Moeilijkheden in beginnende relatie....

Goedemorgen allemaal,

Sinds enkele maanden chat ik elke dag met een hele leuke vrouw. We voelen ook heel veel voor elkaar en zien elkaar elke avond via beeldbellen.

Punt 1: Ik wil niks liever dan haar ontmoeten, maar door Corona word ze van alle kanten geadviseerd niet naar mij toe te komen met taxi of openbaar vervoer. Ik wil op zich wel komen, maar ze heeft trappen en ik heb een lichamelijke beperking en kom de trap niet op. Als ik haar dingen voorstel, bv. op bezoek bij haar moeder samen met haar omdat zij wel beneden woont, wijst ze dit af. Haar familie heeft het té druk haar te brengen, volgens haar. Of als ik een datum wil afspreken, zegt ze: ik ben geen planner, of: dat moet maar dan.
Tweede punt is: Zij denkt nu gelijk al aan samenwonen en later trouwen met mij, terwijl ik haar nog moet ontmoeten. Ze verwijt mij dat ik niet zeker van haar ben, dat dit via videobellen wel zou moeten kunnen. Maar ik vind, dat je pas aan samenwonen kan denken na een paar jaar samenzijn. Als ik dit benoem, is ze helemaal van de kaart en slaapt ze een nacht niet. Het kost mij ook heel veel energie, steeds maar bewijzen dat ik echt van haar hou, maar de stap van samenwonen en trouwen vind ik gewoon te hoog. Vooral als je nog nooit fysiek heb gedate.
Punt 3:
Bij het videobellen, praat ze bijna alleen over haar zelf en vraagt ze amper hoe mijn dag was. Ik krijg weinig emphatie en dat vind ik jammer.

Toch hoop ik dat zij en ik eruit komen, maar ze is zo standvastig en ik wil haar ook geen slapeloze nachten en verdriet meer bezorgen. Hebben jullie tips? Wat kan ik nog meer doen haar te overtuigen van mijn liefde en goede wil? Wil ook niet dat ze gekke dingen doet, zover kan haar verdriet soms gaan.

Groetjes.