Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
zondag 23 mei 2021 om 23:28
Lieve TO,
Veel sterkte bij het gesprek met je peut overmorgen. Het kan wanneer als je daar bent, je lijf je inhaalt. Dat je dan pas de fysieke woede, de walging, het trillen, de fysieke geraaktheid en pijn gaat ervaren. Kan ook zijn, dat je juist amper voelt, om je verhaal zo helder mogelijk uit de doeken te kunnen doen.
Wat je man doet is emotioneel niet veilig. Ik vind 't tof om te lezen dat je juliie kind daar tegen wil beschermen.
Maar ik ben geschrokken van het gebrek aan empathie van je man. Hoezeer hij bezig is met zijn gekrenkte ego en daarin niet meer de verbinding aan kan gaan. Die nacht, paar weken terug, kon hij die ook niet maken. En toch ging hij door met zijn handelingen. Ook nu, gaat hij door met alcohol drinken, met liegen bij omissie tegen vrienden over wat er echt speelt tussen jullie.
Hij maakt er een machtsstrijd van ipv zelf voor dat wat hem raakt te zorgen. Jij mag niet moeilijk doen, jij moet die ene sorry accepteren. En verder moet jij vooral voelen wat jij hem aandoet. En dat is niet eerlijk, niet vriendelijk, niet respectvol. Het is verwarrend en eenzaam makend. Het is geen gedrag dat een gezonde relatie faciteert.
Dat is hartstikke klote, en hoe uit deze crisis te komen, ik heb geen idee. Ik zie dat hij onrijp gedrag vertoont, door niet te dragen wat zijn aandeel is, door zich niet te verplaatsen in je, door te vluchten, door niet bereikbaar te zijn en je te negeren, door oneerlijk te zijn tegen zijn vrienden, door alcohol te gebruiken, door niet de zorg van zijn kind als prioriteit te zien.
Echt wat een klote situatie. Hoe kun je hierin je weg vinden zonder je zelfrespect te verliezen? Want wat hij van jou eist (indirect, maar duidelijk zat) maakt wel dat de prijs voor jou hierin erg hoog is.
Veel sterkte bij het gesprek met je peut overmorgen. Het kan wanneer als je daar bent, je lijf je inhaalt. Dat je dan pas de fysieke woede, de walging, het trillen, de fysieke geraaktheid en pijn gaat ervaren. Kan ook zijn, dat je juist amper voelt, om je verhaal zo helder mogelijk uit de doeken te kunnen doen.
Wat je man doet is emotioneel niet veilig. Ik vind 't tof om te lezen dat je juliie kind daar tegen wil beschermen.
Maar ik ben geschrokken van het gebrek aan empathie van je man. Hoezeer hij bezig is met zijn gekrenkte ego en daarin niet meer de verbinding aan kan gaan. Die nacht, paar weken terug, kon hij die ook niet maken. En toch ging hij door met zijn handelingen. Ook nu, gaat hij door met alcohol drinken, met liegen bij omissie tegen vrienden over wat er echt speelt tussen jullie.
Hij maakt er een machtsstrijd van ipv zelf voor dat wat hem raakt te zorgen. Jij mag niet moeilijk doen, jij moet die ene sorry accepteren. En verder moet jij vooral voelen wat jij hem aandoet. En dat is niet eerlijk, niet vriendelijk, niet respectvol. Het is verwarrend en eenzaam makend. Het is geen gedrag dat een gezonde relatie faciteert.
Dat is hartstikke klote, en hoe uit deze crisis te komen, ik heb geen idee. Ik zie dat hij onrijp gedrag vertoont, door niet te dragen wat zijn aandeel is, door zich niet te verplaatsen in je, door te vluchten, door niet bereikbaar te zijn en je te negeren, door oneerlijk te zijn tegen zijn vrienden, door alcohol te gebruiken, door niet de zorg van zijn kind als prioriteit te zien.
Echt wat een klote situatie. Hoe kun je hierin je weg vinden zonder je zelfrespect te verliezen? Want wat hij van jou eist (indirect, maar duidelijk zat) maakt wel dat de prijs voor jou hierin erg hoog is.
maandag 24 mei 2021 om 06:53
Oh bah, wat een rotstreek om jou opzettelijk in de zenuwen te laten zitten, Zandblauwtjes 
Als jij er nog aan wil werken, zou ik hem adviseren om direct te stoppen met het ingooien van zijn eigen glazen. Het gaat nu even niet om wat hij wil of voelt, maar om hoe jullie hier zo goed mogelijk uitkomen.
Als jij er nog aan wil werken, zou ik hem adviseren om direct te stoppen met het ingooien van zijn eigen glazen. Het gaat nu even niet om wat hij wil of voelt, maar om hoe jullie hier zo goed mogelijk uitkomen.
maandag 24 mei 2021 om 07:16
Het is ontzettend naar en onveilig als je partner zonder overleg weggaat terwijl jullie samen kinderen hebben. Mijn man doet dat ook; niet uit boosheid maar uit onachtzaamheid. Ik vind het niet voldoende reden om het leven van de kinderen voor op zijn kop te zetten, maar het heeft onze relatie danig bekoeld. Ik moet altijd alert zijn, want ik weet nooit wanneer hij zomaar weg is. En altijd alert zijn is niet goed voor een mens. Ik neem dat hem erg kwalijk.
Veel sterkte, wat is het opeens een achtbaan geworden
Veel sterkte, wat is het opeens een achtbaan geworden
maandag 24 mei 2021 om 10:02
Zandblauwtjes, hopelijk kun je een beetje rust vinden en heb je redelijk geslapen vannacht.
Onbeschrijfelijk lomp dat je man niets van zich liet horen en je zomaar laat zitten.
Ik wens je veel moed toe en hoop dat het gesprek morgen je helpt een begin te maken met uitzoeken hoe jij verder wil.
Onbeschrijfelijk lomp dat je man niets van zich liet horen en je zomaar laat zitten.
Ik wens je veel moed toe en hoop dat het gesprek morgen je helpt een begin te maken met uitzoeken hoe jij verder wil.
nounou
maandag 24 mei 2021 om 10:23
En dit ook .. hoezo gaat to waarschijnlijk fysiek iets voelen. Maak het nou niet steeds veel groter dan het is. Mijn god, kunnen alle zogenaamde ervaringsdeskundigen eens ophouden met deze grote ,ik weet alles want ik heb het meegemaakt show.hanke321 schreef: ↑23-05-2021 23:28Lieve TO,
Veel sterkte bij het gesprek met je peut overmorgen. Het kan wanneer als je daar bent, je lijf je inhaalt. Dat je dan pas de fysieke woede, de walging, het trillen, de fysieke geraaktheid en pijn gaat ervaren. Kan ook zijn, dat je juist amper voelt, om je verhaal zo helder mogelijk uit de doeken te kunnen doen.
Wat je man doet is emotioneel niet veilig. Ik vind 't tof om te lezen dat je juliie kind daar tegen wil beschermen.
Maar ik ben geschrokken van het gebrek aan empathie van je man. Hoezeer hij bezig is met zijn gekrenkte ego en daarin niet meer de verbinding aan kan gaan. Die nacht, paar weken terug, kon hij die ook niet maken. En toch ging hij door met zijn handelingen. Ook nu, gaat hij door met alcohol drinken, met liegen bij omissie tegen vrienden over wat er echt speelt tussen jullie.
Hij maakt er een machtsstrijd van ipv zelf voor dat wat hem raakt te zorgen. Jij mag niet moeilijk doen, jij moet die ene sorry accepteren. En verder moet jij vooral voelen wat jij hem aandoet. En dat is niet eerlijk, niet vriendelijk, niet respectvol. Het is verwarrend en eenzaam makend. Het is geen gedrag dat een gezonde relatie faciteert.
Dat is hartstikke klote, en hoe uit deze crisis te komen, ik heb geen idee. Ik zie dat hij onrijp gedrag vertoont, door niet te dragen wat zijn aandeel is, door zich niet te verplaatsen in je, door te vluchten, door niet bereikbaar te zijn en je te negeren, door oneerlijk te zijn tegen zijn vrienden, door alcohol te gebruiken, door niet de zorg van zijn kind als prioriteit te zien.
Echt wat een klote situatie. Hoe kun je hierin je weg vinden zonder je zelfrespect te verliezen? Want wat hij van jou eist (indirect, maar duidelijk zat) maakt wel dat de prijs voor jou hierin erg hoog is.
niks moet en alles mag
maandag 24 mei 2021 om 10:30
Daar ben ik het zeker mee eens. Er zijn ook nogal hoog gespannen verwachtingen van de therapeut. Alsof de therapeut ineens in een gesprekje de man van TO kan veranderen.
Iedere dag is gehaktdag
maandag 24 mei 2021 om 10:51
Eens. Alleen TO kan bepalen hoe groot dit voor haar is.
Ik vind overigens dat ook haar man, net als mensen hier, volledig voorbij gaat aan TO.
Zandblauwtjes, ik weet niet of je nog steun haalt uit dit topic, maar misschien is het voor jou fijner om het te laten sluiten of verwijderen. Het gaat hier inmiddels over zo ongeveer alles behalve jou.
Ik hoop dat je gesprek met de psycholoog morgen je een beetje helpt.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 24 mei 2021 om 10:54
Die therapeut hoeft man ook niet te veranderen. Die therapeut is er in de eerste plaats voor TO en om haar te helpen dingen op een rijtje te krijgen. En om haar verhaal te kunnen doen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 24 mei 2021 om 11:03
Eens!
Ik weet niet of dat hier al gezegd is, maar misschien is het wel een idee om dit topic te laten lezen aan de therapeut.
Lijkt me niet verkeerd als doorgenomen wordt met je wat voor invloed de reacties uit dit topic op je kunnen hebben e.d.
maandag 24 mei 2021 om 11:15
Je projecteert enorm. Juist dit forum kan een mooie en goede uitlaatklep zijn voor TO, het zijn sommige forummers die haar het onveilige gevoel geven met hun zgn goedbedoelde adviezen.
maandag 24 mei 2021 om 11:40
Het hele forum bestaat uit projectie.
In de ideale wereld lees je de reacties op je vragen of te bespreken situaties, en filter je daaruit de zaken die jou kunnen helpen.
Of eigenlijk, in de ideale situatie heb je andermans raad en advies niet nodig omdat er niets aan het handje is.
Aangezien de wereld en het leven nooit ideaal zal zijn of worden, is het heel fijn om je hart ergens te kunnen luchten waar je anoniem bent.
In de ideale wereld lees je de reacties op je vragen of te bespreken situaties, en filter je daaruit de zaken die jou kunnen helpen.
Of eigenlijk, in de ideale situatie heb je andermans raad en advies niet nodig omdat er niets aan het handje is.
Aangezien de wereld en het leven nooit ideaal zal zijn of worden, is het heel fijn om je hart ergens te kunnen luchten waar je anoniem bent.
maandag 24 mei 2021 om 11:49
Nogmaals: dit was een antwoord op een uitspraak van Fashionvictim. De context was, dat uitspraken van anderen kunnen kwetsen, ook als ze goedbedoeld zijn. De context was niet, dat Zandblauwtje hier geen uitlaatklep kan vinden omdat ik die hier ook niet zoek.
Als je dat toch zo wil lezen, het zij zo, maar dat is niet waar dit over ging.
Ik hoop dat je veel aan het gesprek met de therapeut hebt. Sterkte 
maandag 24 mei 2021 om 12:13
Precies en ik denk dat TO daar toe in staat is en ze vraagt ook:Ttroeteltje schreef: ↑24-05-2021 11:40Het hele forum bestaat uit projectie.
In de ideale wereld lees je de reacties op je vragen of te bespreken situaties, en filter je daaruit de zaken die jou kunnen helpen.
Of eigenlijk, in de ideale situatie heb je andermans raad en advies niet nodig omdat er niets aan het handje is.
Aangezien de wereld en het leven nooit ideaal zal zijn of worden, is het heel fijn om je hart ergens te kunnen luchten waar je anoniem bent.
Dus het lijkt me dat ze wel geïnteresseerd is in verschillende visies.Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
maandag 24 mei 2021 om 13:04
Ik lees dat een aantal mensen bang zijn dat ik me iets ga laten aanpraten of dat ik me zal laten overhalen om onnodige stappen te zetten. Dat hoeft niet. Ik ga heus niet ineens iets doen of voor waar aannemen omdat het hier toevallig staat. Ik voel tijdens het lezen soms dat ergens een kern van waarheid in zit. Dat kan confronterend zijn. Andere posts lijken niets te maken te hebben met mijn situatie. Die laat ik dan. Je zou kunnen zeggen dat ik door hoe een post bij mij binnen komt meer leer over wat ik zelf voel of denk.
Ik wil ook nog zeggen dat posts die geschreven worden uit een achtergrond van eigen ervaring juist heel waardevol zijn voor mij.
Dat gezegd hebbende. Het is op sommige momenten heel overweldigend allemaal. En iets wat ik gister las over mijn situatie delen met het hele dorp gaf me een vervelend gevoel in mijn buik.
Ik wil het topic niet sluiten of nu zeggen van ik stop met schrijven of niet. Ik heb wel besloten dat ik een poosje offline ga. Ik wil in alles zoveel mogelijk de rust bewaken.
Hoe dan ook veel dank voor al het medeleven
Ik wil ook nog zeggen dat posts die geschreven worden uit een achtergrond van eigen ervaring juist heel waardevol zijn voor mij.
Dat gezegd hebbende. Het is op sommige momenten heel overweldigend allemaal. En iets wat ik gister las over mijn situatie delen met het hele dorp gaf me een vervelend gevoel in mijn buik.
Ik wil het topic niet sluiten of nu zeggen van ik stop met schrijven of niet. Ik heb wel besloten dat ik een poosje offline ga. Ik wil in alles zoveel mogelijk de rust bewaken.
Hoe dan ook veel dank voor al het medeleven
maandag 24 mei 2021 om 13:44
Begrijpelijk. Ik hoop dat je nog eens terugkomt om te vertellen hoe het met je gaat. En ik hoop dat het gesprek met de psycholoog je meer helderheid en enige rust brengt. Sterkte.Zandblauwtjes schreef: ↑24-05-2021 13:04Ik wil het topic niet sluiten of nu zeggen van ik stop met schrijven of niet. Ik heb wel besloten dat ik een poosje offline ga. Ik wil in alles zoveel mogelijk de rust bewaken.
