Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
zondag 30 mei 2021 om 10:04
Blij voor je Zandblauwtjes. Ik denk het gevoel dat je ervaart te kunnen voelen.
En zonder nu de kont tegen de krib te willen gooien (!)....waak ervoor dat je nu vanuit euphorisch gevoel aan jezelf voorbij gaat en de hele situatie in de doofpot stopt.
Ik begrijp dat je blij bent dat dat waarop je eigenlijk hoopte, namelijk een gezin zijn met zijn drie waarbij jullie genieten van elkaar en gelukkig zijn, er voor jouw gevoel weer is.
En dat kan ook zeker zo zijn. Echter er is wel degelijk iets gebeurd en communicatie bleek een zwakker schakel in het geheel.
Probeer die communicatie voor nu en in de de toekomst aan te pakken. Dat zal jullie als gezin veel goeds doen.
Communicatie is belangrijk. Al hou je nog zo veel van elkaar, wanneer communicatie stroef loopt of ontbreekt kan dat funest zijn. Wees dat voor de toekomst voor.
Heel heel heel veel succes en geluk gewenst.
En zonder nu de kont tegen de krib te willen gooien (!)....waak ervoor dat je nu vanuit euphorisch gevoel aan jezelf voorbij gaat en de hele situatie in de doofpot stopt.
Ik begrijp dat je blij bent dat dat waarop je eigenlijk hoopte, namelijk een gezin zijn met zijn drie waarbij jullie genieten van elkaar en gelukkig zijn, er voor jouw gevoel weer is.
En dat kan ook zeker zo zijn. Echter er is wel degelijk iets gebeurd en communicatie bleek een zwakker schakel in het geheel.
Probeer die communicatie voor nu en in de de toekomst aan te pakken. Dat zal jullie als gezin veel goeds doen.
Communicatie is belangrijk. Al hou je nog zo veel van elkaar, wanneer communicatie stroef loopt of ontbreekt kan dat funest zijn. Wees dat voor de toekomst voor.
Heel heel heel veel succes en geluk gewenst.
zondag 30 mei 2021 om 11:04
Dankjewel!Ttroeteltje schreef: ↑30-05-2021 10:04Blij voor je Zandblauwtjes. Ik denk het gevoel dat je ervaart te kunnen voelen.
En zonder nu de kont tegen de krib te willen gooien (!)....waak ervoor dat je nu vanuit euphorisch gevoel aan jezelf voorbij gaat en de hele situatie in de doofpot stopt.
Ik begrijp dat je blij bent dat dat waarop je eigenlijk hoopte, namelijk een gezin zijn met zijn drie waarbij jullie genieten van elkaar en gelukkig zijn, er voor jouw gevoel weer is.
En dat kan ook zeker zo zijn. Echter er is wel degelijk iets gebeurd en communicatie bleek een zwakker schakel in het geheel.
Probeer die communicatie voor nu en in de de toekomst aan te pakken. Dat zal jullie als gezin veel goeds doen.
Communicatie is belangrijk. Al hou je nog zo veel van elkaar, wanneer communicatie stroef loopt of ontbreekt kan dat funest zijn. Wees dat voor de toekomst voor.
Heel heel heel veel succes en geluk gewenst.
Ik begrijp wat je zegt. Ik weet ook van mezelf dat ik het heel moeilijk vind om te blijven communiceren als ik me slecht voel. Ook met grenzen stellen vind ik dat lastig. In het verleden is het vaker zo geweest dat ik mensen eerst ver over mijn grens laat gaan zonder iets te zeggen en dat de maat dan plotseling helemaal vol is. Dat was eerder al een thema in therapie. Mijn man kan dan juist weer heel star en rationeel zijn en hij vindt het snel oneerlijk als iets 'uit het niets' komt. Dat snap ik ergens ook wel, maar het is wel lastig soms. Ik hoop dat we daar nog wat handvaten voor kunnen krijgen.
zondag 30 mei 2021 om 11:07
Wat fijn, Zandblauwtjes!
Ik hoop samen met Troetel dat jullie je wel bewust zijn van het belang van goed kunnen praten èn luisteren. Probeer daar alsjeblieft beiden aan te werken. Helaas komen communicatieproblemen vaak pas aan het licht in stressvolle periodes. Als je elkaar juist nodig hebt. En die stress hoeft niet eens van binnen je relatie te komen. Ook stress van buiten kan door slechte onderlinge communicatie je relatie doen wankelen. Het zou jammer zijn als jullie straks weer in het oude patroon vervallen. Dat zal best goed gaan zolang je weinig zorgen hebt, maar je moet elkaar bij eventuele stress in de toekomst niet wéér kwijt raken omdat jullie beiden de neiging hebben om weg te lopen voor problemen.
Ik hoop samen met Troetel dat jullie je wel bewust zijn van het belang van goed kunnen praten èn luisteren. Probeer daar alsjeblieft beiden aan te werken. Helaas komen communicatieproblemen vaak pas aan het licht in stressvolle periodes. Als je elkaar juist nodig hebt. En die stress hoeft niet eens van binnen je relatie te komen. Ook stress van buiten kan door slechte onderlinge communicatie je relatie doen wankelen. Het zou jammer zijn als jullie straks weer in het oude patroon vervallen. Dat zal best goed gaan zolang je weinig zorgen hebt, maar je moet elkaar bij eventuele stress in de toekomst niet wéér kwijt raken omdat jullie beiden de neiging hebben om weg te lopen voor problemen.
zondag 30 mei 2021 om 11:20
Fijn om te lezen dat jullie een goed gesprek hebben gehad en dat je man nu wel goed reageerde. Het zou fijn zijn als jullie weer samen verder kunnen.
Misschien wel handig om afspraken te maken voor als je man weer n keer gaat drinken. Dan gewoon vast naar de logeerkamer of daar blijven slapen. Geeft jou weer rust.
Misschien wel handig om afspraken te maken voor als je man weer n keer gaat drinken. Dan gewoon vast naar de logeerkamer of daar blijven slapen. Geeft jou weer rust.
zondag 30 mei 2021 om 11:24
Misschien zeg ik iets geks nu hoor, maar als volwassene èn ouder, moet je toch gewoon mate kunnen houden? Een keer een feestje moet kunnen, maar deze vader gaat in mijn ogen wel heel makkelijk om met het afschuiven van de verantwoordelijkheid.veensteker schreef: ↑30-05-2021 11:20Fijn om te lezen dat jullie een goed gesprek hebben gehad en dat je man nu wel goed reageerde. Het zou fijn zijn als jullie weer samen verder kunnen.
Misschien wel handig om afspraken te maken voor als je man weer n keer gaat drinken. Dan gewoon vast naar de logeerkamer of daar blijven slapen. Geeft jou weer rust.
zondag 30 mei 2021 om 11:46
Zandblauwtjes schreef: ↑29-05-2021 13:16Hier ben ik weer. Ik merk dat ik het toch nog wel fijn vind om te schrijven.
Ik heb het gesprek bij de psycholoog gehad. Het was een fijn gesprek maar ik denk dat mijn verwachtingen wel onrealistisch waren. Ze kon het natuurlijk niet voor mij oplossen of vertellen wat ik moest doen. Dat vond ik wel even moeilijk net na het gesprek. Ze stelde vooral veel vragen en ze zei dat ik moest proberen om niet alleen maar te denken, maar ook vooral te voelen.
Ik heb dan toch ook maar twee vriendinnen geappt want mijn psycholoog vond het ook niet verstandig om er alleen mee te blijven lopen. Die zijn toen langsgeweest. Ze waren heel lief en geschrokken maar ook ontzettend verbaasd en ze konden zich allebei niet voorstellen dat mijn man het zo heeft bedoeld. Ze zeiden ook wel dat ik misschien moet oppassen dat ik het niet te groot maak in mijn hoofd en dingen ga doen waar ik spijt van krijg die ik later niet meer kan terugdraaien. Het was wel fijner dan ik had verwacht om mijn verhaal te kunnen doen toen ik eenmaal over de hobbel heen was.
Mijn man is nu ook al weer een aantal dagen thuis. Hij heeft zijn excuses aangeboden ook voor het weggaan en hij zei dat hij heel erg geschrokken was en in paniek. Dat dit allemaal nooit zijn bedoeling is geweest. Dat hij zichzelf niet was en dat het niet goed genoeg bij hem was binnengekomen dat ik het echt niet wilde. Dat hij het anders nooit zou hebben gedaan...
Het voelt op dit moment wel als een opluchting om mijn man weer thuis te hebben. Ik herken nu weer de man waar ik mee getrouwd ben in hem. Het waren een paar hele heftige weken, maar misschien komt het toch nog wel gewoon goed. Misschien hoeft één nare ervaring niet het einde te zijn.
Met zulke vriendinnen heb je geen vijanden meer nodig.
zondag 30 mei 2021 om 11:57
Dan moet je voor jezelf bedenken wanneer het wel teveel wordt. Als zoiets een keer per vijf jaar gebeurt, kun je er dan mee leven? Want dat het nog een keer gebeurt is heel reëel.
zondag 30 mei 2021 om 11:59
Of ze kennen Zandblauwtje en haar man iets beter dan willekeurige mensen op een forum.
zondag 30 mei 2021 om 14:15
Zo zou ik het niet willen zeggen maar ik vind het inderdaad een jammerlijke reactie van haar vriendinnen. Zo jammer dat vrouwen onderling dit gedrag bagatelliseren.
zondag 30 mei 2021 om 14:19
Dit zou ik ook meenemen. Het is fijn dat jullie weer dichter bij elkaar zijn gekomen, ik kan me je opluchting levendig voorstellen. Maar het is niet weg. Zijn probleem is niet weg. Hij doet weer zoals je hem kent, maar zoals hij de afgelopen weken deed, is ook zoals hij is.
Sterkte
zondag 30 mei 2021 om 14:22
Hoi zandblauwtjes.
Bedankt voor je update en fijn dat het wat beter gaat. Goed dat je het met iemand kan delen. Inderdaad wat de therapeut zegt probeer vooral je gevoel te laten spreken. Accepteer ook voor jezelf, en spreek dat ook naar je man uit, dat het tijd nodig heeft en bewaak ook dat je die krijgt. Het is jou overkomen en jij bepaalt hoe lang het duurt. Ben eerlijk naar jezelf!
Heel veel succes.
Bedankt voor je update en fijn dat het wat beter gaat. Goed dat je het met iemand kan delen. Inderdaad wat de therapeut zegt probeer vooral je gevoel te laten spreken. Accepteer ook voor jezelf, en spreek dat ook naar je man uit, dat het tijd nodig heeft en bewaak ook dat je die krijgt. Het is jou overkomen en jij bepaalt hoe lang het duurt. Ben eerlijk naar jezelf!
Heel veel succes.
zondag 30 mei 2021 om 14:31
Misschien hebben ze een betere kijk op de situatie?Lachattenoir schreef: ↑30-05-2021 14:15Zo zou ik het niet willen zeggen maar ik vind het inderdaad een jammerlijke reactie van haar vriendinnen. Zo jammer dat vrouwen onderling dit gedrag bagatelliseren.
zondag 30 mei 2021 om 15:50
Eens.Lachattenoir schreef: ↑30-05-2021 14:15Zo zou ik het niet willen zeggen maar ik vind het inderdaad een jammerlijke reactie van haar vriendinnen. Zo jammer dat vrouwen onderling dit gedrag bagatelliseren.
Je kan een vriendin prima serieus nemen in haar gevoel zonder daar verder over te oordelen. Je kan zelfs tegelijkertijd, als je die behoefte hebt, óók proberen tips aan te dragen voor het redden van haar huwelijk.
Maar het is niet aan jou om te vertellen hoe ze zich moet voelen en het is al helemaal niet aan jou om haar te vertellen dat haar man het misschien anders bedoelde. Je was er niet bij. Dus oordeel niet.
zondag 30 mei 2021 om 16:53
Nee, is ook niet leuk als je vrouw rond verteld dat je haar gewoon verkracht heb.
zondag 30 mei 2021 om 16:59
Als hij niet had gewild dat zij dit met anderen zou bespreken dan had hij het niet moeten doen.
