Relaties
alle pijlers
Middelmatigheid nobeler dan "the sky is the limit"?
woensdag 30 januari 2008 om 20:05
Ik zet dit onderwerp even hier bij relaties, omdat ik er door twee topics hier bij relaties op kwam.
Waarom wordt het streven naar méér dan middelmatigheid toch altijd zo verketterd hier? En met hier bedoel ik het forum, maar ook Nederland in zijn algemeenheid.
Dit naar aanleiding van het topic van Koios, wiens kop er al weer afmoet omdat ze om 6 uur met de piepers aan tafel niet als hoogste ideaal heeft. En ook een beetje naar aanleiding van het topic van Helmy over downdaten.
Zeg eens eerlijk: wordt middelmatigheid zo verheerlijkt omdat de meeste mensen diep in hun hart weten dat ze zelf nooit meer dan middelmatigheid zullen bereiken?
Waarom wordt het streven naar méér dan middelmatigheid toch altijd zo verketterd hier? En met hier bedoel ik het forum, maar ook Nederland in zijn algemeenheid.
Dit naar aanleiding van het topic van Koios, wiens kop er al weer afmoet omdat ze om 6 uur met de piepers aan tafel niet als hoogste ideaal heeft. En ook een beetje naar aanleiding van het topic van Helmy over downdaten.
Zeg eens eerlijk: wordt middelmatigheid zo verheerlijkt omdat de meeste mensen diep in hun hart weten dat ze zelf nooit meer dan middelmatigheid zullen bereiken?
Am Yisrael Chai!
woensdag 30 januari 2008 om 22:08
quote:Zamirah schreef op 30 januari 2008 @ 22:04:
Daarom moet jij misschien meer je hart volgen, Digitalis.
Moet meteen aan Tori Amos denken: my heart is sick of being in chains. Maar wat als je je hart wel wil volgen, maar je een ontzettend laffe slappe hap bent (hoe middelmatig )? Daarom vind ik successtories altijd leuk om te lezen, wie weet dat het me inspireert.
Trouwens, ik wil mijn impulsiviteit juist eens beteugelen. Maar ja, misschien komt dat ook wel voort uit het feit dat ik niet weet wat ik echt wil, behalve dan geluk, maar da's zo'n vage term en ik heb meer met het werkwoord gelukkigworden. Want je moet het doen denk ik.
Daarom moet jij misschien meer je hart volgen, Digitalis.
Moet meteen aan Tori Amos denken: my heart is sick of being in chains. Maar wat als je je hart wel wil volgen, maar je een ontzettend laffe slappe hap bent (hoe middelmatig )? Daarom vind ik successtories altijd leuk om te lezen, wie weet dat het me inspireert.
Trouwens, ik wil mijn impulsiviteit juist eens beteugelen. Maar ja, misschien komt dat ook wel voort uit het feit dat ik niet weet wat ik echt wil, behalve dan geluk, maar da's zo'n vage term en ik heb meer met het werkwoord gelukkigworden. Want je moet het doen denk ik.
woensdag 30 januari 2008 om 22:08
quote:Eowynn_ schreef op 30 januari 2008 @ 22:06:
Ik vind het gewoon nogal grappig dat een aantal van jullie zo zeker zijn van het feit dat er 'kuddedieren' bestaan, en dat jijzelf daar nou nét niet bijhoort. Mensen willen in wezen allemaal hetzelfde, alleen vullen ze het anders in.
En ik geloof ook niet dat 60 % van de mensen hetzelfde is, ik zie het iig niet in mijn omgeving.
Heb ooit eens tijdens een lesje psychologie geleerd dat mensen graag denken in 'wij' en 'zij'. En 'zij' zijn dan altijd allemaal hetzelfde, dat is 1 massa en 'wij' zijn allemaal verschillend.
Dat zie ik hier ook een beetje. 'Wij' zijn anders dan 'zij'. Wij zijn apart, uniek en niet gemiddeld, en zij zijn gemiddeld en allemaal hetzelfde.Volgens mij heb ik net gezegd dat ik heel gewoontjes ben. Dat doet echter niet af aan mijn mening.
Ik vind het gewoon nogal grappig dat een aantal van jullie zo zeker zijn van het feit dat er 'kuddedieren' bestaan, en dat jijzelf daar nou nét niet bijhoort. Mensen willen in wezen allemaal hetzelfde, alleen vullen ze het anders in.
En ik geloof ook niet dat 60 % van de mensen hetzelfde is, ik zie het iig niet in mijn omgeving.
Heb ooit eens tijdens een lesje psychologie geleerd dat mensen graag denken in 'wij' en 'zij'. En 'zij' zijn dan altijd allemaal hetzelfde, dat is 1 massa en 'wij' zijn allemaal verschillend.
Dat zie ik hier ook een beetje. 'Wij' zijn anders dan 'zij'. Wij zijn apart, uniek en niet gemiddeld, en zij zijn gemiddeld en allemaal hetzelfde.Volgens mij heb ik net gezegd dat ik heel gewoontjes ben. Dat doet echter niet af aan mijn mening.
woensdag 30 januari 2008 om 22:10
quote:Eowynn_ schreef op 30 januari 2008 @ 22:06:
Ik vind het gewoon nogal grappig dat een aantal van jullie zo zeker zijn van het feit dat er 'kuddedieren' bestaan, en dat jijzelf daar nou nét niet bijhoort. Mensen willen in wezen allemaal hetzelfde, alleen vullen ze het anders in.
En ik geloof ook niet dat 60 % van de mensen hetzelfde is, ik zie het iig niet in mijn omgeving.
Heb ooit eens tijdens een lesje psychologie geleerd dat mensen graag denken in 'wij' en 'zij'. En 'zij' zijn dan altijd allemaal hetzelfde, dat is 1 massa en 'wij' zijn allemaal verschillend.
Dat zie ik hier ook een beetje. 'Wij' zijn anders dan 'zij'. Wij zijn apart, uniek en niet gemiddeld, en zij zijn gemiddeld en allemaal hetzelfde.En das nou net waar dit topic over gaat. Stel je voor dat iemand zegt geen kuddedier te zijn!
Ik vind het gewoon nogal grappig dat een aantal van jullie zo zeker zijn van het feit dat er 'kuddedieren' bestaan, en dat jijzelf daar nou nét niet bijhoort. Mensen willen in wezen allemaal hetzelfde, alleen vullen ze het anders in.
En ik geloof ook niet dat 60 % van de mensen hetzelfde is, ik zie het iig niet in mijn omgeving.
Heb ooit eens tijdens een lesje psychologie geleerd dat mensen graag denken in 'wij' en 'zij'. En 'zij' zijn dan altijd allemaal hetzelfde, dat is 1 massa en 'wij' zijn allemaal verschillend.
Dat zie ik hier ook een beetje. 'Wij' zijn anders dan 'zij'. Wij zijn apart, uniek en niet gemiddeld, en zij zijn gemiddeld en allemaal hetzelfde.En das nou net waar dit topic over gaat. Stel je voor dat iemand zegt geen kuddedier te zijn!
woensdag 30 januari 2008 om 22:12
quote:Eowynn_ schreef op 30 januari 2008 @ 22:06:
Ik vind het gewoon nogal grappig dat een aantal van jullie zo zeker zijn van het feit dat er 'kuddedieren' bestaan, en dat jijzelf daar nou nét niet bijhoort. Mensen willen in wezen allemaal hetzelfde, alleen vullen ze het anders in.
En ik geloof ook niet dat 60 % van de mensen hetzelfde is, ik zie het iig niet in mijn omgeving.
Heb ooit eens tijdens een lesje psychologie geleerd dat mensen graag denken in 'wij' en 'zij'. En 'zij' zijn dan altijd allemaal hetzelfde, dat is 1 massa en 'wij' zijn allemaal verschillend.
Dat zie ik hier ook een beetje. 'Wij' zijn anders dan 'zij'. Wij zijn apart, uniek en niet gemiddeld, en zij zijn gemiddeld en allemaal hetzelfde.
Heel simpel hoor: er bestaan in de psychologie ook allerlei tests waarin je juist vaak boven-of ondergemiddeld scoort, en dan word je toch ook ingedeeld? Wat te denken van de IQ-test, die mij indeelt als zijnde behoorlijk afwijkend? Iedereen wil geluk neem ik aan, daarin verschilt niemand. Maar de invulling is bij veel mensen voor een groot gedeelte hetzelfde, en daar ligt 'm nu juist het verschil in. Die lesjes psychologie heb ik ook allemaal gehad en natuurlijk denk je in wij-zij, dat komt nu eenmaal door individualisme. Of nee, ik-zij is meer individualisme. Wij-zij vind ik al redelijk positief, want iedereen wil bij een groepje horen en het liefst homogeen, geen overblijvers zoals het kneuzenteam dat overbleef bij sportdagen op school, ofzo.
En als ik notabene al schrijf dat ik me er zelf niet prettig bij voel, waarom zou ik het verzinnen? Sterker nog, ik heb heel vaak geprobeerd me te confirmeren en denk zelfs dat als ik een man had en een kind ofzo, dat ik het misschien wel fijn zou gaan vinden op den duur. Mijn masker staat vaker op dan af, hoor.
Ik vind het gewoon nogal grappig dat een aantal van jullie zo zeker zijn van het feit dat er 'kuddedieren' bestaan, en dat jijzelf daar nou nét niet bijhoort. Mensen willen in wezen allemaal hetzelfde, alleen vullen ze het anders in.
En ik geloof ook niet dat 60 % van de mensen hetzelfde is, ik zie het iig niet in mijn omgeving.
Heb ooit eens tijdens een lesje psychologie geleerd dat mensen graag denken in 'wij' en 'zij'. En 'zij' zijn dan altijd allemaal hetzelfde, dat is 1 massa en 'wij' zijn allemaal verschillend.
Dat zie ik hier ook een beetje. 'Wij' zijn anders dan 'zij'. Wij zijn apart, uniek en niet gemiddeld, en zij zijn gemiddeld en allemaal hetzelfde.
Heel simpel hoor: er bestaan in de psychologie ook allerlei tests waarin je juist vaak boven-of ondergemiddeld scoort, en dan word je toch ook ingedeeld? Wat te denken van de IQ-test, die mij indeelt als zijnde behoorlijk afwijkend? Iedereen wil geluk neem ik aan, daarin verschilt niemand. Maar de invulling is bij veel mensen voor een groot gedeelte hetzelfde, en daar ligt 'm nu juist het verschil in. Die lesjes psychologie heb ik ook allemaal gehad en natuurlijk denk je in wij-zij, dat komt nu eenmaal door individualisme. Of nee, ik-zij is meer individualisme. Wij-zij vind ik al redelijk positief, want iedereen wil bij een groepje horen en het liefst homogeen, geen overblijvers zoals het kneuzenteam dat overbleef bij sportdagen op school, ofzo.
En als ik notabene al schrijf dat ik me er zelf niet prettig bij voel, waarom zou ik het verzinnen? Sterker nog, ik heb heel vaak geprobeerd me te confirmeren en denk zelfs dat als ik een man had en een kind ofzo, dat ik het misschien wel fijn zou gaan vinden op den duur. Mijn masker staat vaker op dan af, hoor.
woensdag 30 januari 2008 om 22:13
quote:Poezewoes schreef op 30 januari 2008 @ 22:07:
[...]
En als dat nu eens in je persoonlijkheid zit, kuddedier zijn? En je haalt daar het optimale uit, door zoveel mogelijk met de massa mee te lopen en je wordt daar heeel gelukkig van? Ben je dan geen levenskunstenaar?
Dan ben je een heel gelukkig gemiddeld mens.
Maar dat ligt er maar aan hoe je dat woord interpreteert. Ik vat dat woord anders op dan jij.
Als gemiddeld mens verzet je je niet, het is meer aanpassen.
Is ook een kunst ja.
Voor de levenskunstenaars namelijk niet te doen.
[...]
En als dat nu eens in je persoonlijkheid zit, kuddedier zijn? En je haalt daar het optimale uit, door zoveel mogelijk met de massa mee te lopen en je wordt daar heeel gelukkig van? Ben je dan geen levenskunstenaar?
Dan ben je een heel gelukkig gemiddeld mens.
Maar dat ligt er maar aan hoe je dat woord interpreteert. Ik vat dat woord anders op dan jij.
Als gemiddeld mens verzet je je niet, het is meer aanpassen.
Is ook een kunst ja.
Voor de levenskunstenaars namelijk niet te doen.
woensdag 30 januari 2008 om 22:16
Digitalis, ik vind dat je wel wat dramatisch doet eigenlijk. Dat jij je niet prettig voelt heeft waarschijnlijk meer te maken met je eigen gevoel dan met wat andere mensen van je vinden. Wat is er dan zo vreselijk anders aan jou?
Elk mens heeft zo zijn onzekerheden hoor, en ik denk dat echt iedereen het gevoel heeft of heeft gehad dat hij 'er niet bij hoort' of 'anders' is.
Dat heb ik zelf ook weleens, maar ik heb niet het idee dat ik ook daadwerkelijk anders bén. Ik maak wel andere keuzes dan veel mensen, maar dat maakt mij nog niet tot een buitenbeentje of 'anders', dat maakt mij tot mij.
Elk mens heeft zo zijn onzekerheden hoor, en ik denk dat echt iedereen het gevoel heeft of heeft gehad dat hij 'er niet bij hoort' of 'anders' is.
Dat heb ik zelf ook weleens, maar ik heb niet het idee dat ik ook daadwerkelijk anders bén. Ik maak wel andere keuzes dan veel mensen, maar dat maakt mij nog niet tot een buitenbeentje of 'anders', dat maakt mij tot mij.
woensdag 30 januari 2008 om 22:22
Ik vind alle mensen die zich volgens de mode kleden al erg kuddedier-achtig .. zelfs als je er een eigen draai aan geeft .
Als je muziek luistert die de top zoveel heeft gehaald is dat nou ook niet erg afwijkend van de rest , toch ?
Ik - en mijn gezin - staan trouwens onder de M ( van middelmatigheid ) in het woordenboek , hoor , mocht iemand op zoek zijn naar een voorbeeld .
Als je muziek luistert die de top zoveel heeft gehaald is dat nou ook niet erg afwijkend van de rest , toch ?
Ik - en mijn gezin - staan trouwens onder de M ( van middelmatigheid ) in het woordenboek , hoor , mocht iemand op zoek zijn naar een voorbeeld .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 30 januari 2008 om 22:23
quote:Eowynn_ schreef op 30 januari 2008 @ 22:16:
Elk mens heeft zo zijn onzekerheden hoor, en ik denk dat echt iedereen het gevoel heeft of heeft gehad dat hij 'er niet bij hoort' of 'anders' is.
Dat heb ik zelf ook weleens, maar ik heb niet het idee dat ik ook daadwerkelijk anders bén. Ik maak wel andere keuzes dan veel mensen, maar dat maakt mij nog niet tot een buitenbeentje of 'anders', dat maakt mij tot mij.Maar, zo lijkt het alsof je het bestaan van buitenbeentjes ontkent. Dat komt op mij dan weer wereldvreemd over, dus wat bedoel je hier dan mee?
Elk mens heeft zo zijn onzekerheden hoor, en ik denk dat echt iedereen het gevoel heeft of heeft gehad dat hij 'er niet bij hoort' of 'anders' is.
Dat heb ik zelf ook weleens, maar ik heb niet het idee dat ik ook daadwerkelijk anders bén. Ik maak wel andere keuzes dan veel mensen, maar dat maakt mij nog niet tot een buitenbeentje of 'anders', dat maakt mij tot mij.Maar, zo lijkt het alsof je het bestaan van buitenbeentjes ontkent. Dat komt op mij dan weer wereldvreemd over, dus wat bedoel je hier dan mee?
woensdag 30 januari 2008 om 22:24
quote:Digitalis schreef op 30 januari 2008 @ 20:26:
Denk ook dat het een kwestie is van een ander niets gunnen, FV. Jaloezie dus. En mensen die het kennelijk echt vinden, dat 'doe maar gewoon, dan ben je al gek genoeg'. En dat kennelijk ook aan een ander willen opleggen.
Ik vraag me af of 't altijd jaloezie is. Ik ken ook ouders die hun kinderen niet stimuleren. Ofja, zij vinden misschien van wel en misschien doen ze dat ook wel, maar tot op zekere hoogte. Als ik vroeger iets wilde doen, maar eigenlijk maar half half durfde, dan zeiden mijn ouders 'DOEN!' (bv. toen ik een jaar naar centraal amerika ging, mijn ouders stonden volledig achter mij, hebben superveel geregeld hoewel ze 't echt niet zo leuk vonden voor zichzelf dat ik zo vroeg al wegging). De ouders van een vriendin van mij reageerden in zo'n geval 'blijf toch lekker thuis!'. En dan deed die vriendin dat vaak. Ik zou dat waarschijnlijk ook gedaan hebben als ik van huis uit niet gestimuleerd was moet ik toegeven hoor.
Als ik een nieuw idee had dan zeiden mijn ouders altijd Leuk! En hielpen me dan er te komen. De ouders van sommige vrienden deden dat dan af 'joh, concentreer jij je nou maar op je schoolwerk, dan komt die rest later wel'.
Ik geloof niet dat dat jaloezie is. Wat dan wel weet ik niet.
Denk ook dat het een kwestie is van een ander niets gunnen, FV. Jaloezie dus. En mensen die het kennelijk echt vinden, dat 'doe maar gewoon, dan ben je al gek genoeg'. En dat kennelijk ook aan een ander willen opleggen.
Ik vraag me af of 't altijd jaloezie is. Ik ken ook ouders die hun kinderen niet stimuleren. Ofja, zij vinden misschien van wel en misschien doen ze dat ook wel, maar tot op zekere hoogte. Als ik vroeger iets wilde doen, maar eigenlijk maar half half durfde, dan zeiden mijn ouders 'DOEN!' (bv. toen ik een jaar naar centraal amerika ging, mijn ouders stonden volledig achter mij, hebben superveel geregeld hoewel ze 't echt niet zo leuk vonden voor zichzelf dat ik zo vroeg al wegging). De ouders van een vriendin van mij reageerden in zo'n geval 'blijf toch lekker thuis!'. En dan deed die vriendin dat vaak. Ik zou dat waarschijnlijk ook gedaan hebben als ik van huis uit niet gestimuleerd was moet ik toegeven hoor.
Als ik een nieuw idee had dan zeiden mijn ouders altijd Leuk! En hielpen me dan er te komen. De ouders van sommige vrienden deden dat dan af 'joh, concentreer jij je nou maar op je schoolwerk, dan komt die rest later wel'.
Ik geloof niet dat dat jaloezie is. Wat dan wel weet ik niet.
woensdag 30 januari 2008 om 22:24
quote:Eowynn_ schreef op 30 januari 2008 @ 22:16:
Digitalis, ik vind dat je wel wat dramatisch doet eigenlijk. Dat jij je niet prettig voelt heeft waarschijnlijk meer te maken met je eigen gevoel dan met wat andere mensen van je vinden. Wat is er dan zo vreselijk anders aan jou?
Elk mens heeft zo zijn onzekerheden hoor, en ik denk dat echt iedereen het gevoel heeft of heeft gehad dat hij 'er niet bij hoort' of 'anders' is.
Dat heb ik zelf ook weleens, maar ik heb niet het idee dat ik ook daadwerkelijk anders bén. Ik maak wel andere keuzes dan veel mensen, maar dat maakt mij nog niet tot een buitenbeentje of 'anders', dat maakt mij tot mij.
Zucht, wil je niet inzien dat veel mensen met homogene kwaliteiten anderen ook gewoon min of meer buitensluiten op basis van kenmerken? Dat is gewoon zo. En hoewel het mij niet vaak gebeurt omdat ik erg goed weet hoe me te gedragen in groepen, wil nog niet zeggen dat ik me niet zo voel, dat ik niet diep vanbinnen weet dat ik anders behandeld zou worden als ik me zou gedragen zoals ik het echt zou willen? Joh, da's al zo vaak gebeurd en het is alleen maar logisch. Ik overdrijf niet en doe niet dramatisch, het is gewoon zo. Een groepje voetbalsupporters zoeken liever een voetbalsupporter om mee te praten, dan een haringboer die liever over de visserij spreekt en niet weet wat buitenspel is. Logisch, toch?
Ik zeg toch ook keer op keer dat het juist aan mij ligt, en niet aan de ander. Ik heb dingen gedaan die totaal of the beaten path zijn, en vraag me af of ik meer kuddedier was geweest dan als ik meteen was gaan studeren, enzovoorts. Maar feit is dat ik gewoonweg niet anders kon, gezien mijn karaktertrekken. Dat maakt mij in zekere zin anders, mijn mening maakt me heel vaak anders en mijn manier van redeneren ook. Ik kan rustig zeggen dat ik bovengemiddeld mooi ben en bovengemiddeld veel mannen achter me aan heb, da's op zich ook een afwijking van het gemiddelde. En ik heb ook al gezegd dat mijn slap karakter de oorzaak is dat ik me er niet prettig bij voel. Wellicht dat mensen me veel leuker zouden vinden als ik overtuigd genoeg was om geen masker op te zetten en gewoon 'mijzelf ben', maar dan blijf ik soms toch nog achter op bepaalde vlakken (of voor, grmbl).
Digitalis, ik vind dat je wel wat dramatisch doet eigenlijk. Dat jij je niet prettig voelt heeft waarschijnlijk meer te maken met je eigen gevoel dan met wat andere mensen van je vinden. Wat is er dan zo vreselijk anders aan jou?
Elk mens heeft zo zijn onzekerheden hoor, en ik denk dat echt iedereen het gevoel heeft of heeft gehad dat hij 'er niet bij hoort' of 'anders' is.
Dat heb ik zelf ook weleens, maar ik heb niet het idee dat ik ook daadwerkelijk anders bén. Ik maak wel andere keuzes dan veel mensen, maar dat maakt mij nog niet tot een buitenbeentje of 'anders', dat maakt mij tot mij.
Zucht, wil je niet inzien dat veel mensen met homogene kwaliteiten anderen ook gewoon min of meer buitensluiten op basis van kenmerken? Dat is gewoon zo. En hoewel het mij niet vaak gebeurt omdat ik erg goed weet hoe me te gedragen in groepen, wil nog niet zeggen dat ik me niet zo voel, dat ik niet diep vanbinnen weet dat ik anders behandeld zou worden als ik me zou gedragen zoals ik het echt zou willen? Joh, da's al zo vaak gebeurd en het is alleen maar logisch. Ik overdrijf niet en doe niet dramatisch, het is gewoon zo. Een groepje voetbalsupporters zoeken liever een voetbalsupporter om mee te praten, dan een haringboer die liever over de visserij spreekt en niet weet wat buitenspel is. Logisch, toch?
Ik zeg toch ook keer op keer dat het juist aan mij ligt, en niet aan de ander. Ik heb dingen gedaan die totaal of the beaten path zijn, en vraag me af of ik meer kuddedier was geweest dan als ik meteen was gaan studeren, enzovoorts. Maar feit is dat ik gewoonweg niet anders kon, gezien mijn karaktertrekken. Dat maakt mij in zekere zin anders, mijn mening maakt me heel vaak anders en mijn manier van redeneren ook. Ik kan rustig zeggen dat ik bovengemiddeld mooi ben en bovengemiddeld veel mannen achter me aan heb, da's op zich ook een afwijking van het gemiddelde. En ik heb ook al gezegd dat mijn slap karakter de oorzaak is dat ik me er niet prettig bij voel. Wellicht dat mensen me veel leuker zouden vinden als ik overtuigd genoeg was om geen masker op te zetten en gewoon 'mijzelf ben', maar dan blijf ik soms toch nog achter op bepaalde vlakken (of voor, grmbl).
woensdag 30 januari 2008 om 22:27
quote:Margaretha2 schreef op 30 januari 2008 @ 22:24:
[...]
Ik vraag me af of 't altijd jaloezie is. Ik ken ook ouders die hun kinderen niet stimuleren. Ofja, zij vinden misschien van wel en misschien doen ze dat ook wel, maar tot op zekere hoogte. Als ik vroeger iets wilde doen, maar eigenlijk maar half half durfde, dan zeiden mijn ouders 'DOEN!' (bv. toen ik een jaar naar centraal amerika ging, mijn ouders stonden volledig achter mij, hebben superveel geregeld hoewel ze 't echt niet zo leuk vonden voor zichzelf dat ik zo vroeg al wegging). De ouders van een vriendin van mij reageerden in zo'n geval 'blijf toch lekker thuis!'. En dan deed die vriendin dat vaak. Ik zou dat waarschijnlijk ook gedaan hebben als ik van huis uit niet gestimuleerd was moet ik toegeven hoor.
Als ik een nieuw idee had dan zeiden mijn ouders altijd Leuk! En hielpen me dan er te komen. De ouders van sommige vrienden deden dat dan af 'joh, concentreer jij je nou maar op je schoolwerk, dan komt die rest later wel'.
Ik geloof niet dat dat jaloezie is. Wat dan wel weet ik niet.Met kinderen zal het niet zo zijn, denk ik. Met je normen, als volwassen mens, opleggen aan anderen, dat weer wel. Niet altijd, maar toch vaak. Of het allemaal maar 'raar' vinden. Als ik zeg dat ik me vaak een buitenbeentje voel, en het nog in het negatieve trek ook, zijn er toch mensen hier die beweren dat ik anders wil zijn. En da's gewoon pertinent onwaar.
[...]
Ik vraag me af of 't altijd jaloezie is. Ik ken ook ouders die hun kinderen niet stimuleren. Ofja, zij vinden misschien van wel en misschien doen ze dat ook wel, maar tot op zekere hoogte. Als ik vroeger iets wilde doen, maar eigenlijk maar half half durfde, dan zeiden mijn ouders 'DOEN!' (bv. toen ik een jaar naar centraal amerika ging, mijn ouders stonden volledig achter mij, hebben superveel geregeld hoewel ze 't echt niet zo leuk vonden voor zichzelf dat ik zo vroeg al wegging). De ouders van een vriendin van mij reageerden in zo'n geval 'blijf toch lekker thuis!'. En dan deed die vriendin dat vaak. Ik zou dat waarschijnlijk ook gedaan hebben als ik van huis uit niet gestimuleerd was moet ik toegeven hoor.
Als ik een nieuw idee had dan zeiden mijn ouders altijd Leuk! En hielpen me dan er te komen. De ouders van sommige vrienden deden dat dan af 'joh, concentreer jij je nou maar op je schoolwerk, dan komt die rest later wel'.
Ik geloof niet dat dat jaloezie is. Wat dan wel weet ik niet.Met kinderen zal het niet zo zijn, denk ik. Met je normen, als volwassen mens, opleggen aan anderen, dat weer wel. Niet altijd, maar toch vaak. Of het allemaal maar 'raar' vinden. Als ik zeg dat ik me vaak een buitenbeentje voel, en het nog in het negatieve trek ook, zijn er toch mensen hier die beweren dat ik anders wil zijn. En da's gewoon pertinent onwaar.
woensdag 30 januari 2008 om 22:29
quote:lonbonton schreef op 30 januari 2008 @ 22:16:
Ik heb ook een hekel aan ''een kuddedier zijn', maar ik ben het wel.je hebt dan wel weer BUITENGEWOON veel zelfkennis, maar wat ik me afvraag is waarom je dan aan dat kuddedier-zijn zo'n hekel hebt?!
Ik heb ook een hekel aan ''een kuddedier zijn', maar ik ben het wel.je hebt dan wel weer BUITENGEWOON veel zelfkennis, maar wat ik me afvraag is waarom je dan aan dat kuddedier-zijn zo'n hekel hebt?!
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 30 januari 2008 om 22:29
quote:Soundpost schreef op 30 januari 2008 @ 22:26:
En dan nog 1 ding Lees hier over kuddedieren, daar hadden we het toch niet over? Het zal mij aan mn #4%@ roesten of ik wel of geen 'kuddedier' ben, over het algemeen levert dat ook nog de minste problemen op dus waarom niet?Dat snap ik dus ook niet. Ik ging ook vaak mee naar de disco omdat het hoorde, ik heb met iemand gezoend omdat dat bij mijn leeftijd hoorde, gelogen over de leeftijd waarop ik mijn maagdelijkheid verloor en de standaard leeftijd gezegd omdat dat hoorde, enzovoorts. Als je dan toch constant bijna in alles afwijkt, en de moeite doet om net te doen als je soortgenootjes, waar blijkt dan uit dat het niet ok is om een kuddedier te zijn? Ik vind het wel gezellig, allerlei kuddedieren die naar dezelfde kant staan te grazen.
En dan nog 1 ding Lees hier over kuddedieren, daar hadden we het toch niet over? Het zal mij aan mn #4%@ roesten of ik wel of geen 'kuddedier' ben, over het algemeen levert dat ook nog de minste problemen op dus waarom niet?Dat snap ik dus ook niet. Ik ging ook vaak mee naar de disco omdat het hoorde, ik heb met iemand gezoend omdat dat bij mijn leeftijd hoorde, gelogen over de leeftijd waarop ik mijn maagdelijkheid verloor en de standaard leeftijd gezegd omdat dat hoorde, enzovoorts. Als je dan toch constant bijna in alles afwijkt, en de moeite doet om net te doen als je soortgenootjes, waar blijkt dan uit dat het niet ok is om een kuddedier te zijn? Ik vind het wel gezellig, allerlei kuddedieren die naar dezelfde kant staan te grazen.
woensdag 30 januari 2008 om 22:29
Ik ontken het bestaan van buitenbeentjes niet hoor, ik werkte er dagelijks mee. Daarom vind ik mensen niet zo snel een buitenbeentje denk ik. Zolang iemand zich redelijk kan handhaven in onze maatschappij vind ik diegene al onder de noemer 'normaal' vallen.
In mijn vriendenkring zit ook van alles, van muzikanten tot bouwvakkers, kunstenaars, studenten en cassieres, mensen met kinderen, zonder kinderen, mensen die wel kinderen willen, mensen die ze niet willen, mensen die een gewone baan hebben, mensen die daar niet aan moeten denken, mensen die slim zijn en mensen die niet zo slim zijn, die van theater houden en mensen die André van Duin het toppunt van grappig vinden. Ik snap gewoon het hele gedoe niet eigenlijk.
In mijn vriendenkring zit ook van alles, van muzikanten tot bouwvakkers, kunstenaars, studenten en cassieres, mensen met kinderen, zonder kinderen, mensen die wel kinderen willen, mensen die ze niet willen, mensen die een gewone baan hebben, mensen die daar niet aan moeten denken, mensen die slim zijn en mensen die niet zo slim zijn, die van theater houden en mensen die André van Duin het toppunt van grappig vinden. Ik snap gewoon het hele gedoe niet eigenlijk.
woensdag 30 januari 2008 om 22:31
