Relaties
alle pijlers
Kan ik hem vertrouwen?
zaterdag 2 januari 2010 om 00:15
allereerst: iedereen een gelukkig nieuwjaar.
Beste lezers,
Ik heb al 14 jaar een relatie en er zijn veel dingen gebeurd in die jaren, maar heb geen idee of ik hem nog kan vertrouwen.
Oud en nieuw heb ik bij mijn ouders gevierd met ons zoontje en hij is met vrienden naar een feest gegaan. Tot op dit moment heb ik nog niks van hem gehoord. Toch wel vreemd als je een gezin hebt en niks van je laat horen toch? Ik ben nog een nachtje bij me ouders omdat ik weet dat hij op zijn minst 2 dagennodig heeft ombij te komen, maar op zijn minst een sms lijkt mij wel normaal, maar dat heeft hijdusniet gedaan en daar ben ik eerlijik gezegd een beetje boos over. Ik was al teleurgesteld dat hij oud en nieuw liever op een feest wou vieren, maar dat hij nieteens de moeite heeft genomen om te bellen of te smsen doet mij weer wantrouwen dus ben op de sitegaan kijken waar hij precies is heen geweest. Dat kwam niet echt leuk over, want het zag er erg seksueel uit, en gezien hij met vrijgezellen vrienden ernaar toe is geweest en een jongen die net van zijn vriendin af is en op zoek is dat iker geen vertrouwen in heb.
(toen ik zwangerwas van onze zoon was hij ondertussen met een ander bezig)
Wat zouden jullie doen in mijn geval? Ik weet dat als ik het vraag dat hij toch geen eerlijk antwoord geeft, maar hoe kom ik erachter of ik hem kan vertrouwen?
groetjes
Beste lezers,
Ik heb al 14 jaar een relatie en er zijn veel dingen gebeurd in die jaren, maar heb geen idee of ik hem nog kan vertrouwen.
Oud en nieuw heb ik bij mijn ouders gevierd met ons zoontje en hij is met vrienden naar een feest gegaan. Tot op dit moment heb ik nog niks van hem gehoord. Toch wel vreemd als je een gezin hebt en niks van je laat horen toch? Ik ben nog een nachtje bij me ouders omdat ik weet dat hij op zijn minst 2 dagennodig heeft ombij te komen, maar op zijn minst een sms lijkt mij wel normaal, maar dat heeft hijdusniet gedaan en daar ben ik eerlijik gezegd een beetje boos over. Ik was al teleurgesteld dat hij oud en nieuw liever op een feest wou vieren, maar dat hij nieteens de moeite heeft genomen om te bellen of te smsen doet mij weer wantrouwen dus ben op de sitegaan kijken waar hij precies is heen geweest. Dat kwam niet echt leuk over, want het zag er erg seksueel uit, en gezien hij met vrijgezellen vrienden ernaar toe is geweest en een jongen die net van zijn vriendin af is en op zoek is dat iker geen vertrouwen in heb.
(toen ik zwangerwas van onze zoon was hij ondertussen met een ander bezig)
Wat zouden jullie doen in mijn geval? Ik weet dat als ik het vraag dat hij toch geen eerlijk antwoord geeft, maar hoe kom ik erachter of ik hem kan vertrouwen?
groetjes
zaterdag 2 januari 2010 om 01:12
quote:ninon schreef op 02 januari 2010 @ 01:04:
[...]
Als je het zo stelt zijn je gedachten nooit bij je partner als je andere dingen doet? Anyway, als mijn vriend en ik niet samen zouden zijn met nieuwjaar, zeker weten dat we op dat moment aan elkaar denken en leuk feest of niet, we sms'en of bellen. Kan me niet voorstellen dat we dat niet zouden doen.
Mijn gedachten zijn zeker bij mijn partner. Thuis, is bij mijn partner. Ik ben alleen ook regelmatig niet thuis, en regelmatig een individu.
Ik doe de andere dingen net zo intensief, omdat ik daar ook mijn energie uit haal. Tussendoor denk ik aan hem, maar dit voert niet de boventoon. Negen van de tien keer bel ik mijn vriend als ik mijn werkplek verlaat, om even bij te kletsen, maar gedurende die dag waren mijn gedachten bij dat wat ik aan het doen was. Dat maakt mijn partner absoluut niet minder belangrijk, dit maakt alleen dat ik hier blijkbaar minder waarde aan hecht (het tussendoor contact willen hebben) als een ander dat doet.
Ik zie het zelf ook als; het niet hoeven bellen om te weten dat het goed zit. Wij zien elkaar weer, hoe dan ook. Zo niet dan toch! Daar doen we moeite voor. Qualitytime, waarin vriendinnen, werk, hobbies, al het andere weer de ondertoon moet voeren.
[...]
Als je het zo stelt zijn je gedachten nooit bij je partner als je andere dingen doet? Anyway, als mijn vriend en ik niet samen zouden zijn met nieuwjaar, zeker weten dat we op dat moment aan elkaar denken en leuk feest of niet, we sms'en of bellen. Kan me niet voorstellen dat we dat niet zouden doen.
Mijn gedachten zijn zeker bij mijn partner. Thuis, is bij mijn partner. Ik ben alleen ook regelmatig niet thuis, en regelmatig een individu.
Ik doe de andere dingen net zo intensief, omdat ik daar ook mijn energie uit haal. Tussendoor denk ik aan hem, maar dit voert niet de boventoon. Negen van de tien keer bel ik mijn vriend als ik mijn werkplek verlaat, om even bij te kletsen, maar gedurende die dag waren mijn gedachten bij dat wat ik aan het doen was. Dat maakt mijn partner absoluut niet minder belangrijk, dit maakt alleen dat ik hier blijkbaar minder waarde aan hecht (het tussendoor contact willen hebben) als een ander dat doet.
Ik zie het zelf ook als; het niet hoeven bellen om te weten dat het goed zit. Wij zien elkaar weer, hoe dan ook. Zo niet dan toch! Daar doen we moeite voor. Qualitytime, waarin vriendinnen, werk, hobbies, al het andere weer de ondertoon moet voeren.
zaterdag 2 januari 2010 om 01:14
quote:naomi81 schreef op 02 januari 2010 @ 01:08:
Het verleden laten rusten vind ik erg moeilijk omdat dat me juist waarschuwd voor hetgeen wat ikkan verwachten als hij weg is geweest, maar ik wil dat juist achterwegen laten.
Klaar zijn met het verleden en gaan voor de toekomst.
Wil je dat, of kun je dat?
Dat maakt namelijk nogal een groot verschil voor je levensgeluk. En daarmee voor het geluk van jullie kind.
Hierbij zeg ik eerlijk dat ik het zou willen, maar het niet zou kunnen. Daarmee zou ik ook niet voor het willen kiezen.
Die vaas met die barsten weet je wel, die je kunt lijmen enzo. Met de beste lijm. Je kunt er zelfs een nieuwe decoratie op laten schilderen. Hij blijft stuk, de barst blijft.
Ik zou het niet trekken, en er daarom niet voor kiezen. Anders krijg je van die ongelukkige gevoelens met oud en nieuw, en met het avondeten, en met baddertijd, en terwijl je je kind op bed legt, of met een nieuw setje op de bank zit te wachten. En die twijfel, die onzekerheid.
Ik kan mezelf onzeker genoeg maken, daar heb ik geen man voor nodig.
Het verleden laten rusten vind ik erg moeilijk omdat dat me juist waarschuwd voor hetgeen wat ikkan verwachten als hij weg is geweest, maar ik wil dat juist achterwegen laten.
Klaar zijn met het verleden en gaan voor de toekomst.
Wil je dat, of kun je dat?
Dat maakt namelijk nogal een groot verschil voor je levensgeluk. En daarmee voor het geluk van jullie kind.
Hierbij zeg ik eerlijk dat ik het zou willen, maar het niet zou kunnen. Daarmee zou ik ook niet voor het willen kiezen.
Die vaas met die barsten weet je wel, die je kunt lijmen enzo. Met de beste lijm. Je kunt er zelfs een nieuwe decoratie op laten schilderen. Hij blijft stuk, de barst blijft.
Ik zou het niet trekken, en er daarom niet voor kiezen. Anders krijg je van die ongelukkige gevoelens met oud en nieuw, en met het avondeten, en met baddertijd, en terwijl je je kind op bed legt, of met een nieuw setje op de bank zit te wachten. En die twijfel, die onzekerheid.
Ik kan mezelf onzeker genoeg maken, daar heb ik geen man voor nodig.
zaterdag 2 januari 2010 om 01:17
Die vraag heb ik hem ook al eens gesteld: Wat voor toevoeginghij heeft.
Ikzelf moet ok steeds bedenken wat het is. Het klinkt erg hard, maar wat dat betreft is zijn toevoeging onze zoon geweest, maar daar blijfthet dan ook bij, omdat ik het niet meer inzie doordat ik alles zelf doe.
Ik zou zo graagdie die visuele cirkel willen doorbreken.
Ikzelf moet ok steeds bedenken wat het is. Het klinkt erg hard, maar wat dat betreft is zijn toevoeging onze zoon geweest, maar daar blijfthet dan ook bij, omdat ik het niet meer inzie doordat ik alles zelf doe.
Ik zou zo graagdie die visuele cirkel willen doorbreken.
zaterdag 2 januari 2010 om 01:18
zaterdag 2 januari 2010 om 01:24
Ik wil het laten rusten!
maar als je vertrouwen geschaad is, moet dat opnieuw opgebouwd worden en daar moet je willen werken.
Ik ben niet degene geweest die vreemd ging tijdens de zwangerschap, ik ben niet degene die s'nachts weg was en helemaal verrot thuis kwam.
Dat zal eerst moeten veranderen voordat het verleden losgelaten kan worden
maar als je vertrouwen geschaad is, moet dat opnieuw opgebouwd worden en daar moet je willen werken.
Ik ben niet degene geweest die vreemd ging tijdens de zwangerschap, ik ben niet degene die s'nachts weg was en helemaal verrot thuis kwam.
Dat zal eerst moeten veranderen voordat het verleden losgelaten kan worden
zaterdag 2 januari 2010 om 01:27
Je zegt het al. Als het vertrouwen geschaadt is, moet dat opnieuw opgebouwd worden, maar hoeveel kans geef je dat?
Je bent je immers bewust dat iemand, iemand die van je zou moeten houden, in staat is dat zomaar ineens kapot wil maken, kan maken, durft te maken.
Waarom zou je dat twee keer laten gebeuren?
Is de angst dat dit nogmaals gebeurd niet te groot? Groter dan de angst om alleen verder te gaan?
Mijn hart mag gebroken worden, maar niet twee keer door dezelfde persoon. Echt niet. Dat stukje gun ik namelijk niemand. En iemand die het een keer breekt is het niet waard om een tweede kans te krijgen. Daar ben ik weer te waardevol voor. Jij toch zeker ook?
Je bent je immers bewust dat iemand, iemand die van je zou moeten houden, in staat is dat zomaar ineens kapot wil maken, kan maken, durft te maken.
Waarom zou je dat twee keer laten gebeuren?
Is de angst dat dit nogmaals gebeurd niet te groot? Groter dan de angst om alleen verder te gaan?
Mijn hart mag gebroken worden, maar niet twee keer door dezelfde persoon. Echt niet. Dat stukje gun ik namelijk niemand. En iemand die het een keer breekt is het niet waard om een tweede kans te krijgen. Daar ben ik weer te waardevol voor. Jij toch zeker ook?
zaterdag 2 januari 2010 om 01:28
Bedankt allemaal, morgen lees ik het nog effe goed na en ga ik alles relativeren. Wat ik geschreven heb is natuurlijk nog niet alles van wat er speelt.
Ik moet het voor mezelf goed op een rijtje zetten.
Welterusten alvast, ik ga slapen want 7 uur staat er weer iemand naast me die aandacht wilt.
groetjes
Ik moet het voor mezelf goed op een rijtje zetten.
Welterusten alvast, ik ga slapen want 7 uur staat er weer iemand naast me die aandacht wilt.
groetjes
zaterdag 2 januari 2010 om 01:30
quote:naomi81 schreef op 02 januari 2010 @ 01:24:
Ik wil het laten rusten!
maar als je vertrouwen geschaad is, moet dat opnieuw opgebouwd worden en daar moet je willen werken.
Ik ben niet degene geweest die vreemd ging tijdens de zwangerschap, ik ben niet degene die s'nachts weg was en helemaal verrot thuis kwam.
Dat zal eerst moeten veranderen voordat het verleden losgelaten kan worden
En daar draait het dan om of niet? Niet het Sms'je meer dit gevoel. Hij werkt niet voor jouw gevoel aan het heropbouwen van vertrouwen in hem door jou.
Dat is ook een van de moeilijkste dingen het heropbouwen van dit vertrouwen. Misschien krijg je het wel nooit meer terug. Vindt hij dat je zeurt als je het erover hebt met hem?
Ik wil het laten rusten!
maar als je vertrouwen geschaad is, moet dat opnieuw opgebouwd worden en daar moet je willen werken.
Ik ben niet degene geweest die vreemd ging tijdens de zwangerschap, ik ben niet degene die s'nachts weg was en helemaal verrot thuis kwam.
Dat zal eerst moeten veranderen voordat het verleden losgelaten kan worden
En daar draait het dan om of niet? Niet het Sms'je meer dit gevoel. Hij werkt niet voor jouw gevoel aan het heropbouwen van vertrouwen in hem door jou.
Dat is ook een van de moeilijkste dingen het heropbouwen van dit vertrouwen. Misschien krijg je het wel nooit meer terug. Vindt hij dat je zeurt als je het erover hebt met hem?
zaterdag 2 januari 2010 om 01:42
quote:Madhe schreef op 02 januari 2010 @ 01:12:
[...]
Mijn gedachten zijn zeker bij mijn partner. Thuis, is bij mijn partner. Ik ben alleen ook regelmatig niet thuis, en regelmatig een individu.
Ik doe de andere dingen net zo intensief, omdat ik daar ook mijn energie uit haal. Tussendoor denk ik aan hem, maar dit voert niet de boventoon. Negen van de tien keer bel ik mijn vriend als ik mijn werkplek verlaat, om even bij te kletsen, maar gedurende die dag waren mijn gedachten bij dat wat ik aan het doen was. Dat maakt mijn partner absoluut niet minder belangrijk, dit maakt alleen dat ik hier blijkbaar minder waarde aan hecht (het tussendoor contact willen hebben) als een ander dat doet.
Ik zie het zelf ook als; het niet hoeven bellen om te weten dat het goed zit. Wij zien elkaar weer, hoe dan ook. Zo niet dan toch! Daar doen we moeite voor. Qualitytime, waarin vriendinnen, werk, hobbies, al het andere weer de ondertoon moet voeren.Bedankt voor je uitgebreide uitleg, dat brengt wat nuance aan je eerdere post. Ik ben het met je eens hoor dat de hoeveelheid tussendoor contact geen graadmeter is hoe belangrijk iemand voor je is.
[...]
Mijn gedachten zijn zeker bij mijn partner. Thuis, is bij mijn partner. Ik ben alleen ook regelmatig niet thuis, en regelmatig een individu.
Ik doe de andere dingen net zo intensief, omdat ik daar ook mijn energie uit haal. Tussendoor denk ik aan hem, maar dit voert niet de boventoon. Negen van de tien keer bel ik mijn vriend als ik mijn werkplek verlaat, om even bij te kletsen, maar gedurende die dag waren mijn gedachten bij dat wat ik aan het doen was. Dat maakt mijn partner absoluut niet minder belangrijk, dit maakt alleen dat ik hier blijkbaar minder waarde aan hecht (het tussendoor contact willen hebben) als een ander dat doet.
Ik zie het zelf ook als; het niet hoeven bellen om te weten dat het goed zit. Wij zien elkaar weer, hoe dan ook. Zo niet dan toch! Daar doen we moeite voor. Qualitytime, waarin vriendinnen, werk, hobbies, al het andere weer de ondertoon moet voeren.Bedankt voor je uitgebreide uitleg, dat brengt wat nuance aan je eerdere post. Ik ben het met je eens hoor dat de hoeveelheid tussendoor contact geen graadmeter is hoe belangrijk iemand voor je is.
zaterdag 2 januari 2010 om 06:23
TO volgens mij heb je het zelf ook al door dat dit niets wordt! En zoals Madhe zegt heeft het niet me contact zoeken te maken maar met wat het met jou doet. Je vertrouwt hem duidelijk niet ( ergens wel terecht) maar dan moet je ermee stoppen en jezelf en je kind een beter leven gunnen. Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, maar niemand zei dat leven makkelijk was;).
@Madhe: ik ben nieuw op dit forum en ken je amper. Maar over jou heb ik wel al een mening en die wil ik graag kwijt: Petje af! Iemand die zulke mooie levenslessen gratis geeft. Ik heb begrepen dat die soms helaas afkomstig zijn van nare levenservaringen, maar ik wil je toch bedanken voor je moeite en verhelderende mening! Ik wens je veel geluk en succes in de toekomst:) en sterkte met je kinderen.
@Madhe: ik ben nieuw op dit forum en ken je amper. Maar over jou heb ik wel al een mening en die wil ik graag kwijt: Petje af! Iemand die zulke mooie levenslessen gratis geeft. Ik heb begrepen dat die soms helaas afkomstig zijn van nare levenservaringen, maar ik wil je toch bedanken voor je moeite en verhelderende mening! Ik wens je veel geluk en succes in de toekomst:) en sterkte met je kinderen.
zaterdag 2 januari 2010 om 08:23
Op basis van wat ik heb gelezen, lijkt het mij niet echt een fijne relatie. Maar los daarvan, vind ik het wel wat kort door de bocht om zoveel op te hangen aan de uitgebleven nieuwjaarsgroet. Het hele telefoonverkeer was een zooitje dus best kans dat hij wel wat geprobeerd heeft maar jij het gewoon niet weet. Mijn moeder kon mij helemaal niet bereiken, ik kreeg een reactie van een vriend op een sms die volgens mijn provider nooit verzonden was en ik kreeg de beste wensen van Fred terwijl ik geen Fred ken. Kortom... Trek je conclusies op basis van al die jaren samen, maar laat het uitblijven van een nieuwjaarsgroet er buiten totdat je zeker weet dat hij dat niet geprobeerd heeft.
zaterdag 2 januari 2010 om 08:31
quote:naomi81 schreef op 02 januari 2010 @ 00:35:
beste madhe,
Hij doet meer alleen dan ik bij wijze in 2 jaar doe. gebeur dvaakdat hij door de weeks pas s'nachts thuis komt met een behoorlijke keil op en de volgende dag weerwerken.
het probleem is juist dat we niet veel samen meer doen. Ik benjuist degene die de deur uitgaat naarde speeltuin of zwembad met ons zoontje. Het enigste wat ik van hem verwacht is ook is bezig te zijn met zijn gezin. En als een belletje teveel is ja dan vraag ik me af wat belangrijker is in zijn leven.Het feit dat ie je bedroog terwijl je zwanger was heeft geen belletje doen rinkelen? Die man heeft niets met het gezinsleven! Waarom blijf je bij hem? Had hij toegestemd met het kind, of heb je dat er zelf doorgedrukt?
beste madhe,
Hij doet meer alleen dan ik bij wijze in 2 jaar doe. gebeur dvaakdat hij door de weeks pas s'nachts thuis komt met een behoorlijke keil op en de volgende dag weerwerken.
het probleem is juist dat we niet veel samen meer doen. Ik benjuist degene die de deur uitgaat naarde speeltuin of zwembad met ons zoontje. Het enigste wat ik van hem verwacht is ook is bezig te zijn met zijn gezin. En als een belletje teveel is ja dan vraag ik me af wat belangrijker is in zijn leven.Het feit dat ie je bedroog terwijl je zwanger was heeft geen belletje doen rinkelen? Die man heeft niets met het gezinsleven! Waarom blijf je bij hem? Had hij toegestemd met het kind, of heb je dat er zelf doorgedrukt?
zaterdag 2 januari 2010 om 09:05
Als ik jouw verhaal zo lees, denk ik dat dit de druppel was.....het lijkt me geen gelijkwaardige relatie. Hij doet waar hij zin in heeft en jij laat het allemaal gebeuren....
Ik denk dat je aan het begin van dit nieuwe jaar eens op een rijtje moet gaan zetten voor jezelf, wat deze man zo bijzonder maakt voor jou, wat hij allemaal toevoegt aan jouw leven.
En dan eerlijk zijn tegen jezelf: Of jullie gaan samen door, maar dan zal er (bij beide!) een hoop moeten veranderen.....of jij gaat alleen door (want je doet nu toch al heel veel alleen, dus behalve de seks mis je dan niet veel aan hem)
Als mijn partner steeds dronken 's nachts pas thuiskwam, had ik allang het gevoel gehad hij is bij mij om...ja, waarom?
Ik was ook jong moeder (19), maar toen ik 25 was toch besloten alleen verder te gaan. Want een partner hebben die er nooit is voor je, schiet niet op...dan doe ik liever echt alles alleen.
Ik denk dat je aan het begin van dit nieuwe jaar eens op een rijtje moet gaan zetten voor jezelf, wat deze man zo bijzonder maakt voor jou, wat hij allemaal toevoegt aan jouw leven.
En dan eerlijk zijn tegen jezelf: Of jullie gaan samen door, maar dan zal er (bij beide!) een hoop moeten veranderen.....of jij gaat alleen door (want je doet nu toch al heel veel alleen, dus behalve de seks mis je dan niet veel aan hem)
Als mijn partner steeds dronken 's nachts pas thuiskwam, had ik allang het gevoel gehad hij is bij mij om...ja, waarom?
Ik was ook jong moeder (19), maar toen ik 25 was toch besloten alleen verder te gaan. Want een partner hebben die er nooit is voor je, schiet niet op...dan doe ik liever echt alles alleen.
zaterdag 2 januari 2010 om 09:20
Naomi, ik vind het stuitend dat hij oud&nieuw gaat vieren zonder jou en zijn kind en ik vind het nog erger dat hij 2 dagen lang niets van zich laat horen.
Uiteraard mag je, binnen een relatie, weleens gezellig gaan stappen met vrienden, maar dit?
Als je vader bent kun je je niet zo gedragen, 's avonds een vent, 's ochtends een vent!
Ongelofelijk zeg. Wat zeggen je ouders hiervan? En vraagt je kindje niet naar zijn vader?
Uiteraard mag je, binnen een relatie, weleens gezellig gaan stappen met vrienden, maar dit?
Als je vader bent kun je je niet zo gedragen, 's avonds een vent, 's ochtends een vent!
Ongelofelijk zeg. Wat zeggen je ouders hiervan? En vraagt je kindje niet naar zijn vader?
zaterdag 2 januari 2010 om 10:19
Wat een vreemd verhaal!
Als je afscheid van elkaar neemt om Oud & Nieuw elk op een andere plek door te brengen spreek je toch met elkaar af wanneer je weer contact zult hebben? Waarom kan deze man niet "bijkomen" met zijn vrouw in huis? En waarom blijft iemand veertien jaar lang in een disfunctionele relatie?
Als je afscheid van elkaar neemt om Oud & Nieuw elk op een andere plek door te brengen spreek je toch met elkaar af wanneer je weer contact zult hebben? Waarom kan deze man niet "bijkomen" met zijn vrouw in huis? En waarom blijft iemand veertien jaar lang in een disfunctionele relatie?
zaterdag 2 januari 2010 om 10:35
Hoi Naomi,
Wat Serafina hierboven zegt, ben ik het helemaal mee eens!
Veel mensen kunnen vinden dat ie al het recht heeft om te gaan stappen zonder jou met oud & nieuw en daarna niks van zich te laten horen, maar het zegt een hele hoop over jouw vriend en hoe hij tegen jou, zijn gezin en jullie relatie aankijkt.
Niet erg liefdevol dus.
Als jij om half 6 vrij bent en hij al eerder thuis is, waarom haalt hij jullie zoon niet van de creche?
Jij onderneemt allerlei dingen met jullie zoon, jij doet het huishouden, vooramelijk jij zorgt voor jullie zoon.
Waarom laat je dit allemaal zo over je heenkomen?
Maak plannen voor jezelf, ga ook een keer stappen met vriendinnen of lekker shoppen en spreek dit vantevoren met hem af, zodat hij weet wat er van hem verlangd wordt.
Als het kinderbedtijd is, zet je zoon bij je vriend op schoot en zeg je hem dat het zijn beurt is om hem naar bed te brengen.
En zo zou je dat met meer dingen moeten aanpakken. Niet vragen of hij iets wil doen, maar een taak letterlijk bij hem neerleggen.
Helpt dit niet, laat hem zijn eigen wasjes draaien en zijn prakje koken en regel ondertussen iets voor jezelf en jullie zoon, zodat je een punt achter deze rotrelatie kunt zetten.
Dit komt niet meer goed hoor!
In ieder geval veel sterkte en wijsheid toegewenst.
Wat Serafina hierboven zegt, ben ik het helemaal mee eens!
Veel mensen kunnen vinden dat ie al het recht heeft om te gaan stappen zonder jou met oud & nieuw en daarna niks van zich te laten horen, maar het zegt een hele hoop over jouw vriend en hoe hij tegen jou, zijn gezin en jullie relatie aankijkt.
Niet erg liefdevol dus.
Als jij om half 6 vrij bent en hij al eerder thuis is, waarom haalt hij jullie zoon niet van de creche?
Jij onderneemt allerlei dingen met jullie zoon, jij doet het huishouden, vooramelijk jij zorgt voor jullie zoon.
Waarom laat je dit allemaal zo over je heenkomen?
Maak plannen voor jezelf, ga ook een keer stappen met vriendinnen of lekker shoppen en spreek dit vantevoren met hem af, zodat hij weet wat er van hem verlangd wordt.
Als het kinderbedtijd is, zet je zoon bij je vriend op schoot en zeg je hem dat het zijn beurt is om hem naar bed te brengen.
En zo zou je dat met meer dingen moeten aanpakken. Niet vragen of hij iets wil doen, maar een taak letterlijk bij hem neerleggen.
Helpt dit niet, laat hem zijn eigen wasjes draaien en zijn prakje koken en regel ondertussen iets voor jezelf en jullie zoon, zodat je een punt achter deze rotrelatie kunt zetten.
Dit komt niet meer goed hoor!
In ieder geval veel sterkte en wijsheid toegewenst.
zaterdag 2 januari 2010 om 11:02
quote:haaika schreef op 02 januari 2010 @ 10:35:
Hoi Naomi,
Wat Serafina hierboven zegt, ben ik het helemaal mee eens!
Veel mensen kunnen vinden dat ie al het recht heeft om te gaan stappen zonder jou met oud & nieuw en daarna niks van zich te laten horen, maar het zegt een hele hoop over jouw vriend en hoe hij tegen jou, zijn gezin en jullie relatie aankijkt.
Niet erg liefdevol dus.
Als jij om half 6 vrij bent en hij al eerder thuis is, waarom haalt hij jullie zoon niet van de creche?
Jij onderneemt allerlei dingen met jullie zoon, jij doet het huishouden, vooramelijk jij zorgt voor jullie zoon.
Waarom laat je dit allemaal zo over je heenkomen?
Maak plannen voor jezelf, ga ook een keer stappen met vriendinnen of lekker shoppen en spreek dit vantevoren met hem af, zodat hij weet wat er van hem verlangd wordt.
Als het kinderbedtijd is, zet je zoon bij je vriend op schoot en zeg je hem dat het zijn beurt is om hem naar bed te brengen.
En zo zou je dat met meer dingen moeten aanpakken. Niet vragen of hij iets wil doen, maar een taak letterlijk bij hem neerleggen.
Helpt dit niet, laat hem zijn eigen wasjes draaien en zijn prakje koken en regel ondertussen iets voor jezelf en jullie zoon, zodat je een punt achter deze rotrelatie kunt zetten.
Dit komt niet meer goed hoor!
In ieder geval veel sterkte en wijsheid toegewenst.Ergens kan ik me niet voorstellen dat deze man jarenlang de perfecte partner is geweest en dat het pas misging tijdens de zwangerschap. Vandaar dat ik me vragen stel bij het nemen van het kind: stond hij daar achter, was het zijn wens, of heeft ie je je zin maar gegeven om van je gezeur af te zijn? Het lijkt me nuttig die vraag te beantwoorden en daar je conclusies uit te trekken. Hij gedraagt zich niet als vader/gezinsman en als ie dat al jaren niet doet, dan zal ie ook niet meer veranderen. Tijd om voor jezelf te kiezen dus. Aan hem heb je niets wat het huishouden betreft, hij helpt je ook niet met je kind, hij wil blijkbaar ook liever feesten met vrienden dan iets romantisch met z'n tweetjes te doen, dus je bent beter af zonder die man.
Hoi Naomi,
Wat Serafina hierboven zegt, ben ik het helemaal mee eens!
Veel mensen kunnen vinden dat ie al het recht heeft om te gaan stappen zonder jou met oud & nieuw en daarna niks van zich te laten horen, maar het zegt een hele hoop over jouw vriend en hoe hij tegen jou, zijn gezin en jullie relatie aankijkt.
Niet erg liefdevol dus.
Als jij om half 6 vrij bent en hij al eerder thuis is, waarom haalt hij jullie zoon niet van de creche?
Jij onderneemt allerlei dingen met jullie zoon, jij doet het huishouden, vooramelijk jij zorgt voor jullie zoon.
Waarom laat je dit allemaal zo over je heenkomen?
Maak plannen voor jezelf, ga ook een keer stappen met vriendinnen of lekker shoppen en spreek dit vantevoren met hem af, zodat hij weet wat er van hem verlangd wordt.
Als het kinderbedtijd is, zet je zoon bij je vriend op schoot en zeg je hem dat het zijn beurt is om hem naar bed te brengen.
En zo zou je dat met meer dingen moeten aanpakken. Niet vragen of hij iets wil doen, maar een taak letterlijk bij hem neerleggen.
Helpt dit niet, laat hem zijn eigen wasjes draaien en zijn prakje koken en regel ondertussen iets voor jezelf en jullie zoon, zodat je een punt achter deze rotrelatie kunt zetten.
Dit komt niet meer goed hoor!
In ieder geval veel sterkte en wijsheid toegewenst.Ergens kan ik me niet voorstellen dat deze man jarenlang de perfecte partner is geweest en dat het pas misging tijdens de zwangerschap. Vandaar dat ik me vragen stel bij het nemen van het kind: stond hij daar achter, was het zijn wens, of heeft ie je je zin maar gegeven om van je gezeur af te zijn? Het lijkt me nuttig die vraag te beantwoorden en daar je conclusies uit te trekken. Hij gedraagt zich niet als vader/gezinsman en als ie dat al jaren niet doet, dan zal ie ook niet meer veranderen. Tijd om voor jezelf te kiezen dus. Aan hem heb je niets wat het huishouden betreft, hij helpt je ook niet met je kind, hij wil blijkbaar ook liever feesten met vrienden dan iets romantisch met z'n tweetjes te doen, dus je bent beter af zonder die man.
zondag 3 januari 2010 om 00:20
Ik vraag me maar 1 ding af als ik dit allemaal lees, je doet alles met je zoontje, huishouden etc en hij zorgt alleen voor frustraties.
Is het niet beter om dan alleen door te gaan, zal weinig veranderen alleen minder frustraties.
Of zijn er ook nog positieve kanten aan hem?
Zet dat eens op een rijtje en volg je gevoel en ouders hebben vaak een goed inzicht!
Is het niet beter om dan alleen door te gaan, zal weinig veranderen alleen minder frustraties.
Of zijn er ook nog positieve kanten aan hem?
Zet dat eens op een rijtje en volg je gevoel en ouders hebben vaak een goed inzicht!
