Relaties
alle pijlers
Militair als partner?
donderdag 30 november 2006 19:23
Hoi!
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
maandag 29 januari 2007 00:17
Precies zoals jij het schrijft Robine, Hij is bang dat ik een ander tegen kom of dat ik het niet trek zonder hem daardoor lijkt het af en toe net een test die hij met mij doet. Maar ik trek me er weinig van aan, ik ben wie ik ben en verander niet door dat gedrag...ga hooguit wat meer m'n best doen om te laten zien dat ik hem echt leuk vind. Hij heeft ook aangeven dat hij bewust afstand houdt omdat dat voor hem makkelijker maakt(al maakt hij mij daardoor juist en beetje onzeker) als hij weg is.
Is jou vriend al vaker lang weg geweest? Hoe heb jij de twijfels bij je vriend weg gehaald? Ben erg benieuwd naar jou verhaal!!!
hij komt eind van de week terug!!:)
*;
Is jou vriend al vaker lang weg geweest? Hoe heb jij de twijfels bij je vriend weg gehaald? Ben erg benieuwd naar jou verhaal!!!
hij komt eind van de week terug!!:)
*;
maandag 29 januari 2007 01:08
Hoi!
Ik heb ook sinds een tijdje wat een militair!! Van maandag tm vrijdag zit hij op de kazerne en in de weekenden zit hij thuis. Zelf werk ik in de zorg, dus ik werk ook zo m'n weekenden en onregelmatig. Ik heb nu nachtdienst. Voordeel dat we op deze manier leven is, dat het altijd leuk is om elkaar te zien!! We kijken altijd weer uit naar het weekend! We hebben elkaar altijd wat te vertellen en we houden alle 2 ons eigen leven. De momenten samen zijn kostbaar, maar daarom extra fijn!
Wat voor ons heel belangerijk is dat we veel praten. Voor ons nog even een geluk dat hij de komende 2 jaar nog geen uitzendingen heeft. In de week van valentijn is hij met oefening. En zo zal dat vaker voorkomen... We hebben alle 2 een baan dat we niet altijd vrij zijn met feestdagen, verjaardagen enz... Dat is soms wel balen, maar er valt weinig aan te doen, dus maken we ons daar dan ook geen drukte over. Vaak vieren we bepaalde feestdagen een week later. Zoals oud & nieuw. Toen moest ik werken. We hebben toen oud & nieuw op 6 jan gevierd. Met champagne en vuurwerk... Alles erop en eraan! En zo maak je het toch nog even leuk, al is het een week later!
Wat wij ook doen is praten over de toekomst. Hoe wij dingen gaan zien. In ons geval... Of we nu trouwen en kinderen krijgen... We blijven altijd een soort van LAT-relatie houden. Omdat hij van maandag tm vrijdag op de kazerne zit. En na 2 jaar gaan de uitzendingen echt weer komen. Daar houden we gewoon rekening mee. Ik heb wel 1 ding gezegd tegen mijn vriend. Dat ik z'n eerste uitzending alleen wil doorstaan. Niet dat ik zwanger ben, en afscheid moet nemen met een dikke buik. Maar gelukkig zijn daar alle middelen voor om dat te voorkomen!
Het is gewoon belangerijk dat je elkaars baan respecteerd. Ik zou het heel vervelend vinden dat hij over een tijdje gaat zitten mopperen dat ik weekenden, avonden en nachten werk. Dat wist hij toen hij een relatie met mij begon. Ik weet dat hij militair is en dat daar de nodige consequenties aan zitten.
Dus beginnen met een militair heeft zo z'n voordelen (oa z'n uniform!!! Hahahaha!!) en z'n nadelen. Maar als je goed met elkaar praat en geniet van de momenten dat je samen bent dan komt het allemaal wel goed!
Groetjes van Maaike!
Ik heb ook sinds een tijdje wat een militair!! Van maandag tm vrijdag zit hij op de kazerne en in de weekenden zit hij thuis. Zelf werk ik in de zorg, dus ik werk ook zo m'n weekenden en onregelmatig. Ik heb nu nachtdienst. Voordeel dat we op deze manier leven is, dat het altijd leuk is om elkaar te zien!! We kijken altijd weer uit naar het weekend! We hebben elkaar altijd wat te vertellen en we houden alle 2 ons eigen leven. De momenten samen zijn kostbaar, maar daarom extra fijn!
Wat voor ons heel belangerijk is dat we veel praten. Voor ons nog even een geluk dat hij de komende 2 jaar nog geen uitzendingen heeft. In de week van valentijn is hij met oefening. En zo zal dat vaker voorkomen... We hebben alle 2 een baan dat we niet altijd vrij zijn met feestdagen, verjaardagen enz... Dat is soms wel balen, maar er valt weinig aan te doen, dus maken we ons daar dan ook geen drukte over. Vaak vieren we bepaalde feestdagen een week later. Zoals oud & nieuw. Toen moest ik werken. We hebben toen oud & nieuw op 6 jan gevierd. Met champagne en vuurwerk... Alles erop en eraan! En zo maak je het toch nog even leuk, al is het een week later!
Wat wij ook doen is praten over de toekomst. Hoe wij dingen gaan zien. In ons geval... Of we nu trouwen en kinderen krijgen... We blijven altijd een soort van LAT-relatie houden. Omdat hij van maandag tm vrijdag op de kazerne zit. En na 2 jaar gaan de uitzendingen echt weer komen. Daar houden we gewoon rekening mee. Ik heb wel 1 ding gezegd tegen mijn vriend. Dat ik z'n eerste uitzending alleen wil doorstaan. Niet dat ik zwanger ben, en afscheid moet nemen met een dikke buik. Maar gelukkig zijn daar alle middelen voor om dat te voorkomen!
Het is gewoon belangerijk dat je elkaars baan respecteerd. Ik zou het heel vervelend vinden dat hij over een tijdje gaat zitten mopperen dat ik weekenden, avonden en nachten werk. Dat wist hij toen hij een relatie met mij begon. Ik weet dat hij militair is en dat daar de nodige consequenties aan zitten.
Dus beginnen met een militair heeft zo z'n voordelen (oa z'n uniform!!! Hahahaha!!) en z'n nadelen. Maar als je goed met elkaar praat en geniet van de momenten dat je samen bent dan komt het allemaal wel goed!
Groetjes van Maaike!
maandag 29 januari 2007 17:54
Hoi Rozengeur1, mijn vriendje is zelf twee keer eerder een half jaar op uitzending geweest. (Bosnie) De eerste keer kende ik hem nog niet, maar de tweede keer dus wel! Leuk zijn die uitzendingen overigens niet, maar ook daar moet je de leuke dingen van zien!! Zoals kaartjes, brieven en cadeautjes sturen (en krijgen!!), blij zijn als je iets van hem hoort en natuurlijk als hij terug komt! En ik heb tijdens de eerste uitzending van ons saampjes ook in conctact gekomen met andere thuisfronters en dat vond ik ook erg gezellig en dat contact heeft me zeker door de tijd heen geholpen!!
Overigens die onzekerheden en twijfels wegnemen bij je vriend...dat is lastig! Bij ons hielp, hoe simpel het ook mag klinken, de tijd....naar mate we langer samen zijn, zijn we ook zekerder van elkaar en zeker als je samen een uitzending hebt meegemaakt!! De eerste keer waren we bang dat we het samen niet zouden redden en hadden we het daar veel over, maar dat hele onderwerp is nu niet aan de orde gekomen!! Dus komt wel goed!!
Maaike, jouw verhaal klinkt bekend!! Overigens werkte ik ook de eerste jaren van onze relatie onregelmatig en dat ging prima. Maar sinds we samen wonen heb ik ook een regelmatige baan (dus geen weekenddiensten) en dat bevalt me nu toch beter! Alleen soms voelt het idd als 'in dienst van de baan van mijn man leven'. Maar mijn baan is gelukkig erg leuk!!
Pruttel, lees jij hier ook nog? Is je vriend al terug uit dat verre, stoffige land? Hoop het wel, of bijna!!! Take Care!!
Overigens die onzekerheden en twijfels wegnemen bij je vriend...dat is lastig! Bij ons hielp, hoe simpel het ook mag klinken, de tijd....naar mate we langer samen zijn, zijn we ook zekerder van elkaar en zeker als je samen een uitzending hebt meegemaakt!! De eerste keer waren we bang dat we het samen niet zouden redden en hadden we het daar veel over, maar dat hele onderwerp is nu niet aan de orde gekomen!! Dus komt wel goed!!
Maaike, jouw verhaal klinkt bekend!! Overigens werkte ik ook de eerste jaren van onze relatie onregelmatig en dat ging prima. Maar sinds we samen wonen heb ik ook een regelmatige baan (dus geen weekenddiensten) en dat bevalt me nu toch beter! Alleen soms voelt het idd als 'in dienst van de baan van mijn man leven'. Maar mijn baan is gelukkig erg leuk!!
Pruttel, lees jij hier ook nog? Is je vriend al terug uit dat verre, stoffige land? Hoop het wel, of bijna!!! Take Care!!
maandag 29 januari 2007 19:18
dinsdag 30 januari 2007 09:11
Hoi Robine en Maaike,
Ook voor mij heel erg herkenbaar werk in de sector waar weekenden en feestdagen gewone werkdagen zijn. Alsof we er op uitgekozen worden!! ;)
Ik denk inderdaad dat de tijd gaat leren hoe ik hier mee om moet gaan en dat er vooral en hoop vertrouwen moet zijn. Vind het wel moeilijk dat je niet zo even kan bellen als er wat leuks is gebeurt of om gewoon even te praten. Mogen ze als er een oefening is wel mail lezen en beantwoorden?
Bedankt voor de tip over msn ga zo eens even zoeken.
*;
Ook voor mij heel erg herkenbaar werk in de sector waar weekenden en feestdagen gewone werkdagen zijn. Alsof we er op uitgekozen worden!! ;)
Ik denk inderdaad dat de tijd gaat leren hoe ik hier mee om moet gaan en dat er vooral en hoop vertrouwen moet zijn. Vind het wel moeilijk dat je niet zo even kan bellen als er wat leuks is gebeurt of om gewoon even te praten. Mogen ze als er een oefening is wel mail lezen en beantwoorden?
Bedankt voor de tip over msn ga zo eens even zoeken.
*;
dinsdag 30 januari 2007 09:59
Op een gewone oefening mag dat geloof ik wel. Mijn vriend had laatst met een gewone oefening ook zijn telefoon bij zich zodat we konden smsen.
Als je uitzendig bedoelt, dan kan hij juist alleen mailen ( of op de wachtslijst intekenen voor msn) en mag hij geen mobiel meenemen. Dan kan je lekker brieven schrijven...ROMANTISCH!!
Mijn buurmeisje en haar vriend zijn beide militairen. Nadat hij in afghanistan zat, mocht zij 3 maanden later na zijn terugkomst op uitzending. De brieven die zij elkaar schreven en de pakketjes die zij stuurden, vond ik zo lief!!! Dus mijn antwoord is niet helemaal 'waterproof', het is wat ik denk begrepen te hebben.
dinsdag 30 januari 2007 10:42
Hoi hoi, ja ik lees zeker nog mee. Mannetje is nog lang niet terug. We zijn nu op de helft ongeveer. De verwachting is dat hij begin April terug gaat komen. *zucht* wat gaat de tijd langzaam. Januari is nu echt al maanden bezig!
De groep op msn heet legerwijffies. Misschien makkelijker zoeken zo?
Op uitzending in Afghanistan zijn er best veel contact mogelijkheden. Als manlief een laptop meeneemt kan hij daar op het draadloze netwerk. Dan kun je best vaak msn-en. Ook het bellen gaat redelijk. Soms een slechte verbinding, maar ach.... Het is gelukkig gratis! Post is nog steeds het allerbelangrijkste voor de jongens daar. De post is er wel snel, meestal binnen een week tot 2 weken. Het enige nadeel van de contactmogelijkheden is dat je altijd moet wachten tot hij iets van zich laat horen of on-line komt. Je kunt er natuurlijk niet zelf naar toe bellen. (zou een mooie chaos worden)
Groetjes Pruttel
dinsdag 30 januari 2007 12:37
Hi Pruttel!!
Kan me voorstellen dat de tijd voor jouw voorbij lijkt te kruipen...!!
Maar het is het wachten waard!! In april kan je weer met je vriend knuffelen!! *;
Overigens voor ons vliegt de tijd...want mijn vriend vertrekt juist over zes weken naar Afghanistan!! :( Wat dus houdt dat we elkaar nog maar zo'n 15 dagen gaan zien tot die tijd....
Wel fijn om te horen dat het contact redelijk goed verloopt! Op zich hoeft het van mij ook niet dagelijks, want dan gaat de tijd juist minder snel en mis ik hem meer (althans dat was tijdens vorige uitzending; het ging altijd wel, totdat ik hem weer gehoord had, dan miste ik hem enorm!!).
Brieven&kaartjes sturen vind ik heel leuk, dus dat ga ik zeker vaak doen!! :D
Wat betreft contact tijdens oefeningen....weet niet wat voor functie jullie vriendjes hebben, maar de mijne ligt dan negen van de tien x ergens in een hei en er is dan echt geen sprake van een computer in de buurt, laat staan internet-contact. Smsen kan meestal wel, maar ook minimaal.. (tja, er moet toch ook echt gewerkt worden!)
Groetjes Robine
Kan me voorstellen dat de tijd voor jouw voorbij lijkt te kruipen...!!
Maar het is het wachten waard!! In april kan je weer met je vriend knuffelen!! *;
Overigens voor ons vliegt de tijd...want mijn vriend vertrekt juist over zes weken naar Afghanistan!! :( Wat dus houdt dat we elkaar nog maar zo'n 15 dagen gaan zien tot die tijd....
Wel fijn om te horen dat het contact redelijk goed verloopt! Op zich hoeft het van mij ook niet dagelijks, want dan gaat de tijd juist minder snel en mis ik hem meer (althans dat was tijdens vorige uitzending; het ging altijd wel, totdat ik hem weer gehoord had, dan miste ik hem enorm!!).
Brieven&kaartjes sturen vind ik heel leuk, dus dat ga ik zeker vaak doen!! :D
Wat betreft contact tijdens oefeningen....weet niet wat voor functie jullie vriendjes hebben, maar de mijne ligt dan negen van de tien x ergens in een hei en er is dan echt geen sprake van een computer in de buurt, laat staan internet-contact. Smsen kan meestal wel, maar ook minimaal.. (tja, er moet toch ook echt gewerkt worden!)
Groetjes Robine
dinsdag 30 januari 2007 14:46
donderdag 1 februari 2007 20:04
Rozengeur&Marie-Liselotte, jullie kunnen alles vragen op dit topic wat jullie willen weten!! Kunnen wij "ervaringsdeskundigen" (hahaha...dat klinkt nog eens als een ere-titel!) jullie aan de antwoorden helpen, als we die weten tenminste. Wat betreft bataljons, eenheden e.d. weet ik zelf ook niet zoveel, hoor! En rangen vind ik niet zo belangrijk!
Moeten jullie mannen binnenkort ook op uitzending, of valt dat nog wel mee?
Moeten jullie mannen binnenkort ook op uitzending, of valt dat nog wel mee?
vrijdag 2 februari 2007 15:50
Ik was even het topic kwijt maar goed, nu staat er weer vanalles bijgeschreven!
Mijn vlam is niet eens uitgezonden, nog niet tenminste, hij is gewoon op oefening. Maar voor mij is echt ALLES nieuw.
We kennen elkaar ook helemaal nog niet goed genoeg om te weten wat we echt aan elkaar hebben.
Ik merk wel dat hij ERG twijfelt over of ik het nu al op kan brengen deze weken van zijn afwezigheid. Hij denkt, lijkt het, bij voorbaat al dat ik op zoek ga naar een ander terwijl ik zo helemaal niet in elkaar zit.
Dat zo'n man die er zo indrukwekkend uit ziet en in zijn functie, zo onzeker is in de omgang met vrouwen in "relatie vorm" vind ik ook verbijsterend.
Wat ik ook erg moeilijk :? vind is de "militaire houding" die hij soms aan neemt....alsof hij iets "uit zet" ... hij lijkt net twee mensen in één. Aan de andere kant snap ik dat dat soms nodig is wil hij zijn werk kunnen doen.
Voor mijn gevoel heb ik wel met een extreem geval te maken maar dat kan ook zo lijken omdat het voor mij allemaal zo nieuw en anders is dan ik gewend ben...
Ik blijf ook gewoon stug om de week een sms-je sturen om em te laten merken dat ik echt wel aan em denk!
Mijn vlam is niet eens uitgezonden, nog niet tenminste, hij is gewoon op oefening. Maar voor mij is echt ALLES nieuw.
We kennen elkaar ook helemaal nog niet goed genoeg om te weten wat we echt aan elkaar hebben.
Ik merk wel dat hij ERG twijfelt over of ik het nu al op kan brengen deze weken van zijn afwezigheid. Hij denkt, lijkt het, bij voorbaat al dat ik op zoek ga naar een ander terwijl ik zo helemaal niet in elkaar zit.
Dat zo'n man die er zo indrukwekkend uit ziet en in zijn functie, zo onzeker is in de omgang met vrouwen in "relatie vorm" vind ik ook verbijsterend.
Wat ik ook erg moeilijk :? vind is de "militaire houding" die hij soms aan neemt....alsof hij iets "uit zet" ... hij lijkt net twee mensen in één. Aan de andere kant snap ik dat dat soms nodig is wil hij zijn werk kunnen doen.
Voor mijn gevoel heb ik wel met een extreem geval te maken maar dat kan ook zo lijken omdat het voor mij allemaal zo nieuw en anders is dan ik gewend ben...
Ik blijf ook gewoon stug om de week een sms-je sturen om em te laten merken dat ik echt wel aan em denk!
vrijdag 2 februari 2007 23:38
Hoi Sheridan,
Ik herken het helemaal wat je schrijft. ook ik heb kriebels van een militair die ik nog maar kort ken. Hij is nu op oefening en ik weet niet eens wanneer hij nou precies terug komt. Voordat hij weg ging hem nog wel gezien en gesproken over wat als hij weg is maar weet het soms ook ff niet wat ik er mee aan moet. Hij was erg afstandelijk de week voordat hij weg ging en juist de laatste dagen weer aanhankelijk. Hoe lang ken je je vriend? Heb je wel wat gehoord van hem gehoord sinds hij weg is?
liefs
Ik herken het helemaal wat je schrijft. ook ik heb kriebels van een militair die ik nog maar kort ken. Hij is nu op oefening en ik weet niet eens wanneer hij nou precies terug komt. Voordat hij weg ging hem nog wel gezien en gesproken over wat als hij weg is maar weet het soms ook ff niet wat ik er mee aan moet. Hij was erg afstandelijk de week voordat hij weg ging en juist de laatste dagen weer aanhankelijk. Hoe lang ken je je vriend? Heb je wel wat gehoord van hem gehoord sinds hij weg is?
liefs
zaterdag 3 februari 2007 10:30
Hoi Rozegeur1
Jawel, maar dat gaat dan niet steeds even soepel. We hebben in de korte tijd dat we met elkaar omgaan al wat aanvaringen gehad door de telefoon ..... bijv. ik ben vorig weekend bijv. weggegaan met een vriendin, gewoon om te kletsen, winkelen, uit te eten. en dat had ik ook verteld tegen hem, hij was toen trouwens net 2 weken weg. Die man spookt echt de hele tijd door m'n hoofd dus had ik me voorgenomen: FF een weekendje niet zoveel nadenken.
Maarja...belt ie dat weekend MIDDEN in de nacht op uit een of ander bos waar hij dan ligt, ik was net terug van 't stappen dus niet heel helder...en dan hoor ik goed dat hij het niet vertrouwd. Hij maakt wel "grapjes" maar met een zware ondertoon van wantrouwen. Ik weet niet of je snapt wat ik bedoel. Nouja ik had de volgende ochtend pas echt door wat dat belletje nou eigenlijk betekende en heb em toen een sms gestuurd met, hoop ik, geruststellende woorden, maar.......?
Ik heb hem later die week nog wel aan de telefoon gehad maar dan krijg ik "de adjudant" aan de lijn en die is zoveel afstandelijker dan me lief is. Ik denk dat ik de resterende 5/6 weken maar zoveel mogelijk mijn gemak houd, hoop dat ie me niet vergeet en me toch weer op zoekt als ie terug is.
Zorgeloos verliefd zijn is het niet bepaald...
Jawel, maar dat gaat dan niet steeds even soepel. We hebben in de korte tijd dat we met elkaar omgaan al wat aanvaringen gehad door de telefoon ..... bijv. ik ben vorig weekend bijv. weggegaan met een vriendin, gewoon om te kletsen, winkelen, uit te eten. en dat had ik ook verteld tegen hem, hij was toen trouwens net 2 weken weg. Die man spookt echt de hele tijd door m'n hoofd dus had ik me voorgenomen: FF een weekendje niet zoveel nadenken.
Maarja...belt ie dat weekend MIDDEN in de nacht op uit een of ander bos waar hij dan ligt, ik was net terug van 't stappen dus niet heel helder...en dan hoor ik goed dat hij het niet vertrouwd. Hij maakt wel "grapjes" maar met een zware ondertoon van wantrouwen. Ik weet niet of je snapt wat ik bedoel. Nouja ik had de volgende ochtend pas echt door wat dat belletje nou eigenlijk betekende en heb em toen een sms gestuurd met, hoop ik, geruststellende woorden, maar.......?
Ik heb hem later die week nog wel aan de telefoon gehad maar dan krijg ik "de adjudant" aan de lijn en die is zoveel afstandelijker dan me lief is. Ik denk dat ik de resterende 5/6 weken maar zoveel mogelijk mijn gemak houd, hoop dat ie me niet vergeet en me toch weer op zoekt als ie terug is.
Zorgeloos verliefd zijn is het niet bepaald...
zaterdag 3 februari 2007 13:51
Ook ik 'scharrel' sinds kort met iemand die bij defensie werkt... Eerst was het allemaal nogal vrijblijvend maar na de laatste keer dat we elkaar zagen heb ik toch echt kriebels in m'n buik en ik denk zomaar dat dat wederzijds is (een verademing na anderhalf jaar gekloot met een heeeeeel ingewikkeld manspersoon!). Maar, jullie hadden het er al over: we kunnen elkaar gewoon bijna niet zien. Doordeweeks is hij ver weg en in het weekend wil ik hem niet 'claimen': het moet voor mijn gevoel echt nog niet iets heel serieus worden. We kennen elkaar nog maar amper! Zou heel graag gewoon een keer een biertje met hem gaan drinken, of zoiets. Als we nu afspreken is dat steeds de hele avond/nacht én ochtend (ook heel leuk, trouwens ;)).
Zucht.
Heb gewoon heel erg zin hem te zien eigenlijk...
Zucht.
Heb gewoon heel erg zin hem te zien eigenlijk...
zaterdag 3 februari 2007 14:55
het is wel een ingewikkelde manier van een relatie beginnen ben in een relatie nooit in het begin zo onzeker geweest over de ander of wat ik nu wel of niet moet doen. Het is echt een beetje aantrekken afstoten wat er gebeurt. Hij heeft zelf al aangegeven dat het komt omdat hij zichzelf wil beschermen. Hij is bang dat als hij weg is ik dan met een ander ga en niet op hem wacht....
Het is nu afwachten wanneer hij weer terug komt en of hij dan weer wat van zich laat horen!! Heb hem in de afgelopen 3 weken niet ve gehoord dus dat mat het allemaal wat moeilijker...
Het is nu afwachten wanneer hij weer terug komt en of hij dan weer wat van zich laat horen!! Heb hem in de afgelopen 3 weken niet ve gehoord dus dat mat het allemaal wat moeilijker...
zaterdag 3 februari 2007 15:19
Ooohh.. ja, inderdaad! Vooral dat hele tijden niks horen vind ik ook spannend! Want zoals ik al schreef: als we elkaar wel zien of spreken (of sms-en) is het echt altijd hartstikke leuk... Het lijkt zo onzinnig om maar steeds te sms-en terwijl we elkaar niet zien. Misschien moet ik eens gewoon bellen... ook een beetje raar, toch? Of niet? Bellen om even te babbelen om elkaar op die manier te leren kennen... Normaal kan je gewoon fijn ff langsgaan... dát wil ik :P
zaterdag 3 februari 2007 15:24
ja hihi dat gewoon ff zien!!! Dat is natuurlijk altijd het leukst maar ja we hebben niet echt een man uitgekozen die je gewoon ff kunnen zien. ;) De tijd inderdaad als je niks hoort is erg spannend!! Maar vind het af en toe ook wel vervelend hoor.
Maar als je hem kan bellen zou ik het gewoon doen.... is toch leuk ff met hem kletsen om ff te weten hoe z''n dag is... Is hij wel in nederland of op oefening? Ik zou hem zeker bellen gezellig toch??
Maar als je hem kan bellen zou ik het gewoon doen.... is toch leuk ff met hem kletsen om ff te weten hoe z''n dag is... Is hij wel in nederland of op oefening? Ik zou hem zeker bellen gezellig toch??
zaterdag 3 februari 2007 15:38
ja, misschien heb je wel gelijk hoor! Ik voel me dan vaak een beetje opdringerig en heel eerlijk gezegd ben ik ook een beetje bang dat we niet zoveel te zeggen hebben, hahaha. Als 'ie gezellig naast me in bed ligt (ofzo) dan gaat het natuurlijk allemaal prima, maar ik vind de telefoon gewoon stom .
Hij is wel gewoon in NL trouwens, dus wat dat betreft kan het eigenlijk makkelijk...
Begrijp ik het nou goed en kan jij niet met je vriend bellen?
.Hij is wel gewoon in NL trouwens, dus wat dat betreft kan het eigenlijk makkelijk...
Begrijp ik het nou goed en kan jij niet met je vriend bellen?
zaterdag 3 februari 2007 16:07
maar die spanningen voordat je belt zijn ook wel weer leuk hihi!! Heb je wel wat met hem afgesproken of nog niet? Ik vind het ook altijd makkelijker met iemand te praten als die gene bij je is maar ja he..... dat is nu juist het probleem!! hihi :) Gewoon doen al is het aleen maar ff om z'n stem te horen.
Ik kan idd niet bellen, hij is op oefening en zijn telefoon staat uit of doet het daar niet. :( best wel een beetje jammer net nu ik hem zoveel leuks wil vertellen. En dat is nu al 3 weken zo best wel saai, gen telefoontje of sms maar ja neem het maar voor lief!!
Heb je ondertussen al gebeld?? ;)
Ik kan idd niet bellen, hij is op oefening en zijn telefoon staat uit of doet het daar niet. :( best wel een beetje jammer net nu ik hem zoveel leuks wil vertellen. En dat is nu al 3 weken zo best wel saai, gen telefoontje of sms maar ja neem het maar voor lief!!
Heb je ondertussen al gebeld?? ;)
zondag 4 februari 2007 15:24
Nee, nog niet... stond gisternacht wel op het punt te bellen, maar toen bedacht ik net op tijd dat het echt niet altijd zo heel grappig is om wakker gebeld te worden door een halfdronken meisje, zélfs niet als ze 'gewoon even je stem wil horen'....;)
Wat doen jullie eigenlijk? Ik bedoel; zijn er veel overeenkomstige interesses? Bij ons dus totaal niet en hoewel ik dat op dit moment nog heerlijk en grappig vind, ben ik ergens wel bang dat dat een keer gaat botsen. Ik bedoel: hij bij defensie, ik studerend en alleen maar bezig met kunst. Rare match, niet?
Wat doen jullie eigenlijk? Ik bedoel; zijn er veel overeenkomstige interesses? Bij ons dus totaal niet en hoewel ik dat op dit moment nog heerlijk en grappig vind, ben ik ergens wel bang dat dat een keer gaat botsen. Ik bedoel: hij bij defensie, ik studerend en alleen maar bezig met kunst. Rare match, niet?
zondag 4 februari 2007 16:12
Misschien maar beter om niet te bellen als je niet helemaal nuchter bent... praat wel makkelijker maar de volgende dag vraag ik me altijd af wat ik nou precies heb gezegd!!
Wij zijn ook totaal verschillend ik werk in de jeugdhulpverlening en dus vel bezig met praten, positieve eigenschappen benadrukken en altijd op zoek naar en oplossing... Hij is heel erg actief, is gek op sporten terwijl ik liever een boek lees!! Maar we vinden allebei koken erg leuk en dus ook lekker eten... En muziek is een gezamelijk puntje!!! Maar ook wel leuk om eens een hele andere "wereld" te ontdekken....
hebben jullie al karakter eigenschappen ontdekt die echt heeeeeel anders zijn??
Wij zijn ook totaal verschillend ik werk in de jeugdhulpverlening en dus vel bezig met praten, positieve eigenschappen benadrukken en altijd op zoek naar en oplossing... Hij is heel erg actief, is gek op sporten terwijl ik liever een boek lees!! Maar we vinden allebei koken erg leuk en dus ook lekker eten... En muziek is een gezamelijk puntje!!! Maar ook wel leuk om eens een hele andere "wereld" te ontdekken....
hebben jullie al karakter eigenschappen ontdekt die echt heeeeeel anders zijn??
