
Man met Geld. Belangrijk of niet?
zaterdag 10 november 2007 om 18:56
Dames (Heren zijn welkom, maar de vraag is voor de dames...),
Deze week heb ik een lange discussie gehad met een groep vrienden. Vooral van het mannelijke deel van deze groep kwam de mening dat vrouwen vooral vallen op mannen met geld. Wat iets later afgezwakt werd in de opinie dat substantiele inkomsten van een man misschien niet op nummer 1 stonden in de "wishlist" van de gemiddelde vrouw, maar dat zijn inkomen, danwel bankrekening, toch erg belangrijk was.
Ik heb geprobeerd onze eer te verdedigen, maar het mocht niet baten.
Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat ik geld belangrijk vind. Ik woon graag in mijn vrijstaande huis, rijd mijn droomauto en hoef nooit ergens op te beknibbelen... Daarbij wil ik dan wel aantekenen dat mijn vriend en ik samen met niets begonnen zijn en hier jarenlang naar toe gewerkt hebben. Op een 50/50 basis. Voor mij is mijn eigen salaris en daarmee mijn eigen financiele onafhankelijkheid vele malen belangrijker dan het salaris van mijn partner.
Hoe denken jullie hierover? Zijn er nog steeds zoveel vrouwelijke geldwolven? Of hebben mijn vrienden een compleet verkeerd wereldbeeld?
Deze week heb ik een lange discussie gehad met een groep vrienden. Vooral van het mannelijke deel van deze groep kwam de mening dat vrouwen vooral vallen op mannen met geld. Wat iets later afgezwakt werd in de opinie dat substantiele inkomsten van een man misschien niet op nummer 1 stonden in de "wishlist" van de gemiddelde vrouw, maar dat zijn inkomen, danwel bankrekening, toch erg belangrijk was.
Ik heb geprobeerd onze eer te verdedigen, maar het mocht niet baten.
Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat ik geld belangrijk vind. Ik woon graag in mijn vrijstaande huis, rijd mijn droomauto en hoef nooit ergens op te beknibbelen... Daarbij wil ik dan wel aantekenen dat mijn vriend en ik samen met niets begonnen zijn en hier jarenlang naar toe gewerkt hebben. Op een 50/50 basis. Voor mij is mijn eigen salaris en daarmee mijn eigen financiele onafhankelijkheid vele malen belangrijker dan het salaris van mijn partner.
Hoe denken jullie hierover? Zijn er nog steeds zoveel vrouwelijke geldwolven? Of hebben mijn vrienden een compleet verkeerd wereldbeeld?

zondag 11 november 2007 om 20:59
quote:whopper schreef op 11 november 2007 @ 17:54:
Dat wat jij allemaal noemt he, die clubs en restaurants....ik word al nerveus als ik eraan denk.
Echt, ik zou niet hoeven hoor.
(...) Ik kan me er ook niets bij voorstellen, bij veel geld en het leven wat jij beschrijft.
Ik hou van lekker op de bank. Ben ik nou heel suf?
Het is nooit iets geweest wat ik 'moest' hebben, en het is ook nooit iets geweest wat ik actief heb nagestreefd. Voor ik hiervan geproefd had wist ik niet hoe 't zou zijn en had ik ook niet de drang dat te leren kennen. Ik kende ook niemand die zo leefde, dus voor mij was 't gewoon een wereld buiten de mijne.
(ik denk wel dat wij in Nederland allemaal in rijkdom leven, je neemt dat voor lief. Allemaal een tv, een auto, een computer, onderwijs, warm water, genoeg of teveel eten, etc. Maar behalve die vanzelfsprekende rijkdom gingen wij thuis altijd kamperen, ik ging graag stappen in boerendiscotheken en naar schuurfeesten etc.)
Maar, áls je er dan mee in aanraking komt, kan ik me heel goed voorstellen dat het een bepaalde aantrekkingskracht heeft. Dat had 't op mij in elk geval wel. Hoewel ik bv. een 'meisje in huis' wat bijna elke middenklasse familie in Guate wel heeft, nóóóit zou willen. En een avondje op de bank doe ik heel graag, een filmpje kijken of gewoon lekker lui niks doen. Daarnaast ga ik óók graag stappen, dansen, uiteten, etc. Ik ben 22 misschien dat 't ook daar aan ligt.
Maar als je je geld dan toch uitgeeft, dan geef ik 't inderdaad liever uit aan heerlijk eten, supergoeie bediening, en de behandeling die daarbij hoort, dan aan een chagrijnige trut in een club waar jíj je gevleid mag voelen dat je naar binnen mag, en dan ook nog eens een tientje voor je drankje betaalt.
Dat wat jij allemaal noemt he, die clubs en restaurants....ik word al nerveus als ik eraan denk.
Echt, ik zou niet hoeven hoor.
(...) Ik kan me er ook niets bij voorstellen, bij veel geld en het leven wat jij beschrijft.
Ik hou van lekker op de bank. Ben ik nou heel suf?
Het is nooit iets geweest wat ik 'moest' hebben, en het is ook nooit iets geweest wat ik actief heb nagestreefd. Voor ik hiervan geproefd had wist ik niet hoe 't zou zijn en had ik ook niet de drang dat te leren kennen. Ik kende ook niemand die zo leefde, dus voor mij was 't gewoon een wereld buiten de mijne.
(ik denk wel dat wij in Nederland allemaal in rijkdom leven, je neemt dat voor lief. Allemaal een tv, een auto, een computer, onderwijs, warm water, genoeg of teveel eten, etc. Maar behalve die vanzelfsprekende rijkdom gingen wij thuis altijd kamperen, ik ging graag stappen in boerendiscotheken en naar schuurfeesten etc.)
Maar, áls je er dan mee in aanraking komt, kan ik me heel goed voorstellen dat het een bepaalde aantrekkingskracht heeft. Dat had 't op mij in elk geval wel. Hoewel ik bv. een 'meisje in huis' wat bijna elke middenklasse familie in Guate wel heeft, nóóóit zou willen. En een avondje op de bank doe ik heel graag, een filmpje kijken of gewoon lekker lui niks doen. Daarnaast ga ik óók graag stappen, dansen, uiteten, etc. Ik ben 22 misschien dat 't ook daar aan ligt.
Maar als je je geld dan toch uitgeeft, dan geef ik 't inderdaad liever uit aan heerlijk eten, supergoeie bediening, en de behandeling die daarbij hoort, dan aan een chagrijnige trut in een club waar jíj je gevleid mag voelen dat je naar binnen mag, en dan ook nog eens een tientje voor je drankje betaalt.
zondag 11 november 2007 om 21:47
Haha ja dat is grappig dat je dat zegt, want dat geeft wel aan dat je ook dingen waar je eerder nooit aan gedacht zou hebben toch opeens okee vindt. Dus ik hoef geen meisje in huis maar het was waarschijnlijk ook niet jouw meisjesdroom en toch bevalt 't. En Whopper kan zich neit voorstellen dat je je begeeft in die luxe rijke kringen, en 't was ook nooit mijn meisjesdroom, maar toch beviel 't.
Ik wou nog wel even zeggen, gezien jouw quote, dat men niet opstond omdat 'de persoon Margaretha' binnenkwam hoor. Dat stond er misschien een beetje raar. Maar dat als je, als persoon met geld, ergens naar binnen kwam, er altijd een (goede) tafel vrijgemaakt werd bv.
En dat ligt dan ook aan 't personeel, dus niet zozeer aan de gasten die er al zitten en denken 'oh mijn God daar is Margaretha, laat ik haar snel mijn stoel aanbieden voor haar tere billetjes'.
Het enige waar dat wél gebeurde was in de bus, als ik op hoge hakken was. Dan stonden mannen op om je te laten zitten want och het is vast niet prettig te staan met die hakken. Maar dat had dan weer niets met geld te maken en alles met machismo.
Ik wou nog wel even zeggen, gezien jouw quote, dat men niet opstond omdat 'de persoon Margaretha' binnenkwam hoor. Dat stond er misschien een beetje raar. Maar dat als je, als persoon met geld, ergens naar binnen kwam, er altijd een (goede) tafel vrijgemaakt werd bv.
En dat ligt dan ook aan 't personeel, dus niet zozeer aan de gasten die er al zitten en denken 'oh mijn God daar is Margaretha, laat ik haar snel mijn stoel aanbieden voor haar tere billetjes'.
Het enige waar dat wél gebeurde was in de bus, als ik op hoge hakken was. Dan stonden mannen op om je te laten zitten want och het is vast niet prettig te staan met die hakken. Maar dat had dan weer niets met geld te maken en alles met machismo.

zondag 11 november 2007 om 21:54
quote:Margaretha2 schreef op 11 november 2007 @ 17:48:
[...]
Wat ikzelf heel erg leuk vond is dat er bv. een lange rij buiten staat, en jij aan komt lopen en achter uit de rij wordt gehaald en verwelkomd wordt 'oh kom toch binnen'. Dat als je binnenkomt mensen opstaan zodat jij kan zitten. Ik vind dit eerder belachelijk dan leuk. Zou me ook knap ongemakkelijk voelen.
[...]
Wat ikzelf heel erg leuk vond is dat er bv. een lange rij buiten staat, en jij aan komt lopen en achter uit de rij wordt gehaald en verwelkomd wordt 'oh kom toch binnen'. Dat als je binnenkomt mensen opstaan zodat jij kan zitten. Ik vind dit eerder belachelijk dan leuk. Zou me ook knap ongemakkelijk voelen.

zondag 11 november 2007 om 21:58
Ik voel me in een pannenkoekenhuis volgens mij gewoon echt véél beter.
Maar ik snap wel dat sommige mensen dat aantrekkelijk vinden, dat hele eersteklas behandeling-gedoe. Ik had vroeger ook zo'n vriendje die overal graag gezien werd (lees; omzet!!!) en daar schaamde ik me echt dood soms. Stond ik daar met de champagne in een laffe tent terwijl ik liever met een colaatje light in mijn stamkroeg stond, lol te maken met de meiden....
Hij vond het het einde.
Maar ik snap wel dat sommige mensen dat aantrekkelijk vinden, dat hele eersteklas behandeling-gedoe. Ik had vroeger ook zo'n vriendje die overal graag gezien werd (lees; omzet!!!) en daar schaamde ik me echt dood soms. Stond ik daar met de champagne in een laffe tent terwijl ik liever met een colaatje light in mijn stamkroeg stond, lol te maken met de meiden....
Hij vond het het einde.

zondag 11 november 2007 om 22:01
Daar sluit ik me helemaal bij aan Whopper.
Voor mij ok geen kakgedoe waar je wordt behandeld als een koningin, maar waar het natuurlijk gewoon om het geld gaat . ( duhuh).
Ik ga ook liever stappen in een klein gezellig kroegje dan in een peperdure tent waar je alleen maar champagne kunt drinken en kaviaar kunt eten i.p.v. een patatje en een cola. ( bij wijze van spreken dan).
Ik hou niet van dat decadente gedoe.
Voor mij ok geen kakgedoe waar je wordt behandeld als een koningin, maar waar het natuurlijk gewoon om het geld gaat . ( duhuh).
Ik ga ook liever stappen in een klein gezellig kroegje dan in een peperdure tent waar je alleen maar champagne kunt drinken en kaviaar kunt eten i.p.v. een patatje en een cola. ( bij wijze van spreken dan).
Ik hou niet van dat decadente gedoe.
zondag 11 november 2007 om 22:04
Whopper, de sfeer moet natuurlijk ook goed zijn, anders is er geen bal aan. Ik ben ook wel in van die kak-tenten geweest, zowel daar als hier waar er geen bal aan was. Het is natuurlijk geen garantie voor een leuke avond dat er veel mensen komen met geld.
Shining, sommige clubs hebben bv. een limiet van bv. 200 man (ik noem maar even een laag voorbeeld), stel dat er dan 500 man buiten staat te wachten, dan ben ik blij dat ik naar binnen mag (niet omdat er 500 man wil, maar omdat ik naar binnen wil).
In Nederland gebeurt dat trouwens net zo goed, alleen daar wordt meestal geselecteerd op looks heb ik 't idee. Dan kan je net zo goed in een rij staan en eruit gepikt worden, is me
Shining, sommige clubs hebben bv. een limiet van bv. 200 man (ik noem maar even een laag voorbeeld), stel dat er dan 500 man buiten staat te wachten, dan ben ik blij dat ik naar binnen mag (niet omdat er 500 man wil, maar omdat ik naar binnen wil).
In Nederland gebeurt dat trouwens net zo goed, alleen daar wordt meestal geselecteerd op looks heb ik 't idee. Dan kan je net zo goed in een rij staan en eruit gepikt worden, is me
zondag 11 november 2007 om 22:10
Ik hou trouwens wél van luxe, maar niet van kak. Maar ik dacht dat ik dat al eerder duidelijk heb gemaakt.
Ik vind 't wel grappig de reacties te lezen, geeft idd. aan dat als je wél geniet van iets wat geld kost of van datgene wat geld kan brengen, dat je dan (in Nederland dan tenminste) niet als 'leuk persoon' wordt beschouwd. Ik vertelde dit alleen maar als reactie op iemand anders om aan te geven dat ik begrijp wat de aantrekkingskracht van geld is. Ik denk eerlijk gezegd ook dat je niet kan zeggen dat je er niet van houdt als je het nooit hebt geprobeerd. Zoals ik al eerder zei, het is nooit iets geweest waar ik actief naar op zoek was of waar ik bij wilde horen. Maar toen ik ermee in aanraking kwam bleek 't echt wel z'n charme te hebben. Als je er niet mee in aanraking komt, kan je alleen maar gissen naar hoe 't zal zijn. Of je eigen vooroordelen geloven, zoals dat er alleen 'kak' komt.
Ik hou ook van gezelligheid, maar 't is echt naief om te denken dat je die alleen vindt onder 'armoedzaaiers' (of 'modale' mensen). Het kan net zo goed supergezellig zijn in een hele dure club, de mensen kunnen net zo goed interessant zijn, de muziek goed, en je kan daar net zo goed lachen, of leuke gesprekken hebben of contacten opdoen, en de hele avond dansen met allerlei mannen die goed kunnen dansen. Net als in wat voor andere tent dan ook.
En zo kan 't ook gebeuren dat je naar een boerentent gaat (waar ik zelf dus in Nederland altijd heenging) en je de hele avond idioten tegenkomt, of waar de sfeer verschrikkelijk is. Lijkt mij logisch.
Wat in Guatemala ook prettig was, was dat ik daar niet 'de meest exotische kip in de ren was'. In gewone discotheken werd ik regelmatig lastiggevallen (want groot en blank en opvallend), maar in dat soort clubs nooit. Wat overigens niet wegnam dat ik meestal naar gewone discotheken ging, want ik kon en wilde niet elke avond veel geld uitgeven. De meest chique clubs stonden toen trouwens ook in de hoofdstad en daar woonde ik niet, dus daar ging ik alleen naartoe als we daar een weekendje waren.
Ik vind 't wel grappig de reacties te lezen, geeft idd. aan dat als je wél geniet van iets wat geld kost of van datgene wat geld kan brengen, dat je dan (in Nederland dan tenminste) niet als 'leuk persoon' wordt beschouwd. Ik vertelde dit alleen maar als reactie op iemand anders om aan te geven dat ik begrijp wat de aantrekkingskracht van geld is. Ik denk eerlijk gezegd ook dat je niet kan zeggen dat je er niet van houdt als je het nooit hebt geprobeerd. Zoals ik al eerder zei, het is nooit iets geweest waar ik actief naar op zoek was of waar ik bij wilde horen. Maar toen ik ermee in aanraking kwam bleek 't echt wel z'n charme te hebben. Als je er niet mee in aanraking komt, kan je alleen maar gissen naar hoe 't zal zijn. Of je eigen vooroordelen geloven, zoals dat er alleen 'kak' komt.
Ik hou ook van gezelligheid, maar 't is echt naief om te denken dat je die alleen vindt onder 'armoedzaaiers' (of 'modale' mensen). Het kan net zo goed supergezellig zijn in een hele dure club, de mensen kunnen net zo goed interessant zijn, de muziek goed, en je kan daar net zo goed lachen, of leuke gesprekken hebben of contacten opdoen, en de hele avond dansen met allerlei mannen die goed kunnen dansen. Net als in wat voor andere tent dan ook.
En zo kan 't ook gebeuren dat je naar een boerentent gaat (waar ik zelf dus in Nederland altijd heenging) en je de hele avond idioten tegenkomt, of waar de sfeer verschrikkelijk is. Lijkt mij logisch.
Wat in Guatemala ook prettig was, was dat ik daar niet 'de meest exotische kip in de ren was'. In gewone discotheken werd ik regelmatig lastiggevallen (want groot en blank en opvallend), maar in dat soort clubs nooit. Wat overigens niet wegnam dat ik meestal naar gewone discotheken ging, want ik kon en wilde niet elke avond veel geld uitgeven. De meest chique clubs stonden toen trouwens ook in de hoofdstad en daar woonde ik niet, dus daar ging ik alleen naartoe als we daar een weekendje waren.

zondag 11 november 2007 om 22:11
Maar denk je dan niet 'Goh, ik ben later aangekomen dan die personen voor mij, zij staan langer te wachten dan ik, dus logischerwijs mogen zij wel naar binnen en ik niet?''. Ik zou dat dus wel denken en ik krijg echt rillingen van dit soort gedrag. Geen aanval naar jou toe, ook niet persoonlijk bedoeld, maar ik walg daar echt van. Hoezo moeten mensen opstaan voor mij? Dacht het niet, als zij zitten en ik kom binnen en er is geen plek meer dan wordt het dus gewoon staan. Zo simpel is het.
Denk je dan niet dat het ook maar een heel klein beetje door je geld komt?
Ik hou er helemaal niet van als geld, aanzien, status, whatever zo wordt misbruikt.
Denk je dan niet dat het ook maar een heel klein beetje door je geld komt?
Ik hou er helemaal niet van als geld, aanzien, status, whatever zo wordt misbruikt.


zondag 11 november 2007 om 22:23
Shining, ze zegt toch ook dat het door haar geld kwam?
En ja ik kan me voorstellen dat het zo zijn charme heeft. Maar na een tijd ben je dat vast ook weer gewend en wil je dan ook steeds meer. Dan kun je beter nu gewoon gelukkig zijn met wat je al hebt.
Mijn vriend heb ik niet uitgezocht op zijn geld, dat had ie niet en ik ook niet. Door te werken hebben we steeds meer te besteden gehad. We houden van gadgets en leuke dingen kopen, maar we hadden toen en hebben nu het meest plezier aan elkaar en ons kind, familie en vrienden. En ik ben gelukkiger met hem nu hij parttime werkt en altijd vroeg thuis is, dan wanneer hij meer geld zou hebben maar er wel lange dagen voor zou moeten maken. Ik vind het ook logisch dat ik ook geld bijdraag en zo kunnen we alles mooi verdelen. Verder zou mijn vriend het helemaal geen probleem vinden als ik meer zou werken/verdienen en ik ook niet. Hij vermaakt zich thuis prima, gaat lekker spelen met zoontje en lekker eten koken enz dus ik zie dat ook wel zitten haha.
Maar natuurlijk bestaan er golddiggers, net zoals er mannen zijn die vooral een knap vrouwtje willen. Als dat elkaar vindt en gelukkig met elkaar is, tja wat zal ik me daar druk om maken.
En ja ik kan me voorstellen dat het zo zijn charme heeft. Maar na een tijd ben je dat vast ook weer gewend en wil je dan ook steeds meer. Dan kun je beter nu gewoon gelukkig zijn met wat je al hebt.
Mijn vriend heb ik niet uitgezocht op zijn geld, dat had ie niet en ik ook niet. Door te werken hebben we steeds meer te besteden gehad. We houden van gadgets en leuke dingen kopen, maar we hadden toen en hebben nu het meest plezier aan elkaar en ons kind, familie en vrienden. En ik ben gelukkiger met hem nu hij parttime werkt en altijd vroeg thuis is, dan wanneer hij meer geld zou hebben maar er wel lange dagen voor zou moeten maken. Ik vind het ook logisch dat ik ook geld bijdraag en zo kunnen we alles mooi verdelen. Verder zou mijn vriend het helemaal geen probleem vinden als ik meer zou werken/verdienen en ik ook niet. Hij vermaakt zich thuis prima, gaat lekker spelen met zoontje en lekker eten koken enz dus ik zie dat ook wel zitten haha.
Maar natuurlijk bestaan er golddiggers, net zoals er mannen zijn die vooral een knap vrouwtje willen. Als dat elkaar vindt en gelukkig met elkaar is, tja wat zal ik me daar druk om maken.
zondag 11 november 2007 om 22:24
Nou, dat nam ik aan door deze reacties:
Ik had vroeger ook zo'n vriendje die overal graag gezien werd (lees; omzet!!!) en daar schaamde ik me echt dood soms. Stond ik daar met de champagne in een laffe tent
en:
Voor mij ok geen kakgedoe waar je wordt behandeld als een koningin, maar waar het natuurlijk gewoon om het geld gaat . ( duhuh).
Ik ga ook liever stappen in een klein gezellig kroegje dan in een peperdure tent
Maar het is inderdaad niet in die woorden gezegd, ik proef het er alleen wel uit. Niet dat je mij nou niet meer moet, maar dat wanneer iemand zegt 'ja hoor, heeft zeker zijn charme, geld hebben en alles wat daarbij komt kijken' dat dat dan niet zo'n geweldige uitspraak is. En dat dat zeker niet 'leuk' kan zijn, gewoon an sich.
Shining, nee dat denk ik dan niet. Ik denk dan 'he gelukkig, ik kan naar binnen'. Laatst was ik naar 't concert van Jay-Z gegaan. Ik stond redelijk vooraan, zeg maar, rij 10. Er stond een groepje jongens voor ons en die liepen verder naar voren, waarbij ze mij en een vriendin meenamen. Naast me stonden andere meiden die ze niet meenamen. Ik heb echt niet de illusie dat ze dat doen omdat ik zo vriendelijk ben. Maar who cares? Vooraan is natuurlijk de allerbeste plek, en als ik daar zo kan komen, ja, is dat lullig voor mensen die niet zo naar voren worden meegenomen, maar moet ik daarom ook maar achteraan aansluiten? Ik vind dat grote onzin. Het is inderdaad heel oneerlijk, maarja, volgende keer ben ik 't die benadeeld wordt, toch? En over tien jaar of twintig of dertig jaar ben ik oud en lelijk en zijn 't mijn dochters die de vruchten van de jeugd plukken.
Als ik in Guate in de bus moest staan en een jongen stond op voor mij (en hier in Spanje trouwens net zo goed) dan zeg ik vriendelijk dankjewel en ga zitten hoor. En een andere keer sta ik weer op voor een oude vrouw bv.
En als ik een club binnen wil, omdat dat een leuke tent is, en ik mag erin omdat ik met alleen maar meiden ben bv. (want er mogen vaker meer meiden naar binnen dan jongens), of met allemaal mooie meiden, of omdat ik met mijn vriend ben die de portier kent, of omdat ik zo lief lach, nou prima toch?
Nee sorry, ik heb daar absoluut geen problemen mee.
En als er een tafeltje geregeld wordt voor mij in een restaurant ben ik daar hartstikke blij mee. Ze zullen echt niemand naar buiten trappen omdat ik binnen kom hoor, ben maar niet bang.
Ik vind 't gewoon prettig dat 't personeel moeite doet voor je. En ik heb zelf ook als serveerster gewerkt trouwens, en 't toen ook altijd proberen te doen. Had veel effect, kreeg altijd grote fooien (die je dan overigens naar gewerkte uren moest delen met ál 't personeel, heel erg 'eerlijk', behalve dan dat de fooi aan míj was gegeven!). Denk dat stiekem iedereen dat prettig vindt.
Ik had vroeger ook zo'n vriendje die overal graag gezien werd (lees; omzet!!!) en daar schaamde ik me echt dood soms. Stond ik daar met de champagne in een laffe tent
en:
Voor mij ok geen kakgedoe waar je wordt behandeld als een koningin, maar waar het natuurlijk gewoon om het geld gaat . ( duhuh).
Ik ga ook liever stappen in een klein gezellig kroegje dan in een peperdure tent
Maar het is inderdaad niet in die woorden gezegd, ik proef het er alleen wel uit. Niet dat je mij nou niet meer moet, maar dat wanneer iemand zegt 'ja hoor, heeft zeker zijn charme, geld hebben en alles wat daarbij komt kijken' dat dat dan niet zo'n geweldige uitspraak is. En dat dat zeker niet 'leuk' kan zijn, gewoon an sich.
Shining, nee dat denk ik dan niet. Ik denk dan 'he gelukkig, ik kan naar binnen'. Laatst was ik naar 't concert van Jay-Z gegaan. Ik stond redelijk vooraan, zeg maar, rij 10. Er stond een groepje jongens voor ons en die liepen verder naar voren, waarbij ze mij en een vriendin meenamen. Naast me stonden andere meiden die ze niet meenamen. Ik heb echt niet de illusie dat ze dat doen omdat ik zo vriendelijk ben. Maar who cares? Vooraan is natuurlijk de allerbeste plek, en als ik daar zo kan komen, ja, is dat lullig voor mensen die niet zo naar voren worden meegenomen, maar moet ik daarom ook maar achteraan aansluiten? Ik vind dat grote onzin. Het is inderdaad heel oneerlijk, maarja, volgende keer ben ik 't die benadeeld wordt, toch? En over tien jaar of twintig of dertig jaar ben ik oud en lelijk en zijn 't mijn dochters die de vruchten van de jeugd plukken.
Als ik in Guate in de bus moest staan en een jongen stond op voor mij (en hier in Spanje trouwens net zo goed) dan zeg ik vriendelijk dankjewel en ga zitten hoor. En een andere keer sta ik weer op voor een oude vrouw bv.
En als ik een club binnen wil, omdat dat een leuke tent is, en ik mag erin omdat ik met alleen maar meiden ben bv. (want er mogen vaker meer meiden naar binnen dan jongens), of met allemaal mooie meiden, of omdat ik met mijn vriend ben die de portier kent, of omdat ik zo lief lach, nou prima toch?
Nee sorry, ik heb daar absoluut geen problemen mee.
En als er een tafeltje geregeld wordt voor mij in een restaurant ben ik daar hartstikke blij mee. Ze zullen echt niemand naar buiten trappen omdat ik binnen kom hoor, ben maar niet bang.
Ik vind 't gewoon prettig dat 't personeel moeite doet voor je. En ik heb zelf ook als serveerster gewerkt trouwens, en 't toen ook altijd proberen te doen. Had veel effect, kreeg altijd grote fooien (die je dan overigens naar gewerkte uren moest delen met ál 't personeel, heel erg 'eerlijk', behalve dan dat de fooi aan míj was gegeven!). Denk dat stiekem iedereen dat prettig vindt.

zondag 11 november 2007 om 22:29
Nee natuurlijk hoef je daar geen problemen mee te hebben. Ik heb dat alleen heel duidelijk wel en zal dat ook nooit begrijpen. Ik ben meer voor eerlijkheid en doe maar gewoon, geld maakt je echt niet meer dan je bent.
O en ik ben echt niet bang dat iemand naar buiten wordt getrapt hoor omdat jij een tafeltje krijg, wees maar niet bang.
O en ik ben echt niet bang dat iemand naar buiten wordt getrapt hoor omdat jij een tafeltje krijg, wees maar niet bang.
zondag 11 november 2007 om 22:31
quote:shining schreef op 11 november 2007 @ 22:23:
Ik vind mensen die geld wel belangrijk vinden ook niet per definitie geen leuke mensen. Wel vind ik dat deel niet leuk, die karaktereigenschap dus. Maar een mensen heeft heel veel karaktereigenschappen dus ik zou iemand nooit alleen daarop beoordelen.
Grappig dat je dit zegt. Ik denk dat de enige mensen die geld niet belangrijk vinden de mensen zijn die geld hebben.
Ik zal je vertellen dat mijn vriend zijn familie al een jaar of zeven niet heeft gezien en we geen geld hebben om ze op te zoeken, laat staan over te laten komen. Maar who cares, geld boeit niet, toch?
Dat is lekker praten, vanuit de situatie studiefinanciering, uitkering en ziektekostenverzekering! Lekker makkelijk om zo te oordelen.
Geld is voor mij zéker belangrijk. Ik hoop (nee ik zal) in de toekomst zodanig in de slappe was te zitten dat zoiets als je familie zien (of zijn familie zien), die voor ons allebei in 't buitenland wonen, géén probleem zal zijn. Nooit. Dat je ook al ben je net op een lange vakantie geweest tóch de maand erna terug kan vliegen mocht je moeder ziek worden. Dat je diezelfde moeder financieel kan steunen mocht dat nodig zijn.
Wij zitten al jarenlang in de situatie dat elk dubbeltje omgedraaid moet worden, en niet voor bullshit, nee bv. voor mijn vriends studie, om maar wat te noemen. En dat er géén vangnet is.
Geld is dan héél belangrijk.
En geld 'over' hebben wordt dan ook héél belangrijk, een buffer hebben. Al is 't maar gevoelsmatig. En geld uit kunnen geven aan een keer lekker uit eten gaan, wordt dan ook héél belangrijk. Het is makkelijk te zeggen dat 't niet belangrijk is als je al die dingen zomaar for granted aanneemt natuurlijk.
Ik vind mensen die geld wel belangrijk vinden ook niet per definitie geen leuke mensen. Wel vind ik dat deel niet leuk, die karaktereigenschap dus. Maar een mensen heeft heel veel karaktereigenschappen dus ik zou iemand nooit alleen daarop beoordelen.
Grappig dat je dit zegt. Ik denk dat de enige mensen die geld niet belangrijk vinden de mensen zijn die geld hebben.
Ik zal je vertellen dat mijn vriend zijn familie al een jaar of zeven niet heeft gezien en we geen geld hebben om ze op te zoeken, laat staan over te laten komen. Maar who cares, geld boeit niet, toch?
Dat is lekker praten, vanuit de situatie studiefinanciering, uitkering en ziektekostenverzekering! Lekker makkelijk om zo te oordelen.
Geld is voor mij zéker belangrijk. Ik hoop (nee ik zal) in de toekomst zodanig in de slappe was te zitten dat zoiets als je familie zien (of zijn familie zien), die voor ons allebei in 't buitenland wonen, géén probleem zal zijn. Nooit. Dat je ook al ben je net op een lange vakantie geweest tóch de maand erna terug kan vliegen mocht je moeder ziek worden. Dat je diezelfde moeder financieel kan steunen mocht dat nodig zijn.
Wij zitten al jarenlang in de situatie dat elk dubbeltje omgedraaid moet worden, en niet voor bullshit, nee bv. voor mijn vriends studie, om maar wat te noemen. En dat er géén vangnet is.
Geld is dan héél belangrijk.
En geld 'over' hebben wordt dan ook héél belangrijk, een buffer hebben. Al is 't maar gevoelsmatig. En geld uit kunnen geven aan een keer lekker uit eten gaan, wordt dan ook héél belangrijk. Het is makkelijk te zeggen dat 't niet belangrijk is als je al die dingen zomaar for granted aanneemt natuurlijk.
zondag 11 november 2007 om 22:34

zondag 11 november 2007 om 22:35
Inderdaad grappig, ik zie juist mensen met veel geld die al gieriger worden en voor wie geldt 'hoe meer hoe beter'. Die mensen zijn niet gauw tevreden.
Mensen met minder geld daarentegen of 'Jan Modaal' geven hun geld makkelijker uit, voor hun is het minder belangrijk. Dat is wat ik zie.
En ik heb het niet over mensen die echt niet rond kunnen komen, die arm zijn, die elk dubbeltje niet één, maar wel tien keer moeten omdraaien, die gewoon arm zijn. Voor hun is geld belangrijk om rond te komen. Maar ik neem aan dat dat wel wordt begrepen.
Mensen met minder geld daarentegen of 'Jan Modaal' geven hun geld makkelijker uit, voor hun is het minder belangrijk. Dat is wat ik zie.
En ik heb het niet over mensen die echt niet rond kunnen komen, die arm zijn, die elk dubbeltje niet één, maar wel tien keer moeten omdraaien, die gewoon arm zijn. Voor hun is geld belangrijk om rond te komen. Maar ik neem aan dat dat wel wordt begrepen.
zondag 11 november 2007 om 22:36
quote:shining schreef op 11 november 2007 @ 22:29:
O en ik ben echt niet bang dat iemand naar buiten wordt getrapt hoor omdat jij een tafeltje krijg, wees maar niet bang.Nou, wat is 't probleem dan precies? Dat ik binnen word gelaten in een restaurant omdat ze weten dat ze een goeie klant aan me zullen hebben, terwijl ze eigenlijk volzitten, is dat een probleem voor jou? En waarom dan? Er wordt toch niemand de dupe van?
O en ik ben echt niet bang dat iemand naar buiten wordt getrapt hoor omdat jij een tafeltje krijg, wees maar niet bang.Nou, wat is 't probleem dan precies? Dat ik binnen word gelaten in een restaurant omdat ze weten dat ze een goeie klant aan me zullen hebben, terwijl ze eigenlijk volzitten, is dat een probleem voor jou? En waarom dan? Er wordt toch niemand de dupe van?
zondag 11 november 2007 om 22:36
quote:shining schreef op 11 november 2007 @ 22:01:
Daar sluit ik me helemaal bij aan Whopper.
Voor mij ok geen kakgedoe waar je wordt behandeld als een koningin, maar waar het natuurlijk gewoon om het geld gaat . ( duhuh).
Ik ga ook liever stappen in een klein gezellig kroegje dan in een peperdure tent waar je alleen maar champagne kunt drinken en kaviaar kunt eten i.p.v. een patatje en een cola. ( bij wijze van spreken dan).
Ik hou niet van dat decadente gedoe.
Hoewel ik het onzin vind om te veronderstellen dat in kaktenten alleen maar vervelend publiek zit en in de buurtkroeg in Oeteldonk alleen maar fijn volk (even overdreven), moet ik het wel met je eens zijn qua champagne en kaviaar.
In C waar wij eerst woonden was een tent, de Whiskybar, en daar kwam alleen maar high class publiek, en daar schonken ze dus ook geen bier. Veel te ordinair.
Dat vond ik dan weer jammer, want het was een mooie tent met goeie muziek, maar in een bar drink ik toch het liefst bier en niet alleen maar cocktails.
Daar sluit ik me helemaal bij aan Whopper.
Voor mij ok geen kakgedoe waar je wordt behandeld als een koningin, maar waar het natuurlijk gewoon om het geld gaat . ( duhuh).
Ik ga ook liever stappen in een klein gezellig kroegje dan in een peperdure tent waar je alleen maar champagne kunt drinken en kaviaar kunt eten i.p.v. een patatje en een cola. ( bij wijze van spreken dan).
Ik hou niet van dat decadente gedoe.
Hoewel ik het onzin vind om te veronderstellen dat in kaktenten alleen maar vervelend publiek zit en in de buurtkroeg in Oeteldonk alleen maar fijn volk (even overdreven), moet ik het wel met je eens zijn qua champagne en kaviaar.
In C waar wij eerst woonden was een tent, de Whiskybar, en daar kwam alleen maar high class publiek, en daar schonken ze dus ook geen bier. Veel te ordinair.
Dat vond ik dan weer jammer, want het was een mooie tent met goeie muziek, maar in een bar drink ik toch het liefst bier en niet alleen maar cocktails.

zondag 11 november 2007 om 22:37
quote:Margaretha2 schreef op 11 november 2007 @ 22:34:
[...]
Dat suggereert ook helemaal niemand.
Ik vind 't trouwens niet ongemakkelijk om goed behandeld te worden omdat ik denk dat ik dat best waard ben. Ook zonder geld dus.Tja, ik heb dat ongemakkelijke gevoel wel. En als je denkt dat iemand anders voor jou moet opstaan, jou moet laten voorgaan of jij beter behandeld wordt door je geld, dan maakt dat geld je dus wel meer dan je bent. En dat is waar ik niet goed tegen kan.
[...]
Dat suggereert ook helemaal niemand.
Ik vind 't trouwens niet ongemakkelijk om goed behandeld te worden omdat ik denk dat ik dat best waard ben. Ook zonder geld dus.Tja, ik heb dat ongemakkelijke gevoel wel. En als je denkt dat iemand anders voor jou moet opstaan, jou moet laten voorgaan of jij beter behandeld wordt door je geld, dan maakt dat geld je dus wel meer dan je bent. En dat is waar ik niet goed tegen kan.
zondag 11 november 2007 om 22:41
quote:shining schreef op 11 november 2007 @ 22:35:
Inderdaad grappig, ik zie juist mensen met veel geld die al gieriger worden en voor wie geldt 'hoe meer hoe beter'. Die mensen zijn niet gauw tevreden.
Mensen met minder geld daarentegen of 'Jan Modaal' geven hun geld makkelijker uit, voor hun is het minder belangrijk. Dat is wat ik zie.
En ik heb het niet over mensen die echt niet rond kunnen komen, die arm zijn, die elk dubbeltje niet één, maar wel tien keer moeten omdraaien, die gewoon arm zijn. Voor hun is geld belangrijk om rond te komen. Maar ik neem aan dat dat wel wordt begrepen.
Je geeft je geld alleen uit als je het kan missen.
Ik ben zelf overigens wel zuinig, maar zéker niet gierig en geef er niets om om mijn spaargeld uit te geven aan iets. Als je twintig miljoen hebt dan is dat 21ste niet belangrijk meer, natuurlijk niet. Mensen die daar wel gierig over doen, dat begrijp ik ook niet. dat is denk ik jouw voorbeeld.
Maar Jan Modaal heeft 't echt niet slecht in Nederland hoor. En ik zie mijzelf en vriend niet als arme mensen, maar het voorbeeld wat ik net noemde, wat vind je daar dan van? Vind jij het een 'slechte karaktereigenschap' dat je zoveel geld wilt hebben dat je dat soort dingen veilig kan stellen?? Dat vind ik toch wel getuigen van ontzettend veel lef (en kortzichtigheid) dat jij zo hard durft te oordelen over zoiets. Daar voel ik mij eerlijk waar door beledigd. En ja, wij hebben genoeg geld om te eten, maar als bv. mijn vriend nu zijn baan verliest (die hij naast topsport en studie heeft) dan is er dus níets om op terug te vallen. Ook geen sociale zekerheid. Slechte karaktereigenschap he, om dat te willen voorkomen?!
sjongejonge
Inderdaad grappig, ik zie juist mensen met veel geld die al gieriger worden en voor wie geldt 'hoe meer hoe beter'. Die mensen zijn niet gauw tevreden.
Mensen met minder geld daarentegen of 'Jan Modaal' geven hun geld makkelijker uit, voor hun is het minder belangrijk. Dat is wat ik zie.
En ik heb het niet over mensen die echt niet rond kunnen komen, die arm zijn, die elk dubbeltje niet één, maar wel tien keer moeten omdraaien, die gewoon arm zijn. Voor hun is geld belangrijk om rond te komen. Maar ik neem aan dat dat wel wordt begrepen.
Je geeft je geld alleen uit als je het kan missen.
Ik ben zelf overigens wel zuinig, maar zéker niet gierig en geef er niets om om mijn spaargeld uit te geven aan iets. Als je twintig miljoen hebt dan is dat 21ste niet belangrijk meer, natuurlijk niet. Mensen die daar wel gierig over doen, dat begrijp ik ook niet. dat is denk ik jouw voorbeeld.
Maar Jan Modaal heeft 't echt niet slecht in Nederland hoor. En ik zie mijzelf en vriend niet als arme mensen, maar het voorbeeld wat ik net noemde, wat vind je daar dan van? Vind jij het een 'slechte karaktereigenschap' dat je zoveel geld wilt hebben dat je dat soort dingen veilig kan stellen?? Dat vind ik toch wel getuigen van ontzettend veel lef (en kortzichtigheid) dat jij zo hard durft te oordelen over zoiets. Daar voel ik mij eerlijk waar door beledigd. En ja, wij hebben genoeg geld om te eten, maar als bv. mijn vriend nu zijn baan verliest (die hij naast topsport en studie heeft) dan is er dus níets om op terug te vallen. Ook geen sociale zekerheid. Slechte karaktereigenschap he, om dat te willen voorkomen?!
sjongejonge