
** Longdistance relationships deel 11 **
vrijdag 26 september 2008 om 23:03
En daar gaan we weer! Met of zonder longdistance
Isiss: getrouwd met R. uit Marokko. Is in BE gaan wonen om hem makkelijker deze kant op te krijgen. 2,5 jaar longdistance relatie gehad.Speeseend: relatie met J. uit Duitsland. Druk aan de studie. J komt vaak deze kant op of Spees gaat naar Duitsland.Cadi: helaas ook nog steeds legaal. Hij woont in Turkije, ook samen een kindje. De bedoeling is dat hij hierheen komt hij is ook net geslaagd voor zijn examen.Fille: longdistance relatie met Berliner (we hebben toch best nog veel legalen hier hoor). Hij woont in Duitsland. Toekomst waar en hoe nog onbekend. Misschien gaat fille naar Duitsland??Es1450: illegaal hier. Zorgt voor neverending scriptiestories, schoonfamilieverhalen en werkperikelen die heel saai zijn. (haar eigen woorden). Long-distance ervaring met een Panamees, maar ze woont nu samen met een Nederlander!Margaretha: jaren lang gelongdistanced (wat je wel niet allemaal kan met dit woord). Woont en werkt nu in Spanje vlakbij haar vriend.Rianneplaya: Long distance relatie gehad met een Mexicaan. Daar naar toe verhuisd en blijven hangen. Woont en werkt nu in Mexico waar ze geniet van het single leven.La Moon: Geen longdistance meer omdat ze de zon heeft opgezocht. Ze woont nu samen met haar vriend op de Canarische eilanden.Jooles: Heeft een relatie gehad met een Nederlander die in China ging wonen. Het is toen over gegaan (Chinees heeft nu bedacht dat ie terug wilt naar NL, maar met zn nieuwe liefde). Jooles is nog lekker vrijgezellig.Ine: Woonachtig in Tirol met haar zoon van 2. Had een relatie met een NL uit Noord Holland en dus long distance. Relatie is nu over, maar Ine is gezellig blijven hangen!Mezelf nog: findingnemo, relatie gehad met een Belgische Marokkaan en in Marokko gaan wonen. Sinds augustus 2008 mn zooi terug in NL en relatie over. Nu lekker vrijgezel.En beste nieuwe mensen, : wees welkom! Hopelijk kan je het een beetje volgen met deze intro.
Isiss: getrouwd met R. uit Marokko. Is in BE gaan wonen om hem makkelijker deze kant op te krijgen. 2,5 jaar longdistance relatie gehad.Speeseend: relatie met J. uit Duitsland. Druk aan de studie. J komt vaak deze kant op of Spees gaat naar Duitsland.Cadi: helaas ook nog steeds legaal. Hij woont in Turkije, ook samen een kindje. De bedoeling is dat hij hierheen komt hij is ook net geslaagd voor zijn examen.Fille: longdistance relatie met Berliner (we hebben toch best nog veel legalen hier hoor). Hij woont in Duitsland. Toekomst waar en hoe nog onbekend. Misschien gaat fille naar Duitsland??Es1450: illegaal hier. Zorgt voor neverending scriptiestories, schoonfamilieverhalen en werkperikelen die heel saai zijn. (haar eigen woorden). Long-distance ervaring met een Panamees, maar ze woont nu samen met een Nederlander!Margaretha: jaren lang gelongdistanced (wat je wel niet allemaal kan met dit woord). Woont en werkt nu in Spanje vlakbij haar vriend.Rianneplaya: Long distance relatie gehad met een Mexicaan. Daar naar toe verhuisd en blijven hangen. Woont en werkt nu in Mexico waar ze geniet van het single leven.La Moon: Geen longdistance meer omdat ze de zon heeft opgezocht. Ze woont nu samen met haar vriend op de Canarische eilanden.Jooles: Heeft een relatie gehad met een Nederlander die in China ging wonen. Het is toen over gegaan (Chinees heeft nu bedacht dat ie terug wilt naar NL, maar met zn nieuwe liefde). Jooles is nog lekker vrijgezellig.Ine: Woonachtig in Tirol met haar zoon van 2. Had een relatie met een NL uit Noord Holland en dus long distance. Relatie is nu over, maar Ine is gezellig blijven hangen!Mezelf nog: findingnemo, relatie gehad met een Belgische Marokkaan en in Marokko gaan wonen. Sinds augustus 2008 mn zooi terug in NL en relatie over. Nu lekker vrijgezel.En beste nieuwe mensen, : wees welkom! Hopelijk kan je het een beetje volgen met deze intro.
zaterdag 11 oktober 2008 om 16:24
Zo ik heb weer even alles bijgelezen!
Uiteindelijk is de appelactie toch nog doorgegaan, maar nu zonder doel. Ze hebben gewoon appels uitgedeeld en waren eigenlijk zeer gepikeerd over het gebrek aan enthousiasme van hun omgeving. Zelfs het vriendje van m'n huisgenoot heeft niet meegedaan en ik ben bang dat hij dat nog wel even te horen krijgt De ijsmuur tussen mij en m'n vriend is gelukkig weer helemaal gesmolten (al een paar dagen hoor, maar ik had niet zoveel tijd om te schrijven) Hij kwam net nog even naar binnen voor een lief knuffeltje
Ine: Ik denk niet dat er hier veel meer sneeuw valt dan in de Alpen. Vorig jaar heeft het hier maar 2dagen gesneeuwd en het jaar daarvoor begon het pas in januari en toen heeft het wel een paar maanden gelegen. Mensen denken altijd dat Zweden zo koud is, maar dat valt best mee! Maar ik geniet wel heel erg van de seizoenen, ik vind het in NL altijd al heerlijk om de bomen van kleur zien te verschieten en hier is het nog mooier! Ik begrijp niet dat mensen niet van de herfst en de winter houden. ( al is de winter leuker met sneeuw, ijs en kou, dan alleen regen en wind)Jammer dat je Hollander niet heeft gereageerd op je sms, maar misschien is het makkelijker zo. Je hebt het geprobeerd en het is zijn verlies nu! Komt je zoon binnenkort al terug en heb je al gesolliciteerd voor een nieuwe baan? Kan je je au pair trouwens deze kant even opsturen? Ik heb dringend behoefte aan een nieuwe hair-cut Alleen weet ik niet hoe ik het ga laten knippen!
Marg: Geen dank! Ik weet van mezelf dat als ik twijfels heb (uit vorige relaties) dat ik mezelf DWING tot een antwoord en dat moet dan ook NU en dat zorgt alleen maar voor extra stress. Lekker laten lopen, je weet vanzelf wel wat je wilt. Heb je al iets besloten met het oog op je nieuwe baan? Ga je het vertellen of niet? Ik zou het niet doen, begin gewoon je baan en kijk ondertussen rond of je iets ziet wat je leuker lijkt (beter betaald). Je baas hoeft het niet te weten en er zijn altijd mensen die naderhand jouw plekje willen innemen. Ik ben op dit moment ook op zoek naar een baantje, maar ik vind het zo moeilijk om een sollicitatiebrief in het Zweeds te schrijven. Ik merk dat ik toch wel heel erg onzeker ervan word. De lonen zijn hier gelukkig wel erg goed (lees: hoger dan in NL) en de prijzen zijn ongeveer gelijk (als je alcohol niet meerekent), maar ja eerst maar een baantje vinden! Ik ben daarnaast ook nog kieskeurig, dus ik hoop maar dat ik iets kan vinden.
Spees: Veel plezier!! Ik ben bang dat ik te laat ben voor een kledingbijdrage (ik ben daarnaast ook nog nooit bij een Romeinse Opera geweest) maar in ieder geval veeeeel plezier! Het is een fantastische stad!
Kikkerjet:
Inezz: Mannen en 2 dingen Het leukste is nog dat ze zeggen dat ze het zeker weten kunnen! En mannen en autorijden is ook nog eens een slag apart in dit verhaal! Kan iemand mij de prestatiedrang van de man in de auto uitleggen? Het begint al bij het altijd zelf willen rijden (kijk eens op de snelweg in wat auto's, het is bijna altijd de man die rijdt!) Zijn wij nou een stel doetjes die niet willen rijden? Hier hebben we geen auto tot de beschikking, maar als we in NL zijn rijd ik altijd en in Italië meestal hij (puur uit logische redenen van de weg weten etc.) maar mijn ex moest ik bijna van de bestuurderstoel slaan. Maar m'n vriend houdt ervan om commentaar te geven op mijn parkeren Wat is dat toch! Trouwens succes met het lijnen! Ik ben ook weer begonnen, maar zodra je wil lijnen wil je alleen nog maar lekkere dingen. Trouwens je hagelslagverhaal Het heeft volgens mij iets te maken met het feit dat je brein het woordje NIET niet begrijpt. Dus als je tegen jezelf zegt dat je NIET al dat lekkers wil verstaat je brein dat je dat wilt. (beetje vaag, was een soort onderzoek) dus je moet jezelf afleiden met andere dingen en denken aan de dingen die je wel mag en wil. Ik ben maar weer gaan sporten, samen met vriend hardlopen is toch gezellig.
Deedee: Hoe gaat het nu met je? Alvast even een ! Gelukkig hebben jullie in ieder geval veel contact via de telefoon, maar ik begrijp dat je zelfs voor een uurtje nu naar Afrika zou vliegen. Maar het is wel veel geld voor een halve dag samen te zijn, wat zou je de rest van de tijd gaan doen dan? Ik meen me te herinneren dat je voor 2 weken zou gaan toch? Heb je daar andere vrienden/kennissen?
Als laatste cultuurverschillen: Ik ben toch een paar kleine dingen aangelopen, maar geen drama's. Vriend is openminded en we zijn allebei mensen die graag elkaar pleasen, dus dan hou je dingen wel in evenwicht. Wij botsen alleen regelmatig met eten (hij verafschuwt mijn voorliefde voor warm fruit in het eten zoals banaan met kaas, appels, ananas en mango door de warme maaltijd (met kip ofzo)) of als ik weer eens iets doe wat tegen de heilige ongeschreven regels van het Italiaanse keuken ingaat Tegenwoordig laten we elkaar hier maar gewoon in. Verdere cultuurverschillen hebben we gehad met familie. In Italië ontmoet je pas je schoonfamilie als het serieus is, terwijl Nederlandse ouders graag snel willen zien wat voor vlees ze in de kuip hebben. Hier hebben we dus wel wat bonje om gehad. Als laatste hebben we flinke discussies over het omgaan met kinderen (ik ben groot voorstander voor dit soort dingen vroeg bespreken, zie mijn kerstvraag, dan weet je tenminste waar je aan toe bent) hij wil geen crêche maar grootouders, wat ik absoluut weiger en toen ik hevig verontwaardigd reageerde over de moeder die haar kind een tik gaf reageerde hij nogal lagoniek. Ik heb meteen maar even te verstaan gegeven dat daar voor mij geen tussenweg in is te vinden Tot zover onze cultuurverschillen. Ik denk dat het in dit soort gevallen gewoon het belangrijkste is om te praten. Waarom vindt iemand iets? En als het dingen zijn zoals eten, ach dat is toch makkelijk op te lossen! Grootouders wonen allebei in een ander land dus die zie ik nog niet snel komen oppassen. Gewoon praten, praten en nog eens praten.
Pffff, ik heb me volgens mij weer bijgeschreven! voor iedereen die ik ben vergeten (volgens mij niemand maar voor de zekerheid!) Wij hebben vanavond lekker een etentje bij vrienden en morgen krijg ik bezoek uit NL! Heerlijk kijk er echt naar uit! Ben al allemaal leuke plannetjes aan het maken! Iedereen een fijn weekend alvast als ik het niet meer red om te schrijven!
Uiteindelijk is de appelactie toch nog doorgegaan, maar nu zonder doel. Ze hebben gewoon appels uitgedeeld en waren eigenlijk zeer gepikeerd over het gebrek aan enthousiasme van hun omgeving. Zelfs het vriendje van m'n huisgenoot heeft niet meegedaan en ik ben bang dat hij dat nog wel even te horen krijgt De ijsmuur tussen mij en m'n vriend is gelukkig weer helemaal gesmolten (al een paar dagen hoor, maar ik had niet zoveel tijd om te schrijven) Hij kwam net nog even naar binnen voor een lief knuffeltje
Ine: Ik denk niet dat er hier veel meer sneeuw valt dan in de Alpen. Vorig jaar heeft het hier maar 2dagen gesneeuwd en het jaar daarvoor begon het pas in januari en toen heeft het wel een paar maanden gelegen. Mensen denken altijd dat Zweden zo koud is, maar dat valt best mee! Maar ik geniet wel heel erg van de seizoenen, ik vind het in NL altijd al heerlijk om de bomen van kleur zien te verschieten en hier is het nog mooier! Ik begrijp niet dat mensen niet van de herfst en de winter houden. ( al is de winter leuker met sneeuw, ijs en kou, dan alleen regen en wind)Jammer dat je Hollander niet heeft gereageerd op je sms, maar misschien is het makkelijker zo. Je hebt het geprobeerd en het is zijn verlies nu! Komt je zoon binnenkort al terug en heb je al gesolliciteerd voor een nieuwe baan? Kan je je au pair trouwens deze kant even opsturen? Ik heb dringend behoefte aan een nieuwe hair-cut Alleen weet ik niet hoe ik het ga laten knippen!
Marg: Geen dank! Ik weet van mezelf dat als ik twijfels heb (uit vorige relaties) dat ik mezelf DWING tot een antwoord en dat moet dan ook NU en dat zorgt alleen maar voor extra stress. Lekker laten lopen, je weet vanzelf wel wat je wilt. Heb je al iets besloten met het oog op je nieuwe baan? Ga je het vertellen of niet? Ik zou het niet doen, begin gewoon je baan en kijk ondertussen rond of je iets ziet wat je leuker lijkt (beter betaald). Je baas hoeft het niet te weten en er zijn altijd mensen die naderhand jouw plekje willen innemen. Ik ben op dit moment ook op zoek naar een baantje, maar ik vind het zo moeilijk om een sollicitatiebrief in het Zweeds te schrijven. Ik merk dat ik toch wel heel erg onzeker ervan word. De lonen zijn hier gelukkig wel erg goed (lees: hoger dan in NL) en de prijzen zijn ongeveer gelijk (als je alcohol niet meerekent), maar ja eerst maar een baantje vinden! Ik ben daarnaast ook nog kieskeurig, dus ik hoop maar dat ik iets kan vinden.
Spees: Veel plezier!! Ik ben bang dat ik te laat ben voor een kledingbijdrage (ik ben daarnaast ook nog nooit bij een Romeinse Opera geweest) maar in ieder geval veeeeel plezier! Het is een fantastische stad!
Kikkerjet:
Inezz: Mannen en 2 dingen Het leukste is nog dat ze zeggen dat ze het zeker weten kunnen! En mannen en autorijden is ook nog eens een slag apart in dit verhaal! Kan iemand mij de prestatiedrang van de man in de auto uitleggen? Het begint al bij het altijd zelf willen rijden (kijk eens op de snelweg in wat auto's, het is bijna altijd de man die rijdt!) Zijn wij nou een stel doetjes die niet willen rijden? Hier hebben we geen auto tot de beschikking, maar als we in NL zijn rijd ik altijd en in Italië meestal hij (puur uit logische redenen van de weg weten etc.) maar mijn ex moest ik bijna van de bestuurderstoel slaan. Maar m'n vriend houdt ervan om commentaar te geven op mijn parkeren Wat is dat toch! Trouwens succes met het lijnen! Ik ben ook weer begonnen, maar zodra je wil lijnen wil je alleen nog maar lekkere dingen. Trouwens je hagelslagverhaal Het heeft volgens mij iets te maken met het feit dat je brein het woordje NIET niet begrijpt. Dus als je tegen jezelf zegt dat je NIET al dat lekkers wil verstaat je brein dat je dat wilt. (beetje vaag, was een soort onderzoek) dus je moet jezelf afleiden met andere dingen en denken aan de dingen die je wel mag en wil. Ik ben maar weer gaan sporten, samen met vriend hardlopen is toch gezellig.
Deedee: Hoe gaat het nu met je? Alvast even een ! Gelukkig hebben jullie in ieder geval veel contact via de telefoon, maar ik begrijp dat je zelfs voor een uurtje nu naar Afrika zou vliegen. Maar het is wel veel geld voor een halve dag samen te zijn, wat zou je de rest van de tijd gaan doen dan? Ik meen me te herinneren dat je voor 2 weken zou gaan toch? Heb je daar andere vrienden/kennissen?
Als laatste cultuurverschillen: Ik ben toch een paar kleine dingen aangelopen, maar geen drama's. Vriend is openminded en we zijn allebei mensen die graag elkaar pleasen, dus dan hou je dingen wel in evenwicht. Wij botsen alleen regelmatig met eten (hij verafschuwt mijn voorliefde voor warm fruit in het eten zoals banaan met kaas, appels, ananas en mango door de warme maaltijd (met kip ofzo)) of als ik weer eens iets doe wat tegen de heilige ongeschreven regels van het Italiaanse keuken ingaat Tegenwoordig laten we elkaar hier maar gewoon in. Verdere cultuurverschillen hebben we gehad met familie. In Italië ontmoet je pas je schoonfamilie als het serieus is, terwijl Nederlandse ouders graag snel willen zien wat voor vlees ze in de kuip hebben. Hier hebben we dus wel wat bonje om gehad. Als laatste hebben we flinke discussies over het omgaan met kinderen (ik ben groot voorstander voor dit soort dingen vroeg bespreken, zie mijn kerstvraag, dan weet je tenminste waar je aan toe bent) hij wil geen crêche maar grootouders, wat ik absoluut weiger en toen ik hevig verontwaardigd reageerde over de moeder die haar kind een tik gaf reageerde hij nogal lagoniek. Ik heb meteen maar even te verstaan gegeven dat daar voor mij geen tussenweg in is te vinden Tot zover onze cultuurverschillen. Ik denk dat het in dit soort gevallen gewoon het belangrijkste is om te praten. Waarom vindt iemand iets? En als het dingen zijn zoals eten, ach dat is toch makkelijk op te lossen! Grootouders wonen allebei in een ander land dus die zie ik nog niet snel komen oppassen. Gewoon praten, praten en nog eens praten.
Pffff, ik heb me volgens mij weer bijgeschreven! voor iedereen die ik ben vergeten (volgens mij niemand maar voor de zekerheid!) Wij hebben vanavond lekker een etentje bij vrienden en morgen krijg ik bezoek uit NL! Heerlijk kijk er echt naar uit! Ben al allemaal leuke plannetjes aan het maken! Iedereen een fijn weekend alvast als ik het niet meer red om te schrijven!

zaterdag 11 oktober 2008 om 16:50
Oh ja, vergeten straks te schrijven bij de cultuurverschillen: kinderen. Idd, wat jij ook schrijft Merel: R. wil z'n zus over laten komen om bij ons te wonen en voor de eventuele kinderen te laten zorgen. Afgezien van dat ik me niet kan voorstellen dat z'n zus haar eigen kinderen en kleinkind (!) achter gaat laten om hier voor 't kind van haar broer te gaan zorgen zie ik dat van z'n never nooit niet zitten, echt niet. Dat vond R. echt heel vreemd, die zag er alleen de voordelen van in. Nee, 'n tweede moeder inwonend in huis, die heel lief is, maar zich wel overal mee gaat bemoeien, dat moet ik dus echt niet hebben.
Haha, toen je begon te schrijven 'warm fruit in 't eten' dacht ik meteen 'haha, ontzettende Italiaan!' Tijdens m'n studie hadden we Alberto, de huis-Italiaan, 'n vriend van 'n huisgenoot die 't bij ons gezelliger vond dan in z'n eigen studentenhuis en dus praktisch bij ons in woonde. We noemde 'm ontzettende Italiaan, want als hij ging koken was de keuken verboden terrein voor ons. We aten we ook altijd pas om 23u 's avonds, en fruit in 'n gerecht was 'n doodzonde! Mijn kookkunsten konden z'n goedkeuring krijgen, tot ik kip-kerrie met ananas maakte, dat kon écht absoluut niet. Ik heb wel tiramisu van hem leren maken, goddelijk.
Superleuke tijd, enorm veel gelachen, door hem heb ik 't idee dat alle Italianen humor hebben. De eerste Nederlandse woorden die hij zei, (we dronken bijna iedere middag samen met m'n huisgenoot gratis koffie bij de AH) waren: "poeh poeh, hè hè, effe zitten hoor". Nog steeds hilarisch.
Moet er vandoor, koken bij vrienden.
Haha, toen je begon te schrijven 'warm fruit in 't eten' dacht ik meteen 'haha, ontzettende Italiaan!' Tijdens m'n studie hadden we Alberto, de huis-Italiaan, 'n vriend van 'n huisgenoot die 't bij ons gezelliger vond dan in z'n eigen studentenhuis en dus praktisch bij ons in woonde. We noemde 'm ontzettende Italiaan, want als hij ging koken was de keuken verboden terrein voor ons. We aten we ook altijd pas om 23u 's avonds, en fruit in 'n gerecht was 'n doodzonde! Mijn kookkunsten konden z'n goedkeuring krijgen, tot ik kip-kerrie met ananas maakte, dat kon écht absoluut niet. Ik heb wel tiramisu van hem leren maken, goddelijk.
Superleuke tijd, enorm veel gelachen, door hem heb ik 't idee dat alle Italianen humor hebben. De eerste Nederlandse woorden die hij zei, (we dronken bijna iedere middag samen met m'n huisgenoot gratis koffie bij de AH) waren: "poeh poeh, hè hè, effe zitten hoor". Nog steeds hilarisch.
Moet er vandoor, koken bij vrienden.
zaterdag 11 oktober 2008 om 17:14
Isiss, even snel dan: Special K heeft idd resultaat: 2 kg in 2 weken (het moet tenslotte ook niet te snel gaan ) Maar dat komt dus voornamelijk omdat ik tijdens de lunch geen boterhammen zit weg te werken met kipkerriesalade, krabsalade, grilworst etc. Allen zal het na dit weekend (taart, lekkere hapjes, morgen fesstdiner) wel weer twee weekjes Special K nodig zijn
Met yoghurt kan het trouwens ook (doet collega met succes), zou ik wel magere yoghurt nemen. Succes! Ook met koken vanavond.
En nu terug naar de hapje etc!
Met yoghurt kan het trouwens ook (doet collega met succes), zou ik wel magere yoghurt nemen. Succes! Ook met koken vanavond.
En nu terug naar de hapje etc!
zondag 12 oktober 2008 om 16:44
Jooles, proficiat!!!!!
Ine, stikjaloers op jou omdat je zo blij en gelukkig klinkt!!!! Niet dat ik niet gelukkig ben hoor, maar je stukje was zo vrolijk dat ik dacht Zo´n leven wil ik ook wel!
Ik word trouwens echt niet gek van zulke nette tuinen, het lijkt me heerlijk. Ik zou best op Wisteria Lane willen wonen . Heb je al besloten wat je met het lunchcafé gaat doen?
Kikkerjet, balen van die dure tickets. Hoop dat het wat wordt met de banen! Kunnen je ouders niet bijspringen? (hoe oud ben je eigenlijk?)
Isiss, tjongejonge is mijn vriend lievelingswoord!!! Het was één van de eerste woorden die hij leerde en hij zegt het supervaak. In het begin had hij wel moeite met waar je dat moest afbreken, dan zei hij bijvoorbeeld tjongejongejong
Cultuurverschillen: ik ken mijn vriend al bijna zes jaar en inmiddels vind ik het heel moeilijk te zeggen wat cultuurverschillen zijn en wat karakterverschillen zijn. Ik heb een tijdje in Latijns Amerika gewoond en hij woont nu alweer een tijd in Europa, dat helpt ook wel mee vind ik, je begrijpt elkaar dan veel beter (toen ik daar woonde had ik veel meer het idee dat ik me altijd aanpaste, niet alleen aan hem, maar op het werk, met vrienden, in het huis, in het openbare leven, etc.).
Eigenlijk kunnen cultuurverschillen nooit een obstakel zijn in je relatie vind ik. Want als er verschillen zijn tussen twee mensen, dan heb je het daar toch over samen? En als je je dan realiseert dat jij alleen iets op een bepaalde manier doet omdat je er nog nooit bij stil hebt gestaan dat het ook anders kan, is het probleem opgelost. En als je je realiseert dat dat misschien zo is, maar dat je je ook daadwerkelijk het fijnste voelt bij die manier en geen water bij de wijn wilt doen, dan is het geen cultuurverschil meer.
Ik heb meer het idee dat ik me aan pas aan Spanje dan aan mijn vriend. En ik denk dat dat voor hem ook zo is. Wij hebben het eigenlijk ook nooit over cultuurverschillen .
Merel, haha, die grootouders!!! Dat wordt hier ook héél veel gedaan, maar waar ik echt van sta te kijken is dat er héél veel immigranten werken in kinderopvang. Waarschijnlijk kom ik nu heel hautain over, maar ik betaal liever wat meer en dat mijn kind dan gewoon naar een kinderdagverblijf met pedagogisch verantwoord beleid gaat, met een leuk en leerzaam aanbod, met leidsters die een speciale opleiding hebben gedaan, dan dat ik voor een appel en een ei een analfabete peruaanse indiaan inhuur. Sorry voor het grove verwoorden maar dat snap ik nou echt niet. Dat datgene wat je het meest kostbaar is, je in handen geeft van iemand die bij een normale baan nooit of te nimmer aan de bak zou komen omdat ze gewoon absoluut niet gekwalificeerd zijn.
Gelukkig is mijn vriend het daar wel mee eens, op Cuba is kinderdagverblijf helemaal ingeburgerd aangezien vrijwel alle vrouwen en mannen werken.
Mijn moeder zei dat als je het over de meeste dingen gewoon eens kan worden en op één lijn zit, dat je dan er met je kinderen ook wel uitkomt, dat je niet vantevoren alle what if situaties hoeft te bespreken (een mooie is de what if situatie van je hebt een dochter van 15, mag haar vriendje blijven slapen? Daar komen altijd héél heftige reacties op ).
Ik denk als je van elkaar houdt dat je ook wel meer bereid bent tot de leuke dingen van de cultuur van een ander zien. Ik woon nu met een heleboel Ecuatorianen en ik heb het helemaal gehad ermee. Dat semi hysterische drama gedoe waar ze zo gek op schijnen te zijn, en wat k trouwens helemaal herken uit Guatemala, yaiks! Ik bedoel dan de intonatie. Dat geschreeuw tegen al die kinderen. Dat gruwelijke machismo en dan die eikels die als de vrouw pissig doet opeens heel zielig gaan lopen doen met belachelijke stellingen als zonder jou leef ik niet. En de geur van het eten. Bah. Mijn huisgenoten eten ´vies´ vlees zoals spekvet, kippennek, etc. en rijst. That´s it. Ik weet niet of ze te arm zijn voor groente of gezonder eten, of dat ze dit gewoon lekker vinden, maar ik word echt misselijk.
Ik snap wel dat deze frustratie vooral komt door het feit dat ik gewoon niet meer samen wil wonen met anderen, maar okee. Ik ben nu op het punt dat het niet meer leuk is. Dat heb ik gelukkig al twee keer meegemaakt, de eerste paar weken zijn geweldig, alles is nieuw, etc. En daarna wordt het klote want je kent niemand, en het gaat allemaal te langzaam, en je weet niet waar je moet zijn voor laten we zeggen een lekker ijsje, de kapper, een goeie schoenmaker, etc. En op dat punt zit ik nou. Gelukkig weet ik dat het ook wel weer over gaat, maar blegh. Ik krijg er zelfs heimwee van naar Nederland
Ine, stikjaloers op jou omdat je zo blij en gelukkig klinkt!!!! Niet dat ik niet gelukkig ben hoor, maar je stukje was zo vrolijk dat ik dacht Zo´n leven wil ik ook wel!
Ik word trouwens echt niet gek van zulke nette tuinen, het lijkt me heerlijk. Ik zou best op Wisteria Lane willen wonen . Heb je al besloten wat je met het lunchcafé gaat doen?
Kikkerjet, balen van die dure tickets. Hoop dat het wat wordt met de banen! Kunnen je ouders niet bijspringen? (hoe oud ben je eigenlijk?)
Isiss, tjongejonge is mijn vriend lievelingswoord!!! Het was één van de eerste woorden die hij leerde en hij zegt het supervaak. In het begin had hij wel moeite met waar je dat moest afbreken, dan zei hij bijvoorbeeld tjongejongejong
Cultuurverschillen: ik ken mijn vriend al bijna zes jaar en inmiddels vind ik het heel moeilijk te zeggen wat cultuurverschillen zijn en wat karakterverschillen zijn. Ik heb een tijdje in Latijns Amerika gewoond en hij woont nu alweer een tijd in Europa, dat helpt ook wel mee vind ik, je begrijpt elkaar dan veel beter (toen ik daar woonde had ik veel meer het idee dat ik me altijd aanpaste, niet alleen aan hem, maar op het werk, met vrienden, in het huis, in het openbare leven, etc.).
Eigenlijk kunnen cultuurverschillen nooit een obstakel zijn in je relatie vind ik. Want als er verschillen zijn tussen twee mensen, dan heb je het daar toch over samen? En als je je dan realiseert dat jij alleen iets op een bepaalde manier doet omdat je er nog nooit bij stil hebt gestaan dat het ook anders kan, is het probleem opgelost. En als je je realiseert dat dat misschien zo is, maar dat je je ook daadwerkelijk het fijnste voelt bij die manier en geen water bij de wijn wilt doen, dan is het geen cultuurverschil meer.
Ik heb meer het idee dat ik me aan pas aan Spanje dan aan mijn vriend. En ik denk dat dat voor hem ook zo is. Wij hebben het eigenlijk ook nooit over cultuurverschillen .
Merel, haha, die grootouders!!! Dat wordt hier ook héél veel gedaan, maar waar ik echt van sta te kijken is dat er héél veel immigranten werken in kinderopvang. Waarschijnlijk kom ik nu heel hautain over, maar ik betaal liever wat meer en dat mijn kind dan gewoon naar een kinderdagverblijf met pedagogisch verantwoord beleid gaat, met een leuk en leerzaam aanbod, met leidsters die een speciale opleiding hebben gedaan, dan dat ik voor een appel en een ei een analfabete peruaanse indiaan inhuur. Sorry voor het grove verwoorden maar dat snap ik nou echt niet. Dat datgene wat je het meest kostbaar is, je in handen geeft van iemand die bij een normale baan nooit of te nimmer aan de bak zou komen omdat ze gewoon absoluut niet gekwalificeerd zijn.
Gelukkig is mijn vriend het daar wel mee eens, op Cuba is kinderdagverblijf helemaal ingeburgerd aangezien vrijwel alle vrouwen en mannen werken.
Mijn moeder zei dat als je het over de meeste dingen gewoon eens kan worden en op één lijn zit, dat je dan er met je kinderen ook wel uitkomt, dat je niet vantevoren alle what if situaties hoeft te bespreken (een mooie is de what if situatie van je hebt een dochter van 15, mag haar vriendje blijven slapen? Daar komen altijd héél heftige reacties op ).
Ik denk als je van elkaar houdt dat je ook wel meer bereid bent tot de leuke dingen van de cultuur van een ander zien. Ik woon nu met een heleboel Ecuatorianen en ik heb het helemaal gehad ermee. Dat semi hysterische drama gedoe waar ze zo gek op schijnen te zijn, en wat k trouwens helemaal herken uit Guatemala, yaiks! Ik bedoel dan de intonatie. Dat geschreeuw tegen al die kinderen. Dat gruwelijke machismo en dan die eikels die als de vrouw pissig doet opeens heel zielig gaan lopen doen met belachelijke stellingen als zonder jou leef ik niet. En de geur van het eten. Bah. Mijn huisgenoten eten ´vies´ vlees zoals spekvet, kippennek, etc. en rijst. That´s it. Ik weet niet of ze te arm zijn voor groente of gezonder eten, of dat ze dit gewoon lekker vinden, maar ik word echt misselijk.
Ik snap wel dat deze frustratie vooral komt door het feit dat ik gewoon niet meer samen wil wonen met anderen, maar okee. Ik ben nu op het punt dat het niet meer leuk is. Dat heb ik gelukkig al twee keer meegemaakt, de eerste paar weken zijn geweldig, alles is nieuw, etc. En daarna wordt het klote want je kent niemand, en het gaat allemaal te langzaam, en je weet niet waar je moet zijn voor laten we zeggen een lekker ijsje, de kapper, een goeie schoenmaker, etc. En op dat punt zit ik nou. Gelukkig weet ik dat het ook wel weer over gaat, maar blegh. Ik krijg er zelfs heimwee van naar Nederland
anoniem_128 wijzigde dit bericht op 13-10-2008 18:16
Reden: n teveel!!!!
Reden: n teveel!!!!
% gewijzigd
zondag 12 oktober 2008 om 16:51
quote:isiss schreef op 11 oktober 2008 @ 16:50:
De eerste Nederlandse woorden die hij zei, (we dronken bijna iedere middag samen met m'n huisgenoot gratis koffie bij de AH) waren: "poeh poeh, hè hè, effe zitten hoor". Nog steeds hilarisch.
.
Ik ga de baan trouwens inderdaad gewoon doen. Ik denk dat ik al genoeg open kaart speel door mijn cv in te leveren, zij zien zelf ook wel dat ik wat anders wil doen in mijn leven (en ik word al helemaal chagrijnig bij het idee dat werkgevers net doen of de stomme baan voor weinig geld die ze je aanbieden wel jouw droom moet zijn).
Het is een heel klein bedrijf dus ik zou zo één, twee, drie niet weten wat ik verder nog zou kunnen doen qua doorgroei. Daarnaast heb ik politicologie gestudeerd en ben ik eigenlijk gewoon totaal niet geïnteresseerd in hoe je moet factureren en een magazijnlijst bij moet houden. Natuurlijk, overal leer je wat van, en ik voel me echt niet te goed om dit werk te doen, en beter vanuit een baan naar wat anders zoeken dan vanuit werkeloosheid, etc. etc. maar dat ik echt denk dat het mij persoonlijk een opstapje kan betekenen voor het één of ander: nee. Eigenlijk wil ik namelijk heel wat anders.
Ik zit nu wel in een negatieve bui merk ik van mezelf dus het klinkt nu waarschijnlijk chagrijniger dan ik bedoel . Maar het werk is dus dat, daarnaast zijn de uren niet fijn (verplicht meer dan twee uur pauze tussen de middag waardoor je uiteindelijk bijna 12 uur op je werk zit, plus zaterdagochtend), en is het salaris bagger. Nouja, we´ll see, misschien ben ik na die beurs helemaal om.
De eerste Nederlandse woorden die hij zei, (we dronken bijna iedere middag samen met m'n huisgenoot gratis koffie bij de AH) waren: "poeh poeh, hè hè, effe zitten hoor". Nog steeds hilarisch.
.
Ik ga de baan trouwens inderdaad gewoon doen. Ik denk dat ik al genoeg open kaart speel door mijn cv in te leveren, zij zien zelf ook wel dat ik wat anders wil doen in mijn leven (en ik word al helemaal chagrijnig bij het idee dat werkgevers net doen of de stomme baan voor weinig geld die ze je aanbieden wel jouw droom moet zijn).
Het is een heel klein bedrijf dus ik zou zo één, twee, drie niet weten wat ik verder nog zou kunnen doen qua doorgroei. Daarnaast heb ik politicologie gestudeerd en ben ik eigenlijk gewoon totaal niet geïnteresseerd in hoe je moet factureren en een magazijnlijst bij moet houden. Natuurlijk, overal leer je wat van, en ik voel me echt niet te goed om dit werk te doen, en beter vanuit een baan naar wat anders zoeken dan vanuit werkeloosheid, etc. etc. maar dat ik echt denk dat het mij persoonlijk een opstapje kan betekenen voor het één of ander: nee. Eigenlijk wil ik namelijk heel wat anders.
Ik zit nu wel in een negatieve bui merk ik van mezelf dus het klinkt nu waarschijnlijk chagrijniger dan ik bedoel . Maar het werk is dus dat, daarnaast zijn de uren niet fijn (verplicht meer dan twee uur pauze tussen de middag waardoor je uiteindelijk bijna 12 uur op je werk zit, plus zaterdagochtend), en is het salaris bagger. Nouja, we´ll see, misschien ben ik na die beurs helemaal om.
zondag 12 oktober 2008 om 16:58
Ohja en het is misschien wel negatief, maar ik ben het nu al (haha na één maand dus) zat dat mensen hier net praten alsof 1200 euro echt een héél goed salaris is. Of dat je voor de overheid moet gaan werken want dan verdien je écht SUPER (1800 euro). Of dat je nou eenmaal eerst administratief werk moet doen om op te kunnen klimmen. Zo kom je natuurlijk nooit ergens. Ik hoop wel dat ik voor mijzelf een prettige situatie kan creëren (en mijn doelen kan behalen ), en anders dat vriend ook weg wil nadat hij afgestudeerd is, want mijn hele leven dit, nee. Dat weet ik nu al.
En het staat me gewoon zo tegen, beginnen om negen uur, werken tot twee, dan drie uur lunchen (maar hey, dat noem ik geen vrije tijd aangezien je zometeen weer terug moet! bovendien is alles dicht dus je kan niet dan je afspraken maken) en dan weer tot een uur of acht werken, terwijl je daar geen voldoening uithaalt of plezier in hebt. En dan niks verdienen, tot je nek in de schulden om toch een auto te kunnen hebben en een huis, en dan op zaterdag allemaal een fles drank meenemen en op de stoep gaan zuipen en op zondag naar het winkelcentrum consumeren. :puke:
Okee, ik hou op, het is duidelijk dat ik met het verkeerde been uit bed ben gestapt (en zal deze keer dan ook niets vertellen over de andere favoriete bezigheid hier: roddelen).
En het staat me gewoon zo tegen, beginnen om negen uur, werken tot twee, dan drie uur lunchen (maar hey, dat noem ik geen vrije tijd aangezien je zometeen weer terug moet! bovendien is alles dicht dus je kan niet dan je afspraken maken) en dan weer tot een uur of acht werken, terwijl je daar geen voldoening uithaalt of plezier in hebt. En dan niks verdienen, tot je nek in de schulden om toch een auto te kunnen hebben en een huis, en dan op zaterdag allemaal een fles drank meenemen en op de stoep gaan zuipen en op zondag naar het winkelcentrum consumeren. :puke:
Okee, ik hou op, het is duidelijk dat ik met het verkeerde been uit bed ben gestapt (en zal deze keer dan ook niets vertellen over de andere favoriete bezigheid hier: roddelen).
zondag 12 oktober 2008 om 17:31
Zo! Ik zit. Voor het eerst dit weekend....
Jooles! Gefelictieerd!!!! Nu ben jij even oud als ik, toch?
En Cadi, ik het kader van een keer te vroeg en een keer te laat.... Hebben jullie een fijne verjaardag van dochter gevierd?
Cultuurverschillen met buitenlandse vriend. Plenty. Maar ik merk dat ik er helemaal klaar mee ben. Het boeit mij niet meer om over ex te praten. Een vriendin vroeg laast of ik hem op ga zoeken als ik straks in Panama ben en ik had daar nog helemaal niet bij stilgestaan. Wat ik zou doen en zeggen als ik hem tegenkom. Opzoeken ga ik hem sowieso niet, maar ik wil misschien wel met een vriend van hem en zijn vrouw afspreken en bovendien is het niet zeker dat ik ex tegenkom, maar het is ook niet uitgesloten. Ik zou het echt niet weten. Ik denk echt dat ik gewoon hoi zeg en verderloop. Maar dat kan natuurlijk niet, want dat is ook zo raar. Maar een goed gesprek of zo, daar zit ik niet op te wachten en nog minder erop om over koetjes en kalfjes te praten. We zullen zien. Het beste idee dat ik heb is tegen hem te zeggen: "Wat goed dat ik je tref, zullen wij even naar de volgende pinautomaat lopen zodat jij mij het geld kunt geven dat ik nog van je tegoed heb?"
Verder ben ik heel trots op mijzelf. Ik heb laminaat gelegd en stopcontacten vervangen. Goed hè? Als je een vriend hebt met twee linkerhanden, dan moet je zelf maar handig worden. Hij heeft wel geholpen hoor, maar waar bij veel stellen de vrouw er voor de sier bij staat om af en toe even iets vast te houden, zijn bij ons de rollen omgedraait. Wel is het fijn dat vriend een stuk sterker is dan ik. Maar zo was ik dus met een heuse electrische zaag etc. in de weer. Het is mooi geworden, ik den supertrots. En dat terwijl er gezegd werd door schoonma dat ik het niet kon. Wel ben ik blij dat ik het aanbod van mijn collega die electrische zaag te gebruiken heb aangenomen en niet zo eigewijs was het met mijn eigen handzaag te doen. Dat zou ook wel gelukt zijn, maar veel meer werk. Die oude vieze zolderkamer bij vriend is nu na twee weekenden klussen een mooie lichte ruimte. Nu komt er dinsdag een dakkapel op de voorkant van vriends huis en dan zijn wij klaar voor mijn verhuizing.
Jooles! Gefelictieerd!!!! Nu ben jij even oud als ik, toch?
En Cadi, ik het kader van een keer te vroeg en een keer te laat.... Hebben jullie een fijne verjaardag van dochter gevierd?
Cultuurverschillen met buitenlandse vriend. Plenty. Maar ik merk dat ik er helemaal klaar mee ben. Het boeit mij niet meer om over ex te praten. Een vriendin vroeg laast of ik hem op ga zoeken als ik straks in Panama ben en ik had daar nog helemaal niet bij stilgestaan. Wat ik zou doen en zeggen als ik hem tegenkom. Opzoeken ga ik hem sowieso niet, maar ik wil misschien wel met een vriend van hem en zijn vrouw afspreken en bovendien is het niet zeker dat ik ex tegenkom, maar het is ook niet uitgesloten. Ik zou het echt niet weten. Ik denk echt dat ik gewoon hoi zeg en verderloop. Maar dat kan natuurlijk niet, want dat is ook zo raar. Maar een goed gesprek of zo, daar zit ik niet op te wachten en nog minder erop om over koetjes en kalfjes te praten. We zullen zien. Het beste idee dat ik heb is tegen hem te zeggen: "Wat goed dat ik je tref, zullen wij even naar de volgende pinautomaat lopen zodat jij mij het geld kunt geven dat ik nog van je tegoed heb?"
Verder ben ik heel trots op mijzelf. Ik heb laminaat gelegd en stopcontacten vervangen. Goed hè? Als je een vriend hebt met twee linkerhanden, dan moet je zelf maar handig worden. Hij heeft wel geholpen hoor, maar waar bij veel stellen de vrouw er voor de sier bij staat om af en toe even iets vast te houden, zijn bij ons de rollen omgedraait. Wel is het fijn dat vriend een stuk sterker is dan ik. Maar zo was ik dus met een heuse electrische zaag etc. in de weer. Het is mooi geworden, ik den supertrots. En dat terwijl er gezegd werd door schoonma dat ik het niet kon. Wel ben ik blij dat ik het aanbod van mijn collega die electrische zaag te gebruiken heb aangenomen en niet zo eigewijs was het met mijn eigen handzaag te doen. Dat zou ook wel gelukt zijn, maar veel meer werk. Die oude vieze zolderkamer bij vriend is nu na twee weekenden klussen een mooie lichte ruimte. Nu komt er dinsdag een dakkapel op de voorkant van vriends huis en dan zijn wij klaar voor mijn verhuizing.
zondag 12 oktober 2008 om 17:36
Oh ja Jooles, ik vond die actie van je ex ook vreemd, wat moet jij met die info?
En ik weet dat er nog meer verhalen zijn, maar die van de 'nieuwen' zitten nog niet echt in mijn geheugen. Dat is een beetje vol momenteel. Ik heb steeds het gevoel dat ik achter de feiten aanloop. Ik vind het wel lekker zo actief te zijn de afgelopen paar weken, maar na jaren van heel veel vrije tijd met de laptop op de bank door te brengen, is het wel even wennen nu steeds bezig te zijn met werk, studie en ook nog dat geklus. Ik heb gewoon geen tijd meer. Maar vriend en ik zeggen wel steeds tegen elkaar dat de afgelopen twee weekenden veel lekkerder waren dat die weekenden dat wij alleen maar op de bank gehangen hebben.
En ik weet dat er nog meer verhalen zijn, maar die van de 'nieuwen' zitten nog niet echt in mijn geheugen. Dat is een beetje vol momenteel. Ik heb steeds het gevoel dat ik achter de feiten aanloop. Ik vind het wel lekker zo actief te zijn de afgelopen paar weken, maar na jaren van heel veel vrije tijd met de laptop op de bank door te brengen, is het wel even wennen nu steeds bezig te zijn met werk, studie en ook nog dat geklus. Ik heb gewoon geen tijd meer. Maar vriend en ik zeggen wel steeds tegen elkaar dat de afgelopen twee weekenden veel lekkerder waren dat die weekenden dat wij alleen maar op de bank gehangen hebben.

zondag 12 oktober 2008 om 17:42
Meiden, even heel snel.. Moet nog douchen, tutten en dan als de sodemieter weg. We hebben een bedrijfsuitje in een gasthaus op loopafstand van mijn huis! Joehoe! Goed geregeld, dacht ik zo .
MAAR er is een klein dilemma. Er zit zo'n avonturenpark bij (ik weet niet hoe ik het duitse woord moet vertalen). Ze hebben in een stuk bos een soort parcours aangelegd, hoog in de bomen. Met zo'n touwbrug, en een boom waar je in moet klimmen en dan af moet springen (je zit wel vast aan zo'n touw). Nou ja, al met al iets waarvoor ik echt doodsbenauwd ben en wat ik niet ga doen. Op de lagere school moest ik over een evenwichtsbalkje lopen wat zo'n 30 cm boven de grond zat (als het al 30 cm was). Dat durfde ik al niet! Ik ben echt een drama met hoogtes enzo.. Mijn evenwicht is niet zo in orde en ik vind het gewoon allemaal eng. No way dat ik dus naar boven ga!!!
En dan gaan we heerlijk eten, ze hebben zo'n goede kok! En dan zuipen. Alweer. Gisteren een verjaardag gehad in het cafe waar ik gewerkt heb. De alcohol is weer rijkelijk gevloeid.. Er is op dit moment Sturm verkrijgbaar, kennen jullie dat? Dat is de eerste wijnpersing (geloof ik). In ieder geval smaakt het naar limonade.
Het wordt weer gezellig!!!
Nou, zit mijn tijd weer flink te verdoen achter mijn laptop.. DOUCHEN, INE!!!
MAAR er is een klein dilemma. Er zit zo'n avonturenpark bij (ik weet niet hoe ik het duitse woord moet vertalen). Ze hebben in een stuk bos een soort parcours aangelegd, hoog in de bomen. Met zo'n touwbrug, en een boom waar je in moet klimmen en dan af moet springen (je zit wel vast aan zo'n touw). Nou ja, al met al iets waarvoor ik echt doodsbenauwd ben en wat ik niet ga doen. Op de lagere school moest ik over een evenwichtsbalkje lopen wat zo'n 30 cm boven de grond zat (als het al 30 cm was). Dat durfde ik al niet! Ik ben echt een drama met hoogtes enzo.. Mijn evenwicht is niet zo in orde en ik vind het gewoon allemaal eng. No way dat ik dus naar boven ga!!!
En dan gaan we heerlijk eten, ze hebben zo'n goede kok! En dan zuipen. Alweer. Gisteren een verjaardag gehad in het cafe waar ik gewerkt heb. De alcohol is weer rijkelijk gevloeid.. Er is op dit moment Sturm verkrijgbaar, kennen jullie dat? Dat is de eerste wijnpersing (geloof ik). In ieder geval smaakt het naar limonade.
Het wordt weer gezellig!!!
Nou, zit mijn tijd weer flink te verdoen achter mijn laptop.. DOUCHEN, INE!!!
zondag 12 oktober 2008 om 22:13
Meiden, bedankt voor jullie felicitaties! Gisteren superleuk feestje tot zéér laat gehad (wat na de nodige wijn uitmondde in een rare-dansjes-van-Five-en-Acda-en-de-Munnik-singalong-party ), twee meiden bleven slapen (eentje had de laatste trein gemist, de andere wilde lekker drinken, maar niet meer rijden), dus vanochtend ook een gezellig verjaardagsontbijt gehad. Vanmiddag kwamen mijn ouders en ik heb samen met m'n moeder een heerlijk feestmaal gekookt. Helemaal leuk dus!
Nu ben ik wel best gaar, dus ga ns gauw richting bed. Ik word oud.
Marg, goed dat je de baan toch aanneemt, wanneer ga je beginnen?
Es, goed bezig met dat klussen!
Nu ben ik wel best gaar, dus ga ns gauw richting bed. Ik word oud.
Marg, goed dat je de baan toch aanneemt, wanneer ga je beginnen?
Es, goed bezig met dat klussen!

maandag 13 oktober 2008 om 16:54
Marg, wat lief dat je dat zegt! Het is hier ook niet altijd rozengeur en manenschijn hoor.. Op dit moment zit ik lekker in mijn vel en heb ik het enorm naar mijn zin, maar er zijn ook genoeg momenten dat het echt compleet tegenover gesteld is. Er zijn dagen dat ik denk, jee.. wat moest ik ook al weer hier!
Gisteravond hebben we het ontzettend leuk gehad. Dat bomen-parcours heb ik overgeslagen, veeeeeeel te eng, veel te hoog. Over touwen lopen, smalle wiebelplanken, via hangende autobanden naar het volgende plateau.. nou, nee. Bedankt.
Daarna heerlijk gegeten en daarna geborreld.. Ik wilde op een gegeven moment naar huis, maar kreeg nog een nieuw glas wijn. Nou ja, toen ben ik nog maar een tijdje gebleven. Het was ontzettend leuk en zo'n avond geeft me weer het gevoel dat ik er echt bij hoor en een plek heb gevonden. Ik hoor hier gewoon thuis en ben hier gelukkiger dan in NL.
Nu moet ik ook wel zeggen dat het een leuk dorp is, met alle dorpsgekken en bekrompen ideeen:).
Marg, goed trouwens van die baan. Ik herken wel een beetje je gevoel hoor. Als HBO-V verpleegkundige zou ik ook wel een baan op een hoger niveau kunnen krijgen dan serveerster (en nee, ik wil niemand beledigen die serveerster is, want ik doe het ook echt met plezier en het is niet zo makkelijk als het eruit ziet, want je komt in een hoop lastige situaties waarin je je hier gewoon moet redden (ik werk altijd alleen). En nee, ik ben echt niet zo arrogant dat ik denk dat ik superslim ben met mijn HBO papiertje op zak.. maar jullie weten wel wat ik bedoel toch??). Aan de andere kant ben ik blij met wat het me gebracht heeft aan contacten/vriendschappen/taal.
Heb je op dit moment vriendinnen daar? Of mensen waar je een borrel mee kunt gaan drinken als je daar zin in hebt, naast je vriend?
Merel, dat met die seizoenen heb je hier ook heel sterk. De winter is wel koud, maar niet zo regenachtig-winderig koud als in NL. Hier is bijna nooit wind en dat scheelt een hoop.
De zomers zijn aangenaam, warm en af en toe een regendag.
Wel grappig wat je zegt, want bij Zweden denk ik ook aan meters en meters sneeuw. Kun je bij jou in de buurt ook skien?
Jooles, sorry! Van harte alsnog!!!
Es, knap van je, zoveel klussen! Moet je nog veel doen??
Cultuurverschillen merk ik hier ook wel, maar het ligt er net aan hoe je er mee om gaat. Ik was wel verbaasd dat er zoveel verschil zit tussen NLers en Oostenrijkers. Het is niet echt een enorm verschil, maar meer kleine details die heel anders zijn. Ik merk dat ik eigenlijk alleen contacten heb met mensen die meer in de wereld staan dan die andere dorpelingen, die nog nooit verder dan 20 km uit hun geboortedorp zijn geweest.
De meer ontwikkelde mensen vinden het ook juist positief en interessant dat ik uit een ander deel van Europa kom. Met hun kan ik ook heel hard lachen om verschillen, of typisch NL gebruiken/eigenschappen.
Deedee, hoe is het met jou?
Etosha, heb je het nog steeds zo druk?
Cadi, hoe ist met de kids?? Gisteren heb ik gebeld met zoon. Zo grappig. Hij begrijpt wel dat er iemand praat, maar heeft nog niet het idee dat hij iets terug kan zeggen. Op een gegeven moment vroeg ik wat een muis zegt en toen zei hij piep, piep, dus hij luistert ook echt wel. Het is ook wel raar, zo'n foon, je ziet niemand, maar er praat echt iemand met je. Voor de rest kletste hij alleen met oma.
Eind oktober komt hij terug.. nog twee weken te gaan. Het is wel lekker, maar nog steeds heel stil..
Nu ga ik kokkerellen. Een vriendin komt eten. Gelukkig wordt het een makkelijke pot, Boboti. Dat vindt ze zo lekker!
Gisteravond hebben we het ontzettend leuk gehad. Dat bomen-parcours heb ik overgeslagen, veeeeeeel te eng, veel te hoog. Over touwen lopen, smalle wiebelplanken, via hangende autobanden naar het volgende plateau.. nou, nee. Bedankt.
Daarna heerlijk gegeten en daarna geborreld.. Ik wilde op een gegeven moment naar huis, maar kreeg nog een nieuw glas wijn. Nou ja, toen ben ik nog maar een tijdje gebleven. Het was ontzettend leuk en zo'n avond geeft me weer het gevoel dat ik er echt bij hoor en een plek heb gevonden. Ik hoor hier gewoon thuis en ben hier gelukkiger dan in NL.
Nu moet ik ook wel zeggen dat het een leuk dorp is, met alle dorpsgekken en bekrompen ideeen:).
Marg, goed trouwens van die baan. Ik herken wel een beetje je gevoel hoor. Als HBO-V verpleegkundige zou ik ook wel een baan op een hoger niveau kunnen krijgen dan serveerster (en nee, ik wil niemand beledigen die serveerster is, want ik doe het ook echt met plezier en het is niet zo makkelijk als het eruit ziet, want je komt in een hoop lastige situaties waarin je je hier gewoon moet redden (ik werk altijd alleen). En nee, ik ben echt niet zo arrogant dat ik denk dat ik superslim ben met mijn HBO papiertje op zak.. maar jullie weten wel wat ik bedoel toch??). Aan de andere kant ben ik blij met wat het me gebracht heeft aan contacten/vriendschappen/taal.
Heb je op dit moment vriendinnen daar? Of mensen waar je een borrel mee kunt gaan drinken als je daar zin in hebt, naast je vriend?
Merel, dat met die seizoenen heb je hier ook heel sterk. De winter is wel koud, maar niet zo regenachtig-winderig koud als in NL. Hier is bijna nooit wind en dat scheelt een hoop.
De zomers zijn aangenaam, warm en af en toe een regendag.
Wel grappig wat je zegt, want bij Zweden denk ik ook aan meters en meters sneeuw. Kun je bij jou in de buurt ook skien?
Jooles, sorry! Van harte alsnog!!!
Es, knap van je, zoveel klussen! Moet je nog veel doen??
Cultuurverschillen merk ik hier ook wel, maar het ligt er net aan hoe je er mee om gaat. Ik was wel verbaasd dat er zoveel verschil zit tussen NLers en Oostenrijkers. Het is niet echt een enorm verschil, maar meer kleine details die heel anders zijn. Ik merk dat ik eigenlijk alleen contacten heb met mensen die meer in de wereld staan dan die andere dorpelingen, die nog nooit verder dan 20 km uit hun geboortedorp zijn geweest.
De meer ontwikkelde mensen vinden het ook juist positief en interessant dat ik uit een ander deel van Europa kom. Met hun kan ik ook heel hard lachen om verschillen, of typisch NL gebruiken/eigenschappen.
Deedee, hoe is het met jou?
Etosha, heb je het nog steeds zo druk?
Cadi, hoe ist met de kids?? Gisteren heb ik gebeld met zoon. Zo grappig. Hij begrijpt wel dat er iemand praat, maar heeft nog niet het idee dat hij iets terug kan zeggen. Op een gegeven moment vroeg ik wat een muis zegt en toen zei hij piep, piep, dus hij luistert ook echt wel. Het is ook wel raar, zo'n foon, je ziet niemand, maar er praat echt iemand met je. Voor de rest kletste hij alleen met oma.
Eind oktober komt hij terug.. nog twee weken te gaan. Het is wel lekker, maar nog steeds heel stil..
Nu ga ik kokkerellen. Een vriendin komt eten. Gelukkig wordt het een makkelijke pot, Boboti. Dat vindt ze zo lekker!
maandag 13 oktober 2008 om 17:37
Hallo!
Even een berichtje van mij, want ik zit nu in NL! Ben gisteren aangekomen en het is niet eens koud! Kan ik weer een beetje langzaamaan wennen .
Jooles: sorry dat ik te laat ben, maar alsnog van harte GEFELICITEERD!
Heb verder hier nog weinig spannends ondernomen, maar heb geen zin om meteen overal heen te rennen en vliegen.
De laatste berichtjes hier heb ik ook nog niet gelezen, maar dat komt wel weer goed hoor
Even een berichtje van mij, want ik zit nu in NL! Ben gisteren aangekomen en het is niet eens koud! Kan ik weer een beetje langzaamaan wennen .
Jooles: sorry dat ik te laat ben, maar alsnog van harte GEFELICITEERD!
Heb verder hier nog weinig spannends ondernomen, maar heb geen zin om meteen overal heen te rennen en vliegen.
De laatste berichtjes hier heb ik ook nog niet gelezen, maar dat komt wel weer goed hoor
dinsdag 14 oktober 2008 om 22:55
@Jooles: nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag en nog vele jaren erbij!
@ La Moon: welkom in NL! Hoe lang blijf je? Zoals je waarschijnlijk al gemerkt hebt, hebben we de laatste dagen mooi weer gehad!
@ Margaretha: goed dat je toch dat werk hebt aangenomen. De lonen in Spanje zijn echt slecht en daar moet je vaak ook voor overwerken terwijl de huurprijzen niet eens zo verschrikkelijk veel lager liggen dan in Nederland (soms zelfs hoger) en qua boodschappen je ook niet enorm veel goedkoper uitbent dan in NL. Hopelijk vindt je snel iets dat beter bij je studie aansluit. Ik studeer trouwens ook politicologie (internationale betrekkingen) maar heb nu dus een studieachterstand van een jaar. Nu vind ik dat op zich niet zo heel erg, maar de jaren beginnen al wel te tellen (ik ben 26) en ik ben niet echt netjes behandeld door mijn universiteit.
Vorige week heb ik de twee sollicitaties op de bus gedaan dus het is nu afwachten op een reactie. Ik ben al wel wat verder gaan kijken maar heb nog niets gevonden waar ik mijn huidige baan voor zou willen verlaten (want goed betaald en redelijk flexibel). Wat betreft mijn reis naar Nicaragua... ik heb besloten dit voorlopig even uit te stellen tot ik meer financiele zekerheid (lees meer inkomsten) heb. Ik wilde eerst met kerst gaan, maar denk dat het beter uitkomt én goedkoper is als ik begin volgend jaar ga alhoewel ik mijn nica dan wel langer moet missen. Gelukkig krijg ik binnenkort kadootjes van hem, nog even wachten maar ik ben echt zo benieuwd! Ik heb het idee dat hij kleding voor mij heeft gekocht (hij wil niets loslaten). Ik hou jullie op de hoogte! Hij loopt nu ergens in NIcaragua rond in een oranje voetbalshirtje met 'Van Nistelrooy' op de achterkant, haha. Hij is echt een enorme voetbalgek maar da's ook het enige minpuntje wat ik nu aan hem kan ontdekken.
Verder gaat alles ok. We hebben nog steeds lange msn- en telefoongesprekken. Hij kan echt ZO lang msn-en! Op een gegeven moment gaat het bij mij kriebelen en moet ik echt bij die computer vandaan maar dat heeft hij dus niet. Over cultuurverschillen kan ik nu nog weinig zeggen omdat het nog erg pril is maar hij is erg eerlijk en ik voel mij vrij om alles tegen hem te zeggen en dat lijkt mij toch het belangrijkste.
@ La Moon: welkom in NL! Hoe lang blijf je? Zoals je waarschijnlijk al gemerkt hebt, hebben we de laatste dagen mooi weer gehad!
@ Margaretha: goed dat je toch dat werk hebt aangenomen. De lonen in Spanje zijn echt slecht en daar moet je vaak ook voor overwerken terwijl de huurprijzen niet eens zo verschrikkelijk veel lager liggen dan in Nederland (soms zelfs hoger) en qua boodschappen je ook niet enorm veel goedkoper uitbent dan in NL. Hopelijk vindt je snel iets dat beter bij je studie aansluit. Ik studeer trouwens ook politicologie (internationale betrekkingen) maar heb nu dus een studieachterstand van een jaar. Nu vind ik dat op zich niet zo heel erg, maar de jaren beginnen al wel te tellen (ik ben 26) en ik ben niet echt netjes behandeld door mijn universiteit.
Vorige week heb ik de twee sollicitaties op de bus gedaan dus het is nu afwachten op een reactie. Ik ben al wel wat verder gaan kijken maar heb nog niets gevonden waar ik mijn huidige baan voor zou willen verlaten (want goed betaald en redelijk flexibel). Wat betreft mijn reis naar Nicaragua... ik heb besloten dit voorlopig even uit te stellen tot ik meer financiele zekerheid (lees meer inkomsten) heb. Ik wilde eerst met kerst gaan, maar denk dat het beter uitkomt én goedkoper is als ik begin volgend jaar ga alhoewel ik mijn nica dan wel langer moet missen. Gelukkig krijg ik binnenkort kadootjes van hem, nog even wachten maar ik ben echt zo benieuwd! Ik heb het idee dat hij kleding voor mij heeft gekocht (hij wil niets loslaten). Ik hou jullie op de hoogte! Hij loopt nu ergens in NIcaragua rond in een oranje voetbalshirtje met 'Van Nistelrooy' op de achterkant, haha. Hij is echt een enorme voetbalgek maar da's ook het enige minpuntje wat ik nu aan hem kan ontdekken.
Verder gaat alles ok. We hebben nog steeds lange msn- en telefoongesprekken. Hij kan echt ZO lang msn-en! Op een gegeven moment gaat het bij mij kriebelen en moet ik echt bij die computer vandaan maar dat heeft hij dus niet. Over cultuurverschillen kan ik nu nog weinig zeggen omdat het nog erg pril is maar hij is erg eerlijk en ik voel mij vrij om alles tegen hem te zeggen en dat lijkt mij toch het belangrijkste.

dinsdag 14 oktober 2008 om 23:32
Ego-alarm!
Zojuist B gesproken: hij heeft zijn besluit genomen, hij wil niet meer zonder mij zijn en hij mist liever de vissen, de bloemen en de zon dan mij, dus hij wil naar NL komen... En geheel conform Etosha's reactiemechanismen, is zij heel blij maar dusdanig overdonderd en vol bindingsangst dat ze het even vooral heel eng vindt allemaal... Maar ook heel heel erg fijn!
Zit nog helemaal in de kan-het-niet-geloven-modus...
HELP!!!! HOERA!!!
Zojuist B gesproken: hij heeft zijn besluit genomen, hij wil niet meer zonder mij zijn en hij mist liever de vissen, de bloemen en de zon dan mij, dus hij wil naar NL komen... En geheel conform Etosha's reactiemechanismen, is zij heel blij maar dusdanig overdonderd en vol bindingsangst dat ze het even vooral heel eng vindt allemaal... Maar ook heel heel erg fijn!
Zit nog helemaal in de kan-het-niet-geloven-modus...
HELP!!!! HOERA!!!
woensdag 15 oktober 2008 om 14:34
Mereltje75: Ik zou niet voor 1 uur helemaal daar heen gaan vliegen! Dan moet het wel heeel erg zijn. Ik ga nu voor 2 weken. (eigenlijk ook te kort)
Ik heb daar ook aantal andere vrienden. Alleen het is een groot land en ze wonen nogal ver uit elkaar. Ik zou eerst voor 1,5 week richting de Kalahari gaan. (toen ik hem nog niet had leren kennen) Inmiddels had ik dat omgewisseld voor paar dagen Johannesburg en rest van de tijd in Kruger, Balule. Zodat we samen de twee weken konden doorbrengen. Dat gaat nu niet maar gebeuren maar mijn planning is nog steeds hetzelfde. Alleen hij mist!! (maar er is nog steeds een kleine kans dat we 1 dag met elkaar kunnen doorbrengen. Volgende week hoor ik daar waarschijnlijk meer over!! )
Ine, kan je daar niet als verpleegkundige aan het werk?? Ik ben zelf operatieassistente geweest en ik weet dat het voor ons heel makkelijk was om in Oostenrijk of Zwitserland te gaan werken. Ook nog tegen een aantrekkelijker salaris dan hier.
Kikkerjet: Spannend!!!!! Ben benieuwd wat hij voor je heeft gekocht!! Wel jammer dat de tickets zo duur zijn. (had even zitten kijken, vond ze sowieso hele jaar door erg prijzig)
Etosha: Geweldig nieuws!!!! Het lijkt me ook ontzettend onwerkelijk en raar. Het idee dat je straks gewoon bijna elke dag naast elkaar kan wakker worden en hij gewoon echt in Nederland woont. Wanneer gaan jullie met het hele IND traject beginnen?? Spreekt hij eigenlijk Afrikaans? Dat zou het iig een stuk makkelijk maken wat betreft z'n inburgeringexamen. Mocht dat bij mij ooit nog aan de orde komen. O spreekt onwijs goed Afrikaans, hij begrijpt bijna al mijn Nederlands. (al leveren sommige woorden hele grappige momenten op)
Voor de rest: leuk om te lezen dat er toch bijna geen echt grote cultuurverschillen zijn. Nou komt dat denk ik ook wel omdat er anders überhaupt al nooit sprake zou zijn geweest van een relatie. Als er onoverkomelijke verschillen zijn trek je toch al niet snel naar elkaar toe.
Zelf heb ik er helemaal nog geen ervaring mee dus kan ik ook niks zinnigs over zeggen.
Ik merk wel dat hij sommige dingen moeilijk voor te stellen vindt. Hij is zelf in een groot vrijstaand huis met onwijze lap grond opgegroeid. Het huis werd schoon gemaakt door de huishoudsters enz. Hij weet natuurlijk wel dat wij hier rijtjes huizen en flats hebben. Maar hij vindt het toch moeilijk te begrijpen dat als je een huis kan kopen je een flat of rijtjeshuis zou kopen. Dat is toch niet zijn toekomstbeeld. (het mijne ook niet, maar ja dat ligt toch wat lastig in de Randstad)
Verder gaat het helemaal goed. We genieten nog even van de tijd die we hebben om met elkaar te smsen en bellen. Volgende week gaat hij weer op tour en krijgt hij te horen of hij nog op tijd terug kan zijn in Johannesburg. Hij heeft iig gezegd dat hij iets voor mij gaat achterlaten, dus ben benieuwd wat.
Ik heb daar ook aantal andere vrienden. Alleen het is een groot land en ze wonen nogal ver uit elkaar. Ik zou eerst voor 1,5 week richting de Kalahari gaan. (toen ik hem nog niet had leren kennen) Inmiddels had ik dat omgewisseld voor paar dagen Johannesburg en rest van de tijd in Kruger, Balule. Zodat we samen de twee weken konden doorbrengen. Dat gaat nu niet maar gebeuren maar mijn planning is nog steeds hetzelfde. Alleen hij mist!! (maar er is nog steeds een kleine kans dat we 1 dag met elkaar kunnen doorbrengen. Volgende week hoor ik daar waarschijnlijk meer over!! )
Ine, kan je daar niet als verpleegkundige aan het werk?? Ik ben zelf operatieassistente geweest en ik weet dat het voor ons heel makkelijk was om in Oostenrijk of Zwitserland te gaan werken. Ook nog tegen een aantrekkelijker salaris dan hier.
Kikkerjet: Spannend!!!!! Ben benieuwd wat hij voor je heeft gekocht!! Wel jammer dat de tickets zo duur zijn. (had even zitten kijken, vond ze sowieso hele jaar door erg prijzig)
Etosha: Geweldig nieuws!!!! Het lijkt me ook ontzettend onwerkelijk en raar. Het idee dat je straks gewoon bijna elke dag naast elkaar kan wakker worden en hij gewoon echt in Nederland woont. Wanneer gaan jullie met het hele IND traject beginnen?? Spreekt hij eigenlijk Afrikaans? Dat zou het iig een stuk makkelijk maken wat betreft z'n inburgeringexamen. Mocht dat bij mij ooit nog aan de orde komen. O spreekt onwijs goed Afrikaans, hij begrijpt bijna al mijn Nederlands. (al leveren sommige woorden hele grappige momenten op)
Voor de rest: leuk om te lezen dat er toch bijna geen echt grote cultuurverschillen zijn. Nou komt dat denk ik ook wel omdat er anders überhaupt al nooit sprake zou zijn geweest van een relatie. Als er onoverkomelijke verschillen zijn trek je toch al niet snel naar elkaar toe.
Zelf heb ik er helemaal nog geen ervaring mee dus kan ik ook niks zinnigs over zeggen.
Ik merk wel dat hij sommige dingen moeilijk voor te stellen vindt. Hij is zelf in een groot vrijstaand huis met onwijze lap grond opgegroeid. Het huis werd schoon gemaakt door de huishoudsters enz. Hij weet natuurlijk wel dat wij hier rijtjes huizen en flats hebben. Maar hij vindt het toch moeilijk te begrijpen dat als je een huis kan kopen je een flat of rijtjeshuis zou kopen. Dat is toch niet zijn toekomstbeeld. (het mijne ook niet, maar ja dat ligt toch wat lastig in de Randstad)
Verder gaat het helemaal goed. We genieten nog even van de tijd die we hebben om met elkaar te smsen en bellen. Volgende week gaat hij weer op tour en krijgt hij te horen of hij nog op tijd terug kan zijn in Johannesburg. Hij heeft iig gezegd dat hij iets voor mij gaat achterlaten, dus ben benieuwd wat.
woensdag 15 oktober 2008 om 20:08
Hallo Dames, hier een berichtje uit Vietnam!
Ja, ik kan eindelijk open kaart spelen! Dat kon niet omdat Habibi weet dat ik hier schrijf en ik niet het risico wilde lopen dat hij hier mijn leven kon volgen. Hij is namelijk ook in vietnam en de afgelopen maanden had ik een 'plan' bedacht om opeens bij hem voor de deur te staan. En dat heb ik vandaag gedaan. En nu kan ik dan eindelijk weer 'normaal' schrijven hier!
Ik heb afscheid van hem genomen, het was heel verdrietig en hij was natuurijk totaal perplex dat ik opeens voor zijn neus stond. Maar nu heeft het een einde en nu kan./ moet ik verder.
Ik ga hier werken. 27 oktober komt mijn groep aan en dan ga ik een 3 weekse reis Vietnam/ Cambodja doen. Omdat ik Vietnam nog niet kende en omdat er een vriendin van een vriendin ook deze kant uit wilde ben ik nu 3 weken met haar door Vietnam aan het trekken om mijn 'huiswerk' te doen. En dus om habibi te zien. Dat is nu gebeurd, dus nu kan ik lekker weer schrijven wat ik doe.
Dat is ook de reden waarom ik de laatste tijd zo weinig schreef, ik zit sinds 2 oktober in het buitenland (eerst 1 nachtje Dubai, toen 3 dagen Bangkok en sinds de 6e in Vietnam)
Mss een beetje raar verhaal, maar kan er niks anders van maken. Ik ga nu slapen want ben kapot (en het is hier 1 uur snachtes) en moet ook proberen alles een plekje te geven.
Trusten!
Ja, ik kan eindelijk open kaart spelen! Dat kon niet omdat Habibi weet dat ik hier schrijf en ik niet het risico wilde lopen dat hij hier mijn leven kon volgen. Hij is namelijk ook in vietnam en de afgelopen maanden had ik een 'plan' bedacht om opeens bij hem voor de deur te staan. En dat heb ik vandaag gedaan. En nu kan ik dan eindelijk weer 'normaal' schrijven hier!
Ik heb afscheid van hem genomen, het was heel verdrietig en hij was natuurijk totaal perplex dat ik opeens voor zijn neus stond. Maar nu heeft het een einde en nu kan./ moet ik verder.
Ik ga hier werken. 27 oktober komt mijn groep aan en dan ga ik een 3 weekse reis Vietnam/ Cambodja doen. Omdat ik Vietnam nog niet kende en omdat er een vriendin van een vriendin ook deze kant uit wilde ben ik nu 3 weken met haar door Vietnam aan het trekken om mijn 'huiswerk' te doen. En dus om habibi te zien. Dat is nu gebeurd, dus nu kan ik lekker weer schrijven wat ik doe.
Dat is ook de reden waarom ik de laatste tijd zo weinig schreef, ik zit sinds 2 oktober in het buitenland (eerst 1 nachtje Dubai, toen 3 dagen Bangkok en sinds de 6e in Vietnam)
Mss een beetje raar verhaal, maar kan er niks anders van maken. Ik ga nu slapen want ben kapot (en het is hier 1 uur snachtes) en moet ook proberen alles een plekje te geven.
Trusten!

woensdag 15 oktober 2008 om 21:36
Etosha: wat goed!! En vooral erg leuk dat ie er zelf mee komt.
En gaan jullie nu ook trouwen en zijn wij dan allemaal bruidsmeisjes?
Nemo: fijn dat 't weer openbaar is, al is de reden niet fijn.
Ben vanaf morgenavond even een paar dagen legaal hier want R. zit dan longdistance in Marokko. Ik weet 't, een paar dagen is helemaal compleet niks vergeleken met alle die-hards hier nu, maar ik vind het toch even niet zo leuk. Natuurlijk vooral niet door de reden (een paar familieleden van R. hebben zondagavond 'n autoongeluk gehad, en daarbij zijn z'n schoonzus en nichtje omgekomen ), maar gewoon ook omdat ik z'n warme armen ga missen.
Besef hierdoor nu wel weer even extra hoe fijn het is om je geliefde bij je in de buurt te hebben, en dat longdistancerelaties per definitie verboden zouden moeten worden.
En gaan jullie nu ook trouwen en zijn wij dan allemaal bruidsmeisjes?
Nemo: fijn dat 't weer openbaar is, al is de reden niet fijn.
Ben vanaf morgenavond even een paar dagen legaal hier want R. zit dan longdistance in Marokko. Ik weet 't, een paar dagen is helemaal compleet niks vergeleken met alle die-hards hier nu, maar ik vind het toch even niet zo leuk. Natuurlijk vooral niet door de reden (een paar familieleden van R. hebben zondagavond 'n autoongeluk gehad, en daarbij zijn z'n schoonzus en nichtje omgekomen ), maar gewoon ook omdat ik z'n warme armen ga missen.
Besef hierdoor nu wel weer even extra hoe fijn het is om je geliefde bij je in de buurt te hebben, en dat longdistancerelaties per definitie verboden zouden moeten worden.
donderdag 16 oktober 2008 om 17:46