Relaties
alle pijlers
Man wil ex vriendin ontmoeten
dinsdag 14 oktober 2008 om 19:08
Heb per toeval ontdekt dat mijn man een sms heeft gekregen van zijn (soort) ex .
Hij was toen begin 20 zijn net onder 20. Ze vonden elkaar wel leuk maar niet tegelijk tijd , dus ze hadden nooit een verkering.
Over een week gaan wij naar buitenland op vakantie. Een land waar zij nog steeds woont en hij zijn jeugd door gebracht heeft.
Hij heeft wel terug ge-sms't om te zeggen dat hij haar wel zou willen ontmoeten.
Sms'jes zelf heb ik nooit gezien, behalve 1 van haar, zo weet ik dat ze contact hadden. Hij zei dat hij nog geen geschikt moment had om het aan mij te vertellen. Maar in de tussen tijd heeft wel al hun sms-verkeer gedeletet.
Wat moet ik hier van maken?
Hij was toen begin 20 zijn net onder 20. Ze vonden elkaar wel leuk maar niet tegelijk tijd , dus ze hadden nooit een verkering.
Over een week gaan wij naar buitenland op vakantie. Een land waar zij nog steeds woont en hij zijn jeugd door gebracht heeft.
Hij heeft wel terug ge-sms't om te zeggen dat hij haar wel zou willen ontmoeten.
Sms'jes zelf heb ik nooit gezien, behalve 1 van haar, zo weet ik dat ze contact hadden. Hij zei dat hij nog geen geschikt moment had om het aan mij te vertellen. Maar in de tussen tijd heeft wel al hun sms-verkeer gedeletet.
Wat moet ik hier van maken?
maandag 20 oktober 2008 om 12:42
maandag 20 oktober 2008 om 12:51
Elizey
Ik zag net op een ander topic deze link
http://www.thebecompany.nl/
Over jezelf worden...
Ik heb het niet echt bekeken maar misschien heb jij er wat aan, ter inspiratie (met dank aan mede-forummer Korenwolf...)
Ik zag net op een ander topic deze link
http://www.thebecompany.nl/
Over jezelf worden...
Ik heb het niet echt bekeken maar misschien heb jij er wat aan, ter inspiratie (met dank aan mede-forummer Korenwolf...)
.
dinsdag 21 oktober 2008 om 07:31
Impala dank je , ik ga zeker kijken wat voor site dit is.
Toch is het ergens goed dat wij een aantal dagen zonder elkaar zijn. Heb veel over mijzelf nagedacht en waroom ik dingen gedaan heb zoals ik ze gedaan had.
Was altijd heel blij en tevreden met wat ik van hem kreeg maar toch bleef ik veel woede aanvallen krijgen. Ik begreep er zelf niks van en hoe dat mogelijk was.
Maar nu wel. Eerdere keer als ik behoefte had om de wereld te ontdekken, was hij in mij ogen degene die verantwoordelijk was voor mijn ervaringen en belevenissen. Met andere woorden hij "MOEST" bijna ( van mij ) éérst alles zelf beleven, van de dingen die mij interesseerden, en dan pas kon ik zien of datgene wat hij deed ik leuk vond of niet om ook zelf te doen.
Is het te volgen wat ik hier mee bedoel?
Wat een last moes hij dragen!! Wat een verantwoording!! Het was zo niet eerlijk van mijn na hem toe.
Toch is het ergens goed dat wij een aantal dagen zonder elkaar zijn. Heb veel over mijzelf nagedacht en waroom ik dingen gedaan heb zoals ik ze gedaan had.
Was altijd heel blij en tevreden met wat ik van hem kreeg maar toch bleef ik veel woede aanvallen krijgen. Ik begreep er zelf niks van en hoe dat mogelijk was.
Maar nu wel. Eerdere keer als ik behoefte had om de wereld te ontdekken, was hij in mij ogen degene die verantwoordelijk was voor mijn ervaringen en belevenissen. Met andere woorden hij "MOEST" bijna ( van mij ) éérst alles zelf beleven, van de dingen die mij interesseerden, en dan pas kon ik zien of datgene wat hij deed ik leuk vond of niet om ook zelf te doen.
Is het te volgen wat ik hier mee bedoel?
Wat een last moes hij dragen!! Wat een verantwoording!! Het was zo niet eerlijk van mijn na hem toe.
dinsdag 21 oktober 2008 om 10:39
Bedoel je dat als jij iets wilde doen, dat hij het dan óók moest doen, en het óók leuk moest vinden?
En als hij het niet wilde of er geen interesse in had, dat jij het dan maar niet ging doen - en boos werd op hem dat het niet gebeurde ?
In plaats van dat jij gewoon deed wat je leuk vond, en daarna tegen hem kon vertellen hoe het was ?
En als hij het niet wilde of er geen interesse in had, dat jij het dan maar niet ging doen - en boos werd op hem dat het niet gebeurde ?
In plaats van dat jij gewoon deed wat je leuk vond, en daarna tegen hem kon vertellen hoe het was ?
.
woensdag 22 oktober 2008 om 01:19
Ik kan het even niet terugvinden, maar morgen komt hij weer thuis dacht ik? Probeer hem eerst zijn verhaal te laten doen en vertel dan pas rustig waar je allemaal over hebt nagedacht. Verwacht niet dat hij meteen om zal slaan. Hij heeft ook tijd nodig om alles te verwerken en hij zal misschien niet meteen willen/durven geloven dat je echt van plan bent om te veranderen. Zeg wat je hem moet zeggen en probeer verder zoveel mogelijk je eigen gang te gaan en hem de ruimte te geven. Wat-ie ook zegt en doet. Hij kan je alleen gaan geloven als blijkt dat je gedrag er ook naar is. Ook als hij thuiskomt met het verhaal dat hij helemaal verliefd is, hou in je achterhoofd dat dat nog altijd kan veranderen. Maar geef hem het gevoel dat je elke beslissing accepteert/respecteert.
Heel erg veel succes !
Heel erg veel succes !
.
vrijdag 24 oktober 2008 om 17:44
Hoi allemaal,
Woensdag ochtend kwamen ze inderdaad allemaal terug naar huis. Ik was wel heel blij om ze te zien, zij volgens mij ook, vooral de kinderen.
Na dat alle spullen uit de auto waren gehaald, heeft mijn man mij gelijk in de kamer geroepen om te praten. En gelijk vroeg of ik wat te vertellen had... (Hoe wist hij ? )
Heb wel alles verteld wat ik mij de laatste dagen gerealiseerd had. En ik denk dat hij daar wel heel erg mee eens was en veel van wat ik zei kon hij goed plaatsen. Dus dat was een opluchting. Een opluchting in de zin van dat ik het einde mijn put toch gevonden had.
Hier na was hij natuurlijk aan de beurt om te vertellen van hoe het in buitenland ging.
In principe niks spannends. Haar heeft hij niet gezien, wel een brief aan haar geschreven en bij haar ouders achtergelaten ( die 5 min. lopen bij zijn ouders van dan wonen). In dat brief scheef hij dat hij wil / wij gaan scheiden, dat zij altijd in zijn haart als een goede vriendin zou blijven , dat hij niet tussen haar en haar vriend wil ga staan maar dat hij wel zijn mob.nr. geeft voor in het geval zij hem op wil bellen, maar ze mocht zelf weten wat ze daar mee deed.
Verder vertelde hij aan mij dat hij niet weet of ik ben wat hij nodig heeft en dat hij ruimte nodig heeft om daar over na te denken. En dat normaliter in zo situatie hij helemaal voor mij zou gaan, maar gezien een deur is open gegaan die hij zelf dacht goed dicht zat, is dat niet meer het geval. En dat hij de draak dat achter die deur zit wil confronteren. Momenteel slaapt hij niet thuis.
Zelf heb ik besloten om professioneel hulp te gaan zoeken om voor mijzelf toch wat meer zelfvertrouwen en onafhankelijkheid te ontwikkelen. Ben wel er van overtuigt dat ik weet wat ik nog wil leren, dus zo ver ben ik al, alleen nog hoe ik het op het meest efficiënte manier kan doen daar wil ik een advies van een pro.
Mijn man heeft gelijk aan mij aangeboden om mij bij de afspraak, dat voor volgende week gepland staat, te brengen. Was heel fijn om dat van hem te horen maar was wel verrast dat hij dat aangeboden had. Het is niet zo dat hij mij overal rond bracht, dat helemaal niet. Heb een auto met een navi., maar hij bood het nog steeds aan. Dus het was een leuke verrassing. Allen waroom hij dat deed dat weet ik niet.
Woensdag ochtend kwamen ze inderdaad allemaal terug naar huis. Ik was wel heel blij om ze te zien, zij volgens mij ook, vooral de kinderen.
Na dat alle spullen uit de auto waren gehaald, heeft mijn man mij gelijk in de kamer geroepen om te praten. En gelijk vroeg of ik wat te vertellen had... (Hoe wist hij ? )
Heb wel alles verteld wat ik mij de laatste dagen gerealiseerd had. En ik denk dat hij daar wel heel erg mee eens was en veel van wat ik zei kon hij goed plaatsen. Dus dat was een opluchting. Een opluchting in de zin van dat ik het einde mijn put toch gevonden had.
Hier na was hij natuurlijk aan de beurt om te vertellen van hoe het in buitenland ging.
In principe niks spannends. Haar heeft hij niet gezien, wel een brief aan haar geschreven en bij haar ouders achtergelaten ( die 5 min. lopen bij zijn ouders van dan wonen). In dat brief scheef hij dat hij wil / wij gaan scheiden, dat zij altijd in zijn haart als een goede vriendin zou blijven , dat hij niet tussen haar en haar vriend wil ga staan maar dat hij wel zijn mob.nr. geeft voor in het geval zij hem op wil bellen, maar ze mocht zelf weten wat ze daar mee deed.
Verder vertelde hij aan mij dat hij niet weet of ik ben wat hij nodig heeft en dat hij ruimte nodig heeft om daar over na te denken. En dat normaliter in zo situatie hij helemaal voor mij zou gaan, maar gezien een deur is open gegaan die hij zelf dacht goed dicht zat, is dat niet meer het geval. En dat hij de draak dat achter die deur zit wil confronteren. Momenteel slaapt hij niet thuis.
Zelf heb ik besloten om professioneel hulp te gaan zoeken om voor mijzelf toch wat meer zelfvertrouwen en onafhankelijkheid te ontwikkelen. Ben wel er van overtuigt dat ik weet wat ik nog wil leren, dus zo ver ben ik al, alleen nog hoe ik het op het meest efficiënte manier kan doen daar wil ik een advies van een pro.
Mijn man heeft gelijk aan mij aangeboden om mij bij de afspraak, dat voor volgende week gepland staat, te brengen. Was heel fijn om dat van hem te horen maar was wel verrast dat hij dat aangeboden had. Het is niet zo dat hij mij overal rond bracht, dat helemaal niet. Heb een auto met een navi., maar hij bood het nog steeds aan. Dus het was een leuke verrassing. Allen waroom hij dat deed dat weet ik niet.
vrijdag 24 oktober 2008 om 19:59
vrijdag 24 oktober 2008 om 21:42
Ja, dat denk ik wel. Status quo is dat jullie nog getrouwd zijn en niet te vergeten twee kinderen hebben. Hij kan heel leuk die draak achter de deur gaan confronteren in zijn eentje, maar is het niet constructiever om samen vanuit de bestaande situatie te gaan kijken waarom jij misschien niet bent wat hij nodig heeft, en of dat wel echt zo is? Aangezien jij nu zelf ook inziet dat je wilt veranderen.
Goed, hij is nu niet thuis, en zowel jij als hij weten niet hoe lang de situatie gaat duren. Gaat 'ie zichzelf en zijn verlangens een maand zoeken, drie maanden, een half jaar? Lijkt mij een heel onzekere situatie voor het gezin, en ik vraag me ook sterk af of het hem in zijn eentje gaat lukken. Volgens mij kan niemand dat.
Goed, hij is nu niet thuis, en zowel jij als hij weten niet hoe lang de situatie gaat duren. Gaat 'ie zichzelf en zijn verlangens een maand zoeken, drie maanden, een half jaar? Lijkt mij een heel onzekere situatie voor het gezin, en ik vraag me ook sterk af of het hem in zijn eentje gaat lukken. Volgens mij kan niemand dat.
vrijdag 24 oktober 2008 om 21:54
Elizey, ik heb nu weinig tijd om te reageren, maar ik denk dat je hem gewoon ff de tijd moet geven en het gevoel van ruimte. Dat hij aanbood om je weg te brengen zegt al dat hij niet direct van plan is om van je weg te rennen. Mischien wil-ie ook zeker weten dat je echt gaat, of is dat een gekke gedachte? Dat zou er ook op wijzen dat hij er waarde aan hecht (dat jij aan jezelf gaat werken) en dat zou hij niet doen als het hem allemaal niks meer kon schelen.
Ik zou niet meteen over relatietherapie beginnen, dan krijgt hij het misschien wer benauwd. In dit stadium dan he, dat kan evt. later wel aan de orde komen.
Volgens mij gaat het allemaal redelijk naar wens. Het is niet erg dat hij eventjes ergens anders slaapt - jullie hebben nu allebei een beetje ruimte en tijd nodig voor jezelf. Ik hoop wel dat hij evengoed verantwoordelijkheid neemt voor de kinderen en jou er niet alleen mee laat zitten.
Jullie werken toch ook samen? Benieuwd hoe dat nu verloopt. Kun je werk en prive een beetje gescheiden houden?
Ik zou niet meteen over relatietherapie beginnen, dan krijgt hij het misschien wer benauwd. In dit stadium dan he, dat kan evt. later wel aan de orde komen.
Volgens mij gaat het allemaal redelijk naar wens. Het is niet erg dat hij eventjes ergens anders slaapt - jullie hebben nu allebei een beetje ruimte en tijd nodig voor jezelf. Ik hoop wel dat hij evengoed verantwoordelijkheid neemt voor de kinderen en jou er niet alleen mee laat zitten.
Jullie werken toch ook samen? Benieuwd hoe dat nu verloopt. Kun je werk en prive een beetje gescheiden houden?
.
vrijdag 24 oktober 2008 om 23:21
Elizey, ik heb nu weinig tijd om te reageren, maar ik denk dat je hem gewoon ff de tijd moet geven en het gevoel van ruimte.
Je hebt helemaal gelijk impala, ik mis hem allen zo verschrikkelijk veel. Kan echt niet wachten tot volgende week als wij op die afspraak gaan om hem te zien .
Dat hij aanbood om je weg te brengen zegt al dat hij niet direct van plan is om van je weg te rennen. Mischien wil-ie ook zeker weten dat je echt gaat, of is dat een gekke gedachte? Dat zou er ook op wijzen dat hij er waarde aan hecht (dat jij aan jezelf gaat werken) en dat zou hij niet doen als het hem allemaal niks meer kon schelen.
Mijn man kan überhaupt niemand haten, laat staan iemand met wie hij getrouwd is. Dus jij hebt gelijk, het zou voor hem altijd heel belangrijk zijn hoe het met mij zou aflopen. Ik wou alleen dat hij meer dan alleen bezorgdheid voor mij als mens voelde. Weet je wat ik bedoel? Maar ik waardeer het in hem dat hij veel om anderen heeft en heel bezorgzaam is naar zijn medemens inclusief mij.
Ik zou niet meteen over relatietherapie beginnen, dan krijgt hij het misschien wer benauwd. In dit stadium dan he, dat kan evt. later wel aan de orde komen.
Volgens mij gaat het allemaal redelijk naar wens. Het is niet erg dat hij eventjes ergens anders slaapt - jullie hebben nu allebei een beetje ruimte en tijd nodig voor jezelf.
Impala ik vind het wel heel erg als wij op die manier tot conclusies moeten komen. Het liefst begin ik vandaag nog met opbouwen. Maar misschien zou dit het eerste stadium er van zou kunnen zijn. En gewoon een periode waar wij er door heen willen.
Ik hoop wel dat hij evengoed verantwoordelijkheid neemt voor de kinderen en jou er niet alleen mee laat zitten.
Jullie werken toch ook samen? Benieuwd hoe dat nu verloopt. Kun je werk en prive een beetje gescheiden houden?
Ik werk momenteel niet. Dus met kindjes ( en hem ) zit het wel goed. Dank je wel.
Je hebt helemaal gelijk impala, ik mis hem allen zo verschrikkelijk veel. Kan echt niet wachten tot volgende week als wij op die afspraak gaan om hem te zien .
Dat hij aanbood om je weg te brengen zegt al dat hij niet direct van plan is om van je weg te rennen. Mischien wil-ie ook zeker weten dat je echt gaat, of is dat een gekke gedachte? Dat zou er ook op wijzen dat hij er waarde aan hecht (dat jij aan jezelf gaat werken) en dat zou hij niet doen als het hem allemaal niks meer kon schelen.
Mijn man kan überhaupt niemand haten, laat staan iemand met wie hij getrouwd is. Dus jij hebt gelijk, het zou voor hem altijd heel belangrijk zijn hoe het met mij zou aflopen. Ik wou alleen dat hij meer dan alleen bezorgdheid voor mij als mens voelde. Weet je wat ik bedoel? Maar ik waardeer het in hem dat hij veel om anderen heeft en heel bezorgzaam is naar zijn medemens inclusief mij.
Ik zou niet meteen over relatietherapie beginnen, dan krijgt hij het misschien wer benauwd. In dit stadium dan he, dat kan evt. later wel aan de orde komen.
Volgens mij gaat het allemaal redelijk naar wens. Het is niet erg dat hij eventjes ergens anders slaapt - jullie hebben nu allebei een beetje ruimte en tijd nodig voor jezelf.
Impala ik vind het wel heel erg als wij op die manier tot conclusies moeten komen. Het liefst begin ik vandaag nog met opbouwen. Maar misschien zou dit het eerste stadium er van zou kunnen zijn. En gewoon een periode waar wij er door heen willen.
Ik hoop wel dat hij evengoed verantwoordelijkheid neemt voor de kinderen en jou er niet alleen mee laat zitten.
Jullie werken toch ook samen? Benieuwd hoe dat nu verloopt. Kun je werk en prive een beetje gescheiden houden?
Ik werk momenteel niet. Dus met kindjes ( en hem ) zit het wel goed. Dank je wel.
vrijdag 24 oktober 2008 om 23:56
quote:Elizey schreef op 24 oktober 2008 @ 23:21:
Elizey, ik heb nu weinig tijd om te reageren, maar ik denk dat je hem gewoon ff de tijd moet geven en het gevoel van ruimte.
Je hebt helemaal gelijk impala, ik mis hem allen zo verschrikkelijk veel. Kan echt niet wachten tot volgende week als wij op die afspraak gaan om hem te zien .
Dat snap ik heel goed. Is hij eindelijk thuis, gaat-ie meteen weer weg. Maar probeer het in elk geval een paar dagen te geven, tot na het weekend bijvoorbeeld. Hij zit ook in z´n eentje, dat zal hij ook wel gaan voelen. En dat is ook de bedoeling. Zeker in het weekend, als zijn werk geen afleiding geeft.
Dat hij aanbood om je weg te brengen zegt al dat hij niet direct van plan is om van je weg te rennen. Mischien wil-ie ook zeker weten dat je echt gaat, of is dat een gekke gedachte? Dat zou er ook op wijzen dat hij er waarde aan hecht (dat jij aan jezelf gaat werken) en dat zou hij niet doen als het hem allemaal niks meer kon schelen.
Mijn man kan überhaupt niemand haten, laat staan iemand met wie hij getrouwd is. Dus jij hebt gelijk, het zou voor hem altijd heel belangrijk zijn hoe het met mij zou aflopen. Ik wou alleen dat hij meer dan alleen bezorgdheid voor mij als mens voelde. Weet je wat ik bedoel? Maar ik waardeer het in hem dat hij veel om anderen heeft en heel bezorgzaam is naar zijn medemens inclusief mij.
Tuurlijk haat hij je niet, dat zei ik toch ook niet ? Dat hij je weg wil brengen is volgens mij wel een uiting van méér dan alleen normale bezorgdheid. Je hebt immers zelf een auto - er is eigenlijk geen enkele reden om je weg te brengen. Dus ik zie het echt als positief en méér dan normale interesse.
Ik zou niet meteen over relatietherapie beginnen, dan krijgt hij het misschien wer benauwd. In dit stadium dan he, dat kan evt. later wel aan de orde komen.
Volgens mij gaat het allemaal redelijk naar wens. Het is niet erg dat hij eventjes ergens anders slaapt - jullie hebben nu allebei een beetje ruimte en tijd nodig voor jezelf.
Impala ik vind het wel heel erg als wij op die manier tot conclusies moeten komen. Het liefst begin ik vandaag nog met opbouwen. Maar misschien zou dit het eerste stadium er van zou kunnen zijn. En gewoon een periode waar wij er door heen willen.
Ik denk zeker dat het een eerste stadum is en dat het ook niet lang gaat duren. Als jij tenminste niet aan hem gaat trekken. Hoe meer ruimte je hem geeft hoe groter de kans dat hij snel terug is. Hij moet eerst ervaren dat je écht anders gaat worden in jullie relatie, woorden alleen zijn niet genoeg. Laat het hem merken door je juist nu heel zelfstandig op te stellen.
Ik hoop wel dat hij evengoed verantwoordelijkheid neemt voor de kinderen en jou er niet alleen mee laat zitten.
Jullie werken toch ook samen? Benieuwd hoe dat nu verloopt. Kun je werk en prive een beetje gescheiden houden?
Ik werk momenteel niet. Dus met kindjes ( en hem ) zit het wel goed. Dank je wel.
Het zou heel misschien niet verkeerd zijn om hem morgen bv te vragen om zondagmiddag iets met de kinderen te gaan doen (omdat jij iets ánders gaat doen, een vriendin opzoeken of weetikveel wat). Het zijn ook zijn kinderen. Het is een beetje te makkelijk als hij het nu allemaal aan jou overlaat. Ik twijfel een beetje over dit advies omdat het betekent dat je dan wél contact met hem op moet nemen, maar het lijkt me toch geen slecht plan.Maar vraag dan wel zijn tijd voor de kinderen, (nog) niet voor jezelf. Nog ff volhouden Elizey je bent volgens mij echt op de goede weg !
Elizey, ik heb nu weinig tijd om te reageren, maar ik denk dat je hem gewoon ff de tijd moet geven en het gevoel van ruimte.
Je hebt helemaal gelijk impala, ik mis hem allen zo verschrikkelijk veel. Kan echt niet wachten tot volgende week als wij op die afspraak gaan om hem te zien .
Dat snap ik heel goed. Is hij eindelijk thuis, gaat-ie meteen weer weg. Maar probeer het in elk geval een paar dagen te geven, tot na het weekend bijvoorbeeld. Hij zit ook in z´n eentje, dat zal hij ook wel gaan voelen. En dat is ook de bedoeling. Zeker in het weekend, als zijn werk geen afleiding geeft.
Dat hij aanbood om je weg te brengen zegt al dat hij niet direct van plan is om van je weg te rennen. Mischien wil-ie ook zeker weten dat je echt gaat, of is dat een gekke gedachte? Dat zou er ook op wijzen dat hij er waarde aan hecht (dat jij aan jezelf gaat werken) en dat zou hij niet doen als het hem allemaal niks meer kon schelen.
Mijn man kan überhaupt niemand haten, laat staan iemand met wie hij getrouwd is. Dus jij hebt gelijk, het zou voor hem altijd heel belangrijk zijn hoe het met mij zou aflopen. Ik wou alleen dat hij meer dan alleen bezorgdheid voor mij als mens voelde. Weet je wat ik bedoel? Maar ik waardeer het in hem dat hij veel om anderen heeft en heel bezorgzaam is naar zijn medemens inclusief mij.
Tuurlijk haat hij je niet, dat zei ik toch ook niet ? Dat hij je weg wil brengen is volgens mij wel een uiting van méér dan alleen normale bezorgdheid. Je hebt immers zelf een auto - er is eigenlijk geen enkele reden om je weg te brengen. Dus ik zie het echt als positief en méér dan normale interesse.
Ik zou niet meteen over relatietherapie beginnen, dan krijgt hij het misschien wer benauwd. In dit stadium dan he, dat kan evt. later wel aan de orde komen.
Volgens mij gaat het allemaal redelijk naar wens. Het is niet erg dat hij eventjes ergens anders slaapt - jullie hebben nu allebei een beetje ruimte en tijd nodig voor jezelf.
Impala ik vind het wel heel erg als wij op die manier tot conclusies moeten komen. Het liefst begin ik vandaag nog met opbouwen. Maar misschien zou dit het eerste stadium er van zou kunnen zijn. En gewoon een periode waar wij er door heen willen.
Ik denk zeker dat het een eerste stadum is en dat het ook niet lang gaat duren. Als jij tenminste niet aan hem gaat trekken. Hoe meer ruimte je hem geeft hoe groter de kans dat hij snel terug is. Hij moet eerst ervaren dat je écht anders gaat worden in jullie relatie, woorden alleen zijn niet genoeg. Laat het hem merken door je juist nu heel zelfstandig op te stellen.
Ik hoop wel dat hij evengoed verantwoordelijkheid neemt voor de kinderen en jou er niet alleen mee laat zitten.
Jullie werken toch ook samen? Benieuwd hoe dat nu verloopt. Kun je werk en prive een beetje gescheiden houden?
Ik werk momenteel niet. Dus met kindjes ( en hem ) zit het wel goed. Dank je wel.
Het zou heel misschien niet verkeerd zijn om hem morgen bv te vragen om zondagmiddag iets met de kinderen te gaan doen (omdat jij iets ánders gaat doen, een vriendin opzoeken of weetikveel wat). Het zijn ook zijn kinderen. Het is een beetje te makkelijk als hij het nu allemaal aan jou overlaat. Ik twijfel een beetje over dit advies omdat het betekent dat je dan wél contact met hem op moet nemen, maar het lijkt me toch geen slecht plan.Maar vraag dan wel zijn tijd voor de kinderen, (nog) niet voor jezelf. Nog ff volhouden Elizey je bent volgens mij echt op de goede weg !
.
zaterdag 25 oktober 2008 om 00:00
zaterdag 25 oktober 2008 om 07:23
Meiden heel erg bedankt, jij ook Impala.
Het doet mij echt super goed om jullie antwoorden t lezen.
Wat betreft dit weekend en hem vragen om op te passen. Heb daar zelf ook all over na gedacht en jij hebt gelijk het zijn ook zijn kinderen en ik wil niet te veel zelf gaan doen.
Misschien dit weekend alleen even niks vragen. Hij heeft afgelopen week bijna de hele week met ze in buitenland doorgebracht. En zoals jij zegt daar voor zou ik toch contact met hem willen gaan zoeken en momenteel zelf initiatief nemen wil ik niet. Wat denk jij?
Ben zelf ook wel blij dat ik bij een pro langs ga. Het is best ingewikkeld momenteel om alles in mij eentje te analyseren en hij zou mij daar zeker bij kunnen helpen. En dat wij samen gaan dat vind ik helemaal super . Heeft mij toch een gevoel van - ik ben gesteund door Hem. En wat voelt dat toch lekker.
Nog een keer bedankt voor jouw / jullie antwoorden .
Ik wacht met spanning volgende week dinsdag af.
Het doet mij echt super goed om jullie antwoorden t lezen.
Wat betreft dit weekend en hem vragen om op te passen. Heb daar zelf ook all over na gedacht en jij hebt gelijk het zijn ook zijn kinderen en ik wil niet te veel zelf gaan doen.
Misschien dit weekend alleen even niks vragen. Hij heeft afgelopen week bijna de hele week met ze in buitenland doorgebracht. En zoals jij zegt daar voor zou ik toch contact met hem willen gaan zoeken en momenteel zelf initiatief nemen wil ik niet. Wat denk jij?
Ben zelf ook wel blij dat ik bij een pro langs ga. Het is best ingewikkeld momenteel om alles in mij eentje te analyseren en hij zou mij daar zeker bij kunnen helpen. En dat wij samen gaan dat vind ik helemaal super . Heeft mij toch een gevoel van - ik ben gesteund door Hem. En wat voelt dat toch lekker.
Nog een keer bedankt voor jouw / jullie antwoorden .
Ik wacht met spanning volgende week dinsdag af.
zondag 26 oktober 2008 om 18:44
Hoi Impala,
Wat lief dat je schrijft.
Het zijn wel heel erg lange dagen momenteel dat wel
Ik doe wel mijn best om afleiding te zoeken en mij te vermaken.
Wij hebben vanochtend contact gehad, ík had gebeld. Achteraf heb er wel spijt van. Had wel voorgenomen om hem helemaal niet te benaderen, maar kon de verleiding niet verstaan.
Hij heeft echt geen "zin" momenteel om samen te zijn, dus heb enorm spijt van dat ik contact zocht.
Morgen ben wel ff op kantoor om wat te regelen, hij heeft mij trouwens daar zelf om gevraagd. Of hij er ook dan is dat weet ik niet, had aan hem niet gevraagd.
Ben heel erg benieuw na hoe het dinsdag zou gaan. En wat die beste "doctor" te vertellen heeft. Veel mag je aan de andere kant natuurlijk ook niet verwachten gezien het pas de eerste gesprek is en dat zou meer oriëntatie dan gericht zoeken zijn, verwacht ik. Maar ben wel iemand die heel snel als geregeld wil hebben en wachten en vertragingen werken mij op de zenuwen dus ik hoop dat de eerste gesprek al wát oplossingen zou geven.
Eerlijk gezegd deel ik mij emoties momenteel allen met mijn broer met wie ik regelmatig bel en het is best pittig om alles in mijzelf op te kropen. Heb verder nu niet echt iemand bij wie ik het kwijt kan dus dinsdag kan die man maar beter heel goed luisteren Best kans dat hij zegt dat ik werk buiten ons bedrijf wil gaan zoeken. Maar ik zie wel waar hij mee komt.
Vind ik echt lief van je dat je zo bijgetrokken jezelf opstelt en mij iedere keer vraagt naar hoe het gaat.
Groetjes.
Wat lief dat je schrijft.
Het zijn wel heel erg lange dagen momenteel dat wel
Ik doe wel mijn best om afleiding te zoeken en mij te vermaken. Wij hebben vanochtend contact gehad, ík had gebeld. Achteraf heb er wel spijt van. Had wel voorgenomen om hem helemaal niet te benaderen, maar kon de verleiding niet verstaan.
Hij heeft echt geen "zin" momenteel om samen te zijn, dus heb enorm spijt van dat ik contact zocht.
Morgen ben wel ff op kantoor om wat te regelen, hij heeft mij trouwens daar zelf om gevraagd. Of hij er ook dan is dat weet ik niet, had aan hem niet gevraagd.
Ben heel erg benieuw na hoe het dinsdag zou gaan. En wat die beste "doctor" te vertellen heeft. Veel mag je aan de andere kant natuurlijk ook niet verwachten gezien het pas de eerste gesprek is en dat zou meer oriëntatie dan gericht zoeken zijn, verwacht ik. Maar ben wel iemand die heel snel als geregeld wil hebben en wachten en vertragingen werken mij op de zenuwen dus ik hoop dat de eerste gesprek al wát oplossingen zou geven.
Eerlijk gezegd deel ik mij emoties momenteel allen met mijn broer met wie ik regelmatig bel en het is best pittig om alles in mijzelf op te kropen. Heb verder nu niet echt iemand bij wie ik het kwijt kan dus dinsdag kan die man maar beter heel goed luisteren
Best kans dat hij zegt dat ik werk buiten ons bedrijf wil gaan zoeken. Maar ik zie wel waar hij mee komt.Vind ik echt lief van je dat je zo bijgetrokken jezelf opstelt en mij iedere keer vraagt naar hoe het gaat.
Groetjes.
maandag 27 oktober 2008 om 21:39
Hoi Elizey, jammer dat je gebeld hebt zondag -dat hij niet enthousiast zou reageren was te verwachten-, maar ja, je kunt niet in een klap totaal veranderen, ook al zou je dat wel willen: (Maar ben wel iemand die heel snel als geregeld wil hebben en wachten en vertragingen werken mij op de zenuwen . Ja ik ben ook zo'n ongeduldig type haha. Maar je snapt zelf wel dat het niet zo werkt. Je bent niet in 1 dag zo geworden, de patronen in jullie relatie zijn er ook niet in een weekje ingesleten. Je kunt niet verwachten dat alles in een week of een maand verandert. Het wordt een lang proces, met vallen en opstaan. Gewoon blijven oefenen, dan ga je vanzelf vooruit. De wil en het inzicht zijn er, dat is in elk geval een heel goed begin.
Dat je man je vandaag vroeg om wat op kantoor te regelen... pas je op dat hij geen 'misbruik' van je maakt? Hij wil niet met je samen zijn, maar wel dat je dingetjes voor hem regelt. Dat is een beetje dubbel en niet erg eerlijk vind ik. Dat mag je hem best duidelijk maken. Hij moet ook voelen dat als hij jou kwijt raakt, dat hij dát ook kwijtraakt. Ik zou hem ook zeker zeggen dat je werk buiten het bedrijf gaat zoeken als hij zijn twijfels over jou blijft houden. Zadel hem deze week ook een keertje met de kinderen op, die verantwoordelijkheid moet hij blijven dragen en mag hij niet ontvluchten.
Ik vertelde al eerder over mijn vader, die ook opeens helemaal verliefd werd en daarin wilde vluchten. Hij kwam weer tot zinnen toen hij geconfronteerd werd met de consequenties in de realiteit (mijn moeder werkt óók in zijn bedrijf én ze zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd....) In zijn dromen ging hij er een beetje vanuit dat hij alles tegelijk kon hebben. Mn moeder heeft hem wel even uit die droom geholpen.
Ik bedoel niet dat je hem moet gaan chanteren, maar wél dat je duidelijk moet maken dat als hij voor zichzlf kiest, dat jij dan ook een eigen, ánder leven gaat leiden en er niet meer voor hem zult zijn. En dat je ook niet eindeloos op hem gaat gaat zitten wachten.
Heel erg veel succes morgen en ik hoop dat het een beetje klikt met de psych. Hoe kwam je zo snel aan die man trouwens? Daar ben ik wel benieuwd naar. En heeft je man je nog gebracht, of had hij daar opeens ook geen zin meer in?
Dat je man je vandaag vroeg om wat op kantoor te regelen... pas je op dat hij geen 'misbruik' van je maakt? Hij wil niet met je samen zijn, maar wel dat je dingetjes voor hem regelt. Dat is een beetje dubbel en niet erg eerlijk vind ik. Dat mag je hem best duidelijk maken. Hij moet ook voelen dat als hij jou kwijt raakt, dat hij dát ook kwijtraakt. Ik zou hem ook zeker zeggen dat je werk buiten het bedrijf gaat zoeken als hij zijn twijfels over jou blijft houden. Zadel hem deze week ook een keertje met de kinderen op, die verantwoordelijkheid moet hij blijven dragen en mag hij niet ontvluchten.
Ik vertelde al eerder over mijn vader, die ook opeens helemaal verliefd werd en daarin wilde vluchten. Hij kwam weer tot zinnen toen hij geconfronteerd werd met de consequenties in de realiteit (mijn moeder werkt óók in zijn bedrijf én ze zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd....) In zijn dromen ging hij er een beetje vanuit dat hij alles tegelijk kon hebben. Mn moeder heeft hem wel even uit die droom geholpen.
Ik bedoel niet dat je hem moet gaan chanteren, maar wél dat je duidelijk moet maken dat als hij voor zichzlf kiest, dat jij dan ook een eigen, ánder leven gaat leiden en er niet meer voor hem zult zijn. En dat je ook niet eindeloos op hem gaat gaat zitten wachten.
Heel erg veel succes morgen en ik hoop dat het een beetje klikt met de psych. Hoe kwam je zo snel aan die man trouwens? Daar ben ik wel benieuwd naar. En heeft je man je nog gebracht, of had hij daar opeens ook geen zin meer in?
.
dinsdag 28 oktober 2008 om 14:13
Hoi Impala,
Eindelijk zijn wij ( ik ) vandaag bij die man geweest zijn (ben). Wij hebben wel samen gereden maar mijn man bleef wel in de auto zitten.
Het gesprek was goed en er was wel een bepaalde klik met die man alhoewel ik hem niet HELEMAAL het einde vond, maar misschien ligt het meer aan mij en mijn perfectionisme.
Op weg naar huis in de auto heft mijn man aan mij gevraagd of ik hem kan accepteren zoals hij is, wat inhoud dat hij altijd gevoellens voor dat meisjes blijft houden en dat waarschijnlijk zij niet veel hoeft te doen om hem over te hallen. Dus ja of ik dat kan accepteren of niet.
Later heb ik aan hem gevraagd dat als hij alles weet wat hij nu voelt ( denkt te voelen ), waarom dat hij het aan mij dan aanbied , zijn antwoord was - "Iets is beter dan niets en omdat ik om je geef. "
Voel mij zo ontzettend klote. Ben echt radeloos. Het gevaar van haar die op de luur mijn hele leven blijft , ik weet niet of ik daar mee kan leven. Straks ben ik 50 of 60 en dan zegt hij toedoeludoe tegen mij , daar zit ik natuurlijk ook niet op te wachten.
Kan een hele goede psycholoog/ relatie therapeut in het buitenland, ga mijn best doen om nog deze week met hem een telefonisch sessie te krijgen. En hoop dat hij wat meer duidelijkheid kan scheppen.
Eindelijk zijn wij ( ik ) vandaag bij die man geweest zijn (ben). Wij hebben wel samen gereden maar mijn man bleef wel in de auto zitten.
Het gesprek was goed en er was wel een bepaalde klik met die man alhoewel ik hem niet HELEMAAL het einde vond, maar misschien ligt het meer aan mij en mijn perfectionisme.
Op weg naar huis in de auto heft mijn man aan mij gevraagd of ik hem kan accepteren zoals hij is, wat inhoud dat hij altijd gevoellens voor dat meisjes blijft houden en dat waarschijnlijk zij niet veel hoeft te doen om hem over te hallen. Dus ja of ik dat kan accepteren of niet.
Later heb ik aan hem gevraagd dat als hij alles weet wat hij nu voelt ( denkt te voelen ), waarom dat hij het aan mij dan aanbied , zijn antwoord was - "Iets is beter dan niets en omdat ik om je geef. "
Voel mij zo ontzettend klote. Ben echt radeloos. Het gevaar van haar die op de luur mijn hele leven blijft , ik weet niet of ik daar mee kan leven. Straks ben ik 50 of 60 en dan zegt hij toedoeludoe tegen mij , daar zit ik natuurlijk ook niet op te wachten.
Kan een hele goede psycholoog/ relatie therapeut in het buitenland, ga mijn best doen om nog deze week met hem een telefonisch sessie te krijgen. En hoop dat hij wat meer duidelijkheid kan scheppen.
dinsdag 28 oktober 2008 om 18:41
Op weg naar huis in de auto heft mijn man aan mij gevraagd of ik hem kan accepteren zoals hij is, wat inhoud dat hij altijd gevoellens voor dat meisjes blijft houden en dat waarschijnlijk zij niet veel hoeft te doen om hem over te hallen. Dus ja of ik dat kan accepteren of niet.
Wat erg als je partner dit van je vraagt.
Wat erg als je partner dit van je vraagt.
Frankly my dear, I don"t give a damn
