Relaties
alle pijlers
Militair als partner?
donderdag 30 november 2006 om 19:23
Hoi!
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
donderdag 6 maart 2008 om 20:33
Jep, hij is er nog. We hebben weer een wapenstilstand en het is wel te doen zo.
Het is voor de moeder het allerergst omdat ze de moeder is met alle moederbezorgdheid die daarbij hoort. Maar voor de partner is het het allerergst omdat het gemis in dagelijkse dingen weer veel harder aan komt. Dat is bij moeders weer anders Diplomatieke tekst he
( sidney, Yas is ook mams van een militair )
Het is voor de moeder het allerergst omdat ze de moeder is met alle moederbezorgdheid die daarbij hoort. Maar voor de partner is het het allerergst omdat het gemis in dagelijkse dingen weer veel harder aan komt. Dat is bij moeders weer anders Diplomatieke tekst he
( sidney, Yas is ook mams van een militair )
donderdag 6 maart 2008 om 21:11
Ik weet ook niet of het voor de moeder het allerergst is hoor...
Misschien wel als het je zoon (of dochter) is die nog thuiswoont, maar mijn man woont al jaaaaren niet meer thuis dus het dagelijks gemis is bij mij en de kinderen denk ik erger. Natuurlijk hebben zijn ouders de bezorgdheid die je als ouders nu eenmaal hebt, maar ik moet er echt compleet helemaal niet aan denken dat hem iets zou overkomen. Mijn eerste man is (jaren geleden) overleden, als hij nu ook nog...!
Mijn schoonouders zijn trouwens echt superlief, altijd al, maar zeker nu tijdens de uitzending. Het zijn heel nuchtere, relaxte mensen waar ik altijd op kan rekenen en ze zijn helemaal dol op de kinderen. En zij op hen.
Ik ga mijn man alleen ophalen, of indien het tijdstip het toelaat, met de kinderen samen. Ik zat ook al na te denken over een cadeautje, maar heb ook nog niet echt iets geschikts kunnen vinden. Dat lingeriesetje is wel een goeie trouwens (voor jezelf, neem ik aan, toch? ) dus dat ga ik ook zeker nog even halen.
Misschien wel als het je zoon (of dochter) is die nog thuiswoont, maar mijn man woont al jaaaaren niet meer thuis dus het dagelijks gemis is bij mij en de kinderen denk ik erger. Natuurlijk hebben zijn ouders de bezorgdheid die je als ouders nu eenmaal hebt, maar ik moet er echt compleet helemaal niet aan denken dat hem iets zou overkomen. Mijn eerste man is (jaren geleden) overleden, als hij nu ook nog...!
Mijn schoonouders zijn trouwens echt superlief, altijd al, maar zeker nu tijdens de uitzending. Het zijn heel nuchtere, relaxte mensen waar ik altijd op kan rekenen en ze zijn helemaal dol op de kinderen. En zij op hen.
Ik ga mijn man alleen ophalen, of indien het tijdstip het toelaat, met de kinderen samen. Ik zat ook al na te denken over een cadeautje, maar heb ook nog niet echt iets geschikts kunnen vinden. Dat lingeriesetje is wel een goeie trouwens (voor jezelf, neem ik aan, toch? ) dus dat ga ik ook zeker nog even halen.
zaterdag 8 maart 2008 om 15:40
Hihi, zo'n baard van 5mnd heb ik ook gezien en gevoeld....daarna gauw er af!
Dat kon met mijn zwangere buik van 25weken niet haha
Ik had kaartjes voor NOTP geregeld plus een hotelovernachting in R'dam (terugkomst werd 2x uitgesteld, maar gelukkig konden we er nog wel heen).
Mijn man heeft zelf aangegeven dat ie alleen mij op het vliegveld wilde zien. Dát moment van weerzin zit erg goed in ons geheugen...
Ik steun mijn man in zijn werk en zou hem ook weer steunen als ie weer op uitzending moet (hem wel, de uitzending zelf steun ik niet!).
Maar dat maakt het niet makkelijker, zeker niet met een kleine straks.
Manlief is heel erg aan het wikken en wegen wat ie gaat doen met zijn carrière.
Ik werk nu (tijdelijk) niet vanwege 'ons kindje' en zijn werk is wel een stabiele financiële zekerheid en da's ook wat waard.
Fijn weekend en succes met plannetjes maken voor dé thuiskomst!
Dat kon met mijn zwangere buik van 25weken niet haha
Ik had kaartjes voor NOTP geregeld plus een hotelovernachting in R'dam (terugkomst werd 2x uitgesteld, maar gelukkig konden we er nog wel heen).
Mijn man heeft zelf aangegeven dat ie alleen mij op het vliegveld wilde zien. Dát moment van weerzin zit erg goed in ons geheugen...
Ik steun mijn man in zijn werk en zou hem ook weer steunen als ie weer op uitzending moet (hem wel, de uitzending zelf steun ik niet!).
Maar dat maakt het niet makkelijker, zeker niet met een kleine straks.
Manlief is heel erg aan het wikken en wegen wat ie gaat doen met zijn carrière.
Ik werk nu (tijdelijk) niet vanwege 'ons kindje' en zijn werk is wel een stabiele financiële zekerheid en da's ook wat waard.
Fijn weekend en succes met plannetjes maken voor dé thuiskomst!
maandag 10 maart 2008 om 09:41
En weer een dagje verder!!!!
Sidney, ik vind het ook echt heel spannend hoor... Ik merk dat ik er nu aan gewend ben dat hij er niet is, en over een paar dagen is hij er opeens weer elke dag. Dat wordt heftig omschakelen... maar wel op een leuke manier, ik heb er erg veel zin in om gewoon weer dingen samen te doen!
Sidney, ik vind het ook echt heel spannend hoor... Ik merk dat ik er nu aan gewend ben dat hij er niet is, en over een paar dagen is hij er opeens weer elke dag. Dat wordt heftig omschakelen... maar wel op een leuke manier, ik heb er erg veel zin in om gewoon weer dingen samen te doen!
maandag 10 maart 2008 om 16:42
maandag 10 maart 2008 om 19:48
Ja, echt super he? Deze datum is bij ons inderdaad ook al echt een hele tijd bekend, het zou echt uniek zijn als het echt zo gaat! Durf er nog steeds niet echt volledig op te rekenen.... maar toch, het lijkt wel heel echt aan het worden zo, he?
(100x 'echt' gebruikt in een stukje van 10 woorden, maar ja, ik kan het ook ECHT bijna niet geloven!)
(100x 'echt' gebruikt in een stukje van 10 woorden, maar ja, ik kan het ook ECHT bijna niet geloven!)
dinsdag 11 maart 2008 om 10:33
Ghehehe, ik heb de laatste twee dagen niet eens gewerkt Sid. Ik kon alleen maar huilen. Was helemaal op van de spanning.
Buikkriebels die niet ophielden, huilbuien, hysterisch lachen en niet meer op kunnen houden. Jezus wat was ik in de war!
Ik ga vrijdag met jullie mee teleteksten. Man wat is dat spannend. Als je dan ziet dat de vlucht vertrokken is, zie dan nog maar met je volle verstand op de vliegbasis te komen. Ik was trouwens verdwaald in mijn zenuwen. Ik reed maar rondjes op dat terrein en heb op een gegeven moment mijn auto dwars over de weg gezet zodat niemand er meer langs kon en ze me de weg moesten vertellen Kwam er een lieve meneer aan die zei: Een huilende dame in haar mooiste kleren, volgens mij kom jij hier een belangrijk pakketje halen... Die meneer is me toen voor gereden naar het goede gebouw. *zucht* ik was twee uur te vroeg vertrokken en kwam dus pas op het nippertje aan. De spannendeste dag ooit
Buikkriebels die niet ophielden, huilbuien, hysterisch lachen en niet meer op kunnen houden. Jezus wat was ik in de war!
Ik ga vrijdag met jullie mee teleteksten. Man wat is dat spannend. Als je dan ziet dat de vlucht vertrokken is, zie dan nog maar met je volle verstand op de vliegbasis te komen. Ik was trouwens verdwaald in mijn zenuwen. Ik reed maar rondjes op dat terrein en heb op een gegeven moment mijn auto dwars over de weg gezet zodat niemand er meer langs kon en ze me de weg moesten vertellen Kwam er een lieve meneer aan die zei: Een huilende dame in haar mooiste kleren, volgens mij kom jij hier een belangrijk pakketje halen... Die meneer is me toen voor gereden naar het goede gebouw. *zucht* ik was twee uur te vroeg vertrokken en kwam dus pas op het nippertje aan. De spannendeste dag ooit
