Relaties
alle pijlers
Militair als partner?
donderdag 30 november 2006 om 19:23
Hoi!
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
woensdag 12 maart 2008 om 12:58
Ik moet er ook altijd om janken hoor Yas
Sidney, mijn lichaam gaf het ook op. Ik heb de twee laatste dagen een vriendin in huis gehad die me verplichtte te eten. Ik was echt zooooo ontzettend zenuwachtig, dat ken ik niet van mezelf. Normaal ben ik nogal een kreng zeg maar. Maar toen huilde ik om alles of schoot ik hysterisch in de lach. Helemaal de weg kwijt.
Maarrrrrrr: Dat mag ook! Je hebt je kerel verdorie zo lang moeten missen dat het echt niet gek is dat je het nu even niet trekt. Wees heel lief voor jezelf aankomende twee dagen. je hebt het maar mooi volgehouden terwijl je kerel daar was!
Thuisblijvers zijn ook helden!
Sidney, mijn lichaam gaf het ook op. Ik heb de twee laatste dagen een vriendin in huis gehad die me verplichtte te eten. Ik was echt zooooo ontzettend zenuwachtig, dat ken ik niet van mezelf. Normaal ben ik nogal een kreng zeg maar. Maar toen huilde ik om alles of schoot ik hysterisch in de lach. Helemaal de weg kwijt.
Maarrrrrrr: Dat mag ook! Je hebt je kerel verdorie zo lang moeten missen dat het echt niet gek is dat je het nu even niet trekt. Wees heel lief voor jezelf aankomende twee dagen. je hebt het maar mooi volgehouden terwijl je kerel daar was!
Thuisblijvers zijn ook helden!
woensdag 12 maart 2008 om 15:22
Ik heb wel stress, maar voel me verder toch nog wel goed. Ik kan ook nog prima eten - jammer, 't was leuk geweest nog een kilootje of twee af te vallen zo op de valreep... Maar ik kan me voorstellen dat je je helemaal niet lekker voelt hoor, als je lichaam zo protesteert. Sidney:
Mijn stress zit vooral in mijn hoofd, maar kan het wel goed verbergen voor anderen denk ik. Maar als het moment daar is dat ik hem weer kan vastpakken.... nou ja, dweilen dus, alsof dan alles er tegelijk uit komt. Ik voel me alsof ik een blind date heb (maar dan met mijn eigen echtgenoot, gek he?). En ja, verliefd... de vorige keer is dat ook nog een hele tijd zo gebleven, dat was erg leuk! Gelukkig zijn we sowieso altijd erg gek op elkaar, maar na die uitzending moesten de kinderen ons er regelmatig op wijzen dat het nu wel weer genoeg was met dat geklef, zeg maar...
Wel geinig dat je jezelf een kreng vindt, Pruttel...
Mijn stress zit vooral in mijn hoofd, maar kan het wel goed verbergen voor anderen denk ik. Maar als het moment daar is dat ik hem weer kan vastpakken.... nou ja, dweilen dus, alsof dan alles er tegelijk uit komt. Ik voel me alsof ik een blind date heb (maar dan met mijn eigen echtgenoot, gek he?). En ja, verliefd... de vorige keer is dat ook nog een hele tijd zo gebleven, dat was erg leuk! Gelukkig zijn we sowieso altijd erg gek op elkaar, maar na die uitzending moesten de kinderen ons er regelmatig op wijzen dat het nu wel weer genoeg was met dat geklef, zeg maar...
Wel geinig dat je jezelf een kreng vindt, Pruttel...
woensdag 12 maart 2008 om 15:57
halloo..
ik heb 2 en half jaar een relatie met een militair.
en we hebben in januari onze eerste kindje gekregen, een jongetje.
het was niet gepland maar wel welcom! we zijn namelijk jong ik ben 20 en hij 21.
hij is in 2006 5 maanden naar afganistan geweest. En dat vond ik vreselijk ! hij moest dit jaar weer alleen omdat we dus net een kleine hebben word hij niet dit jaar weer gestuurd. Daar baalt die gek genoeg van. Maar ze hebben zo'n team verband met elkaar dat dat voor hun heel erg trekt ze willen hun maten zeg maar niet alleen laten gaan.
in het begin vond ik oefeningen van meer al 1 week ook verselijk. Maar na een aantal maanden begint ook dat te wennen.
je moet heel zelf standig zijn. daarbij is hij doorde weeks ook nog steeds weg.. hij rijd anderhalf uur vanaf huis naar de kazerne dus dat ik elke dag niet te doen.
toen ons kindje net geboren was vond ik het echt zwaar vooral 's nachts hield die me regelmatig wakker, en dan neemt niemand je over.. en ben jij echt de enige die het doet.
hij heeft nu gesolliciteerd bij de KMS voor sgt .
dan gaat die naar weert. dat is voor ons aan de andere kant van het land,, dus dat is helemaal klote maar het is tijdelijk..
als je een uitzending mee maakt moet je aan het geld denken andere tips weet ik niet.
en probeer hem niet te veranderen want als het een echte militair is verander je hem uiteindelijk niet meer, ze zijn een beetje ge hersen spoeld. haha
maar ze kunnen wel heel lief zijn.. Die van mij wel te minsten en zorgt super goed voor ons..
succes!!!
ik heb 2 en half jaar een relatie met een militair.
en we hebben in januari onze eerste kindje gekregen, een jongetje.
het was niet gepland maar wel welcom! we zijn namelijk jong ik ben 20 en hij 21.
hij is in 2006 5 maanden naar afganistan geweest. En dat vond ik vreselijk ! hij moest dit jaar weer alleen omdat we dus net een kleine hebben word hij niet dit jaar weer gestuurd. Daar baalt die gek genoeg van. Maar ze hebben zo'n team verband met elkaar dat dat voor hun heel erg trekt ze willen hun maten zeg maar niet alleen laten gaan.
in het begin vond ik oefeningen van meer al 1 week ook verselijk. Maar na een aantal maanden begint ook dat te wennen.
je moet heel zelf standig zijn. daarbij is hij doorde weeks ook nog steeds weg.. hij rijd anderhalf uur vanaf huis naar de kazerne dus dat ik elke dag niet te doen.
toen ons kindje net geboren was vond ik het echt zwaar vooral 's nachts hield die me regelmatig wakker, en dan neemt niemand je over.. en ben jij echt de enige die het doet.
hij heeft nu gesolliciteerd bij de KMS voor sgt .
dan gaat die naar weert. dat is voor ons aan de andere kant van het land,, dus dat is helemaal klote maar het is tijdelijk..
als je een uitzending mee maakt moet je aan het geld denken andere tips weet ik niet.
en probeer hem niet te veranderen want als het een echte militair is verander je hem uiteindelijk niet meer, ze zijn een beetje ge hersen spoeld. haha
maar ze kunnen wel heel lief zijn.. Die van mij wel te minsten en zorgt super goed voor ons..
succes!!!
woensdag 12 maart 2008 om 16:27
Hoi Superdonna,
Ik ervaar het wel een beetje anders dan jij denk ik. Ik vind de uitzendingen niet vreselijk, maar wel het nadeel van zijn vak, zoals elk beroep nadelen heeft.
Gelukkig kan ik goed alleen zijn, voel me nooit eenzaam - deels met dank aan internet - en ik kan het goed aan alleen met de kinderen. Maar misschien heb ik makkelijk praten hoor; ik ben voordat ik een relatie met hem kreeg, 7 jaar alleenstaande moeder geweest van 2 kinderen, dus ik was er al aan gewend om alles alleen te doen. Nu hebben we 3 kinderen, en doe ik nog steeds alles alleen als het nodig is. Ik heb wel het geluk dat mijn man elke avond thuiskomt normaal gesproken, ook al rijdt hij daar anderhalf uur voor.
Als mijn man de uitzendingen alleen voor het geld zou doen, zou ik hem trouwens vragen er onmiddellijk mee te stoppen, want zo'n enorm bedrag krijg je er niet voor vind ik! Ik vind dat het absoluut niet opweegt voor de moeite die je doet - als militair en als thuisfront. Voor hem is de ervaring die hij daar opdoet, de mogelijkheden die hij daar heeft om zijn vak uit te oefenen en - hopelijk - de goede dingen die hij daar kan doen de motivatie. En daar sluit ik mij als thuisfront bij aan.
Ik ervaar het wel een beetje anders dan jij denk ik. Ik vind de uitzendingen niet vreselijk, maar wel het nadeel van zijn vak, zoals elk beroep nadelen heeft.
Gelukkig kan ik goed alleen zijn, voel me nooit eenzaam - deels met dank aan internet - en ik kan het goed aan alleen met de kinderen. Maar misschien heb ik makkelijk praten hoor; ik ben voordat ik een relatie met hem kreeg, 7 jaar alleenstaande moeder geweest van 2 kinderen, dus ik was er al aan gewend om alles alleen te doen. Nu hebben we 3 kinderen, en doe ik nog steeds alles alleen als het nodig is. Ik heb wel het geluk dat mijn man elke avond thuiskomt normaal gesproken, ook al rijdt hij daar anderhalf uur voor.
Als mijn man de uitzendingen alleen voor het geld zou doen, zou ik hem trouwens vragen er onmiddellijk mee te stoppen, want zo'n enorm bedrag krijg je er niet voor vind ik! Ik vind dat het absoluut niet opweegt voor de moeite die je doet - als militair en als thuisfront. Voor hem is de ervaring die hij daar opdoet, de mogelijkheden die hij daar heeft om zijn vak uit te oefenen en - hopelijk - de goede dingen die hij daar kan doen de motivatie. En daar sluit ik mij als thuisfront bij aan.
woensdag 12 maart 2008 om 16:42
Ik vond het geld achteraf pas leuk. Pas toen hij veilig thuis wacht dacht ik: Lekker hoor, dat geld. Voor die tijd was het me niks waard en ik had met alle plezier datzelfde bedrag aan defensie over gemaakt om hem per direct terug te krijgen.
Maar ja, ik heb de uitzending dan ook al extreem vervelend ervaren. Ook omdat hij het daar totaal niet naar zijn zin had.
Maar ja, ik heb de uitzending dan ook al extreem vervelend ervaren. Ook omdat hij het daar totaal niet naar zijn zin had.
woensdag 12 maart 2008 om 16:44
Ik vind het wel moeilijk hoor, ook omdat we net iets hebben. Dan wil je toch graag zoveel mogelijk samen zijn en dat lukt nu niet.
Ik ben na mn vorige relatie heel wantrouwig geworden, exvriend ging vreemd bij het leven dus als mn huidige vriend zegt dat hij langer op de kazerne zit, zoals laatst met het slechte weer, denk ik toch van 'Het zal wel'..Dat zeg ik dan niet, hij heeft ook genoeg aan zn hoofd en baalt er ook van..
Als we elkaar zien is het heel gezellig en fijn maar op sommige momenten vind ik het zo k*t.
We (vooral ik) moeten gewoon wat meer zekerheid hebben over de relatie.
Hij wil ontzettend graag uitgezonden worden en ik sta volledig achter hem, maar op sommige momenten kan ik er wel om janken
Ik ben na mn vorige relatie heel wantrouwig geworden, exvriend ging vreemd bij het leven dus als mn huidige vriend zegt dat hij langer op de kazerne zit, zoals laatst met het slechte weer, denk ik toch van 'Het zal wel'..Dat zeg ik dan niet, hij heeft ook genoeg aan zn hoofd en baalt er ook van..
Als we elkaar zien is het heel gezellig en fijn maar op sommige momenten vind ik het zo k*t.
We (vooral ik) moeten gewoon wat meer zekerheid hebben over de relatie.
Hij wil ontzettend graag uitgezonden worden en ik sta volledig achter hem, maar op sommige momenten kan ik er wel om janken
woensdag 12 maart 2008 om 17:03
Dat begrijp ik wel, MamiKurason, je moet elkaar wel vertrouwen als je elkaar zo lang niet ziet - en zeker als je nog maar kort samen bent, kan dat wel eens moeite kosten, zeker als je negatieve ervaringen hebt opgedaan in het verleden, dat herken ik wel. Ik ben nu 5 jaar samen met mijn man en ben er inmiddels wel overheen, ik heb eigenlijk nog nooit serieus gedacht dat hij vreemd zou gaan, ook niet tijdens de uitzendingen.
En wat je schrijft dat je achter hem staat, maar er soms ook wel om kunt janken, dat heb ik ook wel hoor... hoe zeer ik er ook achter sta. Zeker als er slecht nieuws komt uit het uitzendgebied, dat heeft zijn weerslag op hoe ik me voel.
Ja, Pruttel, dat geld is achteraf leuk, dat vinden wij ook. Maar als het de enige reden was om op uitzending te gaan was het lang niet genoeg...
En wat je schrijft dat je achter hem staat, maar er soms ook wel om kunt janken, dat heb ik ook wel hoor... hoe zeer ik er ook achter sta. Zeker als er slecht nieuws komt uit het uitzendgebied, dat heeft zijn weerslag op hoe ik me voel.
Ja, Pruttel, dat geld is achteraf leuk, dat vinden wij ook. Maar als het de enige reden was om op uitzending te gaan was het lang niet genoeg...
woensdag 12 maart 2008 om 17:09
Ik heb hem elke seconde dat hij weg was voor 100 % vertrouwd. Geen seconde aan onze liefde voor elkaar getwijfeld. En dat terwijl ik ook heel wantrouwend kan zijn, maar dat was zo ineens over toen hij weg was. Gelukkig maar, anders was het allemaal nog veel erger geweest. Voor ons allebei. Ik heb in onze hele relatie ook nog nooit zoveel liefde voor hem gevoeld als toen hij weg was ( sja, dan zie je zijn vieze onderbroeken en andere zooi niet he ) Toen hij net terug was hadden we ook echt onze tweede roze wolk. Weer helemaal verliefd. Wat liefde betreft was die uitzending ook heel erg goed voor ons. Nog nooit zo zeker van elkaar geweest als toen.
En... face it: Als hij weg is zul je hem wel moeten vertrouwen. Anders ga je het niet volhouden.
Ik heb trouwens nooit achter zijn baan gestaan. Dat heb ik ook nooit verzwegen. Hij kon wel op me rekenen en ik stond voor 100% achter hem, maar zijn werk dat vond ik maar niks hoor.
We hebben trouwens net ons samenlevingscontract ontbonden Die hadden we laten opstellen voor de uitzending. Heel raar dat we nu niet meer een "wij" zijn.
Maar wel beter
En... face it: Als hij weg is zul je hem wel moeten vertrouwen. Anders ga je het niet volhouden.
Ik heb trouwens nooit achter zijn baan gestaan. Dat heb ik ook nooit verzwegen. Hij kon wel op me rekenen en ik stond voor 100% achter hem, maar zijn werk dat vond ik maar niks hoor.
We hebben trouwens net ons samenlevingscontract ontbonden Die hadden we laten opstellen voor de uitzending. Heel raar dat we nu niet meer een "wij" zijn.
Maar wel beter
woensdag 12 maart 2008 om 17:32
Ik vertrouw hem ook echt, en ben blij dat ik dat kan. Wederzijds trouwens. Ik denk ook dat het anders erg moeilijk kan worden. De vorige keer dat hij op uitzending ging, waren we nog maar kort bij elkaar en hadden we allebei wel een beetje een onzeker gevoel over onze liefde, hoe verliefd zouden we nog zijn na al die tijd elkaar niet gezien te hebben? Maar gelukkig kwam dat helemaal goed! Deze keer hebben we die onzekerheid niet gevoeld en zeiden we al snel tegen elkaar door de telefoon dat we elkaar helemaal niet stom meer vonden nu we elkaar zo misten... . Ik ben er echt van overtuigd dat het heel leuk gaat worden over een paar daagjes!
Pruttel, ik kan me voorstellen dat het heel definitief voelt nu het samenlevingscontract ontbonden is. En ook al is het beter, toch een .
Pruttel, ik kan me voorstellen dat het heel definitief voelt nu het samenlevingscontract ontbonden is. En ook al is het beter, toch een .
woensdag 12 maart 2008 om 20:11
Reacties van de kinderen vanavond...
Zoon 1: "Gelukkig, hij is veilig, nu kan er niets meer gebeuren!"
Zoon 2: "Nou, dat vliegtuig vanuit Kreta kan ook nog gewoon neerstorten, hoor."
We kunnen schijnbaar ook mailen, dus ik dacht, ik overleg even met de kinderen wat zij hem willen schrijven zo net voordat hij thuiskomt.
Zoon 1: "Schrijf maar dat ik het heel mooi vind dat hij snel thuiskomt."
Zoon 2: "Schrijf maar dat ik een wiebeltand heb."
Tja, 't is maar net waar je prioriteiten liggen, he...
Zoon 1: "Gelukkig, hij is veilig, nu kan er niets meer gebeuren!"
Zoon 2: "Nou, dat vliegtuig vanuit Kreta kan ook nog gewoon neerstorten, hoor."
We kunnen schijnbaar ook mailen, dus ik dacht, ik overleg even met de kinderen wat zij hem willen schrijven zo net voordat hij thuiskomt.
Zoon 1: "Schrijf maar dat ik het heel mooi vind dat hij snel thuiskomt."
Zoon 2: "Schrijf maar dat ik een wiebeltand heb."
Tja, 't is maar net waar je prioriteiten liggen, he...
