Relaties
alle pijlers
Kind van 12 : help
maandag 20 oktober 2008 om 08:25
Laat maar, blijkbaar is het lastig om te reageren op m'n vraag en is het nodig voor een aantal leden om te vertellen hoe men denkt dat de vork in de steel zit. Uiteindelijk ken ik de situatie, mijn dochter en mijn ex het beste en weet ik hoe het echt zit.
Degene die serieus hebben gereageerd op mijn feitelijke vraag : bedankt ! De rest : jammer dat jullie denken te weten dat het over een standaard puber gaat of dat ik rancuneus zou zijn : verre van dat !
Degene die serieus hebben gereageerd op mijn feitelijke vraag : bedankt ! De rest : jammer dat jullie denken te weten dat het over een standaard puber gaat of dat ik rancuneus zou zijn : verre van dat !
maandag 20 oktober 2008 om 08:38
goedemorgen..je klinkt idd bezorgd...en zoals je t allemaal beschrijft is de situatie niet ideaal bij de moeder thuis.
kids mogen idd zelf beslissen als ze 12 zijn waar ze willen wonen.....of dat via de rechter moet...geen idee...
misschien handig om daar eerst achter te komen??
ik heb al jaren co-ouderschap...en kids zijn inmiddels 13. 15 en 17jaar....en heb dit soort problemen nooit gehad...maar natuurlijk heeft ieder huis z'n eigen regels...maar als ik dit gehoord zou hebben zoals jij t nu beschrijft...dan zou ik ook op mijn achterste benen staan!
heel veel sterkte er mee!
kids mogen idd zelf beslissen als ze 12 zijn waar ze willen wonen.....of dat via de rechter moet...geen idee...
misschien handig om daar eerst achter te komen??
ik heb al jaren co-ouderschap...en kids zijn inmiddels 13. 15 en 17jaar....en heb dit soort problemen nooit gehad...maar natuurlijk heeft ieder huis z'n eigen regels...maar als ik dit gehoord zou hebben zoals jij t nu beschrijft...dan zou ik ook op mijn achterste benen staan!
heel veel sterkte er mee!
maandag 20 oktober 2008 om 08:46
Ik zou toch eerst eens met jouw ex gaan praten over de situatie.
Je geeft aan dat dat niet gaat maar je kan ook niet zomaar je dochter zonder enig overleg bij jou laten wonen.
Sowieso moeten jullie gaan praten, over de opvoeding, desnoods onder begeleiding want jullie moeten enigzins op 1 lijn komen anders mag ze straks bij jou 'alles' en bij haar moeder 'niks'.
Voor je dochter zul je toch echt met je ex gaan praten.
Je geeft aan dat dat niet gaat maar je kan ook niet zomaar je dochter zonder enig overleg bij jou laten wonen.
Sowieso moeten jullie gaan praten, over de opvoeding, desnoods onder begeleiding want jullie moeten enigzins op 1 lijn komen anders mag ze straks bij jou 'alles' en bij haar moeder 'niks'.
Voor je dochter zul je toch echt met je ex gaan praten.
maandag 20 oktober 2008 om 09:21
Een kind van 12 mag niet zelf bepalen waar het woont, maar heeft het recht te worden gehoord door de rechter. Wijziging van verblijfplaats moet, als ouders het samen niet eens worden, aangevraagd worden door een van de ouders (dus niet het kind) bij de rechtbank.
In jou geval zou ik proberen toch eerst met je ex te praten, desnoods samen met een derde erbij. Als jouw dochter niet gelukkig is, dan is het belangrijk dat daar aandacht voor komt. Je zou via Bureau Jeugdzorg eens kunnen informeren naar de mogelijkheden om met een derde erbij om tafel. Of anders wil misschien maatschappelijk werk op school, of de vertrouwenspersoon op school hierbij helpen.
Je zegt het vertrouwen van je dochter te schaden als je hierover gaat praten. Het lijkt me zinnig om je dochter duidelijk te maken dat je het erg waardeert dat ze je in vertrouwen neemt, maar dat je haar vader bent en dus verplicht bent om alles te doen wat nodig is om haar te beschermen en te helpen. Vertel van te voren wat je gaat doen, maar vraag niet om haar toestemming. Jij bent de ouder, zij is jouw kind. Het is geen vriendschapsrelatie. Probeer haar alleen goed uit te leggen dat je in haar belang handelt.
In jou geval zou ik proberen toch eerst met je ex te praten, desnoods samen met een derde erbij. Als jouw dochter niet gelukkig is, dan is het belangrijk dat daar aandacht voor komt. Je zou via Bureau Jeugdzorg eens kunnen informeren naar de mogelijkheden om met een derde erbij om tafel. Of anders wil misschien maatschappelijk werk op school, of de vertrouwenspersoon op school hierbij helpen.
Je zegt het vertrouwen van je dochter te schaden als je hierover gaat praten. Het lijkt me zinnig om je dochter duidelijk te maken dat je het erg waardeert dat ze je in vertrouwen neemt, maar dat je haar vader bent en dus verplicht bent om alles te doen wat nodig is om haar te beschermen en te helpen. Vertel van te voren wat je gaat doen, maar vraag niet om haar toestemming. Jij bent de ouder, zij is jouw kind. Het is geen vriendschapsrelatie. Probeer haar alleen goed uit te leggen dat je in haar belang handelt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 20 oktober 2008 om 09:26
Ik vind een maand huisarrest voor een 4,3 behoorlijk pittig. Ik weet niet hoe de 12jasrige verder gaat op school, maar dit is pittig. Ik neem aan dat ze een brugpieper is, en voor het eerst op school zit. Mogelijk is de overgang naar nieuwe school ook even iets waar ze ook aan moet wennen en dan gaat het allemaal even met horten en stoten.
Zou jij ook zo'n straf hebben gegeven? Ik denk het zelf van niet, en dat is natuurlijk een belangrijk punt, Jullie zijn het op een aantal punten niet met elkaar eens en dat is ook niet goed. Wat Zusenzo zegt, klopt, want straks gaat ze dit uitspelen en mogelijk is haar actie om bij jou te wonen hier wel een voorteken van.
Zou jij ook zo'n straf hebben gegeven? Ik denk het zelf van niet, en dat is natuurlijk een belangrijk punt, Jullie zijn het op een aantal punten niet met elkaar eens en dat is ook niet goed. Wat Zusenzo zegt, klopt, want straks gaat ze dit uitspelen en mogelijk is haar actie om bij jou te wonen hier wel een voorteken van.
maandag 20 oktober 2008 om 10:00
Sorry maar ze heeft wel heel erg volwassen te zijn terwijl ze maar 12!!! is en zoch aan het ontpooieen is.
Heb niet alle gelezen(ga ik zo doen) maar dit wilde ik acuut meedelen!
Hoe volwassen ze in moeders ogen ook is voor haar leeftijd,dit vergt teveel van een kind van 12..
Lijkt me goed dat als ze echt zelf wil haar bij jou een tijdje te wonen en kijken hoe het gaat.
Heb niet alle gelezen(ga ik zo doen) maar dit wilde ik acuut meedelen!
Hoe volwassen ze in moeders ogen ook is voor haar leeftijd,dit vergt teveel van een kind van 12..
Lijkt me goed dat als ze echt zelf wil haar bij jou een tijdje te wonen en kijken hoe het gaat.
maandag 20 oktober 2008 om 11:11
Wij zitten in precies de zelfde situatie, en hebben het traject gestart en ze woont nu bij haar vader. Maar makkelijk is het niet, en het kost veel van jou maar ook van haar.
Wil op deze site er niet veel over kwijt, ivm event. herkenning en omdat het nog speelt. Denk goed na, of het echt nodig is, dat t niet is omdat ze t bij jou iets leuker heeft dan daar want dan loont t niet. Wil je meer weten moet je me maar schrijven.
Blijf vooral met je dochter praten.
Wil op deze site er niet veel over kwijt, ivm event. herkenning en omdat het nog speelt. Denk goed na, of het echt nodig is, dat t niet is omdat ze t bij jou iets leuker heeft dan daar want dan loont t niet. Wil je meer weten moet je me maar schrijven.
Blijf vooral met je dochter praten.
maandag 20 oktober 2008 om 11:24
maandag 20 oktober 2008 om 12:13
Je verhaal komt zo overeen met dat van ons, dat ik heb bijna verdacht vind, ben wel wantrouwend geworden, weet niet meer goed wie er echt met ons meeleefd en wie net doet alsof.
Er zijn mensen geweest die deden alsof ze t zo goed vonden dat ze hier kwam wonen, maar probeerde informatie te verzamelen voor de moeder, want daar is t toch zo zielig voor.
Dat ze had nagedacht en beter voor haar had moeten zorgen dat komt niet in haar op.
De situatie zal alleen nog maar slechter worden als je het doorzet, waren we ook voor gewaarschuwd en idd modder gooien is een dagtaak geworden van haar...
heel erg triest.
Er zijn mensen geweest die deden alsof ze t zo goed vonden dat ze hier kwam wonen, maar probeerde informatie te verzamelen voor de moeder, want daar is t toch zo zielig voor.
Dat ze had nagedacht en beter voor haar had moeten zorgen dat komt niet in haar op.
De situatie zal alleen nog maar slechter worden als je het doorzet, waren we ook voor gewaarschuwd en idd modder gooien is een dagtaak geworden van haar...
heel erg triest.
maandag 20 oktober 2008 om 12:37
Beste vader,
Tuurlijk ben je blij als je er achter komt dat je dochter zegt bij jou te willen komen wonen. Maar kun je niet inplaats van serieus in te gaan op een (beginnend puberende) 12 jarige dochter die naar jouw mening te streng wordt opgevoed, haar beter in haar situatie te steunen. Dit door bijvoorbeeld aan moeder een briefje te sturen met daarin de situatie uitgelegd. Je zal zien dat moeder hoogstwaarschijnlijk zal veranderen. (je weet eigenlijk ook niet wat achter een straf zit en in hoeverre jouw dochter de waarheid spreekt. Ze begint ook een beetje aan het puberen misschien. En het is natuurlijk makkelijk om de verzorgende partij als dader aan te stellen)
Je komt op deze manier als vader een stuk sterker over. Want zoals je nu overkomt heb ik niet dat idee.....
Tuurlijk ben je blij als je er achter komt dat je dochter zegt bij jou te willen komen wonen. Maar kun je niet inplaats van serieus in te gaan op een (beginnend puberende) 12 jarige dochter die naar jouw mening te streng wordt opgevoed, haar beter in haar situatie te steunen. Dit door bijvoorbeeld aan moeder een briefje te sturen met daarin de situatie uitgelegd. Je zal zien dat moeder hoogstwaarschijnlijk zal veranderen. (je weet eigenlijk ook niet wat achter een straf zit en in hoeverre jouw dochter de waarheid spreekt. Ze begint ook een beetje aan het puberen misschien. En het is natuurlijk makkelijk om de verzorgende partij als dader aan te stellen)
Je komt op deze manier als vader een stuk sterker over. Want zoals je nu overkomt heb ik niet dat idee.....
maandag 20 oktober 2008 om 13:26
Concerned, ik ben zelf in zo'n situatie opgegroeid en ik kan je vertellen dat als je dochter ouder wordt en een eigen mening gaat krijgen het alleen maar erger wordt.
Mijn instinct zegt: zorg dat je dochter daar weg gaat. De angst voor haar moeder zal blijven, wachten tot ze er aan toe is heeft geen zin. Tuurlijk houdt ze van haar moeder en is ze loyaal aan haar, dat zal niet snel verdwijnen. Ook niet als ze bij jou woont.
Mijn instinct zegt: zorg dat je dochter daar weg gaat. De angst voor haar moeder zal blijven, wachten tot ze er aan toe is heeft geen zin. Tuurlijk houdt ze van haar moeder en is ze loyaal aan haar, dat zal niet snel verdwijnen. Ook niet als ze bij jou woont.
maandag 20 oktober 2008 om 14:02
Conserned, heel even dacht ik, stel dat ze nu (haar moeder) een onderwerp opent om mij uit te dagen wat je beschrijft is precies zo bij ons op kleine verschillen na.
Soms heb ik het er zelf zo moeilijk mee, zit er tussen in, als de vriendin van haar vader. Vind t zo triest, en het beinvloed je leven en zou zo graag willen dat ze eens zou luisteren naar wat haar dochter wil, voelt enz, en dat ze accepteerd dat haar dochter nu bij haar vader woont. Kan hier niet veel over de situatie zeggen, maar als je merkt dat t echt niet goed gaat dan moet je er gewoon zijn voor haar, en als je t niet probeert dan weet je dochter niet dat je wel echt iets hebt willen doen aan de situatie.
Als je kunt aantonen dat er dingen niet goedzitten, ze zich rot voelt, je alles hebt gedaan om wel een gesprek hierover te hebben met de moeder maar t toch niet lukt om het op te lossen dan moeten ze wel iets gaan doen. Maar je moet daarvoor naar de rechter en dat kost moeite, in ons geval veel geld maar als ze t maar weer goed heeft dan is t niet erg.
Zie het niet dat we nu gewonnen hebben, in zo'n zaak kan je niet winnen, als je er samen niet kunt uitkomen blijft t moeilijk en had t graag anders gewild.
Soms heb ik het er zelf zo moeilijk mee, zit er tussen in, als de vriendin van haar vader. Vind t zo triest, en het beinvloed je leven en zou zo graag willen dat ze eens zou luisteren naar wat haar dochter wil, voelt enz, en dat ze accepteerd dat haar dochter nu bij haar vader woont. Kan hier niet veel over de situatie zeggen, maar als je merkt dat t echt niet goed gaat dan moet je er gewoon zijn voor haar, en als je t niet probeert dan weet je dochter niet dat je wel echt iets hebt willen doen aan de situatie.
Als je kunt aantonen dat er dingen niet goedzitten, ze zich rot voelt, je alles hebt gedaan om wel een gesprek hierover te hebben met de moeder maar t toch niet lukt om het op te lossen dan moeten ze wel iets gaan doen. Maar je moet daarvoor naar de rechter en dat kost moeite, in ons geval veel geld maar als ze t maar weer goed heeft dan is t niet erg.
Zie het niet dat we nu gewonnen hebben, in zo'n zaak kan je niet winnen, als je er samen niet kunt uitkomen blijft t moeilijk en had t graag anders gewild.
maandag 20 oktober 2008 om 14:06
Concerned, het lijkt me dat je dit niet meer met haar moet bespreken. Je weet al wat zij wil. Je geeft haar daarmee het idee dat zij moet kiezen, dat het van haar afhankelijk is. Beslis voor jezelf of je vindt dat je dochter beter af is bij jou. Neem als ouder dit soort beslissingen, niet samen met je dochter, wil je haar niet in een loyaliteitsconflict brengen.
Als jij denkt dat ze beter af is bij jou, stel je dat voor aan haar moeder. Wil die daar niets van weten en het ook niet bespreken, dan neem je een advocaat en vraag je wijziging van hoofdsverblijfplaats aan bij de rechter. Laat deze dan maar onderzoeken en beslissen wat wijsheid is.
Overigens zou ik dan even heel goed overwegen of je dit alleen voor deze dochter wilt. Het lijkt me logischer dat het ook de andere dochter betreft, maar daar hoor ik je niet over.
Als jij denkt dat ze beter af is bij jou, stel je dat voor aan haar moeder. Wil die daar niets van weten en het ook niet bespreken, dan neem je een advocaat en vraag je wijziging van hoofdsverblijfplaats aan bij de rechter. Laat deze dan maar onderzoeken en beslissen wat wijsheid is.
Overigens zou ik dan even heel goed overwegen of je dit alleen voor deze dochter wilt. Het lijkt me logischer dat het ook de andere dochter betreft, maar daar hoor ik je niet over.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 20 oktober 2008 om 14:21
Haar er op voorbereiden vind ik wat anders dan het met haar bespreken. Het bespreken suggereert dat zij meebeslist. Haar van jouw beslissing op de hoogte brengen en haar vertellen wat er dan gaan gebeuren en waarom, lijkt me vrij essentieel ja.
Overigens zou jouw motivatie om de aanvraag voor je beide dochter te laten gelden, moeten zijn dat ze beiden in een opvoedsituatie zitten waar jij het niet mee eens bent. Niet zozeer alleen om ze bij elkaar te houden.
Overigens zou jouw motivatie om de aanvraag voor je beide dochter te laten gelden, moeten zijn dat ze beiden in een opvoedsituatie zitten waar jij het niet mee eens bent. Niet zozeer alleen om ze bij elkaar te houden.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 20 oktober 2008 om 14:26
Vind ook dat je eerst moet overleggen met je dochter.
Bij ons kost t duizenden euro's en dat is niet erg maar als ze dan zou zeggen ik wil toch weer terug, (wat ze mag hoor) dan is dat wel zonde van het geld en energie die je erin hebt gestopt. Wil en kan ze wel tegen de rechter zeggen, dat ze t niet fijn vind bij haar moeder, wat er allemaal gebeurd.
Kan ze dat niet dan heeft t geen zin om t te beginnnen.
En de band wordt natuurlijk nog slechter tussen vader en moeder als t via rechtzaken gaat en dan moet je wel zeker weten dat t niet om een meningsverschilletje gaat dat wel overwaait wat anders opgelost had kunnen worden.
Bij ons kost t duizenden euro's en dat is niet erg maar als ze dan zou zeggen ik wil toch weer terug, (wat ze mag hoor) dan is dat wel zonde van het geld en energie die je erin hebt gestopt. Wil en kan ze wel tegen de rechter zeggen, dat ze t niet fijn vind bij haar moeder, wat er allemaal gebeurd.
Kan ze dat niet dan heeft t geen zin om t te beginnnen.
En de band wordt natuurlijk nog slechter tussen vader en moeder als t via rechtzaken gaat en dan moet je wel zeker weten dat t niet om een meningsverschilletje gaat dat wel overwaait wat anders opgelost had kunnen worden.
