Minnaressen deel 36
woensdag 7 januari 2009 om 17:23
Ik denk dat het makkelijker is afscheid te nemen van iets dat je hebt gehad dan van iets dat je nooit volledig hebt gehad. Het verdriet van nr2 over Pukman was gigantisch. Ze was ook heel erg verdrietig om een man die niet bestond. Ik zou denk ik ook verdrietig zijn en een wrak zijn als ik mijn prins op het witte paard zag wegrijden. In een minnares - gm relatie worden weinig dromen echt kapot gemaakt. De grote we zullen ooit samen zijn droom wordt vooralsnog tegengehouden door zijn vrouw en of andere moeilijke omstandigheden die hem niet zijn aan te rekenen.
Dus een minnares moet vaak van een grote mooie droom afscheid nemen. Getrouwde vrouwen nemen afscheid van een echt mens en dat is makkelijker denk ik.
Dus een minnares moet vaak van een grote mooie droom afscheid nemen. Getrouwde vrouwen nemen afscheid van een echt mens en dat is makkelijker denk ik.
woensdag 7 januari 2009 om 17:26
Puk
Inderdaad worden weinig dromen kapot gemaakt want ze worden samen onderhouden als dromen terwijl er bitter weinig realiteitswaarde achter zit. GM en minnares fantaseren in de praktijk samen graag wat af over "stel dat ... dan ... dat zou geweldig zijn ...". Zou een leuk programma worden om een minnares samen met haar GM op een Robinson eilandje te zetten waar ze in het echt zouden moeten zien te overleven. Wie van de 2 zou het eerste volledig uit zijn of haar dak gaan ...
Inderdaad worden weinig dromen kapot gemaakt want ze worden samen onderhouden als dromen terwijl er bitter weinig realiteitswaarde achter zit. GM en minnares fantaseren in de praktijk samen graag wat af over "stel dat ... dan ... dat zou geweldig zijn ...". Zou een leuk programma worden om een minnares samen met haar GM op een Robinson eilandje te zetten waar ze in het echt zouden moeten zien te overleven. Wie van de 2 zou het eerste volledig uit zijn of haar dak gaan ...
woensdag 7 januari 2009 om 17:52
Over de regels van het spel is geschreven vanuit Lucie en bedoeld als een hart onder de riem van de minnares van nu, die zichzelf kan bedruipen, een goede baan zo niet een carrière heeft en al een leven inclusief ervaring achter de rug heeft op het moment dat zij de overspelige echtgenoot ontmoet.
De minnares moet streven naar een zo groot mogelijke onzichtbaarheid. Haar takenpakket is beperkt. Zij mag niet zorgen, niet troosten en niet rouwen als hij doodgaat. Aan het openbare leven van de getrouwde man heeft zij geen deel. Is zij hiertegen bestand? "Natuurlijk niet!", weet Van Soest. "Maar dat geeft niet - zolang hij het maar niet merkt."
En wat trekt de echtgenoot in de minnares? Van Soest: "Zij geeft hem zijn soevereiniteit terug. Hij is niet langer de vermoeide man die hard op weg was onder de vleugels van moeder de vrouw te verkleuteren; hij vindt iets terug van de jongen die hij vroeger was." En: "De minnares is een kameraad, een beetje een man, iemand die net als hij alleen en onbeschermd in het leven staat. Iemand met giro-afschriften en belastingperikelen en een hypotheek. En daarbij is zij ook nog een vrouw, een persoon die kanten behaatjes draagt. Kan het interessanter?"
Interessant is de verhouding ook, zeker in het begin. En opwindend en fijn. Maar na een zekere periode (maanden, misschien een jaar) sluipt er iets in de relatie dat de droom begint aan te tasten. Lucie krijgt er genoeg van de onzichtbare vrouw op de achtergrond te zijn, altijd wachtend of Reinier komt, wetend dat zij slechts wordt ingepast tussen vergaderingen en zakenreisjes. "Waarom vertel je het niet aan Annemiek?", zegt zij, en die vraag is het begin van het einde.
Lucie wil immers meer dan de spanning van het moment en de heerlijke liefdesnachten. Lucie wil ook het knusse, de huiselijkheid. Ze wil samen met Reinier vrienden kunnen ontvangen, ze wil zich met hem kunnen vertonen. "Zij maakt de grondfout van veel minnaressen", aldus Van Soest. "Zij geeft te veel, en dat zou nog niet zo erg zijn - als ze maar niet, in ruil daarvoor, hetzelfde terugverlangt. En dat wil zij wel. Fout! De minnares krijgt maar een deel terug van wat zij investeert. Als zij op winst uit is, kan zij beter een lijfrenteverzekering afsluiten."
Daarna gaat het snel bergafwaarts. Reinier voelt zich klem tussen twee werelden met twee vrouwen. Onder druk gezet door Lucie doet hij een bekentenis; gechanteerd door Annemiek besluit hij voortaan/voorlopig weer de degelijke echtgenoot te zijn die met de kinderen gaat sporten en op gezette tijden het aquarium schoonmaakt.
De minnares moet streven naar een zo groot mogelijke onzichtbaarheid. Haar takenpakket is beperkt. Zij mag niet zorgen, niet troosten en niet rouwen als hij doodgaat. Aan het openbare leven van de getrouwde man heeft zij geen deel. Is zij hiertegen bestand? "Natuurlijk niet!", weet Van Soest. "Maar dat geeft niet - zolang hij het maar niet merkt."
En wat trekt de echtgenoot in de minnares? Van Soest: "Zij geeft hem zijn soevereiniteit terug. Hij is niet langer de vermoeide man die hard op weg was onder de vleugels van moeder de vrouw te verkleuteren; hij vindt iets terug van de jongen die hij vroeger was." En: "De minnares is een kameraad, een beetje een man, iemand die net als hij alleen en onbeschermd in het leven staat. Iemand met giro-afschriften en belastingperikelen en een hypotheek. En daarbij is zij ook nog een vrouw, een persoon die kanten behaatjes draagt. Kan het interessanter?"
Interessant is de verhouding ook, zeker in het begin. En opwindend en fijn. Maar na een zekere periode (maanden, misschien een jaar) sluipt er iets in de relatie dat de droom begint aan te tasten. Lucie krijgt er genoeg van de onzichtbare vrouw op de achtergrond te zijn, altijd wachtend of Reinier komt, wetend dat zij slechts wordt ingepast tussen vergaderingen en zakenreisjes. "Waarom vertel je het niet aan Annemiek?", zegt zij, en die vraag is het begin van het einde.
Lucie wil immers meer dan de spanning van het moment en de heerlijke liefdesnachten. Lucie wil ook het knusse, de huiselijkheid. Ze wil samen met Reinier vrienden kunnen ontvangen, ze wil zich met hem kunnen vertonen. "Zij maakt de grondfout van veel minnaressen", aldus Van Soest. "Zij geeft te veel, en dat zou nog niet zo erg zijn - als ze maar niet, in ruil daarvoor, hetzelfde terugverlangt. En dat wil zij wel. Fout! De minnares krijgt maar een deel terug van wat zij investeert. Als zij op winst uit is, kan zij beter een lijfrenteverzekering afsluiten."
Daarna gaat het snel bergafwaarts. Reinier voelt zich klem tussen twee werelden met twee vrouwen. Onder druk gezet door Lucie doet hij een bekentenis; gechanteerd door Annemiek besluit hij voortaan/voorlopig weer de degelijke echtgenoot te zijn die met de kinderen gaat sporten en op gezette tijden het aquarium schoonmaakt.
woensdag 7 januari 2009 om 17:55
woensdag 7 januari 2009 om 18:16
woensdag 7 januari 2009 om 18:22
Steeds meer Britse minnaressen klagen over het verminderde aantal cadeautjes dat ze krijgen van hun rijke liefjes. Bij vrouwen heeft de crisis het omgekeerde effect; zij spenderen meer aan hun minnaar. Uit Brits onderzoek bij ontrouwe mannen blijkt dat de meerderheid minder geld spendeert aan cadeautjes voor zijn minnares. Bij de mannen die hun minnares financieel onderhouden, zegt 82 procent dat ze ook hier minder aan zullen uitgeven. "Ook rijke mensen worden getroffen door de crisis, we moeten allemaal letten op wat we uitgeven." Ook blijkt dat na een tijdje het vuur in hun buitenechtelijke relatie dooft, zodat ze sneller bereid zijn om de relatie stop te zetten.
Iemand nog een rijke britse oud(e)tante in de aanbieiding?
Iemand nog een rijke britse oud(e)tante in de aanbieiding?
woensdag 7 januari 2009 om 18:25
Minder ontrouw door kredietcrisis. Nu mannen weer echte lange dagen op het werk moeten maken om geld te verdienen en de bonussen minder worden blijken mannen hun eigen vrouw weer meer te waarderen. Jan, 45 jaar, vertelt, ik heb gewoon geen tijd en geld meer voor een minnares. Mijn vrouw is gewend aan mijn lange werkdagen, kuch, en is met een bloemetje tevreden. Tis altijd een goed mens geweest hoor maar in tijden van nood dan leer je je vrouw goed kennen.
woensdag 7 januari 2009 om 20:02
quote:ikkezelf schreef op 07 januari 2009 @ 17:04:
Wat mij als man toch op valt is dat tal van minnaressen, zoals ook Moniekk hier boven beschrijft, zo wat compleet gevoelsmatig onderuit gaan omdat/als de affaire stopt.
Dit staat mijn inziens in contrast met de gevoelsmatige reactie van tal van vrouwen die ook hier op dit forum schrijven en een einde zien komen aan hun echte, vaak langdurige, relatie, waarbinnen ze ontzettend meer samen gedeeld hebben met hun partner dan een minnares en gm.
Deze vrouwen laatste vrouwen komen in het algemeen veel sterker op mij over. Ook zij zijn terecht verdrietig maar tonen in het algemeen toch stukken minder de afhankelijkheid en het niet los willen laten van de ex-partner. Vaak blijft de minnares tegen beter in hopen en pikt ieder signaaltje vanuit de GM weer op als hoop.
Zoals Moniekk beschrijft "na 2,5 maand (hoeveel tijd echt samen besteed en echte relatiedingen samen gedaan en beleefd????)" zit de minnares er compleet door heen.
Ik zie hier bitter weinig vrouwen schrijven die een gewone relatie hadden (dus geen affaire met een GM) van 2,5 maanden en daarna helemaal kapot zijn van ellende door het eindigen er van.
Wat zegt dit over de minnares in kwestie die zo "panisch" overdone?) reageert als de affaire over schijnt te zijn terwijl er tevens bitter weinig echt normale relatiezaken samen beleefd zijn?
Valt mij ook op Ikkezelf. Misschien juist omdat het niet "mag" en om het geweten te sussen wordt zo'n affaire opgeblazen: "we kunnen er niks aan doen, eigenlijk kan het niet want hij is getrouwd, maar we zijn soulmates, nog nooit zo goed bij iemand gevoeld, match made in heaven ", nou ja lees de postings van de Wit er maar op na.
En de GM? Die hypert lekker mee maar na het neuken wil hij gewoon naar huis, gehaktballen met uitjes eten.
Wat mij als man toch op valt is dat tal van minnaressen, zoals ook Moniekk hier boven beschrijft, zo wat compleet gevoelsmatig onderuit gaan omdat/als de affaire stopt.
Dit staat mijn inziens in contrast met de gevoelsmatige reactie van tal van vrouwen die ook hier op dit forum schrijven en een einde zien komen aan hun echte, vaak langdurige, relatie, waarbinnen ze ontzettend meer samen gedeeld hebben met hun partner dan een minnares en gm.
Deze vrouwen laatste vrouwen komen in het algemeen veel sterker op mij over. Ook zij zijn terecht verdrietig maar tonen in het algemeen toch stukken minder de afhankelijkheid en het niet los willen laten van de ex-partner. Vaak blijft de minnares tegen beter in hopen en pikt ieder signaaltje vanuit de GM weer op als hoop.
Zoals Moniekk beschrijft "na 2,5 maand (hoeveel tijd echt samen besteed en echte relatiedingen samen gedaan en beleefd????)" zit de minnares er compleet door heen.
Ik zie hier bitter weinig vrouwen schrijven die een gewone relatie hadden (dus geen affaire met een GM) van 2,5 maanden en daarna helemaal kapot zijn van ellende door het eindigen er van.
Wat zegt dit over de minnares in kwestie die zo "panisch" overdone?) reageert als de affaire over schijnt te zijn terwijl er tevens bitter weinig echt normale relatiezaken samen beleefd zijn?
Valt mij ook op Ikkezelf. Misschien juist omdat het niet "mag" en om het geweten te sussen wordt zo'n affaire opgeblazen: "we kunnen er niks aan doen, eigenlijk kan het niet want hij is getrouwd, maar we zijn soulmates, nog nooit zo goed bij iemand gevoeld, match made in heaven ", nou ja lees de postings van de Wit er maar op na.
En de GM? Die hypert lekker mee maar na het neuken wil hij gewoon naar huis, gehaktballen met uitjes eten.
woensdag 7 januari 2009 om 20:44
tja een gehaktbal met uitjes blijft lekker..
hier was de minaress ook compleet kappot.
en dat na 3 maanden smsjes,2ontmoetingen en 1maal sex...
ze heeft nog van alles geprobeerd onze relatie alsnog kappot te maken..bellen,mailen noem maar op.
zelf heeft ze ook gezegd dat er maar eenmaal iets was gebeurd..maar dat ze verliefd op hem was,en ze hem wilde hebben..
maar ik stond haar geluk in de weg?!?
hoe naief sommige wel niet zijn..
het is in ieder geval voor iedereen erg pijnlijk allemaal.
hier was de minaress ook compleet kappot.
en dat na 3 maanden smsjes,2ontmoetingen en 1maal sex...
ze heeft nog van alles geprobeerd onze relatie alsnog kappot te maken..bellen,mailen noem maar op.
zelf heeft ze ook gezegd dat er maar eenmaal iets was gebeurd..maar dat ze verliefd op hem was,en ze hem wilde hebben..
maar ik stond haar geluk in de weg?!?
hoe naief sommige wel niet zijn..
het is in ieder geval voor iedereen erg pijnlijk allemaal.
woensdag 7 januari 2009 om 21:12
hmm ben ik als man toch niet zo gek als ik zelf al dacht. Wat een geruststelling.
Liefdesverdriet is inderdaad erg, maar ik signaleer toch dat vrouwen die dat hebben vanuit een echte relatie daar veelal anders mee om (kunnen) gaan dan vrouwen die dat hebben vanuit een affaire (vaak zeer kortdurend in echt samen doorgebrachte tijd) met een gebonden iemand. Noem het even in mannelijke bewoording " een hoop meer gezwijmel en geidealiseer". Denk gewoon na over een soort " verklaring" daar voor. Als een relatie eindigd heb je samen al een hoop echte relatie zaken mee mogen maken. Als een affaire met een gm eindigd heb je vaak nog bitter weinig relatiequalitytime mee mogen maken, het lichamelijke aspect sloktte waarschijnlijk het meeste tijd op. A lot of maybe dreams you did complete not forfill for your self or together, they stay heavenly dreams.
Liefdesverdriet is inderdaad erg, maar ik signaleer toch dat vrouwen die dat hebben vanuit een echte relatie daar veelal anders mee om (kunnen) gaan dan vrouwen die dat hebben vanuit een affaire (vaak zeer kortdurend in echt samen doorgebrachte tijd) met een gebonden iemand. Noem het even in mannelijke bewoording " een hoop meer gezwijmel en geidealiseer". Denk gewoon na over een soort " verklaring" daar voor. Als een relatie eindigd heb je samen al een hoop echte relatie zaken mee mogen maken. Als een affaire met een gm eindigd heb je vaak nog bitter weinig relatiequalitytime mee mogen maken, het lichamelijke aspect sloktte waarschijnlijk het meeste tijd op. A lot of maybe dreams you did complete not forfill for your self or together, they stay heavenly dreams.
woensdag 7 januari 2009 om 21:15
Nou krijg je bij het einde van een relatie vaak meer steun van de buitenwereld/omgeving dan bij het eindigen van een geheime affaire. Vaak ben je door dat laatste al meer geisoleerd geraakt. Iets in de trant van " het is ons geheim" en plotsklaps is er helemaal geen ONS meer maar sta je helemaal alleen terwijl de andere partij thuis " gewoon" verder gaat.
woensdag 7 januari 2009 om 21:18
En de GM? Die hypert lekker mee maar na het neuken wil hij gewoon naar huis, gehaktballen met uitjes eten.
Simpel gezegd heeft hij meestal ook een heel ander doel dan de minnares, hij is meestal compleet niet uit op een nieuwe relatie met alles er op en er aan naast zijn verleden. Hij heeft er wel belang bij om de minnares te laten blijven geloven dat de affaire wel eens een relatie zou kunnen gaan worden.
Simpel gezegd heeft hij meestal ook een heel ander doel dan de minnares, hij is meestal compleet niet uit op een nieuwe relatie met alles er op en er aan naast zijn verleden. Hij heeft er wel belang bij om de minnares te laten blijven geloven dat de affaire wel eens een relatie zou kunnen gaan worden.
woensdag 7 januari 2009 om 21:22
Nou ikkezelf, je noemt wel interessante dingen, maar ik denk er nog ietsje anders over. Uiteraard heerlijk gepsychologeer van de koude grond, en lekker gegeneraliseerd.
Niet ieder type vrouw komt in een affaire terecht. In het geval van een single minnares en een gebonden vent (komt het meeste voor toch?), is er toch altijd wel wat mis met de vrouw, anders zou ze de situatie niet accepteren. Een vrouw die zelfbewust is, weet wat ze waard is, accepteert niet van die smoesjes die de GM van dewit nu ook aandraagt. Ergo: de minnares is een onzekere, afhankelijke vrouw (in relationeel opzicht).
Vanuit die onzekerheid/afhankelijkheid klampt ze zich compleet aan de minnaar vast, met inderdaad vooral droombeelden voor ogen. En dan is het diep vallen: én die prachtige dromen moeten loslaten, én beseffen dat hij je toch niet wil ("ik ben niet goed genoeg"), én alleen zijn met je angst, je onzekerheden, en niemand die ze wegneemt. Dat is dieper vallen dan een gelijkwaardige relatie die op z'n eind loopt. Al haar complexen, in één keer volop terug, met daarbovenop een enorm schuldgevoel, twijfel aan haarzelf, eenzaamheid, en vaak ook nog weinig begrip vanuit omgeving.
(dit was uiteraard vollédig op mij van toepassing )
Niet ieder type vrouw komt in een affaire terecht. In het geval van een single minnares en een gebonden vent (komt het meeste voor toch?), is er toch altijd wel wat mis met de vrouw, anders zou ze de situatie niet accepteren. Een vrouw die zelfbewust is, weet wat ze waard is, accepteert niet van die smoesjes die de GM van dewit nu ook aandraagt. Ergo: de minnares is een onzekere, afhankelijke vrouw (in relationeel opzicht).
Vanuit die onzekerheid/afhankelijkheid klampt ze zich compleet aan de minnaar vast, met inderdaad vooral droombeelden voor ogen. En dan is het diep vallen: én die prachtige dromen moeten loslaten, én beseffen dat hij je toch niet wil ("ik ben niet goed genoeg"), én alleen zijn met je angst, je onzekerheden, en niemand die ze wegneemt. Dat is dieper vallen dan een gelijkwaardige relatie die op z'n eind loopt. Al haar complexen, in één keer volop terug, met daarbovenop een enorm schuldgevoel, twijfel aan haarzelf, eenzaamheid, en vaak ook nog weinig begrip vanuit omgeving.
(dit was uiteraard vollédig op mij van toepassing )
woensdag 7 januari 2009 om 21:23
En de GM? Die hypert lekker mee maar na het neuken wil hij gewoon naar huis, gehaktballen met uitjes eten.
Toch niet helemaal Doriane
eerst even douchen om mogelijk opvallende geurtjes weg te werken en de minnares uitdrukkelijk verzoeken om mogelijke vreemde haren van zijn kostuum te verwijderen, pas daarna kruipt ie achter het stuur en denkt " oost west thuis best"
Toch niet helemaal Doriane
eerst even douchen om mogelijk opvallende geurtjes weg te werken en de minnares uitdrukkelijk verzoeken om mogelijke vreemde haren van zijn kostuum te verwijderen, pas daarna kruipt ie achter het stuur en denkt " oost west thuis best"
woensdag 7 januari 2009 om 21:27
Oke dan toch maar de andere kant. Minnares geniet van haar GM maar zegt duidelijk tegen GM blijf vooral getrouwd, jij bent mijn slagroom. GM luistert niet en verbreekt zijn huwelijk en rent naar minnares. Deze is niet bereidt fulltime met hem verder te gaan. Net als voorheen zo nu en dan. GM, nu gewoon gescheiden man, slaapt hier en daar op de bank en soms een nachtje bij minnares.
Dit geeft mij wel de vraag of dat wat onbereikbaar is of lijkt niet gewoon veroverd moet worden. Deze GM had het perfect voor elkaar maar wist niet hoe snel hij zijn huwelijk moest verbreken. En dat terwijl minnares dit niet wilde.
Muziekmeisje, gelukkig was het volledig op je van toepassing,. Keihard je hoofd stoten, een keer of tien, leert ons vrouwen zelfbewust te worden.
Dit geeft mij wel de vraag of dat wat onbereikbaar is of lijkt niet gewoon veroverd moet worden. Deze GM had het perfect voor elkaar maar wist niet hoe snel hij zijn huwelijk moest verbreken. En dat terwijl minnares dit niet wilde.
Muziekmeisje, gelukkig was het volledig op je van toepassing,. Keihard je hoofd stoten, een keer of tien, leert ons vrouwen zelfbewust te worden.
woensdag 7 januari 2009 om 21:28
is er toch altijd wel wat mis met de vrouw, anders zou ze de situatie niet accepteren
ik noem mis dan even "mis". Er is vaak inderdaad iets mis. Na een scheiding vallen vrouwen vaak voor een gebonden man. Tevens als ze zelf ooit bedrogen zijn. Dat laatste is helemaal iets vreemds voor mij want dan zou je toch al zeker zeer bewust met de mogelijke mee te veroorzaken pijn van anderen om moeten gaan. Iemand jatte mijn fiets, lekker puhh dat kan ik dan ook wel.
ik noem mis dan even "mis". Er is vaak inderdaad iets mis. Na een scheiding vallen vrouwen vaak voor een gebonden man. Tevens als ze zelf ooit bedrogen zijn. Dat laatste is helemaal iets vreemds voor mij want dan zou je toch al zeker zeer bewust met de mogelijke mee te veroorzaken pijn van anderen om moeten gaan. Iemand jatte mijn fiets, lekker puhh dat kan ik dan ook wel.
woensdag 7 januari 2009 om 21:33
Oke dan toch maar de andere kant. Minnares geniet van haar GM maar zegt duidelijk tegen GM blijf vooral getrouwd, jij bent mijn slagroom.
Domme man of hij had wat te veel op internet gelezen en kwam tot de redelijke conclusie dat het overgrote deel van de vrouwen uiteindelijk hun rol als minnares niet meer aan kunnen ook al doen ze nog steeds alsof
Domme man of hij had wat te veel op internet gelezen en kwam tot de redelijke conclusie dat het overgrote deel van de vrouwen uiteindelijk hun rol als minnares niet meer aan kunnen ook al doen ze nog steeds alsof
woensdag 7 januari 2009 om 21:34
Oei, die van puk kan ook. De man als jager, "hard to get" is aantrekkelijk, dus gaat hij de minnares achterna... Maar ik heb wel het idee dat dat scenario minder voorkomt. Sowieso komen er toch maar weinig levensvatbare relaties voort uit affaires?!
"Mis", inderdaad. Ik bedoel het ook niet verkeerd. Maar meer: als je willens en wetens een relatie aangaat waarin je niet op nummer 1 staat, dan doe je dat -denk ik- alleen wanneer je jezelf ook niet op nummer 1 zet.
"Mis", inderdaad. Ik bedoel het ook niet verkeerd. Maar meer: als je willens en wetens een relatie aangaat waarin je niet op nummer 1 staat, dan doe je dat -denk ik- alleen wanneer je jezelf ook niet op nummer 1 zet.