Relaties
alle pijlers
Mijn schoonouders wonen bij mij
zondag 10 februari 2019 22:04
Beste lezers,
sinds een tijdje voel ik me erg ongelukkig en weet helaas geen raad meer om een beslissing te maken. Ik kijk naar uit wat jullie van mijn situatie vinden en wat zouden jullie in mijn plaats doen.
Mijn man heeft een huis gekocht (we hebben samen besloten) en mijn schoonouders wonen met ons. In het begin heb ik ja gezegd tegen mijn man omdat ik zielig vond dat mijn schoonouders zich erg alleen voelden en leden aan depressie. Nu, na een jaar zie ik dat ze mijn leven erg moeilijk hebben gemaakt. Omdat ook twee zussen en een broer zijn mee verhuisd.
Na de verhuizing, omdat ze de hele dag thuis zatten zonder werk heeft mijn man, de zus en de broer ook mee heeft genomen op zijn werk. Dus mijn leven is nu helemaal omringd door zij. Ik mag mijn man's auto niet omdat de broer het meer nodig heeft. Ik loop naar de stad en overal maar de zus wordt meegenomen met de auto naar haar werk. Ze komen zonder te kloppen mijn slaapkamer binnen. alles wordt van mijn keuken weg genomen. En als ik iets zeg dan heeft mijn man me veel te veel rechten geven om iets te zeggen en het is hun zoon's huis of broer’s huis, het is zijn geld, zijn auto en zijn huis. Ik ben niks en mag ook niks zeggen. Op groepsapp word ik gescholden en mijn man is te lief om iets van te zeggen. Hij kan ze niet kwetsen, en wilt ze niet kwijt. Ze groeten niet eens als ze me buiten zien. De moeder komt gewoon binnen wanneer ze wilt, zoekt tussen mijn spullen en als ik iets van zeg dan schreeuwt ze dat het haar zoon's huis is. Hij moet mijn foto van zijn watsapp weg doen omdat de zus dat niet wilt zien, en hij doet het ook. Ik ben extreem moe van dit. Ook hebben we bijna elke dag ruzie met mijn men hierover. Ik heb zijn vader gevraagd of ze kunnen verhuizen maar hij zegt dat ze nooit zullen weg gaan, NOOIT. en als wij hiermee probleem hebben dan moeten wij weg. Mijn man doet niks en wilt ook nooit verhuizen, en wilt ook niks over zijn familie horen. Zijn telefoon heeft code, omdat ik niet mag zien wat ze over mij schrijven.
Nu denk ik om zelf een huis te vinden in een andere stad en met mijn twee kinderen te verhuizen. Maar ben bang dat mijn man niet mee komt. Zijn werk is hier, zijn zoon van zijn vorige relatie is hier en natuurlijk zijn ouders. Of als hij mee komt dan denk ik dat hij altijd een gevoel van terug naar zijn ouders blijft houden. En dat zal onze relatie zonder twijfels breken. Ik kan eventueel in dezelfde stad iets huren en hier werken. Daarnaast hoeft mijn dochter ook niet weer op een andere school. op die manier blijven we bij elkaar en zijn werk ook. Maar de familie blijft ons probleem geven.
Weg van hier naar een andere stad is het liefste wat ik wil, mijn salaris is 3x meer dan die van mijn man en kan een veel beter leven opbouwen maar dan kans is groot dat we moeten misschien scheiden.
sinds een tijdje voel ik me erg ongelukkig en weet helaas geen raad meer om een beslissing te maken. Ik kijk naar uit wat jullie van mijn situatie vinden en wat zouden jullie in mijn plaats doen.
Mijn man heeft een huis gekocht (we hebben samen besloten) en mijn schoonouders wonen met ons. In het begin heb ik ja gezegd tegen mijn man omdat ik zielig vond dat mijn schoonouders zich erg alleen voelden en leden aan depressie. Nu, na een jaar zie ik dat ze mijn leven erg moeilijk hebben gemaakt. Omdat ook twee zussen en een broer zijn mee verhuisd.
Na de verhuizing, omdat ze de hele dag thuis zatten zonder werk heeft mijn man, de zus en de broer ook mee heeft genomen op zijn werk. Dus mijn leven is nu helemaal omringd door zij. Ik mag mijn man's auto niet omdat de broer het meer nodig heeft. Ik loop naar de stad en overal maar de zus wordt meegenomen met de auto naar haar werk. Ze komen zonder te kloppen mijn slaapkamer binnen. alles wordt van mijn keuken weg genomen. En als ik iets zeg dan heeft mijn man me veel te veel rechten geven om iets te zeggen en het is hun zoon's huis of broer’s huis, het is zijn geld, zijn auto en zijn huis. Ik ben niks en mag ook niks zeggen. Op groepsapp word ik gescholden en mijn man is te lief om iets van te zeggen. Hij kan ze niet kwetsen, en wilt ze niet kwijt. Ze groeten niet eens als ze me buiten zien. De moeder komt gewoon binnen wanneer ze wilt, zoekt tussen mijn spullen en als ik iets van zeg dan schreeuwt ze dat het haar zoon's huis is. Hij moet mijn foto van zijn watsapp weg doen omdat de zus dat niet wilt zien, en hij doet het ook. Ik ben extreem moe van dit. Ook hebben we bijna elke dag ruzie met mijn men hierover. Ik heb zijn vader gevraagd of ze kunnen verhuizen maar hij zegt dat ze nooit zullen weg gaan, NOOIT. en als wij hiermee probleem hebben dan moeten wij weg. Mijn man doet niks en wilt ook nooit verhuizen, en wilt ook niks over zijn familie horen. Zijn telefoon heeft code, omdat ik niet mag zien wat ze over mij schrijven.
Nu denk ik om zelf een huis te vinden in een andere stad en met mijn twee kinderen te verhuizen. Maar ben bang dat mijn man niet mee komt. Zijn werk is hier, zijn zoon van zijn vorige relatie is hier en natuurlijk zijn ouders. Of als hij mee komt dan denk ik dat hij altijd een gevoel van terug naar zijn ouders blijft houden. En dat zal onze relatie zonder twijfels breken. Ik kan eventueel in dezelfde stad iets huren en hier werken. Daarnaast hoeft mijn dochter ook niet weer op een andere school. op die manier blijven we bij elkaar en zijn werk ook. Maar de familie blijft ons probleem geven.
Weg van hier naar een andere stad is het liefste wat ik wil, mijn salaris is 3x meer dan die van mijn man en kan een veel beter leven opbouwen maar dan kans is groot dat we moeten misschien scheiden.
maandag 11 februari 2019 11:21
Al heeft TO dat huis contant betaald van haar eigen geld, als het (alleen) op naam van haar man staat heeft ze er niets over te zeggen (behalve dan dat hij 'de echtelijke woning' niet zonder haar toestemming mag verkopen zolang zij er ook woont).
En degenen die TO adviseren zo ver mogelijk weg te verhuizen en/of spoorloos te verdwijnen: denken jullie echt dat het in het belang is van haar kinderen als die nooit meer contact kunnen hebben met hun vader?
Wat een achterlijke adviezen worden hier soms toch gegeven.
En degenen die TO adviseren zo ver mogelijk weg te verhuizen en/of spoorloos te verdwijnen: denken jullie echt dat het in het belang is van haar kinderen als die nooit meer contact kunnen hebben met hun vader?
Wat een achterlijke adviezen worden hier soms toch gegeven.
maandag 11 februari 2019 17:39
+ 1000!GinnyJones schreef: ↑10-02-2019 22:42Ik heb niet vaak dat mijn mond openvalt bij een topic maar hier dus wel.
Jouw man heeft 0,0 respect voor je. Bedenk geen smoesjes als "hij is te lief" etc. Je wordt ontzettend respectloos behandeld en hij doet daar vrolijk aan mee.
Kies voor jezelf, huur een huis en vertrek met je twee kinderen.
@TO
zo kun je toch niet verder leven? Nog even en je gezondheid gaat hier onder lijden. Nogmaals: kies voor jezelf, huur een huis en vertrek met je 2 kinderen.Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt in een iets andere setting. Ik was net 1 dag ! moeder en mijn schoonouders kwamen (zonder mijn uitnodiging) in mijn huis om zogenaamd te helpen met de baby. Mijn (nu ex) schoonmoeder is nogal dominant en manipulatief. Ze had mijn (nu ex) man onder de duim en haar eigen volgzame man ook.
Het is zover gekomen dat ik geen keuze had dan een echtscheiding aan te vragen. Het is een co-ouderschap nu. Ik heb de eerste 6 maanden een kamertje ondergehuurd met een kind van 1 jaar. Daarna kon ik gelukkig met hulp een appartement kopen. Ik kan nu in alle rust leven en het is al 4 jaar lang een verademing. @Angela, ik kan het je echt aanraden dit zinkende schip met die maffe familie erop te verlaten.
Heb je zelf familie in de buurt?
vrijdag 15 februari 2019 23:05
benkt voor jullie reacties, idd, Hij toont geen respect van zijn kant, ook zelfs als ik de reden voor al deze ellende ben, zoals hij dat altijd tegen me zegt. hij zegt dat dat ze zo met me omgaan omdat ik zelf niet heel vriendelijk ben.Ik heb zoo mijn best gedaan, maar hun gedrag wordt me nu teveel dat ik af en toe moet iets van zeggen. En omdat zij ook beneden wonen horen ze natuurlijk dat we ruzie hebben en horen ook mijn mening. en dan beginnen ze met schelden op watsapp. terwijl ik ze nooit direct iets gezegd heb.
Ik was net afgestudeerd, en daarna verhuizing gedoe en dan was ik hoog zwanger en daarna met een kleine baby kon ik nog niet werken. maar met “hoog verdienen” bedoel ik nu, of hierna.
huis is idd op zijn naam, en hij betaalt het wel, geen probleem. Ik zou ook rot vinden voor hem aangezien ik was diegene met het idee om een huis te kopen.
En bytheway, we hebben een huis met vier verdiepingen, met elke een aparte “appartment”, maar een gezamenlijke trappengang.
het is makkelijk om gelijk voor de scheiding te kiezen maar wil eerste toch kijken of er een andere weg is. Natuurlijk sneu voor de kinderen, maar we doen onze best dat zij dit niet mee krijgen. en hij is de vader van mijn kinderen.
Ik was net afgestudeerd, en daarna verhuizing gedoe en dan was ik hoog zwanger en daarna met een kleine baby kon ik nog niet werken. maar met “hoog verdienen” bedoel ik nu, of hierna.
huis is idd op zijn naam, en hij betaalt het wel, geen probleem. Ik zou ook rot vinden voor hem aangezien ik was diegene met het idee om een huis te kopen.
En bytheway, we hebben een huis met vier verdiepingen, met elke een aparte “appartment”, maar een gezamenlijke trappengang.
het is makkelijk om gelijk voor de scheiding te kiezen maar wil eerste toch kijken of er een andere weg is. Natuurlijk sneu voor de kinderen, maar we doen onze best dat zij dit niet mee krijgen. en hij is de vader van mijn kinderen.
vrijdag 15 februari 2019 23:15
ja, precies wat je beschrijft. Alles wordt door de moeder geregeld. Zij is de ellende, een depressieve, dominante vrouw, die altijd alles in haar handen had en nu opeens moet met mij rekening houden, wat zij nooit zou willen, En ik denk dat zij dit alles doet, en zet haar kinderen ook tegen mij op, om zo mij de schuld te geven, en om mij weg te krijgen. ik heb al opgemerkt dat ze totaal niks om haar kinderen geeft, ook niet om haar zoon of kleinkinderen.merle78 schreef: ↑11-02-2019 17:39+ 1000!
@TO
Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt in een iets andere setting. Ik was net 1 dag ! moeder en mijn schoonouders kwamen (zonder mijn uitnodiging) in mijn huis om zogenaamd te helpen met de baby. Mijn (nu ex) schoonmoeder is nogal dominant en manipulatief. Ze had mijn (nu ex) man onder de duim en haar eigen volgzame man ook.
Het is zover gekomen dat ik geen keuze had dan een echtscheiding aan te vragen. Het is een co-ouderschap nu. Ik heb de eerste 6 maanden een kamertje ondergehuurd met een kind van 1 jaar. Daarna kon ik gelukkig met hulp een appartement kopen. Ik kan nu in alle rust leven en het is al 4 jaar lang een verademing. @Angela, ik kan het je echt aanraden dit zinkende schip met die maffe familie erop te verlaten.
Heb je zelf familie in de buurt?
vrijdag 15 februari 2019 23:26
Ugh, familie cultuur. Heb je hun arme zoon verkeerd behandeld door teveel te verdienen?
We kunnen je wel oerhollands advies geven, maar dat gaat jou niet helpen. Je man is een familie cultuur man, dat verander je niet meer. Je moet dus winnen van zijn moeder of het pispaaltje blijven. Hoe win je het van zijn moeder? Door seks. Want dat kan mammie niet geven.
Maar ik zou eerst een grote kast met slot kopen en alles daarin doen en ook je man niet de sleutel geven. Kunnen ze hun best doen met binnen vallen en spullen pakken maar het belangrijkste is veilig.
Ik zou direct je eigen geld veilig stellen en belangrijke papieren, voor het geval dat. Paspoort, verzekeringen, id kinderen, hypotheek papieren, pensioen papieren, DigiD, inlogs etc. Dan heb je de controle.
Verder altijd poeslief doen naar zijn familie. Met stroop vang je meer vliegen dan met azijn. Spreek geen kwaad over ze naar je man, maar manipuleer hem zodat hij naar jou luistert in plaats van naar hen. Hij geeft je geen respect, dus mag je hem manipuleren. Bijvoorbeeld met pikstraf. Niet te duidelijk natuurlijk, maar subtiel wordt hij verwend als jij krijgt wat je wil, en heb je 'hoofdpijn' als hij vervelend doet.
Of scheiden. Ik zou gillend gek worden in jouw situatie.
We kunnen je wel oerhollands advies geven, maar dat gaat jou niet helpen. Je man is een familie cultuur man, dat verander je niet meer. Je moet dus winnen van zijn moeder of het pispaaltje blijven. Hoe win je het van zijn moeder? Door seks. Want dat kan mammie niet geven.
Maar ik zou eerst een grote kast met slot kopen en alles daarin doen en ook je man niet de sleutel geven. Kunnen ze hun best doen met binnen vallen en spullen pakken maar het belangrijkste is veilig.
Ik zou direct je eigen geld veilig stellen en belangrijke papieren, voor het geval dat. Paspoort, verzekeringen, id kinderen, hypotheek papieren, pensioen papieren, DigiD, inlogs etc. Dan heb je de controle.
Verder altijd poeslief doen naar zijn familie. Met stroop vang je meer vliegen dan met azijn. Spreek geen kwaad over ze naar je man, maar manipuleer hem zodat hij naar jou luistert in plaats van naar hen. Hij geeft je geen respect, dus mag je hem manipuleren. Bijvoorbeeld met pikstraf. Niet te duidelijk natuurlijk, maar subtiel wordt hij verwend als jij krijgt wat je wil, en heb je 'hoofdpijn' als hij vervelend doet.
Of scheiden. Ik zou gillend gek worden in jouw situatie.
zaterdag 16 februari 2019 00:02
Angela1920 schreef: ↑15-02-2019 23:05benkt voor jullie reacties, idd, Hij toont geen respect van zijn kant, ook zelfs als ik de reden voor al deze ellende ben, zoals hij dat altijd tegen me zegt. hij zegt dat dat ze zo met me omgaan omdat ik zelf niet heel vriendelijk ben.Ik heb zoo mijn best gedaan, maar hun gedrag wordt me nu teveel dat ik af en toe moet iets van zeggen. En omdat zij ook beneden wonen horen ze natuurlijk dat we ruzie hebben en horen ook mijn mening. en dan beginnen ze met schelden op watsapp. terwijl ik ze nooit direct iets gezegd heb.
Ik was net afgestudeerd, en daarna verhuizing gedoe en dan was ik hoog zwanger en daarna met een kleine baby kon ik nog niet werken. maar met “hoog verdienen” bedoel ik nu, of hierna.
huis is idd op zijn naam, en hij betaalt het wel, geen probleem. Ik zou ook rot vinden voor hem aangezien ik was diegene met het idee om een huis te kopen.
En bytheway, we hebben een huis met vier verdiepingen, met elke een aparte “appartment”, maar een gezamenlijke trappengang.
het is makkelijk om gelijk voor de scheiding te kiezen maar wil eerste toch kijken of er een andere weg is. Natuurlijk sneu voor de kinderen, maar we doen onze best dat zij dit niet mee krijgen. en hij is de vader van mijn kinderen.
Lieve meid, het is juist niet makkelijk om voor een scheiding te kiezen. Ik vond een jaar wel lang genoeg om geterroriseerd te worden door mijn schoonmoeder. Mijn ex-man noemde mij ondankbaar voor hun (door mij niet gevraagde) hulp. Na 10 maanden huwelijk begon hij me ook uit te schelden voor 'waardeloos wijf" e.d. Hij vloog me naar de keel, omdat ik het bedje van onze baby niet strak had opgemaakt en hij zei dat ik naar z'n moeder moest luisteren. Ondertussen was ik de enige die inkomsten had. Ik werkte ook nog 40 uur. Het was een nieuwe baan.
Je kinderen krijgen deze bizarre taferelen echt wel mee hoor!
Dat heeft bij mij wel de doorslag gegeven dat mijn dochter moest aanzien hoe haar moeder vernederd werd door een stel idioten.
Geloof me meid, dit gaat niet meer goed komen. Je weet het zelf al, maar je bent bang.
Hoe langer je blijft in deze situatie, hoe meer je gezondheid achteruit gaat. Ik kan het weten.
zaterdag 16 februari 2019 09:33
[quote=honingbijtje post_id=29596956 time=1550269561 user_id=66932. Hoe win je het van zijn moeder? Door seks. Want dat kan mammie niet,geven.
Hij geeft je geen respect, dus mag je hem manipuleren. Bijvoorbeeld met pikstraf. Niet te duidelijk natuurlijk, maar subtiel wordt hij verwend als jij krijgt wat je wil, en heb je 'hoofdpijn' als hij vervelend doet.
[/quote]
Dit kun je niet menen?!?!?
Hij geeft je geen respect, dus mag je hem manipuleren. Bijvoorbeeld met pikstraf. Niet te duidelijk natuurlijk, maar subtiel wordt hij verwend als jij krijgt wat je wil, en heb je 'hoofdpijn' als hij vervelend doet.
[/quote]
Dit kun je niet menen?!?!?
zaterdag 16 februari 2019 09:45
Nare vrouw dus. Maar heb je er wat aan dat wij dat dan ook vinden?Angela1920 schreef: ↑15-02-2019 23:15ja, precies wat je beschrijft. Alles wordt door de moeder geregeld. Zij is de ellende, een depressieve, dominante vrouw, die altijd alles in haar handen had en nu opeens moet met mij rekening houden, wat zij nooit zou willen, En ik denk dat zij dit alles doet, en zet haar kinderen ook tegen mij op, om zo mij de schuld te geven, en om mij weg te krijgen. ik heb al opgemerkt dat ze totaal niks om haar kinderen geeft, ook niet om haar zoon of kleinkinderen.
Jouw situatie is dan nog steeds hetzelfde.
Jij bent de enige die hier verandering in wil zien.
zaterdag 16 februari 2019 10:16
Dat moet je toch helemaal niet willen. Uberhaupt seks met een man die toekijkt hoe zijn vrouw getreiterd en geschoffeerd wordt en haar daar ook nog eens de schuld van geeft.honingbijtje schreef: ↑15-02-2019 23:26Ugh, familie cultuur. Heb je hun arme zoon verkeerd behandeld door teveel te verdienen?
We kunnen je wel oerhollands advies geven, maar dat gaat jou niet helpen. Je man is een familie cultuur man, dat verander je niet meer. Je moet dus winnen van zijn moeder of het pispaaltje blijven. Hoe win je het van zijn moeder? Door seks. Want dat kan mammie niet geven.
Maar ik zou eerst een grote kast met slot kopen en alles daarin doen en ook je man niet de sleutel geven. Kunnen ze hun best doen met binnen vallen en spullen pakken maar het belangrijkste is veilig.
Ik zou direct je eigen geld veilig stellen en belangrijke papieren, voor het geval dat. Paspoort, verzekeringen, id kinderen, hypotheek papieren, pensioen papieren, DigiD, inlogs etc. Dan heb je de controle.
Verder altijd poeslief doen naar zijn familie. Met stroop vang je meer vliegen dan met azijn. Spreek geen kwaad over ze naar je man, maar manipuleer hem zodat hij naar jou luistert in plaats van naar hen. Hij geeft je geen respect, dus mag je hem manipuleren. Bijvoorbeeld met pikstraf. Niet te duidelijk natuurlijk, maar subtiel wordt hij verwend als jij krijgt wat je wil, en heb je 'hoofdpijn' als hij vervelend doet.
Of scheiden. Ik zou gillend gek worden in jouw situatie.
Manipuleren dmv seks om als een mens behandeld te worden dat is toch ook geven leven.
To moet daar gewoon wegwezen, al denk ik niet dat daarmee alle ellende is afgedaan, dan begint de strijd om de kinderen en het treiteren via de kinderen.
Als vader de kinderen al niet ontvoerd naar het buitenland.
zaterdag 16 februari 2019 14:48
Okay, dus je bent zelf afhankelijk hiervan omdat jullie kleine kinderen samen hebben en jouw idee was om een huis te kopen (maar niet bedoelde voor de hele familie lijkt me, wat hij wél gedaan heeft en jou met die idiote terroriserende, destructieve familie heeft opgezadeld? Heb jij dát idee ook een goed plan gevonden en daar vooraf ook inspraak in gehad, of bedoelde jij een huis voor jullie gezin alleen)?
Je werkt momenteel dus niet of niet op het gebied waarin je bent afgestudeerd?
Dan ligt daar denk ik toch de sleutel om uit deze situatie te komen: zorgen dat je niet uit afhankelijkheid en schuldgevoelens oid moét blijven omdat je geen keuze hébt.
Zorg dat je die keuze wél hebt, dat je zelfstandig inkomen en dak boven je hoofd kúnt kiezen voordat je hier volkomen overspannen aan onderdoor gaat!
Ik begrijp dat het ook zijn kinderen zijn?
Ben je bang dat bij een eventuele scheiding er co-ouderschap wordt besloten en je kinderen worden blootgesteld aan deze familie zónder dat jij daarbij bent?
Als het losse appartementen zijn, laat dan direct een ander slot in die van jou/ jullie zetten (of geeft je man zijn familie dan ook weer een sleutel?)..
Je hebt imo álle reden om jezelf en je kinderen te beschermen tegen deze destructieve invloeden/familie, en snap niet dat je je man nog een kans geeft (en hoe lang dan? Tot je zo verzwakt bent dat je helemaal de kracht niet meer zult hebben om jezelf bij elkaar te rapen en een eigen leven op te bouwen??!).
Hij heeft zijn kansen allang gehad én verspeeld op "samen" een gezond gezin te vormen, he?
Je bent niet naief meer, en dus met ogen open kies je nu bewust voor "het nog een kans geven", terwijl je weet dat dit jou nu al sloopt.
Hoe kun je denken dat je een sterke moeder bent en blijft als je moedwillig gesaboteerd en gesloopt wordt en dat (willens en wetens) toeláát?!
Jij laat dit nu zelf gebeuren he, gewaarschuwd en al.
Dit wordt nóóit beter, leer van de ervaringen van anderen: destructiviteit wordt altijd erger en niet beter: dat is dus ijdele hoop dat het beter kán (en zal) gaan.
Het trekt jou mee omlaag en je zult al je krachten nodig hebben om je niet naar de bodem te laten kelderen.
Heeft helemaal niks maar dan ook niks met liefde te maken, komt geenszins ook maar in de búúrt van een normale, gezonde, veilige relatie, en al helemaal geen veilige situatie voor kinderen om in op te groeien.
Recept om niet alleen zelf totaal verknipt te raken, maar jullie kinderen ook in meesleept: wat een ellende, en die kunnen niet zelf kiezen ook nog om zichzelf hier niet aan bloot te stellen.
Als je het niet voor jezelf doet, doe het dan als moeder en haal daar je kracht (voor zover die er nog is) uit!
Je werkt momenteel dus niet of niet op het gebied waarin je bent afgestudeerd?
Dan ligt daar denk ik toch de sleutel om uit deze situatie te komen: zorgen dat je niet uit afhankelijkheid en schuldgevoelens oid moét blijven omdat je geen keuze hébt.
Zorg dat je die keuze wél hebt, dat je zelfstandig inkomen en dak boven je hoofd kúnt kiezen voordat je hier volkomen overspannen aan onderdoor gaat!
Ik begrijp dat het ook zijn kinderen zijn?
Ben je bang dat bij een eventuele scheiding er co-ouderschap wordt besloten en je kinderen worden blootgesteld aan deze familie zónder dat jij daarbij bent?
Als het losse appartementen zijn, laat dan direct een ander slot in die van jou/ jullie zetten (of geeft je man zijn familie dan ook weer een sleutel?)..
Je hebt imo álle reden om jezelf en je kinderen te beschermen tegen deze destructieve invloeden/familie, en snap niet dat je je man nog een kans geeft (en hoe lang dan? Tot je zo verzwakt bent dat je helemaal de kracht niet meer zult hebben om jezelf bij elkaar te rapen en een eigen leven op te bouwen??!).
Hij heeft zijn kansen allang gehad én verspeeld op "samen" een gezond gezin te vormen, he?
Je bent niet naief meer, en dus met ogen open kies je nu bewust voor "het nog een kans geven", terwijl je weet dat dit jou nu al sloopt.
Hoe kun je denken dat je een sterke moeder bent en blijft als je moedwillig gesaboteerd en gesloopt wordt en dat (willens en wetens) toeláát?!
Jij laat dit nu zelf gebeuren he, gewaarschuwd en al.
Dit wordt nóóit beter, leer van de ervaringen van anderen: destructiviteit wordt altijd erger en niet beter: dat is dus ijdele hoop dat het beter kán (en zal) gaan.
Het trekt jou mee omlaag en je zult al je krachten nodig hebben om je niet naar de bodem te laten kelderen.
Heeft helemaal niks maar dan ook niks met liefde te maken, komt geenszins ook maar in de búúrt van een normale, gezonde, veilige relatie, en al helemaal geen veilige situatie voor kinderen om in op te groeien.
Recept om niet alleen zelf totaal verknipt te raken, maar jullie kinderen ook in meesleept: wat een ellende, en die kunnen niet zelf kiezen ook nog om zichzelf hier niet aan bloot te stellen.
Als je het niet voor jezelf doet, doe het dan als moeder en haal daar je kracht (voor zover die er nog is) uit!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 17 februari 2019 21:19
Mijn man komt uit een andere cultuur, waar ze net wat anders met hun familie omgaan dan wij. En hij zal net wat meer pikken van zijn familie dan ik zelf gewend ben. Maar toen zijn zus mij één keer ergens op een rot manier van beschuldigende werd hij woedend op haar. Dat was de eerste en de laatste keer dat zij nare dingen over mij zei.
Hij laat zijn vrouw en de moeder van zijn kinderen uitschelden. Hij laat ze over jou heen lopen en jou negeren. Sorry maar deze man gaat echt niet veranderen.
Of het is een enorme klootzak of hij heeft zware mommy issues waar je ook niet zomaar vanaf komt. In dat laatste geval zou ik zeggen geef het een laatste kans, zeg dat je gaat scheiden als hij zijn familie niet uit huis zet. Doet hij dat niet dan zou ik echt bij hem weg gaan. Je hebt ze al veel te ver over jouw grenzen heen laten gaan, dit is natuurlijk ook geen goed voorbeeld voor je kinderen.
Hij laat zijn vrouw en de moeder van zijn kinderen uitschelden. Hij laat ze over jou heen lopen en jou negeren. Sorry maar deze man gaat echt niet veranderen.
Of het is een enorme klootzak of hij heeft zware mommy issues waar je ook niet zomaar vanaf komt. In dat laatste geval zou ik zeggen geef het een laatste kans, zeg dat je gaat scheiden als hij zijn familie niet uit huis zet. Doet hij dat niet dan zou ik echt bij hem weg gaan. Je hebt ze al veel te ver over jouw grenzen heen laten gaan, dit is natuurlijk ook geen goed voorbeeld voor je kinderen.
zondag 17 februari 2019 21:37
Ja Owlette, precies. Ik heb al altijd het gevoel gehad dat dit klopt gewoon niet.
Maar dan denk ik, is het niet mijn schuld. Misschien het hoort zo, misschien is het overal zo, geen idee. en ik moet het maar accepteren. Maar hoeveel ik probeer, ik kan niet mee omgaan. Ik weet dat dit niet kan en mag. Maar nu weet ik het zeker.
Maar dan denk ik, is het niet mijn schuld. Misschien het hoort zo, misschien is het overal zo, geen idee. en ik moet het maar accepteren. Maar hoeveel ik probeer, ik kan niet mee omgaan. Ik weet dat dit niet kan en mag. Maar nu weet ik het zeker.
zondag 17 februari 2019 22:32
En wat zijn nu je vervolg stappen? Dit kan zo toch niet.... Wat een ongezonde situatie..Angela1920 schreef: ↑17-02-2019 21:37Ja Owlette, precies. Ik heb al altijd het gevoel gehad dat dit klopt gewoon niet.
Maar dan denk ik, is het niet mijn schuld. Misschien het hoort zo, misschien is het overal zo, geen idee. en ik moet het maar accepteren. Maar hoeveel ik probeer, ik kan niet mee omgaan. Ik weet dat dit niet kan en mag. Maar nu weet ik het zeker.
