Relaties
alle pijlers
minnaar terug naar zijn vrouw??
woensdag 26 september 2007 om 13:33
Waarschijnlijk zal dit verhaal me niet in dank worden afgenomen maar ik heb gewoon meningen nodig. Heb genoeg mensen om me heen die me steunen maar krijg van hun verschillende reacties en ik wil die van jullie graag weten.
Ik ben namelijk zo'n minnares. 2 jaar lang had ik iets met een man die al een vriendin met 2 kindjes heeft. Ooit had ik al iets met hem gehad en 2 jaar terug kwamen we elkaar weer tegen. Toen we 9 jaar geleden iets hadden (was kort maar heftig) wou ik niet verder met hem omdat ik mezelf te jong vond voor iets vast en hij net uit een relatie kwam en ik hem tijd wou geven. Hij zag dit als een afwijzing en kwam een paar dagen later een ander tegen en kreeg daar iets mee. (niet het type dat alleen kan zijn blijkbaar)
De eerste 5 jaar dat zij samen waren heb ik hem amper gezien of gesproken maar het gevoel is altijd gebleven. Van 2 kanten. Hij zei steeds: Als ik aan jou dacht kreeg ik altijd een big smile op mijn gezicht. Heb ook best moeten slikken toen ik hoorde dat zij zwanger was. Gunde ze alle geluk, absoluut. Maar was toch even schrikken. Zij is de afgelopen jaren bij maar weinig mensen geliefd geweest. (wel bij hem natuurlijk) Hij zit niet krap bij kas en mensen zeiden (al zeggen ze dit natuurlijk altijd) dat het haar vooral daarom ging. En ergens geloof ik dit ook. Hij heeft al vaker met haar willen stoppen maar het steeds niet gekund omdat hij het heel moeilijk vind ivm de kindjes. Terecht ook! Als hij dat niet zou vinden ws het ook niet de man waar ik van hou. 3 weken geleden heeft hij de handdoek in de ring gegooit en het haar verteld. Hij wou met mij verder. Zij kapot van natuurlijk. Logisch. Hij ook. Wij zouden met niks beginnen. We zeiden dan ook dat we niks hadden dat we zouden zien hoe het zou lopen. De afgelopen 3 weken waren een hel. Ik probeerde me aan de zijlijn te houden. Mocht me nergens mee bemoeien. Moest alle kritiek maar laten komen en liet hem zijn keuzes maken. Alles voor hem en voor zijn kindjes dacht ik. En ook voor haar. Is al moeilijk zat voor haar. Ondertussen heeft ze veel ontdekt. Dat we samen op vakantie zijn geweest etc etc. Maar ze wil hem terug en dreigt met de kinderen. Hij mag ze niet meer zien etc. Hij trapt daar in. Terwijl zij geen poot heeft om op te staan. Kinderen zijn toch niet genoeg om je man te houden? Of is dat makkelijk gezegd. Natuurlijk vecht je daarvoor. Dat heeft hij ook absoluut gedaan!! De eerste 1,5 jaar was het gewoon lang leven de lol en wisten we allebei dat het nooit iets zou worden. Later werd het gevoel te heftig. Maar welke vrouw wil nu een man die alleen bij haar is om de kinderen? Want op dat niveau zitten zij nu dus. Hij knapte. Er werd aan hem getrokken en hij had rust nodig. Wie wordt er dan aan de kant gezet? IK! Ja logisch ook weer. Ik denk dat zij het samen weer gaan proberen maar weet dat niet zeker. Hij zegt dat hij niet denkt dat dat nog gaat werken. Maar denk wel dat ze het gaan doen. En hoe egoistisch ook, ik ben er kapot van. Heb me zo laten weg cijferen en nu wordt ik bedankt. (ik hoor jullie denken..) Heb besloten geen contact meer met hem op te nemen omdat hij rust wil. Kan hij krijgen. Maar ben zo bang dat hij ondertussen weer met haar verder gaat. Zij vergeeft hem alles. En ja hoe weet ik eigenlijk wat hij haar allemaal verteld heeft..
Nu wil ik van jullie weten. Denken jullie dat er nog kans van slagen is voor hun? Ze heeft natuurlijk een heerlijk leventje. Niet werken, flink zakgeld, dure auto en mooi huis. Schijnbaar kun je daar mee leven. Maar het moet toch gaan opbreken het idee dat hij bij mij lag en van mij houdt. (weet zeker dat hij van me houdt) En voor hem ook. Zou hij mij zomaar kunnen vergeten? Mensen hier zeggen van niet. Dat het te heftig was en omdat hij de eerste stap gezet heeft waarom de volgende dan niet zodra hij alles op rijtje heeft. Hij woont nu niet thuis.
Beetje wazig verhaal. Bedankt dat je de moeite nam om het te lezen. Snap dat hier ook negatieve reacties op komen maar ik hoop ook op vrouwen die dit ook hebben meegemaakt. Heb jullie steun nodig. Heb hier echt nooit voor gekozen. Niet netjes van me geweest had eerste keer nee moeten zeggen. Maar ons gevoel is zo sterk en altijd geweest. We waren ervan overtuigd dat wij bij elkaar horen..
Ik ben namelijk zo'n minnares. 2 jaar lang had ik iets met een man die al een vriendin met 2 kindjes heeft. Ooit had ik al iets met hem gehad en 2 jaar terug kwamen we elkaar weer tegen. Toen we 9 jaar geleden iets hadden (was kort maar heftig) wou ik niet verder met hem omdat ik mezelf te jong vond voor iets vast en hij net uit een relatie kwam en ik hem tijd wou geven. Hij zag dit als een afwijzing en kwam een paar dagen later een ander tegen en kreeg daar iets mee. (niet het type dat alleen kan zijn blijkbaar)
De eerste 5 jaar dat zij samen waren heb ik hem amper gezien of gesproken maar het gevoel is altijd gebleven. Van 2 kanten. Hij zei steeds: Als ik aan jou dacht kreeg ik altijd een big smile op mijn gezicht. Heb ook best moeten slikken toen ik hoorde dat zij zwanger was. Gunde ze alle geluk, absoluut. Maar was toch even schrikken. Zij is de afgelopen jaren bij maar weinig mensen geliefd geweest. (wel bij hem natuurlijk) Hij zit niet krap bij kas en mensen zeiden (al zeggen ze dit natuurlijk altijd) dat het haar vooral daarom ging. En ergens geloof ik dit ook. Hij heeft al vaker met haar willen stoppen maar het steeds niet gekund omdat hij het heel moeilijk vind ivm de kindjes. Terecht ook! Als hij dat niet zou vinden ws het ook niet de man waar ik van hou. 3 weken geleden heeft hij de handdoek in de ring gegooit en het haar verteld. Hij wou met mij verder. Zij kapot van natuurlijk. Logisch. Hij ook. Wij zouden met niks beginnen. We zeiden dan ook dat we niks hadden dat we zouden zien hoe het zou lopen. De afgelopen 3 weken waren een hel. Ik probeerde me aan de zijlijn te houden. Mocht me nergens mee bemoeien. Moest alle kritiek maar laten komen en liet hem zijn keuzes maken. Alles voor hem en voor zijn kindjes dacht ik. En ook voor haar. Is al moeilijk zat voor haar. Ondertussen heeft ze veel ontdekt. Dat we samen op vakantie zijn geweest etc etc. Maar ze wil hem terug en dreigt met de kinderen. Hij mag ze niet meer zien etc. Hij trapt daar in. Terwijl zij geen poot heeft om op te staan. Kinderen zijn toch niet genoeg om je man te houden? Of is dat makkelijk gezegd. Natuurlijk vecht je daarvoor. Dat heeft hij ook absoluut gedaan!! De eerste 1,5 jaar was het gewoon lang leven de lol en wisten we allebei dat het nooit iets zou worden. Later werd het gevoel te heftig. Maar welke vrouw wil nu een man die alleen bij haar is om de kinderen? Want op dat niveau zitten zij nu dus. Hij knapte. Er werd aan hem getrokken en hij had rust nodig. Wie wordt er dan aan de kant gezet? IK! Ja logisch ook weer. Ik denk dat zij het samen weer gaan proberen maar weet dat niet zeker. Hij zegt dat hij niet denkt dat dat nog gaat werken. Maar denk wel dat ze het gaan doen. En hoe egoistisch ook, ik ben er kapot van. Heb me zo laten weg cijferen en nu wordt ik bedankt. (ik hoor jullie denken..) Heb besloten geen contact meer met hem op te nemen omdat hij rust wil. Kan hij krijgen. Maar ben zo bang dat hij ondertussen weer met haar verder gaat. Zij vergeeft hem alles. En ja hoe weet ik eigenlijk wat hij haar allemaal verteld heeft..
Nu wil ik van jullie weten. Denken jullie dat er nog kans van slagen is voor hun? Ze heeft natuurlijk een heerlijk leventje. Niet werken, flink zakgeld, dure auto en mooi huis. Schijnbaar kun je daar mee leven. Maar het moet toch gaan opbreken het idee dat hij bij mij lag en van mij houdt. (weet zeker dat hij van me houdt) En voor hem ook. Zou hij mij zomaar kunnen vergeten? Mensen hier zeggen van niet. Dat het te heftig was en omdat hij de eerste stap gezet heeft waarom de volgende dan niet zodra hij alles op rijtje heeft. Hij woont nu niet thuis.
Beetje wazig verhaal. Bedankt dat je de moeite nam om het te lezen. Snap dat hier ook negatieve reacties op komen maar ik hoop ook op vrouwen die dit ook hebben meegemaakt. Heb jullie steun nodig. Heb hier echt nooit voor gekozen. Niet netjes van me geweest had eerste keer nee moeten zeggen. Maar ons gevoel is zo sterk en altijd geweest. We waren ervan overtuigd dat wij bij elkaar horen..
woensdag 3 oktober 2007 om 12:38
Mijn minnaar is vrijgezel, we hebben 8 maanden een relatie. Mijn man en ik hebben het niet slecht samen. We kunnen goed met elkaar opschieten, zijn goede maatjes maar de klik die ik met mijn minnaar heb, heb ik met mijn man nooit zo gevoeld. Ik speel constant met de gedachte om mijn man alles te vertellen en bij hem weg te gaan. Technisch gezien is het allemaal mogelijk. Maar ik weet gewoon niet hoe ik hem dit kan vertellen.
woensdag 3 oktober 2007 om 12:53
Flamenco, je relatie is nog erg pril. In tegenstelling tot jou, heb ik tijdens de eerste jaren van de relatie met mijn ex-man wel degelijk het gevoel gehad dat het een liefdesverhaal was zoals je in boeken leest of in films ziet. Sterker nog, ik dacht dat het dat allemaal overtrof. Toch is tijdens het huwelijk gebleken dat die gevoelens puur aan verliefdheid toe te schrijven waren, en dat ik die man ontzettend geïdealiseerd had. Toen we eenmaal getrouwd waren (na zes jaar 'verkering', waarin we elkaar alleen tijdens het weekend zagen) bleek hij een totaal andere man te zijn dan ik dacht.
Ik zou je dus aanraden om goed na te denken. Je hebt nu een goede man, als je hem verlaat zou het wel eens kunnen zijn dat je het in het alledaagse leven met je minnaar minder goed zou krijgen. Ik kan me vergissen, maar de mogelijkheid zit er wel in. Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die weggegaan zijn bij hun man, omdat ze dachten hun grote liefde gevonden te hebben, maar er achteraf spijt van hadden.
In de verliefdheidsfase zorgen hormonen ervoor dat je de zaken dikwijls rooskleuriger ziet dan ze zijn.
Ik zou je dus aanraden om goed na te denken. Je hebt nu een goede man, als je hem verlaat zou het wel eens kunnen zijn dat je het in het alledaagse leven met je minnaar minder goed zou krijgen. Ik kan me vergissen, maar de mogelijkheid zit er wel in. Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die weggegaan zijn bij hun man, omdat ze dachten hun grote liefde gevonden te hebben, maar er achteraf spijt van hadden.
In de verliefdheidsfase zorgen hormonen ervoor dat je de zaken dikwijls rooskleuriger ziet dan ze zijn.
woensdag 3 oktober 2007 om 12:57
Snap dat het niet makkelijk is, maar het is wel eerlijk en ik denk dat je man dit ook verdient. Daarnaast is het geen kwestie van hoe (want dat is een excuus als je heel eerlijk bent naar jezelf). Je kunt dit niet vertellen zonder hem te kwetsen dus eigelijk wil je het hem niet vertellen. Maar goed eens komt het uit en dan..................? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Nu heb je misschien samen nog een kans als je het hem eerlijk verteld. Vervelende situatie hoor. En wat wil je minnaar, wil hij met jou verder?
woensdag 3 oktober 2007 om 13:54
Deurtje,
Wat een toepasselijke songtekst. Nog even volhouden en dan komt er een moment dat wij dat ook uit volle borst en volle overtuiging mee kunnen zingen. Heb vertrouwen. Er zijn zoveel verslaafden die afkicken, er zijn zoveel mensen die wel verder kunnen en die opeens alle leugens doorzien (zoals Fien reageerde was precies mijn reaktie ). Hoop dat de tijd snel komt en dat we met de jaarwisseling echt een nieuwe jaar met nieuwe kansen kunnen beginnen.
Sterkte maar weer.
Wat een toepasselijke songtekst. Nog even volhouden en dan komt er een moment dat wij dat ook uit volle borst en volle overtuiging mee kunnen zingen. Heb vertrouwen. Er zijn zoveel verslaafden die afkicken, er zijn zoveel mensen die wel verder kunnen en die opeens alle leugens doorzien (zoals Fien reageerde was precies mijn reaktie ). Hoop dat de tijd snel komt en dat we met de jaarwisseling echt een nieuwe jaar met nieuwe kansen kunnen beginnen.
Sterkte maar weer.
woensdag 3 oktober 2007 om 14:14
Hi iedereen en in het byzonder Miss N en Miss HK,
Even op jouw vraag miss N, ik ben nog steeds bij hem terwijl hij elke avond weer bij haar in bed slaapt. Ik zie hem erg vaak en hebben gister nog gewoon sex gehad! Ik kan hem niet los laten! Heb dat echt al 3 of 4 keer geprobeert. Echt het lukt niet, en heb zo vaak gevraagd of hij wil kiezen, en dan zegt die ik heb al gekozen ik heb voor jouw gekozen, alleen moet het nog even uit maken! BLA BLA BLA! Hij vraagt aan mij om te wachten en geen geke dingen te doen, als er al een man gedag tegen me zegt gaat die al flippen! het is zo oneerlijk. Ik wil ook niemand anders maar hij heeft haar nog! het doet zo veel pijn! Ik heb zo vaak gevraagt wanneer die nou echt voor mij kiest en het enige wat die dan zegt is heb geduld schatje! je bent me alles en we komen bij elkaar! Die beloftes! Ik wordt en zo moe en gek van!
Heb pas gelezen dat 4% van alle mannen die vreemdgaan ook werkelijk weg gaan bij hun vrouw! schokkend! 1 positief iets voor mij is dat hij niet getrouwd is en ook geen kinderen heeft! Hij is ook nog eens zo jaloers! Hij controleerd me overal in. Dat vind ik niet erg omdat ik niks te verbergen heb, maar het is zo dubbel. Hij heeft verdomme twee vriendinnen! Ik zou hem moeten controleren.
Fijn om te weten dat er meer vrouwen dit mee maken. En ik vind het onzin dat mensen zeggen dat 'wij' minaaresen donders goed weten waar we mee bezig zijn. Ik kan men vertellen je kiest niet bewust voor een man die getrouwd is of een vriendin heeft! het over komt je! echt!
kus!
Even op jouw vraag miss N, ik ben nog steeds bij hem terwijl hij elke avond weer bij haar in bed slaapt. Ik zie hem erg vaak en hebben gister nog gewoon sex gehad! Ik kan hem niet los laten! Heb dat echt al 3 of 4 keer geprobeert. Echt het lukt niet, en heb zo vaak gevraagd of hij wil kiezen, en dan zegt die ik heb al gekozen ik heb voor jouw gekozen, alleen moet het nog even uit maken! BLA BLA BLA! Hij vraagt aan mij om te wachten en geen geke dingen te doen, als er al een man gedag tegen me zegt gaat die al flippen! het is zo oneerlijk. Ik wil ook niemand anders maar hij heeft haar nog! het doet zo veel pijn! Ik heb zo vaak gevraagt wanneer die nou echt voor mij kiest en het enige wat die dan zegt is heb geduld schatje! je bent me alles en we komen bij elkaar! Die beloftes! Ik wordt en zo moe en gek van!
Heb pas gelezen dat 4% van alle mannen die vreemdgaan ook werkelijk weg gaan bij hun vrouw! schokkend! 1 positief iets voor mij is dat hij niet getrouwd is en ook geen kinderen heeft! Hij is ook nog eens zo jaloers! Hij controleerd me overal in. Dat vind ik niet erg omdat ik niks te verbergen heb, maar het is zo dubbel. Hij heeft verdomme twee vriendinnen! Ik zou hem moeten controleren.
Fijn om te weten dat er meer vrouwen dit mee maken. En ik vind het onzin dat mensen zeggen dat 'wij' minaaresen donders goed weten waar we mee bezig zijn. Ik kan men vertellen je kiest niet bewust voor een man die getrouwd is of een vriendin heeft! het over komt je! echt!
kus!
woensdag 3 oktober 2007 om 14:26
Hoi Miss N, Ik ben niet meer bang dat hij naar haar terug gaat. Die tijd is nu gelukkig echt voorbij. Maar we zijn dan ook al een aantal jaren verder.
Of jouw vriend jouw achter de hand houdt, dat weet ik natuurlijk niet. Ik denk dat dat bij mijn vriend wel een periode gespeeld heeft. Hij kon niet kiezen en durfde van beide partijen geen afscheid te nemen.Of de ex van jouw vriend hem terug wil nemen, weet ik natuurlijk ook niet. Misschien denkt ze van wel maar werkt het in de praktijk niet. of ze wil jou een hak zetten.Maar je moet je dat soort dingen maar niet te veel afvragen want daar gaat een hoop energie in zitten. Ik heb een periode gevochten voor mijn vriend maar op een gegeven moment was ik dat gewoon zat. graag of niet dacht ik. Ik denk dat dat een hele goeie zet is geweest want toen kreeg hij door dat hij mij ook kon verliezen omdat ik niet meer met hem en deze situatie verder wilde. Daardoor is hij beter gaan nadenken en heeft toen een besluit voor zichzelf genomen.
Of jouw vriend jouw achter de hand houdt, dat weet ik natuurlijk niet. Ik denk dat dat bij mijn vriend wel een periode gespeeld heeft. Hij kon niet kiezen en durfde van beide partijen geen afscheid te nemen.Of de ex van jouw vriend hem terug wil nemen, weet ik natuurlijk ook niet. Misschien denkt ze van wel maar werkt het in de praktijk niet. of ze wil jou een hak zetten.Maar je moet je dat soort dingen maar niet te veel afvragen want daar gaat een hoop energie in zitten. Ik heb een periode gevochten voor mijn vriend maar op een gegeven moment was ik dat gewoon zat. graag of niet dacht ik. Ik denk dat dat een hele goeie zet is geweest want toen kreeg hij door dat hij mij ook kon verliezen omdat ik niet meer met hem en deze situatie verder wilde. Daardoor is hij beter gaan nadenken en heeft toen een besluit voor zichzelf genomen.
woensdag 3 oktober 2007 om 14:33
Verliefd worden op imand die al een relatie heeft overkomt je, er een relatie mee beginnen doe je echt helemaal zelf dat is een keuze.
En er zijn ook mensen die verliefd worden op een bezet iemand, maar ondanks dat gevoel in een vrioeg stadium zeggen, sorry, ik wil je niet delen, kom mar terug als je weer single bent.
Volgens carolien roodvoets is het zelfs maar 1,5% van de mannen die uiteindelijk bij zijn vrouw weggaat.
Smileandshine, in een ding heeft je minnaar gelijk: Hij heeft idd allang gekozen, alleen niet voor jou. Hij kiest ervoor om bij zijn vrouw te blijven en jou zoet te houden met mooie beloftes. En zolang jij ze blijft geloven en blijft wachten is voor hem alles goed, want idd hij heeft mooi twee relaties.
heb geduld en heb geduld en over 10 jaar is hij nog steeds bij zijn vrouw en zit jij met kerstmis alleen bij je ouders aan tafel. maar goed het is jouw leven en als jij vind dat je niet kunt loslaten, dan moet e vooral blijven wachten.
of mss eens aan hem voorstellen dat jij het zijn vrouw wel wil vertellen al hij er zoveel moeite mee heeft. Wedden dat ie woest wordt?
En er zijn ook mensen die verliefd worden op een bezet iemand, maar ondanks dat gevoel in een vrioeg stadium zeggen, sorry, ik wil je niet delen, kom mar terug als je weer single bent.
Volgens carolien roodvoets is het zelfs maar 1,5% van de mannen die uiteindelijk bij zijn vrouw weggaat.
Smileandshine, in een ding heeft je minnaar gelijk: Hij heeft idd allang gekozen, alleen niet voor jou. Hij kiest ervoor om bij zijn vrouw te blijven en jou zoet te houden met mooie beloftes. En zolang jij ze blijft geloven en blijft wachten is voor hem alles goed, want idd hij heeft mooi twee relaties.
heb geduld en heb geduld en over 10 jaar is hij nog steeds bij zijn vrouw en zit jij met kerstmis alleen bij je ouders aan tafel. maar goed het is jouw leven en als jij vind dat je niet kunt loslaten, dan moet e vooral blijven wachten.
of mss eens aan hem voorstellen dat jij het zijn vrouw wel wil vertellen al hij er zoveel moeite mee heeft. Wedden dat ie woest wordt?
woensdag 3 oktober 2007 om 15:46
quote:smileandshine schreef op 03 oktober 2007 @ 14:14:
Fijn om te weten dat er meer vrouwen dit mee maken. En ik vind het onzin dat mensen zeggen dat 'wij' minaaresen donders goed weten waar we mee bezig zijn. Ik kan men vertellen je kiest niet bewust voor een man die getrouwd is of een vriendin heeft! het over komt je! echt!
kus!Dat weten minnaressen wel, alleen is er de weigering gedurende een bepaalde tijd om dit onder ogen te zien. Het is wel degelijk een keuze om een relatie te hebben met iemand die gebonden is. Alleen jij wil deze confrontatie niet aangaan en laat je (gezien het andere deel van je tekst) ook nog behoorlijk manipuleren ook door hem. Ook een keuze van jou om dit toe te staan.
Fijn om te weten dat er meer vrouwen dit mee maken. En ik vind het onzin dat mensen zeggen dat 'wij' minaaresen donders goed weten waar we mee bezig zijn. Ik kan men vertellen je kiest niet bewust voor een man die getrouwd is of een vriendin heeft! het over komt je! echt!
kus!Dat weten minnaressen wel, alleen is er de weigering gedurende een bepaalde tijd om dit onder ogen te zien. Het is wel degelijk een keuze om een relatie te hebben met iemand die gebonden is. Alleen jij wil deze confrontatie niet aangaan en laat je (gezien het andere deel van je tekst) ook nog behoorlijk manipuleren ook door hem. Ook een keuze van jou om dit toe te staan.
woensdag 3 oktober 2007 om 17:58
Nee ik geloof ook wel dat je er voor kiest om een relatie te hebben met een man met een vriendin/vrouw. Maar indd het verliefd worden op zo'n persoon overkomt je echt! en ik heb al zo vaak gezegt dat hij het maar uit moet zoeken en dan komt die weer met die beloftes. Weet je wat die zegt. Als jij mijn ware bent dan hoef je niet met een andere man iets te beginnen, want als jij echt de ware bent dan wacht je gewoon! het is gewoon te erg dat ik er steeds weer intrap! het is zo moeilijk om door die mooie praatjes heen te kijken! Ik denk dat dit heel erg herkenbaar is voor wie hetzelfde mee maakt.
En ja waarom laat ik me controleren? Ik weet het niet mss wel om aan hem te laten zien dat ik wel trouw kan zijn. Het lijkt gewoon wel dat ik als een hondje achter hem aan loop! en dat is echt verkeerd daar ben ik mezelf ook bewust van! maar ik ken mezelf ook gewoon niet meer, de vrolijke altijd goedlachse die ik was is niks meer van over. Waarom kies ik dan niet voor mezelf? waarom ben ik zo bang iets kwijt te raken dat ik eigenlijk niet in bezit heb, om het maar zo even te formuleren. Ik weet het gewoon echt niet meer. Ik moet eerst mezelf weer terug vinden voor dat ik verder kan met me leven zonder hem. Want welke man kan ik ooit nog vertrouwen?
Ik weet zeker als ik zeg dat ik hem niet meer wil zien dat die helemaal gaat flippen, en probeert contact te houden. We bellen nu nl zo'n 3/4 keer per dag en smsen echt veel. Hoe kan ik hem dan vergeten? Ik weet het echt niet meer! voel me klote! bedankt voor jullie eerlijke reacties, ik wardeer dat ernorm!
En ja waarom laat ik me controleren? Ik weet het niet mss wel om aan hem te laten zien dat ik wel trouw kan zijn. Het lijkt gewoon wel dat ik als een hondje achter hem aan loop! en dat is echt verkeerd daar ben ik mezelf ook bewust van! maar ik ken mezelf ook gewoon niet meer, de vrolijke altijd goedlachse die ik was is niks meer van over. Waarom kies ik dan niet voor mezelf? waarom ben ik zo bang iets kwijt te raken dat ik eigenlijk niet in bezit heb, om het maar zo even te formuleren. Ik weet het gewoon echt niet meer. Ik moet eerst mezelf weer terug vinden voor dat ik verder kan met me leven zonder hem. Want welke man kan ik ooit nog vertrouwen?
Ik weet zeker als ik zeg dat ik hem niet meer wil zien dat die helemaal gaat flippen, en probeert contact te houden. We bellen nu nl zo'n 3/4 keer per dag en smsen echt veel. Hoe kan ik hem dan vergeten? Ik weet het echt niet meer! voel me klote! bedankt voor jullie eerlijke reacties, ik wardeer dat ernorm!
woensdag 3 oktober 2007 om 18:07
quote:MissN schreef op 03 oktober 2007 @ 16:57:
Bij mij had hij dus al gekozen, we hebben een half jaar samen gewoond en hebben zelfs samen een hond!
En nu gaat ie terug..... snap er niets van!
Hij gaat terug, omdat hij niet echt gekozen heeft. Hij bleef een relatie houden met 2 vrouwen en is weer teruggegaan naar zijn andere vrouw. Het was schijn, met als hij eerst de ander bedroog, bedroog hij jou toen je met hem samenwoonde.
De hond was er alleen om het echt te doen lijken.
Bij mij had hij dus al gekozen, we hebben een half jaar samen gewoond en hebben zelfs samen een hond!
En nu gaat ie terug..... snap er niets van!
Hij gaat terug, omdat hij niet echt gekozen heeft. Hij bleef een relatie houden met 2 vrouwen en is weer teruggegaan naar zijn andere vrouw. Het was schijn, met als hij eerst de ander bedroog, bedroog hij jou toen je met hem samenwoonde.
De hond was er alleen om het echt te doen lijken.
woensdag 3 oktober 2007 om 18:12
Smile&Shine, gewoon door door te gaan met je leven zonder hem. Het zal niet makkelijk zijn in het begin, maar er is een beter leven zonder hem. Een leven waar je niet in gecontroleerd wordt, er wel iemand op je pad komt die voor 100% gaat voor jullie relatie.
Maar weet je, het lijkt moeilijker dan het is. Je zult op andere manieren je vertier gaan zoeken en er zullen gewoon leuke dingen op je pad komen. Ook zullen je ogen geopend worden hoe hij echt is, want echt geven om jou doet hij niet.
Maar weet je, het lijkt moeilijker dan het is. Je zult op andere manieren je vertier gaan zoeken en er zullen gewoon leuke dingen op je pad komen. Ook zullen je ogen geopend worden hoe hij echt is, want echt geven om jou doet hij niet.
woensdag 3 oktober 2007 om 18:16
Nou Pom, dat hoeft niet. Maar hij is van de ene in de andere relatie gestapt. dat lijkt op dat moment een goede keus maar je moet contact houden met elkaar vanwege het kind. je hebt een geschiedenis samen en de ex partner blijft maar aan zo'n man trekken. Dan gaat de twijfel weer toeslaan bij zo'n man.Ik denk niet dat het perse hoeft te betekenen dat hij niet van zijn vriendin houdt.
Smile draai de boodschap die hij jou geeft eens om naar hem. Als ik de ware voor jou ben dan woon je hier.
Als je echt van hem af wil, bel hem dan om de 5 minuten op, vooral als hij aan het werk is of bij zijn vrouw. Ik denk dat hij dat heel snel zat wordt en dan de boel afkapt.Tenminste ,als je dat echt wil.
Smile draai de boodschap die hij jou geeft eens om naar hem. Als ik de ware voor jou ben dan woon je hier.
Als je echt van hem af wil, bel hem dan om de 5 minuten op, vooral als hij aan het werk is of bij zijn vrouw. Ik denk dat hij dat heel snel zat wordt en dan de boel afkapt.Tenminste ,als je dat echt wil.
woensdag 3 oktober 2007 om 18:20
Want als jij echt de ware bent dan wacht je gewoon???AAARRGGGHHH.In die trend kreeg ik ook i.d. te horen.Ik zou niet willen wachten want dan was mijn liefde voor hem toch niet zo diep.GOSH,wat ben ik blij dat ik eruit gestapt ben en het heb gekund na 5jr.
Meiden kies voor JOUZELF en laat je niet meer in zijn babbel die mss. best waar kan zijn/is, maar woorden zeggen weinig als de daden achterwege blijven.Of té lang op zich laten wachten.Hoezo wachten jij bent het toch?Not dus,je bent het voor erbij.Hij wacht gewoon tot een van beide vrouwen de knoop doorhakt/er tabak van heeft opdat hij dan kan zeggen>Komtie>Maar jij wilde toch niet meer?
Meiden kies voor JOUZELF en laat je niet meer in zijn babbel die mss. best waar kan zijn/is, maar woorden zeggen weinig als de daden achterwege blijven.Of té lang op zich laten wachten.Hoezo wachten jij bent het toch?Not dus,je bent het voor erbij.Hij wacht gewoon tot een van beide vrouwen de knoop doorhakt/er tabak van heeft opdat hij dan kan zeggen>Komtie>Maar jij wilde toch niet meer?
woensdag 3 oktober 2007 om 18:23
Eranma, vanzelfsprekend blijft er contact met de ex vanwege bijv. kinderen. Wanneer er twijfel is, dan is er dus geen echte keuze gemaakt. Feitelijk net als bij MissHK, de knoop lijkt doorgehakt, de man overziet dan pas echt wat hij opgeeft en kan er niet mee doorgaan. Het lijkt me stug dat in het geval van MissH, hij ineens besluit om terug te gaan.
woensdag 3 oktober 2007 om 18:24
Miss HK,
Wat een vervelende situatie, zoiets gun je niemand. Maar toch had je een Wat had je dan verwacht. Dat zijn vrouw hem liefdevol uit zwaait als hij haar verlaat? Hem zonder verdriet laat gaan en zegt; dag lieverd! Veel geluk in je nieuwe leven met je lieve minnares! Ik redt me wel alleen met de kindertjes. Ik vang hun wel op met al hun verdriet. Geen probleem hoor, voor hem genoeg andere vaders in de aanbieding!
Je moet stoppen met voor haar en/of voor hem te denken. Jij weet niet wat er tussen hun allemaal speelt. Jij weet helemaal niet of zij bij hem is voor zijn geld. Vrouwen kunnen onderling heel gemeen zijn en verhalen uit haar omgeving kunnen al gauw een eigen gaan leven leiden. Jij hoort ook alles maar van 1 kant. Hij vertelt ook aan zijn vrouw alleen zijn kant van het verhaal. En als hij goed kan liegen tegen zijn vrouw, waarom dan niet tegen jou?
Ik denk toch dat je hem uit je hoofd moet zetten, want wachten totdat het daar fout gaat, daar ben je toch zeker te goed voor?
Wat een vervelende situatie, zoiets gun je niemand. Maar toch had je een Wat had je dan verwacht. Dat zijn vrouw hem liefdevol uit zwaait als hij haar verlaat? Hem zonder verdriet laat gaan en zegt; dag lieverd! Veel geluk in je nieuwe leven met je lieve minnares! Ik redt me wel alleen met de kindertjes. Ik vang hun wel op met al hun verdriet. Geen probleem hoor, voor hem genoeg andere vaders in de aanbieding!
Je moet stoppen met voor haar en/of voor hem te denken. Jij weet niet wat er tussen hun allemaal speelt. Jij weet helemaal niet of zij bij hem is voor zijn geld. Vrouwen kunnen onderling heel gemeen zijn en verhalen uit haar omgeving kunnen al gauw een eigen gaan leven leiden. Jij hoort ook alles maar van 1 kant. Hij vertelt ook aan zijn vrouw alleen zijn kant van het verhaal. En als hij goed kan liegen tegen zijn vrouw, waarom dan niet tegen jou?
Ik denk toch dat je hem uit je hoofd moet zetten, want wachten totdat het daar fout gaat, daar ben je toch zeker te goed voor?
woensdag 3 oktober 2007 om 18:37
Sorry maar ik weet dat hij wel veel om mij geeft! Echt ik ken hem nu 1,5 jaar en heb een jaar een relatie als hij niks om mij geeft dan, vind die het niet erg als ik met andere mannen afspreek en houd die het echt niet langer vol dan een maand! Waarom belt hij me dan zo vaak, en waarom zegt die dan dat hij het zo fijn vind met mij? Ik weet dat het heel dubbel klinkt omdat hij aan de andere kant ook niet kapt met z'n vriendin! Maar ik weet dat hij zich schuldig vind tegen over haar. Hij heeft haar hier heen gehaald binnen 3 mnd en ze zijn nu ongeveer 2.5 jaar bij elkaar. Als die relatie zo goed was, waarom is die dan iets met mij begonnen? echt moeilijk af en toe!
woensdag 3 oktober 2007 om 19:00
Smileandshine, mss moet je de smoezenlijst eens gaan lezen. Deze is te vinden op het minnaressen topic.
De dingen die hij zegt tegen jou en het controleren van jou daaruit maak jij op dat hij van jehoudt. Maar waarom ben jij dan zijn 'erbij'vrouw?
Pas wanneer je meer afstand hebt, zul je echt gaan inzien, dat iemand die werkelijk om je geeft je zo niet hoort te behandelen.
Wanneer je de minnares van iemand bent, dan zit je in de wachtkamer van het geluk. Je kunt daar heel lang blijven zitten en het echte geluk blijft aan je voorbij gaan, jaar na jaar. Deze man, die zegt van je te houden, zal niet voor jou kiezen. Hij is een relatie met jou begonnen voor de spanning en de passie. Hij hoeft bij jou zichzelf niet te zijn, hij komt bij jou voor zijn pleziertjes en als zijn lusten vervuld zijn, trekt hij zijn kleding weer aan en gaat naar huis toe. Wanneer jij moeilijk gaat doen of in de problemen komt, dan is hij er niet om je echt te helpen. Zijn telefoontjes en aandacht zijn erop gericht, dat jij vooral tevreden blijft met de situatie.
Maar je stelt vragen aan mij, die je eigenlijk aan hem zou moeten stellen. Waarom is hij iets met jou begonnen? Waarom maakt hij geen einde aan zijn relatie en kiest hij voor jou?
De dingen die hij zegt tegen jou en het controleren van jou daaruit maak jij op dat hij van jehoudt. Maar waarom ben jij dan zijn 'erbij'vrouw?
Pas wanneer je meer afstand hebt, zul je echt gaan inzien, dat iemand die werkelijk om je geeft je zo niet hoort te behandelen.
Wanneer je de minnares van iemand bent, dan zit je in de wachtkamer van het geluk. Je kunt daar heel lang blijven zitten en het echte geluk blijft aan je voorbij gaan, jaar na jaar. Deze man, die zegt van je te houden, zal niet voor jou kiezen. Hij is een relatie met jou begonnen voor de spanning en de passie. Hij hoeft bij jou zichzelf niet te zijn, hij komt bij jou voor zijn pleziertjes en als zijn lusten vervuld zijn, trekt hij zijn kleding weer aan en gaat naar huis toe. Wanneer jij moeilijk gaat doen of in de problemen komt, dan is hij er niet om je echt te helpen. Zijn telefoontjes en aandacht zijn erop gericht, dat jij vooral tevreden blijft met de situatie.
Maar je stelt vragen aan mij, die je eigenlijk aan hem zou moeten stellen. Waarom is hij iets met jou begonnen? Waarom maakt hij geen einde aan zijn relatie en kiest hij voor jou?
woensdag 3 oktober 2007 om 19:08
@Smileandshine en MissN:
Ik zit in dezelfde situatie, maar het is echt zo... wij horen het verhaal maar van 1 kant. Hij zegt dingen om jou en zijn vrouw te kunnen blijven zien.
Natuurlijk, een keus maken is heel moeilijk en daar heb je alle begrip voor. Maar de mijne loopt nu al 1,5 jaar te roepen dat het geen weken meer duurt voordat hij de knoop doorhakt... En elke keer is er wel weer een reden ("ze heeft het moeilijk", "ik weet het niet", "ja maar jíj..." etc) Hoe dom kan ik zijn?
Het is geen liefde (meer) wat ik voor die man voel, het is een strijd. Een strijd van het heden en verleden en het speelt zich voornamelijk af in mezelf en ik wil winnen. Maar wat win ik en ben ik daar blij mee?
Ik heb gisteravond tegen hem gezegd dat ik ermee stop. Maar doe ik dat en zo ja, hoe? Hij geeft vast niet op, want dat staat niet in zijn planning en wat als hij voor de deur staat met z'n mooie praatjes? Vanochtend kreeg ik alweer een smsje waaruit blijkt dat hij net doet alsof er niks aan de hand is...
Het enige wat ik nu doe is voor ogen houden wat voor mooi leven ik kan leiden zónder hem. Mezelf weer als spontaan en ondernemend kan gaan waarderen ipv als een afwachtend zielig vogeltje. Ik ga ook steeds meer denken: hij is me gewoon niet waard. Nu nog voelen.
Ik zit in dezelfde situatie, maar het is echt zo... wij horen het verhaal maar van 1 kant. Hij zegt dingen om jou en zijn vrouw te kunnen blijven zien.
Natuurlijk, een keus maken is heel moeilijk en daar heb je alle begrip voor. Maar de mijne loopt nu al 1,5 jaar te roepen dat het geen weken meer duurt voordat hij de knoop doorhakt... En elke keer is er wel weer een reden ("ze heeft het moeilijk", "ik weet het niet", "ja maar jíj..." etc) Hoe dom kan ik zijn?
Het is geen liefde (meer) wat ik voor die man voel, het is een strijd. Een strijd van het heden en verleden en het speelt zich voornamelijk af in mezelf en ik wil winnen. Maar wat win ik en ben ik daar blij mee?
Ik heb gisteravond tegen hem gezegd dat ik ermee stop. Maar doe ik dat en zo ja, hoe? Hij geeft vast niet op, want dat staat niet in zijn planning en wat als hij voor de deur staat met z'n mooie praatjes? Vanochtend kreeg ik alweer een smsje waaruit blijkt dat hij net doet alsof er niks aan de hand is...
Het enige wat ik nu doe is voor ogen houden wat voor mooi leven ik kan leiden zónder hem. Mezelf weer als spontaan en ondernemend kan gaan waarderen ipv als een afwachtend zielig vogeltje. Ik ga ook steeds meer denken: hij is me gewoon niet waard. Nu nog voelen.
woensdag 3 oktober 2007 om 19:19
woensdag 3 oktober 2007 om 19:39
Nee, ik reageer niet meer. Behalve toen hij me ergens aan herinnerd had, toen smste ik bedankt.
Maar op zijn andere smsjes reageer ik helemaal niet, voel ook gelukkig(!) geen behoefte meer daartoe. Hij heeft ook gezegd dat hij me belt om te checken of ik mijn simkaart er wel echt uit heb...
3 dagen niks horen is voor hem normaal, meestal begint hij na 3 dagen weer. Afgelopen week waren het 4 dagen zonder contact en zoals het er nu naar uitziet hoop ik dat hij het zijn leven lang zonder moet doen.
Maar op zijn andere smsjes reageer ik helemaal niet, voel ook gelukkig(!) geen behoefte meer daartoe. Hij heeft ook gezegd dat hij me belt om te checken of ik mijn simkaart er wel echt uit heb...
3 dagen niks horen is voor hem normaal, meestal begint hij na 3 dagen weer. Afgelopen week waren het 4 dagen zonder contact en zoals het er nu naar uitziet hoop ik dat hij het zijn leven lang zonder moet doen.
woensdag 3 oktober 2007 om 22:00
Kon ik maar zo sterk zijn! Ik voel me dat dooie vogeltje die je beschreef 4wheels! Ik vind me zelf zo zwak en heb alles voor hem over!
Pom die vragen stel ik me zelf juist! ik typ het mss iets te lettelijk maar deze dingen houden me juist bezig!
Wat is het leven met mannen af en toe toch moeilijk! Bah!
Pom die vragen stel ik me zelf juist! ik typ het mss iets te lettelijk maar deze dingen houden me juist bezig!
Wat is het leven met mannen af en toe toch moeilijk! Bah!
