Relaties
alle pijlers
Mijn man stelt mij voor de keus....
maandag 5 juni 2017 03:05
Ik ben nu 2 jaar getrouwd en heb een huwelijk gehad met veel ups en downs. Met andere woorden erg veel ruzies gehad waarin zowel hij als ik fouten hebben gemaakt.
Nu is het zo dat wanneer ik een fout maak, mijn man mij altijd chanteert met of ik verander wat aan mezelf of we gaan scheiden.
Nu heb ik vorig week weer een fout gemaakt in zijn ogen. Hij wilt altijd weten waar ik naartoe ga. Maar soms vergeet ik dat door te geven omdat ik bepaalde dingen als van zelf sprekend zie. Vorige week ben ik na m'n werk naar m'n ouders gegaan. Terwijl ik bij mijn ouders was belde hij mij een aantal keer, echter zag ik dit niet. Rond 11 uur belde ik hem terug waarna ik begreep dat hij laaiend was en mij niet geloofde dat ik bij m'n ouders was. Hij gaf aan dat ik m'n ding moest gaan doen en hij niks meer met me te maken wilde hebben. Wanneer hij dit zegt betekent het dat hij mij weer dagenlang gaat negeren en ik letterlijk lucht voor hem ben. Dit ben ik zooo zat dat ik de volgende dag aan hem heb verteld dat ik wilde dat hij uit m'n leven vertrok en dat ik dit zat was.
Paar dagen later heb ik m'n excuses alsnog aangeboden en geprobeerd duidelijk te maken dat ik weer normaal wil doen en verder wil.
Dit wilde hij niet, hij gaf aan dat ik akkoord moest gaan met bepaalde eisen en anders wilde hij scheiden.
Zijn eisen zijn wonen bij zijn moeder thuis (het huis op geven), al mijn vriendinnen het contact mee verbreken, mijn telefoon altijd in kunnen zien, en leven zoals hij voor ogen ziet dus geen tegenspraak meer enkel doen wat hij wilt. Ik ben hier niet mee akkoord gegaan natuurlijk waarop hij antwoorde dat we zouden gaan scheiden en hij alles in het huis zou afsluiten en de huur niet meer zou betalen en dergelijke.
Hij bleef een paar dagen weg maar is toen toch terug naar huis gekomen, slaapt hier en gaat in de ochtend gelijk weer weg.
En nu denk ik wat moet ik hier mee? Is dit zijn boosheid? Moet ik hem verder laten afkoelen of is het nu gewoon echt klaar?
Nu is het zo dat wanneer ik een fout maak, mijn man mij altijd chanteert met of ik verander wat aan mezelf of we gaan scheiden.
Nu heb ik vorig week weer een fout gemaakt in zijn ogen. Hij wilt altijd weten waar ik naartoe ga. Maar soms vergeet ik dat door te geven omdat ik bepaalde dingen als van zelf sprekend zie. Vorige week ben ik na m'n werk naar m'n ouders gegaan. Terwijl ik bij mijn ouders was belde hij mij een aantal keer, echter zag ik dit niet. Rond 11 uur belde ik hem terug waarna ik begreep dat hij laaiend was en mij niet geloofde dat ik bij m'n ouders was. Hij gaf aan dat ik m'n ding moest gaan doen en hij niks meer met me te maken wilde hebben. Wanneer hij dit zegt betekent het dat hij mij weer dagenlang gaat negeren en ik letterlijk lucht voor hem ben. Dit ben ik zooo zat dat ik de volgende dag aan hem heb verteld dat ik wilde dat hij uit m'n leven vertrok en dat ik dit zat was.
Paar dagen later heb ik m'n excuses alsnog aangeboden en geprobeerd duidelijk te maken dat ik weer normaal wil doen en verder wil.
Dit wilde hij niet, hij gaf aan dat ik akkoord moest gaan met bepaalde eisen en anders wilde hij scheiden.
Zijn eisen zijn wonen bij zijn moeder thuis (het huis op geven), al mijn vriendinnen het contact mee verbreken, mijn telefoon altijd in kunnen zien, en leven zoals hij voor ogen ziet dus geen tegenspraak meer enkel doen wat hij wilt. Ik ben hier niet mee akkoord gegaan natuurlijk waarop hij antwoorde dat we zouden gaan scheiden en hij alles in het huis zou afsluiten en de huur niet meer zou betalen en dergelijke.
Hij bleef een paar dagen weg maar is toen toch terug naar huis gekomen, slaapt hier en gaat in de ochtend gelijk weer weg.
En nu denk ik wat moet ik hier mee? Is dit zijn boosheid? Moet ik hem verder laten afkoelen of is het nu gewoon echt klaar?
maandag 5 juni 2017 03:20
Staat er ergens "slaaf" of "geen eigenwaarde" op je voorhoofd?
Waarom blijf je nog bij zo'n gestoorde kerel?
Ik zou zo snel mogelijk gaan inpakken, minstens al je kleding en foto's enzo* en maken dat je daar weg bent.
Desnoods ga je maar een paar weken op de zetel van je ouders ofzo kamperen tot je iets voor jezelf hebt.
*Meubels zijn desnoods vervangbaar.
En onder geen énkel beding nog seks hebben of aan kinderen beginnen met deze man.
Ook niet "per ongeluk".
Want dan zit je helemaal "gevangen".
Waarom blijf je nog bij zo'n gestoorde kerel?
Ik zou zo snel mogelijk gaan inpakken, minstens al je kleding en foto's enzo* en maken dat je daar weg bent.
Desnoods ga je maar een paar weken op de zetel van je ouders ofzo kamperen tot je iets voor jezelf hebt.
*Meubels zijn desnoods vervangbaar.
En onder geen énkel beding nog seks hebben of aan kinderen beginnen met deze man.
Ook niet "per ongeluk".
Want dan zit je helemaal "gevangen".
maandag 5 juni 2017 04:53
Er is 1 grote fout begaan:fluttershy schreef: ↑05-06-2017 04:42Mijn eis zou zijn dat hij een psycholoog opzocht voor deze ziekelijke jaloezie en argwaan, omdat ik liever gisteren dan vandaag gescheiden was!
Een relatie staat of valt met vertrouwen. Je hebt geen fout begaan, je hoeft je partner geen whereabouts op te geven.
Trouwen met die idioot!
En dan nog wel 2 jaar lang getrouwd blijven ...
maandag 5 juni 2017 05:16
Waarom in hemelsnaam? Lees je eigen tekst eens terug. Zie je dan niet dat dit een ontzettend ongezonde relatie is?
Ik wil hier geen tekst (maar een leeg vak kan ik niet opslaan)
maandag 5 juni 2017 05:27
Fijn dat je akkoord gaan in ieder geval geen optie vindt. Maar ik denk dat er sowieso te veel gebeurd en gezegd is om nog samen verder te gaan. En met iemand die dit soort eisen op tafel legt zou ik dat ook niet meer willen.
Wat ik nog niet helemaal begrijp: wist hij dat je naar je ouders zou gaan? Dus belde hij om je te controleren, wilde hij iets anders vragen of wist hij niet waar je was? Natuurlijk hoef je geen verantwoording af te leggen, maar even mededelen wat je plannen zijn vind ik in een relatie wél normaal.
maandag 5 juni 2017 05:37
Je man heeft waarschijnlijk een fors psychisch probleem (onzeker? / angst? / depressie? / traumatisch verleden? / persoonlijkheidsproblematiek?) en hij wil dat niet onder ogen zien. In plaats daarvan legt de hele verantwoordelijkheid van zijn shit bij jou neer.
Jij moet aan zijn 'eisen' voldoen en anders kan je vertrekken.
Hij lijkt hierin niet te willen veranderen. Hij zal ook niet veranderen in de toekomst, tenminste ik zie hier geen aanwijzingen voor in wat je schrijft.
Maar jij hebt ook een aandeel: jij gaat namelijk méé in zijn bizarre eisen. En dat al jaren.
Zie jij jezelf oud worden in deze relatie? Wil je kinderen met hem? Hoe zie je dat voor je?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
maandag 5 juni 2017 05:41
Wel apart zeg dat je wel van hem middenin de nacht op het forum berichten mag plaatsen...
Wat je hiermee moet? Ik hoop dat je zelf kunt bedenken dat je getrouwd bent met een man die geestelijk niet in orde is en dat je razendsnel van deze idioot af moet.
Andersom vertoon jij ook raar gedrag door zomaar weg te blijven. Het is ook onnadenkend om vergeten te zeggen dat je niet thuiskomt na je werk.
Wat je hiermee moet? Ik hoop dat je zelf kunt bedenken dat je getrouwd bent met een man die geestelijk niet in orde is en dat je razendsnel van deze idioot af moet.
Andersom vertoon jij ook raar gedrag door zomaar weg te blijven. Het is ook onnadenkend om vergeten te zeggen dat je niet thuiskomt na je werk.
maandag 5 juni 2017 05:58
Hij wist niet dat ik naar mijn ouders ging, ik vond dat niet meer dan logisch omdat ik de dag ervoor daar ook was blijven logeren. En dus ook daar m'n spullen had laten liggen. En verder heb ik aangegeven dat ik spijt had ervan, dat het geen slimme actie was en dat ik het nooit meer zou doen.
Hij slaapt momenteel niet thuis, als het goed gaat tussen ons gaat het ook extreem goed. Er is geen middenweg het is of extreem goed of extreem slecht. Waardoor ik nu blijf happen naar de goeie tijden. En mezelf heel erg de schuld geef van deze situatie omdat het zo goed ging hiervoor weer.
Hij slaapt momenteel niet thuis, als het goed gaat tussen ons gaat het ook extreem goed. Er is geen middenweg het is of extreem goed of extreem slecht. Waardoor ik nu blijf happen naar de goeie tijden. En mezelf heel erg de schuld geef van deze situatie omdat het zo goed ging hiervoor weer.
maandag 5 juni 2017 06:06
Blue25 schreef: ↑05-06-2017 03:05Ik ben nu 2 jaar getrouwd en heb een huwelijk gehad met veel ups en downs. Met andere woorden erg veel ruzies gehad waarin zowel hij als ik fouten hebben gemaakt.
Nu is het zo dat wanneer ik een fout maak, mijn man mij altijd chanteert met of ik verander wat aan mezelf of we gaan scheiden.
Als je in twee jaar al zoveel drama hebt gehad, heel veel ruzies en meerdere keren de dreiging van een scheiding, kan het nooit zo goed zijn gegaan als je denkt. Als dit allemaal echt waar is kun je jezelf geen grotere dienst bewijzen dan door die scheiding zo snel mogelijk door te zetten. Of je blijft bij hem, met de rest van je leven nog veel meer drama en ellende, en nog minder vrijheid. De keus is aam jou.
maandag 5 juni 2017 06:27
Blue25 schreef: ↑05-06-2017 05:58Hij slaapt momenteel niet thuis, als het goed gaat tussen ons gaat het ook extreem goed. Er is geen middenweg het is of extreem goed of extreem slecht. Waardoor ik nu blijf happen naar de goeie tijden. En mezelf heel erg de schuld geef van deze situatie omdat het zo goed ging hiervoor weer.
Joh, als je zoveel van hem houdt en genoeg voldoening haalt uit 'soms gaat het extreem goed'; heerlijk voor je. Geniet ervan.
Ik ben gelukkiger met een rete saaie relatie waarin we elkaar dingen gunnen, elkaar vertrouwen, en bereid zijn te kijken naar eigen aandeel in de relatie.
Nogmaals: zie jij jezelf oud worden met deze man?
Of blijf je bij hem omdat je denkt anders nooit meer geliefd te worden?
Of blijf je bij hem omdat hij zonder jou hij niks meer heeft?
Of blijf je bij hem omdat je eigenlijk bang bent voor hem en wat er gaat gebeuren als je besluit weg te gaan?
Of blijf je bij hem omdat je hem hoopt te 'redden' en zoveel van hem zal houden dat hij wel gaat veranderen?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
maandag 5 juni 2017 06:50
Voel je je nu (echt NU) wel geliefd? Zet de stap en kies voor jezelf. Dit klinkt als een achtbaan richting een heel naar einde.....
Zonder oorzaak geen gevolg
maandag 5 juni 2017 06:53
Als je toegeeft aan zijn eisen raak jij steeds verder geïsoleerd van de wereld en wordt steeds afhankelijker van hem. Dan zal hij steeds meer van je eisen, elke dag opnieuw, omdat he zijn stoornis voedt en dan is de stap tot jezelf verliezen steeds kleiner. Neem je ruimte terug en ga NU weg. Van iemand houden betekent niet altijd sorry zeggen of altijd maar toegeven. Van iemand houden betekent ook je ruimte kunnen en mogen nemen om jezelf te zijn ipv zijn marionet.
Als je nu niet toont sterk te zijn zal hij je altijd blijven dwingen...
Als je nu niet toont sterk te zijn zal hij je altijd blijven dwingen...
maandag 5 juni 2017 07:19
Wil je iets anders van ons horen? Niet lullig bedoeld hoor,maar het lijkt of je echt echt niet weg wilt bij hem en absoluut niet wilt scheiden. Al denk ik diep van binnen wel...durf je je angsten te zien, zoals ze er zijn? En te voelen wat je daadwerkelijk voelt? Kan je van iemand houden, die jouw verbiedt te zijn wie je wilt zijn? Deze man gaat niet veranderen... Tenzij hij hulp zoekt. Reken er anders maar op, dat dit van kwaad naar erger gaat...
Is het wat voor jou om met een coach te praten? Wat gebeurd er als je echt alleen komt te staan? Misschien kan zij/hij helpen relativeren, juiste handvaten te geven en je in je kracht zetten.
Want je angsten zijn je slechtste raadgevers. Je intuitie zegt denk ik al een tijd; dit is niet goed, weg hier..maar je raakt verward door je emoties. Waar kies je uiteindelijk voor? Een relatie is iets waar je samen voor moet gaan, niet alleen. Als hij niet wil veranderen...tsjah dan komt dit steeds terug en ik denk steeds erger.
Is het wat voor jou om met een coach te praten? Wat gebeurd er als je echt alleen komt te staan? Misschien kan zij/hij helpen relativeren, juiste handvaten te geven en je in je kracht zetten.
Want je angsten zijn je slechtste raadgevers. Je intuitie zegt denk ik al een tijd; dit is niet goed, weg hier..maar je raakt verward door je emoties. Waar kies je uiteindelijk voor? Een relatie is iets waar je samen voor moet gaan, niet alleen. Als hij niet wil veranderen...tsjah dan komt dit steeds terug en ik denk steeds erger.
maandag 5 juni 2017 07:20
+1!!Cherke schreef: ↑05-06-2017 06:53Als je toegeeft aan zijn eisen raak jij steeds verder geïsoleerd van de wereld en wordt steeds afhankelijker van hem. Dan zal hij steeds meer van je eisen, elke dag opnieuw, omdat he zijn stoornis voedt en dan is de stap tot jezelf verliezen steeds kleiner. Neem je ruimte terug en ga NU weg. Van iemand houden betekent niet altijd sorry zeggen of altijd maar toegeven. Van iemand houden betekent ook je ruimte kunnen en mogen nemen om jezelf te zijn ipv zijn marionet.
Als je nu niet toont sterk te zijn zal hij je altijd blijven dwingen...
