dat ik hierin ZO ongelooflijk uitzonderlijk ben.
Dat er mensen zijn die na een paar precaire relaties het wel even of voorgoed prima vinden snap ik heel goed. Van kind af aan al weten dat een relatie niks voor jou is, er nooit open voor staan en liever single zijn dan in een relatie, ongeacht wat voor geweldig persoon je ook tegen zou komen, klinkt mij dan weer vrij uitzonderlijk in de oren. Beetje vergelijkbaar uitzonderlijk als a-seksuelen, waarmee ik helemaal niet wil zeggen dat hier iets mis mee is.
Net zoals jij denkt dat er wat mensen zijn die niet willen toegeven dat ze een relatie hebben omdat ze niet alleen willen zijn denk ik dat er ook wat mensen zijn die niet willen toegeven dat ze helemaal niet zo happy single zijn als ze zelf doen beweren. Ik kan me ook voorstellen dat het erg irritant is als iedereen maar altijd maar vraagt naar een partner, met allerlei goedbedoelde adviezen komt of zelfs een date voor je willen organiseren.
maandag 7 oktober 2024 om 21:44
En je denk dus dat dat voor de meerderheid geldt.Luna500 schreef: ↑07-10-2024 21:30Ik geloof zeker dat er een hoop mensen zijn die een gevoel van onvervuldheid ervaren en vanuit daar hun bestaansrecht ontlenen aan een relatie (daar schaar ik mezelf zeker niet onder) Desalniettemin kunnen zij net zo goed hier geluk in ervaren. Ik ken een hoop mensen die volmaakt tevreden zijn met hun familieverhoudingen en vrienden en die gezond in een relatie zitten en ook gezond en gelukkig single kunnen zijn. Toch zouden deze mensen allemaal uiteindelijk op zoek gaan naar een relatie of op zijn het minst het wel willen/ ervoor open staan.
Dat er mensen zijn die na een paar precaire relaties het wel even of voorgoed prima vinden snap ik heel goed. Van kind af aan al weten dat een relatie niks voor jou is, er nooit open voor staan en liever single zijn dan in een relatie, ongeacht wat voor geweldig persoon je ook tegen zou komen, klinkt mij dan weer vrij uitzonderlijk in de oren. Beetje vergelijkbaar uitzonderlijk als a-seksuelen.
Realiseer je dat je meestal mensen om je heen verzamelt die op je lijken, dus het veralgemeniseren van wat er in jouw bubbel speelt gaat zelden op.
In mijn bubbel wemelt het van de singles die ook zeker niet op zoek zijn naar een relatie, maar ik denk dus niet dat dat een algemeen geldende omstandigheid is.
Alleen al je opmerking dat iemand na een paar precaire relaties even single wil zijn geeft nogmaals aan dat single zijn in jouw ogen niet normaal is.
En daarmee zet je singles dus weg als 'niet normaal', uitzonderlijk, enz.
En daar word ik echt schijtziek van, dat neerkijken op anderen, want uiteindelijk komt het daar op neer.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 7 oktober 2024 om 21:47
Exact wat ik beweer dus.Luna500 schreef: ↑07-10-2024 21:30
Net zoals jij denkt dat er wat mensen zijn die niet willen toegeven dat ze een relatie hebben omdat ze niet alleen willen zijn denk ik dat er ook wat mensen zijn die niet willen toegeven dat ze helemaal niet zo happy single zijn als ze zelf doen beweren. Ik kan me ook voorstellen dat het erg irritant is als iedereen maar altijd maar vraagt naar een partner, met allerlei goedbedoelde adviezen komt of zelfs een date voor je willen organiseren.
Alleen gaat het verder dan vragen naar een relatie of een date organiseren: je wordt niet voor vol aangezien als single.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 7 oktober 2024 om 22:39
Nou nou... "Hun bestaansrecht lenen aan hun relatie..." Dat is niet zoals ik het bedoelde hoor. Dat klinkt wel heel krampachtig en claimend. Ik bedoelde het meer een beetje zoals ik het schreef van, ik denk dat mensen die zich niet heel erg verbonden voelen in families of met vrienden, maar wél behoefte hebben aan langdurige verbinding dat dan proberen te vinden bij een partner.Luna500 schreef: ↑07-10-2024 21:30Ik geloof zeker dat er een hoop mensen zijn die een gevoel van onvervuldheid ervaren en vanuit daar hun bestaansrecht ontlenen aan een relatie (daar schaar ik mezelf zeker niet onder) Desalniettemin kunnen zij net zo goed hier geluk in ervaren. Ik ken een hoop mensen die volmaakt tevreden zijn met hun familieverhoudingen en vrienden en die gezond in een relatie zitten en ook gezond en gelukkig single kunnen zijn. Toch zouden deze mensen allemaal uiteindelijk op zoek gaan naar een relatie of op zijn het minst het wel willen/ ervoor open staan.
Dat er mensen zijn die na een paar precaire relaties het wel even of voorgoed prima vinden snap ik heel goed. Van kind af aan al weten dat een relatie niks voor jou is, er nooit open voor staan en liever single zijn dan in een relatie, ongeacht wat voor geweldig persoon je ook tegen zou komen, klinkt mij dan weer vrij uitzonderlijk in de oren. Beetje vergelijkbaar uitzonderlijk als a-seksuelen, waarmee ik helemaal niet wil zeggen dat hier iets mis mee is.
Net zoals jij denkt dat er wat mensen zijn die niet willen toegeven dat ze een relatie hebben omdat ze niet alleen willen zijn denk ik dat er ook wat mensen zijn die niet willen toegeven dat ze helemaal niet zo happy single zijn als ze zelf doen beweren. Ik kan me ook voorstellen dat het erg irritant is als iedereen maar altijd maar vraagt naar een partner, met allerlei goedbedoelde adviezen komt of zelfs een date voor je willen organiseren.
Ik vind het juist heel logisch dat er mensen zijn die van kind af aan al weten dat een relatie eigenlijk niks voor ze is en die liever als single door het leven gaan. Er zijn toch ook mensen die heel graag van kind af aan weten dat ze wél een relatie willen, ook als ze die nog nooit hebben gehad?
Zoals ik schreef, ik denk dat ik in wezen ook eigenlijk niet zo heel geschikt ben voor een relatie. Maar ik vind verbindingen voor het leven en die door alle levensfasen heen gaan heel mooi.
Dus juist als die vorm van hechtheid in je familie sterk is verankerd of als je echt het gevoel hebt van vrienden en vriendinnen voor het leven bij wie je ook zeer nauw betrokken bent bij leven, ziekte, dood, feest en verdriet snap ik heel goed dat je het idee kunt hebben van: laat mij maar single zijn, want ik heb alles al wat ik hebben moet!
dinsdag 8 oktober 2024 om 10:24
.
Olea schreef: ↑07-10-2024 22:39
Nou nou... "Hun bestaansrecht lenen aan hun relatie..." Dat is niet zoals ik het bedoelde hoor. Dat klinkt wel heel krampachtig en claimend. Ik bedoelde het meer een beetje zoals ik het schreef van, ik denk dat mensen die zich niet heel erg verbonden voelen in families of met vrienden, maar wél behoefte hebben aan langdurige verbinding dat dan proberen te vinden bij een partner. Van moeilijk alleen kunnen zijn, hechtingsuitdagingen etc tot aan het ontlenen van bestaansrecht aan, je hebt het in verschillende gradaties.
Ik vind het juist heel logisch dat er mensen zijn die van kind af aan al weten dat een relatie eigenlijk niks voor ze is en die liever als single door het leven gaan. Er zijn toch ook mensen die heel graag van kind af aan weten dat ze wél een relatie willen, ook als ze die nog nooit hebben gehad? Dat vind ik juist niet logisch. In elk boek, elk sprookje, elk verhaaltje, in de meeste praktijkvoorbeelden is het ideaalbeeld, man en vrouw, vader en moeder die trouwden en nog lang gelukkig leefden oid. Kinderen kopiëren wat ze zien.
Zoals ik schreef, ik denk dat ik in wezen ook eigenlijk niet zo heel geschikt ben voor een relatie. Niet geschikt zijn voor een relatie an sich is wat anders dan het niet willen. Maar ik vind verbindingen voor het leven en die door alle levensfasen heen gaan heel mooi.
Dus juist als die vorm van hechtheid in je familie sterk is verankerd of als je echt het gevoel hebt van vrienden en vriendinnen voor het leven bij wie je ook zeer nauw betrokken bent bij leven, ziekte, dood, feest en verdriet snap ik heel goed dat je het idee kunt hebben van: laat mij maar single zijn, want ik heb alles al wat ik hebben moet!
dinsdag 8 oktober 2024 om 11:26
Ik denk dat mensen het ook niet vaak vanaf jonge leeftijd hebben (hoewelhet vast mogelijk is). Het is meer iets dat zich ontwikkeld in de loop van de jaren. Als mensen door ervaringen met anderen merken dat ze beter functioneren als single. En dan bedoel ik echt niet alleen maar vervelende relaties. Maar ook gewoon jezelf leren kennen dmv werk, studie, vrienden etc. En dan merken dat het leven als single om tal van redenen gewoon beter bij je past.
Single is iets dat je bent. Geen probleem dat opgelost moet worden.
Single is iets dat je bent. Geen probleem dat opgelost moet worden.
dinsdag 8 oktober 2024 om 12:13
Zelf ben ik oprecht tevreden met het leven dat ik heb. Ik ben niet alleenstaand/gaand of single, zo zou ik mijzelf nooit beschrijven. Doe ik ook niet. Waar anderen in een voorstelrondje vertellen over hun man/vrouw en/of kinderen, sla ik dat deel gewoon over en vertel waar ik woon en wat ik doe voor werk en een hobby ofzo.
Natuurlijk zijn er wel momenten waarop ik merk dat het leven net iets anders werkt als je niet in het profiel van 'met partner/kinderen' zit. Zo heb ik dingen al tijdig geregeld; testament, zorgverklaring enz. En heb ik met mijn huissleutel overal en nergens liggen, omdat ik de onhebbelijke gewoonte heb om zonder dat ding naar buiten te lopen.
In de stad waar ik woon is het nooit een issue. In het dorp waar ik vandaan kom is alles nog ingericht - inclusief de mindset - op mannetje-vrouwtje.
Ik leef bewust en gelukkig zonder exclusieve relaties. De keren dat ik zo'n relatie heb gehad waren die niet van meerwaarde. Ik heb een fijn netwerk van vrienden om me heen en hoor bij een gemeenschap waar mijn levensstaat net zo waardevol is als die van gehuwd/samenwonend of welke levensstaat dan ook.
Natuurlijk zijn er wel momenten waarop ik merk dat het leven net iets anders werkt als je niet in het profiel van 'met partner/kinderen' zit. Zo heb ik dingen al tijdig geregeld; testament, zorgverklaring enz. En heb ik met mijn huissleutel overal en nergens liggen, omdat ik de onhebbelijke gewoonte heb om zonder dat ding naar buiten te lopen.
In de stad waar ik woon is het nooit een issue. In het dorp waar ik vandaan kom is alles nog ingericht - inclusief de mindset - op mannetje-vrouwtje.
Ik leef bewust en gelukkig zonder exclusieve relaties. De keren dat ik zo'n relatie heb gehad waren die niet van meerwaarde. Ik heb een fijn netwerk van vrienden om me heen en hoor bij een gemeenschap waar mijn levensstaat net zo waardevol is als die van gehuwd/samenwonend of welke levensstaat dan ook.
dinsdag 8 oktober 2024 om 12:55
@Luna500, waar vind je mij precies uitzonderlijk in?
Ik denk dat het wel klopt wat je schrijft over die verhaaltjes en die voorbeelden. Maar ik denk dan weer niet dat de meeste kinderen opgroeien met het idee dat "de liefde gaan vinden" echt het allermooiste en grootste goed ter wereld is. Hoeveel kleine kinderen zeggen niet "Ik ga later met papa of mama trouwen"? Behoren tot het kerngezin, dat is denk ik het wereldbeeld van de kleuter.
En alles wat daarna komt is heel erg aangeleerd. Je móet verliefd worden. Zeg je (als jongen) hoe aardig je je buurmeisje vindt, reageert men met: "Whoeeeeeeeee! Heb je een vriendinnetje?!?" Ook al ben je pas negen. Elk liedje, elke jeugdserie, ht wordt echt ENORM gestimuleerd om in termen van verliefdheid, van die éne speciale te moeten denken. Dat krijgt veel meer nadruk dan jet bejubelen en investeren in je allerliefste vrienden, in het aansterken van de familiebanden, of op welke manier en met wie je je nog meer wil verbinden.
Nog voor het moment er zich al een hormoon heeft aangediend heeft dat kind een beeld gevormd dan: Die éne vinden, dat is waar het in het leven om gaat. En daar mag tzt ook een heleboel voor wijken. Familie (kerngezin) wordt minder belangrijk, vrienden komen al dan niet tijdelijk op een tweede plaats en al dat vrijwilligerswerk dat je deed voor je vereniging, ja sorry, even geen tijd meer voor, er moet in die nieuwe relatie geïnvesteerd worden.
Zo natuurlijk vind ik het allemaal niet hoe zoiets gaat. Als we er sociaal-maatschappelijk niet zo belachelijk veel nadruk op zouden leggen zouden er denk ik veel meer mensen zijn die zeggen: Al dat gedoe, hélemaal geen zin in. Ik besteed die tijd wel liever aan andere dingen. En al helemaal als die andere dingen gewoon al heel harmonieus en warm zijn.
Ik denk dat het wel klopt wat je schrijft over die verhaaltjes en die voorbeelden. Maar ik denk dan weer niet dat de meeste kinderen opgroeien met het idee dat "de liefde gaan vinden" echt het allermooiste en grootste goed ter wereld is. Hoeveel kleine kinderen zeggen niet "Ik ga later met papa of mama trouwen"? Behoren tot het kerngezin, dat is denk ik het wereldbeeld van de kleuter.
En alles wat daarna komt is heel erg aangeleerd. Je móet verliefd worden. Zeg je (als jongen) hoe aardig je je buurmeisje vindt, reageert men met: "Whoeeeeeeeee! Heb je een vriendinnetje?!?" Ook al ben je pas negen. Elk liedje, elke jeugdserie, ht wordt echt ENORM gestimuleerd om in termen van verliefdheid, van die éne speciale te moeten denken. Dat krijgt veel meer nadruk dan jet bejubelen en investeren in je allerliefste vrienden, in het aansterken van de familiebanden, of op welke manier en met wie je je nog meer wil verbinden.
Nog voor het moment er zich al een hormoon heeft aangediend heeft dat kind een beeld gevormd dan: Die éne vinden, dat is waar het in het leven om gaat. En daar mag tzt ook een heleboel voor wijken. Familie (kerngezin) wordt minder belangrijk, vrienden komen al dan niet tijdelijk op een tweede plaats en al dat vrijwilligerswerk dat je deed voor je vereniging, ja sorry, even geen tijd meer voor, er moet in die nieuwe relatie geïnvesteerd worden.
Zo natuurlijk vind ik het allemaal niet hoe zoiets gaat. Als we er sociaal-maatschappelijk niet zo belachelijk veel nadruk op zouden leggen zouden er denk ik veel meer mensen zijn die zeggen: Al dat gedoe, hélemaal geen zin in. Ik besteed die tijd wel liever aan andere dingen. En al helemaal als die andere dingen gewoon al heel harmonieus en warm zijn.
dinsdag 8 oktober 2024 om 13:10
Het is niet dat ik van kinds af aan al wist dat ik alleen wilde zijn. Maar inderdaad je ziet altijd overal een ander beeld. Je weet niet beter. Het hoort zo. En op een gegeven moment ben je steeds langer alleen, en zie je dat gewoon niet meer veranderen. Dan weet je dan pas dat je daar dus gelukkig van wordt.
Maar dat altijd iedereen in series en films iemand moeten vinden, dacht ik laatst ook aan. In romcoms, oke. Maar er zijn ook series waarin iemand best alleen zou kunnen blijven. Zonder meteen als zielige rare loner weggezet te worden.
Maar dat altijd iedereen in series en films iemand moeten vinden, dacht ik laatst ook aan. In romcoms, oke. Maar er zijn ook series waarin iemand best alleen zou kunnen blijven. Zonder meteen als zielige rare loner weggezet te worden.
dinsdag 8 oktober 2024 om 13:34
Ik heb echt een hekel aan mensen die een lange post quoten, maar nu moet het echt even.Olea schreef: ↑08-10-2024 12:55@Luna500, waar vind je mij precies uitzonderlijk in?
Ik denk dat het wel klopt wat je schrijft over die verhaaltjes en die voorbeelden. Maar ik denk dan weer niet dat de meeste kinderen opgroeien met het idee dat "de liefde gaan vinden" echt het allermooiste en grootste goed ter wereld is. Hoeveel kleine kinderen zeggen niet "Ik ga later met papa of mama trouwen"? Behoren tot het kerngezin, dat is denk ik het wereldbeeld van de kleuter.
En alles wat daarna komt is heel erg aangeleerd. Je móet verliefd worden. Zeg je (als jongen) hoe aardig je je buurmeisje vindt, reageert men met: "Whoeeeeeeeee! Heb je een vriendinnetje?!?" Ook al ben je pas negen. Elk liedje, elke jeugdserie, ht wordt echt ENORM gestimuleerd om in termen van verliefdheid, van die éne speciale te moeten denken. Dat krijgt veel meer nadruk dan jet bejubelen en investeren in je allerliefste vrienden, in het aansterken van de familiebanden, of op welke manier en met wie je je nog meer wil verbinden.
Nog voor het moment er zich al een hormoon heeft aangediend heeft dat kind een beeld gevormd dan: Die éne vinden, dat is waar het in het leven om gaat. En daar mag tzt ook een heleboel voor wijken. Familie (kerngezin) wordt minder belangrijk, vrienden komen al dan niet tijdelijk op een tweede plaats en al dat vrijwilligerswerk dat je deed voor je vereniging, ja sorry, even geen tijd meer voor, er moet in die nieuwe relatie geïnvesteerd worden.
Zo natuurlijk vind ik het allemaal niet hoe zoiets gaat. Als we er sociaal-maatschappelijk niet zo belachelijk veel nadruk op zouden leggen zouden er denk ik veel meer mensen zijn die zeggen: Al dat gedoe, hélemaal geen zin in. Ik besteed die tijd wel liever aan andere dingen. En al helemaal als die andere dingen gewoon al heel harmonieus en warm zijn.
Ik ben het hier zo mee eens. Mijn oudste speelde vaak met de dochter van een vriendin van mij. En al voordat ze 4 waren werd er gevraagd of ze later met elkaar gingen trouwen.
Mensen hebben vaak totaal niet in de gaten hoe je je hele leven richting dat hetero-gezin geduwd wordt.
Ik denk dat je dat vooral opvalt als je merkt dat dat niet bij je past.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 8 oktober 2024 om 14:54
Ja, ik zou zo kunnen leven. En ja, ik geloof dat je als levenslange single een gelukkig leven kunt leiden. Dat het niet je ideaal plaatje is snap ik, dat heb je aan een maatschappij te danken die vanaf de geboorte hamert op het vinden van de liefde van je leven. Het zal best ff schrikken zijn als je dan tot het inzicht komt dat dit voor jou (en voor ieder ander overigens) niet vanzelfsprekend weggelegd is.
Ik ben 10+ jaar onder de pannen. En hoewel ik onwijs bof met mijn partner weet ik zeker dat ik het zonder hem ook leuk zou hebben. Zeker nu ik wat ouder ben en veel en diverse interesses en hobby's heb opgedaan. Sterker nog, als we niet samen zouden zijn zou ik zoooooveel tijd hebben voor de dingen die ík leuk vind... Hmm...
Ik vond dat artikel over vrijgezellen niet meer zielig vinden heel sterk. Lijkt me vreselijk als iedereen medelijden met je heeft omdat je geen partner hebt. En het slaat ook nergens op. Single is niet hetzelfde als alleen zijn.
Ik ben 10+ jaar onder de pannen. En hoewel ik onwijs bof met mijn partner weet ik zeker dat ik het zonder hem ook leuk zou hebben. Zeker nu ik wat ouder ben en veel en diverse interesses en hobby's heb opgedaan. Sterker nog, als we niet samen zouden zijn zou ik zoooooveel tijd hebben voor de dingen die ík leuk vind... Hmm...
Ik vond dat artikel over vrijgezellen niet meer zielig vinden heel sterk. Lijkt me vreselijk als iedereen medelijden met je heeft omdat je geen partner hebt. En het slaat ook nergens op. Single is niet hetzelfde als alleen zijn.
dinsdag 8 oktober 2024 om 14:57
Goede postOlea schreef: ↑08-10-2024 12:55@Luna500, waar vind je mij precies uitzonderlijk in?
Ik denk dat het wel klopt wat je schrijft over die verhaaltjes en die voorbeelden. Maar ik denk dan weer niet dat de meeste kinderen opgroeien met het idee dat "de liefde gaan vinden" echt het allermooiste en grootste goed ter wereld is. Hoeveel kleine kinderen zeggen niet "Ik ga later met papa of mama trouwen"? Behoren tot het kerngezin, dat is denk ik het wereldbeeld van de kleuter.
En alles wat daarna komt is heel erg aangeleerd. Je móet verliefd worden. Zeg je (als jongen) hoe aardig je je buurmeisje vindt, reageert men met: "Whoeeeeeeeee! Heb je een vriendinnetje?!?" Ook al ben je pas negen. Elk liedje, elke jeugdserie, ht wordt echt ENORM gestimuleerd om in termen van verliefdheid, van die éne speciale te moeten denken. Dat krijgt veel meer nadruk dan jet bejubelen en investeren in je allerliefste vrienden, in het aansterken van de familiebanden, of op welke manier en met wie je je nog meer wil verbinden.
Nog voor het moment er zich al een hormoon heeft aangediend heeft dat kind een beeld gevormd dan: Die éne vinden, dat is waar het in het leven om gaat. En daar mag tzt ook een heleboel voor wijken. Familie (kerngezin) wordt minder belangrijk, vrienden komen al dan niet tijdelijk op een tweede plaats en al dat vrijwilligerswerk dat je deed voor je vereniging, ja sorry, even geen tijd meer voor, er moet in die nieuwe relatie geïnvesteerd worden.
Zo natuurlijk vind ik het allemaal niet hoe zoiets gaat. Als we er sociaal-maatschappelijk niet zo belachelijk veel nadruk op zouden leggen zouden er denk ik veel meer mensen zijn die zeggen: Al dat gedoe, hélemaal geen zin in. Ik besteed die tijd wel liever aan andere dingen. En al helemaal als die andere dingen gewoon al heel harmonieus en warm zijn.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
dinsdag 8 oktober 2024 om 15:48
Daar ben ik het dan absoluut niet mee eens. Er zit veel meer tussen vrienden en een partner dan alleen seks.GeweldigWeer schreef: ↑07-10-2024 17:56Absoluut niet mee eens, want waarom? Omdat er seks bij komt kijken, want juist dat is enkel hetgeen verschil maakt met vrienden?
Je kan seks hebben met een vriend (fwb weetjewel) en dat is nog iets helemaal anders dan (seks met) een lief.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
