Mijn zus....

Hallo Lezers,

Al 3 dagen loop ik rond met een blok in mn maag. Ik merk dat het van mn hart moet, vandaar dat ik dit topic open. Ben ook erg benieuwd naar jullie/andere meningen.

Korte situatie schets:
Op het moment ben ik 24 weken zwanger van een eerste kindje.
Mijn vriend en ik hebben al lang de wens om te trouwen.. Nu hebben we toch besloten om voordat de baby komt klein te trouwen.
Nu is er in het verleden veel voorgevallen met mijn zus waarin ik mij vaak aan de kant gezet heb gevoelt. Ze is een behoorlijk dominant persoon, waar ik juist heel bescheiden ben. Hierdoor heb ik een tijd therapie gevolgd om te leren om te gaan met deze situatie, en hoe deze altijd binnen ons gezin een rol heeft gespeeld

Eerst tilde ik er niet zo zwaar aan. Tot dat ik via mijn vriend hoorde dat ze kennelijk nog geen 3 zinnen heeft gewisseld met mijn schoonzussen in het contact. En dat was iets in de trant dat wij veel meegemaakt hebben, zij het allemaal niet aankon en dat ze toch geen vrij ging houden om überhaupt naar een feestje voor mij te komen. Toen heeft ze hun allemaal als contact verwijderd.

Ik ben echt sprakeloos over het feit dat ze zo onbeschoft doet naar mensen die mij een leuke dag gunnen. Het is haar goed recht om niet te komen. Maar om eerst de verrassing voor mij te verpesten, vervolgens te zeggen zelf er geen zin aan te hebben en dan gewoon niet meer te reageren op iemand. Het maakt mij zo verdrietig. Vooral omdat mijn “aangetrouwde zussen” mij meer gunnen als mijn bloedeigen zus.

Nu voel ik mij zo als grofvuil aan de straat gezet en heb er echt verdriet van. Ergens wil ik het contact met haar verbreken, omdat dit de druppel is, maar voor mijn vader vind ik dat zo erg. Ben benieuwd of ik overdreven reageer door de zwangerschap, of dat dit gewoon echt een enorme k*tstreek is....