Relaties
alle pijlers
Kind van 12 : help
maandag 20 oktober 2008 om 08:25
Laat maar, blijkbaar is het lastig om te reageren op m'n vraag en is het nodig voor een aantal leden om te vertellen hoe men denkt dat de vork in de steel zit. Uiteindelijk ken ik de situatie, mijn dochter en mijn ex het beste en weet ik hoe het echt zit.
Degene die serieus hebben gereageerd op mijn feitelijke vraag : bedankt ! De rest : jammer dat jullie denken te weten dat het over een standaard puber gaat of dat ik rancuneus zou zijn : verre van dat !
Degene die serieus hebben gereageerd op mijn feitelijke vraag : bedankt ! De rest : jammer dat jullie denken te weten dat het over een standaard puber gaat of dat ik rancuneus zou zijn : verre van dat !
maandag 20 oktober 2008 om 15:12
Even een heel politiek incorrecte vraag; zou het gedoe tussen je ex en je oudste dochter ook niet een héél klein beetje te maken kunnen hebben met je dochter?
Ik vraag dit omdat ik veel problemen heb gehad met mijn oudste en mijn ex mij en mijn nieuwe partner daar ook 100% verantwoordelijk voor hield. Na heel veel gedoe is zoon uiteindelijk bij mijn ex gaan wonen, waar het feest gewoon van voren af aan begon. Allen is knul nu bij ons een en al gezelligheid en blij als hij in de vakantie eindelijk het nieuwe strafkamp mag verlaten en een paar weken bij ons kan zijn. Kortom, hij is niet zo gemakkelijk op te voeden, maar wel gemakkelijk om vakantie en weekenden mee te vieren.
Ik zeg niet dat het bij jullie zo is, maar het is wel iets om serieus naar te kijken.
Ik vraag dit omdat ik veel problemen heb gehad met mijn oudste en mijn ex mij en mijn nieuwe partner daar ook 100% verantwoordelijk voor hield. Na heel veel gedoe is zoon uiteindelijk bij mijn ex gaan wonen, waar het feest gewoon van voren af aan begon. Allen is knul nu bij ons een en al gezelligheid en blij als hij in de vakantie eindelijk het nieuwe strafkamp mag verlaten en een paar weken bij ons kan zijn. Kortom, hij is niet zo gemakkelijk op te voeden, maar wel gemakkelijk om vakantie en weekenden mee te vieren.
Ik zeg niet dat het bij jullie zo is, maar het is wel iets om serieus naar te kijken.
maandag 20 oktober 2008 om 18:13
Concerned, ik ben het eens met Poezewoes. Kijk ervoor uit dat je niet teveel verantwoordelijkheid bij je dochter legt. Jij als ouder moet bepalen wat zij nodig heeft.
Ik krijg koude rillingen als je vertelt dat de jongste wordt voorgetrokken. Klinkt mij als splijting in de oren. "Verdeel en heers". Altijd is iemand thuis de pispaal. Zorgt voor een onveilig klimaat wat echt schadelijk is, voor beide kinderen.
Ik krijg koude rillingen als je vertelt dat de jongste wordt voorgetrokken. Klinkt mij als splijting in de oren. "Verdeel en heers". Altijd is iemand thuis de pispaal. Zorgt voor een onveilig klimaat wat echt schadelijk is, voor beide kinderen.
maandag 20 oktober 2008 om 22:13
quote:Concerned schreef op 20 oktober 2008 @ 15:36:
Nee, ik ken haar door en door en steek niet alleen m'n hand, maar m'n hele arm voor haar in het vuur. Ik weet 100% zeker dat het zo is als dat het is. Het is heus geen engeltje, maar denk dat menigeen zal zeggen dat ze zelden zo'n makkelijk "kind" hebben gezien.
Echt, als ik ook maar iets van twijfel had ofzo, dan had ik hier niet over begonnen.Iedere, zonder uitzondering, weekend-vader denkt dat hij het beter zal doen . Nog meer als er een nieuwe vriendin in beeld is. Samen doe je het uiteraard beter dan moeder. En moeder is een (h)ex. Moeder heeft het gedaan.
Vergeet even niet, dat jij met die moeder samen kinderen hebt gekregen. Toen was ze wel goed genoeg, om voor jullie kinderen te zorgen. En nu je uit elkaar bent, is moeder ineens vreselijk ongeschikt om voor jullie kinderen te zorgen.?
Als moeder dan zo'n vreselijke moeder is, waarom zijn bij de scheiding de kinderen dan niet aan jou toegewezen?
Nee, ik ken haar door en door en steek niet alleen m'n hand, maar m'n hele arm voor haar in het vuur. Ik weet 100% zeker dat het zo is als dat het is. Het is heus geen engeltje, maar denk dat menigeen zal zeggen dat ze zelden zo'n makkelijk "kind" hebben gezien.
Echt, als ik ook maar iets van twijfel had ofzo, dan had ik hier niet over begonnen.Iedere, zonder uitzondering, weekend-vader denkt dat hij het beter zal doen . Nog meer als er een nieuwe vriendin in beeld is. Samen doe je het uiteraard beter dan moeder. En moeder is een (h)ex. Moeder heeft het gedaan.
Vergeet even niet, dat jij met die moeder samen kinderen hebt gekregen. Toen was ze wel goed genoeg, om voor jullie kinderen te zorgen. En nu je uit elkaar bent, is moeder ineens vreselijk ongeschikt om voor jullie kinderen te zorgen.?
Als moeder dan zo'n vreselijke moeder is, waarom zijn bij de scheiding de kinderen dan niet aan jou toegewezen?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 21 oktober 2008 om 00:07
quote:Concerned schreef op 20 oktober 2008 @ 23:12:
Ik vind het raar dat ik me hier moet verantwoorden en zo hebben heel wat vaders (je kent ze wel, met die superman kostuums op hoge gebouwen) alleen maar een machteloos gevoel als de kids nog jong zijn en de vader wordt afgeschilderd als de bad-guy. Dat is nu eenmaal lang niet altijd zo, het is regelmatig andersom en in mijn geval heel duidelijk.
Moeders moeten zich hier ook regelmatig verantwoorden. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de eenzijdigheid van de info die men op een forum krijgt en de vragen die daarover opborrelen.
Ik heb zelf ook het idee dat het minder zwart wit ligt dan je hier stelt. Je hebt duidelijk náást de bezorgdheid om je dochter ook nog een hoop wrok naar je ex. En ik vraag me af waarom je er van uit gaat dat het voor je jongste dochter beter is om met haar zus mee te gaan, dan bij haar moeder te blijven? Het lijkt me heel akelig voor haar om soort van in de slipstream van haar zus meegenomen te worden in een procedure die voor haar niet nodig is, want -zo zei je zelf- het speelt voor haar niet.
Ik vind het raar dat ik me hier moet verantwoorden en zo hebben heel wat vaders (je kent ze wel, met die superman kostuums op hoge gebouwen) alleen maar een machteloos gevoel als de kids nog jong zijn en de vader wordt afgeschilderd als de bad-guy. Dat is nu eenmaal lang niet altijd zo, het is regelmatig andersom en in mijn geval heel duidelijk.
Moeders moeten zich hier ook regelmatig verantwoorden. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de eenzijdigheid van de info die men op een forum krijgt en de vragen die daarover opborrelen.
Ik heb zelf ook het idee dat het minder zwart wit ligt dan je hier stelt. Je hebt duidelijk náást de bezorgdheid om je dochter ook nog een hoop wrok naar je ex. En ik vraag me af waarom je er van uit gaat dat het voor je jongste dochter beter is om met haar zus mee te gaan, dan bij haar moeder te blijven? Het lijkt me heel akelig voor haar om soort van in de slipstream van haar zus meegenomen te worden in een procedure die voor haar niet nodig is, want -zo zei je zelf- het speelt voor haar niet.
dinsdag 21 oktober 2008 om 00:41
Mijn verhaal;
Allereerst; straffen voor een slecht cijfer vind ik vreselijk! Toen mijn zoon zijn eerste onvoldoende haalde heb ik hem een chocoladeletter gegeven met de woorden 'bij een goed cijfer zit de beloning vanzelf ingebakken, bij een onvoldoende zit er niks aan troost ingebakken".
Mijn zoon is zich in al die jaren erna bewust geweest dat dat een bijzondere houding van mij was, die klasgenoten niet vaak tegen kwamen.
(Inmiddels is hij met glans geslaagd voor zijn VWO)
Ik heb 2 zoons, ben gescheiden toen zij 6 en 8 waren. De eerste 5 jaren gingen best goed ondanks dat ex mij altijd erg kwalijk had genomen dat ik wilde scheiden. Nam daar oudste zoon ook veel meer in mee dan jongste zoon. Oudste zoon lijkt ook veel meer qua karakter en interesses op zijn vader dan jongste. Op zijn 14e escaleerde de situatie dusdanig dat oudste bij zijn vader ging wonen. Aanvankelijk voor afkoelperiode, maar dat bleek blijvend te zijn. Daar is geen advocaat aan te pas gekomen. Gewoon overschrijving van hoofdadres en overschrijving van kinderbijslag naar zijn adres.
Natuurlijk was dat niet mijn wens en heb het er erg moeilijk mee gehad. Tijd doet veel, en inmiddels zijn we 7 jaar verder.... de broertjes zijn sindsdien gescheiden opgegroeid. Daar zijn ze zelf erg blij mee, waarderen elkaar en hebben sindsdien nooit meer ruzie gehad. Ze zien elkaar elk weekend , bij mij of bij hun vader en hebben hun sms/msn/hyves-verkeer. En vooral, hun eigen leven.
De band met mijn oudste zoon heeft een paar jaar geduurd tot het werd wat het nu is. Het is zo'n schat van een jong, voor mij en ik voor hem. Het is nu een volwassen jongeman, die ondanks alles toch zelf de gelegenheid heeft gehad om zijn eigen vorming vorm te geven.
Allereerst; straffen voor een slecht cijfer vind ik vreselijk! Toen mijn zoon zijn eerste onvoldoende haalde heb ik hem een chocoladeletter gegeven met de woorden 'bij een goed cijfer zit de beloning vanzelf ingebakken, bij een onvoldoende zit er niks aan troost ingebakken".
Mijn zoon is zich in al die jaren erna bewust geweest dat dat een bijzondere houding van mij was, die klasgenoten niet vaak tegen kwamen.
(Inmiddels is hij met glans geslaagd voor zijn VWO)
Ik heb 2 zoons, ben gescheiden toen zij 6 en 8 waren. De eerste 5 jaren gingen best goed ondanks dat ex mij altijd erg kwalijk had genomen dat ik wilde scheiden. Nam daar oudste zoon ook veel meer in mee dan jongste zoon. Oudste zoon lijkt ook veel meer qua karakter en interesses op zijn vader dan jongste. Op zijn 14e escaleerde de situatie dusdanig dat oudste bij zijn vader ging wonen. Aanvankelijk voor afkoelperiode, maar dat bleek blijvend te zijn. Daar is geen advocaat aan te pas gekomen. Gewoon overschrijving van hoofdadres en overschrijving van kinderbijslag naar zijn adres.
Natuurlijk was dat niet mijn wens en heb het er erg moeilijk mee gehad. Tijd doet veel, en inmiddels zijn we 7 jaar verder.... de broertjes zijn sindsdien gescheiden opgegroeid. Daar zijn ze zelf erg blij mee, waarderen elkaar en hebben sindsdien nooit meer ruzie gehad. Ze zien elkaar elk weekend , bij mij of bij hun vader en hebben hun sms/msn/hyves-verkeer. En vooral, hun eigen leven.
De band met mijn oudste zoon heeft een paar jaar geduurd tot het werd wat het nu is. Het is zo'n schat van een jong, voor mij en ik voor hem. Het is nu een volwassen jongeman, die ondanks alles toch zelf de gelegenheid heeft gehad om zijn eigen vorming vorm te geven.
dinsdag 21 oktober 2008 om 07:10
Als ik wel 'ns verhalen hoor van vrienden die 'n broer of zus hebben, had je hen geen groter plezier kunnen doen dan ze gescheiden op te laten groeien.
Neem alleen de oudste in huis, houd je tevens je handen vrij omdat die al 12 is en dus alleen kan blijven, voor die ander moet je altijd een oppas regelen.
Neem alleen de oudste in huis, houd je tevens je handen vrij omdat die al 12 is en dus alleen kan blijven, voor die ander moet je altijd een oppas regelen.
dinsdag 21 oktober 2008 om 08:57
Tja, moeilijk. afgaand op hoe je schrijft komen bepaalde dingen toch niet helemaal goed op me over. Het kan natuurlijk absoluut zo zijn dat ik het mis heb maar toch meld ik het even 
Je bent weekend-pappa en dan ook niet eens om de week. 4 dagen per maand dus. Je hebt een vader-dochter relatie met je dochter van 12 maar ook erg vriendschappelijk en jullie hebben vooral geen geheimen voor elkaar etc.
Verder is je dochter zeer wijs voor haar leeftijd en doet eigenlijk nooit wat verkeerd, je gelooft haar op haar woord en letterlijk alles wat ze zegt. Je komt over als een supervolwassen eerlijk en slim kind. Bijna te eng om waar te zijn op die leeftijd.
Ik weet dat je het niet wil horen want je zegt dat ze dat niet zou doen en dat je dat zeker zou herkennen maar toch denk ik: ZE MANIPULEERT DE BOEL!
Zoals jij dat op voorhand afdoet en sowieso hoe je over je relatie met je dochter schrijft kom e op mij over als een vader die zich juist laat intimideren.
Een meisje van 12 die de auto binnenkomt en verbolgen vertelt dat ze blij is dat ze weg is bij haar moeder en dan meld dat ze huisarrest heeft en dat ook nog eens tijdens de vakantie... klinkt juist al een pubertje die de boel eens lekker overdrijft en misschien kleine feitje wel net even anders verteld.
Rond de leeftijd van je dochter is het vaak zo dat kinderen willen switchen van woning. E logisch ook. Ze voelen zich bij de opvoeder onbegrepen, mogen veel niet, worden hard aangepakt misschien en daar balen ze van. Bij de ander waar ze ook wel eens zijn is het altijd veel gezellig en leuker, mogen ze meer en is diegene meer een 'vriendje' dan harde opvoeder. Veel relaxter toch?
En wat je zegt over de vriend van haar moeder of jouw vriendin. Dat vind ik persoonlijk erg flauw. Jouw vriendin kan lekker haar leventje leiden met jou en heeft 1 keer in de 2 weken 2 meisjes over de vloer. Dat is heel wat anders. Zij kan gezellig met ze doen, de vriend van je ex heeft een veel grotere en andere rol. En dus een veel moeilijkere rol.
Ik zeg niet dat ik met bovenstaande gelijk heb maar het zou kunnen. Om deze reden ontkom je er niet aan om met de moeder te gaan praten. Dat kan niet anders. Ik snap dat je je dochters graag bij je wilt hebben maar het gaat om je dochters, niet om jou. Wellicht is een mediator een idee?
Het is nogal wat om ze bij hun moeder weg te halen. Zeker als achteraf blijkt dat dochterlief het misschien wel allemaal erg overdrijft en ze manipuleert. Dan is ze na een tijdje waarschijnlijk weer terug bij moeders omdat ze bij jou ook niet alles voor mag en kan.
Een heel verhaal om alleen maar te zeggen; ga het gesprek met moeder aan om erachter te komen hoe echt het verhaal van je dochter is. Je moet namelijk echt 100% zeker zijn en eerlijk gezegd denk ik niet dat je ervan op aan kunt dat een 12-jarige dat is.
Je bent weekend-pappa en dan ook niet eens om de week. 4 dagen per maand dus. Je hebt een vader-dochter relatie met je dochter van 12 maar ook erg vriendschappelijk en jullie hebben vooral geen geheimen voor elkaar etc.
Verder is je dochter zeer wijs voor haar leeftijd en doet eigenlijk nooit wat verkeerd, je gelooft haar op haar woord en letterlijk alles wat ze zegt. Je komt over als een supervolwassen eerlijk en slim kind. Bijna te eng om waar te zijn op die leeftijd.
Ik weet dat je het niet wil horen want je zegt dat ze dat niet zou doen en dat je dat zeker zou herkennen maar toch denk ik: ZE MANIPULEERT DE BOEL!
Zoals jij dat op voorhand afdoet en sowieso hoe je over je relatie met je dochter schrijft kom e op mij over als een vader die zich juist laat intimideren.
Een meisje van 12 die de auto binnenkomt en verbolgen vertelt dat ze blij is dat ze weg is bij haar moeder en dan meld dat ze huisarrest heeft en dat ook nog eens tijdens de vakantie... klinkt juist al een pubertje die de boel eens lekker overdrijft en misschien kleine feitje wel net even anders verteld.
Rond de leeftijd van je dochter is het vaak zo dat kinderen willen switchen van woning. E logisch ook. Ze voelen zich bij de opvoeder onbegrepen, mogen veel niet, worden hard aangepakt misschien en daar balen ze van. Bij de ander waar ze ook wel eens zijn is het altijd veel gezellig en leuker, mogen ze meer en is diegene meer een 'vriendje' dan harde opvoeder. Veel relaxter toch?
En wat je zegt over de vriend van haar moeder of jouw vriendin. Dat vind ik persoonlijk erg flauw. Jouw vriendin kan lekker haar leventje leiden met jou en heeft 1 keer in de 2 weken 2 meisjes over de vloer. Dat is heel wat anders. Zij kan gezellig met ze doen, de vriend van je ex heeft een veel grotere en andere rol. En dus een veel moeilijkere rol.
Ik zeg niet dat ik met bovenstaande gelijk heb maar het zou kunnen. Om deze reden ontkom je er niet aan om met de moeder te gaan praten. Dat kan niet anders. Ik snap dat je je dochters graag bij je wilt hebben maar het gaat om je dochters, niet om jou. Wellicht is een mediator een idee?
Het is nogal wat om ze bij hun moeder weg te halen. Zeker als achteraf blijkt dat dochterlief het misschien wel allemaal erg overdrijft en ze manipuleert. Dan is ze na een tijdje waarschijnlijk weer terug bij moeders omdat ze bij jou ook niet alles voor mag en kan.
Een heel verhaal om alleen maar te zeggen; ga het gesprek met moeder aan om erachter te komen hoe echt het verhaal van je dochter is. Je moet namelijk echt 100% zeker zijn en eerlijk gezegd denk ik niet dat je ervan op aan kunt dat een 12-jarige dat is.
dinsdag 21 oktober 2008 om 09:21
Je had zo'n reactie van mij niet verwacht, Concerned? Waarom niet?
Elk verhaal heeft twee kanten. Jij schildert je ex hier net zo zwart af, als zij dat over jou zou doen als ze hier zou schrijven. En de waarheid ligt altijd in het midden.
Ik ben van mening dat je je kinderen er geen goed mee doet, om zo negatief te zijn over de andere ouder. Dan kun je nu hard gaan roepen dat je dat niet in hun bijzijn doet, maar trust me, je kinderen zijn niet gek.
Het slechtste voor kinderen is niet die nare opvoeding die de andere ouder altijd schijnt te voeren. Het slechtste wat je je kinderen kunt aandoen, is dat getrek en geduw. Dat geruzie over welke ouder beter voor het kind zorgt, liever voor ze is, leuker met ze speelt.
Als jouw ex zo slecht is voor de kinderen, waarom maak je daar dan geen melding van bij het AMK? Waarom DOE je dan niks, behalve klagen?
Elk verhaal heeft twee kanten. Jij schildert je ex hier net zo zwart af, als zij dat over jou zou doen als ze hier zou schrijven. En de waarheid ligt altijd in het midden.
Ik ben van mening dat je je kinderen er geen goed mee doet, om zo negatief te zijn over de andere ouder. Dan kun je nu hard gaan roepen dat je dat niet in hun bijzijn doet, maar trust me, je kinderen zijn niet gek.
Het slechtste voor kinderen is niet die nare opvoeding die de andere ouder altijd schijnt te voeren. Het slechtste wat je je kinderen kunt aandoen, is dat getrek en geduw. Dat geruzie over welke ouder beter voor het kind zorgt, liever voor ze is, leuker met ze speelt.
Als jouw ex zo slecht is voor de kinderen, waarom maak je daar dan geen melding van bij het AMK? Waarom DOE je dan niks, behalve klagen?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 21 oktober 2008 om 10:41
Ben het er mee eens dat je echt zeker moet weten dat t niet goed zit. Niet een beetje maar erg mis is.
Mijn vriend zijn dochter woont nu bij mijn vriend, en het gaat nu veel beter. Het was voor ons geen must, zelfs liever niet als het wel goed was gegaan bij haar moeder.
Niet dat het niet fijn is om haar bij ons te hebben, maar haar vader heeft een drukke baan, is regelmatig in het buitenland en soms zelfs buiten europa. Daarom werd ze ook toegewezen aan haar moeder, maar als daar dan alles fout loopt.
En we hebben idd een klacht ingediend, en ze zien ook daar dat er dingen gebeurden die echt niet kunnen.
Ik ben er nu voor haar,als haar vader werkt. Haar moeder is het niet mee eens, maar er is geen andere oplossing op dit moment. Denk wel dat ook dit schade aanricht, deze situatie maar we proberen er voor haar te zijn en krijgen hulp van raad v kinderbescherming.
Heb zelf ook een kind die woont meer dan zijn vader dan bij mij, heb daar geen problemen mee. Wie ben ik om hem te zeggen dat ik meer waard ben dan zijn vader?
Hadden hem altijd samen opgevoed tot scheiding en heeft eerst bij beide gewoond en later bij zijn vader.
Ik vond t wel eens oneerlijk, bij mij deed hij nooit moeilijk en zijn vader had de puber. Als t even niet boterde tussen hem en zijn vader kwam hij een paar weken naar mij beetje bijtanken en dan liep t daar ook weer beter. Hebben nooit ruzie hierover gehad. Op een bep. leeftijd mocht hij gewoon zelf zeggen waar hij wilde zijn, als hij t maar op tijd doorgaf.
Hij zegt nu dat hij het zich niet anders zou kunnen wensen, 2 huizen waar hij terecht kan, en 4 paar mensen waar hij zich thuis bij voelt.
Mijn vriend zijn dochter woont nu bij mijn vriend, en het gaat nu veel beter. Het was voor ons geen must, zelfs liever niet als het wel goed was gegaan bij haar moeder.
Niet dat het niet fijn is om haar bij ons te hebben, maar haar vader heeft een drukke baan, is regelmatig in het buitenland en soms zelfs buiten europa. Daarom werd ze ook toegewezen aan haar moeder, maar als daar dan alles fout loopt.
En we hebben idd een klacht ingediend, en ze zien ook daar dat er dingen gebeurden die echt niet kunnen.
Ik ben er nu voor haar,als haar vader werkt. Haar moeder is het niet mee eens, maar er is geen andere oplossing op dit moment. Denk wel dat ook dit schade aanricht, deze situatie maar we proberen er voor haar te zijn en krijgen hulp van raad v kinderbescherming.
Heb zelf ook een kind die woont meer dan zijn vader dan bij mij, heb daar geen problemen mee. Wie ben ik om hem te zeggen dat ik meer waard ben dan zijn vader?
Hadden hem altijd samen opgevoed tot scheiding en heeft eerst bij beide gewoond en later bij zijn vader.
Ik vond t wel eens oneerlijk, bij mij deed hij nooit moeilijk en zijn vader had de puber. Als t even niet boterde tussen hem en zijn vader kwam hij een paar weken naar mij beetje bijtanken en dan liep t daar ook weer beter. Hebben nooit ruzie hierover gehad. Op een bep. leeftijd mocht hij gewoon zelf zeggen waar hij wilde zijn, als hij t maar op tijd doorgaf.
Hij zegt nu dat hij het zich niet anders zou kunnen wensen, 2 huizen waar hij terecht kan, en 4 paar mensen waar hij zich thuis bij voelt.
dinsdag 21 oktober 2008 om 11:44
Ik vind dat jij en je ex zich ook maar eens als volwassenen moeten gaan gedragen. Dat houdt in dat je opvoedkundige kwesties samen bespreekt en met respect over elkaar praat.
Ik vind het zot dat je je 12-jarige dochter op haar woord gelooft en je ex afschildert als het kreng waar vroeger ook al niet mee te praten was. Newsflash, je hebt d'r wel ooit zwanger gemaakt en jullie zijn een tijd bij elkaar geweest, het is dus te hopen dat je tenminste ooit van elkaar gehouden hebt en voor elkaar gekozen hebt. Je hebt sámen kinderen en dat is sámen een verantwoordelijkheid voor het leven. Kinderen hoeven niet te lijden onder jullie issues. Dat jullie elkaar niet mogen is tot daar aan toe, maar opvoedkundige kwesties staan daar buiten. Ik vind dat jullie eerst maar eens met zijn tweeën om tafel moeten en ik vind ook dat je haar kant van het verhaal maar eens moet vragen. Ik vind dit zo ontzettend kinderachtig overkomen allemaal, word eerst zelf maar eens volwassen met je ex...
Ik vind het zot dat je je 12-jarige dochter op haar woord gelooft en je ex afschildert als het kreng waar vroeger ook al niet mee te praten was. Newsflash, je hebt d'r wel ooit zwanger gemaakt en jullie zijn een tijd bij elkaar geweest, het is dus te hopen dat je tenminste ooit van elkaar gehouden hebt en voor elkaar gekozen hebt. Je hebt sámen kinderen en dat is sámen een verantwoordelijkheid voor het leven. Kinderen hoeven niet te lijden onder jullie issues. Dat jullie elkaar niet mogen is tot daar aan toe, maar opvoedkundige kwesties staan daar buiten. Ik vind dat jullie eerst maar eens met zijn tweeën om tafel moeten en ik vind ook dat je haar kant van het verhaal maar eens moet vragen. Ik vind dit zo ontzettend kinderachtig overkomen allemaal, word eerst zelf maar eens volwassen met je ex...
dinsdag 21 oktober 2008 om 11:45
Ik vind het trouwens in principe ook niet terecht om boos te worden wegens een onvoldoende - maar wat nu als dochterlief categorisch geweigerd heeft om fatsoenlijk te leren, vooral héél veel andere dingen heeft gedaan en nu door haar eigen stomme schuld een onvoldoende heeft? Dan kan ik me voorstellen dat je als ouder dan wél boos wordt. Een maand huisarrest klinkt veel maar 1. je hebt dit niet geverifieerd bij je ex, 2. je hebt de réden niet geverifieerd bij je ex en dus ook 3. je hebt geen idee wat er aan vooraf is gegaan.
dinsdag 21 oktober 2008 om 11:48
Dat gezegd hebbende, als je je stinkende best hebt gedaan met exlief op één lijn te komen en als uiteindelijk blijkt dat je ex echt zo'n kreng is naar je dochter toe, vind ik het prijzenswaardig dat je voor haar op probeert te komen.
Maar dat doe je allereerst door als volwassenen het gesprek aan te gaan - pas daarná door plannetjes te maken je dochter bij je ex uit huis te krijgen. Hoe kun je daar nou voor kiezen als je de 'feiten' slechts vanuit één kant, namelijk die van je dochter, verneemt?
Maar dat doe je allereerst door als volwassenen het gesprek aan te gaan - pas daarná door plannetjes te maken je dochter bij je ex uit huis te krijgen. Hoe kun je daar nou voor kiezen als je de 'feiten' slechts vanuit één kant, namelijk die van je dochter, verneemt?
dinsdag 21 oktober 2008 om 12:04
Daar neigd het idd. naar.
Het niet op 1 lijn zitten met je ex waar je dochter de dupe van word.
En een dochter van 12 die het wel naar der zin heeft en de beste maatjes is met je is ook wel erg oppervlakkig.
Ik denk dat je er anders in zal gaan staan als je haar een tijd in huis hebt,dan ben je niet 123 de beste maatjes meer vrees ik.
Het is zo gemakkelijk te denken ja met papa is het koek en ei.
Dat zal ook als je elkaar niet dag in dag uit meemaakt.
Het niet op 1 lijn zitten met je ex waar je dochter de dupe van word.
En een dochter van 12 die het wel naar der zin heeft en de beste maatjes is met je is ook wel erg oppervlakkig.
Ik denk dat je er anders in zal gaan staan als je haar een tijd in huis hebt,dan ben je niet 123 de beste maatjes meer vrees ik.
Het is zo gemakkelijk te denken ja met papa is het koek en ei.
Dat zal ook als je elkaar niet dag in dag uit meemaakt.
woensdag 22 oktober 2008 om 23:28
Nou ja, dat zat er wel aan te komen natuurlijk.....
Maar jammer is het wel. De kritische noten / andere invalshoeken die hier voorbij zijn gekomen zijn m.i. niet bedoeld om Concerned eens lekker te drogen te hangen, maar komen voort uit eigen ervaring en/of beroepskennis op dit vlak. Dat Concerned deze reacties kwalificeert als "niet serieus", vind ik persoonlijk wat te gemakkelijk. Maar, so be it.
Maar jammer is het wel. De kritische noten / andere invalshoeken die hier voorbij zijn gekomen zijn m.i. niet bedoeld om Concerned eens lekker te drogen te hangen, maar komen voort uit eigen ervaring en/of beroepskennis op dit vlak. Dat Concerned deze reacties kwalificeert als "niet serieus", vind ik persoonlijk wat te gemakkelijk. Maar, so be it.
donderdag 23 oktober 2008 om 01:07
donderdag 23 oktober 2008 om 07:30
Of mischien is het wel zo dat hij geen antwoord op zijn vraag krijgt van een aantal, maar dat zij in proberen te gaan op wat er misschien wel niet klopt aan hoe hij de situatie inschat ?
In ieder geval weet ik precies hoe het zit, en de zgn. deskundigen hier denken op basis van een stuk tekst precies te weten wat er speelt.
Het leek er meer en meer op dat diegenen de situatie totaal verkeerd inschatten en uiteindelijk heb ik de tekst verwijderd.
Kritiek ? Kan daar prima mee omgaan, maar goed. So be it inderdaad.
Oh, en ach, de status heilige is mij niet door mezelf toegedicht en volgens mij ook niet door iemand anders hier.
Vera42 : bedankt voor je reakties en mailtjes. Ik kan daar wel wat mee. De anderen : bedankt, maar blijkbaar heb ik het OF verkeerd opgeschreven waardoor jullie het verkeerd beoordeeld hebben, OF jullie kijken niet verder dan jullie neus lang is.
Mag van mij wel een slotje op dit topic.
In ieder geval weet ik precies hoe het zit, en de zgn. deskundigen hier denken op basis van een stuk tekst precies te weten wat er speelt.
Het leek er meer en meer op dat diegenen de situatie totaal verkeerd inschatten en uiteindelijk heb ik de tekst verwijderd.
Kritiek ? Kan daar prima mee omgaan, maar goed. So be it inderdaad.
Oh, en ach, de status heilige is mij niet door mezelf toegedicht en volgens mij ook niet door iemand anders hier.
Vera42 : bedankt voor je reakties en mailtjes. Ik kan daar wel wat mee. De anderen : bedankt, maar blijkbaar heb ik het OF verkeerd opgeschreven waardoor jullie het verkeerd beoordeeld hebben, OF jullie kijken niet verder dan jullie neus lang is.
Mag van mij wel een slotje op dit topic.
